✨قسمت اول از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با آقای اقبال ولدبیگی✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
* لطفاً به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید
با عرض ارادت و ادب محضر همه مددکاران اجتماعی که عاشقانه و خالصانه در راه اعتلای رسالتهای حرفه ای و انسانی از هیچ تلاشی دریغ ندارند.
بنده اقبال ولدبیگی هستم، ورودی دوره کارشناسی مددکاری اجتماعی (۸۰-۸۴) و کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی (۸۸-۹۰) و نیز ورودی دوره دکتری مددکاری اجتماعی (۹۶) هستم که هر سه دوره تحصیلی خود را در دانشگاه علامه طباطبایی تحصیل نموده ام

* از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟
مجموعه فعالیتهای حرفه ای بنده بصورت اختصار شامل موارد زیل میباشد:
۱- مددکار اجتماعی انجمن حمایت از کودکان بصورت داوطلبانه و درحین تحصیل دوره کارشناسی از سال ۸۳ تا ۸۴٫
۲- کارشناس پیشگیری اداره بهزیستی مریوان به مدت دوسال از سال ۸۵ تا ۸۷ که در حین این مسولیت مجری طرحهای پیشگیری از اعتیاد (اجتماع محور) طرح مهارتهای زندگی، طرح پیشگیری از معلولیتها و طرح آمبلیوپی بوده ام.
۳- مدیر و موسس مهد کودک “کانی” در شهرستان مریوان بین سالهای ۸۶تا ۸۸٫
۴- موسس کلینیک مددکاری اجتماعی “ساریژ” در شهرستان پاوه بین سالهای ۹۰تا ۹۱٫
۵- مدرس رشته جامعه شناسی در دانشگاه پیام نور شهرستان پاوه به مدت ۴ ترم تحصیلی.
۶- مدرس رشته روانشناسی در دانشگاه حلبجه عراق به مدت دو ترم تحصیلی.(۹۲)
۷- برگزاری کارگاههای آموزشی در حوزه اعتیاد برای اداره هلال احمر شهرستان پاوه(۹۱)
۸- مددکار اجتماعی مرکز مشاوره دانشگاه تهران (بصورت نیروی شرکتی) ازسال ۹۴ که تاکنون ادامه دارد.

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9609
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6617
🆔●channele: @socialwork

✨قسمت دوم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با آقای افشین جاوید نسب✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
* لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.

سلام و عرض ارادت و سپاس، افشین جاوید نسب هستم، مددکار اجتماعی

* از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

سال ۱۳۷۷ به عنوان دانشجوی مقطع کارشناسی وارد حرفه مددکاری اجتماعی شدم. در همون مقطع کارشناسی به دلیل علاقه زیاد به روزنامه نگاری، با صفحه دانش آموزی روزنامه آفرینش همکاری کردم. حمایت ها و جذابیت های رفتاری و اخلاقی بزرگ مددکار ایران استاد دکتر حسینی و تعالیم مددکاری اجتماعی مرا بیش از پیش جذب این حرفه کرد. در سال ۱۳۸۱ به مدت سه ماه در کلانتری سنایی به عنوان مددکار اجتماعی به صورت پاره وقت مشغول بکار شدم و سپس در کلانتری دربند کار میانجگیری مددکاری اجتماعی انجام دادم. سال ۱۳۸۲ در مقطع کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی پذیرفته شدم و افتخار همکاری با دو استاد گرانقدر مددکاری اجتماعی آقایان دکتر حسینی و دکتر آقابخشی با کمیته امداد استان تهران همکاری کردم و بهره های رفتاری و اجرایی زیادی از حضور در کنار این اساتید بردم.
بعد از پایان دوره کارشناسی ارشد، برای گذراندن دوره خدمت سربازی به عنوان امریه در کمیته امداد مشغول به کار شدم. در سال ۱۳۸۵ در استان کهگیلویه و بویراحمد کلینیک مددکاری اجتماعی جاوید را به عنوان موسس و مدیر فنی تأسیس کردم. در سال ۱۳۸۸ در بهبهان کلینیک مددکاری اجتماعی حیات نو را تأسیس کردم و تا سال ۱۳۹۲ کار کلینکی انجام دادم و همزمان در دانشگاه آزاد بهبهان به تدریس درس مددکاری اجتماعی برای دانشجویان روانشناسی پرداختم.
در سال ۱۳۸۹ همزمان با کار کلینیکی در واحد مددکاری اجتماعی شرکت سایپا به عنوان کارشناس مشغول به کار شدم.
در سال ۱۳۹۱ در دوره دکترای مددکاری اجتماعی پذیرفته شدم.
در سال ۱۳۹۳ به عنوان سرپرست واحد مشاوره و مددکاری اجتماعی شرکت سایپا منصوب شدم و تلاش کردم که پرچم مددکاری اجتماعی را بالا نگه دارم.

