تذکر #حجاب توسط پلیس به #زنان در خیابان‌های تهران، نیمه‌ی دهه‌ی هشتاد شمسی، عکس از آلفرد یعقوب‌زاده
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
سال ۱۳۳۰؛ ترمینال اتوبوس‌های تهران
🔹ترمینال جنوب اولین پایانه مسافربری در بین ترمینال‌های تهران به شمار می‌رود که برای تردد مسافران جنوبی ساخته شده است. این ترمینال از پایانه‌های تهران است که در سال ۱۳۵۳ مراحل ساخت آن آغاز گردید و در سال ۱۳۵۸ به بهره‌برداری رسید، اما پیش از آن گاراژ‌هایی در نقاط مختلف تهران وجود داشت که اتوبوس‌های عمومی و خصوصی در آن به حمل و نقل بین شهری مشغول بودند.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔹ترمینال جنوب اولین پایانه مسافربری در بین ترمینال‌های تهران به شمار می‌رود که برای تردد مسافران جنوبی ساخته شده است. این ترمینال از پایانه‌های تهران است که در سال ۱۳۵۳ مراحل ساخت آن آغاز گردید و در سال ۱۳۵۸ به بهره‌برداری رسید، اما پیش از آن گاراژ‌هایی در نقاط مختلف تهران وجود داشت که اتوبوس‌های عمومی و خصوصی در آن به حمل و نقل بین شهری مشغول بودند.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
مهریه ای که تبدیل به آشیانه پرنده‌ها شد
از زمانی که اراضی جنوب‌غربی شهر تهران، زمین‌های کشاورزی و قنات و باغ بود تا وقتی که برای ساخت فرودگاه مسطح شد، بیش از ۸۰ سال می‌گذرد. سرگذشت این منطقه را با یک تهران‌پژوه مرور می‌کنیم.
فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه ۹ شهرداری تهران واقع شده است که از چهارطرف به بزرگراه محدود می‌شود.
از شمال به بزرگراه شهید لشکری، از شرق به آیت الله سعیدی، از غرب به آزادگان و از جنوب به فتح ختم می‌شود.
برج و میدان آزادی که یکی از نمادهای پایتخت است، در شمال‌شرقی و نزدیکی فرودگاه مهرآباد واقع شده است.
نصرالله حدادی، تهران‌شناس، درباره گذشته این محل چنین نقل می‌کند:
«حاجی میرزا آقاسی صدراعظم محمدشاه قاجار، صاحب هزار و اندی آبادی در اطراف تهران بود. اراضی کنونی عباس‌آباد و خیابان شهید بهشتی نیز یکی از روستاهایی بود که میرزا آقاسی آباد کرد.
او به دلیل علاقه فراوان به شاه قاجار، همه روستاها را به وی هبه کرد که بعداز او به ناصرالدین شاه رسید و جزء املاک خالصه شاهی شد.
نام قبلی روستای مهرآباد، حسین‌آباد بود و جزء دارایی‌های میرزا آقاسی محسوب می‌شدکه به محمدشاه پیشکش کرده بود.»
حدادی در ادامه می‌افزاید:
«حسین علی‌خان معیرالممالک این اراضی را به ۲۸۰۰ تومان از دولت خریداری کرد. فرزند او دوست‌محمدخان معیرالممالک با دختر ناصرالدین شاه به نام عصمت الدوله ازدواج کرد و اراضی این منطقه مهریه دختر شاه شد
و از آن پس به نام (مهریه‌آباد) یا همان مهرآباد نام گرفت.»
معیرالممالک برای دختر شاه در این محل، باغ و عمارت زیبایی بنا کرد که استخر بزرگ و یک پاوین (پاویون) و آلاچیق و لاک داشت (لاک به چادرهای گنبدی شکل می‌گفتند).
یک باغبان فرانسوی به نام(وریه)به تهران آورده بودند که گل و گیاهان باغ را سامان دهد.
یک گرم‌خانه بزرگ به طول ۵۰ متر برای نگهداری گلها تعبیه شده بود و همچنین لانه‌هایی برای مرغ و قناری و پرنده‌هایی که نگهداری می‌کردند، ساخته بودند.
این تهران‌شناس به ماجرای جالبی اشاره می‌کند و می‌گوید:
«ناصرالدین‌شاه زمان بازگشت دوم خود از فرنگ تصمیم می‌گیرد قبل از رسیدن به تهران به باغ و منزل معیرالممالک برود زمانی که به باغ دخترش می‌رسد از زیبایی باغ و عمارت به وجد می آید و می‌گوید: به فرنگ دوم وارد شدیم".»
«در زمان ناصری دو رشته قنات در محله مهرآباد وجود داشت؛ یکی قنات باغ‌شاه و دیگری قنات مهرآباد. گویا در مسیر قنات مهرآباد یک حفره ایجاد کردند که آب‌قنات به سمت قنات باغ‌شاه هدایت شود و کم‌کم اراضی مهرآباد رو به خشکی گذاشت.
