Солиҳ йигитнинг аянчли қисмати!
Мен сизга ҳикоя қилиб бермоқчи бўлган нарса дўстимнинг ҳаётидан бир парчадир. Мени бир дўстим бўларди. Ақлли, эсли-ҳушли ва тақводор йигит эди. Ёшлигидан ҳам илмга чанқоқ эди. Илм соҳасида ҳам Жуда кўп ютуқларни қўлга киритган. Одамлар орасида ҳам овоза бўлиб кетганди.Кейин орада бир касал бўлди, танасига тошмалар тошиб кетди. Корсатдилар аҳволи яхши фақат кўп тилга олингани учун кўз теккан дейишди.Тўғриси ўзим олдин бунақа кўз тегиш, сеҳр-жоду деган нарсаларга ишонмасдан лекин дўстим билан бўлган воқеалардан сўнг ишондим. Ҳаммаси яхши эди. Аллоҳ суйган бандаларига қийинчилик беради деган шу булса керак. Орада ҳамма нарса ўзгариб кетди. Дўстимам ўзгариб қолди. Уйдагилари уни кўп назорат қиладиган бўлиб қолди. Хуллас у худди қамоқдагидек эди. У билан гаплашсам ҳаммаси яхши деб қўярди. Кунлардан бир кун у ҳаммасини айтдим. Яъни ҳаётида бир инсон учрагани уни севиб қолгани афсус у уни оиласига тўғри келмаслиги ҳаммасини айтди. Чунки у севган аёл болали эди. Хуллас билмадим дўстим қизлар билан гаплашмасди. Лекин буни ҳам унута олмади.Уйдагилар бу цехр қилинган дейишди. Балким шунақа бўлгандир. Лекин у Жуда қийналарди. У билан булсам балки ҳаётимдаги энг катта хатойим булар лекин қийналиб кетдим дерди оша хатони ўзим билмоқчиман дерди. Лекин қариндошлар томонидан Жуда кўп қисишлар бўлганди уни. Бир кун ҳа ўша воқеа бўлишидан 3кун олдин у билан кўришдим. У менга мени уни яхши кўраманми юқми билмадим лекин юрагимдан чиқара олмаяпман, уйимдагилар эса бунга жиддий қарши ҳа тугри қайси ота-она бунга рози буларди. Лекин мен чарчадим уйимдагилани яхши кураман лекин ундан ҳам кўнгил узолмайман деди. Уйимдагилар эса кутишмайди деди қандайдир хато қилсам ўшани ўзим англашимни деди. Унгача қайсидир яқинимдан айрилишни хоҳламиман деди. У сўнги кунларда уйимдагилар билан муносабатни яхши қилганини, ресторанларда бирга бахтли овқатланишганини айтди. Лекин ичидан жудаям эзилаётганди. Унга роса раҳмим келди. Ҳаммаси яхши бўлади худо хоҳласа дедим.Бугун мана Ҳаммаси яхши лекин дўстим юқ мен билан кўришган сўнг 3кун ўтиб ўз жонига қасд қилипти. Уни хатини кўриб. Хатида мен ҳаммасидан чарчадим яқинларимни, ота-онамни яхши кўраман. Лекин мени кечиринглар деб ёзибди. Мана энди нега у сўнги кунларини оиласи билан бахтли ўтказганини билдим. Кеча уни қабрини зиёрат қилиб келдим.Энди уни яқинларига нима дердим сизни бошингизни эгмоқчи бўлган бола энди юқ у тупроқ остида, у хато қилмаслиги учун уни шунча қамоқда тутгандек тутдингиз энди қамоқни ҳам хожати юқ, чунки у юқ энди, мен дўстимни қилган ишини ҳам оқламайман, у жуда катта хатога қўл урди, Аллоҳ раҳматига олган бўлсин. Ҳозирда ёшлар орасида бунақа жонига қасд қилишлар жуда кўп бўляпти, уларни кўпчилиги ўзини билмаган ҳолатда бу ишни қиляпти, эътиборли бўлиш лозим Деб уйлайман, ота-оналар балки фарзандингиз хато қолар, сизни юзизни ерга қаратар лекин уни бу дунёда бўлмаслиги жуда ачинарли ҳолат, ўзи қилаётган ишини ўзи тушуниб ецин. Чунки баъзи бир сеҳрлар ўшандагина йўқолиши мумкин. Мени дўстим ҳам шуни қурбони бўлди деб уйлайман. Солиҳ дўстимнинг ачинарли қисмати бошқаларда бўлмасин.
