شاید جالب باشد بدانید آخرین پادشاه ایران که در داخل کشور درگذشته است، #مظفرالدین_شاه بود.
چهار شاه پس ازوی (#محمدعلی_شاه در ایتالیا، #احمدشاه در فرانسه، #رضاشاه در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی وفرزندش #محمدرضا در کشورمصر)جملگی در خارج از ایران از دنیا رفته اند.
درواقع او آخرین شاه کشورمان بود که با بیماری سل درایران چشم از جهان فروبسته است.
t.me/tarikhdartarazoo 🎻
چهار شاه پس ازوی (#محمدعلی_شاه در ایتالیا، #احمدشاه در فرانسه، #رضاشاه در ژوهانسبورگ آفریقای جنوبی وفرزندش #محمدرضا در کشورمصر)جملگی در خارج از ایران از دنیا رفته اند.
درواقع او آخرین شاه کشورمان بود که با بیماری سل درایران چشم از جهان فروبسته است.
t.me/tarikhdartarazoo 🎻
Forwarded from اتچ بات
تاریخِ نادانیِ ما
وقتی که #علامه_محمد_قزوینی ( ۱۲۹۴_ ۱۳۶۸ ه.ق) بعد از عمری تحصیلاتِ حوزوی در ایران و سالها پژوهش در اروپا و حشر و نشر با بزرگترین خاورشناسانِ جهان و نشرِ آنهمه آثار تاریخی و ادبی فارسی و عربی و فراهم آوردن آنهمه یادداشتها به ایران بازگشت، ارادتمندان او، امثال سید حسن تقیزاده و بدیعالزّمان فروزانفر، خواستند برای او ممرِّ معیشتی فراهم سازند که او پیرانهسر از گرسنگی نمیرد. مصلحت در آن دیدند که ایشان را به استادی دانشگاه تهران دعوت کنند. مجلسی برای همین امر در دانشگاه تهران تشکیل شد که در آن تقیزاده و فروزانفر و همهٔ بزرگان عصر در آن جمع بودند. از علّامهٔ قزوینی نیز خواهش کرده بودند که به آن مجلس درآید. سرانجام مسألهٔ استادی ایشان را مطرح کردند و قرار شد که شورای دانشگاه این موضوع را تصویب کند. هریک از بزرگان دقایقی چند در فضایل علمی ایشان و جایگاه جهانی ایشان در حوزهٔ پژوهشهای ایرانی و اسلامی، سخن گفت و همگی به دانشگاه تهران تبریک گفتند که علّامهٔ قزوینی چنین افتخاری را به دانشگاه داده و استادی آنجا را قبول کرده است. کار در آستانهٔ تمام شدن بود که یکی از استادان دانشکدهٔ الاهیات، که در معارفِ طلبگی مرد فاضلی بود، و معلم صرف و نحو عربی بود، پرسید:
ایشان استاد چه رشتهای خواهند بود؟
پاسخ دادند که استاد تاریخ.
آن استاد سادهلوح دانشکدهٔ الاهیات گفت:
تاریخ را که بچّه خودش میخواند، استاد لازم ندارد!
مرحوم قزوینی با شنیدن این سخن برخاست و گفت:
❗️«آری، تاریخ استاد لازم ندارد.»
و مجلس را ترک گفت و برای همیشه دانشگاه تهران را از وجودِ بیمانند خویش محروم کرد. هرچه تقیزاده و فروزانفر و دیگر بزرگان عجز و لابه کردند، به هیچ روی حاضر نشد استادی
دانشگاه تهران را قبول کند.
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
درویش ستیهنده، تهران: ۱۳۹۷، صص ۱۰۳–۱۰۲
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
وقتی که #علامه_محمد_قزوینی ( ۱۲۹۴_ ۱۳۶۸ ه.ق) بعد از عمری تحصیلاتِ حوزوی در ایران و سالها پژوهش در اروپا و حشر و نشر با بزرگترین خاورشناسانِ جهان و نشرِ آنهمه آثار تاریخی و ادبی فارسی و عربی و فراهم آوردن آنهمه یادداشتها به ایران بازگشت، ارادتمندان او، امثال سید حسن تقیزاده و بدیعالزّمان فروزانفر، خواستند برای او ممرِّ معیشتی فراهم سازند که او پیرانهسر از گرسنگی نمیرد. مصلحت در آن دیدند که ایشان را به استادی دانشگاه تهران دعوت کنند. مجلسی برای همین امر در دانشگاه تهران تشکیل شد که در آن تقیزاده و فروزانفر و همهٔ بزرگان عصر در آن جمع بودند. از علّامهٔ قزوینی نیز خواهش کرده بودند که به آن مجلس درآید. سرانجام مسألهٔ استادی ایشان را مطرح کردند و قرار شد که شورای دانشگاه این موضوع را تصویب کند. هریک از بزرگان دقایقی چند در فضایل علمی ایشان و جایگاه جهانی ایشان در حوزهٔ پژوهشهای ایرانی و اسلامی، سخن گفت و همگی به دانشگاه تهران تبریک گفتند که علّامهٔ قزوینی چنین افتخاری را به دانشگاه داده و استادی آنجا را قبول کرده است. کار در آستانهٔ تمام شدن بود که یکی از استادان دانشکدهٔ الاهیات، که در معارفِ طلبگی مرد فاضلی بود، و معلم صرف و نحو عربی بود، پرسید:
ایشان استاد چه رشتهای خواهند بود؟
پاسخ دادند که استاد تاریخ.
