تو خانواده منی و همونقدر که اعضای خانوادم برام اهمیت دارن واسم با ارزشی. همونقدر می تونم توی همه ی شرایط روت حساب کنم، همونقدر محکم بهت اعتماد دارم، همونقدر بهت وابستم و دلم برات تنگ می شه. همونقدر روت حساسم و اگه آسیبی بهت برسه انگار به من رسیده. همونقدر ازت مطمئنم و بهت احترام می ذارم و هواتو دارم. توی خانواده بحث هست، دعوا هست، فحش هست، قهر هست ولی جدایی برای همیشه نیست. اگرم باشه محاله همو فراموش کنن و دیر یا زود بهم بر می گردن یا از دور حواسشون به هم هست. تو به طرز خیلی جدی ای خانواده منی و من هیچ وقت قرار نیست ازت جدا شم یا فراموشت کنم باشه؟

وقتی تولدشه و ازت دوره این تکستو بفرست براش:
دوری اما معشوق بودن برای تو انتخابیه که دام کرده و گله ای از دنیا و فاصله هاش ندارم، محبوب ترینم پیدا کردن قلب یاقوتی تو و ذوب شدن شیرینیش میون تلخی روزهام نعمتیه که هیچ چیز تا هیچ وقت جاشو نمیگیره! و چقدر میون این حجم خالی فاصله؛ پرم از بودنت از بودنی که شده عظیم ترین بخش دنیام شده شاعرانه ترین قسمت وجود من و ممنونم ازت بابت بودنت، خوب موندنت و تموم حس های نابی که به قلبم بخشیدی. ببخش اگه پیشت نیستم که پلکاتو ببوسم اما میخوام بدونی تولدت عزیز ترین شب تابستونی منه زادروزت مبارک نیمه ی وجودم.

یروزی میاد که دستاتو میگیرم تو دستم می‌گم دیدی شد؟
یروزی میاد که منو تو کنار هم شبا رو صبح می‌کنیم
یروزی میاد که منو تو باهم جلو تلوزیون خوابمون می‌بره،
یروزی میاد باهم دیگه آرزو ها و هدف های مشترکی داریم،
یروزی میاد که منو تو باهم از پس هر چیزی بر میایم،
هیچی نمی‌تونه اذیتمون کنه،
هیچی نمیتونه متوقفمون کنه،
یروزی میاد که دوری تموم می‌شه
منو تو بزرگترین پناه هم می‌شیم.
منو تو از پس هر چیزی برمیایم.

بنظرم بعد ‏گرفتن گردنبند که هیچوقت از گردنم در نیارم، عروسک گرفتن هم قشنگه هرشب موقع خواب بغلش کنم و حس کنم تو بغلم کردی.