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9613
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6621
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨بیانیه اعلام حضور مدیریت وبسایت مددکاری اجتماعی ایرانیان در جمع کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران✨

سلام و احترام حضور یکایک جامعه محترم مددکاران اجتماعی ایران؛

اینجانب جواد طلسچی یکتا، متولد 57/7/20، کارشناس مددکاری اجتماعی، با سابقه 12 سال فعالیت مستمر در حوزه های مختلف تخصصی مددکاری اجتماعی و 8 سال فعالیت همزمان و متمرکز در حوزه رسانه ای (متخصص در امور برنامه ریزی و اجرای پروژه های رسانه ای) آمادگی خود را جهت کاندیداتوری در انتخابات هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران، با هدف عهده دار شدن بخش روابط عمومی و همچنین مدیریت کارگروه رسانه ای و فضای مجازی (که تاکنون تشکیل نشده است) با داشتن برنامه ای هدفمند و کاملاً حرفه ای در چهارچوب صنفی مددکاری اجتماعی اعلام می دارم.

* رزومه اینجانب بطور خلاصه و مفید به شرح ذیل می باشد:

1- مددکار اجتماعی زندان شهرستان بندرانزلی و مسوول بنداطفال زندان از سال 81 تا 83 (امریه نظام وظیفه)

2- مدیریت کلینیک مددکاری اجتماعی از سال 84 تاکنون در شهرستان بندرانزلی (گیلان)
همراه با تجارب گوناگون فعالیت در حوزه های مختلف توانمندسازی زنان سرپرست خانوار، بخش شبه خانواده بهزیستی، طرح کاهش طلاق، اورژانس اجتماعی، مددکاری اجتماعی اعتیاد همراه و شرکت در دوره های مختلف تخصصی مددکاری اجتماعی در تمامی این سالها

3- ریاست هیات مدیره و مدیرعامل کانون کلینیک های مددکاری اجتماعی استان گیلان از سال 88 لغایت91

4- عضو هیات مدیره کانون کلینیکهای مددکاری اجتماعی کشور (کانون دوره دوم) در سال 90 و مدیرعامل کانون کشوری برای مدت کوتاهی در همان مقطع زمانی

5- مدیرعامل کانون کلینیکهای مددکاری اجتماعی کشور (دوره سوم از حیات کانون) سال 93

6- موسس و مدیریت مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان از سال 92 تاکنون و مدیر اجراییِ 3 مورد کارزار رسانه ایِ مددکاری اجتماعی در اشکال داخلی و بین المللی، به همراه گردآوری آثار کارزارها در قالب چندین کتاب با همین عنوان (ثبت شده در کتابخانه ملی ایران)
www.iraniansocialworkers.ir
www.iransocialworkers.ir
www.socialworknews.ir

7- مدیریت وبسایت مجله اینترنتی مددکاری اجتماعی ایران (سایت مددکاری اجتماعی 2012 سابق) از سال 90 تاکنون
www.socialwork2015.ir
www.socialwork2012.ir

8- طراحی، راه اندازی و پشتیبانیِ فنی ده ها وبسایت در حوزه مددکاری اجتماعی ایران (برای کلینیک ها، کانونها و انجمن های مددکاران اجتماعی چندین استان)

9- مدیریت اجراییِ بسیاری از پروژه های مختلف رسانه ای در حوزه های مختلف اجتماعی از سال 88 تاکنون

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9618
🔗www.socialwork2015.ir/?p=6624
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨قسمت چهارم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با خانم فاطمه جعفری✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.
با سلام و احترام؛ فاطمه جعفری هستم، دانشجوی دوره دکتری مددکاری اجتماعی

*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟
از همان ابتدا جهت تعمیق ماهیت حرفه ای خویش؛ چشم اندازهای حرفه ای من بر این اساس بود که حوزه های مختف مددکاری اجتماعی را تجربه کنم تا در نهایت بتوانم در حوزه اصلی فعالیت خودم که توسعه ادبیات نظری مددکاری اجتماعی است فعالیتهای خود را منسجم و هدفمند شروع کنم که در ادامه به برخی فعالیتهای خود اشاره می کنم:

۱- از دوران دانشجویی در مقطع کارشناسی از سال ۱۳۸۰ به عنوان مددکار اجتماعی، بعد به عنوان قائم مقام مدیر و بعد به عنوان ناظر سازمان های مردم نهاد در معاونت اجتماعی شهرداری تهران در حوزه کودکان کار و خیابان مشغول به کار شدم؛
۲- طرح خویش را به مدت ۲ سال در بیمارستان روانپزشکی رازی گذراندم؛
۳- مددکار اجتماعی مرکز مشاوره دانشگاه تهران (تا کنون ادامه دارد)
۴- فعالیت به عنوان کارشناس اعتیاد در سازمانهای مردم نهاد، دولتی و … که به مدت ۱۰ سال مشغول به کار هستم (تاکنون ادامه دارد)
۵- پروژه نویسی برای سازمانهای دولتی و غیردولتی مانند معاونت زنان ریاست جمهوری، مرجع ملی حقوق کودک (وزارت دادگستری) موسسه مهرآفرین و … در راستای اهداف بنیادین مددکاری اجتماعی به عنوان نمونه “تجربه زیسته مادران معتاد باردار و یا دارای نوزاد بی خانمان شهر تهران”
۶- فعالیت در حوزه سلامت با تمرکز بر سرطان؛
۷- همکاری در انجام طرح های فقرزدایی در استانهایی مانند سیستان و بلوچستان و در حال حاضر در مناطق شهری چون محله هرندی و تلاش در جهت تدوین مُدل کار در بافتهای فرسوده؛
۸- فعالیت علمی و تحقیقی در حوزه نظری مددکاری اجتماعی با تأکید بر فلسفه مددکاری اجتماعی و نظریه های مددکاری اجتماعی؛ حوزه فقر و باز آفرینی نقش مددکار اجتماعی تحت عنوان مددکار اجتماعی توسعه اقتصادی – اجتماعی با توجه به شرایط خاص توسعه ای ایران
۹- انجام فعالیتهای داوطلبانه پژوهشی برای موسساتی مانند موسسه نیکوکاری رعد (با تمرکز بر افراد دارای ناتوانی جسمی – حرکتی)؛ انجمن حامی (با تمرکز بر شهروندان افغانستانی)

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9624
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6628
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨قسمت پنجم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با آقای احمدعلی جبارزاده✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
* لطفاً به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید

اینجانب احمدعلی جبارزاده، کارشناس مددکاری اجتماعی و ارشد روانشناسی عمومی، دکترای کاربردی روانشناسی بالینی، متولد ۱۳۴۷ ارومیه و ساکن استان البرز می باشم.

* از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

بطور رسمی از سال ۱۳۷۰ فعالیت خود در حوزه مددکاری اجتماعی را آغاز نمودم.
از سوابق کاری خود می توانم به کار در بیمارستان روانپزشکی ارتش، مرکز بهداشت، زندان، مهد، مدرسه، دانشگاه شهید بهشتی، کارخانه، همکاری با دادگستری، بنیاد شهید، بنیاد کودک، بانک، تألیف کتب روانشناسی، برگزاری همایش های استانی و تأسیس و مدیریت کلینیک مددکاری اجتماعی و … اشاره کنم.

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9627
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6631
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨قسمت ششم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با آقای بهروز علایی✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.

با سلام و احترام، اینجانب بهروز علایی هستم، کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی از علامه طباطبایی، فعلاً در دانشگاه علوم پزشکی البرز به عنوان خدمتگزار در خدمت همکاران گرامی و مددجویان عزیز می باشم،

*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

بنده از سال ۷۸ وارد عرصه مقدس مددکاری اجتماعی در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل شدم، در سال ۷۹ مقاله ایی تحت عنوان “آیا سختی کار کارکنان بهداشت درمان بررسی میشود” را نوشتم و در شماره دو مجله علمی پرستاری چاپ شد، در سال ۸۰ طرحی را در بیمارستان امام خمینی اردبیل ارائه دادم، تحت عنوان طرح سبز، هدف کای طرح لینک دادن همراهان بیمار با پزشک معالج در یک مکان مشخص و زمانهای معین، این طرح بیانگر این بود که با توجه به اینکه همراهان بیماران در طول بستری بیمار هیچگونه دسترسی به پرشک معالح نداشتن، باعث نگرانی همراهان شده و به لحاظ اینکه سایر پرسنل زمان لازم برای آموزش بیماران را نداشتن، لذا دیدار همراهان بیماران با پزشک معالج یک دلگرمی خاصی را در همراهان ایجاد می کرد و نهایتاً ارتقاء رضایتمندی بیماران را منجر میشد، در سال ۸۸ به تهران منتقل شدم و پس از گذراندن فراز و نشیب های فرآیند کاری، پیشنهاد تعرفه ای شدن فعالیت تخصصی مددکاران اجتماعی را در بیمارستانها بصورت آیین نامه برای دانشگاه علوم پزشکی البرز ارائه نمودم، پس از تأیید به وزارت بهداشت درمان ارسال شد و کمک زیادی در برنامه ریزی و سیاستگذاری برنامه های مددکاری اجتماعی در وزارت بهداشت درمان را منجر شد، در سطح دانشگاههای علوم پزشکی، دانشگاه البرز تازه تأسیس شده محسوب میشود اما اداره مددکاری اجتماعی را با ارائه برنامه های استراتژیک عملیاتی دایر کردیم، مقاله های علمی داخلی و خارجی زیادی در رابطه با مددکاری اجتماعی ارائه کردم که نمونه های آن در سایتهای دانشگاه علوم پزشکی البرز و وسایتهای مددکاری اجتماعی موجود میباشد، البته از همکارانی که در این راستا با اینجانب مشارکت فعال و صمیمانه ای داشتن از جمله جنابان آقای دکتر مجیدی و استاد بشیری عزیز کمال سپاسگزاری را دارم،

