نقدی بر کنوانسیون خزر
در چند هفتۀ گذشته که بحث خزر در رسانه‌ها و فضای مجازی داغ شد، انواع موضع‌گیری‌ها را شاهد بودیم و در این میان کم‌تر سخن صاحب‌نظران شنیده شد. در پیوست این پست، فایل صحبت‌های آقای دکتر محمدعلی بهمنی قاجار را که در این زمینه صاحب‌نظر است می‌توانید بشنوید. او نقدی کارشناسانه بر کنوانسیون رژیم حقوقی خزر وارد می‌آورد که پیشنهاد می‌کنم بشنوید.
آقای بهمنی قاجار تا کنون چندین کتاب دربارۀ مسائل ارضی ایران در سده‌های گذشته نوشته است که از جمله می‌توان به این‌ها اشاره کرد: «تمامیت ارضی ایران در دوران پهلوی» در دو جلد (1390)، «ایران و افغانستان، از یگانگی تا تعیین مرزهای سیاسی» (1385). با توجه به این‌که تخصص آقای بهمنی تاریخِ تمامیت ارضی و چالش‌های سرزمینی ایران است بهتر از هر کسی می‌تواند در مورد مسئلۀ خزر نیز اظهارنظر کند.
در مورد مسائلی مانند خزر، من نیز مانند بسیاری دیگر هیچ تخصصی ندارم و اظهارنظر در مورد آن را به دانایان این حوزه می‌سپارم. اما چنان‌که پیش‌تر در پستی در باره‌اش صحبت کردم، کلیت مسئلۀ خزر و بازتاب آن در جامعه دربردارندۀ اشاراتی جامعه‌شناختی و سیاسی است. در روزهایی به سر می‌بریم که اخبار و تحلیل‌ها هر قدر تیره‌تر و ناخوشایندتر باشد، راحت‌تر پذیرفته می‌شود. حتا اگر بدترین خبر یا تحلیل شنیده شود به سادگی از سوی بخش بزرگی از جامعه پذیرفته می‌شود. دیوار بی‌اعتمادی میان رسانه‌های رسمی و مردم از هر زمانی بلندتر شده است و در این میان از هر دو سوی این دیوار نیروهایی برای بلندتر کردن این دیوار تلاش می‌کنند. بنابراین، اگر امروز خبر رسد ایران در یک دعوای حقوقی پیروز شد و حق ایران را استیفا کرد، کم‌تر کسی آن را باور یا به آن اعتنا می‌کند (به خصوص اگر «رسانۀ ملی» خبر آن را اعلام کند)، اما اگر خبر رسد دولت ایران 50 درصد معادن را به دولتی خارجی واگذار کرده است، بخش بزرگی از جامعه آن را باور می‌کنند. اما این معضل بی‌دلیل نیست و مسببان این وضعیت خوب است در عملکرد خود تأمل کنند و کمی هم خودانتقادی در پیش گیرند!
نوشتار پیشین دربارۀ خزر را در این پست بخوانید:
https://t.me/tarikhandishi/469
با سپاس ویژه از آقای دکتر بهمنی قاجار که اجازه دادند فایل صوتی‌شان را در کانال منتشر کنم.
مهدی تدینی
#خزر، #صفروف، #محمدعلی_بهمنی_قاجار
@tarikhandishi
در چند هفتۀ گذشته که بحث خزر در رسانه‌ها و فضای مجازی داغ شد، انواع موضع‌گیری‌ها را شاهد بودیم و در این میان کم‌تر سخن صاحب‌نظران شنیده شد. در پیوست این پست، فایل صحبت‌های آقای دکتر محمدعلی بهمنی قاجار را که در این زمینه صاحب‌نظر است می‌توانید بشنوید. او نقدی کارشناسانه بر کنوانسیون رژیم حقوقی خزر وارد می‌آورد که پیشنهاد می‌کنم بشنوید.
آقای بهمنی قاجار تا کنون چندین کتاب دربارۀ مسائل ارضی ایران در سده‌های گذشته نوشته است که از جمله می‌توان به این‌ها اشاره کرد: «تمامیت ارضی ایران در دوران پهلوی» در دو جلد (1390)، «ایران و افغانستان، از یگانگی تا تعیین مرزهای سیاسی» (1385). با توجه به این‌که تخصص آقای بهمنی تاریخِ تمامیت ارضی و چالش‌های سرزمینی ایران است بهتر از هر کسی می‌تواند در مورد مسئلۀ خزر نیز اظهارنظر کند.
در مورد مسائلی مانند خزر، من نیز مانند بسیاری دیگر هیچ تخصصی ندارم و اظهارنظر در مورد آن را به دانایان این حوزه می‌سپارم. اما چنان‌که پیش‌تر در پستی در باره‌اش صحبت کردم، کلیت مسئلۀ خزر و بازتاب آن در جامعه دربردارندۀ اشاراتی جامعه‌شناختی و سیاسی است. در روزهایی به سر می‌بریم که اخبار و تحلیل‌ها هر قدر تیره‌تر و ناخوشایندتر باشد، راحت‌تر پذیرفته می‌شود. حتا اگر بدترین خبر یا تحلیل شنیده شود به سادگی از سوی بخش بزرگی از جامعه پذیرفته می‌شود. دیوار بی‌اعتمادی میان رسانه‌های رسمی و مردم از هر زمانی بلندتر شده است و در این میان از هر دو سوی این دیوار نیروهایی برای بلندتر کردن این دیوار تلاش می‌کنند. بنابراین، اگر امروز خبر رسد ایران در یک دعوای حقوقی پیروز شد و حق ایران را استیفا کرد، کم‌تر کسی آن را باور یا به آن اعتنا می‌کند (به خصوص اگر «رسانۀ ملی» خبر آن را اعلام کند)، اما اگر خبر رسد دولت ایران 50 درصد معادن را به دولتی خارجی واگذار کرده است، بخش بزرگی از جامعه آن را باور می‌کنند. اما این معضل بی‌دلیل نیست و مسببان این وضعیت خوب است در عملکرد خود تأمل کنند و کمی هم خودانتقادی در پیش گیرند!
نوشتار پیشین دربارۀ خزر را در این پست بخوانید:
https://t.me/tarikhandishi/469
با سپاس ویژه از آقای دکتر بهمنی قاجار که اجازه دادند فایل صوتی‌شان را در کانال منتشر کنم.
مهدی تدینی
#خزر، #صفروف، #محمدعلی_بهمنی_قاجار
@tarikhandishi
Telegram
attach 📎