چرا این همه در ایران افراد به دنبال جادو و جادوگری هستند؟

1) چون اسلام به خوبی کارش را انجام می‌دهد.
2) چون اَجنه در ایران زیاد داریم.
3) چون یک علم حساب می‌شود.
4) این‌قدر ذات آدم‌ها درست‌ست.
5) حتا مسئوولین کشور هم پیش جادوگرها می‌روند.
6) پول زیاد دارند.
7) یک اعتقاد جمعی‌ست.
8) افکار پلید زیادست.
9) کارهای عجیب فقط در ایران عجیب ماست.
10) جادوگرها خوب بلدند همه را خر کنند.
11) شایدم آدم‌ها خر خوبی هستند.
12) ریشه‌اش در چیست و از کجا می‌آید نمی‌دانم.
13) مذهبی‌ها بیشتر دنبال این کارا می‌روند.
14) حقیقت حقیقت چیست؟ نمی‌دانم؟

مریم‌بانو‌ صنعتی
#طنز
@Speechoff

چرا می‌گن مهریه رو کی داده کی گرفته؟

اگه طرف دوماد بگه:

۱. چون روشون نمیشه صاف تو‌ چشت بگن ما مهریه بده نیستیم.

۲. چون دارن غیر مستقیم می‌گن آه در بساط نداریم.

۳. چون می‌خوان بگن ما فقط ظاهر این اداها رو قبول داریم با باطنش کاری نداریم.

۴. چون سعی دارن‌ ملتفتت کنن اینا همش چس‌کلاسه تو هم باور نکن.

۵. چون اهل دور زدن و لایی کشیدنن، حس می‌کنن خیلی زرنگن

۶. چون اینو یه بازی لفظی می‌دونن و خودشونو برنده می‌بینن.

۷. چون کشته‌مرده‌ی این وصلت نیستن وگرنه کلیه گرو می‌ذاشتن.

۸. چون مبلغِ گفته شده قدِ خونِ تموم تیر‌طایفشونه.

۹. چون مهریه، اعضای بدنِ دوماده.

۱۰.چون به کل تو دادن مهریه سابقشون خرابه.

۱۱. چون دوماد قابل اعتماد نیست، ممکنه بعد عقد منصرف شه یا فیلش یاد هندوستان کنه.

۱۲. چون فک می‌کنن باهاشون شوخی داری.

۱۳. چون خیلی پسرخاله شدن و اینطوری می‌خوان سرتو گول بمالن.

۱۴. چون فردا اگه ادعا کردی راحت بتونن همه‌چیو حاشا کنن.

۱۵. چون از اون بدبده‌هایِ بدبگیرن.

۱۶. چون بعید نیست قبولم کردن بنویسن عندالاستطاعه بعد بگن بدبختیم.

اگه طرف عروس بگه:

۱. چون می‌خواد طرف رو بپزه با شنیدن مبلغ، پس نیفته.

۲. چون می‌خواد گاماس‌گاماس پیش بره بعد که جا محکم شد ضربه‌‌ی نهایی رو بکوبه.

۳. چون با انصافه تلاش می‌کنه از میزان درد مهریه به شکل صوری کم کنه.

۴. چون عادت نداره بی‌پرده صحبت کنه، تارفیه.
۵. چون از اوناست که با پنبه سر‌می‌بره.

۶. چون نمی‌خواد شمشیر از رو ببنده.

۷. چون‌ حوصله‌ی بحث و چک‌و چونه زدن نداره.
۸.چون به هیچ قیمتی نه می‌خواد دومادو از دست بده نه از میزان مهریه کم کنه.

۹. چون حس می‌کنه اینو بگه خیلی باشعورتر به نظر میاد.

۱۰. چون داره زور می‌زنه اون رویِ حساب‌حساب کاکا‌برادرشو نشون نده وگرنه پاش بیفته تا قرون آخر مطالبه میکنه.