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9630
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6634
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨قسمت هفتم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با آقای رسول گلجویی✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.

با سلام و احترام، رسول گلجویی هستم، متولد سال ۱۳۵۹، دانشجوی دکتری مددکاری اجتماعی

*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

فعالیتهای تحصیلی و حرفه ای اینجانب به اختصار به شرح ذیل می باشد:
– دانشجوی مقطع کارشناسی مددکاری اجتماعی ورودی سال ۱۳۷۸
– دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد مددکاری اجتماعی ورودی سال۱۳۸۲
– دانشجوی مقطع دکتری مددکاری اجتماعی ورودی سال ۱۳۹۲
– فعالیت در حوزه کودکان بدسرپرست و بی سرپرست در بهزیستی شهر تهران به مدت دوسال (۱۳۸۴-۱۳۸۵)
– بنیانگذاری بخش مددکاری اجتماعی در شرکت پارس خودرو و مسءول این بخش (از سال ۱۳۸۵ تاکنون)
– تألیف دو جلد کتاب تخصصی مددکاری اجتماعی
– ارائه چندین مقاله در حوزه آسیب های اجتماعی
– تدریس مددکاری اجتماعی از سال ۱۳۹۲ تاکنون

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9634
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6637
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨قسمت هشتم از گفتگوی با کاندیداهای انتخابات انجمن مددکاران اجتماعی ایران | آشنایی با خانم الهام محمدی ✨

با توجه به انتخاباتِ در پیش رویِ انجمن مددکاران اجتماعی ایران و اعلام حضورِ کاندیداهای مختلف جهت حضور در این عرصه انتخاباتی، مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان اقدام به مصاحبه با تعدادی از کاندیداها نموده است که صرفاً جهت آشنایی جامعه مددکاران اجتماعی ایران با نوع نگاهها، ایده ها و برنامه های این افراد صورت می پذیرد و به منزله تأیید و تبلیغِ آنان از سوی این مجموعه رسانه ای تلقی نمی گردد. لازم به ذکر است مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان یک رسانه مستقل و آزاد است و وابسته به هیچ نهاد دولتی و غیردولتی نمی باشد.

ضمن سلام و عرض ادب و احترام؛
*لطفا به اختصار خودتان را معرفی بفرمایید.

با سلام و احترام؛ الهام محمدی هستم. فارغ التحصیل دکتری مددکاری اجتماعی، مدرس و پژوهشگر حوزه سالمندی.

