Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Fikhu i Lutjeve dhe Dhikreve


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Fikhu i Lutjeve dhe Dhikreve


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.
Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Si ta përmisosh zemrën
Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

"Nuk lejohet të rrahen fëmijët përveç në raste kur është në dobi të tyre, dhe rrahja duhet të jetë e lehtë dhe jo e dëmshme, dhe se është haram të rrahen fëmijët për të shfryrë zemërimin, e gjithashtu është haram të nënqmohen dhe përulen"

(Shejh Sulejman Rruhajli)

Përktheu: Hoxhë Jeton Bozhlani!

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Fikhu i Lutjeve dhe Dhikreve


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Transmeton Ebu Hurejreh se Pejgamberi salallahu alejhi ue selem ka thënë:

"Sadakaja nuk e pakëson pasurinë, falja e njerzëve (për hir të Allahut) ia shton robit krenarin, dhe çdo kush që është modest (për hir të Allahut), Allahu do ta ngritë atë.

(Transmeton Imam Muslimi)

Thonë dijetarët: shpërblimin, mirësit e këtyre tre gjërave të përmendura në hadith, sadakasë, faljes dhe modestisë, njeriu i arrin në dunja dhe ahiret. Pra, jo vetem në këtë botë por edhe në Ahiret.

E para: :((مَا نَقَصَتْ صَدَقَةٌ مِنْ مَالٍ Sadakaja nuk e pakëson pasurinë

Imam ibn Uthejmini (rahimehullah) në shpjegim të këtij hadithi thotë:

Sadakaja nuk e pakëson pasurinë, por e shton atë dhe kjo nëpërmjet dy rrugëve, apo dy mënyrave;

Rruga e parë: nëse njeriu jep për hirë të Allahut, sadakaja do të bëhet shkak që Allahut t'ia hap dyert e rrizkut, furnizimit nga ai nuk e pret.

Dhe e dyta: me sadaka nuk pakësohet pasuria ngase sadakaja jote bëhet shkak që Allahu me të dhënë bereqët në pasurinë që të ka mbetë.

Cilesia e dytë e permendur në hadith është falja e njerzëve.

وَمَا زَادَ اللَّهُ عَبْداً بِعَفْوٍ إِلاَّ عِزًّاfalja nuk
ia shton robit veçse krenarin.

Njeriu i prirur nga nefsi i tij mendon se nëse fal për padrejtësit që i bëhen apo për të drejtat që mund t'i kërkojë, do të poshtërohet dhe do të degradohet, po realiteti është ndryshe, nëse fal për hirë të Allahut, Allahu do ta ngrisë në dunja dhe Ahiret.

Dhe gjëja e tretë që i Dërguari përmend në hadith është; modestia-thjeshtësia për hirë të Allahut.
وَمَا تَوَاضَعَ أَحَدٌ لِلّهِ إِلاَّ رَفَعَهُ اللَّه kushdo që e shton modestinë-thjeshtësinë e tij për hir të Allahut, Allahu do ta ngrisë atë

Thotë ibn Uthejmini (Allahu e mëshiroftë):

Modestia është dy llojesh:

Modestia-thjeshtesia-përulësia ndaj Allahut subhanehu ue teala, ndaj madhështisë së Tij, ndaj urdhërave të Tij dhe ndaj ndalesave të Tij, dhe modestia ndaj njerëzve për hir të Allahut, jo për hir të ndonjë interesi të dunjasë, qoftë përfitim të pasurisë apo ndonje pozite, por modesti për hir të Allahut, dhe kushdo që e posedon këtë Allahu do ta ngritë.

Përgaditi: Hoxhë Hajrullah Musa!

Në lidhje me hadithin e të Dërguarit:

“Besimtari nuk e urren besimtaren (bashkëshorten); sepse nëse urren një tipar të saj, pëlqen një tjetër.”

Te ky hadith kemi dy dobi të mëdha:

a) Ky hadith na mëson se si duhet të sillemi me gruan, me të afërmin, me shokun, me punëtorin dhe me secilin me të cilin kemi të bëjmë.

Duhet të mësosh veten se secili prej tyre mund të ketë një mangësi apo një tipar që ti nuk e pëlqen; dhe nëse ndeshesh me këtë, atëherë krahasoje këtë me detyrimin që ke për të mbajtur lidhje të forta dhe për të vazhduar miqësinë.

Dhe duke menduar për të mirat, për synimet e posaçme e të përgjithshme; duke ulur shikimin nga tiparet e këqija dhe duke nxjerrë në pah tiparet e mira, ruhet miqësia dhe lidhja. Kështu pra arrihet harmonia.

b) E dyta ka të bëjë me mënjanimin e pikëllimit dhe shqetësimit, ruajtjen e lumturisë, vazhdimësinë për sa i takon kryerjes së detyrimeve të domosdoshme (wāxhib) dhe të preferuara (mustehab), si dhe arritjen e harmonisë midis dy palëve.