معیرالممالک چندین بار به دربار شاه شکایت برد ولی نتیجه نگرفت. تا اینکه با پیگیری‌های فرهاد میرزا معتمدالدوله متوجه شدند کسانی با دغل، باعث انحراف آب قنات مهرآباد شده‌اند. معتمدالدوله دستور داد مرتکبین این اشتباه را شلاق بزنند ولی با وساطت میرزا یوسف مستوفی الممالک و شفاعت وی این ماجرا ختم شد.
اما بعدها با زیاده‌روی‌های معیرالممالک در خرج و مخارج، این اراضی را از دست می‌دهد و دادخواهی او نزد رضا شاه هم به جایی نمی‌رسد.»
حدادی در باره چگونگی تبدیل اراضی مهرآباد به فرودگاه می‌گوید:
«سال ۱۳۰۴ در زمان رضا شاه حق انحصاری هواپیمایی در ایران به شرکت یونکرس آلمان واگذار می‌شود. تا زمان حکومت پسر رضا شاه حمل و نقل هوایی ایران صرفا در اختیار نیروی هوایی و ارتش بود و حمل و نقل مسافر وجود نداشت.
در دهه ۴۰ اطراف فرودگاه نظامی مهرآباد ساخته و ترمینال ۱ مسافربری آماده جابجایی مسافران شد.
در فاصله کمی با پیشرفت سریع صنعت هواپیمایی در جهان ،ایران هم به عضویت سازمان ایکائو درآمد و فرودگاه مهرآباد به بزرگترین و پرترددترین فرودگاه خاورمیانه تبدیل شد.
اکنون ترمینال شماره یک فرودگاه مهرآباد به دلیل اهمیت تاریخی در لیست آثار ملی قرار دارد.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
از زمانی که اراضی جنوب‌غربی شهر تهران، زمین‌های کشاورزی و قنات و باغ بود تا وقتی که برای ساخت فرودگاه مسطح شد، بیش از ۸۰ سال می‌گذرد. سرگذشت این منطقه را با یک تهران‌پژوه مرور می‌کنیم.
فرودگاه بین المللی مهرآباد در منطقه ۹ شهرداری تهران واقع شده است که از چهارطرف به بزرگراه محدود می‌شود.
از شمال به بزرگراه شهید لشکری، از شرق به آیت الله سعیدی، از غرب به آزادگان و از جنوب به فتح ختم می‌شود.
برج و میدان آزادی که یکی از نمادهای پایتخت است، در شمال‌شرقی و نزدیکی فرودگاه مهرآباد واقع شده است.
نصرالله حدادی، تهران‌شناس، درباره گذشته این محل چنین نقل می‌کند:
«حاجی میرزا آقاسی صدراعظم محمدشاه قاجار، صاحب هزار و اندی آبادی در اطراف تهران بود. اراضی کنونی عباس‌آباد و خیابان شهید بهشتی نیز یکی از روستاهایی بود که میرزا آقاسی آباد کرد.
او به دلیل علاقه فراوان به شاه قاجار، همه روستاها را به وی هبه کرد که بعداز او به ناصرالدین شاه رسید و جزء املاک خالصه شاهی شد.
نام قبلی روستای مهرآباد، حسین‌آباد بود و جزء دارایی‌های میرزا آقاسی محسوب می‌شدکه به محمدشاه پیشکش کرده بود.»
حدادی در ادامه می‌افزاید:
«حسین علی‌خان معیرالممالک این اراضی را به ۲۸۰۰ تومان از دولت خریداری کرد. فرزند او دوست‌محمدخان معیرالممالک با دختر ناصرالدین شاه به نام عصمت الدوله ازدواج کرد و اراضی این منطقه مهریه دختر شاه شد
و از آن پس به نام (مهریه‌آباد) یا همان مهرآباد نام گرفت.»
معیرالممالک برای دختر شاه در این محل، باغ و عمارت زیبایی بنا کرد که استخر بزرگ و یک پاوین (پاویون) و آلاچیق و لاک داشت (لاک به چادرهای گنبدی شکل می‌گفتند).
یک باغبان فرانسوی به نام(وریه)به تهران آورده بودند که گل و گیاهان باغ را سامان دهد.
یک گرم‌خانه بزرگ به طول ۵۰ متر برای نگهداری گلها تعبیه شده بود و همچنین لانه‌هایی برای مرغ و قناری و پرنده‌هایی که نگهداری می‌کردند، ساخته بودند.
این تهران‌شناس به ماجرای جالبی اشاره می‌کند و می‌گوید:
«ناصرالدین‌شاه زمان بازگشت دوم خود از فرنگ تصمیم می‌گیرد قبل از رسیدن به تهران به باغ و منزل معیرالممالک برود زمانی که به باغ دخترش می‌رسد از زیبایی باغ و عمارت به وجد می آید و می‌گوید: به فرنگ دوم وارد شدیم".»
«در زمان ناصری دو رشته قنات در محله مهرآباد وجود داشت؛ یکی قنات باغ‌شاه و دیگری قنات مهرآباد. گویا در مسیر قنات مهرآباد یک حفره ایجاد کردند که آب‌قنات به سمت قنات باغ‌شاه هدایت شود و کم‌کم اراضی مهرآباد رو به خشکی گذاشت.
