ԻԲ օր Մեծի պահոց

Երեմիայի մարգարեությունը 32.19-44
19 խորհուրդներով մեծ ես և գործերով՝ զորավոր: Ո՛վ դու, Ամենակալ մեծանո՛ւն Տեր, քո աչքերը բաց են մարդկանց որդիների բոլոր ճանապարհների վրա յուրաքանչյուրին հատուցելու համար ըստ իր ճանապարհի և ըստ իր գործերի արդյունքի: 20 Դու հրաշքներ ու սքանչելիքներ կատարեցիր Եգիպտացիների երկրում, նաև մինչև այժմ Իսրայելում ու ողջ աշխարհի մարդկանց մեջ քեզ համար ստեղծեցիր մի անուն, որ կա առ այսօր. 21 Իսրայելի քո ժողովրդին դու դուրս հանեցիր Եգիպտացիների երկրից հրաշքներով ու սքանչելիքներով, հզոր ձեռքով ու հաղթ բազկով և մեծամեծ տեսիլքներով: 22 Նրանց տվեցիր այս երկիրը, ինչպես երդվել էիր իրենց հայրերին՝ տալ նրանց մի երկիր, որ կաթ ու մեղր է բխեցնում: 23 Նրանք մտան և ժառանգեցին այն, բայց ականջ չդրեցին քո ձայնին և չընթացան ըստ քո հրամանների, և այն ամենը, ինչ պատվիրեցիր նրանց անել, չկատարեցին, այլ արեցին այնպես, որ այս բոլոր չարիքները եկան նրանց գլխին: 24 Եվ ահա զորքն այս քաղաքի վրա է հասել, որպեսզի այն գրավի, ու քաղաքը մատնվել է քաղդեացիների ձեռքը, որոնք պատերազմում են նրա հետ սրի, սովի ու մահվան միջոցով: Ինչպես ասել էիր, այդպես էլ եղավ. դու ինքդ էլ տեսնում ես: 25 Իսկ դու, Տե՛ր, ասում ես ինձ, թե՝ “Արծաթով քեզ համար ագարակ գնիր”: Ես մուրհակ գրեցի ու կնքեցի և վկաներ դրեցի, բայց քաղաքը մատնվեց քաղդեացիների ձեռքը»: 26 Եվ Տերը խոսքն ինձ ուղղեց՝ ասելով. 27 «Ահա ես բոլոր մարմնավորների Տեր Աստվածն եմ. մի՞թե որևէ բան ինձնից կարող է թաքուն մնալ»: 28 Դրա համար էլ Տերն այսպես է ասում. «Այդ քաղաքը պիտի մատնվի քաղդեացիների ձեռքը և բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքայի ձեռքը, որը պիտի գրավի դա: 29 Պիտի գան քաղդեացիները, որպեսզի պատերազմեն այդ քաղաքի դեմ և հրով այրեն դա. պիտի կրակի մատնեն այն տները, որոնց տանիքներին խունկ էին ծխում Բահաղին ու զոհեր մատուցում օտար աստվածներին, որպեսզի ինձ դառնություն պատճառեին: 30 Իսրայելացիներն ու Հուդայի երկրի մարդիկ իրենց մանկությունից սկսած իմ աչքերի առաջ միմիայն չարիք էին գործում: Իսրայելացիներն իրենց ձեռքի գործերով բարկացրին ինձ,– ասում է Տերը:– 31 Այն օրից, ինչ շինեցի այդ քաղաքը, մինչև այսօր այն գոյություն ունեցավ ինձ բարկացնելու և զայրացնելու համար. 32 իմ աչքի առաջ պետք է ջնջել դա այն բոլոր չարիքների համար, որ ինձ դառնացնելու նպատակով կատարեցին իսրայելացիներն ու Հուդայի երկրի մարդիկ՝ իրենք, իրենց թագավորներն ու իրենց մեծամեծները, իրենց քահանաներն ու իրենց մարգարեները, Հուդայի երկրի տղամարդիկ և Երուսաղեմի բնակիչները: 33 Նրանք իրենց թիկունքները դարձրին ինձ և ոչ թե՝ երեսները: Սկզբից ևեթ ես սովորեցրի նրանց, սովորեցրի, բայց չուզեցին խրատ ընդունել: 34 Իրենց պղծությունները դրեցին այն տան մեջ, որը կրում է իմ անունը: 35 Իրենց աղտեղությունների համար Ենոմացիների ձորում Բահաղին բագիններ կանգնեցրին, որպեսզի իրենց տղաներին ու աղջիկներին նվիրաբերեն Մողոքին, մի բան, որ ես չէի պատվիրել նրանց, և ոչ էլ մտքովս անցել էր կատարել տալ նրանց այդ պղծությունը Հուդայի երկիրը հանցանքի մեջ մեղադրելու համար»: 36 Արդ, այսպես է ասում Տեր Աստված Իսրայելի այդ քաղաքի վերաբերմամբ, որի մասին դու ասացիր, թե մատնվեց բաբելացիների Նաբուքոդոնոսոր արքայի ձեռքը՝ սրի, սովի ու գերության: 37 «Ահա ես նրանց կհավաքեմ այն բոլոր երկրներից, ուր ցրիվ տվեցի նրանց իմ բարկությամբ, զայրույթով ու մեծ ցասումով. նրանց կվերադարձնեմ այս վայրերը, հույսով կբնակեցնեմ նրանց, 38 նրանք ինձ համար ժողովուրդ կլինեն, իսկ ես նրանց համար կլինեմ Աստված: 39 Եվ ես կտամ նրանց մի այլ սիրտ ու ճանապարհ՝ հանապազ երկնչելու ինձնից ի բարօրություն իրենց, իսկ իրենցից հետո՝ ի բարօրություն իրենց որդիների: 40 Նրանց հետ կկնքեմ հավիտենական ուխտ, որից չեմ հրաժարվի՝ բարություն անելով նրանց, և իմ երկյուղը կդնեմ նրանց սրտերի մեջ, որպեսզի նրանք չապստամբեն իմ դեմ: 41 Բարություն անելու համար այցի կգնամ նրանց, հավատով, իմ ամբողջ սրտով և իմ ամբողջ հոգով նրանց կտնկեմ այս երկրում»: 42 Արդարև, այսպես է ասում Տերը.

