Жәніім Сәуле деген кісі отложите книжку деген. Жаңа хабарласты. Басқа кітап дүкенінде арзан екен, сол бағаға берсе аламын деді. Сб келе алмаған еді. Жақсы дедім. 1000 тг разница. Мен де арзан жерден алушы ем.
Кім демалыста кітап іздеп жүреді десем өзімше.
Кім демалыста кітап іздеп жүреді десем өзімше.
Олжас Сулейменов-тың "Так было" деген соңғы данада қалған кітабы. Не жайлы екенін білмедім. Әйтеуір сатылып кетті барлығы.
Ал мен бүгін өз кітабымды оқи аламын деп отырмын. Себебі адам практически болмайды.
Ал мен бүгін өз кітабымды оқи аламын деп отырмын. Себебі адам практически болмайды.
Галлап тестін тапсырдым. Ең бірінші боп эмпатия шығады-ау деп ойлағам. Бірақ сонымен байланысты қабілет шықты.
Білесіңдер ма мен нені түсіндім. Тест тапсырып отырғанда "бақыт ақшада немесе бақыт ақшада емес" деген екі таңдау тұрды. Біріншісін таңдайын дедім де ойланып қалдым. Себебі мен үшін шын мәнінде бақыт ақшада емес екен. Оған бірдеңе сатып алармын. Аз уақыттық эйфорияға бөленермін. Бірақ мені одан да бақытты ететіні сол ақшаға жақыныма сыйлық алу. "Неге алдың, ақшаңды үнемдесейші" дейді олар. Барлығының да финанс жағынан проблемасы бар білем. Ол бола береді де.
Неге өздеріне келгенде ақшаны аяп қалады? Неге әуре болдың дейді? Тупо ақшаны қалай құртқан кезде бала-шағама жеткізсем боладыыыы деп жүрген жандар ғой Құдай-ау. Әлі де солай. Өздерін сыйлыққа лайықты санамағандықтан емес. Біз, жастар аз-аздан болса да ата-анамызға сыйлық беруді, оларға қабылдауды үйретуіміз керек.
Ақшам көп болғанда мынанша букет беремін мамаға деп ойлап жүрдім. Оған қазіргі инста әлем кінәлі болса керек. Және анам соған лайық болғандықтан үлкен букет бергім келеді.
Бірақ ол уақытқа дейін анам тірі болады деп кім айтты? Немесе мен? Кепілдік жоқ қой.
Өзімді алдап жүргенімді түсіндім. Және өзгертемін бұны.
Айтпақшы бүгін мамаға гүл сыйладым.
Өзіме де сыйлауға болатын еді. Бірақ әзірге приоритетте ол нәрсе емес мен үшін. Дұрыс практика екенін білемін. Өзіңнің бағалы екеніңді, көңіл-күйіңді көтеруге жақсы нәрсе. Ымм кейін де өзіме гүлге ақша құртуға аянып қалсам оны түзету оңай. Бірақ жақыным не мен мәңгі емеспін. Кейін өкінгім келмейді.
Неге өздеріне келгенде ақшаны аяп қалады? Неге әуре болдың дейді? Тупо ақшаны қалай құртқан кезде бала-шағама жеткізсем боладыыыы деп жүрген жандар ғой Құдай-ау. Әлі де солай. Өздерін сыйлыққа лайықты санамағандықтан емес. Біз, жастар аз-аздан болса да ата-анамызға сыйлық беруді, оларға қабылдауды үйретуіміз керек.
Ақшам көп болғанда мынанша букет беремін мамаға деп ойлап жүрдім. Оған қазіргі инста әлем кінәлі болса керек. Және анам соған лайық болғандықтан үлкен букет бергім келеді.
Бірақ ол уақытқа дейін анам тірі болады деп кім айтты? Немесе мен? Кепілдік жоқ қой.
Өзімді алдап жүргенімді түсіндім. Және өзгертемін бұны.
Айтпақшы бүгін мамаға гүл сыйладым.