معیرالممالک چندین بار به دربار شاه شکایت برد ولی نتیجه نگرفت. تا اینکه با پیگیری‌های فرهاد میرزا معتمدالدوله متوجه شدند کسانی با دغل، باعث انحراف آب قنات مهرآباد شده‌اند. معتمدالدوله دستور داد مرتکبین این اشتباه را شلاق بزنند ولی با وساطت میرزا یوسف مستوفی الممالک و شفاعت وی این ماجرا ختم شد.
اما بعدها با زیاده‌روی‌های معیرالممالک در خرج و مخارج، این اراضی را از دست می‌دهد و دادخواهی او نزد رضا شاه هم به جایی نمی‌رسد.»
حدادی در باره چگونگی تبدیل اراضی مهرآباد به فرودگاه می‌گوید:
«سال ۱۳۰۴ در زمان رضا شاه حق انحصاری هواپیمایی در ایران به شرکت یونکرس آلمان واگذار می‌شود. تا زمان حکومت پسر رضا شاه حمل و نقل هوایی ایران صرفا در اختیار نیروی هوایی و ارتش بود و حمل و نقل مسافر وجود نداشت.
در دهه ۴۰ اطراف فرودگاه نظامی مهرآباد ساخته و ترمینال ۱ مسافربری آماده جابجایی مسافران شد.
در فاصله کمی با پیشرفت سریع صنعت هواپیمایی در جهان ،ایران هم به عضویت سازمان ایکائو درآمد و فرودگاه مهرآباد به بزرگترین و پرترددترین فرودگاه خاورمیانه تبدیل شد.
اکنون ترمینال شماره یک فرودگاه مهرآباد به دلیل اهمیت تاریخی در لیست آثار ملی قرار دارد.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
مهم‌ترین دلایل طلاق در تهران 1353
گزارشی از آمار و دلایل طلاق زوج‌های تهرانی در بهار ۱۳۵۳ منتشر شد.
در تابستان نیم قرن پیش آماری از دادگاه‌های حمایت خانواده استان تهران منتشر شد. در این گزارش خواندنی علاوه بر آمار تعداد طلاق‌ها درباره دلایل طلاق در میان زوج‌های تهرانی در آن سال اطلاعاتی درج شده. گزارش را به نقل از روزنامه اطلاعات ۳۱ تیر ۱۳۵۳ بخوانید. «عدم تمکین زن، غیبت طولانی شوهر، سوء معاشرت طرفین، عدم توافق اخلاقی، نگهداری فرزندان، عدم انفاق، جنون همسر و درخواست ازدواج مجدد» از جمله عوامل طلاق در این گزارش ذکر شده.
#تهران_قدیم
@AsreFori
گزارشی از آمار و دلایل طلاق زوج‌های تهرانی در بهار ۱۳۵۳ منتشر شد.
در تابستان نیم قرن پیش آماری از دادگاه‌های حمایت خانواده استان تهران منتشر شد. در این گزارش خواندنی علاوه بر آمار تعداد طلاق‌ها درباره دلایل طلاق در میان زوج‌های تهرانی در آن سال اطلاعاتی درج شده. گزارش را به نقل از روزنامه اطلاعات ۳۱ تیر ۱۳۵۳ بخوانید. «عدم تمکین زن، غیبت طولانی شوهر، سوء معاشرت طرفین، عدم توافق اخلاقی، نگهداری فرزندان، عدم انفاق، جنون همسر و درخواست ازدواج مجدد» از جمله عوامل طلاق در این گزارش ذکر شده.
#تهران_قدیم
@AsreFori
روزی که وسط تابستان در تهران برف بارید!
مرداد ۷۰ سال پیش بارش برف در ارتفاعات البرز پایتخت نشینان گرمازده را متعجب کرد.
عصر روز ۱۲ مرداد ۱۳۳۳ هوای تهران به سرعت سرد و بارش شدید باران آغاز شد. این بارش‌ها در ارتفاعات به صورت برف روی کوه‌ها نشست و ارتفاعات شمال تهران را سفید پوش کرد. روزنامه اطلاعات یک روز بعد گزارش مفصلی از این پدیده جوی منتشر کرد. گزارش را بخوانید و عکس‌هایی از دماوند سفیدپوش تماشا کنید. #تهران_قدیم
@Tehran_Tel
مرداد ۷۰ سال پیش بارش برف در ارتفاعات البرز پایتخت نشینان گرمازده را متعجب کرد.
عصر روز ۱۲ مرداد ۱۳۳۳ هوای تهران به سرعت سرد و بارش شدید باران آغاز شد. این بارش‌ها در ارتفاعات به صورت برف روی کوه‌ها نشست و ارتفاعات شمال تهران را سفید پوش کرد. روزنامه اطلاعات یک روز بعد گزارش مفصلی از این پدیده جوی منتشر کرد. گزارش را بخوانید و عکس‌هایی از دماوند سفیدپوش تماشا کنید. #تهران_قدیم
@Tehran_Tel
ساندویچ فروش ترمینال آزادی «متخصص اعصاب» شد!