T.me/sinovlarihayot
Мен сизга ҳикоя қилиб бермоқчи бўлган нарса дўстимнинг ҳаётидан бир парчадир. Мени бир дўстим бўларди. Ақлли, эсли-ҳушли ва тақводор йигит эди. Ёшлигидан ҳам илмга чанқоқ эди. Илм соҳасида ҳам Жуда кўп ютуқларни қўлга киритган. Одамлар орасида ҳам овоза бўлиб кетганди.Кейин орада бир касал бўлди, танасига тошмалар тошиб кетди. Корсатдилар аҳволи яхши фақат кўп тилга олингани учун кўз теккан дейишди.Тўғриси ўзим олдин бунақа кўз тегиш, сеҳр-жоду деган нарсаларга ишонмасдан лекин дўстим билан бўлган воқеалардан сўнг ишондим. Ҳаммаси яхши эди. Аллоҳ суйган бандаларига қийинчилик беради деган шу булса керак. Орада ҳамма нарса ўзгариб кетди. Дўстимам ўзгариб қолди. Уйдагилари уни кўп назорат қиладиган бўлиб қолди. Хуллас у худди қамоқдагидек эди. У билан гаплашсам ҳаммаси яхши деб қўярди. Кунлардан бир кун у ҳаммасини айтдим. Яъни ҳаётида бир инсон учрагани уни севиб қолгани афсус у уни оиласига тўғри келмаслиги ҳаммасини айтди. Чунки у севган аёл болали эди. Хуллас билмадим дўстим қизлар билан гаплашмасди. Лекин буни ҳам унута олмади.Уйдагилар бу цехр қилинган дейишди. Балким шунақа бўлгандир. Лекин у Жуда қийналарди. У билан булсам балки ҳаётимдаги энг катта хатойим булар лекин қийналиб кетдим дерди оша хатони ўзим билмоқчиман дерди. Лекин қариндошлар томонидан Жуда кўп қисишлар бўлганди уни. Бир кун ҳа ўша воқеа бўлишидан 3кун олдин у билан кўришдим. У менга мени уни яхши кўраманми юқми билмадим лекин юрагимдан чиқара олмаяпман, уйимдагилар эса бунга жиддий қарши ҳа тугри қайси ота-она бунга рози буларди. Лекин мен чарчадим уйимдагилани яхши кураман лекин ундан ҳам кўнгил узолмайман деди. Уйимдагилар эса кутишмайди деди қандайдир хато қилсам ўшани ўзим англашимни деди. Унгача қайсидир яқинимдан айрилишни хоҳламиман деди. У сўнги кунларда уйимдагилар билан муносабатни яхши қилганини, ресторанларда бирга бахтли овқатланишганини айтди. Лекин ичидан жудаям эзилаётганди. Унга роса раҳмим келди. Ҳаммаси яхши бўлади худо хоҳласа дедим.Бугун мана Ҳаммаси яхши лекин дўстим юқ мен билан кўришган сўнг 3кун ўтиб ўз жонига қасд қилипти. Уни хатини кўриб. Хатида мен ҳаммасидан чарчадим яқинларимни, ота-онамни яхши кўраман. Лекин мени кечиринглар деб ёзибди. Мана энди нега у сўнги кунларини оиласи билан бахтли ўтказганини билдим. Кеча уни қабрини зиёрат қилиб келдим.Энди уни яқинларига нима дердим сизни бошингизни эгмоқчи бўлган бола энди юқ у тупроқ остида, у хато қилмаслиги учун уни шунча қамоқда тутгандек тутдингиз энди қамоқни ҳам хожати юқ, чунки у юқ энди, мен дўстимни қилган ишини ҳам оқламайман, у жуда катта хатога қўл урди, Аллоҳ раҳматига олган бўлсин. Ҳозирда ёшлар орасида бунақа жонига қасд қилишлар жуда кўп бўляпти, уларни кўпчилиги ўзини билмаган ҳолатда бу ишни қиляпти, эътиборли бўлиш лозим Деб уйлайман, ота-оналар балки фарзандингиз хато қолар, сизни юзизни ерга қаратар лекин уни бу дунёда бўлмаслиги жуда ачинарли ҳолат, ўзи қилаётган ишини ўзи тушуниб ецин. Чунки баъзи бир сеҳрлар ўшандагина йўқолиши мумкин. Мени дўстим ҳам шуни қурбони бўлди деб уйлайман. Солиҳ дўстимнинг ачинарли қисмати бошқаларда бўлмасин.