«Ինչպես որ այդ ժողովրդի վրա բերեցի այս բոլոր մեծամեծ չարիքները, այնպես էլ նրա համար կբերեմ բարիքներ, ինչպես ասել էի դրանց մասին: 43 Նորից ագարակներ պիտի առնեն այդ երկրում, որի մասին դու ինքդ ասացիր, թե թափուր է դարձել մարդ ու անասունից, որոնք մատնվել են քաղդեացիների ձեռքը: 44 Նրանք արծաթով ագարակներ պիտի գնեն, մուրհակներ պիտի գրեն և վկաներ կարգեն Բենիամինի երկրում և Երուսաղեմի շրջակայքում, Հուդայի երկրի քաղաքներում և լեռան քաղաքներում, Սեփելայի քաղաքներում և Նագեբի քաղաքներում, որովհետև նրանց պիտի վերադարձնեմ գերությունից»,– ասում է Տերը:

ГЛАВНЫЙ ДАР ВЕЛИКОГО ПОСТА.
Вот и началась 4-ая неделя Великого поста.
В эти дни нам даётся возможность очистить свою душу, подготовиться к Пасхе! 🎉

Если вы хотели, но по каким-то причинам ещё не соблюдаете пост, то сейчас тоже не поздно начать!
Ведь лучше пройти 100 шагов долгого пути, чем не сделать ни шага ☝️

А если у вас есть вопросы или сомнения, то делитесь мыслями в комментариях! 💬

Двадцать третий день Великого поста

Иов 38.2-39.35
2 кто сей, омрачающий Провидение словами без смысла? 3 Препояшь ныне чресла твои, как муж: Я буду спрашивать тебя, и ты объясняй Мне: 4 где был ты, когда Я полагал основания земли? Скажи, если знаешь. 5 Кто положил меру ей, если знаешь? или кто протягивал по ней вервь? 6 На чем утверждены основания ее, или кто положил краеугольный камень ее, 7 при общем ликовании утренних звезд, когда все сыны Божии восклицали от радости? 8 Кто затворил море воротами, когда оно исторглось, вышло как бы из чрева, 9 когда Я облака сделал одеждою его и мглу пеленами его, 10 и утвердил ему Мое определение, и поставил запоры и ворота, 11 и сказал: доселе дойдешь и не перейдешь, и здесь предел надменным волнам твоим? 12 Давал ли ты когда в жизни своей приказания утру и указывал ли заре место ее, 13 чтобы она охватила края земли и стряхнула с нее нечестивых, 14 чтобы земля изменилась, как глина под печатью, и стала, как разноцветная одежда, 15 и чтобы отнялся у нечестивых свет их и дерзкая рука их сокрушилась? 16 Нисходил ли ты во глубину моря и входил ли в исследование бездны? 17 Отворялись ли для тебя врата смерти, и видел ли ты врата тени смертной? 18 Обозрел ли ты широту земли? Объясни, если знаешь все это. 19 Где путь к жилищу света, и где место тьмы? 20 Ты, конечно, доходил до границ ее и знаешь стези к дому ее. 21 Ты знаешь это, потому что ты был уже тогда рожден, и число дней твоих очень велико. 22 Входил ли ты в хранилища снега и видел ли сокровищницы града, 23 которые берегу Я на время смутное, на день битвы и войны? 24 По какому пути разливается свет и разносится восточный ветер по земле? 25 Кто проводит протоки для излияния воды и путь для громоносной молнии, 26 чтобы шел дождь на землю безлюдную, на пустыню, где нет человека, 27 чтобы насыщать пустыню и степь и возбуждать травные зародыши к возрастанию? 28 Есть ли у дождя отец? или кто рождает капли росы? 29 Из чьего чрева выходит лед, и иней небесный, – кто рождает его? 30 Воды, как камень, крепнут, и поверхность бездны замерзает. 31 Можешь ли ты связать узел Хима и разрешить узы Кесиль? 32 Можешь ли выводить созвездия в свое время и вести Ас с ее детьми? 33 Знаешь ли ты уставы неба, можешь ли установить господство его на земле? 34 Можешь ли возвысить голос твой к облакам, чтобы вода в обилии покрыла тебя? 35 Можешь ли посылать молнии, и пойдут ли они и скажут ли тебе: вот мы? 36 Кто вложил мудрость в сердце, или кто дал смысл разуму? 37 Кто может расчислить облака своею мудростью и удержать сосуды неба, 38 когда пыль обращается в грязь и глыбы слипаются? 39 Ты ли ловишь добычу львице и насыщаешь молодых львов, 40 когда они лежат в берлогах или покоятся под тенью в засаде? 41 Кто приготовляет ворону корм его, когда птенцы его кричат к Богу, бродя без пищи? 39 1 Знаешь ли ты время, когда рождаются дикие козы на скалах, и замечал ли роды ланей? 2 можешь ли расчислить месяцы беременности их? и знаешь ли время родов их? 3 Они изгибаются, рождая детей своих, выбрасывая свои ноши; 4 дети их приходят в силу, растут на поле, уходят и не возвращаются к ним. 5 Кто пустил дикого осла на свободу, и кто разрешил узы онагру, 6 которому степь Я назначил домом и солончаки – жилищем? 7 Он посмевается городскому многолюдству и не слышит криков погонщика, 8 по горам ищет себе пищи и гоняется за всякою зеленью. 9 Захочет ли единорог служить тебе и переночует ли у яслей твоих? 10 Можешь ли веревкою привязать единорога к борозде, и станет ли он боронить за тобою поле? 11 Понадеешься ли на него, потому что у него сила велика, и предоставишь ли ему работу твою? 12 Поверишь ли ему, что он семена твои возвратит и сложит на гумно твое? 13 Ты ли дал красивые крылья павлину и перья и пух страусу? 14 Он оставляет яйца свои на земле, и на песке согревает их, 15 и забывает, что нога может раздавить их и полевой зверь может растоптать их; 16 он жесток к детям своим, как бы не своим, и не опасается, что труд его будет напрасен; 17 потому что Бог не дал ему мудрости и не уделил ему смысла; 18 а когда поднимется на высоту, посмевается коню и всаднику его.

