📝АЛЛОҲНИНГ ҚУДРАТИ

Яқинда пойтахтга иш билан бориб, бир аёл билан суҳбатлашиб қолдим. Ижодимни кузатиб юрар экан. Исмимини эшитиб мени ғойибона танишлигини, мумкин бўлса икки оғиз гапи борлигини айтиб қолди. Бироз вақтим борлиги сабаб уни эшитишга розилигимни билдирдим. Хиёбонга бориб, ўриндиққа ўтирдик. У гап бошлади.
--Исмим Дилдора. Аслида мен Тошкентлик эмасман. Вилоятданман. (Қайси вилоятдан эканини ёзмай қўя қолдим --муаллиф)
Бундан ўн икки йил муқаддам бўлган воқеани охири қандай тугагани ҳақида сизга сўзлаб берсам. Шуни ёзсангиз. Каналингизга қўйсангиз. Зора кўпчилик ўқиб, хулоса чиқарса.
У пайтлар мен 19 ёшда, ҳали турмушга чиқмаган қиз эдим. Қўшнимиз бўларди. Назира келинойи деб чақирардик. Учта боласи бор, камқўриқ оила эди. Эри Рустам ака Россияда ишлаб келарди. Ҳаётда моддий томондан анча қийинчилик кўришганди. Буям етмагандай Назира келинойи тўртинчисига ҳомиладор эди. Кутилмаганда уларни бошига фалокат тушди. Рустам ака ишлаётган жойида 5-қаватдан тушиб кетиб, ногирон бўлиб қолди, чалажон аҳволда самолётда олиб келишди. Маъракалар ўтгач, Назира келинойи бизникига чиқди. Онам билан суҳбатини дафъатан эшитиб қолдим.
--Жамила опа. Менга бир ярим миллион зарур бўпқолди. Бериб турсангиз. Ишлаб ойлик олсам қайтараман,--деди келинойи йиғлаб.
--Йиғламанг Назирахон. Пул сиздан айлансин. Бераман. Аммо шунча пулни нима қиласиз?-- деб сўради онам.
--Биласиз, учта болам бор. Бу жўжаларни боқиш осонмас. Бунинг устига қорнимдаги ҳомилам эгизак экан. Ҳомиламни аборт қилдираман. Ахир шунчасини қандай боқаман. Ҳозир уйда егани ҳеч вақоимиз йўқ,--дея йиғлади келинойи.
Бу гапларни эшитиб мени ток ургандек бўлди. Титраб кетдим. Ҳали турмушга чиқмаган эрсам-да, фарзанд доғида куйиб юрганларни кўпини кўрганман. Келинойи эса Аллоҳ берган неъматни олдириб ташламоқчи.
--Йўқ!!! Бундай қилманг жон келинойи. Рўзғорингиз учун майли пул берамиз. Аммо болани олдирманг,--деб ялиндим мен. Онам ҳам мен тараф бўлди. Машаққат билан амаллаб келинойини аборт қилмасликка кўндирдик. Вақти-соати етиб, Назира келинойи эгиз фарзанд кўрди. Бир ўғил ва бир қиз. Бу орада мен турмушга чиқдим. Хўжайинимни оиласи ўртахол оила эди. Турмушимизда камчилик бўлмаса-да, рўзғоримиз камчил эди. Турмушга чиққанимдан икки ойдан кейин эрим билан ишлагани Россияга кетдик. Назира опага онам баҳолиқудрат ёрдам бериб турди.
Россияда иш бошлаганимга бир ойча бўлганда онам билан телефонда гаплашдим. Гап орасида Назира келинойи ҳақида сўрадим. Онам йиғлаб деди:
--Қизим! Ёмон иш бўлди. Назира эгизакларини пойтахтлик фарзанди йўқ оилага сотиб юборди. Шунча ялиндим, кўнмади. Йўқчилик қурсин,--деди увиллаб. Ичимда нимадир узилгандек бўлди. Онамга майли, бўлар иш бўпти, дедим-у, аммо бир ойгача унутолмадим. Орадан йиллар ўтди. Бу орада мен ҳам икки нафар фарзандли бўлдим. Турмуш ўртоғим дардга чалиниб, даволаш учун пойтахтга олиб келдик. Тошкентда икки ой қолишимиз маълум бўлгач, табиийки, мен бирон иш ахтариш пайига тушдим. Чекка вилоятдан қатнаш осонмас. Шу сабабли ўзим учун ҳеч бўлмаса ҳаракат қилишим керак. Суриштириб, ахтариб бир хонадондан иш топдим. У хонадон ўзига тўқ бўлиб, мен у ерда оқсоч сифатида ишладим. Дастлабки кунларданоқ оила аъзолари менда ўзгача таассурот қолдиришди. Кўпчилик бой хонадонларда оқсочларни кўпам назарга илишмайди. Мен иш бошлаган хонадонда эса умуман аксинча. Мени худди оила аъзосидек ҳурмат қилишарди. Бундан мамнун эдим. Икки ҳафтача ишлаган пайтим эди. Бир пайт уй эгасининг таътилга кетган эгизаклари қайтишди. Улар мен бу уйга ишга кирмасимдан олдинроқ қишлоққа, қариндошлариникига кетишган экан. Эгизакларни кўрдим-у, негадир Назира опани эгизаклари эсимга тушди. Оила бекаси Комила опа билан шу ҳақда суҳбатлашдим. Болаларни ёши ҳам тахминан тўғри келарди. Қизиқишим ортиб, бир куни Комила опадан сўрадим:
--Мени маъзур тутинг опажон. Эгизакларингиз неча ёшда?

​​--Ўн икки ёш,--деди Комила опа.--Икковини ҳам арабчага ўқитганмиз. Ҳозир Ҳасанжон ҳам, Зуҳра ҳам Қуръони Каримни тўлиқ ёд олишган. Буларни аслида ўзим туғмаганман. 15 йил давомида фарзандимиз бўлмади. Бола асраб олишни мўлжалладик.
Ўша кунларда қайсидир вилоятдан бир аёл эгиз фарзандини сотмоқчи экани тўғрисида хўжайиним гап топиб келди. Бордик. Гаплашдик. У аёлни исми Назира экан.....
Комила опани қолган гаплари қулоғимга кирмади. Мен ҳаммасини тушуниб етгандим. Демак, Назира опа муҳтожлик туфайли сотган эгизаклар ҳозирги кунда Комила опани фарзандлари. Комила опа уларни ўзи туққандек тарбиялаб, қори ва қория қилиб тарбиялабди.
Бир пайтлари шу гўдакларни вояга келтирган онаси Назира келинойи эгизаклардан воз кечмоқчи бўлгани, аборт қилмоқчи бўлганида мен ва онам уни йўлдан қайтаришимиз, орадан йиллар ўтиб, айнан ўша эгизакларга рўпара келишим. Булар бежиз эмас. Бу бутун оламлар Роббиси бўлган зотнинг тақдири эди. Дарҳақиқат, Аллоҳнинг қудрати буюк. Албатта, У ҳоҳлаган иш бўлади.
Аллоҳ аввал болаларни абортдан сақлади. Кейин улар пойтахтга сотилди. Сўнг эса мени уларга рўбарў қилди. Бу билан Яратган Аллоҳим шундай демоқчи:
Эй бандам, сен минг уринганинг билан мен битган тақдирни ўзгартира олмайсан. Мен шу гўдаклар қори бўлишини истадим ва бу бўлди. Шунда ҳам қудратимга шубҳа қилувчилар бўлса, шунда ҳам синовимга шукр қилмайдиганлар бўлса, улар ўзларига зулм қилувчилардир.
Дилобар Уралова


T.me/sinovlarihayot

🥰🥰SOLIHIM
SOLIHAM🥰🥰
✨Abadiy birgamiz✨

Meni sevsang, Allohni sev.
Meni sevsangiz, Rasulullohga oshiq bo'ling...