T.me/sinovlarihayot
Интернет
Бир куни хаётимда шундай кунлар келишини тасавур хам килмагандим лекин бу тақдир тўлкинлари кайсидир киргоққа окизиб кетар эканки на хаётизи на узизи бошкара олар экансиз. Турмушга чиканимда ун туккизда эдим, хамма кийинчиликка чидаб ун беш йил яшадим. Эримга эркалик килиб бир пиёла чойни хуплаб ичмадим эрими бир куйлагини киймадим шундай булса хам сабир килдим болам иккита булса яхши булар, учта булса яхши булар дебман. Йук аксинча ойиласини фарзандларини ичкиликга алишиб яшади шундай кунларни бирида хаётимга бир инсон кириб келди мени севиб колганини айтди мен дуст булайлик мендан яхши дуст чикади дедим. Шу шу телфонда гаплашиб турдик. Эркаклардан кунглим колиб кетганди назаримда хамма эркак бир хил эди. Лекин беш бармок бир хил эмаску бизни хам синаб куринг дейишдан толмасди хар кун тонг сахардан севги изхорлари билан саломлашарди айтишича ишга хам мени куриш учун келарди, фариштам, куёнчам дейишлари, мени ширин сузга зор булиб яшаганими билар эди. Бир жойда ишлар эдик эрими менга муносабатини куриб билиб турарди йиглаб яшаётганими куриб турарди. дойим "яхши ковуни ит йийди кани энди сиздек хотиним булса ит булишга хам розиман" - дер эди. Мен кучадаги енгилтак аёллардан шунчалик жирканардим, лекин шулар хам ширин сўз этиборга зорлигидан шу йулга кирганлигини кейин билдим, билдиму барибир номард лавзи йук эркаклар улжаси хурланиб озор чекиб яшаган аёллар экан нахотки худодан киёмат куни жавоб беришдан куркмасалар. Мени алдаганини бир йил деганда тушуниб етдим. Афсуски тушуниб етганимда ойилам барбод булганди кузларимга караб бу дунёга кайта келсам факат сени дер эдим - дер эдим. Мен хам кимгадир кераклигимни ,энг мухими аёл эканлигимни хис килгандим узим курмаган мехирни унга бердим жонимдан ортик курдим ойиласига хеч качон ёмонликни раво курмадим, унинг жони огриса мен жоним огриди, узок сафарга чиканида тонг отиб манзилига етгунича ховотир олиб ухламадим бир кун келиб мени ташлаб кетади деб хаёлимга хам келтирмадим, уни билганлар "сени алдаяпти ишонма унинг улжаси сен каби озорланиб яшаганлар" - деган гапга ишонмадим. Нахотки кўзлар алдаса, нимага айнан мени танлади, нима ёмонлигим утдики кулишни ўргатиб бахтли килиб эвазига хамма хамма нарсамни хаётимни мазмунини кувончими хатоки фарзанларими кувончини хам тортиб олди. Майли гунох ўзимда ишонмаслигим керак эди. Лекин мени уйламапти болаларимни алдашга хаққи борми болаларим отасидан курмаган мехирни ундан кутганди. Энди нима килишга хайронман
У билан 7-июл куни танишгандик.
-Менга "сизи номеризи интернетдан олдим" -деганди.
-Мен интернетга кирмайман деганимда.
-"Излаган имкон топади" деганди. Шунчалар богландимки бу дунёда иккимиздан бошка хеч ким йук эди. Мени хаммадан кизгонарди туйга, тугилган кунларга, хаттоки онамни уйига УЗИ олиб бориб келарди.
Хар кун хар лахза олдимда эди хаттоки кулишимни, кийинишимни назорат килар, болаларимдан дарсини сурарди. Болаларим бирон жойга борса хам ундан сурарди. "Аянг кийналмасин, аянга кара, аянга тилодан касир курма, укиб одам булинглар, аянг силарни деб азобларга чидаган, силарни деб юрипти" -дер эди.