19 Ты ли дал коню силу и облек шею его гривою? 20 Можешь ли ты испугать его, как саранчу? Храпение ноздрей его – ужас; 21 роет ногою землю и восхищается силою; идет навстречу оружию; 22 он смеется над опасностью и не робеет и не отворачивается от меча; 23 колчан звучит над ним, сверкает копье и дротик; 24 в порыве и ярости он глотает землю и не может стоять при звуке трубы; 25 при трубном звуке он издает голос: гу! гу! и издалека чует битву, громкие голоса вождей и крик. 26 Твоею ли мудростью летает ястреб и направляет крылья свои на полдень? 27 По твоему ли слову возносится орел и устрояет на высоте гнездо свое? 28 Он живет на скале и ночует на зубце утесов и на местах неприступных; 29 оттуда высматривает себе пищу: глаза его смотрят далеко; 30 птенцы его пьют кровь, и где труп, там и он. 31 И продолжал Господь и сказал Иову: 32 будет ли состязающийся со Вседержителем еще учить? Обличающий Бога пусть отвечает Ему. 33 И отвечал Иов Господу и сказал: 34 вот, я ничтожен; что буду я отвечать Тебе? Руку мою полагаю на уста мои. 35 Однажды я говорил, – теперь отвечать не буду, даже дважды, но более не буду.