۱۱. چون می‌دونه اینطوری مقدمه چینی نکنه دوماد رَم می‌کنه.
۱۳. چون می‌خواد همه‌ی زورشو بزنه معامله رو شیرین جوش بده

۱۲. چون واقعا نمی‌دونه کی داده کی گرفته

(گروه اول می‌خواد بگه موضوع خیلی بی‌ارزشه پس بهتره خیلی دل نبندید، گروه دوم می‌خواد بگه نترسید اجرا نمی‌ذاریم
یه جمله با دو مفهوم کاملا جدا از هم
هر دو هم می‌دونن الکی می‌گن😂)

🤨 راستی این کی داده، کی گرفته از روی خوش‌دلی بود؟

🧐 یعنی کنار اومدن؟
😒 بعید می‌دونم

☹️ شاید‌ می‌خواد بگه یکی زورش رسید نده یکی زورش نرسید بگیره

✍آناهیتا
#دوره‌رشد‌طنزی

در باب مهریه

و چون‌های دیگه‌ای که هر کسی می‌تونه راحت پیدا کنه
و سوالاتی که ذهن منو درگیر خودش کرده
تو خیالم می‌بینم آدما قابل اعتماد شدن، جای مهریه چند واحد صداقت، همدلی، وجدان و انسانیت پای قلب همدیگه تزریق می‌کنن مادام‌العمر، نه عندالمطالبه یا استطاعه یا عندالزوم
کسی از داخل جمع نگفت: هرهر،کرکر، کی داده کی گرفته
الان هر دو تعهد دادن تعهد گرفتن راس‌راسکی نه با سکه و پول و گروکشی
هدیه دادن، خندیدن، به قدر عشقشون هدیه دادن...
به قدر انسانیتِ درونشون تعهد دادن، قلبشون شیشه‌ایه
همه چیز ازش پیداس...
از خیالم کنده می‌شم
عه همش خیال بود؟
دوباره خیال می‌کنم، خیالی نزدیک به واقعیت
-اگه دست از پا خطا کنی مهرم رو اجرا می‌زارم
-نمی‌خوامت، پاگیرِ مهرت شدم لعنتی، اونقد اذیتت می‌کنم تا خودت فرار کنی
-جهنم و ضرر، مهرم حلال جونم آزاد
چه روند کثیفی
کاش این هدیه تا ابد هدیه بود نه لنگر عذاب یا گروکشی
چرا هر حرفی رو طوطی‌وار تکرار می‌کنیم، بدون اینکه معنیشو درست بدونیم...

عشق

عشق نمی‌دانم چه بنویسم
بَرایت

نمی‌دانم از چه بگویم
بَرایت

نمی‌دانم اگر بخاهم بگویم
چگونه بگویم
بَرایت

آن‌وقت که گفتم
بَرایت

چه می‌کنی
بَرایم

چطور می‌شود
بَرایم

چگونه می‌شود
بَرایم

عشق

بَرایت
و
بَرایم

عشق نمی‌دانم چه بنویسم

عشق

بَرایت
و
بَرآیم

عشق

مریم‌بانو‌ صنعتی
#شعر
@Speechoff

 «عقیده» می‌تواند عقيده‌ی من باشد؛
اما «حقیقت» نمی‌تواند حقيقت من باشد!
حقيقت متعلق به هيچ کس نيست.
برای همين است که هميشه
بر سر عقيده می‌جنگند نه بر سر حقيقت!

برتراند راسل
#جمله‌قصار
@Speechoff

‌
گذشت زمان
بر آن ها که منتظر می‌مانند
بسیار کند،

بر آن ها که می‌هراسند
بسیار تند،

بر آن ها که زانوی غم در بغل می‌گیرند
بسیار طولانی،

و بر آن ها که به سرخوشی می‌گذرانند
بسیار کوتاه است.

اما بر آن ها که عشق می‌ورزند
زمان را آغاز و پایانی نیست!

ویلیام شکسپیر
#جمله‌قصار
@Speechoff

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

می‌ترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بی‌خبران راه نه آنست و نه این

خیام
#شعر
@Speechoff

زندگی

دنیا آمدی هی می‌خوری تاب‌تاب

زندگی تو را می‌دهد لَعاب

تو هی می‌‌زنی برایش سرخاب

گاه می‌زنی برایش رکاب

گاه می‌‌شوی برایش مرداب

گاه می‌زنی برایش نقاب

گاه می‌شوی برایش کذاب

گاه می‌کنی برایش ثواب

اما می‌شوی برایش کباب

در آخر می‌شوی برایش وَهاب

مریم‌بانو‌ صنعتی
#شعر
@Speechoff

در جهنم
چطور آدم‌ها با هم حرف می‌زنند؟

در سرزمین من

آوازها به کجا کوچ می‌کنند؟

رقص‌ها کجا پنهان می‌شوند؟

گروس‌ عبدالملکیان
#شعر
@Speechoff

دیابت

در تلویزیون برنامه‌ای هست، به اسم «به خانه برمی‌گردیم» این برنامه، برنامه‌ای فرهنگی، هنری و اجتماعی‌ست.