6- сентиябр тогам кизларини узатди, туйдан олиб келишда биринчи марта кулини теккизди. Ўша кундан бошлаб мен уники булдим. Ўша кун уйга келгунимгача йглаб келдим нима булганда хам бундай булмаслиги керак эди. У мени хотинимсан деб тан олганди оллох гувох эдику мен хаммасини оллохим менга берган мукофати деб қабул килгандим менинг хам хаётимда яхши кунлар булар экан, шунча йилик азобларим рохати деб уйлабман, афсуски бу оллохимни яна бир синови эканлигини билганимда бу дунёдан бутунлай совуб булгандим, ношуккрлик килмайин болаларим бор улар учун тирикман бу дунёда. Улар учун яшаябман, яшаябману ўз - узимдан нафратланаман, яшашга хакким йук, болаларимга эмас бор мехримни бошкага бердим эвазига яна хурландим. Ўзим хеч кимни алдамадим хеч кимга ёмонлик килмадим, мени хам алдашади демабман у хакида жуда куп хотиралар бор, лекин гапиришни хам эслашни хам хохламиман хаммасини Аллохга солдим киёмат кун саволларим бор жавобини ўша кун оламан........
Бир куни хаётимда шундай кунлар келишини тасавур хам килмагандим лекин бу тақдир тўлкинлари кайсидир киргоққа окизиб кетар эканки на хаётизи на узизи бошкара олар экансиз. Турмушга чиканимда ун туккизда эдим, хамма кийинчиликка чидаб ун беш йил яшадим. Эримга эркалик килиб бир пиёла чойни хуплаб ичмадим эрими бир куйлагини киймадим шундай булса хам сабир килдим болам иккита булса яхши булар, учта булса яхши булар дебман. Йук аксинча ойиласини фарзандларини ичкиликга алишиб яшади шундай кунларни бирида хаётимга бир инсон кириб келди мени севиб колганини айтди мен дуст булайлик мендан яхши дуст чикади дедим. Шу шу телфонда гаплашиб турдик. Эркаклардан кунглим колиб кетганди назаримда хамма эркак бир хил эди. Лекин беш бармок бир хил эмаску бизни хам синаб куринг дейишдан толмасди хар кун тонг сахардан севги изхорлари билан саломлашарди айтишича ишга хам мени куриш учун келарди, фариштам, куёнчам дейишлари, мени ширин сузга зор булиб яшаганими билар эди. Бир жойда ишлар эдик эрими менга муносабатини куриб билиб турарди йиглаб яшаётганими куриб турарди. дойим "яхши ковуни ит йийди кани энди сиздек хотиним булса ит булишга хам розиман" - дер эди. Мен кучадаги енгилтак аёллардан шунчалик жирканардим, лекин шулар хам ширин сўз этиборга зорлигидан шу йулга кирганлигини кейин билдим, билдиму барибир номард лавзи йук эркаклар улжаси хурланиб озор чекиб яшаган аёллар экан нахотки худодан киёмат куни жавоб беришдан куркмасалар. Мени алдаганини бир йил деганда тушуниб етдим. Афсуски тушуниб етганимда ойилам барбод булганди кузларимга караб бу дунёга кайта келсам факат сени дер эдим - дер эдим. Мен хам кимгадир кераклигимни ,энг мухими аёл эканлигимни хис килгандим узим курмаган мехирни унга бердим жонимдан ортик курдим ойиласига хеч качон ёмонликни раво курмадим, унинг жони огриса мен жоним огриди, узок сафарга чиканида тонг отиб манзилига етгунича ховотир олиб ухламадим бир кун келиб мени ташлаб кетади деб хаёлимга хам келтирмадим, уни билганлар "сени алдаяпти ишонма унинг улжаси сен каби озорланиб яшаганлар" - деган гапга ишонмадим. Нахотки кўзлар алдаса, нимага айнан мени танлади, нима ёмонлигим утдики кулишни ўргатиб бахтли килиб эвазига хамма хамма нарсамни хаётимни мазмунини кувончими хатоки фарзанларими кувончини хам тортиб олди. Майли гунох ўзимда ишонмаслигим керак эди. Лекин мени уйламапти болаларимни алдашга хаққи борми болаларим отасидан курмаган мехирни ундан кутганди. Энди нима килишга хайронман
У билан 7-июл куни танишгандик.
-Менга "сизи номеризи интернетдан олдим" -деганди.
-Мен интернетга кирмайман деганимда.
-"Излаган имкон топади" деганди. Шунчалар богландимки бу дунёда иккимиздан бошка хеч ким йук эди. Мени хаммадан кизгонарди туйга, тугилган кунларга, хаттоки онамни уйига УЗИ олиб бориб келарди.
