━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین ياور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرامروز
━•··•✦❁💠❁✦•··•━
بخشى از شعر بلند #درفش_كاويانى
..
شما را تا به چند آخر
نشستن روز و شب اندوه و غم خوردن
شما را تا به کی باید
در این
ظلمت سرا عمری به سربردن
بپا خیزید
کف دستانتان را قبضه شمشیر می باید
کماندارانتان را در کمانها تیر می باید
شما را عزمی اکنون راسخ و پیگیر می باید
شما را این زمان باید
دلی آگاه
همه با همدگر همراه
نترسیدن ز جان خویش
روان گشتن به سوی
دشمن بد کیش
نهادن رو به سوی این دژ دیوان جان آزار
شکستن شیشه نیرنگ
بریدن رشته تزویر
دریدن پرده پندار
اگر مردانه روی آرید و بردارید
از روی زمین از دمشنان آثار
شود بی شک
تن و جانتان ز بند بندگی آزاد دلها شاد
تن از سستی رها سازید
روانها را به مهر اورمزد آشنا سازيد
از آن ماست پیروزی…
همه بی تاب و بس سر کش
روان گشتند
به سوی فتح و آزادی
به سوی روز بهروز ی
و بر لبها سرود افتخار آمیز
پیروزی
به روی سنگفرش کوچه سیل خشم
در قلب شب تاری
چو تندآب بهاری پیش می لغزید
و موج خشم برمی کند و از روی زمین می برد
بنای اژدهاکی را
و می آورد
طربناکی و پاکی را
در آن شب از دل و ازجان
به فرمان سپهسالار کاوه مردم ایران
ز دل راندند
نفاق و بندگی و خسته جانی را
و بنشاندند
صفا و صلح و عیش وشادمانی را
نوازش داد باد صبحدم بر قله البرز
درفش کاویانی را
✍🏻: #حمید_مصدق فراخور گرامى زادروزش💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
فرخنده جشن سده
در کتاب
«التفهيم و هم «آثارالباقيه
ابوریحان، از پدید آمدن آتش سخنی نیست بلکه آن را افروختن آتش بر بامها می‌داند که به دستور #فريدون انجام گرفت و در نوروزنامه منسوب به خيام
آمده‌است که: «#آفریدون همان روز که ضحاك بگرفت جشن #سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند.»
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین ياور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#شعرامروز
━•··•✦❁💠❁✦•··•━
بخشى از شعر بلند #درفش_كاويانى
..
شما را تا به چند آخر
نشستن روز و شب اندوه و غم خوردن
شما را تا به کی باید
در این
ظلمت سرا عمری به سربردن
بپا خیزید
کف دستانتان را قبضه شمشیر می باید
کماندارانتان را در کمانها تیر می باید
شما را عزمی اکنون راسخ و پیگیر می باید
شما را این زمان باید
دلی آگاه
همه با همدگر همراه
نترسیدن ز جان خویش
روان گشتن به سوی
دشمن بد کیش
نهادن رو به سوی این دژ دیوان جان آزار
شکستن شیشه نیرنگ
بریدن رشته تزویر
دریدن پرده پندار
اگر مردانه روی آرید و بردارید
از روی زمین از دمشنان آثار
شود بی شک
تن و جانتان ز بند بندگی آزاد دلها شاد
تن از سستی رها سازید
روانها را به مهر اورمزد آشنا سازيد
از آن ماست پیروزی…
همه بی تاب و بس سر کش
روان گشتند
به سوی فتح و آزادی
به سوی روز بهروز ی
و بر لبها سرود افتخار آمیز
پیروزی
به روی سنگفرش کوچه سیل خشم
در قلب شب تاری
چو تندآب بهاری پیش می لغزید
و موج خشم برمی کند و از روی زمین می برد
بنای اژدهاکی را
و می آورد
طربناکی و پاکی را
در آن شب از دل و ازجان
به فرمان سپهسالار کاوه مردم ایران
ز دل راندند
نفاق و بندگی و خسته جانی را
و بنشاندند
صفا و صلح و عیش وشادمانی را
نوازش داد باد صبحدم بر قله البرز
درفش کاویانی را
✍🏻: #حمید_مصدق فراخور گرامى زادروزش💐
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
فرخنده جشن سده
در کتاب
«التفهيم و هم «آثارالباقيه
ابوریحان، از پدید آمدن آتش سخنی نیست بلکه آن را افروختن آتش بر بامها می‌داند که به دستور #فريدون انجام گرفت و در نوروزنامه منسوب به خيام
آمده‌است که: «#آفریدون همان روز که ضحاك بگرفت جشن #سده برنهاد و مردمان که از جور و ستم ضحاک رسته بودند، پسندیدند و از جهت فال نیک، آن روز را جشن کردندی و هر سال تا به امروز، آیین آن پادشاهان نیک عهد را در ایران و دور آن به جای می‌آورند.»