*** از چه سالی وارد حوزه مددکاری اجتماعی شده اید و چه فعالیتهای حرفه ای در این سالها داشته اید؟

از سال ۱۳۸۳ که به عنوان دانشجو وارد حرفه مددکاری اجتماعی شدم، تلاش کردم در خلال همان تجربه های اولیه آشنایی با گروههای هدف، به صورت کار داوطلبانه، ارتباط و درکی از مسائل آنها در میدان به دست آوردم. اما همین تجربه اولیه میدانی من را به این باور رساند که یک بُعد مهم حرفه مددکاری اجتماعی که ضرورت دارد به طور جدی دنبال کنم، بُعد علمی است. زیرا نقش آفرینیِ تخصصی به عنوان مددکار اجتماعی را مستلزم تجهیز به دانش روز دانستم تا بلکه از دور باطل عامیانه گرایی بیرون بیاییم. به همین منظور بعد از اینکه کارشناسی و کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به اتمام رساندم، در آزمون دکتری مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی در سال ۹۰ شرکت کردم و پذیرفته شدم.
در این سالها تلاش نمودم در حد وسع و توان علمی ام، در حوزه تألیف و ترجمه ادبیات حرفه و پژوهش در مورد گروههای هدف مددکاری اجتماعی اقدام کنم و با توجه به باور شخصی ام به لزوم تخصص گرایی در حرفه، بر حوزه سالمندی و کودکان کار و خیابان برای فعالیتهای علمی، پژوهشی و عملیاتی تمرکز نمودم. نتیجه این تمرکز ترجمه و تألیف چند کتاب و مقاله و همچنین اجرا یا همکاری در طرحهای پژوهشی در موسسه کهریزک کرج، موسسه مراقبتی هستی و بنیاد شهید استان البرز، دفتر آسیبهای اجتماعی معاونت اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، توسعه مدل نظری و ابزار سنجش سالمندی فعال و … بود که منجر به مبتنی ساختن برخی از برنامه ها و مداخلات تخصصی مددکاران اجتماعی درآن سازمانها بر شواهد علمی متقن شد.
در عرصه آموزش نیز از سال ۱۳۹۰ در دانشگاه های علمی کاربردی تهران و قزوین … و در حال حاضر در دانشگاه علامه طباطبایی مشغول تدریس میباشم. ارتباط با جامعه مدنی از طریق همکاری تخصصی با موسسه فعال در حوزه کودکان کار و خیابان (کیانا) و انجمن حامیان جامعه مدنی نیز بخشی از تلاشهای حرفه ای ام برای پررنگتر کردن نقش مددکاران اجتماعی در این بخش بوده است. (از ابتدای سال ۹۶ تا کنون)

✨متن کامل این مصاحبه را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9637
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6640
🆔●channele: @socialwork

‍ #پیام_ویدئویی
جواد طلسچی یکتا (مدیریت مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان)
کاندیدای انتخابات هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران
🆔 @socialwork

‍ ✨جعبه سیاه های جامعه را حفظ کنید✨
نویسنده: سلمان قادری؛ مددکار اجتماعی | انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان

“قاتل #ستایش_قریشی اعدام شد”. این تیتر جمله‌ای بود که روز پنج شنبه هفته گذشته در بسیاری از خبرگزاری های داخلی منتشر شد اما در هیاهوی اتفاقات یک هفته‌ی اخیر در کشور گم شد و چندان به آن پرداخته نشد. هر چند قبلاً در این خصوص مباحثی صورت گرفته بود و حتی به تشکیل جلسات و کارگروههای مردمی منجر گردید تا شاید بتوانند قاتل ستایش را از اعدام نجات دهند اما این تلاش ها عملاً به نتیجه نرسید.

پس از قتل ستایش تحلیل‌های چندی در خصوص دلایل و انگیزه‌های قتل وی و پیامدهای چنین روندی بر جامعه مطالبی در ابعاد حقوقی، روانی و اجتماعی آن مورد بررسی قرار گرفت. با این وجود به نظر می‌رسد که با توجه به اهمیت این موضوع، پرداختن به جنبه‌های مختلف، دلایل و عوامل آشکار ساز و زمینه ساز آن از اهمیت زیادی برخوردار باشد. زیرا هر چقدر در خصوص عوامل ارتکاب چنین جرایمی بیشتر نوشته شود گویی به حقیقت نزدیک‌تر خواهیم شد. به همین دلیل در این مطلب از زاویه‌ی دیگری به موضوع قتل ستایش با تاکید بر عدم اعدام قاتل وی پرداخته می‌شود. هدف از این اقدام، نه برائت قاتل از ارتکاب بزه، بلکه گشودن اسرار چنین جنایت‌هایی است که پیامدهای بسیاری بر خانواده و جامعه در پی دارد. موضوع جنایت یک نوجوان مسئله‌ای نیست که به راحتی بتوان از آن بگذریم. زیرا بسیار محتمل است که در شرایط مشابه و در زمان و مکان دیگر چنین اتفاقی رخ دهد. چنانچه اقدام شایسته‌ای به منظور پیشگیری از آنها صورت نپذیرد.

