4- عملگرهای افزایشی و کاهشی: در برنامه نویسی جاوا بسیاری مواقع اتفاق می‌افتد که می‌خواهیم مقدار یک متغیر را یک واحد کاهش یا یک واحد افزایش دهیم. برای این کار به سادگی می‌توانیم از هر کدام از عبارت‌های زیر استفاده کنیم:
int x = 20;
x = x + 1;
// or
x += 1;
اما در زبان جاوا دو عملگر خاص برای این منظور به وجود آمده‌اند: عملگر افزایش یکانی (++) و عملگر کاهش یکانی (–). این دو عملگر را می‌توان بدون فاصله قبل یا بعد از متغیر قرار داد تا یکی به مقدار متغیر افزوده شده یا یکی از مقدار متغیر کم شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
int x = 20;
x++; // x = x + 1
// or
++x; // x = x + 1
...
x--; // x = x - 1
// or
—x; // x = x - 1
int x = 20;
x = x + 1;
// or
x += 1;
اما در زبان جاوا دو عملگر خاص برای این منظور به وجود آمده‌اند: عملگر افزایش یکانی (++) و عملگر کاهش یکانی (–). این دو عملگر را می‌توان بدون فاصله قبل یا بعد از متغیر قرار داد تا یکی به مقدار متغیر افزوده شده یا یکی از مقدار متغیر کم شود. به مثال‌های زیر دقت کنید:
int x = 20;
x++; // x = x + 1
// or
++x; // x = x + 1
...
x--; // x = x - 1
// or
—x; // x = x - 1
5- عملگرهای مقایسه‌ای: جاوا عملگرهایی برای مقایسه متغیرها (Variables)، متغیرها و متغیرهای لفظی (Literals) و سایر انواع داده‌ها در برنامه دارد. حاصل این عملگرها یک متغیر بولین است که همواره دارای مقدار true یا false است boolean hip;
int age = 32;
// (1)
hip = (age < 25);
// (2)
hip = ( age == 32 );
// (3)
hip = (age != 32 );
int age = 32;
// (1)
hip = (age < 25);
// (2)
hip = ( age == 32 );
// (3)
hip = (age != 32 );
۶- عملگرهای منطقی: عبارت‌هایی که حاصل آن‌ها یک مقدار بولی (boolean) است، می‌توانند با هم ترکیب شده و عبارت‌های پیچیده‌تری بسازند. برای ترکیب این عبارت‌ها می‌توان از عملگرهای منطقی استفاده کرد. این عملگرها عبارتند از «و» (AND)، «یا» (OR)، «مخالف» (NOT) و «یای انحصاری» (XOR).
اولویت عملگرها : در یه عبارت محاسباتی که متشکل از عملگرها و عملوندهای مختلف می باشد محاسبات طبق اصول و اولویت عملگرها انجام می شود برای مثال برای اینکه بدانیم در محاسبه عبارت زیر کدام عملگر الویت بالایی در اجرا شدن دارد
برای درک اولویت عملگرها در اجرای یک عبارت مانند عبارت بالا باید به ترتیب آیتم های زیر عمل کرد
1 ()
2 ! ~ ++ — sizeof
3 * / %
4 + -
5 « »
6 < <= > >=
7 == !=
8 &
9 ^
10 |
11 &&
12 ||
13 ?
14 = += -= *= /= %=
15 ,
2 ! ~ ++ — sizeof
3 * / %
4 + -
5 « »
6 < <= > >=
7 == !=
8 &
9 ^
10 |
11 &&
12 ||
13 ?
14 = += -= *= /= %=
15 ,
سلام. پوریا جهانبخش هستم و با قسمت هفتم از سری آموزش های پایتون از 0 تا 100 در خدمتتون هستم.
دوستان برای بار چندم تاکید میکنم که اگر مطالب قبلی رو خوب یاد نگرفتید برگردید به عقب و دوباره بخونید و تمرین کنید تا حتما یاد بگیرید و بعدش سراغ قسمت های جدید بیاید.
دوستان برای بار چندم تاکید میکنم که اگر مطالب قبلی رو خوب یاد نگرفتید برگردید به عقب و دوباره بخونید و تمرین کنید تا حتما یاد بگیرید و بعدش سراغ قسمت های جدید بیاید.
به طرز ساده اگه بخوام تعریفش کنم به عملیاتی گفته میشه که تکرار میشه اما این تکرار قوائدی هم داره.