Хар кун хар лахза олдимда эди хаттоки кулишимни, кийинишимни назорат килар, болаларимдан дарсини сурарди. Болаларим бирон жойга борса хам ундан сурарди. "Аянг кийналмасин, аянга кара, аянга тилодан касир курма, укиб одам булинглар, аянг силарни деб азобларга чидаган, силарни деб юрипти" -дер эди.
6- сентиябр тогам кизларини узатди, туйдан олиб келишда биринчи марта кулини теккизди. Ўша кундан бошлаб мен уники булдим. Ўша кун уйга келгунимгача йглаб келдим нима булганда хам бундай булмаслиги керак эди. У мени хотинимсан деб тан олганди оллох гувох эдику мен хаммасини оллохим менга берган мукофати деб қабул килгандим менинг хам хаётимда яхши кунлар булар экан, шунча йилик азобларим рохати деб уйлабман, афсуски бу оллохимни яна бир синови эканлигини билганимда бу дунёдан бутунлай совуб булгандим, ношуккрлик килмайин болаларим бор улар учун тирикман бу дунёда. Улар учун яшаябман, яшаябману ўз - узимдан нафратланаман, яшашга хакким йук, болаларимга эмас бор мехримни бошкага бердим эвазига яна хурландим. Ўзим хеч кимни алдамадим хеч кимга ёмонлик килмадим, мени хам алдашади демабман у хакида жуда куп хотиралар бор, лекин гапиришни хам эслашни хам хохламиман хаммасини Аллохга солдим киёмат кун саволларим бор жавобини ўша кун оламан........
"Ким булсанг хам бировни хаётига кирдингми йиғлатиб ташлаб кетма! Ташлаб кетсанг бировни хаётини уйин килма! Сен каби бировда хам кунгил юрак борлигини унутма! Ахир сенда хам онанг, опанг, синглинг, кизинг бордир оллохдан курк!!!"
Мен сизларга бошимдан кечирганларимни сузлаб бердим хулоса чикариш ўзларилардан. Лекин хеч качон бу дунёда алданиб колманг, хаётиздан нолиб осон хаётни хавас килиб тоғри йўлдан адашманг, кимларингдир ширин сўзларига учиб гунохга ботманг деб колман. Мен бу хикояни ёзишимдан максад хам колганларга ўрнак бўлсин деган максадда ёздим. Хаётимни хаммага достон килишмас максадим.
https://t.me/joinchat/AAAAAFCGRHMSMORVycYt4g
Мен сизларга бошимдан кечирганларимни сузлаб бердим хулоса чикариш ўзларилардан. Лекин хеч качон бу дунёда алданиб колманг, хаётиздан нолиб осон хаётни хавас килиб тоғри йўлдан адашманг, кимларингдир ширин сўзларига учиб гунохга ботманг деб колман. Мен бу хикояни ёзишимдан максад хам колганларга ўрнак бўлсин деган максадда ёздим. Хаётимни хаммага достон килишмас максадим.
https://t.me/joinchat/AAAAAFCGRHMSMORVycYt4g
Telegram
Bekalar Uchun Xikoyalar
✍️ ENG SARA VA XAYOTIY HIKOYALAR
Reklama uchun👇
@xayotimsizkooo
Reklama uchun👇
@xayotimsizkooo
АЛБАТТА ҚАЙТАДИ......
Кунлардан бир куни мотоциклда бир иш билан катта кўча бўйлаб қўшни туманга жўнадим. - дея сўзини давом эттирди тоғам. -- Йўлнинг биз томонга келадиган қисмининг четида бир машина тўхтаб турарди. Баҳор ҳавоси эмасми....қизғалдоқнинг иссиғи дейишадими, ўша қуёш нурлари кунни янаям қиздираётганди. Мени асли онамни туғилган қишлоғи худди шу атрофда бўлиб, мен бу жойларни беш бармоғимдек ёддан билардим
Ўша машинага яқинлашиб боравергач, ёнида бир кекса онахон ва ўспирин йигитни кўрдим. Ўша ўспирин йигит йўлдан ўтиб бораётган машиналарга қўл кўтарар.... лекин машиналар тўхтамасди. Мен уларни узоқдан кузатиб бориб нима бўлганлигини билишим учун қарама қарши томоннинг йўл четига тўхтадим. Мотоциклимни пастдаги суянғичига суяб....улар томонга йўлнинг нариги бетига чопқиллаб ўтдим.