Өзіме де сыйлауға болатын еді. Бірақ әзірге приоритетте ол нәрсе емес мен үшін. Дұрыс практика екенін білемін. Өзіңнің бағалы екеніңді, көңіл-күйіңді көтеруге жақсы нәрсе. Ымм кейін де өзіме гүлге ақша құртуға аянып қалсам оны түзету оңай. Бірақ жақыным не мен мәңгі емеспін. Кейін өкінгім келмейді.
Достар мен ойланып шаршадым😂🥲. Ойланбау үшін барлығын қағазға не заметкиге жазып қою керек.
Стоматологқа бардым. Жұлдыз Қайратқызымен кездестім. Маманың мантысын жедім. Бақыт демей немене?
Болашақта еркін қазақ секілді ел қатарлы жұмыс жасап, әр айлықтың 10% саяхатқа жинап, автостпоппен Қазақстанды, одан қалды шетелді аралағым кеп кетті.
Видеолары шабыт сыйлайтыны сөзсіз. Тек шынымен менің қалауым ба, жоқ тек шабыт сыйлай ма соны ажырату керек😍.
Видеолары шабыт сыйлайтыны сөзсіз. Тек шынымен менің қалауым ба, жоқ тек шабыт сыйлай ма соны ажырату керек😍.
Forwarded from honey, яғни бал
Осы жазда тағы пикник жасаймыз деп жасамай қалуға, Ақтауға барамыз деп бара алмай қалуға, шетелге шығамыз деп шыға алмай қалуға дайындалып жатсыңдар ма?
Подросток кезде: сериал, дораманы қызық болғаны үшін қарайсың.
Есейе бергенде: проблемаларды ұмыту үшін қарайсың.
Қазір: Жай ғана сол проблемаға беріп жатқан эмоцияны дорама көрумен алмастырасың. Проблеманың шешілмейтінін білесің, қабылдайсың.
Есейе бергенде: проблемаларды ұмыту үшін қарайсың.
Қазір: Жай ғана сол проблемаға беріп жатқан эмоцияны дорама көрумен алмастырасың. Проблеманың шешілмейтінін білесің, қабылдайсың.
Соңғы күндері ортаның маңызын түсініп жатырмын. Әсіресе білім алуда. Ой алмасуда. Қарапайым білетін ақылды сөздер болуы мүмкін. Бірақ шабыт сыйлайды, ойландырады. Басыңдағы пазлдар құрастырыла береді.
Ағылшындарда ата-ана үмітін ақтау деген жоқ шығар иә. Екі танысымның сторисын көргем ғой, екеуі де ата-анасын уайымдайтыны жайлы салып қойған екен дәә. Ымм мені де сол нәрсе ойландырып отқан. Жай жаза салайын дееееп.
Бірақшы ата-ана үмітін ақтау деген не ол? Көбіне чувство вины, долг-тан болатындай бізде, махаббаттан емес. Оны ақтау мүмкін емес сияқты.
Ақша табу, оқу, үйлену/тұрмыс құру? Ол өзің үшін ғой түптеп келгенде. Риза болар. Бірақ ата-ана үмітін ақтау деген ол емес сияқты.
Тек жақсы қарым-қатынас, жылы мәміле ғана. Оны да жарытпаймыз. Міндетсіну тағы бар.
Сонда қандай үмітті ақтаймыз деп жүрміз? Тағы да салыстыру бар сияқты әлеуметтік желіден неше түрліні көріп алып. Машина, үй әперу, шетелге саяхат, қымбат сыйлықтар. Олар қарапайым нәрседен бастаған болуы мүмкін (сыйластық, кішкентай сыйлық) немесе шынайы арадағы қарым-қатынастары қандай екенін білмейміз.
Тек жақсы қарым-қатынас, жылы мәміле ғана. Оны да жарытпаймыз. Міндетсіну тағы бар.
Сонда қандай үмітті ақтаймыз деп жүрміз? Тағы да салыстыру бар сияқты әлеуметтік желіден неше түрліні көріп алып. Машина, үй әперу, шетелге саяхат, қымбат сыйлықтар. Олар қарапайым нәрседен бастаған болуы мүмкін (сыйластық, кішкентай сыйлық) немесе шынайы арадағы қарым-қатынастары қандай екенін білмейміз.