برای مثال فرض کنید بخوایم اعداد بین 1 تا 5 رو به توان 2 برسونیم و چاپ کنیم. برنامه بدون حلقه ی این الگوریتم میشه:
print(1**2)
print(2**2)
print(3**2)
print(4**2)
برای مثال فرض کنید بخوایم اعداد بین 1 تا 5 رو به توان 2 برسونیم و چاپ کنیم. برنامه بدون حلقه ی این الگوریتم میشه:
print(1**2)
print(2**2)
print(3**2)
print(4**2)
اما شاید بخوایم این عمل رو برای یک میلیون عدد (یا بیشتر) انجام بدیم.
این یکی از مواردیه که حلقه ها به دادمون میرسن.
پایتون 3 مدل حلقه داره.
1. حلقه while
2. حلقه for
3. حلقه توابع بازگشتی
این یکی از مواردیه که حلقه ها به دادمون میرسن.
پایتون 3 مدل حلقه داره.
1. حلقه while
2. حلقه for
3. حلقه توابع بازگشتی
با تشریح حلقه ی while شروع میکنم.
این حلقه یک شرط لازم داره و همچنین یک بدنه شامل دستورات پایتون هم داره.
تا زمانی که شرط حلقه برقرار باشه ( مقدار شرط True یا عددی به جز 0 باشه ) دستورات داخل بدنه ی شرط انجام میشن.
به مثال ساده ی زیر دقت کنید:
> > > test = 1
> > > while test < 5:
print(test)
test = test + 1
1
2
3
4
> > >
این حلقه یک شرط لازم داره و همچنین یک بدنه شامل دستورات پایتون هم داره.
تا زمانی که شرط حلقه برقرار باشه ( مقدار شرط True یا عددی به جز 0 باشه ) دستورات داخل بدنه ی شرط انجام میشن.
به مثال ساده ی زیر دقت کنید:
> > > test = 1
> > > while test < 5:
print(test)
test = test + 1
1
2
3
4
> > >
به دقت این توضیحات رو بخونید.
اولا که بعد از دستور while که باید تماما به حروف کوچک لاتین بنویسینش با رعایت یک فاصله یا space باید شرط مورد نظر رو بنویسید.
دوما دستور while چون آخرش (یعنی بعد از شرط) دو نقطه داره و بدنه داره، بدنه ی دستور نسبت به دستور تو رفتگی داره که باید رعایت کنید.
سوما test = test + 1:
تو این عبارت test سمت چپ مساوی، یه متغیر جدیده که قراره با مقدار سمت راست ساخته بشه.
اما test سمت راست مساوی، متغیری هست که از قبل وجود داره.
پس اینجا test شد مقدار test قبلی، به علاوه ی یک. یعنی یه دونه بهش اضافه شد.
حالا توضیح نحوه عملکرد حلقه.
اول از همه شرط مورد بررسی قرار میگیره و مقدار test از 5 کوچک تره و شرط برقراره، چون شرط برقراره وارد بدنه ی حلقه میشه و test رو چاپ میکنه و یه دونه به test اضافه میکنه.
دوباره به بالای حلقه برمیگرده و شرط رو بررسی میکنه ( اصلا واسه همین بهش میگن حلقه)، اینبار مقدار test عدد 2 هستش چون تو دور اول حلقه یکی بهش اضافه شد ولی چون 2 هم از 5 کوچکتره باز هم شرط برقراره و دوباره بدنه حلقه رو انجام میده، تو دور بعد بعد از چاپ مقدار test باز یکی بهش اضافه میکنه.
این کار رو مجددا و مجددا انجام میده تا اونجا که یه دونه به test اضافه میکنه و مقدار test برابر با 5 میشه.
اینجا وقتی میره بالای حلقه تا شرط رو بررسی کنه دیگه 5 از 5 کوچکتر نیست و شرط برقرار نیست و به همین علت از حلقه خارج میشه.
اولا که بعد از دستور while که باید تماما به حروف کوچک لاتین بنویسینش با رعایت یک فاصله یا space باید شرط مورد نظر رو بنویسید.
دوما دستور while چون آخرش (یعنی بعد از شرط) دو نقطه داره و بدنه داره، بدنه ی دستور نسبت به دستور تو رفتگی داره که باید رعایت کنید.
سوما test = test + 1:
تو این عبارت test سمت چپ مساوی، یه متغیر جدیده که قراره با مقدار سمت راست ساخته بشه.
اما test سمت راست مساوی، متغیری هست که از قبل وجود داره.
پس اینجا test شد مقدار test قبلی، به علاوه ی یک. یعنی یه دونه بهش اضافه شد.
حالا توضیح نحوه عملکرد حلقه.
اول از همه شرط مورد بررسی قرار میگیره و مقدار test از 5 کوچک تره و شرط برقراره، چون شرط برقراره وارد بدنه ی حلقه میشه و test رو چاپ میکنه و یه دونه به test اضافه میکنه.
