💠بسمِ‌الله‌ِ‌الرَّحمن‌الرَّحیم💠

🔻#پاورقی
🔻#تمدن_اسلامی‌
🔻#جستارهای_نظری(19)

⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(2)

✔️1-دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(1)


🔸آیا ما می‌توانیم #الفاظ را به راحتی استعمال کنیم و هر لفظی را در هر معنایی که اراده کردیم، به کار ببریم؟ آیا اساساً لفظ‌ها اعتباری‌اند و برای هر معنایی توسط انسان وضع می‌شوند یا صورتی حقیقی دارند و از ریشه‌های فرهنگی سرزده‌اند؟ آیا می‌توان به راحتی مفهوم #تمدن را با پسوند #اسلامی به کاربرد و مقصود خود را رساند؟ اصلاً ما برای چه می‌گوییم #تمدن_اسلامی و چرا این دو واژه را در کنار یکدیگر به کار می‌بریم؟ چه معنایی از این مفهوم به ذهن ما متبادر می‌شود؟

🔸برخی از متفکرین، اساساً مفهوم «تمدن اسلامی» را حرف بی‌ربط، نادرست و #غیر_واقعی می‌پندارند. در میان این افراد، اختلاف نظر وجود دارد. عده‌ای از مخالفان مفهوم «تمدن اسلامی» براین باورند که به دلیل ناکارآمدی سیاست‌گذاری دینی در پیشبرد #فرهنگ و #جامعه، شعار تمدن اسلامی حرفی بی‌حساب است. این عده معتقدند که اسلام در سیاستگذاری و هدایت فرهنگی نمی‌تواند دخالت کند و #فقیه‌هان نمی‌توانند خود را راهبر و هدایت کننده جامعه بدانند و نمونه بارز آن، مشکلات کنونی ایران است. اما عده‌ای دیگر، شعار #تمدن‌سازی را شعاری برخواسته از #اراده‌گرایی و سوبژکتیویسم [یا #ذهنیت‌گرایی] می‌دانند و چنین شعاری را ناشی از خود بنیادی انسان در عصر جدید دانسته و فرقی میان انسان و مسلمان و غیرمسلمان در این دیدگاه نیست. این دسته، مستقیم يا غیرمستقیم به #جبر اجتماعی و تاریخی معتقدند و تحولات فرهنگی را خارج از کنترل و اراده انسانی می‌انگارند.

🔸در مقابل برخی دیگر از متفکرین هستند که هرچند مخالف #ترکیب_مفهومی «تمدن اسلامی» می‌باشند، اما این مخالفت، ریشه در دقت‌های #زبان_شناختی آنها دارد. آنها معتقدند که ترکیب مفهومی «تمدن» و «اسلامی»، ترکیب درستی نیست و نیازمند دقت‌های مفهومی و زبان شناختی است. این دیدگاه سوم اساساً تفاوتهای جدی با دیدگاه اول ودوم دارد. چراکه در دیدگاه سوم، اصلاح اجتماعی توسط سیاست دینی و راهبری فقهی و دینی جامعه مورد پذیرش است، اما این اتفاق در نظراین اتفاق در نظر این‌ها با مفهوم «تمدن اسلامی» گویا نیست.

🔸 مسأله‌ای که در #دو_دیدگاه اول پررنگ است، مخالفت بنیادین با جریان #اسلام_سیاسی و اداره فقهی جامعه است، اما در دیدگاه سوم، مسأله در دقت‌های زبان‌شناختی و تأمل در نسبت فرهنگ و زبان نهفته است.
#ادامه_دارد...

🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 52.


ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami

💠بسمِ‌الله‌ِ‌الرَّحمن‌الرَّحیم💠

🔻#پاورقی
🔻#تمدن_اسلامی‌
🔻#جستارهای_نظری(27)

⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(10)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(9)

🔸1-1- زبان، خانه وجود(5)
#الفاظ و #معانی بی‌هویت و بی‌مبنا ایجاد نشده‌اند که با قصد و تفنّن هر انسانی تغییر ذات دهند. اتفاقاً #عدالت در اسلام این است که دیه زن نصف مرد باشد و ارث او هم نصف مرد باشد اما در غرب این گونه قانون‌گذاری اصلاً مورد قبول نیست. در #اسلام اتفاقاً عدالت به این معنا است که دست دزد قطع شود. آنجا [در غرب] می‌گویند این مجازات و این عمل، خلاف #انسانیت و #حقوق مسلم انسانی است. بنابراین، به راحتی نمی‌توان مفاهیم را از فرهنگی به فرهنگ دیگر منتقل کرده و از آن هرنوع استفاده‌ای نمود.
در نگاه ما، #جبهه_حق نه تنها علم و فرهنگ متناسب با خودش را ایجاد می‌کند، بلکه زبان و مفاهیم متناسب با خودش را نیز می‌خواهد و گرنه دچار #بحران_تفکر می‌شود. امروزه ما دچار یک تشتّت و شلختگی زبانی و به تبع آن دچار #آشفتگی در تفکر شده‌ایم.

🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 56.


ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami

💠بسمِ‌الله‌ِ‌الرَّحمن‌الرَّحیم💠

🔻#پاورقی
🔻#تمدن_اسلامی‌
🔻#جستارهای_نظری(31)

⭕️فصل دوم/منظومه مفاهیم و شبکه عناصر تمدنی(14)
✔️۱- دقت مفهومی به «تمدن» با پسوند «اسلامی»(13)

🔸1-1- زبان، خانه وجود(9)
در نظر #هیدگر آنچه که فهمیده می‌شود معنا نیست، بلکه #وجود، است. لذا زبان در نزد هیدگر به جای اینکه منزل‌گاه #معنی باشد، منزل‌گاه وجود است.

🔸 هیدگر می‌گوید زبان خانه وجود است. وجود در نگاه اینها چه بود؟ وجود در نگاه اینها چه بود؟ وجود در نگرش #فیلسوفان قاره‌ای همان #تاریخ و #فرهنگ است؛ یعنی فرهنگ خودش را در #الفاظ و #مفاهیم بروز می‌دهد. هیدگر با این بحث که من مستقل از زبان نیستم، فلسفه‌های زبانی را متحول کرد. یک تلقی #دریداری از زبان است که می‌گوید: چیزی غیراز زبان وجود ندارد.

🔸هیدگر می‌گوید زبان یعنی وجود. موهبت زبان به ما تفکر و افکار ماست. به واسطه این موهبت است که ما جهان را می‌شناسیم، [یعنی] #فهم_حضوری. هیچ وقت پرسش از فکر خودش ندارد. می‌گوید ما باید با حاق زبان متصل
شویم تا با وجود اتصال یابیم.

🔸البته در هایدگر متأخر معنی و مفهوم، جای خود را به «زبان» می‌دهند، و زبان نیز چنان گستره وسیعی پیدا می‌کند که نه تنها در برابر وجود قرار نمی‌گیرد، بلکه کاملا" در آغوش وجود می‌آرمد تا جایی که تمام وجود، تبدیل به زبان می‌شود و در زبان قرار می‌گیرد و سکنی می‌گزیند.

🔹#منبع:
متولی امامی، سیدمحمد‌حسین؛
جستارهای نظری در باب تمدن اسلامی،
قم، نشر معارف. چاپ 1394، ص 58

ا—--------------------------—ا

https://telegram.me/tamadone_novine_islami