💍1-QISM💍

---Ey Allohim, men boylik so'ramayman, mansab yoki obro' so'ramayman. Iltimos, menga mehribon ota-ona ato qilgin...--- Soliha joynamoz ustida yig'lab duo qilardi. Uning kichina qo'lchalari bilan yuziga fotiha tortganini ko'rgan kishi shubhasiz ko'z yoshini tiyib turolmaydi.
U duo qilib bo'ldi, lekin joynamozni yig'madi. Qo'liga oldida turgan Qur'on kitobini oldi-da shirali va jajji ovozi bilan oqiy boshladi. U hali o'qishni unchalik bilmagani uchun tutilib o'qir, shunday bo'lsayam bor vujudi bilan har bir so'zni aniq talaffuz qilishga harakat qilardi.
Endi Solihaning o'zi haqida gapiradigan bo'lsam...
Soliha 9 yoshli qiz. O'zi oppoq, dunyo go'zali bo'lmasa-da o'ziga yarasha husni bor. Farishta bo'lmasa-da, juda mehribon. O'g'rilik qil deyishsa, ko'nib ketadigan darajada sodda bo'lmasa-da, juda ko'ngli ochiq qiz. Bundan uch yil oldin onasi vafot etgan. Otasi esa unga mehr berolmayman deb mehribonlik uyiga topshirib yuborgan. Soliha shuncha yil ota-onasini kutib yashadi, lekin ular kelmasligini bilgach, umidini uzdi va unga mehr beradigan insonni kuta boshladi...
Soliha chamasi yarim soat Qur'on kitobini o'qidi. Keyin quyosh chiqayotganini ko'rib, o'rnidan turdi. Joyiga borib yotdi-da xayol sura boshladi:
---Dadajon, sizni hali ham yaxshi ko'raman. Bilaman, meni ataylab tashlab ketmagansiz. Sizni nimadir majbur qilgan. Onajon, bilaman, siz osmonlarga uchib ketgansiz. Dadam menga sizni uzoqqa safarga ketgan degan edilar. Lekin men bilaman... Siz mehribon Allohimning yonidasiz. Sizga Jannat suvlaridan bahramand bo'lish nasib qilsin Ilohim. Siz uchun kecha-yu kunduz duoda bo'laman. Sizni Ka'batullohga olib borishni Allohim nasib qilmabdi, lekin u yerga o'zim borib savobingizga yanayam savob qo'shishga harakat qilaman.
Soliha shu xayollar bilan o'tirarkan, tarbiyachi kirib keldi va bolalarni uyg'otdi. Nonushtadan so'ng Soliha ko'chaga chiqdi. O'zining ancha qadrdon bo'lib qolgan bog'idagi skameykaga o'tirdi. Bu bog' gullar bilan to'lgan bo'lib, ularning hammasini Solihaning o'zi ekkandi, shuning uchun mehribonlik uyidagi barcha xodimlar uni yaxshi ko'radi.
U bu yerda odatiga ko'ra chamasi bir soatcha o'tirdi. Keyin oldiga kimdir o'tirganini sezdi. Qarasa, bir notanish bola ekan. Soliha unga bir zum qarab turdi, lekin ko'p o'tmay yerga qarab oldi va salom berdi.
---Assalomu aleykum va Rahmatullohi va Barokatuh.
Bolaning ismi Solih edi. U Solihadan uch yosh katta, bolalar uyiga yaqinda kelgandi. Solihaning bu qadar odobi-yu ibo-hayosiga lol qoldi. Solihning yoshi kichkina bo'lsa ham juda ko'p narsadan xabari bor edi.
---Vaalaykum Assalom va Rahmatullohi va Barokatuh. Juda odobli qiz ekansan. Yoshing nechida?
---Rahmat,--- yerdan ko'zini uzmasdan javob berdi Soliha,--- yoshim to'qqizda.
---Juda aqlli ekansan MashaAlloh. Kel do'st bo'lamiz.
---Ammo, dinimizda bu mumkinmi? Men hali unchalik yaxshi bilmayman.
---Men nojo'ya harakat qilmayman. Menga ishonsang bo'ladi.
---Xo'p...
Shu tariqa ular do'stlshib olishdi...

Davomi bor...
T.me/sinovlarihayot

🥰🥰SOLIHIM
SOLIHAM🥰🥰
✨Abadiy birgamiz✨

Meni sevsang, Allohni sev.
Meni sevsangiz, Rasulullohga oshiq bo'ling...

💍2-QISM💍

Soliha mehribonlik uyiga kelganidan to shu paytgacha hech bir qiz bilan unchalik gaplashmagan, o'g'il bolalarga esa salom berishdan u yog'iga o'tmagandi, shuning uchun Solih bilan do'stlashish unga yangilikday tuyuldi. U bilan gaplashgansa ko'zini yerdan uzmas, Solih esa uning bu aqliga kundan kunga lol qolib borayotgandi.
Ular Solihaning gullarini ko'paytirishardi. Mehribonlik uyining har bir burchagini gulga burkashdi. Bundan xodim-u tarbiyachilar Solih va Solihadan faxrlansa, ayrim bolalar hasad qilishardi.
Oradan bir yil o'tdi. Ikki do'st har doimgidek o'z skameykalariga o'tirishibdi.
---Solih aka, katta bo'lsak kim bo'lamiz? Men siz bilan har doim birga bo'lishni xohlayman,--- Soliha shunday deb qizarib yerga qaradi.
---To'g'ri. Men ham sendan ayrilishni xohlamayman. Kel birga shifokor bo'lamiz. Shunda bizga o'xshagan bolalar kam bo'ladi. Ota-onalar erta vafot etishmaydi.
---Shifokor! Juda yaxshi kasb. In Shaa Alloh shifokor bo'lamiz. Bu uchun astoydil harakat qilaman. Rahmat sizga akajon.
Solih uni xursand qilganidan juda quvonardi... Ular kundan kunga bir birlariga bog'lanib borishardilar. Agar Solih kasal bo'lib qolsa Soliha unga qarar, Soliha kasal bo'lib qolsa, Solih uning yonidan jilmas edi. Ularning do'stligi shu qadar kuchayib borardi-ki, hatto biri kasal bo'lsa ikkinchisi ham shunday bo'ladigan bo'ldi. Ular shu qadar baxtdan sarmast edilar-ki, bu dahshatli kun kelishini xayollariga ham keltirmagandilar...

