شبکه‌ی سمن‌های میراثی استان تهران

145 views11:31

▫️ حمایت از سمن‌های تهران با چه سازوکاری؟

▫️ علیرضا افشاری
▫️ دبیرکل شبکه‌ی سمن‌های میراثی استان تهران

▪️ حجت نظری، رئیس ستاد توان‌افزایی و حمایت از فعالیت سازمان‌های مردم‌نهاد شهر تهران، در تازه‌ترین اظهار نظرش گفت: سرانه‌ی سمن‌ها در پایتخت قطع و «بُن» آنها حذف خواهد شد و به جای آن از پروژه‌هایی از سمن‌ها که در راستای بهبود وضعیت شهر است، در صورتی که در شورای طرح و برنامه تأیید شود، حمایت می‌شود. بر پایه‌ی این خبر، پیش از این، در دوران ریاست خانم راستگو بر این ستاد، بُن‌های 5 و 10 میلیون ریالی کالا به سمن‌هایی داده می‌شده است.

▪️ این که رییس محترم ستاد توان‌افزایی، که با فهرستی از نامزدهای انتخابات شورای شهر وارد آن نهاد شد که شعارش شفافیت بود، هر از گاهی درباره‌ی وظیفه‌ی محول‌شده به خودشان سخنی می‌گوید ارزشمند است، اما درباره‌ی این سخنان چند نکته حائز اهمیت است:
ـ نخست آن‌که اگر این سخنان را، آن‌چنان که مشخص است، به مثابه‌ی برنامه‌ای برای برداشتن ویژه‌خواری‌ها و رانت‌ها در نظر بگیریم چنین حرکتی به تنهایی چنان هدفی را تأمین نمی‌کند چرا که این پرسش پیش می‌آید چه کسانی در شورای طرح و برنامه، طرح یا پروژه‌ای را تأیید می‌کنند؟ خود آقای رییس یا کسانی در کمیته‌ی تشکیل‌نشده‌ی هشت نفره با مدیریت رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر که هیچ‌کدام پیشینه‌ی کار سمنی ندارند یا دست‌کم هم‌چون خود آقای نظری و مشاورشان، در تهران فاقد هرگونه پیشینه‌ای هستند؟! یا مشاوران غالباً سیاسی‌ای که از حزب متبوع آقای رییس یا احزابِ همسویشان به این حوزه دعوت شده‌اند که خود این عمل مصداقِ رانت است؟! یا کسانی در ستاد توان‌افزایی که باز غالباً همان مدیران و دست‌اندرکارانِ پیشین بوده‌اند که آن رانت‌ها را ایجاد کرده و کوچک‌ترین قدمی برای توانمندسازی سمن‌ها برنداشته بودند؟!
ـ باید اشاره شود که اصولا بُن برای انجمنهایی بود که با حسن نیت و به جهت همکاری در ستاد توان‌افزایی جمع شده بودند و این هدیه ها در راستای راضی نگه داشتن آنها از عدم فعالیت اصولی ستاد بوده است، وگرنه انجمن های نورچشمی در همان هنگام پروژه های نان و آب دار بی سرانجام بسیاری را به تایید رساندند و بودجه هایی را گرفتند؛ انجمن هایی که برخی توسط مسوولان ستاد فقط به جهت مصرف کردن بودجه آن ایجاد شده بودند! اصل رانت اینجا بود.
ـ مهم‌ترین موضوعی که می‌تواند معیاری برای عملکرد آتیِ یک مجموعه باشد شیوه‌ی برخورد مدیران یک مجموعه با میراثی است که به آنها رسیده است. کنشگرانِ حوزه‌های مدنی در اَبَرشهرِ تهران آگاه‌اند که ستاد توان‌افزایی در دوره‌ی پیشین مصداق بارزی از عمل سیاسی و رانت‌خواری بوده است که هم‌چون دولت مهر و عدالت که شیوه‌ی خرجکردِ درآمدهای نفتی‌اش نامعلوم است گزارشی از هزینه‌کرد میلیاردها تومان بودجه‌ای که گرفته، نداده است. ابتدایی‌ترین توقعی که از هنگامِ بر عهده گرفتنِ این مقام توسط ریاستِ جدید می‌رفت شفاف‌سازیِ این موضوع بوده است. هنگامی که چنین کاری انجام نشود؛ مدیران پیشین بر سر کار خویش بمانند؛ و تلاشی برای جذبِ نهادهای مدنی استان (دستکم نمایندگانِ شبکه‌های سمنی حوزه‌های مختلف یا انجمن‌هایی قدیمی که در حوزه‌ی توانمندسازی سمنها تجربه‌هایی اندوخته‌اند ــ و فراوش نکنیم که سازوکارهای کسبِ تجربه و کارِ سمنی در تهران بزرگ بسیار متفاوت با شهرستان‌ها می‌تواند باشد) و یا کنشگران سرشناس مدنی نشود، به نظر شما چه امیدی به این ستاد و حذف رانت‌خواری در آن می‌توان بست؟

▪️ امید که بزرگان شورای شهر این موضوع را در نظر داشته باشند و به آن توجه کنند.

3.88K viewsedited 17:47