ترانه زیبای #ترکی در وصف #ایران

تقدیم به ترک های ایرانی

🇮🇷کانال فرهنگی هنری سنقر🇮🇷

@SONQORIHA 🇮🇷

معرفی کانال تلگرامی صلح سبز

این کانال ارزشمند مربوط به گروهی از دوستداران محیط زیست در سنقر است. این گروه مردمی، بارها به نظافت طبیعت سنقر پرداخته اند.

وجود تشکل های دوستدار محیط زیست در سنقر، افتخار فرهنگی برای این دیار است.
با عضو شدن در کانال مذکور، دوستانمان را همراهی میکنیم:
👇👇👇👇👇

@solhesabze
@solhesabze
@solhesabze
@solhesabze

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
ضمن عرض سلام و ادب
وقتی پیام‌هایی از دوستان و همشهریان عزیز در مورد چگونگی رونق دادن به گردشگری سنقر را در این کانال می‌خوانم جای بسی خوشحالی است که اولین قدم را خود همشهریان برای این نیت برداشته‌اند و این نشان از دلسوزی مردم نسبت به شهرشان می‌باشد و افسوس می‌خورم که چرا اولین قدم را خود مسئولین و نهادهای مربوطه بر نداشته‌اند. در بند 4 و 5 پیام یکی از همشهریان (یوسف نعیمی) در این کانال در مورد چگونگی جذب گردشگر نوشته شده است «4- مدیر و مسئول گردشگری شهرستان با هماهنگی با آژانس‌های توریستی کشور و دادن امکانات و تسهیلات به آنها نسبت به جذب گردشگر اقدام کنند. 5- فرماندار و اداره میراث فرهنگی نسبت به پخش آگهی تبلیغاتی در تلویزیون استان و سراسری و پخش جاذبه‌های گردشگری و دعوت از ایرانگردان بسیاری که در کشور داریم».
با این حال وقتی بنده آن را خواندم باورم شد که عدم خودباوری و عدم اتحاد است که باعث عقب افتادگی چند صد ساله شهرمان نسبت به بعضی از شهرهای مجاورمان شده است.
سخنم با موارد بند 4 و 5 مربوطه می‌باشد که گرچه گفتن حقیقت تلخ است؛ اما این حرف دل است.
جوانیمان را در این شهر سپری کردیم به وعده‌ی اینکه روزی شهرمان ما را می خواهد، ولی دیدیم که ما را به طرف سرابی بیش راهنمایی نمی‌کنند. عمرمان گذشت، چه حکایت‌ها و شکایت‌هایی نشنیدیم. به ناچار سر در لاک خود فرو کرده و منتظر بخت روزگار شدیم تا شاید روزی از روزها پنجره امید به شهرمان باز شود و شکوهش تمثیلی از نیمه گمشده قصه‌ها باشد، گویا شهرمان خیال ندارد رنگ امید را در خود ببیند، شایدم ما داریم اشتباه می‌نویسم.
وقتی به گذشته شهرمان می‌نگرم به فکر ایده‌ای نو افتادم و طرحی نو برانداختم. تقویمی جیبی و همراه را طراحی کردم و نامش را «تقویم سنقر کلیایی» نهادم تا با انتشار و تبلیغ آن در کشور به جذب گردشگری پرداخته و با این تبلیغ، شهرمان را به عنوان یکی از مناطق قطب گردشگری معرفی کنم. بعد از جمع‌آوری آمار و ارقام این پروژه سنگین و طاقت‌فرسا در سال 93 نیمه‌کاره ماند و مجدداً با همت والا آن را در سال 94 تکمیل و در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کرمانشاه به شماره 132077 به ثبت رساندم، ولی به علت مشکلات مالی نتوانستم شخصاً هزینه چاپ و نشر آن را که تقریباً 4000/000/ (چهار میلیون تومان) با تیراژ5 000/ (پنج هزار)عدد بود بپردازم. به ناچار نزد مسئولین و نهادهای مربوطه شهرستان اللخصوص بند 4 و 5 این مطلب رفته تا شاید با دیدن این طرح که به کار آنها می‌آید مشتاق آن باشند ولی آنها در جواب، خود را باور نداشته و توسعه شهرشان را به دست نهادهای بالادست و بودجه اختصاص یافته می‌دانستند و این کار مصداق تبر زدن بر ریشه توسعه شهرمان است. جای تعریفی در اینجا از خود نیست، بنده حقیر نزدیک ۱4 سال به تحقیق و پژوهش در مورد فرهنگ و آداب و رسوم این شهرستان پرداخته ام و بزگترین پژوهش خود را در مورد فرهنگ لغت کلیایی که در قالب بیش از ۷۰۰۰۰ هزار لغت و اصطلاح می باشد پرداخته ام، حال با انعکاس این ارتباط به خود بگفتم که وقتی مسئولین برای چنین کاری اهمیت نمی دهند پس برای دیگر کارها و اثرات دیگران نیز بی اهمیتند. همچنین در مردم نیز اشتیاقی برای خرید و خواندن کتاب وجود ندارد و کتاب های بزرگانی در پشت ویترین های شهرستان خاک می خورند و کسی به آنها نگاهی نمی اندازد انگار نه انگار اینجا فرهنگی وجود دارد و بی خیال از کنارش می گذریم ؛ بعضی از دوستان نیز به جمع آوری امضا برای تدریس زبان کوردی پرداخته اند اینجانب نمی گویم که کاری باطل است ولی آیا خود مسئولین آستین بالا زده اند تا مشوق امثالی مثل ماها شوند، ما که امیدی نداریم.
مسئولین محترم، ما نیز می‌دانیم که بودجه یکی از این عوامل می‌باشد ولی عامل سازنده و توسعه شهر، خود شما و مردم هستید. مگر این خود شما در کتاب فارسی دبستان به ما نمی‌آموختید که میهن خویش را کنیم آباد. پس چه شد وعده‌هایتان، آیا ما هم به فرزندانمان همین مطلب کتاب را بیاموزیم و به خیال منتظر باشیم.
درد دل یک شهروند با مسئولین و مردم شهرستان سنقر و کلیایی «امیر کرمی»
در آخر گوشه ای از نمونه تقویم 95را به شما همشهریان هدیه می کنم