♦️ادامه اعتراضات جهانی علیه نسل کشی درغزه

✍️حامیان فلسطین در سئول، پایتخت کره‌جنوبی، به خیابان‌ها آمدند و خواستار توقف نسل‌کشی در غزه شدند. شعار مرگ بر اسرائیل و رژیم صهیونیستی. را افشا کنید، زنده باد فلسطین از جمله شعارهای این تظاهرات بود.

زنده باد همبستگی جهانی با فلسطین!

https://t.me/totoufan

♦️پایان دادن به جنگ غزه تنها گزینه مطلوب برای پایان دادن قطعی به حملات از یمن است

✍️ویل اسمیت، پژوهشگر، در مصاحبه با مجله آمریکایی «نشنال اینترست» اعلام کرد:

پایان دادن به جنگ غزه تنها گزینه مطلوب برای توقف قطعی حملات از یمن است.

بیشتر شرکت‌های کشتیرانی تا پایان جنگ غزه قصد بازگشت به دریای سرخ را ندارند.

عملیات آمریکا در یمن از همان ابتدا اشتباه و غیرضروری بود و دولت ترامپ با توجه به هزینه‌های فزاینده و خطرات تشدید درگیری، حق داشت که از این طرح در یمن خارج شود.

آمریکا نتوانست از طریق حملات هوایی به برتری دست یابد و حوثی‌ها (جنبش انصار الله) به عملیات خود ادامه دادند.

https://t.me/totoufan

♦️غزه در آستانه قحطی کامل؛ معده‌های خالی و وعده‌های بی‌ثمر جهانی

✍بحران انسانی در نوار غزه هر روز ابعاد فاجعه‌بارتری به خود می‌گیرد، در حالی‌که گذشت بیش از سه ماه از بسته بودن کامل گذرگاه‌ها و جلوگیری رژیم صهیونیستی از ورود کمک‌های حیاتی، بیش از دو میلیون غیرنظامی را در معرض گرسنگی شدید قرار داده است. این وضعیت در پی ازسرگیری حملات این رژیم از ماه مارس گذشته وخیم‌تر شده و اکنون، گرسنگی و قحطی به کابوس روزانه ساکنان تبدیل شده است.

از دوم مارس تاکنون، رژیم اشغالگر تمام گذرگاه‌های غزه را بسته و ورود مواد غذایی، دارو و سایر نیازهای ضروری را ممنوع کرده است. در این مدت، با وجود تلاش‌های محدود برخی نهادهای بین‌المللی، امدادرسانی به غزه تقریباً متوقف شده و آثار محاصره سراسر این منطقه از شمال تا جنوب را در برگرفته است.

این شرایط بحرانی منجر به افزایش بی‌سابقه قیمت‌ها شده؛ به‌گونه‌ای که بهای مواد غذایی تا ۱۴۰۰ درصد افزایش یافته و بسیاری از اقلام حیاتی مانند آرد کاملاً نایاب شده‌اند. به گفته برنامه جهانی غذا، این طولانی‌ترین دوره محاصره در تاریخ غزه است. این نهاد بین‌المللی در پایان آوریل اعلام کرد که ذخایر غذایی و مواد اولیه‌اش تمام شده و پروژه‌های تغذیه اضطراری برای نیازمندان، از جمله آشپزخانه‌ها و نانوایی‌ها، متوقف شده‌اند.

آژانس امدادرسانی و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا) نیز در میانه آوریل اعلام کرد که انبارهای آن خالی شده و ده‌ها هزار نفر از گرسنگی رنج می‌برند. این سازمان هشدار داد که عبور بی‌مانع کمک‌های انسان‌دوستانه و کالاهای تجاری به داخل غزه، ضرورتی فوری است.

در همین راستا، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل محاصره‌ی کامل رژیم صهیونیستی را مصداق مجازات جمعی دانست و اعلام کرد که استفاده از گرسنگی به‌عنوان ابزار جنگی، نقض آشکار حقوق بشر است. در ادامه این هشدارها، محمد مصطفی نخست‌وزیر تشکیلات خودگردان فلسطین، در ابتدای ماه مه، نوار غزه را رسماً «منطقه قحطی‌زده» اعلام کرد.