مردی که دکه ساندویچ فروشی‌اش در حوالی ترمینال غرب توسط عوامل شهرداری جمع شده بود، تصمیم گرفت تا پزشک شده و در جنوب شهر وارد کار طبابت شود! روزنامه اطلاعات ۵ شهریور ۱۳۶۳ خبر دستگیری این مرد را به همراه نسخه‌های چاپ شده مطبش منتشر کرد.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
مردی که دکه ساندویچ فروشی‌اش در حوالی ترمینال غرب توسط عوامل شهرداری جمع شده بود، تصمیم گرفت تا پزشک شده و در جنوب شهر وارد کار طبابت شود! روزنامه اطلاعات ۵ شهریور ۱۳۶۳ خبر دستگیری این مرد را به همراه نسخه‌های چاپ شده مطبش منتشر کرد.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔸 گرانی وحشتناک لوازم یدکی خودروهای خارجی در تهران!
▫️۵۰ سال پیش دارندگان خودروهای خارجی لوازم یدکی را به سختی فراهم می‌کردند.
▫️به دنبال سهولت قوانین گمرکی ورود خودروهای خارجی دست دوم به ایران و افزایش استفاده از این خودروها، نیاز به لوازم یدکی خودرو خارجی بیشتر شده بود. اما ناکافی بودن لوازم یدکی در بازار گرانی و دردسر شهروندان را در پی‌داشت.
▫️گرانی لوازم یدکی این خودروها پیام ثابت ستون تماس مردمی روزنامه‌ها بود. روزنامه اطلاعات ۶ شهریور ۱۳۵۳ از وضعیت بازار لوزام یدکی خودروهای خارجی در تهران گزارشی منتشر کرد.
▫️گزارش را بخوانید و عکس بساط یک دستفروش لوازم یدکی خودرو در خیابان‌های تهران را تماشا کنید.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
▫️۵۰ سال پیش دارندگان خودروهای خارجی لوازم یدکی را به سختی فراهم می‌کردند.
▫️به دنبال سهولت قوانین گمرکی ورود خودروهای خارجی دست دوم به ایران و افزایش استفاده از این خودروها، نیاز به لوازم یدکی خودرو خارجی بیشتر شده بود. اما ناکافی بودن لوازم یدکی در بازار گرانی و دردسر شهروندان را در پی‌داشت.
▫️گرانی لوازم یدکی این خودروها پیام ثابت ستون تماس مردمی روزنامه‌ها بود. روزنامه اطلاعات ۶ شهریور ۱۳۵۳ از وضعیت بازار لوزام یدکی خودروهای خارجی در تهران گزارشی منتشر کرد.
▫️گزارش را بخوانید و عکس بساط یک دستفروش لوازم یدکی خودرو در خیابان‌های تهران را تماشا کنید.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
سفر به #تهران_قدیم؛ ترسناک‌ترین خیابان تهران کجا بود؟
یوسف آباد یکی از محله های قدیمی و با اصالت تهران است که تا دوره قاجار به واسطه باغ های سرسبز و توتستان های معروفش شناخته می شد.
تاریخچه یوسف آباد صرفا به وجود باغ های متعدد که در اختیار مستوفی الممالک بود خلاصه نمی شود چرا که بخش غربی آن مملو از تپه ماهورهایی بود که عملا عبور و مرور را برای اهالی غیرممکن می کرد.
محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا ی فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد.
این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند.
جمشید رحمانی پناه، یکی از قدیمی ترین ساکنان یوسف آباد درباره روزگار قدیم دره گرگی می گوید: «آنطور که قدیمی ها نقل می کنند، غرب یوسف آباد تا اواسط دوره قاجار دره مخوفی بود اما بعد از ورود میرزا یوسف مستوفی االممالک پوست انداخت.
وقتی میرزا یوسف مستوفی الممالک باغ های یوسف آباد را احیا می کرد، دره گرگی هم با خاک و نخاله پر شد و خیابان ندید از اواخر دوره قاجار و ابتدای حکومت پهلوی اول در همان مسیر شکل گرفت.»
محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد. این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند.
به همین دلیل مردم با گذر زمان نام «ندید» را روی این خیابان گذاشتند چرا که طبق روایت قدیمی ها کسی جرات قدم زدن در این خیابان را نداشت و اهالی در این خیابان یکدیگر را نمی دیدند.
رحمانی پناه در این باره می گوید: «اگر بگوئیم ندید یکی از ترسناک ترین خیابان های تهران در دوره پهلوی اول بود اغراق نکرده ایم. شاید به همین دلیل هیچ ملکی در این خیابان خرید و فروش نمی شد.
زمین های خیابان ندید یا همان دره گرگی آن قدر کم ارزش بود که خریدار و فروشنده مجبور بودند از یک قاعده عجیب پیروی کنند.
خریدارها در این خیابان سنگ پرتاب می کردند و هر جا سنگ فرود می آمد به عنوان محدوده ملک شخصی آنها تعیین می شد. بنا براین خریداری که ضرب دست و زوربازوی بیشتری داشت زمین بزرگ تری را تصاحب می کرد.»
«بعد ازانقلاب خیابان ندید سر و سامان گرفت و قطعه زمین های ۴۰۰ و ۵۰۰ متری این خیابان
به متری ۲ میلیون تومان خرید و فروش می شد در حالیکه قبلا مردم با یک میلون تومان حدود هزار متر زمین در این خیابان می خریدند.