یکی از این بخش‌ها بخش پزشکی‌ست. پزشک‌های تراز اول را می‌آوردند در برنامه.
چند وقت پیش دکتری در مورد تغذیه و دیابت داشت صحبت می‌کرد.

ایشان می‌گفتند فردی که دچار دیابت می‌شود بسته به شغل، فعالیتش، قدش نوع قرص و تغذیه‌اش با دیگری کاملن متفاوت‌ست.
یعنی فردی که خانه‌دار‌ست با فردی که شاغل‌ست نوع دارو و تغذیه هر ۲ باهم کلی فرق می‌کند.

به نظرم آمد این دکتر را این‌جا معرفی کنم. چون به غیر از این‌که ایشان علم تغذیه و دیابت را داشتند، جراح نیز بودند. به همین دلیل اِشراف بالایی در مورد بیماری‌ها داشتند. البته که همه همیشه سلامت باشند.  
 
دکتر شاد‌نوش «09301033303»   

مریم‌بانو‌ صنعتی
#یادداشت‌روز
@Speechoff 

عشق :

☆ آیینه تردید
☆ شک زیبا
☆ لنگر انداختن بدون اجازه در دل

ایران :

☆ صفحه شطرنج
☆ بُولدزر
☆ گربه وحشی
☆ خاستگاران زیاد
☆ دادن مهریه‌های بالا بابتش

پول :

☆ ملزوم زندگی
☆ چِرک با گرم بالا
☆ ولع آدمی

آب : 

☆ بی‌توان در شستن روح و دل
☆ فلجی که فقط صدا دارد
☆ لُخت آزاد
☆ فضول سَرَک‌کش
☆ نیمی ازما
☆ نیمی از جهان
☆ جان همگان

کتاب :

☆ عقل‌کل
☆ عمر باعزت و طولانی
☆ رفیق بی‌کلک
☆ تنها معشوقه با صداقت
☆ روح‌پاک

آینده :

☆ دویدن همیشگی برایش
☆ صاحب همه چی
☆ می‌کشیم و کشته می‌شویم برایش

پا :

☆ راه‌ زندگی
☆ بزرگی آدم
☆ خسته بی‌صدا

درخت :

☆ کشته بی‌فریاد
☆ خدمات مجانی
☆ زندانی تَبر

لب :

☆ دَرب پارکینگ
☆  قابلیت بادکنک شدن

قرمز :