ԻԳ օր Մեծի պահոց

Հոբի գիրքը 38.2-39.35
2 «Այդ ո՞վ է, որ իր խորհուրդները թաքցնում է ինձնից, խոսքերը հավաքելով իր սրտում՝ կարծում է, թե ինձնից պահում է դրանք: 3 Տղամարդու պես պնդացրո՛ւ մեջքդ. հարցեր եմ տալու քեզ, ու պատասխա՛ն տուր ինձ: 4 Որտե՞ղ էիր դու, երբ ես երկրի հիմքերն էի գցում: Ասա՛ ինձ, եթե խելամիտ ես ու իմաստուն: 5 Ո՞վ է սահմանել դրա չափը, եթե գիտես, կամ ո՞վ է լար գցել դրա վրա: 6 Ինչի՞ վրա է հաստատվել օղակը դրա, ո՞վ է դրել անկյունաքարը դրա: 7 Երբ աստղերը ցիրուցան եղան, աստղերի բոլոր հրեշտակները մեծաձայն օրհնեցին ինձ, իմ բոլոր հրեշտակներն էլ գովեցին: 8 Ծովը փակեցի դարպասներով, երբ այն իր մոր որովայնից ծնվեց դուրս եկավ: 9 Մեգը նրան իբրև հանդերձ սահմանեցի, մառախուղը՝ իբրև խանձարուր: 10 Սահմաններ դրեցի նրա համար՝ փականքներ ու դարպասներ, և ասացի. 11 “Կգաս մինչև այդ վայրն ու այլևս առաջ չես անցնի”. այդտեղ՝ քո մեջ կխորտակվեն ալիքները քո: 12 Թե՞ քո կողքին կարգեցի լույսն առավոտյան: 13 Արուսյակը տեսավ իր համար սահմանվածը՝ հասնել երկրի թևերի վրա, թափ տալ ամբարիշտներին դրա վրայից: 14 Կամ թե դո՞ւ ես, որ կավն առնելով ստեղծեցիր կենդանի արարածին և, խոսուն, զետեղեցիր երկրի վրա: 15 Մերժեցի՞ր լույսն ամբարիշտներին, խորտակեցի՞ր բազուկներն ամբարտավանների: 16 Հասա՞ր ծովի ակունքին, շրջեցի՞ր խորքերն անդունդների: 17 Քո առաջ ահով բացվելո՞ւ են դռները մահվան. դժոխքի դռնապանները սարսելո՞ւ են քեզ տեսնելով: 18 Վերահասու լինելո՞ւ ես երկնքի ներքո եղած տարածության. ասա՛ ինձ տեսնեմ՝ որքա՞ն է այն: 19 Ո՞րն է այն երկիրը, ուր լույսն է օթևանում, կամ ո՞րն է տեղը խավարի: 20 Տանելո՞ւ ես ինձ նրա սահմաններին, եթե գիտես ճանապարհները դրանց: 21 Գուցե գիտե՞ս կամ ա՞յն ժամանակներում ես ծնվել. քո օրերը բազո՞ւմ են: 22 Գնացե՞լ ես շտեմարանները ձյան կամ տեսե՞լ ես պահեստները կարկտի: 23 Կուտակե՞լ ես դրանցից՝ քո թշնամիների վրա հասնելու, մարտի ու պատերազմի օրվա համար: 24 Որտեղի՞ց է դուրս գալու եղյամը, կամ տարածվելու է հարավային հողմը երկնքի ներքո: 25 Ո՞վ է պատրաստել սաստիկ անձրևների հոսանքները 26 և ճանապարհներն ամպրոպների, որ տեղան երկրի վրա, 27 ուր անմարդաբնակ անապատում ոչ ոք չկա, որ հագեցնի անկոխ ու անշեն հողը, այնտեղ բխեցնի բույսը դալար: 28 Ո՞վ է հայրն անձրևի, և ո՞վ է, որ ծնունդ է տվել ցողի շաղերին: 29 Ո՞ւմ արգանդից է դուրս գալիս սառույցը, 30 և ո՞վ է երկնքում եղյամ ծնել, որ ջրի պես հոսելով իջնում է. ո՞վ է հալեցնում երկնքի երեսը: 31 Վերահասու եղե՞լ ես Բազմաստեղյանի կարգին, բացե՞լ ես քողը Հայկ համաստեղության: 32 Կամ Մազարոթը կարո՞ղ ես բացել իր ժամանակին, Գիշերավարն իր շառավիղներով հանդերձ կարո՞ղ ես տանել նրանց հետ: 33 Կիմանա՞ս երկնքի բարեշրջությունները կամ առհասարակ երկնքի ներքո տեղի ունեցածները: 34 Ձայնովդ կկանչե՞ս մեգը. նա էլ, սարսուռով համակված, ջրի հորդությամբ կլսի՞ քեզ: 35 Շանթե՞ր կարձակես, ու կսլանա՞ն դրանք. և կասե՞ն քեզ, թե՝ ինչ է սա: 36 Ո՞վ է կանանց տվել ոստայնանկության հմտություն ու երփներանգ գործվածքներ ստեղծելու շնորհ: 37 Ո՞վ է հաշվում ամպերն իմաստությամբ: Ո՞վ է խոնարհեցրել երկինքը երկրի վրա, 38 հողը փոշու պես թափել: Ես եմ կպցրել դա, ինչպես խորանարդ քարերը՝ իրար: 39 Կերակուր կորսա՞ս առյուծների համար, վիշապների մարմինը կկշտացնե՞ս, երբ դրանք կուչ են եկած: 40 Սարսելու են իրենց խշտիներում ու դարանակալ նստելու մայրիների անտառում: 41 Ո՞վ է ագռավների համար կեր պատրաստել, որ նրանց ձագերը ձայները Տիրոջն ուղղեն, մոլորված՝ ուտելիք խնդրեն: 39 1 Գիտե՞ս քարայծերի ծննդաբերության ժամանակը կամ լավ հետևե՞լ ես եղնիկների երկունքին: 2 Կարո՞ղ ես լրիվ թվել նրանց ծնելու ամիսները, կարո՞ղ ես մեղմացնել երկունքը նրանց: 3 Առանց երկյուղի կարո՞ղ ես կերակրել նրանց ձագերին, նրանց զերծ պահել երկունքի ցավերից: 4 Ազատություն կունենան նրանց ձագերը, ծնելով կբազմանան, դուրս կգան ու այլևս չեն վերադառնա: 5 Ո՞վ է վայրի էշին բաց թողել ազատ, ո՞վ է արձակել կապանքները նրա: 6 Նրան իբրև կայան սահմանել եմ առապարները, իբրև բնակավայր՝ աղուտները: 7 Ծաղրում է նա քաղաքների խաժամուժին ու չի լսում մեղադրանքները հարկահանների: 8 Դիտում է իր լեռնոտ արոտավայրերը ու շրջում է՝ ամեն դալարիք փնտրելու: 9 Միեղջերուն հոժար կլինի՞ ծառայելու քեզ կամ հանգստանալու քո մսուրի մեջ: 10 Չվանով նրան լուծ կկապե՞ս, կամ նա ակոս կքաշի՞ քո դաշտում: 11 Հույսդ կդնե՞ս նրա վրա, քանի որ նրա զորությունը մեծ է, և նրան կթողնե՞ս գործերդ քո բոլոր: 12 Կհավատա՞ս, որ սերմանվելիքներդ հատուցելու է ու հավաքելու քո կալում: 13 Գեղեցիկ են թռչող նեեղասների թևերը.

