📚 #عادتهاى_نويستدگان_موفق

#عادت، بهترین دوست #نویسنده است:
🔹٥- #عادت_بی‌وفایی
🔺گراهام گرین یکبار سؤال پرمعنایی پرسید: «آیا بی‌وفایی برای یک نویسنده همان‌قدر فضیلت محسوب نمی‌شود که وفاداری برای یک سرباز؟»
این چیزی است که معمولا برای توصیف نحوه ارتباط نویسنده با یک موضوع از آن استفاده می‌کنم اما پی برده‌ام که باید عادت بی‌وفایی نسبت به خودم را هم تمرین کنم.

🔻آنهایی که نمی‌نویسند صبر می‌کنند تا چیزی که می‌خواهند بگویند در ذهنشان روشن و شفاف شود و زمانی که به نظرشان به کمال رسید آن را جایی می‌نویسند
باید به آنچه قبلا راجع به موضوع مشابهی نوشته‌ام بی‌وفا باشم، به‌خصوص وقتی می‌بینم حس نوجویی‌ام، می‌خواهد با آنچه قبلا گفته‌ام سر مخالفت بردارد.
🔺#نوشتن، یک هنر تجربی است و من باید سؤال‌های قدیمی را بار دیگر به بوته آزمایش بگذارم و درباره موضوعی- که معمولا خودم هستم- عمیق‌تر به کندوکاو بپردازم. باید نسبت به بیشتر عقاید و باورهایی که مایه آسودگی خاطرم است بی‌وفا باشم.
🔻بعد از نوشتن یادداشت‌های محکم بر ضد جنگ، دیدم دارم در بزرگداشت یک لحظه باشکوه در میدان جنگ ترانه می‌نویسم. خشمی را که به خاطر از دست دادن زودهنگام دخترم احساس می‌کردم در داستانی منعکس کردم و بعد در ویرایش نهایی، بخش عمده‌ای از نوشته‌هایی را که مصرانه درباره‌شان بحث کرده بودم، #حذف_کردم.
ادامه دارد ...
#دونالد_ام_موری

@sobhosher

📚 #عادتهاى_نويستدگان_موفق

#عادت، بهترین دوست #نویسنده است:

🔹٧- #عادت_آسان_گرفتن

🔺من در میان جمعی از نویسندگان زندگی می‌کنم و از دست غرولندها و نالیدن‌هایشان راجع به اینکه #نوشتن چقدر سخت است به ستوه آمده‌ام.
با خودم فکر می‌کنم اگر آنها واقعا راجع به #نوشتن اینطور فکر می‌کنند چرا دنبال کار خوشایندتری نمی‌روند؟

🔻حقیقت این است که من مجبورم بنویسم، نیازمند نوشتنم و صد البته، به آن عشق می‌ورزم. در سال‌های اخیر سخت تلاش کرده‌ام تا نوشتن را به کاری راحت تبدیل کنم. درباره شرایطی که نوشتن را آسان می‌کند فکر کرده‌ام- لپ‌تاپ کوچکی که نزدیک صندلی‌ام در اتاق نشیمن قرار داده‌ام و در #سفرها همراهم می‌برم، #موسیقی‌هایی که به تمرکزم کمک می‌کنند، جمعی از #دوستان نویسنده و #خواننده‌‌های پر و پا قرصم که بهشان زنگ می‌زنم (مواقعی که نیاز به انگیزه دارم، مشورت یا حمایت می‌خواهم یا شنونده‌ای لازم دارم که پیش‌نویس اولیه‌ام را برایش بخوانم).

🔺به عادت‌های من فکر کنید اما سعی کنید عادت‌های خودتان را پرورش دهید، ببینید چه موقع نوشتنتان خوب پیش می‌رود و حاصل این بررسی را به عنوان عادت‌های نویسندگی خودتان مد نظرقرار دهید
🔻خیلی زود شروع می‌کنم، زمانی که به اندازه کافی با مهلت نهایی فاصله دارم و هنگامی که نوشتنم نمی‌آید، کمی از آن فاصله می‌گیرم، بارها و بارها برمی‌گردم تا زمانی که نوشتنم روان شود. برخلاف اظهار نظر مدرس‌هایی که می‌گویند: «سخت نوشتن باعث راحت خواندن می‌شود». برای من راحت نوشتن است که راحت خواندن را درپی دارد


ادامه دارد ...
#دونالد_ام_موری
@sobhosher

🔹توصيه هايى براى #نوشتن
اگر با ساختار داستان نويسى آشنا هستيد پس براى نوشتن📝
هيچ آداب و ترتيبى مجو
هرچه ميخواهد دل تنگت😍 بگو

