‍ #موسيقى_خوب_بشنويم 🎧🎼🎵🎶🌺🎧
#شعرخوب_بخوانيم


یقین درم اثر امشو به های های مو نیست
که یار مسته و گوشش بگریه‌های مو نیست

خدا خدا چه ثمر ای موذناکه امشو
خدا خدای شمایه خدا خدای مو نیست

نمود خو‌نمه پامال و خونبها مه نداد
زدم چو بر دمنش دست‌، گفت پای مو نیست

بریز خونمه با دست نازنین خودت
چره که بیتر ازی هیچه خونبهای مو نیست

بهار اگر شو صدبار بمیرم از غم دوست
بجرم عشق و محبت‌، هنوز جزای مو نیست

تک نوازی سنتور و دکلمه : استاد #پرویز_مشکاتیان فراخور گرامى زادروزش مانا نام و يادش💐
بالهجه ی نیشابوری
شعر : #ملک_الشعرای_بهار
از آلبوم تمنا

بهارتون از شوق هستى سرشار🥰💐
@sobhoshet

يك حبه شعر #پارسى با چاى #انگليسى☕️
مترجم: سعيد عزيزى
@sobhosher

‍ چو خورشید...

سروده: #فردوسی
اجرا : #مریم_رضوی
موسیقی: بداهه دربیات اصفهان
تار: #پویان_بیگلر
تمبک: #سعیدجلالیان

#۲۵اردیبهشت، فرخنده و خجسته روز بزرگداشت حکیم توس #فردوسی بزرگ💐💐💐
@sobhosher

يك حبه شعر #پارسى با چاى #انگليسى☕️
برگردان: سعيد عزيزى

@sobhosher

امروز پنجشنبه ۲۵ اردیبهشت #روزفردوسی نامگذاری شده است. بخارا بخاطر گرامی‌داشت این روز بزرگ چند قطعه از فیلم‌های شب بزرگداشت استاد خالقی مطلق را که بدون تردید از بزرگان درجه اول شاهنامه‌شناسان ایران و جهان است انتخاب کرده است که در چندین قطعه ملاحظه خواهید کرد.
سخنرانی دکتر ژاله آموزگار در شب دکتر جلال خالقی مطلق که در روز هفتم اردیبهشت‌ماه ١٣٩٣ در کانون زبان فارسی برگزار شد.

#ژاله_آموزگار
#جلال_خالقی_مطلق
#فردوسی
#مجله_بخارا
#علی_دهباشی

@sobhosher

پیام دکتر #جلال_خالقی_مطلق
شاهنامه پژوه گرانقدر
به مناسبت روز #فردوسی
اردیبهشت ۱۳۹۹

بزرگداشت سرایندهء ملی ایران، استاد #ابوالقاسم_فـردوسی را به دوستداران زبان و ادب فــارسی و تــاریخ و فـرهنگ ایــران شــادباش می‌گویم. بویــژه امسال که ویروس اهـریمنی کُــرونا بر جهـانیان تاخته‌است، باید یاد #فردوسی بزرگ را گـرامی داشت، زیرا او در اثــر جاودانی خود #شــاهـنامه بارها و بارها در نکــوهش آز و رنجـــی که از آن به مـردم می‌رسد سخن گفـته‌است، و چون نیک بنگریم عـلت پیدایش و گسترش این ویروس جز آز بشر نیست: ویـــروس کُـرونا پـاسخی است به تجاوز انسان آزمند به حـریم طبيعت.