Ndërsa në lidhje me atë që nuk merr mësim nga kjo porosi e të Dërguarit, por e përmbys çështjen duke vënë në pah mangësitë e duke mbyllur sytë përpara mirësive, një i tillë pa dyshim që do ketë shqetësime, dhe lidhjet midis tij dhe atyre me të cilët ka të bëjë do vinë duke u zbehur.

Dhe shumë të drejta që secila nga palët duhet t’i ruajë, do shpërfillen.

Një shumicë njerëzish me ambicie të lartë e kanë mësuar veten të bëjnë durim dhe të mos tronditen kur u bie ndonjë fatkeqësi apo shqetësim.

Mirëpo, kur është fjala për ndonjë çështje të vogël e të lehtë, shqetësohen dhe e humbasin ekuilibrin. Dhe kjo jo për ndonjë arsye kushedi, por ngaqë ata kanë mësuar veten për të përballuar çështjet e mëdha dhe kanë shpërfillur të voglat, të cilat ndikojnë në rehatinë e tyre.

Një njeri i vendosur e i matur, përgatitet për çështjet e mëdha dhe të vogla, dhe kërkon ndihmën e Allahu që të mos e lërë në mëshirë të forcave njerëzore për asnjë moment. Në këtë mënyrë atij i bëhen të lehta çështjet e vogla, sikurse çështjet e mëdha, dhe kështu ruan qetësinë shpirtërore.

Abdurrahman ibn Nasir Essadi!

Përktheu: Hoxhë Blerim Krasniqi!

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Fikhu i Lutjeve dhe Dhikreve


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Një prej ilaçeve më të mirë për shërimin e sëmundjeve të zemrës, madje edhe për sëmundjet fizike, është një zemër e fortë, që nuk shqetësohet dhe nuk ndikohet nga iluzionet dhe ëndrrat, të cilat janë pjellë e mendimeve të këqija.

Kur njeriu u dorëzohet iluzioneve, zemra preket nga dukuri negative, siç është frika, sëmundjet e kështu me radhë.

Ose edhe nga zemërimi e konfuzioni, të cilët shkaktojnë dhimbje. Apo parashikon se mund të preket nga ndonjë e keqe, ose mund të humbas të mirat, dhe këto e çojnë drejt pikëllimit e ankthit, drejt sëmundjeve shpirtërore dhe fizike, si dhe drejt një krize nervore (depresion), pasojat e hidhura të së cilës i kanë parë e provuar shumë njerëz.

Abdurrahman ibn Nasir Essadi!

Përktheu: Hoxhë Blerim Krasniqi!

Besimtarit nuk i lejohet ta përulë veten!

Hudhejfe (radij Allahu anhu) përcjell se Pejgamberi (salallahu alejhi ve selem) ka thënë:

"Besimtarit nuk i lejohet ta përulë veten!"

Disa thanë: "Si mund ta përulë veten?"

U përgjigj: "Kur i ekspozohet belasë aq sa nuk mund ta përballojë"

(Tirmidhiu, saktëson shejh Albani)

Përktheu: Hoxhë Jeton Bozhlani!

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.

Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Fikhu i Lutjeve dhe Dhikreve


Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Një tjetër shkak që heq trishtimin dhe shqetësimin është mbledhja e mendjes dhe përqendrimi te punët që ke në dorë, si dhe shkëputja nga preokupimi për të ardhmen dhe trishtimi për kohën e kaluar.

Për këtë arsye, i Dërguari kërkonte mbrojtjen e Allahut nga trishtimi dhe ankthi. Trishtimi për gjërat që kanë ndodhur në të kaluarën, të cilat as nuk mund të kthehen e as të arrihen, si dhe ankthi që shkakton frikë për të ardhmen, janë një preokupim krejt i tepërt.

Pra, robi duhet t’i përkushtohet të tashmes, të angazhohet dhe të preokupohet për ndreqjen e saj. Dhe nëse e përqendron zemrën në këtë drejtim, kjo i jep mundësi që të mbarojë punët dhe të çlirohet nga ankthi dhe trishtimi.

Kur i Dërguari bën një lutje, apo kur jep një porosi për umetin e tij që të bëjë një lutje të caktuar, ai nxit – me gjithë ndihmën e kërkuar nga Allahu dhe dëshirën për të mirat e Tij – për zell dhe përpjekje në realizimin e asaj që kërkohet të arrihet, si dhe mënjanimin e asaj që kërkohet të shmanget.