آمارها بسیار نگران‌کننده‌اند. طبق گزارش دفتر رسانه‌ای دولت غزه، طی ۸۰ روز محاصره کامل، ۵۸ نفر بر اثر سوء‌تغذیه جان باخته‌اند و ۲۴۲ نفر دیگر نیز به دلیل کمبود غذا و دارو، از جمله بیماران کلیوی و سالمندان، جان خود را از دست داده‌اند. بیش از ۳۰۰ مورد سقط جنین در میان زنان باردار نیز ثبت شده که علت اصلی آن کمبود شدید مواد مغذی عنوان شده است.

ساکنان غزه ناچار شده‌اند برای زنده‌ماندن، به راه‌های غیرمعمولی چون استفاده از غذای حیوانات، بازگردانی ماکارونی به آرد یا پخت نان از عدس روی آورند. با این حال، افزایش تقاضا برای این مواد اولیه نیز موجب جهش شدید قیمت‌ها شده است. به گفته سراج جمال، جوانی از شهر غزه، قیمت یک کیسه آرد به ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ دلار رسیده است.

از سوی دیگر، جامعه جهانی تنها به صدور بیانیه‌ها بسنده کرده است. با وجود هشدارهای مکرر از سوی ۱۹ کشور اروپایی، استرالیا، ژاپن، کانادا و اتحادیه اروپا درباره خطر قحطی، هیچ اقدام ملموسی برای پایان دادن به بحران انجام نشده است. آنروا نیز ادعاهای رژیم اشغالگر مبنی بر ارسال کمک را بی‌اساس دانست و اعلام کرد آنچه وارد می‌شود، حتی پاسخ‌گوی نیازهای ابتدایی مردم هم نیست.

برخی کشورها که پیش‌تر اقداماتی نمایشی مانند پرتاب هوایی کمک‌ها انجام داده بودند، اکنون صرفاً به انتشار بیانیه‌های انتقادی بسنده کرده‌اند. فیلیپ لازارینی، کمیسر آنروا، در این خصوص گفت: «اسرائیل از غذا به‌عنوان ابزار سیاسی و نظامی استفاده می‌کند و غزه به حمایت گسترده و بی‌وقفه نیاز دارد.»

در حالی‌که صدها هزار کودک، زن و سالمند با گرسنگی مزمن روبه‌رو هستند، این بی‌عملی بین‌المللی، سکوتی تلخ در برابر مرگ تدریجی میلیون‌ها انسان در غزه است.


https://t.me/totoufan

♦️دردی به نام درمان؛ فریادی خاموش از دل بازنشستگان شوش

✍در سرزمینی که هر وجب از خاکش آغشته به خاطره‌ی کار و رنج بازوان مردمان است، شوش – این شهر کهن و ریشه‌دار – هنوز صدای آه بازنشستگانش را در میان هیاهوی بی‌تفاوتی‌ها، فریاد می‌زند.

آنان که سال‌ها در کارگاه و کارخانه، پشت میز یا در مزرعه، با کم‌ترین چشم‌داشت، بیش‌ترین خدمت را به جامعه هدیه دادند، امروز در سال‌های واپسین زندگی، محتاج ابتدایی‌ترین حق انسانی خودند: درمان.

شهر شوش، با تمام قدمت و غنایش، هنوز از نعمت داشتن بیمارستان ملکی ویژه بازنشستگان بی‌بهره است. زخمی کهنه که هر روز با مراجعات بی‌سرانجام به مراکز درمانی غیرهمکار، عمیق‌تر می‌شود. شرکتی که باید سایه‌بان اطمینان باشد – بیمه آتیه – در این شهر بیشتر شبیه به سراب است تا پناه. قراردادهای محدود یا نادیده‌گرفته‌شده با مراکز درمانی، وقت‌کشی‌های آزاردهنده برای تایید هزینه‌ها، و پرداخت‌هایی که آن‌قدر به تأخیر می‌افتند که بوی فراموشی می‌گیرند؛ همه و همه، روح بازنشسته را پیش از جسم او فرسوده می‌سازد.