եթե ասիդն ու նեեսան էլ բեղմնավորվում են, արժե տեսնել, 14 որովհետև նեեսան իր ձվերը գետնին է դնում, հողով տաքացնում է 15 ու մոռանում, թե ոտքի տակ ցրիվ կգան, և անապատի գազանները կկոխոտեն դրանք: 16 Հեռանում է նա իր ձագերից, կարծես իրենը չլինեն դրանք. իր վաստակի կորստյան վախը չունի նա, 17 որովհետև Աստված նրանից վերցրել է իմաստությունը և խելքի բաժին չի տվել նրան: 18 Բայց երբ դեպի վեր ու բարձունքներ բարձրանա, կծիծաղի երիվարի ու հեծյալի վրա: 19 Դո՞ւ ես միթե օժտել ձիուն զորությամբ, 20 պարանոցին զրահ հագցրել, վրան սպառազինություն գցել, նրա լանջը փառավոր դարձրել ու խիզախություն տվել նրան: 21 Որոտում է դաշտում ու դոփում, զորությամբ դուրս է գալիս դաշտ: 22 Երբ նետերի է հանդիպում, արհամարհում է, թրի առաջ էլ չի նահանջում նա: 23 Նրա վերևում շողշողում են աղեղն ու սուրը, շարժվում վահանն ու նիզակը: 24 Իսկ ինքը բարկությամբ գետինն է փորփրում: Չի հավատում, մինչև փողը չհնչի: 25 Իսկ երբ հնչում է փողը, “վա՜շ-վա՜շ” է կանչում: Հեռվից է առնում պատերազմի հոտը՝ սուրալով ու փնչացնելով: 26 Քո խելքի՞ց է, որ բազեն, թևերը տարածելով, կանգնած է մնում օդում՝ անշարժ դիտելով հարավի կողմը, 27 կամ քո հրամանո՞վ է արծիվը բարձրանում, իսկ անգղն էլ քարանձավներում ու ծածուկ տեղերում նստում-հանգստանում է իր բույնի վրա, 28 մնում է այնտեղ ու կեր է փնտրում: 29 Նրա աչքերը դիտում են հեռվից, 30 իսկ նրա ձագերը զոհի արյան մեջ են թաթախված: Ուր որ դիակ գտնեն, իսկույն այնտեղ են հայտնվում»: 31 Եվ Տեր Աստված խոսեց ու Հոբին ասաց. 32 «Մի՞թե մեկը պիտի կարողանա իմ դատաստանը ծռել, պիտի հանդիմանի Աստծուն ու նրա առաջ պատասխան պիտի տա»: 33 Հոբը նորից խոսեց ու Տիրոջն ասաց. 34 «Էլ ինչո՞ւ դատ անեմ դեռ, կշտամբեմ ու հանդիմանեմ: Տիրոջից եմ լսում այդ բաները ես: Ոչնչություն եմ, ի՞նչ պատասխան պիտի տամ ես այդ մասին. միայն պիտի պապանձվեմ: 35 Բերանս բացի մի անգամ արդեն, էլ երկրորդ անգամ բան չեմ ավելացնի»:

ԻԴ օր Մեծի պահոց: Միջինք

Ելք 3.16-22
Հովելի մարգարեությունը 3.1-8

Ըստ Մաղաքիա արք. Օրմանյանի` միջինք անունը տրվում է Մեծ պասը կիսող օրվան, որը տոնական նշանակություն չունի: Միջինք է Մեծ պահքի չորրորդ չորեքշաբթին կամ 24-րդ օրը: Միջինքից սկսած` խաղաղական ժամերգության ընթացքում սկսում են երգվել Ստեղի շարականները` հավուր պատշաճի:
Այդ օրը, ըստ ժողովրդական ավանդության` հայ տանտիկինները թխում են բաղարջ, որի մեջ մետաղադրամ են դնում: Ում բաժին ընկնի  դրամը, այդ տարի հաջողություն կունենա:

Двадцать четвертый день Великого поста. Средина

Исход 3.16-22
Иоиль 3.1-8

Средина (Мичинк)
Средина (Мичинк) разделяет Великий Пост на две половины. Согласно архиепископу Магакии Орманяну, Мичинк – это среда четвертой недели или 24-ый день Великого Поста. Начиная с Мичинка, во время вечернего богослужения начинают петь шараканы в особом роде голоса, прибегая к более торжественным мелодиям.
Древними канонами в период Великого Поста были запрещены венчания и матах (раздача милостыни в виде мяса). Однако постановлением католикоса Вазгена I было дано разрешение совершать таинство венчания в субботние и воскресные дни, за исключением Страстной Седмицы.
По народной традиции, в этот день выпекается из пресного теста постная гата (багарч - особый хлебец со сладкой начинкой), в которой запекается монетка. Согласно народному поверью, кому из семьи достанется кусок с этой монеткой, тому в этом году улыбнется удача.

ПРИЧАСТИЕ В «ЭТИ» ДНИ. МОЖНО?
Ответ на этот вопрос вы услышите в самом начале видео. Но, как часто бывает, без деталей и пояснений не обойтись.
Так что смотрите видео до конца, чтобы сложилась более полная картина 🤓

И помните, что не стоит бояться показаться глупцом, задавая вопросы.
Это ведь лучше чем с умным видом молчать, а потом делать глупости.
Что думаете, друзья❓