Davomi bor...
T.me/sinovlarihayot

Ота. Ижобат...

Оёғидан қаттиқ жароҳат олган 15 ёшли ўғлини пойтахтдаги шифохоналардан бирига олиб бормоқчи бўлган ота ўзи яшайдиган қишлоқдан олиб жўнади. Мустақил юролмайдиган ўғлини елкасига кўтарганча таксилар жўнайдиган жойга олиб келди. Яхшигина "мижоз"ни кўрган таксичилар югуриб олдиларига келишди:
-Акахон, келнинг, қаерга борасиз, ўзим олиб бораман,-дея отанинг олдига тушиб олиб қистай бошлади.
Ота эса елкасидаги ўғлини кўтарганча унинг қистовларига жавоб берди:
-Травмотолия касалхонасига, биласизми ўша касалхонани?
-Биламан, ҳа, биламан, машинага ўтиринг,-дея отанинг билагидан ушлаб, машинаси томон торта бошлади.
-Ука, пули қанча бўлади, мен шаҳарни яхши билмайман, кейин пулим ҳам озроқ,-деб иссиқдан пишиб кетаётган ўғлини даст бир кўтариб олди.
-Ҳа ака энди бирон нарса берасиз-да,-деб отаниннг билагидан қаттиқроқ торта бошлади.
Бу орада яна бошқа бир таксичи бола келиб ота ва боланинг харидори бўлмоқчи бўлиб, орага суқилди.
-Ўша касалхонага мен олиб бораман,арзонгина нархда. Кейин ўзим касалхонага киритиб бераман, у ерда танишим ҳам бор. Навбат кутиб ўтирмасдан кириб кетасиз.
-Э-э-э, бу нима қилганинг, кўрмаяпсанми менинг мижозим, бор, келишувни бузма, бу менинг одамим,- ушқириб берди ҳалиги биринчи таксист.
-Ҳали келишувларингиз пишмади, демак, мен ҳам ҳаракат қилсам бўлади.
-Ошга тушган хирапашша бўлма, бор, бу менинг одамим.
-Қаерга ёзиб қўйибди бу одам сизники деб,-дея икки таксист баҳслашиб кетди.
Ўғлини ҳамон елкасида кўтариб турган ота буларнинг жанжалига тоқат қилолмади. Чунки аллақачон ўн беш ёшни қоралаган болани елкада кўтариб туришнинг ўзи бир катта кучни талаб қилади.
-Йигитлар, бўлди, тортишманглар. Мени чўнтагим тўла пул эмас, менга иложи борича арзонроқ таксист керак. Йўлкирам ва дўхтир пулим кам, бир инсоф қилиб нархини айтингизлар, келишув пишса, ана кетамиз.
-Э ака, бу ер шаҳар, қишлоғингиз эмас. Текинга олиб боришимизни хоҳлайсизми,- деди биринчи таксист.
-Тўғри, шаҳарда юриш осонмас, айниқса касал билан, -деди иккинчиси.
-Ота, оёғим оғриб кетди юринг,-дея ингради бола.
-Ўзим ҳам чарчадим, ҳозир машина топай, -деб таксичи йигитлардан узоқлаша бошлади. Буни кутмаган йигитлар "Тўхтанг, қаёққа" деб ортидан эргаша бошлади. Шу пайт кимдир отанинг ёнига яқинлашди ва унинг елкасидаги боласининг қўлтиғидан тутди. Ота кутилмаган ҳаракатдан гангиб, ортига бурилди. Чамаси 25 ёшлар аторфидаги ёш йигит, аммо кўринишидан яхшигина жойда фаолият юритиши сезилиб турган йигитни кўрди. Йигит ҳам отанинг ҳайратини сезди.
-Ака, келинг ўғлингизни менга беринг, чарчаб қолдингиз,-деб болани қўлига олди.
-Ҳа, ошна, нима бўлди, қани келчи,-деб трасса томон юра бошлади.
Ҳайрон бўлиб қолган ота ҳай-ҳайлаганча номаълум йигитнинг ортидан чопди.
-Ҳой, ука, тинчликми? Қаерга олиб кетяпсиз?

(давоми 👇👇👇)

-Ака, мен боядан бери кузатиб ўтирибман, сизга ёрдам бермоқчиман,-деб чет элнинг энг яхши брендли машинасига яқинлашиб, эшикни очди ва болани ўтирғизди.
-Келинг ака, ўтиринг. Ўзим сизни ўша касалхонага олиб бораман,-эшикни очиб турди.
Ота бориб машинага ўтирди. Машина ўрнидан қўзғалиб, манзил томон йўналди.
Қимматбаҳо машинага илк марта ўтиргани сабабли ота ва бола бироз ҳаяжонда эди. Отани бир ўй, фикр қийнарди. Қандай қилиб бу йигитга озгина пул бераман? Ахир, бундай таксистлар арзон нархда юрмайди, ўтирмасам бўларкан,-деб чўнтагидаги пулларни тахминан санай бошлади...
Шифохонага етиб келгач, ҳалиги шафёр йигит бемор болани даст кўтариб, ичкарига олиб кирди. Маълум вақт ўтгач, болани тўлиқ текширувдан ўтказишди ва даъво йўлларини олишди. Чамаси уч соатлардан кейин шафёр йигит бола ва отани олиб қўярда қўймай уларнинг уйига олиб борди. Ота йигитга раҳмат айтар экан, чўнтагида бор пуллари узатди:
-Ука, катта раҳмат сизга. Мен шаҳарни яхши билмайман, раҳмат , катта ёрдам қилдингиз, тўловларниям ўзингиз амалга оширдинги, мана бу пулларни олинг, етадими ё камми, аммо борини беряпман, олинг ука.
-Ака, мен пул учун қилмадим буларни, шунчаки савоб учун, мени ўғлингиз ва сиз бир оғиз дуо қилсаларингиз бўлди.
-Йўқ, укам , олинг пулларни, мен буларни ўғлим учун кўнгилдан чиқарганман.
-Ололмаймн, ака, пулларни жиянларга сарфланг, ошнага кийимлар олиб беринг,-деб болакайнинг сочларини сийпалаб қўйди,- Ака мен уйланганимга 5 йил бўлди, ота бўлиш насиб этмаяпти, биламан, ҳали ёшман, эндигина 27 ёшдаман, аммо 5 йил кам эмас, сизнинг болангизга бўлган меҳрингизни кўриб жудаям ота бўлгим келиб кетди, дуо қилинг ака,-деб йигит кўзларини олиб қочди.
Ота бу гаплардан кейин йигитнинг елкасига қўлини қўйди:
-Сиз яхши инсон бўлибсиз, отангизга раҳмат , сиздек ўғил тарбиялабти, сизга ҳам ўзингизга ўхшаган фарзандлар ато этсин Худойим,-деб дуо қилди.
Кейин уйга роса таклиф қилди. Йигит узрини айтиб йўлга тушди. У қилган яхшилигидан ва олган дуосидан кўнгли тоғдек кўтарилиб, ҳаёлотга ботиб кетди, унинг тарқоқ ҳаёлларини жиринглаётган телефон бўлиб юборди.
-Алло, эшитаман гулим.
-Бегим, кўнглим айнияпти, бошим айланяпти, тезроқ келинг,-деган йиғи ва шодлик кулгуси аралаш овоз келарди...
Йигит телефондаги илк сўзлардан кейин кўзларига ёш олди...