آن استاد سادهلوح دانشکدهٔ الاهیات گفت:
تاریخ را که بچّه خودش میخواند، استاد لازم ندارد!
مرحوم قزوینی با شنیدن این سخن برخاست و گفت:
❗️«آری، تاریخ استاد لازم ندارد.»
و مجلس را ترک گفت و برای همیشه دانشگاه تهران را از وجودِ بیمانند خویش محروم کرد. هرچه تقیزاده و فروزانفر و دیگر بزرگان عجز و لابه کردند، به هیچ روی حاضر نشد استادی
دانشگاه تهران را قبول کند.
#محمدرضا_شفیعی_کدکنی
درویش ستیهنده، تهران: ۱۳۹۷، صص ۱۰۳–۱۰۲
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
Telegram
attach 📎
Forwarded from اتچ بات
#توفیق، هفتهنامهٔ فکاهی و طنزآمیز فارسیزبان ایران با حدود نیم قرن فعالیت از سال ۱۳۰۲ تا ۱۳۵۰ خورشیدی (۱۹۲۳ تا ۱۹۷۱ میلادی) بود. ازاینرو که مجلهٔ توفیق در شبهای جمعه منتشر میشد، شعارش این بود: «همشهری! شب جمعه دو کار یاد نره: دوم خریدن مجلهٔ توفیق!»
نخستین شمارهٔ توفیق در ۳۰ اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۲ منتشر شد و انتشار آن در سه دورهٔ ناپیوسته ادامه یافت. دورهٔ نخست از ۱۳۰۲ تا ۱۳۱۸ به مدیریت حسین توفیق بود که با درگذشت وی در ۱۳۱۸ به پایان رسید.
توفیق در اوایل این دوره، نشریهای نیمهفکاهی و نیمهجدّی بود. از اواسط سال پنجم، با کسب امتیاز چاپ کاریکاتور در آن، بیشتر صورت فکاهی گرفت. اغلب مطالب توفیق منظوم بود. از سال ۱۳۱۷، توفیق دوباره بهصورت کاملاً فکاهی-اجتماعی درآمد. تقارن نخستین دورهٔ توفیق با حاکمیت #رضاشاه_پهلوی (۱۳۰۴-۱۳۲۰)، سبب شد که مطالب نشریه با سانسور همراه شود، اما در دورهٔ بعد (۱۳۳۲–۱۳۲۰) این مشکل وجود نداشت. توفیق در دورهٔ اول بیشتر به مسائل اخلاقی و اجتماعی میپرداخت و ازاینرو بدون وقفه منتشر میشد.
توفیق از درگیری با دربار پرهیز میکرد ولی در بحبوحه وقایعی که به کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ انجامید، در مقالهای با عنوان «فتنه روسیاه»، با تندی از #محمدرضا_پهلوی انتقاد کرد. محمدعلی توفیق به سبب این تندروی مغضوب گردید و در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دفتر نشریهٔ توفیق و خانهاش تاراج شد و خودش به قلعهٔ فلکالافلاک در خرمآباد و جزیرهٔ خارک تبعید گردید و پس از یک سال آزاد شد مشروط بر آنکه فعالیت سیاسی نکند.
از سال ۱۳۳۹ شمسی توفیق توانست انتقادات طنزآمیز خود را تا حد نخستوزیران ایران توسعه دهد و این انتقادات از دکتر منوچهر اقبال شروع شد و به دوران نخستوزیران بعدی، دکتر علی امینی، اسدالله عَلَم، حسنعلی منصور و امیرعباس هویدا رسید. ولی هویدا در صدد برآمد که نشریهٔ فکاهی دیگری را که خود بر آن نظارت داشته باشد، در مقابل توفیق عَلَم کند؛ ازاینرو، با کمک مالی فراوان، امتیاز مجلهٔ فکاهی کاریکاتور را به محسن دولّو واگذار کرد و تعدادی از طنزنویسان توفیق در آن مجله مشغول شدند.