ԻԵ օր Մեծի պահոց

Պողոս առաքյալի Ա թուղթը կորնթացիներին 8.5-9.23

5 թեպետ և այսպես կոչված աստվածներ կան թե՛ երկնքում և թե՛ երկրի վրա. արդարև, կան բազում աստվածներ և բազում տերեր: 6 Բայց մեզ համար միայն մեկ Աստված կա՝ Հայր, որ ստեղծել է ամեն բան, և մենք ապրում ենք նրանով. և՝ միայն մեկ Տեր Հիսուս Քրիստոս, որի միջոցով ստեղծվեց ամեն ինչ, և մենք ապրում ենք նրանով: 7 Բայց բոլորի մեջ այս գիտությունը չկա: Ոմանք, մինչև այժմ վարժված լինելով, կուռքերին զոհ արվածը իբրև զոհաբերված են ուտում, և որովհետև նրանց խղճմտանքը տկար է, պղծվում են: 8 Եվ ուտելիքը չէ, որ մեզ Աստծո առաջ է կանգնեցնելու: Եթե չուտենք, ոչնչով չենք պակասի, և եթե ուտենք, ոչնչով չենք ավելանա: 9 Բայց զգո՛ւյշ եղեք. գուցե ձեր այդ ազատությունը գայթակղություն լինի տկարների համար: 10 Եթե մեկը տեսնի քեզ՝ այդ գիտությունը ունեցողիդ, սեղան նստած մեհյանում, արդարև, նա, որի խղճմտանքը տկարությամբ է պատված, վերստին չի՞ քաջալերվի կուռքերին զոհաբերվածն ուտելու: 11 Եվ տկար եղբայրը, որի համար Քրիստոս մեռավ, կորստյան կմատնվի քո գիտության պատճառով: 12 Եվ այսպես, հանցանք գործելով եղբայրների դեմ և վիրավորելով տկարների խղճմտանքը, դուք Քրիստոսի հանդեպ մեղանչում եք: 13 Ուստի, եթե ուտելիքը պիտի գայթակղի իմ եղբորը, հավիտյան միս չեմ ուտի, որպեսզի իմ եղբորը չգայթակղեմ: 9 1 Չէ՞ որ ազատ եմ, չէ՞ որ առաքյալ եմ, չէ՞ որ իմ աչքերով տեսա Տեր Հիսուս Քրիստոսին, չէ՞ որ դուք եք իմ գործը ի Տեր: 2 Թեպետ և ուրիշների համար առաքյալ չեմ, բայց համենայն դեպս ձեզ համար առաքյալ եմ. որովհետև իմ առաքելության կնիքն իսկ եք դուք ի Տեր: 3 Ուր որ ինձ հարցաքննեն, իմ պատասխանը այս է. 4 մի՞թե իշխանություն չունենք ուտելու և խմելու: 5 Մի՞թե իշխանություն չունենք մեզ հետ ման ածելու մեր հավատացյալ կանանց, ինչպես որ մյուս առաքյալները, Տիրոջ եղբայրները և Կեփասը անում են: 6 Միայն ես և Բառնաբա՞սն ենք պարտավոր մեր ապրուստի համար աշխատել: 7 Ո՞վ երբևէ զինվորություն կանի իր ծախսով: Ո՞վ այգի կտնկի և նրա պտղից չի ուտի: Ո՞վ հոտ կարածեցնի և հոտի կաթից չի խմի: 8 Մի՞թե մարդկայնորեն եմ ասում այս բանը. կամ թե օրենքն էլ այս նույնը չի՞ ասում: 9 Մովսեսի իսկ օրենքում գրված է. «Կալում աշխատող եզան դունչը չկապե՛ս»: Մի՞թե միայն եզների համար էր հոգ անում Աստված: 10 Չէ՞ որ մեզ համար է ասում, քանի որ մեզ համար գրվեց այդ. ով վարուցանք է անում, պետք է հույսով վարուցանք անի, և ով կալսում է՝ վայելելու հույսով: 11 Եթե մենք ձեր մեջ հոգևոր բաներ սերմանեցինք, մե՞ծ բան է, եթե ձեզնից մարմնավոր բաներ հնձենք: 12 Եթե ուրիշները ձեզ վրա ունեցած իշխանությամբ վայելում են այդ բաները, որչա՜փ ևս առավել՝ մենք: Բայց այս իշխանությունը ի գործ չդրեցինք, այլ ամեն ինչի համբերում ենք, որպեսզի ավետարանին որևէ արգելք չլինի: 13 Չգիտե՞ք, որ նրանք, ովքեր տաճարում պաշտոնավարում են, տաճարից էլ ուտում են: Եվ նրանք, որ սեղանի սպասավորներն են, սեղանից էլ վայելում են: 14 Նույնպես և Տերը ավետարանը քարոզողներին հրամայեց, որ ավետարանից էլ ապրեն: 15 Բայց ես սրանցից և ոչ մի բան ի գործ չդրեցի. ոչ էլ գրեցի այս բաները, որ իմ հանդեպ էլ այդպես լինի: Լավ է, որ ես ավելի շուտ մեռնեմ, քան մեկն իմ պարծանքը ընդունայն համարի. 16 որովհետև եթե ավետարանում եմ, այդ ինձ համար պարծանք չէ, քանզի պարտավորություն է դրված ինձ վրա: Բայց վայ է ինձ, եթե չավետարանեմ: 17 Եթե կամովին եմ անում այդ, վարձ կա ինձ համար, իսկ եթե՝ ակամա, ծանր պարտականություն է ինձ հանձնված: 18 Եվ արդ, ի՞նչ է իմ վարձը. այն՝ որ ավետարանելիս ավետարանը ձրի տամ, որպեսզի ավետարանելու մեջ ունեցած իմ իշխանությունը չարաշահած չլինեմ. 19 թեպետ և ազատ էի բոլորից, բայց իմ անձը դրեցի բոլորի ծառայության համար, որպեսզի շահեմ շատերին: 20 Հրեաների հետ եղա ինչպես հրեա, որպեսզի շահեմ հրեաներին: 21 Եղա օրենքի տակ, ինչպես օրենքի տակ եղածները՝ ոչ թե նրա համար, որ օրենքի տակ էի, այլ որպեսզի շահեմ նաև նրանց, որ օրենքի տակ են: Օրենքի տակ չեղողների հետ եղա ինչպես օրենքի տակ չեղող մարդ՝ ոչ թե նրա համար, որ Աստծո օրենքին ենթակա չէի, այլ՝ Քրիստոսի՛ օրենքի տակ էի, որպեսզի շահեմ օրենքի տակ չեղողների: 22 Եղա տկարների հետ ինչպես տկար, որպեսզի շահեմ տկարներին: Բոլորի հետ ամեն ինչ եղա, որպեսզի թերևս փրկեմ ոմանց: 23 Այս բոլորն անում եմ ավետարանի համար, որպեսզի մասնակից լինեմ նրան:

Двадцать пятый день Великого поста

1 Посл. к Коринфянам 8.5-9.23

5 Ибо хотя и есть так называемые боги, или на небе, или на земле, так как есть много богов и господ много, – 6 но у нас один Бог Отец, из Которого все, и мы для Него, и один Господь Иисус Христос, Которым все, и мы Им. 7 Но не у всех такое знание: некоторые и доныне с совестью, признающею идолов, едят идоложертвенное как жертвы идольские, и совесть их, будучи немощна, оскверняется. 8 Пища не приближает нас к Богу: ибо, едим ли мы, ничего не приобретаем; не едим ли, ничего не теряем. 9 Берегитесь однако же, чтобы эта свобода ваша не послужила соблазном для немощных. 10 Ибо если кто-нибудь увидит, что ты, имея знание, сидишь за столом в капище, то совесть его, как немощного, не расположит ли и его есть идоложертвенное? 11 И от знания твоего погибнет немощный брат, за которого умер Христос. 12 А согрешая таким образом против братьев и уязвляя немощную совесть их, вы согрешаете против Христа. 13 И потому, если пища соблазняет брата моего, не буду есть мяса вовек, чтобы не соблазнить брата моего. 9 1 Не Апостол ли я? Не свободен ли я? Не видел ли я Иисуса Христа, Господа нашего? Не мое ли дело вы в Господе? 2 Если для других я не Апостол, то для вас Апостол; ибо печать моего апостольства – вы в Господе. 3 Вот мое защищение против осуждающих меня. 4 Или мы не имеем власти есть и пить? 5 Или не имеем власти иметь спутницею сестру жену, как и прочие Апостолы, и братья Господни, и Кифа? 6 Или один я и Варнава не имеем власти не работать? 7 Какой воин служит когда-либо на своем содержании? Кто, насадив виноград, не ест плодов его? Кто, пася стадо, не ест молока от стада? 8 По человеческому ли только рассуждению я это говорю? Не то же ли говорит и закон? 9 Ибо в Моисеевом законе написано: не заграждай рта у вола молотящего. О волах ли печется Бог? 10 Или, конечно, для нас говорится? Так, для нас это написано; ибо, кто пашет, должен пахать с надеждою, и кто молотит, должен молотить с надеждою получить ожидаемое. 11 Если мы посеяли в вас духовное, велико ли то, если пожнем у вас телесное? 12 Если другие имеют у вас власть, не паче ли мы? Однако мы не пользовались сею властью, но все переносим, дабы не поставить какой преграды благовествованию Христову. 13 Разве не знаете, что священнодействующие питаются от святилища? что служащие жертвеннику берут долю от жертвенника? 14 Так и Господь повелел проповедующим Евангелие жить от благовествования. 15 Но я не пользовался ничем таковым. И написал это не для того, чтобы так было для меня. Ибо для меня лучше умереть, нежели чтобы кто уничтожил похвалу мою. 16 Ибо если я благовествую, то нечем мне хвалиться, потому что это необходимая обязанность моя, и горе мне, если не благовествую! 17 Ибо если делаю это добровольно, то буду иметь награду; а если недобровольно, то исполняю только вверенное мне служение. 18 За что же мне награда? За то, что, проповедуя Евангелие, благовествую о Христе безмездно, не пользуясь моею властью в благовествовании. 19 Ибо, будучи свободен от всех, я всем поработил себя, дабы больше приобрести: 20 для Иудеев я был как Иудей, чтобы приобрести Иудеев; для подзаконных был как подзаконный, чтобы приобрести подзаконных; 21 для чуждых закона – как чуждый закона, – не будучи чужд закона пред Богом, но подзаконен Христу, – чтобы приобрести чуждых закона; 22 для немощных был как немощный, чтобы приобрести немощных. Для всех я сделался всем, чтобы спасти по крайней мере некоторых. 23 Сие же делаю для Евангелия, чтобы быть соучастником его.

КАК ПРАВИЛЬНО СТАВИТЬ СВЕЧКИ В ААЦ?
Далеко не все знают, что традиции Армянской церкви в этом вопросе отличаются от традиций других христианских церквей 🕯

Поэтому искренне надеюсь, что моё видео поможет вам в этом разобраться и больше времени посвящать разговору с Господом через молитву во время посещения храма 🙏

Друзья, если у вас есть вопросы, связанные с ритуалами, традициями, то напишите их в комментариях.
Постараюсь записать новые видео 🎦

Пятое воскресенье Великого Поста называется

Воскресеньем о Неправедном судье.

Речь идет о судье из Иисусовой притчи, изложенной в Евангелии от Луки. «В одном городе был судья, который Бога не боялся и людей не стыдился. В том же городе была одна вдова, и она, приходя к нему, говорила: защити меня от соперника моего. Но он долгое время не хотел. А после сказал сам в себе: хотя я и Бога не боюсь и людей не стыжусь, но как эта вдова не дает мне покоя, защищу ее, чтобы она не приходила больше докучать мне» (Лук. 18:1-5). В чем смысл притчи? Восстанови справедливость хотя бы ради собственного спокойствия. Если ее восстановит Бог, Он совершит это, покарав тебя.