Lutja shkon paralelisht me punën. Njeriu duhet të përpiqet për ato gjëra që janë të dobishme për fenë dhe dunjanë, dhe njëkohësisht i lutet Zotit dhe kërkon ndihmën e Tij për të realizuar synimin.

Ashtu siç thotë i Dërguari:
“Kujdesu/lufto për atë që të bën dobi, (njëkohësisht) kërko ndihmën e Allahut dhe mos u trego i pafuqishëm! Dhe nëse të godet diçka e papëlqyeshme, mos thuaj sikur të veproja kështu do bëhej kështu e ashtu, por thuaj se ky qe caktimi i Allahu dhe Ai bën çfarë të dojë! Sepse sikur-i i hap rrugën veprimeve të shejtanit.”

I Dërguari i Zotit bashkërendoi midis urdhrit për t’u kujdesur në çdo situatë për ato çështje që janë të dobishme, duke kërkuar ndihmën e Allahut dhe duke mos iu nënshtruar pafuqisë, – që është përtacia e dëmshme – dhe pranimit të çështjeve të kaluara dhe caktimeve të Allahut.

Pra, ai i ndau çështjet në dy kategori:

a). te e para hyjnë ato çështje të cilat njeriu mund t’i arrijë plotësisht ose aq sa mundet, ose t’i mënjanojë tërësisht, ose të paktën t’i pakësojë. Këtu njeriu mund t’i konkretizojë përpjekjet e tij duke kërkuar ndihmën e të Adhuruarit të vet;

b). te tjetra nuk mund ta bëjë këtë, por tregon qetësi, i pranon dhe dorëzohet; dhe s’ka dyshim se kujdesi ndaj këtij parimi është shkak për arritjen e lumturisë dhe largimin e trishtimit dhe ankthit.

Abdurrahman ibn Nasir ES-SADI!

Përktheu: Hoxhë Blerim Krasniqi!

Esselamu alejkum we rahmetullahi we berakatuhu!
Ju njoftojmë se tani do të fillon dersi in shaa Allah.
Ligjëron: Lulzim Perçuku
Tema: Si ta përmisosh zemrën
Ju ftojmë që të përfitoni!
Linku për ders dhe pyetje
https://www.udhezimi.com/live/

Disa nga parimet sheriatike të tregtisë:

1. Sinqeriteti,

2. Të ipen sqarime për mallin dhe të mos fshihet gjë,

3. Të mos ketë paqartësi,

4. Të mos ketë mashtrim dhe tradhëti,

5. Të mos ketë kamatë,

6. Të mos tërhiqet malli nga tregu me qëllim të diktimit të çmimit.

(Husejn Al Shejh)

Përktheu: Hoxhë Jeton Bozhlani!

Esselamu alejkum ue rahmetullah

Ju njoftojme se ne dy javet e ardhshme nuk do te mbahet ders ne Qendren Udhezimi ne Prishtine.

Do t'ju njoftojme me kohe per rifillimin e tyre in shaa Allah.

Allahu ju shperblefte per mirekuptim!

Injoranca e mëkatarëve!

Me fjalën injorancë kemi për qëllim veprimin e ndonjë të keqeje, edhe nëse vepruesi e di se është vepër e keqe; sepse secili që i bën mëkat Allahut është injorant, ndërsa çdokush që i bindet Atij është i ditur.

Kjo shpjegohet përmes dy këndvështrimeve:

I pari: Ai që ka dije për Allahun, për madhërinë e madhështinë e Tij, druhet dhe ka frikë prej Tij.

Nga një i këtillë nuk mund të bëhen mëkate, duke qenë se është i vetëdijshëm për atë që sapo thamë.

Disa kanë thënë: “Sikur njerëzit të meditonin rreth madhështisë së Allahut, nuk do të bënin mëkate ndaj Tij.”

Një tjetër ka thënë: “Mjafton frika ndaj Allahut që njeriu të quhet i ditur. Po ashtu, mjafton mashtrimi nga mëkatet ndaj Tij që njeriu të quhet injorant.”

I dyti: Ai që i jep përparësi mëkatit ndaj të përmbajturit, e bën këtë i shtyrë nga injoranca dhe nga gjykimi i gabuar se mëkati do i sjellë dobi aty për aty duke ia përshpejtuar kënaqësitë.

Dhe nëse ky person ka iman, shpreson të shpëtojë nga pasoja e keqe e tij përmes pendimit në fund të jetës.

Por, kjo është injorancë e kulluar; sepse i jep përparësi mëkatit dhe poshtërimit duke humbur krenarinë e devotshmërisë dhe shpërblimin për të, si dhe kënaqësinë e adhurimit.

Pastaj ka gjasa të pendohet, por, gjithashtu, është e mundur t’i vijë vdekja shpejt e papritur.