آسیب‌های اجتماعی عموماً پدیده‌های چند بعدی هستند که سلسله‌ای از عوامل در بروز و تشدید آن ها موثر اند. این عوامل در کنار همدیگر به وقوع آنها منجر می‌شوند. به عنوان مثال در بروز کودک آزاری علاوه بر عوامل فردی نظیر ضعف آموزش مهارت‌های زندگی و اجتماعی، ابتلا به اختلالات روانی نظیر بیش فعالی کودکان و …، عمدتاً عوامل خانوادگی و اجتماعی نظیر خشونت‌های خانگی، اعتیاد والدین، طلاق، فقر، زندگی در مناطق پر آسیب و … تاثیرات زیادی دارند. سایر آسیب‌های اجتماعی نیز به همین ترتیب است. یعنی مجموعه عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی در تعامل با یکدیگر در بروز و تشدید آن موثر هستند. اما شدت این عوامل با توجه به ویژگی‌های شخصیتی فرد و همچنین میزان عوامل خطر آفرین و محافظتی که پیرامون فرد، خانواده و جامعه پیرامون متفاوت می باشد. تحقیقات متعددی نیز پیرامون بسیاری از آسیب‌های اجتماعی صورت گرفته است و در همه ی این پژوهش‌ها بر نقش عوامل مولتی فاکتوریال در بروز آسیب های اجتماعی تاکید کرده‌اند و اثبات رسیده است.

✨متن کامل این مقاله را از طریق فایل پیوست شده و نیز لینک مطلب در پایگاه اطلاع رسانی مددکاری اجتماعی ایرانیان دریافت نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9649
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6648
🆔●channele: @socialwork

#واکاوی_مسائل_اجتماعی
✨جعبه سیاه های جامعه را حفظ کنید✨
🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9649
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6648
🆔●channele: @socialwork

#ویدئوهای_مددکاری_اجتماعی_ایرانیان
مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایران را در #یوتیوب دنبال کنید!
🔗https://goo.gl/Q7Bx51
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨سونامیِ سرطان✨
نویسنده: مرضیه ذاکری؛ مددکار اجتماعی
سلسله مطالب اختصاصی ابعاد اجتماعی و روانشناختی بیماری سرطان

گاهی وضعیت پیش آمده برای کسانی که دچار آسیب می شوند، به شکلی حلزونی آنها را درون آسیبهای بعدی می کشاند. در این مثلثِ اقتصادی- روانی و زیستی، افراد، مستعد انواع اختلالات روانی و جسمی می شوند که بازتاب آن جامعه ای نا امید، عصبانی و بیمار است.
پیوند عوامل روانشناختی و سلامتی جسمانی، خیابانی دوطرفه است که هر یک بر دیگری اثر می گذارد.
بدن ما که وجودی هوشمند است و هر سلولش بر روند حیات آگاه است، در مواجهه با هر آنچه که غیر طبیعیست، دچار سردرگمی می شود. با مزمن شدن این روند هرج و مرج در سلولها، بیماری افسارگسیختهٔ سرطان نمود پیدا می کند. اگرچه علم پزشکی در درمان این بیماری به دستاوردهای ارزشمندی دست یافته، اما آموزش و پیشگری، همیشه بر درمان ارجحیت داشته است.
فشارهای غیر قابل کنترل بر فرد در محیط و نیز موانع ابراز طبیعیِ هیجانات و از سویی دیگر محصولات غذایی تهی از کیفیت و حاویِ نگهدارنده ها و افزودنیهای شیمیایی، بر آشفتگی هوشمندیِ حاکم بر سلولها می افزاید.
روانشناسانِ تندرستی بر این باورند که سلامتی یک موفقیت شخصی است که با عوامل بسیاری مرتبط است. آگاهی از این عوامل، خود در پیشگیری از بیماری حائز اهمیت است. در واقع اختلالات روانی- فیزیولوژیکی، حالات جسمانی هستند که در آنه‍ا حوادث پر معنای روانشناختی بطور تنگاتنگی با نشانه های بیماری مرتبط هستند‌. مشخصهٔ این حالات جسمانی درد، هرج و مرج در تقسیم سلولها، آسیب و در نهایت تخریب واقعی بافته است. در واقع بیماری یک راهنمای درون است که اشاره بر نوعی عدم تعادل حیاتی در نقطه ای از اعماق وجود ما دارد، نوعی تعبیر و تفسیر اشتباه از حقیقت پیرامون … و بخش قابل توجهی از این عدم تعادل مربوط به محیط است که به شکل فشارهای روانی، تغذیهٔ غیر استاندارد، عدم تحرک و ورزش، نبود نشاط و آرامش، آلودگیهای هوا، صوتی و پارازیتی و … که در کل، سبک زندگیِ ما را شکل می دهد، جزئی از زندگی ما می شود‌ که هم ناشی از عدم آگاهی و اطلاعات است و هم شکلی تحمیلی برای زیستن ناگزیر مردم است که به خاطر شرایط اقتصادی به آنها تحمیل می شود.
بازتاب این زیست ناقص، جامعه ای است که در آن سرطان همچون یک سرماخوردگی ساده همه گیر شده و کل خانوادهٔ بیمار را درگیر آن می کند.
بالا‌ترین مسئولیت در این زمینه متوجهٔ کسانیست که مدعی مدیریت جامعه هستند و قاعدتاً بایستی دغدغه مند باشند.

