.
دوستان بسیاری در مورد این استوری دیروز سوال داشتند، گفتم پستی بزارم توضیح بدم
.
منظور در اینجا ترومای عاطفی و هیجانی هست
.
روش کارشون هم به این شکل بوده که موشهای آزمایشگاهی را در دوران کودکی از مادر جدا کردن این موشها از نظر ژنتیکی مستعد ابتلا به مشکل خود ایمنی تخریب کننده میلین مثل ام اس بودن
.
نتایج نشون داده که این موشها به خاطر ترومای دوران کودکی و استرس و ترشح زیاد ادرنالین، در بزرگسالی هم بیشتر ام اس گرفتن و هم کمتر به درمان پاسخ دادن
.
درمان تست شده اینترفرون بتا بوده که تروما دیده ها پاسخ کمتری می دادن و با یک داروی دیگر حساس کننده گیرنده های اینترفرون بتا تونستن پاسخ به درمان آنهایی که تروما دیده بودن رو برگردونن
.
نتیجه این کار از این نظر مهم هست که نشون میده در مورد درمان ام اس هم باید به سمت طب شخصی سازی شده پیش بریم و وابسته به تاریخچه زندگی فرد ممکن است درمان متفاوتی لازم باشد
.
نکته مهم که باید توجه کرد این هست که این فقط گزارش یک ارتباط هست و نه همه کسانی که ترومای عاطفی دیدن ام اس میگیرن (زمینه ژنتیکی مهم هست) و نه همه کسانی که ام اس گرفتن در کودکی ترومای عاطفی داشتن. ولی در صورت شرایط برابر و استعداد ژنتیکی با ترومای عاطفی احتمال بروز ام اس زیادتر می‌شود و پاسخ به درمان مذکور کمتر.
.
مقاله این تحقیق در تصویر دوم
.
دکتر میر شهرام صفری
.
@dr.neurosafari
⚠️ برای دیگران هم ارسال کنید
.
#ام_اس #مولتیپل_اسکلروزیس #مولتیپل_اسکلروز #تروما #هیجان #عاطفه
https://www.instagram.com/p/CQnXksYhIBw/?utm_medium=share_sheet