Një i tillë është si një i uritur që ka ngrënë ushqim të helmuar për të larguar urinë, duke shkuar me shpresën se do e evitojë dëmin me një kundërhelm (dirjak) nga pas. Këtë nuk e bën askush përveç atij që është injorant.

Allahu i Madhërishëm thotë: “Nuk pranohet pendimi i atyre që vazhdimisht bëjnë të këqija e, kur u afrohet vdekja, atëherë thonë: ‘Unë tani me të vërtetë po pendohem’. As për ata që vdesin duke qenë jobesimtarë. Për këta, Ne kemi përgatitur dënim të dhembshëm.”
(En-Nisā, 18)

Allahu i Lartësuar e ka barazuar atë që pendohet në çastet e vdekjes me atë që vdes pa u penduar. Me pendim kur u afrohet vdekja bëhet fjalë për pendimin kur bie perdja, dhe njeriu që do vdesë kundron ngjarjet (rrethanat) e ahiretit dhe sheh engjëjt.

Besimi dhe pendimi dhe të gjitha veprat kanë dobi pa i parë ato, sepse kur bie perdja dhe e fshehta bëhet e dukshme, në atë gjendje nuk bën dobi as besimi e as pendimi.

Ibn Rexhebi!

Përktheu: Hoxhë Blerim Krasniqi!

Begatia e fëmijëve!

Shumë prej njerëzve kanë fëmijë por ata nuk u bëjnë dobi, kanë arrogancë dhe mendjemadhësi ndaj babait, saqë ai fëmijë qëndron tek shoku i vet me orë të tëra duke biseduar me të dhe duke ia treguar edhe gjërat sekrete, ndërsa kur rrin me babain e tij qëndron sikurse zogu në kafaz- Allahu na ruajtë- nuk flet me të, nuk ia tregon sekretet, madje i vie rënd ta shoh, pra këta njerëz nuk janë bekuar me fëmijët e tyre!

(Shejh Uthejmini, Allahu e mëshiroftë)

Përktheu: Hoxhë Jeton Bozhlani!

Këshilla është si një kamxhik me të cilin rrihet zemra, dhe ka atë ndikim që ka kamxhiku në trup.

Rrahja pas kryerjes nuk ka atë ndikim që ka gjatë kohës që është duke u kryer.
Megjithatë, gjurmët e dhembjes mbeten, në varësi të forcës apo dobësisë së tij. Sa më e fortë të jetë rrahja, aq më shumë zgjat dhembja.

Shumë nga selefët, kur dilnin nga mexhliset ku kishin dëgjuar këshilla, ishin të mbushur plot qetësi e përulje.

Disa prej tyre, pas ngritjes nga të tilla kuvende, nuk mund të hanin as ushqim; kurse disa të tjerë, për një kohë të gjatë punonin sipas asaj që kishin dëgjuar.

Haseni, kur dilte që të këshillonte njerëzit dukej si një person që kish parë ahiretin me sy, e ka ardhur të kumtojë për të.

Njerëzit dilnin nga tubimi i tij duke mos e bërë hesap fare këtë botë.

Sufjan Eth-Theuri, për të mos u joshur nga kjo botë, gjente ilaç në mexhliset e tij.

Disa prej të parëve tanë kanë thënë:
“Në të vërtetë, këshilla e një dijetari që nuk synon Fytyrën e Allahut, rrëshqet nga zemrat siç rrëshqet pika e ujit prej rrasës së gurit.”

Jahja ibn Muadhi lexonte këtë poezi në mexhliset e tij:

Këshillat e këshilluesit nuk do pranohen derisa të jetë ai i pari që i pranon.
O populli im! A ka më të padrejtë se një këshillues
që ç’ka thënë faqe botës vetë e kundërshton.
Ndër njerëz shfaq të mira andej-këndej,
e kur është vetëm, Atij që sheh çdo gjë i kundërvihet me tërësej.

(Ibn Rexhebi)

Përktheu: Hoxhë Blerim Krasniqi!

Duke spjeguar ajetin: "Allahu ka shpallur Fjalën më të bukur (Kuranin)...Prej tij u rrëqethet lëkura atyre që i frikësohen Zotit të tyre e, mandej qetësohen lëkura dhe zemrat e tyre, kur përmendet Allahu"

(Sureja Zumer: 23)

Malik ibën Dinar ka thënë: askush nuk është dënuar me dënim më të rëndë se sa me ngurtësinë e zemrës, nuk është hidhëruar Allahu ndaj një populli veçse ua ka nxjerrë mëshirën.

(Tefsirul Begavi: 4/12)

Përktheu: Hoxhë Jeton Bozhlani!