دوباره به بالای حلقه برمیگرده و شرط رو بررسی میکنه ( اصلا واسه همین بهش میگن حلقه)، اینبار مقدار test عدد 2 هستش چون تو دور اول حلقه یکی بهش اضافه شد ولی چون 2 هم از 5 کوچکتره باز هم شرط برقراره و دوباره بدنه حلقه رو انجام میده، تو دور بعد بعد از چاپ مقدار test باز یکی بهش اضافه میکنه.
این کار رو مجددا و مجددا انجام میده تا اونجا که یه دونه به test اضافه میکنه و مقدار test برابر با 5 میشه.
اینجا وقتی میره بالای حلقه تا شرط رو بررسی کنه دیگه 5 از 5 کوچکتر نیست و شرط برقرار نیست و به همین علت از حلقه خارج میشه.
👍1
حالا همون مثال توان دوم اعداد بین 1 و 5 رو مینویسیم.
به این قسمت توجه کنید 😐😐😐
موقع نوشتن حلقه به این موارد باید توجه کنید:
بازه ی شما از کجا شروع میشه؟ ( مثلا تو این مثال از 1 شروع میشه)
بازه ی شما کجا تموم میشه؟ (مثلا اینجا به 5 که برسیم تموم میشه)
و به دنبال یک راه حل باشید که بتونید در بدنه ی حلقه بازه رو از ابتدا به انتها برسونید ( مثل اینجا که من تو هر دور از حلقه میخوام یه عدد جلوتر برم تا به 5 برسم و بازه تموم بشه)
number = 1
while number < 5:
print(number**2)
number = number + 1
به این قسمت توجه کنید 😐😐😐
موقع نوشتن حلقه به این موارد باید توجه کنید:
بازه ی شما از کجا شروع میشه؟ ( مثلا تو این مثال از 1 شروع میشه)
بازه ی شما کجا تموم میشه؟ (مثلا اینجا به 5 که برسیم تموم میشه)
و به دنبال یک راه حل باشید که بتونید در بدنه ی حلقه بازه رو از ابتدا به انتها برسونید ( مثل اینجا که من تو هر دور از حلقه میخوام یه عدد جلوتر برم تا به 5 برسم و بازه تموم بشه)
number = 1
while number < 5:
print(number**2)
number = number + 1
همونطور که دیدید ما نیاز داریم تا با استفاده از عملیات داخل بدنه ی حلقه شرط حلقه رو بشکنیم تا اجرای حلقه خاتمه پیدا کنه. و اگر این کار رو نکنید برنامتون وارد یک حلقه ی بی پایان میشه.
حلقه ای که تا ابد میچرخه 😄
البته بعضی وقتها لازمه. مثلا سرور های اینترنتی یک حلقه ی اصلی دارن که اون داخل بدنه ی خودش به درخواست کاربران جواب میده و بعد از هر جواب به ابتدای حلقه میره و منتظر درخواست جدید میمونه !
حلقه ای که تا ابد میچرخه 😄
البته بعضی وقتها لازمه. مثلا سرور های اینترنتی یک حلقه ی اصلی دارن که اون داخل بدنه ی خودش به درخواست کاربران جواب میده و بعد از هر جواب به ابتدای حلقه میره و منتظر درخواست جدید میمونه !
بهتره قبل از رفتن به سراغ برنامه بعدی
شمارو با یه تابع توکار دیگه آشنا کنم.
همونطور که قبلا با ()print آشنا شدید.
len("string")
این تابع تعداد حروف رشته ای رو که بهش میدین بهتون بر میگردونه.
میتونین مستقیم خود رشته رو بهش بدین یا اینکه رشته رو تو یه متغیر ذخیره کنید و متغیر رو بهش بدین.
خروجی این تابع یه عدده از ساختار داده ای int یا اعداد صحیح که قبلا باش آشنا شدین.
برای مثال:
> > > len("persian")
7
> > > test = "developers"
> > > number = len(test)
> > > number
10
> > >
نگران تعریف دقیق تابع و نحوه ی ساختنش نباشید. به اونجا هم میرسیم!
شمارو با یه تابع توکار دیگه آشنا کنم.
همونطور که قبلا با ()print آشنا شدید.
len("string")
این تابع تعداد حروف رشته ای رو که بهش میدین بهتون بر میگردونه.
میتونین مستقیم خود رشته رو بهش بدین یا اینکه رشته رو تو یه متغیر ذخیره کنید و متغیر رو بهش بدین.
خروجی این تابع یه عدده از ساختار داده ای int یا اعداد صحیح که قبلا باش آشنا شدین.
برای مثال:
> > > len("persian")
7
> > > test = "developers"
> > > number = len(test)
> > > number
10
> > >
نگران تعریف دقیق تابع و نحوه ی ساختنش نباشید. به اونجا هم میرسیم!