سپس چند ماه به عنوان پژوهشگر پسادکتری در برکلی با پروفسور Bray بر روی مدل‌سازی المان محدود خاک کار کرد. بنابراین او فردی باتجربه در آزمایشگاه مکانیک خاک و مدل‌سازی ساختاری و همچنین روشهای عددی (با توصیه‌نامه‌های فوق‌العاده قوی از اساتید راهنمای دانشگاه) بود. یکسال پس از دکترایش، فقط نویسنده مشترک دو مقاله ژورنالی و یک مقاله در دهمین کنفرانس اروپایی بود، اما ارائه نتایج تحقیقات او در کمبریج حیرت انگیز بود. به یاد می‌آورم که با دقت و پشتکار برای Andrew Scoffield توضیح می داد که چرا Original Cam Clay برای اهداف او کافی نبوده است 😁

او در مصاحبه استخدام نیز به همان اندازه پرانرژی بود، بنابراین او را جذب کردیم. این انتخاب واقعاً موفقیت‌آمیز بود. همان‌طور که انتظار می‌رفت در طول 22 سال حضور در کمبریج، تحقیقات قابل‌توجهی در زمینه رفتار ناهمسان خاک، ساختار، خزش، aging، و مدل‌سازی‌های عددی انجام داد، همچنین در زمینه تحقیقات صحرایی، انتشار آلاینده‌ها، دیوارهای آب بند بنتونیتی، تونل‌سازی، تزریق، هیدرات‌های متان، رسوب کربنات کلسیم ناشی از فعالیت میکروبی در خاک‌ها (MICP)، مدل‌سازی جریان‌های چند فازی در محیط متخلخل دانه‌ای و اشباع، شمع‌های انرژی، سیستم‌های پمپ حرارتی و انرژی زمین‌گرمایی تحقیق کرده است.

موضوع سخنرانی پروفسور Soga به فعالیت‌هایش در مرکز زیرساخت و ساخت هوشمند کمبریج و همکاری‌هایش با پروفسور Robert Mair نزدیک و مرتبط است. پروفسور Mair در سال ۲۰۰۶ سخنران چهل و ششمین رانکین لکچر با عنوان: "Tunnelling and geotechnics - new horizons" بوده اند. مقاله مربوط به این سخنرانی از پروفسور Mair در ذیل ارائه شده که در آن ضمن ارجاع به ۱۲ مقاله مشترک خود با Soga از مشارکت ایشان در این تحقیقات یاد شده در مقاله تشکر کرده است.