به سوی سماء
238 subscribers
1.83K photos
165 videos
117 files
35 links
بسم الله الرحمن الرحیم، بسم الله خیر الاسماء، بسم الله الذی لا یضر مع اسمه شیء فی الارض و لا فی السماء، و هو السمیع العلیم.

«مطالب اخلاقی، معرفتی و گهگاه هنری».
Download Telegram
این‌که حافظ می‌فرماید:

ما‌ درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

یعنی وقتی میخانه جلو آمد و آن می که باید وجود مرا از بین ببرد آمد، در آن وقت ما تحقیق را کنار گذاشتیم.

البته هم آن تقلیدش و هم تحقیقش و هم میخانه‌اش خوب است. ولی آن جا که به می خوارگی پرداخت دیگر حاضر نیست به مدرسه برگردد‌ چون برایش ثقیل است.

چرا؟ چون (لا اله الا الله) تقلیدی را همین طور بدون علم و آگاهی و درک و لذت می‌گوید و خیلی به درد آدم نمی خورد. (لا اله الا الله) تحقیقی هم تا حدی به آدم روشنی می‌دهد و ارضا می‌کند، ولی دریافت واقعی پیدا نمی‌کند. و لذا این هم خیلی به کار انسان نمی آید.

تنها چیزی که باعث فلاح انسان است آن درک و دریافت واقعی (لا اله الا الله) است که در آن حالت از خود بی خود شدن نصیب انسان می‌شود و درونش را از غیر خداوند پاک می‌کند.

این همان (لا اله الا الله) است که امام صادق علیه السلام فرمودند (یطهرکم عن کل دنس سوی الله تعالی) و این (لا اله الا الله) دیگر از انسان جدا شدنی نیست.

#استاد_محمود_امامی

#مراتب_ادراک_لااله‌الاالله

@sooyesama
@tohideahadi
Forwarded from به سوی سماء
شاگردی از استادش پرسید: «چگونه می‌توان در خواب، خدمت حضرت خاتم الانبیاء ص رسید؟»

استاد فرمود: «چرا در خواب؟ آیا نمی‌خواهی در بیداری ایشان را بیابی؟»

شاگرد با تعجب پرسید: «مگر چنین چیزی امکان دارد؟»

استاد فرمود: «بله، اگر به دستورات آن حضرت عمل کنی، روح و حقیقت ایشان با شماست؛ زیرا روح و حقیقت ایشان همین اوامر الهی است».

استاد ادامه داد: «البته اگر کسی دعای هفتم صحیفه سجادیه و سوره یس را بخواند و با طهارت بخواب رود، امید است که بدن مثالی حضرت را زیارت نماید».

#استاد_محمود_امامی

@sooyesama
Forwarded from به سوی سماء
عیسی (ع) در ادبیات عرفانی نماد قلب است. زیرا قلب خاستگاه حیات شی است و معجزه حضرت عیسی نیز احیای مردگان بوده است.

البته قلب حیوانی تنها مایه حیات حیوانی است؛ زیرا حواس پنج‌گانه و حرکت ارادی را در بدن پدیدار می‌کند. این قلب با انتشار حیات حیوانی، بدن را زندگی می‌بخشد.

اما قلب آدمی (حقیقی)، حیاتی الهی به قوای نفس می‌بخشد که گونه ژرف‌تری از ادراک را به ارمغان می‌آورد. تپش‌های قلب آدمی، حیات تازه‌ای به قوا می‌بخشد که آنها را به ادراک حقیقت توانا می‌سازد.

اما قلب آدمی چگونه شکوفا می‌شود؟ خداوند تبارک و تعالی این نکته را در داستان حضرت عیسی (ع) روشن کرده است.

تولد عیسی نتیجه نزول جبرائیل (ع) نزد حضرت مریم (س) است؛ «فتمثل لها بشراً سویاً... قال إِنَّمَا أَنَا رَسُولُ رَبِّكِ لِأَهَبَ لَكِ غُلَامًا زَكِيًّا».

این واقعه آفاقی یک حقیقت أنفسی را روشن می‌کند که هرگاه جبرائیلِ عقل برای مریمِ نفس تمثل یافت، عیسای قلب متولد می‌شود.

اکنون ما باید بکوشیم تا عقل جبرئیلی را بر نفس خویش حاکم کنیم تا قلب آدمیِ ما شکوفا گردد.

جبرائیل (ع) فرشته وحی است و نزول جبرائیل بر نفس، به‌معنای پی‌روی از وحی است. اگر شریعت وحیانی را بر نفس خویش حاکم کردیم آنگاه قلب، رفته‌رفته شکوفا شده و حیات الهی را به قوای نفس سرازیر می‌کند.

سپس قلب ما نیز، همان‌گونه که عیسی (ع) به بنی‌اسرائیل گفت، به قوای گونان نفس می‌گوید: «إنّی عَبْدُاللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا... وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ... وَالسَّلَامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدتُّ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَياً».