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
━•··•✦❁💟❁✦•··•━
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#نثر_فارسی
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
🔥جشن #سده از باستانی ترین جشن‌های این مرز وبوم است. در شاهنامه فردوسی به عنوان یادگار هوشنگ از زمان کشف آتش ذکر شده است:
«ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار»
این است گزارش #بیهقی در سال۴۲۶ هجری قمری ، پس از بیستم ماه صفر از برگزاری سده در سه فرسنگی لشکرگاه مرو:
***
«وسده نزدیک بود، اشتران سلطانی را و از آن همه لشکر به صحرا بردند و گز کشیدن گرفتند تا سده کرده آید و پس از آن حرکت کرده آید . وگز می آوردند و در صحرایی که جویی آب بزرگ بود برآن برف می افکندند تا به بالای قلعتی برآمد و چهار طاقها بساختند از چوب سخت بلند وآن را به گز بیاگندند و گز دیگر جمع کردند که سخت بسیار بود و به بالای کوهی بر آمد بزرگ و اله (عقاب)بسیار و کبوتر و آنچه رسم است از دارات این شب به دست کردند. »
.... و سده فراز آمد، نخست شب امیر بر آن لب جوی آب که شراعی زده بودند بنشست و ندیمان و مطربان بیامدند و آتش به هیزم زدند- و پس از آن شنیدم که قریب ده فرسنگ فروغ آن آتش بدیده بودند- و *^کبوتران نفط اندود بگذاشتند و ددگان (بقار اندود) و آتش زده دویدن گرفتند و چنان سده یی بود که دیگر آن چنان ندیدم، و آن به خرمی به پایان آمد.»
✍🏻: #ابوالفضل_بیهقی
📚 تاریخ بیهقی
🔥**«کبوتران نفط اندود و ددگان بقار اندود آتش می زدند.»
این رسم آزارنده که در التفهیم وآثار الباقیه بیرونی هم بدان اشاره شده و به قول وی در خانه ملوک رسم شده در دربار غرنویان آیینی متداول بوده
است.
در عصر غرنویان کبوترانی که بال‌های آتشینشان را به هم می زدند و اوج می‌گرفتند و حیوانات بر افروخته ای که به سودای خنک شدن مانند گوی‌های آتشین به سرعت از تپه ها بالا می دویدند، نقش پیک‌هایی را داشتند که می‌بایست خورشید را مجبور به تقلید از خویشتن و طی چرخه صعودیش نمایند.
خلاف این کار را مسیحیان در جشن یحیی تعمید دهنده – بیست و پنجم ژوئن مصادف با چهارم تیر ماه- انجام می دهند، یعنی چرخ آتشباری را از بالای تپه رها می‌کنند تا مددی باشد به خورشید که باید در مدار خود پایین بیاید.
پس منظور از به هوا فرستادن آتش در شب سده قوت بخشیدن به خورشید است تا بتواند سیر بالا رونده خود را طی کند.