زمین های خیابان ندید بعد از اجرای طرح تفصیلی تهران، ارزش صد چندانی پیدا کرد و امروز محل زندگی قشر بالادست جامعه است.»
@Tehran_Tel
یوسف آباد یکی از محله های قدیمی و با اصالت تهران است که تا دوره قاجار به واسطه باغ های سرسبز و توتستان های معروفش شناخته می شد.
تاریخچه یوسف آباد صرفا به وجود باغ های متعدد که در اختیار مستوفی الممالک بود خلاصه نمی شود چرا که بخش غربی آن مملو از تپه ماهورهایی بود که عملا عبور و مرور را برای اهالی غیرممکن می کرد.
محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا ی فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد.
این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند.
جمشید رحمانی پناه، یکی از قدیمی ترین ساکنان یوسف آباد درباره روزگار قدیم دره گرگی می گوید: «آنطور که قدیمی ها نقل می کنند، غرب یوسف آباد تا اواسط دوره قاجار دره مخوفی بود اما بعد از ورود میرزا یوسف مستوفی االممالک پوست انداخت.
وقتی میرزا یوسف مستوفی الممالک باغ های یوسف آباد را احیا می کرد، دره گرگی هم با خاک و نخاله پر شد و خیابان ندید از اواخر دوره قاجار و ابتدای حکومت پهلوی اول در همان مسیر شکل گرفت.»
محدوده دره گرگی از خیابان جهان آرا فعلی شروع می شد و تا امیرآباد ادامه پیدا می کرد. این محدوده جغرافیایی تا دوره پهلوی اول پر از بیابان و تپه ماهور بود و مردم از ترس مواجه شدن با گرگ های ولگرد معمولا از این مکان عبور نمی کردند.
به همین دلیل مردم با گذر زمان نام «ندید» را روی این خیابان گذاشتند چرا که طبق روایت قدیمی ها کسی جرات قدم زدن در این خیابان را نداشت و اهالی در این خیابان یکدیگر را نمی دیدند.
رحمانی پناه در این باره می گوید: «اگر بگوئیم ندید یکی از ترسناک ترین خیابان های تهران در دوره پهلوی اول بود اغراق نکرده ایم. شاید به همین دلیل هیچ ملکی در این خیابان خرید و فروش نمی شد.
زمین های خیابان ندید یا همان دره گرگی آن قدر کم ارزش بود که خریدار و فروشنده مجبور بودند از یک قاعده عجیب پیروی کنند.
خریدارها در این خیابان سنگ پرتاب می کردند و هر جا سنگ فرود می آمد به عنوان محدوده ملک شخصی آنها تعیین می شد. بنا براین خریداری که ضرب دست و زوربازوی بیشتری داشت زمین بزرگ تری را تصاحب می کرد.»
«بعد ازانقلاب خیابان ندید سر و سامان گرفت و قطعه زمین های ۴۰۰ و ۵۰۰ متری این خیابان
به متری ۲ میلیون تومان خرید و فروش می شد در حالیکه قبلا مردم با یک میلون تومان حدود هزار متر زمین در این خیابان می خریدند.
زمین های خیابان ندید بعد از اجرای طرح تفصیلی تهران، ارزش صد چندانی پیدا کرد و امروز محل زندگی قشر بالادست جامعه است.»
@Tehran_Tel
تهران قدیم /خیابان انقلاب مقابل دانشگاه تهران ۶۰ سال پیش
🔹دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ ه. ش در مساحتی به وسعت ۲۱ هکتار تأسیس شد.
🔹تاسیس دانشگاه تهران تنها با هدف تجمیع موسسات آموزش عالی در تهران و ایجاد تشکیلات و تنظیماتی برای کنترل هرچه بیشتر فعالیت‌های دانشجویان در دوره پهلوی اول انجام گرفت.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔹دانشگاه تهران در سال ۱۳۱۳ ه. ش در مساحتی به وسعت ۲۱ هکتار تأسیس شد.
🔹تاسیس دانشگاه تهران تنها با هدف تجمیع موسسات آموزش عالی در تهران و ایجاد تشکیلات و تنظیماتی برای کنترل هرچه بیشتر فعالیت‌های دانشجویان در دوره پهلوی اول انجام گرفت.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
از قدیمی ترین چلوکبابی ها معروف در تهران چلوکباب رقابی بوده که شلوغ‌ترین و معروف‌ترین رستوران تهران محسوب می‌شد.