#استاد_محمود_امامی

#ولادت_عیسی
#عقل_جبرئیلی
#قلب_آدمی

@sooyesama
Forwarded from به سوی سماء
همه ملائکه، بلکه همه عالم، داعی الی الله هستند. اما آنها داعی به وجوه و ظهورات الله هستند. ملک «داعی»، را داعی گفته‌اند؛ چون به بالاترین مراتب هستی، و ظهور تامِ الله، دعوت می‌نماید.

او از فراز آسمان هفتم، ندا می‌دهد و به آنجا دعوت می‌نماید.

ده‌هزار «قل هو الله»، استغفار و دیگر اعمالی که در ماه رجب وارد شده، در واقع، اجابت ندای اوست.

این عبادات، از عرش عالم نازل شده، و عرشِ آدم را پرورش می‌دهد.

#استاد_محمود_امامی
(با تصرف و تلخیص)

#ندای_رجب
#ملک_داعی

@sooyesama
Forwarded from به سوی سماء
بذرها در دل خاک، باید پوسته خود را بشکافند، تا سبز شوند. بذری که در پوسته بماند، تلف خواهد شد.

البته پوسته‌ها لازم‌اند چون مغز را پرورش می‌دهند. اما وقتی مغز پیدا شد، باید از پوسته عبور نماید وگرنه در همان پوسته می‌میرد و پوسته قبر او می‌شود.

رحم مادر بهترین مکان برای رشد جنین است. اما پس از نه ماه که رشد کامل شد، جنین باید از رحم بیرون آید. اگر کمی تاخیر کند، همان رحم قبر او خواهد شد.

عالم، اعم از ماده و مثال و عقل، پوست‌ها و رحم‌هایی تو در تو است، که آدم در هر کدام یک مغزی پیدا می‌کند. اما توقف در هر مقطعی به منزله مرگ و خفگی بنیه آدمی است.

لایه‌های عالم، اگر مغز ویژه خود را به آدم بخشید و او را رها کرد تا به سیر خود ادامه دهد، بستانی بهشتی است. اما اگر آدم را بلعید و او را متوقف ساخت، حفره‌ای جهنمی است؛ «القبر إما روضة من ریاض الجنة أو حفرة من حفر النیران».

چیزی‌که آدم را از همه مقاطع و منازل عبور می‌دهد و همه رحم‌ها و قبرها را بهشتی می‌نماید، توحید است، که سرور اهل قبور است؛ «اللهم أدخل علی اهل القبور السرور».

توحید، روح ساری در عالم است که همه چیز را در خود فانی نموده است. و خداوند با نفخ آن، عالم را نمودار کرده است. همان جلوه اعظم و بی‌کران الهی، که از فراز عرش، آدم را به خروج از قبور و بعثت الی الله دعوت می‌کند.

#استاد_محمود_امامی
(با تصرف و تلخیص)

#قبر
#بعثت
#ملک_داعی
#توحید

@sooyesama
Forwarded from به سوی سماء
ملک داعی به حقیقت می‌خواند. حقیقتی که عرش الهی را فرا گرفته و چونان سیلی از ساقه‌های عرش به اقیانوس عالم سرازیر می‌گردد؛ «کان عرشه علی الماء»؛ «ینحدر منی السیل و لا یرقی الی الطیر».

او به «الرحمن» دعوت می‌کند که مستولی بر عرش است؛ «الرحمن علی العرش استوی». او داعی به یک چنین حقیقت فراگیر و گسترده‌ای است؛ «ان رحمتی وسعت کل شیء».

ملک داعی در واقع همان جذبه الرحمن است که نغمه خوش‌آهنگ او عالم را به سوی حقیقت مستولی بر عرش فرا می‌خواند؛ «جذبة من جذبات الرحمن خیر من عبادة ثقلین»

و آدم تنها مخلوقی است که نغمه داعی را می‌شنود و از قبرهای عوالم، یکی پس از دیگری مبعوث می‌گردد. تا اینکه با فنای در الرحمن، بر عرش مستولی می‌شود.

شاید به همین جهت مبعث پیامبر خاتم (ص) در انتهای ماه رجب واقع شده است. گویی مبعث ختمی مرتبت، انعکاس نغمه داعی در بنیه آدمی است.

#استاد_محمود_امامی
(باتصرف و تلخیص)

#ملک_داعی
#جذبه_الرحمن
#بعثت_خاتم

@sooyesama
مناجات شعبانیۀ حضرت امیر (ع)، مناجات همۀ انبیاست و حضرت بقیةالله (عج) هم این دعا را می‌خواند. لذا دعاهایی که در مناجات شعبانیه هست، دعاهای حضرت بقیةالله است. این دعاها، دعای حقیقی است. اگر خواستی حضرت بقیةالله (عج) را زیارت کنی باید این دعا را بفهمی.

