روز پاییزی درست وقتی هوا خنکه و آفتاب هست، قهوه خوردن و قدم زدن>>>هرکارِ دیگه ای

اینکه هنوزم انقدر تورو میپرستم اونم درحالی که زمان زیادیه نیستی، خداروهم متعجب کرده.

دوستت داشتم با وجود این که تو را به آغوش نکشیدم و تو را همیشه نمیبینم.
دوستت داشتم چون برایت نوشتم،
برایت خواندم، به خاطرت خندیدم و به خاطر تو تغییر کردم
تورا دوست داشتم درحالی که دور بودی ولی نزدیک ترین به قلبم…
-محمود درویش

توی سرم مدام به خودم میگم تو قوی تر از این حرفایی ایناهم میگذره و فقط خودم میدونم از ته دلم که واقعا اینطور نیست…

🖤!

امروز سرکار رفتم، هم صحبتی کردم با یه تیکه اَبر و کناره آب نشستم.
کتابخونه رفتم و قهوه گرفتم
خلاصه ی تمامه دیروز و امروز و فردا شد همین یه تیکه نوشته از یه کتاب که به صورت اتفاقی انتخابش کردم…

امشب چاووشی گوش بدیم؟

خنده ی غمگینم، پلکای سنگینم
الکل تو خونم، خونه ی زندونم
خونه ی متروکم، گلای گلدونم
بار روی دوشم، شونه ی داغونم
دوس دارن برگردی”

روی بالینم به گریه
نیمه شب سر می گذارم من
از تو این دیوانگی را
هدیه دارم، هدیه دارم من”

صدای تو اومد، صدای خنده ی تو پروند از شاخم، پرنده های منو دوباره پشتِ سرم، پُر از هوای تو بود کسی نبود ولی، صدا صدایِ تو بود!