نایب غلامحسین، موسس چلوکبابی نایب که از نخستین چلوکبابی ها بود دو تا داماد داشت به نام‌های حسن شمشیری و احمد رقابی که هر دو چلوکبابی‌های معروف تهران را در سبزهمیدان و پامنار به نام‌های شمشیری داشتند
پس از درگذشت رقابی، فرزند کوچکش مهدی از آمریکا به ایران برگشت و شعبه جدید چلوکبابی رقابی را در خیابان زرتشت ، کاخ شمالی جنب هتل کیان سال ۱۳۴۷ باز کرد که با استقبال مردم و به ویژه هنرمندان و میهمانان خارجی قرار گرفت
مهدی رقابی را جلوی درب ورودی سالن چلوکبابی در کنار عکسهای ستارگان خارجی که آنجا آمده بودند می بینید
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
نایب غلامحسین، موسس چلوکبابی نایب که از نخستین چلوکبابی ها بود دو تا داماد داشت به نام‌های حسن شمشیری و احمد رقابی که هر دو چلوکبابی‌های معروف تهران را در سبزهمیدان و پامنار به نام‌های شمشیری داشتند
پس از درگذشت رقابی، فرزند کوچکش مهدی از آمریکا به ایران برگشت و شعبه جدید چلوکبابی رقابی را در خیابان زرتشت ، کاخ شمالی جنب هتل کیان سال ۱۳۴۷ باز کرد که با استقبال مردم و به ویژه هنرمندان و میهمانان خارجی قرار گرفت
مهدی رقابی را جلوی درب ورودی سالن چلوکبابی در کنار عکسهای ستارگان خارجی که آنجا آمده بودند می بینید
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
وقتی مرده‌ها را در آب آشامیدنی تهرانی‌ها می‌شستند
🔹۸۰ سال پیش غسل میت در قنات مبارک‌آباد شمیران باعث اعتراض ساکنان دو محله تهران شد.
🔹در سال ۱۳۲۳ آب شرب دو محله نظام آباد و دروازه شمیران تهران توسط قنات مبارک‌آباد شمیران تامین می‌شد.
🔹روزنامه اطلاعات ۱۴ شهریور ۱۳۲۳ خبری منتشر کرد از اعتراض اهالی این دو منطقه از غسل یک میت در قنات مبارک آباد.
#آب_آشامیدنی #غسل_میت
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔹۸۰ سال پیش غسل میت در قنات مبارک‌آباد شمیران باعث اعتراض ساکنان دو محله تهران شد.
🔹در سال ۱۳۲۳ آب شرب دو محله نظام آباد و دروازه شمیران تهران توسط قنات مبارک‌آباد شمیران تامین می‌شد.
🔹روزنامه اطلاعات ۱۴ شهریور ۱۳۲۳ خبری منتشر کرد از اعتراض اهالی این دو منطقه از غسل یک میت در قنات مبارک آباد.
#آب_آشامیدنی #غسل_میت
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
فروش عجیب میوه‌های تابستانی در تهران قدیم؛ آهای بدو، فالی پن زار!
امین السلطان بعداز سفر به ایروان و مسکو و باکو متوجه شد که مردم در آنجا از یک میدان مخصوص مایحتاج روزانه خود را تهیه می‌کنند.
از همانجا فکر ایجاد یک محل برای فروش محصولات کشاورزی به ذهنش رسید و در بازگشت به تهران قطعه زمینی در نزدیکی دروازه جنوبی شهر یعنی شهرری، به این امر اختصاص داد.
این دروازه اطراف خیابان مولوی و ابتدای بازار حضرتی در بین محله‌های بازار و چال‌میدان قرار داشت
به‌تدریج با توسعه شهر در مناطق مختلف، بازارهای میوه و تره‌بار ساخته شد.
اما برکسی پوشیده نیست که طعم و مزه میوه‌های قدیم با حالا خیلی متفاوت است حتی بعضی از آنها دیگر در بازار موجود نیست
نصرالله حدادی، نویسنده و تهران‌شناس، می‌گوید: «سه چهار دهه‌ای می‌شود که"خربزه مشهدی"جای تمامی خربزه‌های دور و نزدیک تهران را گرفته و کمتر خبری از خربزه کدخداحسینی، زرندی، هندوانه محبوبی و شریف آبادی را گرفته است.
هر چند هر دوی این خربزه‌ها اواخر تابستان به بازارِ میوه‌ها عرضه می‌شدند. خربزه‌هایی که از بس شیرین بودند "لب‌ها را به‌هم می‌چسباندند" و با تکه‌ای نان و اندکی پنیر، یک غذای کامل بودند.
عادت ما ایرانی‌هاست که میوه را بیشتراز نیاز روزانه‌مان بخریم و چه بسا "نه خود خوریم، نه کس دهیم، گَنده کنیم" و روانه سطل زباله سازیم!
«قوت غالب مردم -اعم از فرادست و فرودست- در فصول گرم سال میوه بود که "فَت و فراوان" و ارزان در دسترس همگان بود. طالبی، گرمک، هندوانه، انواع انگور، خیار و خربزه همواره کنار سفره‌ها به‌همراه غذا دیده می‌شدند و در کوچه و بازار چرخ‌های طوافی و "الاغی‌ها" با گاله‌های مملو از این صیفی‌جات به در خانه‌ها می‌آمدند.
فروختن هندوانه و خربزه به صورت "فال" کاملا مرسوم بود.
به این طریق که هندوانه و خربزه را "قاچ" می‌کردند و هر قاچ را به چند تکه، که اصطلاحا "شُتُری"می‌گفتند تقسیم کرده و به فروش می‌رساندند و به این کار "فال، فال" فروختن می‌گفتند.