T.me/sinovlarihayot

Yigit: Men seni sevmayman... Bo’ldi, seni tashlab ketaman... (ketish uchun yurdi)
Qiz: Bilasanmi...
Yigit: (Qayrildi) Nima?
Qiz: Qachondir sen meni yonimga qaytmoqchi bo’lsang, ketganingdan keyin, shunda men hohlamayman... Meni olib qolmoqchi bo’lganingda, sen hozir menga aytayotgan so’zlaringni aytaman. ..
Yigit: Men qaytmayman... (ketdi)

7 YIL O’TDI... Yigit qizni unutmadi...

Yigit: (eshik qo’ng’irog’ini bosdi)
Bolakay: (eshik ochib) Sizga kim kerak?
Yigit: Bolakay, bu yerda Lena yashaydimi?
Bolakay: Ha. Oyijon, siz uchun kelishibdi... (deb chaqirdi)
Qiz: (kelib) Hmm... siz nimadir hohlaysizmi?
Yigit: (kulib qo’yib) Yo’q, men uyda adashibman... (ketish uchun yurdi)
Qiz: (qarab turdi... esladi) Sasha bu senmisan?
Yigit: (o’grildi)
Qiz: (o’zini so’zlarini esladi) Sen ishonmaganimiding... men senga ushanda aytganimda...
Yigit: (jim, ozgina kulib qo’ydi)
Qiz: Balki ichkariga kirarsan>
Yigit: Yo’q... kechirasan... men ketaman....
Qiz: Mayli. (Eshikni yopdi)
Yigit: (qizning domini so’ngi qavatiga chiqdi) unga xat yozdi (sakradi)

YANGILIKLAR: Kecha № 8 chi domning 9 qavatidan 25 yoshli yigit sakradi. Uning yonidan xat topildi. Biz bu xat kimga atalganini bilmayapmiz. Hozirda biz shu xat kimga atalganini qidirayapmiz.

Militsiya: (eshik qo’ng’irog’ini bosdi)
Qiz: (eshikni ochdi) Sizga nima foydam tegadi?
Militsiya: (Gapirib berdi) xatni berdi (ketdi)
Qiz: (shokda) xatni ochdi (o’qiy boshladi) XAT:

Sevgilim.. kechir... men seni, o’zingdan ham ortiq sevardim... Men sendan ketayotganimda hamma aytganlarim yolg’on edi... Men OITS (SPID) bilan kasallangan ekanimni bilganimdan keyin... menga qon quyishganligi omadsiz bo’ldi... Men seni ushlab turishni hohlamasdim, keyin esa, seni qanday ekaningni ko’rishni hohladim... Senda hammasi a’lo ekanini ko’rganimdan so’ng... Men bilardim, meni vazifam seni baxtli qilish ekanini, men bilardim, bu yerda men qiladigan hech nima yo’q ekanini. Seni sevaman! Xayr! Sasha... Baxtli bo’l!

Qiz: (bo’ynidan yoshi dumalab tushdi)
O’g’li: Oyijon nima bo’ldi?
Qiz: Hech nima, shunchaki otangdan xat: U bizni yaxshi ko’rishini yozibdi...
O’g’li: Unda, ular qachon qaytadilar?
Qiz: Endi u qaytmaydi, endi u, uzoqlarda dam olmoqda...
O’g’li: ... mayli otam tinch dam olsin, biz bu yerda birga yashaymiz... (kulib qo’ydi)
Qiz: (Kulib qo’ydi... quchoqlab) Ha o’g’lim...

O’z yarimingizni bilishni o’rganing, siz bilan qanday yashamoqda... Siz u uchun yaxshi bo’lishi uchun qarorlar chiqarmang... Sizning yarimingiz uchun, uning yarimini birga bo’lishidir. Asosiysi birga bo’lishi. Siz unga bardoshini sinamoqchi bo’lmasligingiz kerak. Har qanday to’siqlardan birga o’tishingiz kerak. Seving, ishoning, qadrlang, asosiysi o’z sevgan insoningiz uchun og’riqli hech narsa qilmang....

Shahsiy fikr. Ba’zida bunday holatlarda qaror chiqarishga shoshmaslik kerak. Kimnidir sizga bog’liq hayotini, uzib tashlab ketish juda og’ir. Asosan sizga emas, unga og’ir bo’ladi. Chunki unda siz ketayotganiz sababini bilmaydi. Sizga ham osonmas. O’ziz hohlamagan ishni qilishga majbur bo’lasiz. Lekin bundam boshqa yo’li ham bo’lishi kerak edi. Boshqa yo’l bilan tushuntirsa bo’lar edi. Eng oliy ne’mat, hayotni uvol qilish ham katta xato. Nima bo’lganda ham birga yashasa bo’lardi. Hech bo’lmasa uzoqroqda... Bir haftada bir marta, uzoqroqdan bo’lsa ham ko’rishib... Kasal degani bu endi u odam emas deganimasku... Shoshish kerakmas. O’ylash kerak. Obdon o’ylash kerak. Bu kimnidir xayoti. Meniki yoki siznikimas. Har kim o’z hayoti uchun javob beradi. Shuning uchun har bir qadamingizni o’ylab bosishingiz zarur. Qoqilmang.


T.me/sinovlarihayot

#Эслатма

❗️БУНИ ҲАР БИРИМИЗ БИЛИШИМИЗ ШАРТ!!!

​​“МАШААЛЛОҲ”, “ИНШААЛЛОҲ”, “СУБҲАНАЛЛОҲ”...
УШБУ ВА БОШҚА СЎЗЛАР МАЪНОСИНИ БИЛАМИЗМИ?

Келинг, сўзларнинг маъноси билан танишамиз.

🏮“Бисмиллахир Роҳманир Роҳим” – мусулмон одам, нима қилишидан қатъий назар, амали ушбу сўзлар билан бошлайди. Маъноси:
“Меҳрибон ва Раҳимли Аллоҳ номи билан бошлайман”.

🏮“СубҳанАллоҳ” – бу салбий ажабланишда, хайрат ифодасидир. Туйғуларини изҳор қилиш ёки эътибор жалб этиш. Маъноси: “Аллоҳ ҳар қандай нуқсонлардан покдир”.

🏮"Аллоҳу Акбар" – Аллоҳ буюкдир.

🏮“МашаАллоҳ” деб, одатда хурсанд бўладиган нарсадан ажабланганда ёки завқ олганда, қойил қолганда айтилади. “Вой-вўў” ва шу кабиларнинг ўрнига назарлантириб қўймаслик учун “МашаАллоҳ” дейилади. Маъноси: – “Аллоҳнинг иродаси билан”, “Аллоҳ ҳохлаганидек”...