#حسن_توفیق، کاریکاتوریست و مدیر مسئول نشریه طنز «توفیق» روز یکشنبه ۱۱اردیبهشت در ۹۵ سالگی بعلت ایست قلبی درگذشت.
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
نخستین شمارهٔ توفیق در ۳۰ اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۲ منتشر شد و انتشار آن در سه دورهٔ ناپیوسته ادامه یافت. دورهٔ نخست از ۱۳۰۲ تا ۱۳۱۸ به مدیریت حسین توفیق بود که با درگذشت وی در ۱۳۱۸ به پایان رسید.
توفیق در اوایل این دوره، نشریهای نیمهفکاهی و نیمهجدّی بود. از اواسط سال پنجم، با کسب امتیاز چاپ کاریکاتور در آن، بیشتر صورت فکاهی گرفت. اغلب مطالب توفیق منظوم بود. از سال ۱۳۱۷، توفیق دوباره بهصورت کاملاً فکاهی-اجتماعی درآمد. تقارن نخستین دورهٔ توفیق با حاکمیت #رضاشاه_پهلوی (۱۳۰۴-۱۳۲۰)، سبب شد که مطالب نشریه با سانسور همراه شود، اما در دورهٔ بعد (۱۳۳۲–۱۳۲۰) این مشکل وجود نداشت. توفیق در دورهٔ اول بیشتر به مسائل اخلاقی و اجتماعی میپرداخت و ازاینرو بدون وقفه منتشر میشد.
توفیق از درگیری با دربار پرهیز میکرد ولی در بحبوحه وقایعی که به کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ انجامید، در مقالهای با عنوان «فتنه روسیاه»، با تندی از #محمدرضا_پهلوی انتقاد کرد. محمدعلی توفیق به سبب این تندروی مغضوب گردید و در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دفتر نشریهٔ توفیق و خانهاش تاراج شد و خودش به قلعهٔ فلکالافلاک در خرمآباد و جزیرهٔ خارک تبعید گردید و پس از یک سال آزاد شد مشروط بر آنکه فعالیت سیاسی نکند.
از سال ۱۳۳۹ شمسی توفیق توانست انتقادات طنزآمیز خود را تا حد نخستوزیران ایران توسعه دهد و این انتقادات از دکتر منوچهر اقبال شروع شد و به دوران نخستوزیران بعدی، دکتر علی امینی، اسدالله عَلَم، حسنعلی منصور و امیرعباس هویدا رسید. ولی هویدا در صدد برآمد که نشریهٔ فکاهی دیگری را که خود بر آن نظارت داشته باشد، در مقابل توفیق عَلَم کند؛ ازاینرو، با کمک مالی فراوان، امتیاز مجلهٔ فکاهی کاریکاتور را به محسن دولّو واگذار کرد و تعدادی از طنزنویسان توفیق در آن مجله مشغول شدند.
#حسن_توفیق، کاریکاتوریست و مدیر مسئول نشریه طنز «توفیق» روز یکشنبه ۱۱اردیبهشت در ۹۵ سالگی بعلت ایست قلبی درگذشت.
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
Telegram
attach 📎
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فیلمی تاریخی از سفر #محمدرضا_شاه_پهلوی به #فلسطین_اشغالی و دیدار ونماز خواندن او در شهر بیت المقدس و مسجد الاقصی.
وی تنها رهبر یک کشور مسلمان در تاریخ معاصر بوده که با وجود تهدید و دشمنی اسرائیل با مسلمانان ،به دعوت پادشاه اردن در آبان سال ۱۳۳۸ به بیت المقدس رفت و در مسجد الاقصی نماز خواند.
مدت ویدئو : ۱دقیقه و۴۸ ثانیه
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
وی تنها رهبر یک کشور مسلمان در تاریخ معاصر بوده که با وجود تهدید و دشمنی اسرائیل با مسلمانان ،به دعوت پادشاه اردن در آبان سال ۱۳۳۸ به بیت المقدس رفت و در مسجد الاقصی نماز خواند.
مدت ویدئو : ۱دقیقه و۴۸ ثانیه
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
روزنامه آیندگان ، ۸مرداد۱۳۵۴
#محمدرضا_پهلوی :
#اسرائیل در جنگ نهایی #بازنده است.!
t.me/tarikhdartarazoo 🏛
#محمدرضا_پهلوی :
#اسرائیل در جنگ نهایی #بازنده است.!
t.me/tarikhdartarazoo 🏛