مکان عرضه "فال فال" فروختن خربزه و هندوانه بیشتر سر چهارراه‌ها، میادین پُررفت و آمد و محل‌های تردد افراد بود و تا دلتان بخواهد خواهان داشت؛ چرا که اگرخربزه‌ها و هندوانه‌ها شیرین نبودند بلافاصله بر خریدار معلوم می‌شد و طبیعی بود شیرین آنها به سرعت به فروش می‌رسید.»
فالی پَین زار میدم، گردو!
حدادی ادامه می‌دهد: «گردو را نیز به‌همین گونه عرضه می‌کردند و اگر فروشِ فالی هندوانه و خربزه در طولِ روز صورت می‌گرفت و بر روی"چرخ طوافی" گردو فروش «بلونی» شیشه دهان‌گشاد که به آن «بانکه» هم می گفتند، مملو از گردوی پوست گرفته را درآب غوطه ور می‌کرد و شباهنگام راهی پل تجریش و محل خاص خود که به آن "پاچال" می‌گفتند، می‌شد.
گردوفروش، همان‌طور که مشغول خواندن و فریادزدن برای فروشِ گردوهایش بود با یک عدد "کارد دسته کوتاه" آهسته آهسته بر روی پوست سبزرنگ گردو می‌کوبید و آن‌چنان ظرافتی در این کار به خرج می‌دادند که فقط به پوسته چوبی آن آسیب رسانده و گردو، صاف وسالم، روانه «بلونی» مملو از آب می‌شد و کفِ دودستی که کاملا سیاه شده بود و تا چندین روز آثارش برروی کفِ دست مشاهده می‌شد. خریدار بعد از پرداخت پول پنج و یا هفت عدد گردو را تحویل گرفته، پوسته سفید و تلخ آن را جدا ساخته و مغزِ همچون "بلور"ش را به دهان می‌گذارد.
یادش بخیر، چه روزگاری بود...»
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
امین السلطان بعداز سفر به ایروان و مسکو و باکو متوجه شد که مردم در آنجا از یک میدان مخصوص مایحتاج روزانه خود را تهیه می‌کنند.
از همانجا فکر ایجاد یک محل برای فروش محصولات کشاورزی به ذهنش رسید و در بازگشت به تهران قطعه زمینی در نزدیکی دروازه جنوبی شهر یعنی شهرری، به این امر اختصاص داد.
این دروازه اطراف خیابان مولوی و ابتدای بازار حضرتی در بین محله‌های بازار و چال‌میدان قرار داشت
به‌تدریج با توسعه شهر در مناطق مختلف، بازارهای میوه و تره‌بار ساخته شد.
اما برکسی پوشیده نیست که طعم و مزه میوه‌های قدیم با حالا خیلی متفاوت است حتی بعضی از آنها دیگر در بازار موجود نیست
نصرالله حدادی، نویسنده و تهران‌شناس، می‌گوید: «سه چهار دهه‌ای می‌شود که"خربزه مشهدی"جای تمامی خربزه‌های دور و نزدیک تهران را گرفته و کمتر خبری از خربزه کدخداحسینی، زرندی، هندوانه محبوبی و شریف آبادی را گرفته است.
هر چند هر دوی این خربزه‌ها اواخر تابستان به بازارِ میوه‌ها عرضه می‌شدند. خربزه‌هایی که از بس شیرین بودند "لب‌ها را به‌هم می‌چسباندند" و با تکه‌ای نان و اندکی پنیر، یک غذای کامل بودند.
عادت ما ایرانی‌هاست که میوه را بیشتراز نیاز روزانه‌مان بخریم و چه بسا "نه خود خوریم، نه کس دهیم، گَنده کنیم" و روانه سطل زباله سازیم!
«قوت غالب مردم -اعم از فرادست و فرودست- در فصول گرم سال میوه بود که "فَت و فراوان" و ارزان در دسترس همگان بود. طالبی، گرمک، هندوانه، انواع انگور، خیار و خربزه همواره کنار سفره‌ها به‌همراه غذا دیده می‌شدند و در کوچه و بازار چرخ‌های طوافی و "الاغی‌ها" با گاله‌های مملو از این صیفی‌جات به در خانه‌ها می‌آمدند.
فروختن هندوانه و خربزه به صورت "فال" کاملا مرسوم بود.
به این طریق که هندوانه و خربزه را "قاچ" می‌کردند و هر قاچ را به چند تکه، که اصطلاحا "شُتُری"می‌گفتند تقسیم کرده و به فروش می‌رساندند و به این کار "فال، فال" فروختن می‌گفتند.
مکان عرضه "فال فال" فروختن خربزه و هندوانه بیشتر سر چهارراه‌ها، میادین پُررفت و آمد و محل‌های تردد افراد بود و تا دلتان بخواهد خواهان داشت؛ چرا که اگرخربزه‌ها و هندوانه‌ها شیرین نبودند بلافاصله بر خریدار معلوم می‌شد و طبیعی بود شیرین آنها به سرعت به فروش می‌رسید.»
فالی پَین زار میدم، گردو!