@sobhosher

🔴چرا فردوسی به فکر سرودن شاهنامه افتاد؟
دکتر #محمدعلی_اسلامی_ندوشن

داستان‌های شاهنامه از نظر مردم دوره ساسانی تاریخ قدیم سرزمین ایران بود. ساسانیان از سلسله های تاریخی ماد و هخامنشی اطلاع درستی نمی‌داشتند و تنها داستان هایی را که از کتاب مقدس اوستا نشات گرفته و روایاتی که سینه به سینه گشته بود، تاریخ نیاکان خود می پنداشتند. مجموعه این تاریخ افسانه آمیز، ایران را به سپیده دم دور دست حیات خود می‌پیوست. روایات آن، بسان چشمه ای بود که از میان گل و لای قرون صافی شود و جاری گردد. آنچه به جای مانده بود، زلال تمدن و سرگذشت قومی، که دوران های پرکشاکش تیرگی‌ها و روشنی‌ها را گذرانده بود.

هر ملت بزرگ باستانی، برای دوران تکوین خود حماسه‌ای دارد که باید به دست شاعر زبردستی زایانده و پرورده شود. تاریخ مضبوط، از روح و آب و رنگ بی بهره است، گرد و خاک قرون بر خود دارد، به عالم مردگان متعلق است، اما حماسه، تاریخ زنده است، نمایندۀ روح ملتی است که هنوز نمرده است. پهلوانان حماسه، شعلۀ مرموز حیات جاودان یک قوم را در خود دارند.
ایرانیان دوره ساسانی با این داستانها ریشۀ خود را در زمین محکمتر می‌یافتند. آغاز دنیا و آغاز تمدن را از کشور خود می‌دانستند و نیاکان خویش را جهاندارانی می‌دیدند که از دیرباز بر دنیا سروری کرده بودند. از آنان، درس زندگی کردن و مردن می‌آموختند.
این خود پرمعناست که داستانهای باستانی ایران، در دوران یزد گرد شهریار، یعنی زمانی که شاهنشاهی ایران در آستانۀ غروب کردن بود، بنام (خداینامه) تدوین گردید. شاید دلهایی در آن زمان گواهی داده بود که بزودی از همۀ شکوه گذشته جز داستان چیزی در دست نخواهد ماند.
پس از اسلام، (خداینامه)، یکی از چند کتابی بود که به دست روزبه بن مقفع، حکیم و ادیب ایرانی، به زبان عربی ترجمه گردید. ما نمی دانیم که ترجمه‌های فارسی آن کی و به دست چه کسانی صورت گرفته است. آنچه می‌دانیم این است که این کتاب مهم‌ترین اثری بوده است که ایران بعد از اسلام را به ایران گذشته پیوند می‌داده.

از این پس، نهضت پشت نهضت بود که در ایران بر ضد دستگاه خلافت ایجاد می‌شد. این نهضت‌ها گر چه در تضعیف حکومت بغداد موثر بودند، اما دیر یا زود در هم شکسته شدند. سرداران و مردانی چون سنباد، مقنع، افشین، بابک خرم دین و مازیار، همگی نابود گردیدند، بعضی از آنها به دست خود ایرانی‌ها، عبدالله طاهر، مازیار را از میان برداشت، افشین بابک را، و بعد خود او نیز به دست معتصم خلیفه کشته شد.
قیام این مردان، در عمق، با قصد رهایی ایران از سلطۀ اعراب همراه بود.
روش دیگر برای بازیافت شخصیت ایران نه از راه مخالفت، بلکه از طریق همکاری اعمال می شد؛ خانوادۀ سهل و برمکیان این راه را در پیش گرفتند، لیکن سر انجام هر دو خانواده از میان برداشته شدند. عباسیان، تا حد اخذ آداب و تمدن ایران که لطمه‌ای بر استیلای اعراب نمی‌زد، جلو می‌رفتند؛ولی به محض آنکه بیم تفوق عنصر ایرانی در کار می‌آمد و بوی خطر به مشام می‌رسید،بی‌رحمانه به کشتار و قطع نفوذ ایرانیان می‌پرداختند.