#استاد_محمود_امامی

#مناجات_شعبانیه
#زیارت_بقیه‌الله

@sooyesama
@malakedaei
عبادت هدف نهایی در سلوک آدمی است و مایه اماته (فنا) و احیای (بقا) آدمی می‌گردد. هر عبادتی کشف تازه‌ای است که ما بدان توجه نداریم.

هیچ کشف و کرامتی، از خود عبادت برتر نیست، تا به‌عنوان پاداش عبادت قرار گیرد. افسوس که نمی‌دانیم چه کیمیای گران‌بهایی در دست داریم و می‌خواهیم آنرا به گوهرهای کم‌ارزش‌تری بفروشیم. سعدی علیه الرحمه چه زیبا فرموده است:

گویند تمنایی از دوست بکن سعدی
جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی

#استاد_محمود_امامی

#عبادت
#فنا
#بقا

@sooyesama
به سوی سماء
عبادت هدف نهایی در سلوک آدمی است و مایه اماته (فنا) و احیای (بقا) آدمی می‌گردد. هر عبادتی کشف تازه‌ای است که ما بدان توجه نداریم. هیچ کشف و کرامتی، از خود عبادت برتر نیست، تا به‌عنوان پاداش عبادت قرار گیرد. افسوس که نمی‌دانیم چه کیمیای گران‌بهایی در دست…
خداوند تبارک و تعالی می‌فرماید: "واعبد ربک حتی یاتیک الیقین". برخی چنین تفسیر می‌کنند که عبادت هدف نهایی نیست و مقدمه‌ای برای یقین است. از نگاه ایشان عبادت، وسیله و کالایی است که برای دست‌یابی به علم و معرفت، به‌کار می‌آید.

این تفسیر ناقص است؛ زیرا یقین، همواره متعلقی می‌خواهد و متعلق آن در آیه شریفه، خودِ عبادت است. بنابراین معنای آیه چنین می‌شود که خدا را بندگی کن تا به بنده بودنت یقین پیدا کنی.

آدمی هر چیزی را که تمرین کند به همان یقین می‌یابد. برای نمونه اگر تمرین خطاطی کند اندک‌اندک همان خطاطی را به‌گونه یقینی و بدون خطا انجام می‌دهد. پس متعلق یقین در هر بخشی، وابسته به تمرینی است که انجام می‌شود. اکنون اگر عبادت را تمرین کند، به عبادت یقین پیدا می‌کند و حقیقتا عبد می‌گردد.

اگر آدمی به عبودیت و فقر ذاتی خود یقین پیدا کرد، آن‌گاه به حقیقت "الموت" که همان فنای در توحید است، دست خواهد یافت. و سپس روح الهی در او دمیده می‌شود.

این روشی است که از همه روش‌های سلوکی برتر است و زودتر و ژرف‌تر آدمی را به مقصد نهایی خود می‌رساند.

ما هنگامی‌که عبادت می‌کنیم باید توجه داشته باشیم که هیچ پاداشی برای عبادت در نظر نگیریم؛ زیرا عبادت مقصد نهایی ماست.

از همان هنگام که واردِ عبادت می‌شویم، فرمان الهی در ما دمیده شده است. فرمان که آمد ما را از خویش فانی کرده و حیات الهی به ما خواهد بخشید.

عبادت هدف نهایی در سلوک آدمی است و مایه اماته (فنا) و احیای (بقا) آدمی می‌گردد. هر عبادتی کشف تازه‌ای است که ما بدان توجه نداریم.

هیچ کشف و کرامتی، از خود عبادت برتر نیست، تا به‌عنوان پاداش عبادت قرار گیرد. افسوس که نمی‌دانیم چه کیمیای گران‌بهایی در دست داریم و می‌خواهیم آنرا به گوهرهای کم‌ارزش‌تری بفروشیم. سعدی علیه الرحمه چه زیبا فرموده است:

گویند تمنایی از دوست بکن سعدی
جز دوست نخواهم کرد از دوست تمنایی

#استاد_محمود_امامی

#عبادت
#فنا
#بقا

@sooyesama
سالکی از استاد پرسید: چگونه خدمت حضرت بقیة الله ع رسیم؟

استاد فرمود: واجبات را انجام دهید و محرمات را ترک کنید.

سالک ابتدا پنداشت که استاد او را لایق نیافت و پاسخ حقیقی را پنهان کرد. لذا سوال خویش را تکرار نمود. اما دوباره همان پاسخ را شنید. با خود گفت: اگر به این دستور عمل کنم، پس از چهل روز، حتما حضرت را خواهم دید.

استاد فرمود: خودِ انجام واجبات، دیدار حضرت است. دیدارِ حقیقتِ حضرت!

#استاد_محمود_امامی

#زیارت_بقیه‌الله

@sooyesama