🔻سعي نکنيد بهترين اثر دنيا را خلق کنيد. و از شکست هم نترسيد.
پشت ماشين تحريرتان با آرزوهاي بزرگ ننشينيد. بازيگوشي کنيد و حرف‌هايتان را روي کاغذ بياوريد. چون الان وقت رعايت قوانين خشک نيست. زمان، زمان صداقت است: بيان درونيات و آزادي در بيان هر چيزي که دلتان مي‌خواهد. مي‌توانيد اثري بنويسيد که پر از غلط املايي است.

🔺موقع نوشتن، ويرايش نکنيد. موقع نوشتن درباره مطلبتان قضاوت نکنيد. چيزهايي را که همين الان نوشته‌ايد تغيير ندهيد. موقع نوشتن، املاي کلمات را تصحيح نکنيد. نويسنده‌هايي که موقع نوشتن مطالبشان را بازنويسي مي‌کنند هيچ وقت نوشته‌شان را تمام نمي‌کنند. به خودتان امکان بهتر شدن بدهيد و بگذاريد روي کاغذ بشکفيد. بگذاريد نوشته‌تان بسط پيدا کند و آزادانه بر قلمتان جاري شود.
دست از نوشتن نکشيد تا نوشته‌تان را تحسين کنيد يا از آن ايراد بگيريد.

🔻پس از تمام کردن رمان، متن کامل را تا مدتى، يک روز، يک شب يا حتي يکى دو هفته در فريزر بگذاريد! سپس آن را بخوانيد و چيزهايي را که لازم مي‌دانيد تغيير دهيد. اما فقط هنگامي که نوشته‌تان سرد شد اين کار را بکنيد، نه وقتي که داغ داغ است و تازه آن را تايپ کرده‌اید.

#جودی_دلتون
ترجمه: محسن سلیمانی
منبع : داستان نويس
@sobhosher

🔹توصيه هايى براى #نوشتن

❌ #نوشتن اثر را با حرف زدن در مورد آن به تاخير نياندازيد.
حرف زدن در مورد سوژه‌ها خيلي لذت‌بخش است.
در واقع بهترين سرگرمي نويسنده‌ها موقع ديدن همديگر صحبت راجع به سوژه‌هاست.
🔺مثلا نويسنده الف به نويسنده ب مي‌گويد: «يک سوژه عالي براي نوشتن رمان دارم گوش کن؛ راجع به دختري است که مي‌خواهد خودکشي کند. داستان در آلاسکا اتفاق مي‌افتد. اين دختر پسر عمه‌اي دارد که....» بعد آن‌ها دوباره قهوه☕️ سفارش مي‌دهند و ساعت‌ها وقت نويسنده تلف 🧭مي‌شود.
حال آن که مي‌توانست با استفاده از همين چند ساعت، قسمت‌هايي از داستانش را بنويسد. اما حالا ممکن است هرگز اين داستان را ننويسد. چون نويسنده الف با بيان سوژه قوي‌اش براي ديگري، از فشار احساسي آن راحت شده. ضمن اين که واکنش فرد مقابل را ديده و ستايش او را شنيده است و ديگر واقعا احتياجي ندارد که داستانش را بنويسد.

🔻صبر کردن و تکمیل جزئیات نوشته همیشه می‌تواند وسوسه‌انگیز باشد، اما نوشتن یک پیش‌نویس سریع و خشن کمک می‌کند کار سریع پایان یابد و آن گاه جزئیات دقیق تر برای بعد است.

_اگر می‌خواهید رمان‌تان را سریع تمام کنید قاعده‌اش این است: به هر قیمتی پیش بروید.

_در نهایت یک پیش نویس خشن به پایان رسیده است که می توانید با آن کار کنید.

🔺یک مزیت دیگر برای این رویکرد وجود دارد: وقتی شما تا حد امکان آزادانه نوشته‌اید و با کم‌ترین تلاش ممکن ، سهل‌تر بی‌رحمانه برش می‌دهید و کار خود را زیبا و پیراسته می‌کنید.

