This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Yaşarsın karıcığım yaşarsın...
Unut Gitsin
Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman.
Toprakta böceklere güldüğüm zaman
Duyurunca, paslı sesiyle, ölüp gittiğimi, bir çan…
Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman
Çürüyen gövdem gibi, yitip gitsin aşkın da…
Ne bir mektup kalsın bizden, ne bir söz, ne bir eşya…
Unut gitsin adımı, arkamdan da ağlama
Göz yaşınla da eğlenir, onu da alıp-satar bu dünya…
William Shakespeare
Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman.
Toprakta böceklere güldüğüm zaman
Duyurunca, paslı sesiyle, ölüp gittiğimi, bir çan…
Yas mas tutma sevgilim, öldüğüm zaman
Çürüyen gövdem gibi, yitip gitsin aşkın da…
Ne bir mektup kalsın bizden, ne bir söz, ne bir eşya…
Unut gitsin adımı, arkamdan da ağlama
Göz yaşınla da eğlenir, onu da alıp-satar bu dünya…
William Shakespeare
Bir gün çağrıyı duyar, insan ölür çaresiz
Ölür kuşlar, ağaçlar, ölür sahil ve deniz
Silinir bütün renkler, dağılır koku, ışık
Yeni bir alem başlar karanlıklarda sessiz
Kemik çürür, kaybolur parıltısı gözlerin
Kımıldamaz orada ayağımız elimiz
Öyleyse neden bunca düşmanlıklar, savaşlar
Er geç çağrıyı duyup gidecek değil miyiz?
Er geç kulağımızın dibinde çınlayacak
Ölümün soğuk sesi 'Biraz gelir misiniz?
~Ümit Yaşar Oğuzcan~
Ölür kuşlar, ağaçlar, ölür sahil ve deniz
Silinir bütün renkler, dağılır koku, ışık
Yeni bir alem başlar karanlıklarda sessiz
Kemik çürür, kaybolur parıltısı gözlerin
Kımıldamaz orada ayağımız elimiz
Öyleyse neden bunca düşmanlıklar, savaşlar
Er geç çağrıyı duyup gidecek değil miyiz?
Er geç kulağımızın dibinde çınlayacak
Ölümün soğuk sesi 'Biraz gelir misiniz?
~Ümit Yaşar Oğuzcan~
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde.
Oysa ki seninle güzel olmak var.
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi...
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda,
Midemdi, aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte.
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel.
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor,
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle.
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil.
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk,
Birleşiyoruz sessizce.
~Edip Cansever~
Oysa ki seninle güzel olmak var.
Örneğin rakı içiyoruz, içimize bir karanfil düşüyor gibi...
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda,
Midemdi, aklımdı şu kadarcık kalıyor.
Sen karanfile eğilimlisin, alıp sana veriyorum işte.
Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel.
O başkası yok mu bir yanındakine veriyor,
Derken karanfil elden ele.
Görüyorsun ya bir sevdayı büyütüyoruz seninle.
Sana değiniyorum, sana ısınıyorum, bu o değil.
Bak nasıl, beyaza keser gibisine yedi renk,
Birleşiyoruz sessizce.
~Edip Cansever~