☆ رنگ دعوا در کشور ما
☆ خرس عشق
☆ عشق‌ها شبیه خرس‌اند

مریم‌بانو‌ صنعتی
#لغت‌نامه‌طنز
@Speechoff

چِشمم و چِشمش

چِشمم به چِشمش افتاد
چِشم شدم
شدم عاشق یا
نمی‌دانم معشوق

چِشمم به چِشمش افتاد
دِلش لنگر انداخت
نمی‌دانم دل تو یا
دل من

چِشمم به چِشمش افتاد
روحش مرا گرفت
نمی‌دانم دلم را یا
چِشمم را

چِشمم به چِشمش افتاد
آوایش رقصید در من
نمی‌دانم در سرخ‌رگم یا
سیاه‌رگم

چِشمم به چِشمش افتاد
واژه‌ها رقص شدند
نمی‌دانم در قلمم یا
در رقصم

چِشمم به چِشمش افتاد
سکوت شد
نمی‌دانم سکوت شد یا
سکوت من شد

چِشمم به چِشمش افتاد
پرواز شد
نمی‌دانم خیال پرواز کردم یا
پرواز خیال کرد

چِشمم به چِشمش افتاد
زنده شدم
نمی‌دانم دَم شدم یا
بازدَم  

چِشمم به چِشمش افتاد
هیچ شد
نمی‌دانم هیچ شدم یا
شدم هیچ

چِشمم به چِشمش افتاد
نور شدم
نمی‌دانم نور آیینه شد یا
آیینه نور شد

چِشمم به چِشمش افتاد
روحم دَم شد
نمی‌دانم او دَمید یا
من

چِشمم به چِشمش افتاد
رَقص شدم
نمی‌دانم رَقص شدم یا
شدم رَقص

مریم‌بانو‌ صنعتی
#شعر
@Speechoff

قصد چیست؟

قصد آیا همان هدف‌ست؟
نه.

ما هدفی داریم که به آن برسیم. مثل نویسنده شدن، معلم بودن،..... یا هر شغل و جایگاهی که به آن علاقه‌مند هستیم. حتا ازدواج هم شامل یکی از اهداف می‌شود.

حالا قصد ما زیر مجموعه هدف قرار می‌گیرد.
قصد ریشه‌اش بر‌می‌گردد به کلماتی چون آرامش، شادی، صلح،.....

اگر در مسیر هدفی که دارید دچار بهم‌ریختگی می‌شوید برگردید به قصد‌تان توجه کنید. تمرکز روی قصد باعث می‌شود شما دوباره روی هدف تمرکز کنید. اما یادتان باشد دچار قصد مفرط و واکنش مفرط نشوید.

قصد مفرط چیست؟

این‌که شما همه چیز را زیر ذره‌بین ببرید. این گونه با خود برخوردکردن باعث اظطراب، نگرانی، حتا باعث خیلی از رفتارهای آشکار و نهان ما می‌شود و نتیجه معکوسی دارد.

واکنش مفرط چیست؟

زمانی که بر روی هدفی تمرکز دارید، ذهن خود را روی یک نتیجه خاص معطوف نکنید. چون از قصد خود دور می‌شوید و منجر به واکنش مفرط می‌شوید. واکنش مفرط همانند قصد مفرط شما را دچار بیماری می‌کند.

هدف هر چند مهم باشد اما قصد شما از آن هدف مهم‌ترست.

به نظرم ازدواج مثال خوبی‌ست. افراد به قصد شادی، جشن ازدواج را می‌گیرند. هدف‌شان باهم بودن‌ست حالا در ۱ یا ۲ شب. اما آن‌قدر خود را درگیر می‌کنند که هر ۲ طرف دچار استرس و حتا گاهی دچار خشم به‌ یک‌دیگر می‌شوند.
هدف که نابود می‌شود، قصدم کامل از بین می‌رود.
در خود زندگی هم همین‌طور‌ست، اگر زوج‌ها هر لحظه در زندگی مشترک به هدف و قصدی که از زندگی مشترک و انتخاب هر کدام از طرفین داشته باشند، خیلی از مباحثی که بابتش به جان هم می‌افتند دیگر پیش نمی‌آید یا سریع‌تر حل می‌شود.

مریم‌بانو‌ صنعتی
#آگاهی
@Speechoff

مُشک را گفتند :

ﺗﻮ ﺭﺍ ﯾﮏ ﻋﯿﺐ ﻫﺴﺖ!

ﺑﺎ ﻫﺮ ﮐﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ، ﺍﺯ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺷَﺖ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﻫﯽ.

ﮔﻔﺖ :

ﺯﯾﺮﺍ ﮐﻪ ﻧﻨﮕﺮﻡ ﺑﺎ ﮐﯽ‌ﺍﻡ،
ﺑﻪ ﺁﻥ ﺑﻨﮕﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﻦ ﮐﯽ‌ﺍﻡ.

مولانا
#جمله‌قصار
@Speechoff

لِینک انداختن چیست؟

ما به درون افراد لِینک می‌‌اندازیم. از طُرق مختلف.
زمانی که این اتفاق می‌افتد ما از درون برای‌مان گِره بوجود می‌آید. گِره بین من و آن فرد.