🏮“Алҳамдулиллаҳ” – “Аллоҳга хамдлар бўлсин!”
Ютуқлар, муваффақиятлар ҳақида гапирилганда, шунингдек, “ишлар қандай?”, “соғлиғинг қандай?” каби саволларга жавоб берилганда қўлланилади.

🏮“Астағфируллоҳ” – “Аллоҳ мени кечирсин!”, Мағфират қилсин!

🏮“ИншаАллоҳ” – “Агарда бунда Аллоҳнинг иродаси бўлса”, “Аллоҳ ҳохласа”... Бирон бир ишни бажаришга киришаётганда Яратганнинг изнисиз бўлмаслигини билдириш мақсадида айтилади.

🏮“Ҳасбуналлоҳ” – “Аллоҳ бизга етарлидир”, “Аллоҳ бизга кифоя қилади”.

🏮“Маъазаллоҳ” – Аллоҳ ҳимоя қилиши учун айтилади. “Аллоҳ ҳимоя қилсин”.

🏮“Аъузу биллаҳ” – “Аллоҳнинг ҳимоясига қочаман”. Ёмон кўрган нарсасини кўрганда эшитганда айтади.

🏮 Мусулмон киши аксирганда “Алҳамдулиллаҳ”, дейиши керак, унинг олдида бошқа мусулмон бўлса – “Ярҳамукаллоҳ” деб жавоб қайтариши шарт бўлади, ўз навбатида аксирган одам бунга жавобан – “Яҳдикумуллоҳ”, дейди.

🏮“СубҳанАллоҳ” – сўзма-сўз олганда “Аллоҳ (камчилик, нуқсонлардан) покдир”. Ажабланганда айтилади.

🏮“Субҳаноҳу ва таоло” – бу ибора Аллоҳнинг номи айтилганда қўлланилади. Мисол учун, “Аллоҳ субҳанаҳу ва таоло” – “Аллоҳ Пок ва У буюкдир”.

❅•┄༻❅༺┄•❅
Каналга уланиш 👇



T.me/sinovlarihayot

#ҳадис

📌ПУРМАЪНО ДУО

Оиша онамиз розияллоҳу анҳо айтадилар:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам бир ҳожат билан ҳузуримга кирдилар, мен эса намоз ўқиётган эдим. (Шу сабабли) у зотни бироз куттириб қўйдим. Шунда у зот:
— Эй Оиша, пурмаъно, умумий дуоларни лозим тутгин! - дедилар.
Намоздан фориғ бўлгач:
— Ё Расулуллоҳ, пурмаъно, умумий дуолар нима? - дедим. У зот:
— Шундай деб айтгин, - дедилар-да, (бир дуони ўргатдилар):

اللهمَّ إنِّي أسألُك من الخيرِ كلِّه عاجلِه وآجلِه ما علِمتُ منه وما لم أعلمُ، وأعوذُ بك من الشرِّ كلِّه عاجلِه وآجلِه ما علِمتُ منه وما لم أعلمُ. اللهمَّ إنِّي أسألُك من خيرِ ما سألَك به عبدُك ونبيُّك، وأعوذُ بك من شرِّ ما عاذ به عبدُك ونبيُّك. اللهمَّ إنِّي أسألُك الجنةَ وما قرَّب إليها من قولٍ أو عملٍ، وأعوذُ بك من النارِ وما قرَّب إليها من قولٍ أو عملٍ، وأسألُك أنْ تجعلَ كلَّ قضاءٍ قضيتَه لي خيرًا

Аллохумма инний асъалука минал хойри куллиҳи аъжилиҳи ва аажилиҳи ма аълимту минҳу вама лам аълам. Ва аъузу бика минаш шарри куллиҳи аъжилиҳи ва аажилиҳи ма аълимту минҳу вама лам аълам. Аллоҳумма инний асъалука мин хойри ма саъалака биҳи аъбдука ва набиййука ва аъузу бика мин шарри ма аъза биҳи аъбдука ва набиййука. Аллоҳумма инний асъалукал жанната вама қорроба илайҳа мин қовлин ав аъмалин. Ва аъузу бика минан нари вама қорроба илайҳа мин қовлин ав аъмалин. Ва асъалука ан тажъала кулла қозоин қозойтаҳу лий хойрон.

(Маъноси: «Эй Аллоҳим, мен Сендан ўзим билган-билмаган, ҳозирдаги ва келажакдаги барча яхшиликларни сўрайман. Сендан ўзим билган-билмаган, ҳозирдаги ва келажакдаги барча ёмонликлардан паноҳ беришингни сўрайман.
Сендан банданг ва пайғамбаринг Муҳаммад (ﷺ) сўраган нарсаларни сўрайман. Банданг ва пайғамбаринг Муҳаммад (ﷺ) паноҳ сўраган нарсалардан паноҳ беришингни сўрайман.
Сендан жаннатни ва унга яқинлаштирадиган сўз ва амалларни сўрайман.
Дўзахдан ва унга яқинлаштирадиган сўз ва амаллардан паноҳ беришингни сўрайман.
Менга тақдир қилганинг — ишлар оқибатини мен учун хайрли қилгин».)
📚 Бухорий, "Адабул муфрад", 639. Муслим, Ибн Можа, Аҳмад, Ибн Ҳиббон.

° ° ° ° °
1) Бу дуони ёдлаб олинг!
2) Уни кўпроқ айтинг!
3) Уни тарқатинг!
4) Уни ўзгаларга ҳам ўргатинг!

❗️ЗЕРО, БУ ДУОДА КЎПЛАБ ФОЙДА ВА ЯХШИЛИКЛАР БОРКИ, УНИ ЁЛҒИЗ АЛЛОҲ ТАЪАЛО БИЛАДИ.

❅•┄༻❅༺┄•❅
Каналга уланиш 👇
T.me/sinovlarihayot

"Аллоҳ яхши кўради"

Қуръони каримнинг 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўради", деган жумла ва яна 16 ўрнида "Аллоҳ яхши кўрмайди", деган жумлар келган. Уни қуйидаги тартибда берилган.

✳️ Аввалгиси: Яхши кўрадиганлар:

1. "Аллоҳ эҳсон қилувчиларни яхши кўради" (Бақара сураси, 195‑оят).

2. "Албатта, Аллоҳ тавба қилувчиларни севади ва покланувчиларни севади". (Бақара сураси, 222‑оят).

3. "Бас, Аллоҳ тақводорларни яхши кўради". (Оли Имрон сураси, 76‑оят).

4. "Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 134‑оят).

5. "Аллоҳ сабрлиларни севади". (Оли Имрон сураси, 146‑оят).

6. "Аллоҳ гўзал амал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 148‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ таваккал қилувчиларни севади". (Оли Имрон сураси, 159‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ яхшилик қилувчиларни севади". (Моида сураси, 13‑оят).

9. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни севади". (Моида сураси, 42‑оят).

10. "Зотан, Аллоҳ эҳсон қилувчиларни севади". (Моида сураси, 93‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 4‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ тақводорларни севади". (Тавба сураси, 7‑оят).

13. "Аллоҳ эса покланувчиларни севади". (Тавба сураси, 108‑оят).