Прямая трансляция Св.Литургии

https://fb.watch/b-SpFP5Bxo/

Բալթյան երկրների հայոց թեմի առաջնորդ Գերաշնորհ Տեր Վարդան Եպիսկոպոս Նավասարդյանի քարոզը Դատավորի կիրակի

Двадцать девятый день Великого поста

Посл. к Евреям 1.1-14

1 Бог, многократно и многообразно говоривший издревле отцам в пророках, 2 в последние дни сии говорил нам в Сыне, Которого поставил наследником всего, чрез Которого и веки сотворил. 3 Сей, будучи сияние славы и образ ипостаси Его и держа все словом силы Своей, совершив Собою очищение грехов наших, воссел одесную (престола) величия на высоте, 4 будучи столько превосходнее Ангелов, сколько славнейшее пред ними наследовал имя. 5 Ибо кому когда из Ангелов сказал Бог: Ты Сын Мой, Я ныне родил Тебя? И еще: Я буду Ему Отцем, и Он будет Мне Сыном? 6 Также, когда вводит Первородного во вселенную, говорит: и да поклонятся Ему все Ангелы Божии. 7 Об Ангелах сказано: Ты творишь Ангелами Своими духов и служителями Своими пламенеющий огонь. 8 А о Сыне: престол Твой, Боже, в век века; жезл царствия Твоего -- жезл правоты. 9 Ты возлюбил правду и возненавидел беззаконие, посему помазал Тебя, Боже, Бог Твой елеем радости более соучастников Твоих. 10 И: в начале Ты, Господи, основал землю, и небеса -- дело рук Твоих; 11 они погибнут, а Ты пребываешь; и все обветшают, как риза, 12 и как одежду свернешь их, и изменятся; но Ты тот же, и лета Твои не кончатся. 13 Кому когда из Ангелов сказал Бог: седи одесную Меня, доколе положу врагов Твоих в подножие ног Твоих? 14 Не все ли они суть служебные духи, посылаемые на служение для тех, которые имеют наследовать спасение?

ԻԹ օր Մեծի պահոց

Թուղթ եբրայեցիներին 1.1-14

1 Աստված բազմապիսի ձևերով և այլազան օրինակներով նախապես խոսեց մեր հայրերի հետ մարգարեների միջոցով. 2 այս վերջին օրերին մեզ հետ խոսեց իր Որդու միջոցով, որին ժառանգ նշանակեց ամեն ինչի և որի միջոցով ստեղծեց տիեզերքը: 3 Նա, որ լույսն է նրա փառքի և բուն պատկերը նրա Էության, որ իր խոսքի զորությամբ հաստատ է պահում տիեզերքը: Նա մեր մեղքերի մաքրումը կատարելուց հետո նստեց Աստծո մեծության աջ կողմում՝ բարձունքներում: 4 Նա այնչափ գերազանց եղավ հրեշտակներից, որ նրանցից շատ ավելի անուն ժառանգեց: 5 Արդարև, հրեշտակներից որի՞ն երբևէ ասաց. «Դու ես իմ Որդին, ես այսօր ծնեցի քեզ»: Եվ դարձյալ. «Ես նրան Հայր կլինեմ, իսկ նա ինձ Որդի կլինի»: 6 Եվ դարձյալ, երբ Անդրանիկին աշխարհ է մտցնում, ասում է. «Թող երկրպագե՛ն նրան Աստծո բոլոր հրեշտակները»: 7 Իսկ հրեշտակների մասին էլ ասում է. «Նա իր հրեշտակներին հոգիներ դարձրեց և իր ծառաներին՝ կրակի բոց»: 8 Իսկ Որդու մասին ասում է. «Աստվա՛ծ, քո աթոռը հավիտյանս հավիտենից է. քո արքայության գավազանը՝ ուղղության գավազան: 9 Դու սիրեցիր արդարությունը և ատեցիր անօրինությունը. դրա համար, Աստվա՛ծ, քո Աստվածը քեզ օծեց ուրախության յուղով ավելի, քան քո ընկերներին»: 10 Նաև. «Դու, Տե՛ր, սկզբից երկիրը հիմնեցիր, և քո ձեռքերի գործն են երկինքները: 11 Նրանք կորստյան պիտի մատնվեն, բայց դու կաս և մնում ես: Բոլորը պիտի մաշվեն որպես ձորձեր և որպես վերարկու. 12 պիտի ոլորես դրանք հագուստի պես. և նրանք պիտի ոլորվեն: Բայց դու միշտ նույնն ես, և քո տարիները չեն պակասելու»: 13 Հրեշտակներից որի՞ն երբևէ ասաց. «Նստի՛ր իմ աջ կողմում, մինչև որ քո թշնամիներին քո ոտքերին պատվանդան դարձնեմ»: 14 Չէ՞ որ բոլորն էլ սպասարկող հոգիներ են, որոնք ուղարկվում են ի սպասավորություն նրանց, որ ժառանգելու են փրկությունը:

ЧТО ДЕЛАТЬ ВО ВРЕМЯ ПОСТА?
Вот мы и вступаем в 5-ую неделю Великого поста.
Казалось бы, те, кто соблюдают пост, уже должны знать ответ на заглавный вопрос.

Но иногда важные мысли, их глубина открывается нам не сразу, а по мере того, как мы прикладываем усилия в этом направлении. Так что продолжаем заниматься духовной работой!
А если у вас есть вопросы, друзья, то пишите - я на связи! 🙌