گِره باعث می‌شود ما از درون سنگین شویم.
زمانی که پشت‌سَر شخصی شروع به صحبت کردن می‌کنیم ما با بخش درونی او که رَذیلت اخلاقی اوست ارتباط برقرار می‌کنیم. در حقیقت به بخش ناخوبش لِینک می‌اندازیم.
حالا ما دائم از درون با آن فرد درگیر می‌شویم. بخشی از ذهن ما معطووف به فرد مورد نظر‌ست.

زمانی ما از درون و بُرون انرژی و توانایی مراتبی از رفتار‌ها را نداریم. به جای مقابله بهترست از آن انرژی‌ها فاصله بگیریم. در این صورت نه او را تخریب می‌کنیم نه خودمان را.

لِینک انداختن مثبت :

نوع دیگری از لِینک انداختن‌ست که در جایگاه والایی‌ست.
اما باز‌هم در این پروسه شما با آن فرد یا افراد از درون لِینک می‌اندازید.

زمانی که فردی به شما خوبی می‌کند. یا به عنوان مهمان جایی می‌روید چه چند ساعت آن‌جا باشید و چه چند روز در آن‌جا بمانید. بهتر‌ست هدیه‌ای بگیرید، یا از نظر عاطفی یا درونی برای آن فرد یا افراد جبران کنید. تا از درون هر لحظه آزاد و رها باشید.

این جایگاه را با جهان‌هستی، حیوانات، گیاهان و حتا اشیاء داریم. چه به آن توجه کنیم چه نه.

ببینیم آیا همیشه ما گیرنده هستیم؟

از جهان‌هستی تا آدم‌ها، حیوانات، گیا‌هان و اشیاء.

چقدر فرستنده هستیم؟

آیا هر آن‌چه دریافت می‌کنیم باز پرداختی برایش داریم؟

محبت و آرامشی که از افراد، طبیعت، حیوانات و اشیاء می‌گیریم، ثروت، قدرت، علم، چقدر دهنده هستیم؟ یا فقط در جایگاه گیرنده ایستاده‌ایم؟

کمی چراغ‌قوه را بچرخانیم در درون و بُرون‌مان. ببینیم در چه جایگاهی هستیم و فعل بودن را چگونه بودن هستیم.

مریم‌بانو‌ صنعتی
#آگاهی
@Speechoff

غُرغُر کردن

در طی روز چقدر اهل غُر‌ زدن یا شِکوه و شکایت کردن هستیم؟

از چه؟ خب از همه چی. چه اهمیتی دارد از چی داریم شِکوه و شکایت سر می‌دهیم. غُر زدن هم خود نوعی شِکوه و شکایت‌ست.

داریم در این لحظات ناسپاسی را زندگی می‌کنیم.
هر چقدر بیشتر روی ناسپاسی باشیم بیشتر از دست می‌دهیم.
زمانی که غرق شِکوه و شکایت می‌شویم، آن‌چه داریم را نمی‌بینیم. در این زمان توانایی خود را پایین می‌آوریم و خود را عاجز و ناتوان می‌بینیم. چون خودمان با زبان خودمان، خودمان را نابود می‌کنیم.
تمام انرژی خود را از بین می‌بریم. حتا زمانی که با این‌گونه افراد برخورد می‌کنید بهترست اگر می‌توانید با کلام‌تان فضا را تغییر دهید یا محیط را ترک کنید.

چند سال پیش در مغازه‌ای خرید می‌کردم که خانمی با ۵ دخترش هم داشتند خرید می‌کردند.
موقع حساب کردن که شد گفت ما نداریم تخفیف بدهید. من گفتم اگر ندارید خب چطوری دارید خرید می‌کنید؟ گفت نه این‌ طوری. داریم. اما خب عادت کردیم به گفتن این جمله.

بله داشت درست می‌گفت. عادت کردن در این موضوع مسئله اصلی‌ست. ما عادت کردیم به غُر زدن و شِکوه و شکایت کردن. به جای سپاس گفتن و سپاسگزاری کردن. این عادت‌ست که ما را به ورطه نابودی می‌کشاند نه اتفاقات و مو‌ضوعات.