━··•✦❁💟❁✦•··•━
📎 فایل آوایی این بخش از کتاب بیهقی را در صبح و شعر بشنوید👇🏻👇🏻
📎همچنین pdf مقاله‌ای از مهرداد بهار درباره جشن سده و بازخوانی رمز و نشانه‌ها و نمادهای آن
━··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher
*خداوند بهترین یاور ماست*
━•··•✦❁🧿❁✦•··•━
#نثر_فارسی
━•··•✦❁✳️❁✦•··•━
🔥جشن #سده از باستانی ترین جشن‌های این مرز وبوم است. در شاهنامه فردوسی به عنوان یادگار هوشنگ از زمان کشف آتش ذکر شده است:
«ز هوشنگ ماند این سده یادگار
بسی باد چون او دگر شهریار»
این است گزارش #بیهقی در سال۴۲۶ هجری قمری ، پس از بیستم ماه صفر از برگزاری سده در سه فرسنگی لشکرگاه مرو:
***
«وسده نزدیک بود، اشتران سلطانی را و از آن همه لشکر به صحرا بردند و گز کشیدن گرفتند تا سده کرده آید و پس از آن حرکت کرده آید . وگز می آوردند و در صحرایی که جویی آب بزرگ بود برآن برف می افکندند تا به بالای قلعتی برآمد و چهار طاقها بساختند از چوب سخت بلند وآن را به گز بیاگندند و گز دیگر جمع کردند که سخت بسیار بود و به بالای کوهی بر آمد بزرگ و اله (عقاب)بسیار و کبوتر و آنچه رسم است از دارات این شب به دست کردند. »
.... و سده فراز آمد، نخست شب امیر بر آن لب جوی آب که شراعی زده بودند بنشست و ندیمان و مطربان بیامدند و آتش به هیزم زدند- و پس از آن شنیدم که قریب ده فرسنگ فروغ آن آتش بدیده بودند- و *^کبوتران نفط اندود بگذاشتند و ددگان (بقار اندود) و آتش زده دویدن گرفتند و چنان سده یی بود که دیگر آن چنان ندیدم، و آن به خرمی به پایان آمد.»
✍🏻: #ابوالفضل_بیهقی
📚 تاریخ بیهقی
🔥**«کبوتران نفط اندود و ددگان بقار اندود آتش می زدند.»
این رسم آزارنده که در التفهیم وآثار الباقیه بیرونی هم بدان اشاره شده و به قول وی در خانه ملوک رسم شده در دربار غرنویان آیینی متداول بوده
است.
در عصر غرنویان کبوترانی که بال‌های آتشینشان را به هم می زدند و اوج می‌گرفتند و حیوانات بر افروخته ای که به سودای خنک شدن مانند گوی‌های آتشین به سرعت از تپه ها بالا می دویدند، نقش پیک‌هایی را داشتند که می‌بایست خورشید را مجبور به تقلید از خویشتن و طی چرخه صعودیش نمایند.
خلاف این کار را مسیحیان در جشن یحیی تعمید دهنده – بیست و پنجم ژوئن مصادف با چهارم تیر ماه- انجام می دهند، یعنی چرخ آتشباری را از بالای تپه رها می‌کنند تا مددی باشد به خورشید که باید در مدار خود پایین بیاید.
پس منظور از به هوا فرستادن آتش در شب سده قوت بخشیدن به خورشید است تا بتواند سیر بالا رونده خود را طی کند.
━··•✦❁💟❁✦•··•━
📎 فایل آوایی این بخش از کتاب بیهقی را در صبح و شعر بشنوید👇🏻👇🏻
📎همچنین pdf مقاله‌ای از مهرداد بهار درباره جشن سده و بازخوانی رمز و نشانه‌ها و نمادهای آن
━··•✦❁💟❁✦•··•━
@sobhosher