نفوذ معنوی ایران پیش از اسلام، تا بدان حد بودکه اکثر امرا و سرداران داعیه دار میکوشیدند تا نسبت خود را به یکی از خانواده‌های فرمانروای پیشین پیوند دهند. ابومسلم خراسانی خود را از تخمۀ بزرگمهر حکیم می‌خواند،طاهریان نسب خویش را به رستم می‌رساندند، دیلمیان به یزدگرد،و سامانیان به بهرام چوبینه. یعقوب لیث نژاد خود را به خاندان خسرو پرویز می‌پیوست،و امیر همزة بن عبدالله خارجی به پادشاهان کیان. ایران پس از اسلام، تکیه گاه و پرورنده رؤیاها و عصیانها و بلند پروازیها شده بود.
اگر مقاومت‌های جنگی شکست خورد، جنبش های روحی فرو ننشستنی بود،و حماسه ملی ایران، و یاد بود شکوهمندی گذشته، می‌بایست جوهر خود را در کتابی چون شاهنامه فرو چکاند. جسم ایران پایمال شده بود، اما روح او از پشت خاکستر حوادث زبانه می‌کشید، و بدینگونه، شاهنامه،کتاب اخگرها و خاکسترها،پدید آمد.
می‌بینیم که همه زمینه‌ها برای سروده شدن چنین کتابی فراهم بود؛ تنها شاعر بزرگی می‌بایست که آن را از آرزو به عمل درآورد. فردوسی،درست در همان زمان که می‌بایست،سربرآورد. اگر از او می گذشت، شاید حماسۀ ملی ایران هرگز سروده نمی‌شد؛چه،اندکی بعد تسلط سلسله‌های ترک نژاد غزنوی و سلجوقی و خوارزمشاهی، چنان روح ایران را آلوده به عرب زدگی و ترک زدگی کرد که دیگر وجدان حماسی ایران نمی‌توانست سر برافرازد؛ چنانکه بعد از این دوره می بینیم که تنها عرفان ایران توانست در برابر این آلودگی روحی که باد را بر بیرق ظاهربینی و تملق و زبونی می‌وزاند، کانون مقاومتی ایجاد کند.
دوران فردوسی،دوران حماسه بود، و بعد از او دوران عرفان فرا رسید. این هر دو، نشانۀ عصیان و ایستادگی قوم ایرانی در برابر ظلم و خشونت بود.

فراخور #۲۵اردیبهشت بزرگداشت #حکیم_ابوالقاسم_فردوسی
@sobhosher

به مناسبت ۲۵ اردیبهشت
روز بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی
...
بن مایه اندیشه حکیم ابوالقاسم فردوسی

ابوالقاسم فردوسی طوسی، شاعر حماسه سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران، است.
...
@sobhosher
www.aparat.com/v/8Sz2l

انگیزهٔ فردوسی از سرودن شاهنامه
گفتاری کوتاه از استاد#جنیدی
https://t.me/bonyad_neyshaboor

🔸پیام یکتا عسگری برای بزرگداشت حکیم توس در کنار ارامگاه رادمان پور ماهک( #یعقوب_لیث_صفاری)

ايران را باشگاه شاهنامه پژوهى كنيم

@sobhosher

#شعر_خوب_بخوانیم
#موسيقى_خوب_بشنويم 🎧🎼🎶🌺
نماهنگ #درودفردوسی

...چو بر رخش اندیشه‌ها تاختی
درفش سخن را بر افراختی
نبشتی چو شهنامه‌ی شاهوار
همان خسروان نامه‌ی استوار
یکی گنج پر رنج آمد پدید
که دیگر چون او در جهان کس ندید...

سروده و گويش: #هما_ارژنگی
#روز_فردوسی

@sobhosher

يك حبه شعر #پارسى با چاى #انگليسى☕️
برگردان: دكتر كرمانى
@sobhosher

‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ ‍ 🌸🌺 #شاهنامه_خوانی
شاهنامه حماسهٔ ملی ایران
سروده:حکیم #ابوالقاسم_فردوسی

خواندن بهرام گور لوريان را از هند
آوای: استاد #شهریار_قاسمى
                                               
🙏🏻💐
‏@sobhosher

#پند_از_شاهنامه

@sobhosher