✨متن کامل این یادداشت را از طریق لینک زیر در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان مطالعه نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9643
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6657
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨مددکاران اجتماعیِ تاب آور، جامعه ای تاب آور خواهند ساخت✨
انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان
نویسندگان: هما صدری و جواد طلسچی یکتا

با توجه به اینکه حرفه مددکاری اجتماعی از مشاغل سخت اجتماعی محسوب می گردد و به جهت دشواریهای شغلیِ مددکاران اجتماعی، بررسی و شناسایی روزنه های افزایش توانایی آنان در ابعاد مختلف از بدیهیات می باشد لذا ارتقاء سطوح کمّی و کیفیِ تاب آوریِ مددکاران اجتماعی از ضروریاتِ انکار ناپذیر “اشتغالِ توأم با بهداشت روانی در این حرفه” تلقی می گردد.
البته توجه به این نکته اهمیت بسزایی دارد که مبانی و اصول آموزشیِ تاب آوری و در ادامه آن نقشه راهِ توسعه تاب آوریِ اقشار و اصناف مختلف جامعه مسلماً می بایست متفاوت باشند.
بعنوان مثال: محتوای مبانیِ رایجِ آموزش تاب آوری برای جوامع هدف مددکاران اجتماعی، با مبانی و اِتودهای آموزش تاب آوری برای جامعه تخصصی مددکاران اجتماعی می بایست متفاوت باشد. اما متأسفانه با بررسی کوتاه نسبت به مفاد آموزشیِ تاب آوری که در حوزه های مختلف برگزار می گردد، به راحتی و وضوح کامل متوجه یکسان بودنِ محتوای قریب به اتفاقِ دوره ها و کارگاههای آموزشیِ برگزار شده می شویم. محتوای دوره های تاب آوری تماماً روانشناختی است و در اشکال مختلفی، صرفاً بر مبنای دستور کار نهادها، “فوری و رفع تکلیفی و گزارش محور” می باشند و به هیچ عنوان نتیجه محور نیستند.

✨متن کامل این یادداشت را از طریق فایل پیوست شده و نیز لینک مطلب در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان دریافت نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9663
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6660
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨سرطانها و سیاستگذاریها✨
نویسنده: محمد قربانی (چیری)؛ مددکار اجتماعی
انتشاریافته در مجموعه تخصصی مددکاری اجتماعی ایرانیان

رویکرد عمومی سالیان اخیر در مورد بیماریهای سرطانی که بیشتر ناشی از هزینه های گزاف درمانی و عدم پوشش مناسب بیمه‌ای درمانی و دارویی برای این نوع خاص از بیماری هاست، در اولین نظر متوجه سیاستگذاری پیشگیرانه ی (preventive policy) نظام سلامت می شود.
سیاستگذاری بهداشت و درمان به دو شکل متمایز قابل تعریف است:
نخست سیاستگذاری دولتی برای بهبود بهداشت از طریق خدمات بهداشتی و درمانی است که فقط شامل اقدامات وزارت بهداشت، متخصصان یا سایر خدمات بهداشت نیست.
در تعریفی وسیع تر، سیاستگذاری بهداشت با بسیاری از سیاستهای دیگر در ارتباط است. مثل مالیات بر فروش دخانیات، اقدامات برای کنترل الودگی آب و هوا، سلامت غذا یا بهداشت محیط کار.
در مورد سیاستگذاری سلامت باید یادآور شد موضوعاتی مانند وظیفه دولت در فراهم کردن خدمات بهداشتی، هزینه‌های روزافزون دارویی، انتظارات عامه از خدمات بهداشتی، توسعه فناوریهای پزشکی و بسیاری موضوعات دیگر این جنینی را شامل می شود،
این طور بنظر میرسد که یک توافق جمعی بر سر این مسأله وجود دارد که ”همه افراد بطور مستقیم یا غیر مستقیم تحت تأثیر هزینه ها و مزایای رفاه اجتماعی هستند”.
برخی از افراد از لحاظ درآمدی کاملاً به مزایای رفاهی وابسته‌اند در حالی که دیگران هیچگونه مزایای تامین اجتماعی دریافت نمی کنند و میزان استفاده ایشان از خدمات عمومی کم یا هیج باشد.
با این مقدمه میخواهیم به مبحث مورد نظر در مورد رشد روز افزون بیماریهای سرطانی و نحوه سیاستگذاری دولت در برخورد با این پدیده درمانی بپردازیم.
در تعریف عمومی، سرطان به مجموعه بیماریهایی گفته میشود که از تکثیر مهار نشده سلولها بوجود می آیند. علت دقیق این بیماری نامشخص است ولی عواملی مانند ژنتیک، مواد رادیواکتیو، مواد شیمیایی و سمی، تابش بیش از اندازه اشعه هایی مانند نور آفتاب، چاقی، مصرف دخانیات، رژیمهای غذایی و … از طرف پزشکان بعنوان عوامل اصلی سرطان معرفی شده اند.
رئیس مرکز تحقیقات سرطان ایران در تیرماه ۱۳۹۳ گفت تقریباً بالاترین نرخ رشد سرطان در جهان متعلق به ایران است، (ایرنا) و همچنین معاون مدیریت منابع انسانی وزارت بهداشت در سال ۱۳۹۲ آمار ابتلا به سرطان در ایران را سالانه ۹۰ هزار نفر و تعداد این افراد را در کشور حدود نیم میلیون نفر اعلام کرد و تخمین زد این آمار طی ۱۵ تا ۲۰رسا اینده به دو برابر افزایش پیدا کند. (ایسنا)