حدادی ادامه می‌دهد: «گردو را نیز به‌همین گونه عرضه می‌کردند و اگر فروشِ فالی هندوانه و خربزه در طولِ روز صورت می‌گرفت و بر روی"چرخ طوافی" گردو فروش «بلونی» شیشه دهان‌گشاد که به آن «بانکه» هم می گفتند، مملو از گردوی پوست گرفته را درآب غوطه ور می‌کرد و شباهنگام راهی پل تجریش و محل خاص خود که به آن "پاچال" می‌گفتند، می‌شد.
گردوفروش، همان‌طور که مشغول خواندن و فریادزدن برای فروشِ گردوهایش بود با یک عدد "کارد دسته کوتاه" آهسته آهسته بر روی پوست سبزرنگ گردو می‌کوبید و آن‌چنان ظرافتی در این کار به خرج می‌دادند که فقط به پوسته چوبی آن آسیب رسانده و گردو، صاف وسالم، روانه «بلونی» مملو از آب می‌شد و کفِ دودستی که کاملا سیاه شده بود و تا چندین روز آثارش برروی کفِ دست مشاهده می‌شد. خریدار بعد از پرداخت پول پنج و یا هفت عدد گردو را تحویل گرفته، پوسته سفید و تلخ آن را جدا ساخته و مغزِ همچون "بلور"ش را به دهان می‌گذارد.
یادش بخیر، چه روزگاری بود...»
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
میدان دربند و هتل دربند ۷۸ سال پیش
🔹دربند پیش از آنکه بخشی از تهران باشد، یک دهکده بود و امروزه از محله‌های قدیمی در شمال پایتخت به شمار می‌رود.
🔹این منطقه که به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی تهران شناخته می‌شود، بین گردشگران و اهالی تهران حسابی معروف است و اغلب به‌عنوان اولین گزینه برای تفریح و گردش توریست‌های خارجی و داخلی پیشنهاد می‌شود.
🔹در زمان ساخت هتل دربند در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۷ روزنامه‌ی «اطلاعات» درباره‌ی آن نوشت: «مهمان‌خانه‌ی دربند» یکی از مجلل‌ترین مهمان‌خانه‌های تهران است که هشت ویلا در کنار آن ساخته شده و کسانی که در آن مستقر می‌شوند، می‌توانند از امکانات آن کاملا استفاده کنند.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔹دربند پیش از آنکه بخشی از تهران باشد، یک دهکده بود و امروزه از محله‌های قدیمی در شمال پایتخت به شمار می‌رود.
🔹این منطقه که به‌عنوان یکی از جاهای دیدنی تهران شناخته می‌شود، بین گردشگران و اهالی تهران حسابی معروف است و اغلب به‌عنوان اولین گزینه برای تفریح و گردش توریست‌های خارجی و داخلی پیشنهاد می‌شود.
🔹در زمان ساخت هتل دربند در سال‌های ۱۳۱۴ تا ۱۳۱۷ روزنامه‌ی «اطلاعات» درباره‌ی آن نوشت: «مهمان‌خانه‌ی دربند» یکی از مجلل‌ترین مهمان‌خانه‌های تهران است که هشت ویلا در کنار آن ساخته شده و کسانی که در آن مستقر می‌شوند، می‌توانند از امکانات آن کاملا استفاده کنند.
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
از قند و شکر ساخته‌‌ام جوجه خروس
ببینیم تصاویری از تهران ۱۳۲۲ را با ترانه‌خوانی جواد بدیع‌زاده
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
ببینیم تصاویری از تهران ۱۳۲۲ را با ترانه‌خوانی جواد بدیع‌زاده
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
میرزا ملکم خان از رجال عصر قاجار نقل می‌کند:
🔹من برای آوردن تلگراف به ایران جنگیدم. در حالی که شهرها و قصبات اروپا دارای خطوط ارتباطی بودند عین الدوله، اجازه نمی‌داد در شهرهای ایران، خطوط تلگراف احداث کنم.
🔹عین الدوله معتقد بود: اگر رعایا دارای تلگراف شدند در ولایات و ایالات مملکت محروسه ایران، در جلوی تلگرافخانه تجمع می‌کنند و از احوال یک دیگر با خبر می شوند و علیه سلطنت آشوب می‌کنند. من‌برای احداث تلگراف با عین الدوله جنگیدم....
✔️"فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت"نوشته فريدون آدميت
🔹سالروز برکناری عین‌الدوله از رییس‌الوزرایی مظفرالدین‌شاه
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel
🔹من برای آوردن تلگراف به ایران جنگیدم. در حالی که شهرها و قصبات اروپا دارای خطوط ارتباطی بودند عین الدوله، اجازه نمی‌داد در شهرهای ایران، خطوط تلگراف احداث کنم.
🔹عین الدوله معتقد بود: اگر رعایا دارای تلگراف شدند در ولایات و ایالات مملکت محروسه ایران، در جلوی تلگرافخانه تجمع می‌کنند و از احوال یک دیگر با خبر می شوند و علیه سلطنت آشوب می‌کنند. من‌برای احداث تلگراف با عین الدوله جنگیدم....
✔️"فکر آزادی و مقدمه نهضت مشروطیت"نوشته فريدون آدميت
🔹سالروز برکناری عین‌الدوله از رییس‌الوزرایی مظفرالدین‌شاه
#تهران_قدیم
@Tehran_Tel