شاید در پایتخت، روی کاغذ همه‌چیز سامان دارد. اما در کوچه‌های خاک‌خورده‌ی شوش، بازنشسته‌ای با نسخه‌ای در دست، از داروخانه‌ای به درمانگاهی، و از یک نامه‌نگاری به پیگیریِ بی‌نتیجه‌ای دیگر، درمان خود را جست‌وجو می‌کند؛ نه با امید، بلکه با تحمل. درد او نه فقط بیماری است، بلکه تحقیر خاموشی‌ست که از تبعیض، بی‌توجهی و نبود ساختار می‌زاید.

چه شد که شهری با این همه سابقه، هنوز یک مرکز درمانی مستقل برای بازنشستگانش ندارد؟ چرا باید درمانِ پدری که سال‌ها چرخ تولید را چرخانده، در گرو تأییدیه‌های دیررس و بودجه‌های ناقص باشد؟ آیا حرمت خاک خورده‌ی موهای سپید را در سیاست‌گذاری‌ها جایی نیست؟

ما صدقه نمی خواهیم. لطف نمی‌خواهیم. ما خواهان حق قانونی و انسانی بازنشستگان هستیم. خواهان ساخت بیمارستانی ملکی، قراردادهای درمانی گسترده و پرداخت‌های منظم و بی‌دردسر. خواهان بازگشت کرامت به درمان بازنشسته‌ایم که روزی او، ستون این جامعه بود.

تا کی باید این فریاد خاموش بماند؟
تا کی باید درد، تنها داروی قابل دسترس بازنشستگان شوش باشد؟
بیایید پاسخگو باشیم.
بیایید هم‌درد باشیم.


بازنشستگان شوش،کرخه. هفت_تپه یکشنبه ۵خرداد ماه ۱۴۰۴
بازنشسته بپاخیز برای رفع تبعيض


https://t.me/totoufan

🌹سلام وصبح سه شنبه همراهان عزیز  بخیر،روز آرام و زیبایی برایتان ارزو می کنیم.

✍️صبح شد
پنجره هاخندیدند
شاخه ها رقصیدند
همه جابوےشکفتن جارےست
فرصت بیدارےست
صبح یعنےآغاز
فکررفتن باشیم
چه کسےمےگوید
پشت این ثانیه هاتاریک است
گام اگر برداریم
روشنے نزدیک است

صبحتون پراز عشق و آرامش  وانرژی!❤️


به کانال تلگرام توفان بپیوندید👇
https://t.me/totoufan

♦️اتحادیه کارگری نروژ خواستار اقدام عملی‌تر علیه نسل کشی و اشغالگری اسرائیل شد

✍️دبیر کنفدراسیون کارگری نروژ خطاب به مقامات دولتی خواستار عدم حمایت این کشور از شرکت‌های وابسته به رژیم اسرائیل شد.

به گزارش رویترز، دبیر اتحادیه کارگری LO کشور نروژ گفت که صندوق سرمایه ۱.۸ تریلیون دلاری نروژ باید حمایت خود را از تمامی شرکت‌های وابسته به رژیم اسرائیل بردارد.
LO، بزرگ‌ترین کنفدراسیون اتحادیه‌های تجاری در نروژ، با حزب حاکم کارگر هم‌راستا است و اغلب فراتر از مسائل سنتی حقوق کارگران بر سیاست‌گذاری‌ها تاثیر می‌گذارد.
«اشتاینار کروگستاد»، معاون LO، طی مصاحبه‌ای گفت:

«ما می‌خواهیم صندوق از شرکت‌هایی که در سرزمین‌های اشغالی فلسطین فعالیت دارند، خارج شود.»
به گفته کروگستاد، سیاست کلی کنفدراسیون این است که صندوق ثروت حاکمیتی نروژ – بزرگ‌ترین صندوق در جهان – نباید در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری کند که قوانین بین‌المللی را نقض می‌کنند.
وی افزود: «این موضوع اکنون بیشتر در دستور کار است... به‌دلیل سیاست اسرائیل، حملات و جنگ در غزه و کرانه باختری.»
کروگستاد این سخنان را در حاشیه کنگره LO بیان کرد که پرچم فلسطین در کنار پرچم‌های سازمان ملل و نروژ به اهتزاز درآمده بود.
دادگاه عالی سازمان ملل سال گذشته اعلام کرد که اشغال سرزمین‌های فلسطینی توسط رژیم اسرائیل و شهرک‌سازی‌های آن غیرقانونی است و باید هرچه زودتر متوقف شود.
LO و ۴۷ سازمان مدنی دیگر نامه‌ای به تاریخ ۱۰ آوریل خطاب به «ینس استولتنبرگ» وزیر دارایی نروژ ارسال کردند و خواستار چنین اقدامی شدند.
در این نامه از استولتنبرگ خواسته شده است تا به بانک مرکزی، که صندوق را اداره می‌کند، دستور دهد حمایت خود را شرکت‌هایی که در نقض قوانین بین‌المللی در سرزمین‌های اشغالی فلسطین مشارکت دارند، خارج کند.
همچنین از استولتنبرگ خواسته شده است که برای ارائه دستورالعمل‌های دقیق‌تر جهت نظارت و حذف شرکت‌ها از صندوق نفت نروژ، در راستای قوانین بین‌المللی، ابتکار عمل به خرج دهد.
کروگستاد گفت که LO همچنین درخواست ملاقات با استولتنبرگ را مطرح خواهد کرد.

https://t.me/totoufan

‏♦️ «انقلاب از سر شکم سیری بود؟»

🔹اجاره بها حدود ۶۰ درصد از حقوق و دستمزد مردم است.
چه سالی؟
دهه ۴۰.
تا سال ۵۲ پانزده برابر افزایش یافت.
سال ۵۳ مجدد دویست درصد رشد کرد.
سال ۵۴ هم صد درصد دوباره افزایش یافت.

منبع:
فرد هالیدی، کتاب توسعه سرمایه‌داری در ایران

🔹سال ۵۵ سی و شش درصد خانوارهای ۶ نفره فقط در یک اتاق زندگی می‌کنند.
دسترسی به مسکن فاجعه است.
حلبی آباد در شهرهای بزرگ یکی ۲ تا نیست.
طبق آمار رسمی خانوارهای تهرانی که تا ۵۷ از اولیات مسکن حداقلی و مناسب محروم‌اند به ۴۲ درصد رسیده است.
منبع:
نیکی کدی، کتاب ریشه‌های انقلاب ایران


🔹طبق آمار رسمی وزارت بهداشت جهانی از نظر خدمات بیمارستانی و نسبت تخت‌های بیمارستانی به جمعیت، پایین‌ترین رتبه در غرب آسیا حتی در قیاس با ضعیف‌ترین و فاسدترین کشورهای عربی، متعلق به ایران است.
چه سالی؟
حدود ۵۶
منبع:
یرواند آبراهامیان، کتاب "ایران بین دو انقلاب"


🔹قریب ۶۴ درصد از جمعيت شهرنشين ايران دچار سوءتغذیه‌اند.
یعنی امکان دریافت حداقل کالری را ندارند.
چه سالی؟
طبق آمار سال ۵۲
طبق آمار سال ۵۶ چطور؟
هیچی!
یک سال مانده به انقلاب درمرگ و میر نوزادان از رکوردداران جهان و رتبه اول خاورمیانه شدیم.
منبع:
جان فوران، کتاب "مقاومت شکننده"


🔹قریب ۷۰ درصد ایرانی‌های بزرگسال بیسوادند.
چه سالی؟۵۵
جمعیت بیسوادهای ایران طبق آمار رسمی به ۱۵ میلیون نفر رسیده است.
آبراهامیان با بررسی آمار از انگیزه کودکان برای تحصیلات ابتدایی نشان می‌دهد که ما روز به روز داریم در بیسواد شدن پیش می‌رویم و اوضاع روز به روز سیاه‌تر است.