#جودی_دلتون
ترجمه: محسن سلیمانی
منبع : داستان نويس
@sobhosher

💐درود دوستانم
اين مطلب ربطى به #استيون_ادوين_كينگ ندارد (از فردا مطالب كتاب راز نوشتن را ادامه ميدهم )
چون رسم كانال صبح و شعر تبليغات نيست اما معرفى منابع و كانال هاى خوب را وظيفه ميدانم
به همين بهانه. اين 👇🏻👇🏻متن از جناب فهيم عطار در باب نوشتن را انتخاب كردم
اميدوارم شما هم مثل من از خواندن نوشته هاشون لذت ببريد🙏🏻

🔺🔻🔺


همین آخر هفته یک دورهمی راه انداخته بودم در باب #نوشتن و لذت نگارش و چرا بنویسیم و الخ. کلی آدم را فریب دادم و مجبور کردم تا سه ساعت بشینند پای حرف‌هایم. راس ساعت مثل قزافی نشستم روی صندلی و میکروفون را چهارچنگولی چسبیدم. کلا تریبون و منبر سکرآور است و وقتی آدم بهش دست پیدا کند، آن را ول نمی‌کند. اعتیادآور است. یک جایی حرف‌مان رسید به ارزش نوشتن و گفتم که پربهاترین چیزهای جهان، مجانی هستند. جهت اثبات، عشق را مثال زدم که مجانی است اما پربها. یا حیات و جان را مثال زدم که مجانی می‌دهند دستمان و از همان ثانیه اول می‌شود قیمتی‌ترین مایملک‌مان. بعد آمدم آمپر بحث را بچسبانم به سقف و مثال سوم را زدم و گفتم مثل آزادی. که خب کاش نمی‌زدم. مثال اشتباهی بود. همه‌ی مثال‌های دیگرم را هم برد زیر سوال. آزادی در تئوری مجانی است. اما در عمل هر چقدر که شترمرغ توان پرواز داشته باشد، انسان هم آزادی دارد. در واقع باید بهای زیادی بابت آزادی داد.

بابت همین خواستم این‌جا اقرار به اشتباه کنم. مثال من اشتباه بود. آزادی مجانی نیست و هزینه دارد لاکردار. در واقع بابت چیزی که در بدو تولدمان قولش را به آدم می‌دهند و حق‌مان است، باید بهای سنگینی بدهیم. حتی شاید مجبور شویم آن چیزهای گرانی که داریم را هم بابت آن خرج کنیم. جان. عشق. هنر. لامصب بزرگ‌ترین کلاهی که سر آدمیزاد گذاشته‌اند همین ترکیب چرند «انسان آزاد» است. همان دروغ بزرگی که به جوجه شترمرغ‌ها می‌گویند که شما پرنده‌اید اما نباید بپرید.

خلاصه این‌که ببخشید. من مثال اشتباهی زدم. آزادی ارزش‌مند و گران است و هیچ مشابهتی با جان و عشق و هنر ندارد. آزادی یک سر و گردن از همه چیز بالاتر است. آزادی مدینه‌ی فاضله است. شهری که شترمرغ‌ها در آن مثل پرستو پرواز می‌کنند.
#فهیم_عطار
@fahimattar
@sobhosher

🔹کتاب راز نوشتن، اثری نوشته ی
#استيون_ادوين_كينگ هم خودزندگی نامه است و هم کلاسی ارزشمند برای یادگیری #قواعد_نوشتن از یکی از پرفروش ترین نویسندگان تمامی اعصار،

🔻برای شکست و انتقاد بیش از حد تحمل‌تان آماده شوید.

کینگ #نوشتن داستان را با گذشتن از اقیانوس آرام سوار بر یک وان حمام مقایسه می‌کند، چون به گفته‌ی او در هر دوی آنها «یک عالمه فرصت برای شک کردن به خودتان» وجود دارد. نه تنها خودتان به خودتان شک می‌کنید، بلکه دیگران هم به شما شک خواهند کرد.
کینگ می‌گوید: «اگر دنبال نویسندگی (یا نقاشی، یا مجسمه‌سازی یا موسیقی…) بروید، بالاخره یک نفر پیدا می‌شود که این کار را در نظرتان کوچک و #بی‌اهمیت جلوه بدهد.»

🔺گاهی باید حتی اگر حوصله هم ندارید به نوشتن ادامه بدهید. کینگ می‌نویسد: «اینکه یک کار را فقط به خاطر سخت بودنش، چه از لحاظ احساسی و چه تخیلی، کنار بگذارید اصلا خوب نیست.» و توصیه می‌کند که حتی وقتی شکست می‌خورید، مثبت‌اندیش باقی بمانید:
« #خوش‌بینی بی برو برگرد یک #جواب_دندان‌شکن به #شکست است.»

ادامه دارد ....

@sobhosher