✨متن کامل این یادداشت را از طریق فایل پیوست شده و نیز لینک مطلب در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان دریافت نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9667
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6665
🆔●channele: @socialwork

‍ ✨مراقبت های بهداشتی تاب آور | Resilience Health Care
انتشاریافته در مجموعه رسانه های مددکاری اجتماعی ایرانیان
نویسنده: فاطمه محمدی؛ مددکار اجتماعی

مراقبت های بهداشتی تاب­آور به اختصار RHC نامیده می شود. توضیح ساده این است که RHC کاربرد مفاهیم و روش های #مهندسی_تاب_آوری در حوزه مراقبت های بهداشتی و به ویژه مشکلات ایمنی بیمار است.
انگیزه برای RHC سه مورد است. اولین انگیزه وضعیت تاسف بار امور در مراقبت های بهداشتی است. دومی این است که تلاش برای بهبود این امر تا کنون موفقیت محدودی داشته است. سومی پتانسیل ارائه شده توسط مهندسی تاب­آوری به عنوان رویکرد جایگزین برای ایمنی و مدیریت ایمنی است.
وضعیت تأسف بار امور: “وضعیت تاسف بار امور” مراقبت های ایمنی بیمار بیانگر این واقعیت است که وضعیت کلی قابل قبول نیست. مراقبت اصلاً آنقدرکه باید امن نیست. به بیان دیگر از شکسپیر، می­توانیم بگوییم: “چیز فاسدی در وضعیت مراقبت های بهداشتی وجود دارد.” پیدا کردن توجیه برای این دیدگاه سخت نیست، اما چند نمونه برای حال حاضر کفایت خواهد کرد. در یک مقاله با عنوان مناسب “آیا مراقبت های بهداشتی امن تر می شوند؟” وینسنت و همکاران (۲۰۰۸) اشاره کردند که ۱۰ درصد از بیماران بستری شده در بیمارستان های انگلستان درمعرض آسیب ناخواسته یا درمانزادiatrognic بودند. این سطح از آسیب در هر جایی که مطالعات مراقبتی از طریق بررسی مدارک پزشکی یا روش های دیگر انجام شده است، یافت شده است. و بسته به چگونگی اندازه گیری یاتروژنی، عوارض جانبی در هر پذیرش سوم یا چهارم، ممکن است رخ دهد (لندریگان و همکاران، ۲۰۱۰). علاوه بر این، مطالعه RAND توسط مک گلین و همکاران (۲۰۰۳) پیروی ضعیف از بسیاری از شیوه های بالینی توصیه شده را نشان می دهد، و تنها ۵۵ درصد از بیماران دریافت کننده مراقبت آن را مناسب می دانند. رانکیمان و همکارانش (۲۰۱۲الف؛ ۲۰۱۲ب)، تقریبا ۱۰ سال پس از RAND و در استرالیا به جای ایالات متحده، دریافتند که میزان بیماران دریافت کننده سطح مناسب مراقبت در سطح مشابهی باقی ماندند

✨متن کامل این مقاله را از طریق فایل پیوست شده و نیز لینک مطلب در پایگاه اطلاع رسانی مددکاران اجتماعی ایرانیان دریافت نمایید✨

🔗http://iraniansocialworkers.ir/site/?p=9669
🔗http://www.socialwork2015.ir/?p=6670
🆔●channele: @socialwork