حالا در منابع غربی آمار و ارقام و جزئیات از این بهشتی که برای ما ساخته بودند همین چند تاست؟
نه آقا وقت برای کنکاش بگذارید تمامی ندارد.
شکم سیر بودیم؟
نه بابا تا گردن غرق در فاضلاب بودیم و روز به روز هم داشتیم بیش‌تر فرو می‌رفتیم.
هیچ افقی هم برای برون رفت وجود نداشت.

🔹حالا خیلی گل و بلبل است؟
نه!
ولی قابل قیاس با سیاهی آن روزگار نیست.
دارید زیر پوستی از فساد کنونی دفاع می‌کنید؟
نه!
اهل دفاع بودیم که بابت‌ اعتراض بهش زندان نمی‌رفتیم.
ولی اعتراض به وضع موجود باعث نشود کسی آن روزگار تباه را سفید شویی کند.

خلاصه هیچ ملتی استفراغ خود را نمی‌خورد.
#وحید_اشتری

https://t.me/totoufan

♦️ از کودک سوزی تا قحطی عمدی؛ وقتی غربی‌ها حقوق بشر ادعایی خود را پای اسرائیل قربانی کردند!

✍اون جونز، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی: تصور کنید نوزده ماه در برابر شرارت‌های نسل‌کشی بدترین جنایات ممکن علیه بشریت، نشسته‌اید. نوزادانی که زنده زنده پخته شده‌ و زیر آوار خفه شده‌اند. کودکانی که با شلیک تک‌تیرانداز به سر و سینه‌شان کشته شده‌اند.

آن‌ها فکر می‌کنند این سکوت، همدستی‌شان را پاک می‌کند. آن‌ها می‌گویند: «غیرقابل‌تحمل است» حالا اشک می‌ریزند و این را غیرقابل‌تحمل می‌خوانند. در حالی که همچنان به تسلیح اسرائیل ادامه می‌دهند و قطعات حیاتی جنگنده‌های اف-۳۵ را تأمین می‌کنند تا مرگ و ویرانی به بار آورند.....

https://t.me/totoufan

♦️مصاحبه ای خواندنی از اعتصاب کامیون‌داران

✍️ در بسیاری از کشورها، اعتصاب بخشی تعریف‌شده از روابط کار است. قانون مشخص می‌کند چه زمانی، چگونه و تحت چه شرایطی می‌توان به اعتصاب دست زد و چگونه باید به مذاکره بازگشت. در ایران، چنین قانونی وجود ندارد. نتیجه آن، تبدیل هر اعتراض صنفی به بحرانی مبهم است؛ بدون ضمانت حقوقی، بدون طرف مذاکره و بدون نتیجه روشن.
لطفا با کلیک روی لبنک زیر، این مصاحبه جالب را بخوانید!

متن کامل این گزارش

https://t.me/totoufan

♦️تجمع رانندگان زن

✍️روز دوشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۴، جمعی از رانندگان زن  سرویس مدارس شهرستان قرچک، در اعتراض به شرکت‌های واسطه‌ای دست به تجمع اعتراضی زدند.

شرکت باید جمع بشه / ما پول زور نمی‌دیم!

https://t.me/totoufan

♦️مصطفی البرغوثی دبیرکل جنبش ابتکار ملی فلسطین در گفتگو با شبکه الجزیره اعلام کرد:

✍️بیش از ۱۴۰۰ شهرک‌نشین یهودی به رهبری بن‌گویر، این تندروی فاشیست و وزیر در دولت "اسرائیل" به محوطه مسجدالاقصی یورش بردند.

امروز با وقاحت تمام از ساخت معبد سلیمان درون محوطه مسجدالاقصی سخن می‌گویند و تاکید می‌کنند این مکان یهودی است.

این فاشیسم را بدین شکل وحشیانه پیش از این و از زمان تظاهرات فاشیست‌های نازی طی جنگ جهانی دوم ندیده بودیم.

واقعیت دردناک‌تر این است که این بار هیچ واکنشی چه عربی و چه اسلامی را شاهد نبودیم.

https://t.me/totoufan