14. "Аллоҳ адолат қилгувчиларни суяди". (Ҳужурот сураси, 9‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ адолат қилувчиларни яхши кўради". (Мумтаҳана сураси, 8‑оят).

16. "Албатта, Аллоҳ Ўз йўлида худди жипс бинодек бўлиб, сафда туриб уруш қиладиганларни яхши кўради" (Саф сураси, 4‑оят).

✳️ Иккинчиси хуш кўрмайдиганлар:

1. "Албатта, Аллоҳ тажовузкор бўлганларни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 190‑оят).

2. "Ва ҳолбуки, Аллоҳ фасодни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 205‑оят).

3. "Ва Аллоҳ ҳар бир кофир, гуноҳкорни хуш кўрмас" (Бақара сураси, 276‑оят).

4. "Аллоҳ, албатта, кофирларга муҳаббат қилмас" (Оли имрон сураси, 32‑оят).

5. "Ва Аллоҳ золимларни хуш кўрмас" (Оли имрон сураси, 57‑оят).

6. "Ва Аллоҳ золимларни севмайди". (Оли имрон сураси, 140‑оят).

7. "Албатта, Аллоҳ ўзини юқори тутувчи ва одамлар устидан фахр қилувчиларни хуш кўрмас" (Нисо сураси, 36‑оят).

8. "Албатта, Аллоҳ хиёнатчи ва гуноҳкор бўлган кимсани хуш кўрмас". (Нисо сураси, 107‑оят).

9. "Аллоҳ фасод қилгувчиларни севмас" (Моида сураси, 64‑оят).

10. "Албатта, Аллоҳ ҳаддидан ошувчиларни севмас" (Моида сураси, 87‑оят).

11. "Албатта, Аллоҳ хоинларни севмас" (Анфол сураси, 58‑оят).

12. "Албатта, Аллоҳ барча хоин ва кофирларни хуш кўрмас" (Ҳаж сураси, 38‑оят).

13. "Ҳовлиқма, албатта, Аллоҳ ҳовлиққанларни суймас" (Қасос сураси, 76‑оят).

14. "Албатта, Аллоҳ бузғунчиларни суймас" (Қасос сураси, 77‑оят).

15. "Албатта, Аллоҳ ҳеч бир мутакаббир ва мақтанчоқни севмас" (Луқмон сураси, 18‑оят).

16. "Аллоҳ барча димоғдор ва мақтанчоқларни суймайди" (Ҳадид сураси, 23‑оят).

❗Ўзимизга ўзимиз савол берайлик. Ҳақиқатда биз Аллоҳ севган амалларни бажариб, ёқтирмайдиган амаллардан четланмоқдамизми?

– Аллоҳ севадиган амалларни ўқинг ва уни ҳаётингизга татбиқ қилинг.

– Аллоҳ севмайдиган амалларни ҳам ўқинг ва улардан четланинг.

– Мана шу нарсаларни амалга оширсангиз, демак ахлоқингиз ва ҳаётингизга Қуръонни амалий татбиқ қилибсиз!

T.me/sinovlarihayot

Бу дунёда биргина сўз, биргина ҳаракат ҳам инсоннинг бутун умрига татигулик таъсир кўрсатиши, бир умр ёдида қолиши мумкин. Меҳр, оқибат, яхшилик асло унутилмайди. Қуйида ана шундай меҳрга тўла инсонийлик ҳақидаги ҳикоялар эътиборингизга ҳавола этилмоқда.



*

Укам жониворларни яхши кўради. У йўлида учраган жониворни уйга олиб келади, уларни боқади, даволайди. У 12 ёшда, унинг тенгдошлари компьютер ўйинларига қизиқишади, у эса кун бўйи жониворлар орасида. Ҳаттоки дарс ҳам қилмай қўйди. Ота-онам у агар уйга яна бирорта ҳайвон олиб келадиган бўлса бир ҳафта уйдан чиқармасликларини айтишди. Укам кўчага чиқиб битта қафасга яраланган қуш, кучук ва мушукни олиб келди ва «Даволашимга бир ҳафта етади!» деди.



*

Мен озиқ-овқат магазинида сотувчиман. Районимиз кичкина, шунинг учун ҳамма бир-бирини танийди. Мен ҳам доимий мижозларимни танийман.

Мен 8 ёшли болакайга эътибор қарата бошладим. У оддий, лекин озода кийинади. Магазинга ҳар доим рўйхат билан келиб харид қилиб кетади.

Яқинда билсам, унинг уч нафар ака ва опаси бор экан. У энг кичиги экан. Онаси уни туғаётиб вафот этган. Дадаси эса турмуш қийинчиликларига дош беролмай ичкиликка берилиб кетган. Оила боқиш ташвиши энг катта фарзанд зиммасида. У ишлаб пул топади. 14 ёшли синглиси эса уйларни йиғиштиради, кирларни ювади.

Болакай яқинда хурсанд келди: унга кучук сотиб олиб беришибди. Унга қараб йиғлагим келди. У тенги болалар айфони бошқача рангда эканлигидан хафа бўлишади. У эса кучук олиб беришгани учун ўзини бахтли сезмоқда.



*

Ҳар йили биринчи декабрдан бошлаб янги йил кунигача ҳар куни қизимга пари номидан хат ёзиб почта қутисига ташлайман. Хатда қизим учун кичкинагина вазифа ва совға бўлади. Қизим декабрни орзиқиб кутади.

Хатларни ишдан бўш вақтимда ёзаман, тушлик вақтида магазинга бориб совғачалар сотиб оламан, қизимга вазифалар ўйлаб топаман. Ҳамкасбларим учун мен доим ўйланиб юрадиган, тунд аёлман, аслида эса париман.



*

Университетда тўртинчи курсда ўқийман. Ота-онам билан яшаганим учун жуда камбағал талаба эмасман, лекин улардан пул сўрамасликка, стипендиямга яшашга ҳаракат қиламан. Биринчи курсда ўқиётганимда пулимни тежай олмай ҳаммасини ишлатиб қўйдим. Қорним жуда оч эди. Ошхонага кириб, бир стакан чой сўрадим ва ёнимдаги тангаларни санаб буфетчига узатдим. Буфетчи аёл берган чойни олиб уятдан қулоқларим қизарганча нарироққа бордим ва чой ҳўпладим... Билсам, мен тангаларни санагунча буфетчи чойимга смородинали қиём қўшиб қўйибди. Текинга. Шу воқеани эсласам, қалбимга илиқлик югуради.



***

Мен 10 ёшда, синглим эса 4 ёшда эди. У Қорбобо аслида йўқ деб айтди. Мен эса унга: «Истасанг, ҳозир Қорбобога телефон қиламан. Унинг рақамини биламан», дедим.

Гўшакни олиб, тўғри келган йигирмата рақамни тердим, «Нотўғри рақам тердингиз» деган сўзни эшитиб қолмаслиги учун синглимдан нарироққа турдим ва уни Қорбобо билан суҳбатлашаётганимга ишонтириш учун тайёрландим. Лекин кутилмаганда нариги тарафдан эркак кишининг овози эшитилди: «Алло».