چند سال پیش صبح‌های جمعه در محل کارم ۲ تا کلاس داشتم. ساعت برگشت من هم زمان می‌شد با برنامه نماز جمعه و راه‌ها بسته بود و ماشین کم‌تری تردد می‌کرد برای سوار شدن.
در مسیر من راننده‌ای بود که بیشتر اوقات می‌دیدمش. هر زمان سوار ماشینش می‌شدم بَدو‌بِیرا به همه می‌گفت از برگزار کننده نماز جمعه تا مردمی که می‌رفتند.
بعد از مدتی کرونا آمد و همه جا تعطیل شد. نماز جمعه‌ام کنسل شده بود.
اتفاقی جمعه رفته بودم بیرون برگشتنی دوباره همان راننده را دیدم. دوباره داشت بَدو‌بِیرا می‌گفت.
گفتم دیگه که نماز جمعه نیست.
گفت نه خانم همه جا تعطیله مسافر نیست. برگشتم گفتم شما اگر هم در کشوری که حتا رضایت شهروندیش بالا باشد زندگی کنید بازم همین گونه خاهید بود.
فرقی نمی‌کند شما کجا با چه شرایطی باشید. مهم‌ست شما چگونه و چطورید.

باز هم همان موضوع عادت کردن بوجود می‌آید. عادت کردن می‌تواند ما را تبدیل به فُسیل یا سنگواره کند. پشت این عادت‌ها بیشترین انرژی‌ها خابیده‌ست که اگر از آن‌ها بیایم بیرون تجربه‌ای ناب را بدست می‌آوریم.

هر عادت غیر‌سازنده یا سازنده‌ای که تبدیل به وسواس ذهنی، فکری، روحی و جسمی شده مخرب‌ست. عادت غیر‌سازنده خود‌به‌خود فرد را تخریب می‌کند. حالا عادت سازنده‌ای هم که تبدیل به وسواس، استرس و نگرانی شود مخرب‌ست.

شما چه عادت‌هایی دارید؟

با نوشتن و لیست کردن عادت‌های سازنده و غیرسازنده و دیدن آن‌ها بتوانیم قدمی کوچک برایشان برداریم. تا انرژ‌ی‌های خابیده در درون خود را بیدار کنیم و به حرکت در آوریم.

مریم‌بانو‌ صنعتی
#آگاهی
@Speechoff

گر تو‌ گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم

داروی دردم گر‌ تویی در اوج بیماری خوشم

مولانا
#شعر
@Speechoff

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی

کاش یا‌‌‌ رب که نیفتد به کسی کار کسی

شهریار
#شعر
@Speechoff

بخشی از دیالوگ خاهرم با خاکستری

خاکستری : می‌یو می‌یو
خاهرم : هُوم..
خاکستری : می‌یو‌ می‌یووووو
خاهرم : آره. آره
خاکستری : می‌یووووو می‌یوووو
خاهرم : آره. باشه. باشه.
خاکستری : می‌یویویویو
خاهرم : بیا. بیا بریم.

(می‌روند جلوی سکوی پذیرای برایش غذا بگذرد.)

خاهرم : بپر، بپر
خاکستری : می‌یو‌ می‌یو
خاهرم : نه تا نپری نمیشه. بپر ببینم چقدر می‌پری؟

(خاکستری می‌پرد و خاهرم غذا را برایش می‌گذارد)
(غذا را که خورد می‌آید جلو پای خاهرم می‌نشیند)

خاهرم : با پایش رویش می‌کشد و می‌گوید : واخاخا، واخاخا، واخاخا....

(خاکستری هم خودش را به راست و چپ می‌برد دائم تا خاهرم واخاخاش کند)
(بعد از مراسم واخاخا می‌رود پیش بخاری دراز می‌کشد، می‌خابد.)

مریم‌بانو‌ صنعتی
#دیالوگ
@Speechoff

داشتن دستگاه دروغ سنج در خانه چه فایده‌ای دارد؟

زمانی که همسرتان آمد خانه هر روز به آن و‌صلش کنید و کارهای روزانه‌اش را بپرسید.

مریم‌بانو‌ صنعتی
#طنز
@Speechoff

حتمن نباید کسی پدرت را کشته باشد تا تو از او بیزار باشی.
آدم‌هایی یافت می‌شوند که راه رفتنشان، گفتنشان، نگاهشان و حتا لبخندشان در تو بیزاری می‌رویاند.

محمود‌ دولت‌آبادی
#جمله‌قصار
@Speechoff