«Алло», қўрққанимдан гапириб юбордим ва синглим менга диққат билан қараб турганини кўрдим. Энди ортга йўл йўқ эди.

«Бу Қорбобоми?» Синглим қўлимдан гўшакни тортиб олди.

— Қорбобо, бу сизми?

— Ҳа.

— Салом, Қорбобо!

— Исминг нима?

— Настя.

— Салом, Настенька! — синглимнинг кўзлари қувончдан порлаб кетди.

— Нима қиляпсиз?

— Совға тайёрлаяпман.

— Менгаям совға опкеласизми?

— Албатта!

— Раҳмат, Қорбобо, кутаман.

— Кўришгунча!

Синглим қувончдан сакраганча йиғлаб мени қучоқлаб олди.

— У ростданам бор экан, Миша!

— Албатта, бор, жиннивой.

Мен ҳам ўзимни тутиб туролмай йиғлаб юбордим.
T.me/sinovlarihayot

Илк марта пул топишга ҳаракат қилганимда мен 10 ёшда эдим. Мен ипдан салфеткалар тўқир ва уларни ижодкорлар уйига топширардим. Салфеткалар сотилгач, менга пулини беришарди. Ҳар сафар меҳнатим учун ҳақ олганимда фахрланар ва қувонардим! Фақат ёшим ўттиздан ўтгандагина мен тўқиган барча салфеткаларни холам сотиб олганини ва уйида асраб олиб қўйганини билдим.



*

Бир куни эскалатордан тушаётгандим. Ёнимдан ҳасса пастга қараб туша бошлади. Эскалатор узун, ҳасса эса тезлик билан думалар, ҳеч ким ушлаб олишга улгурмасди. Ишқилиб, ҳассасини тушириб юборган кишини бирортаси туртиб йиқитиб юбормасин-да деб ўйладим. Бир пайт қарасам, одамлар пастдан тепага қаратиб бояги ҳассани қўлма-қўл узатишяпти. Ҳасса эгасига етиб борди. Хурсанд бўлиб кетдим. Одамлар, қанчалар яхшисизлар!



*

Дўстимнинг тўйига кетаётгандик. Йўлда гул дўконига кириб гул сотиб олдик. Дўкондан чиқиб нарироққа етганимизда 10 ёшли бир бола ортимдан югуриб келди ва қўлимга бир нарса тутқазди: «Мана буни дўкон олдида тушириб қўйдингиз». Қарасам пул, чамаси чўнтагимдан пластик карточкамни олганимда тушириб қўйганман. Пулим 40 мингдан ортиқроқ эди. Мен оғзимни очиб раҳмат айтишга ҳам улгурмадим, бола аллақачон ғойиб бўлганди.



*

Эрталаб кефир сотиб олиш учун магазинга кирдим. Кефир олиб кассага яқинлашдим, кассир саволга кўмиб ташлади: «Акция бўйича товар оласизми?», «Пакет керакми?», «Табассум-чи?». Кассир аёлнинг охирги саволини тушунмай анграйиб қарадим ва беихтиёр табассум қилдим. Аёл эса менга деди: «Яхши. Сотилди». Кунни шундай ажойиб бошлаб бергани учун ўша аёлдан миннатдорман.



*

Уйга кетяпман. Кеч соат 10. Ёмғир ёғяпти. Пулим фақат автобусгагина етади, мен нон ҳам сотиб олишим керак. Кайфиятим жуда ёмон. Ичимда ҳаётнинг гўзаллиги ҳақида қўшиқ айтиб кетяпман. Бекатда бир қари амаки турган экан. Ёмғирда ивиб кетибди, унинг ёнига бориб боши устига соябонимни тутдим. Автобуси келгач, қария кетди. Бир эр-хотин келди. Уларга ҳам соябонимни тутдим. Улар ҳам мен кетадиган автобусга ўтиришди. Эътирозимга қарамай, мен учун ҳам йўлкира тўлашди. Йўлкирамнинг пулига уйга нон сотиб олдим. Жилмайиб қўйдим. Ҳаёт қанчалар гўзал!

T.me/sinovlarihayot

Хомиладор аёларнинг инжиклиги ёхуд мани тентак килаёзган хотиним... Дастлаб хотинимни хеч нимага
зориқтирмасдан, ўзимдан
мингдан-минг розилик рухида
боқишга қарор қилдим ва
бироз уддаладим хам. Лекин
бир кунмас-бир кун белим
синишини кўнглим сезганди.
Ахир, бутун атрофига
қопқонлар қўйилган киши вақт-
соати келиб, барибир илинади-
да!
- Нос чекишни ташланг,
туфлашингизни кўриб, кўнглим
айниб кетаяпти, - деди хотиним
бир куни.
Кўнгил айниши, бу - яхшилик аломати. Яъни у хомиладор! Жуда хурсанд бўлдим. Шу хурсандчилик шарофатига носни ташладим.
-Розимисан? - сўрадим ундан.
-Ташлаганингиз рост бўлсин,
минг бор розиман.
-Лекин ўрнига сигарета чекаяпман. Сигарета носга қараганда «культурний»!
У қовоғини уйди.
Билдимки, дарров норозилик
туйғуси жунбушга келди.
Айтганимдек, бир хафтадан
сўнг деди:
-Қанча пул йўқ қилдингиз?
-Қаерга қанча йўқ қилибман? - илк бор пешанам тиришди.
-Сигаретага! Хар куни
беш-олтита, хафтасига икки
қути, бир ойда саккиз, бир
йилда…
-Бўлди-бўлди, ташладим чекишни!
-Рахмат.
-Никотин болага хам таъсир
қилади!..
-А?! - севинчимдан шифт бўйи сакрадим.
У хомиладор эди. Боламга хавф
солар экан, кечганим бўлсин шу
сигаретадан! Хар куни
«донабай» сотиб олиб,
пулимнинг хам баракаси
учаётган эди. Қолаверса,
эътибор берсангиз, кўчадаги
олибсотарлар сигаретани
доналаб сотганда хеч қандай
қўлқопсиз, яланғоч қўл билан
айнан фильтридан ушлаб олиб
беради. Ювилмаган қўлидан
сигарета чеккандан чекмаган
минг марта маъқул. Ўзимдан
хам, хотинимдан хам мамнун
эдим. Чунки ароқни хам
ташлатиб, бошоғриқлардан
халос этди. Хотинимдан
мингдан-минг эмас,
миллиондан-миллион рози
бўлдим. Ичмайман, чекмайман,
ишдан ўз вақтида қайтаман,
соғломман, маошим хам
рисоладагидек. Бироқ…
-Нега аввалдигдек хушчақчақ
эмассиз? - сўраб қолди бир
куни. - Кимнидир ўйлаб
юрганга ўхшайсиз.
-Ичиш-чекишни ташлаб, энди-энди соғлом хаётга мослашаяпман, - дедим. - Авваллари кайфда турли шўхликлар қилган бўлсам
қилгандирман!
Хотин кўнармиди. Икки оёғини бир калишга тиқиб олгач, эртасига ишдан тиржайиб қайтдим.
Телевизорда «Янгиликлар»
дастури бўлаётган экан,
кўрсатув мусиқасига рақсга
тушиб, қўшиқ хам хиргойи қила
бошладим. Нақ бошимда ўқлов
синаёзди-я!
-Тинчликми? Биронтасини севиб
қолдингизми?! Сиз бекорга
бунчалик севинмайсиз!
-Уф, нима қилай унда, айт, нима
қилай?!
-Эркак деган сал жиддийроқ бўлади. Кўрган одам жинни-пинни, дейди-ку!..
Хақиқатан, бу гапда хам жон
бор эди. Бу хаётда жиддий
бўлмасангиз, ит хам, бит хам
ўзини сизга тенг деб ўйлаб,
шунга яраша муомала қилади,
обрў орттиролмайсиз.
Жиддийликка муккасидан
кетдим. Тўйларда, туғилган
кунларда ўйнамай қўйдим.
«Мазанг йўқми?» деганларга,
«мазам-ку бор, афсус, энди
жиддий бўлишим керак», деб
жавоб бердим. Хотиним эса кўп
ўтмай қулоғимни қоқиб қўлимга
берди:
-Тўйдим! Хаёт зерикарли! На севги бор, на романтика! Бу кишим нуқул хайкалга ўхшаб ўтиради. Юрак-қалб борми ўзи сизда.
Ана шундай гаплар азизларим...

😁😁😁


T.me/sinovlarihayot

Ёш бир жувон ўз қилмишига яраша кўп йиллик қамоқ жазосига маҳкум этилган эди, аммо у умрини бандиликда ўтказишга рози бўлмай, турмадан қочиш йўлларини излай бошлади.
Шу мақсадда у турма
ходимларидан бири билан
дўстлашиб олди. Бу ходимнинг вазифаси вафот этган маҳбусларни турма яқинидаги қабристонга элтиб дафн этишдан иборат эди.
Агар турмадагилардан кимдир ҳаётдан кўз юмса, у дастлаб махсус ўрнатилган катта қўнғироқни чалиб, маҳбусларни ораларидан яна бири жон таслим қилганидан огоҳ этарди. Сўнг марҳумнинг танасини махсус хонага элтиб, тобутга жойлар эди.
Ундан кейин турмахона идорасига бориб, тегишли ҳужжатларни тўлдирар, сўнг қайтиб келиб, тобутни махсус машинасига ортиб, қабристонга олиб бориб кўмар эди. Буларни аниқлаб олган маҳбус аёл турмадан қочишнинг айёрона режасини ўйлаб чиқди ва янги дўстига айтиб, қочишга ёрдам беришини сўради.
Режага кўра, кейинги сафар қўнғироқ чалинганида, аёл дарҳол тобутхонага бориб, жасад солинган тобут ичига кириб олиши, дўсти – турма ходими идорада ҳужатларни тўлдириб келгач, бу тобутни олиб чиқиб дафн этиши лозим эди.
Қабристонга элтиш ва дафн маросимлари бошқа назоратчилар иштирокида
амалга оширилиши сабабли,
аёл бу паллаларда «миқ»
этмай, жон сақлаб ётиши, дўсти эса тунда келиб, тобутни қазиб олиши ва уни озод этиши лозим эди. Турмахона ходими қўрққанидан узоқ вақтгача бунга розилик бермай юрди, аммо аёл қатъият билан сўрайверди ва ниҳоят уни кўндирди. Бу келишувдан
кейин ҳам аёл турмада кимдир ўлишини кутиб, бир неча ҳафтани илинж билан ўтказди.
Ниҳоят, бир куни тушдан
кейин маҳбус аёл ўша салобатли қўнғироқнинг умидбахш бонгини эшитиб, боши осмонга етди.
Сал кутиб туриб, ҳеч кимга сездирмасдан қоронғи тобутхонага йўл олди. Овоз чиқармасликка ҳаракат қилиб, тобутни очди ва жасад ёнига кириб жойлашиб олгач, устидан қопқоқни ёпди.
Тез орада қадам товушлари
эшитилди – турма ходилари
келиб, тобут қопқоғини
михлай бошлашди. Гарчи ўлик
билан битта тобут ичида ётиш анча ноқулай бўлса-да, аёл
озодликка эришиш учун ҳар нарсага тайёр эди. Ахир, жазодан қочишни у озмунча вақт кутдими!
Тобут қопқоғига қоқилаётган ҳар бир мих унинг учун гўёки мақсади сари ташланган янги бир қадамдек эди...
Ниҳоят, тобутни махсус машинага юклаб, совуқ қабристон сари йўл олишди.
Аёл овозини чиқармай ётар,
ҳатто тобут устига тупроқ ташланаётганини ҳис қилиб, юрагига сал ваҳима инган бўлса-да, озодлик онлари яқинлашаётганини ўйлаб, ўзини тинчлантирарди.
Овозлар тинди, демак, энди у фақат дўстининг келишини кутиб вақт ўтказиши керак эди. Аммо сукунат ва зулмат ичра ётган аёл тез зерикди, ёлғиз ўзи...
Дарвоқе, тобутдоши ким экан-а? Шу пайтгача қизиқмаганди, зеро, бунинг аҳамияти ҳам йўқ, деб ўйлаганди.
Бироқ ётавериб зериккач,
қизиқувчанликдан унинг
кимлигини шунчаки билиб
қўйгиси келди. Ёнида гугурт олиб келганди, гарчи ёпиқ тобут ичида кислородни эҳтиётлаш кераклигини билса-да, фақатгина марҳумнинг юзини кўриш учун битта гугурт
чақиб кўришга қарор қилди.
Гугуртни жасаднинг юзига
яқинлаштирар экан, даҳшатдан чинқириб юборди.
Чунки ўлган одам бирор маҳбус эмас, балки унинг қочишига ёрдам бермоқчи бўлган ўша дўсти – турмахона
ходими эди!..

Muallifidan Alloh rozi bòlsin ismini bilmayman uzr sòrayman

T.me/sinovlarihayot

АССАЛОМУ АЛАЙКУМ ВА РОҲМАТУЛЛОҲИ ВА БАРОКАТУҲ.

Бизга Исломни неъмат қилиб берган Аллоҳга ҳамду~санолар ва Оламларни нурга тўлдирган Пайғамбаримиз Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи васалламга дуруду~саловатлар бўлсин.!

Бу улуғ кунда Аллоҳ Таоло барчамизга Ўз раҳматини ёғдирсин ва биз бандаларидан абадий рози бўлсин.!
Жума куннинг ҳурматидан билиб-билмай қилган гуноҳларимизни авф этсин. Барчамизни шайтон шарридан, қабр азобидан, сиротнинг зулматидан мухофаза этсин.!
Аллоҳим барчамизга сўнмас иймон, гўзал ахлоқ, шукр этувчи қалб, зикр этувчи тил, ҳайрли умр ва Охират гўзаллигини насиб этсин Амин..!!!

Кунингиз ҳайрли, барокатли ва савоб ишларга тўла бўлсин.. Аллоҳ барчамизи тоатида, жаннатида жамласин.

ЖУМА МУБОРАК !