-- Ассалому алейкум.....тинчликми нега тўхтаб турибсизлар....бирор ёрдамим керакми?- сўз қотдим улар томонга.
-- Воалейкум ассалом ўғлим яхшимисиз..... билмасак ўзидан ўзи машинамиз ўчиб қолди. Набирам ҳечам айбини тополмаяпти. Аксига олгандай бирор бир машинани тўхтатиб тушунадиганлари бўлса сўрамоқчи бўляпмиз лекин ҳеч бири тўхтамаяпти.- деди ҳалиги онахон румолини кўзларига иссиқдан соя қилиб.
Ҳаво ҳали айтганимдай иссиқ эмасми... Онахонни овозида ҳансираш аломатлари сезилиб турарди. Набирасиям ёш экан ҳали. Менимча эндигина коллежни битириб ҳайдовчилик гувоҳномасини янги олган шекилли. Унга машинани капотини очишни сўрадим.
Тоғам ўзи техникани яхши тушунади. Деярли ҳар қандай маркадаги машинани таъмирлашни билади. Билмадим негадир шундай ҳунари бўлса ҳам ҳечам иши юришиб кетавермас....рўзғориям ночоргина эди. Тоғамни бунақа бўлишига бироз кўнгли бўшлиги сабаб эди. Ишлаган ишига деярли ҳақ сўрамасди. Кўпчилик тоғамни бу саҳийлигидан ўз чўнтаклари учун кўп фойдаланишарди. Мотоцикли борку дейсизми?.....У ҳам бобом раҳматлидан қолган эски маркали мотоцикл. Бир кун миниб келса, бир жойи бузулади. Яхшиям тоғамни ҳунари бор ўзи тушунади тузатаверади. Бошқа бирови бўлса аввали эски деб минмайди ёки бузулгач созлай олмайди.
Маторини у ёғ бу ёғини қарадим.... айбини топдим.
-- Қани маторни юрғазчи ука!- дедим ўспирин йигитга.
Шунча йиллик ўрганган ҳунарим панд бермади. Машинани матори ишлаб кетди. Деярли ҳамма жойини техник ҳолатини тўғирлаб, қўшимчасига матор ёғиниям алиштириш кераклигиниям тайинлаб айтдим.
-- Вой болам раҳмат сизга....деярли бир соатдан бери шу ерда тургандик. Ҳожатимизни чиқариб мушкулимизни енгил қилдингиз. Хизмат ҳаққингиз қанча бўлади? Айтсангиз ҳозир берамиз.- деди.
Уларни кўринишидан ўзига тўқ оилага ўхшарди. Онахонни айтишича қўшни вилоятга қизи тушган экан....уни ва набирачаларини кўргани меҳмонга боришаётган экан. Онахонни юзларидан нур ёғилиб туриши, истараси иссиқлиги худди раҳматли онамга ўхшаб кетарди.
-- Холажон....бир дуо қилиб қўйинг шуни ўзи етади. Агар жудаям пул бергингиз келаётган бўлса менга эмас, йўлингизда учраган биринчи ночорроқ инсонга мурувват кўрсатсангиз мен хурсанд бўдардим.- дедим.
Онахонни юзида хавотир йўқолиб, илиқлик билан мени узоқ дуо қилиб, мен айтгандек қилишини айтиб жўнаб кетишди. Мен ҳам ўзимни темир тулпоримни миниб ишимни ҳал қилиш учун йўлимга равона бўлдим........
Кунлардан бир куни мотоциклда бир иш билан катта кўча бўйлаб қўшни туманга жўнадим. - дея сўзини давом эттирди тоғам. -- Йўлнинг биз томонга келадиган қисмининг четида бир машина тўхтаб турарди. Баҳор ҳавоси эмасми....қизғалдоқнинг иссиғи дейишадими, ўша қуёш нурлари кунни янаям қиздираётганди. Мени асли онамни туғилган қишлоғи худди шу атрофда бўлиб, мен бу жойларни беш бармоғимдек ёддан билардим
Ўша машинага яқинлашиб боравергач, ёнида бир кекса онахон ва ўспирин йигитни кўрдим. Ўша ўспирин йигит йўлдан ўтиб бораётган машиналарга қўл кўтарар.... лекин машиналар тўхтамасди. Мен уларни узоқдан кузатиб бориб нима бўлганлигини билишим учун қарама қарши томоннинг йўл четига тўхтадим. Мотоциклимни пастдаги суянғичига суяб....улар томонга йўлнинг нариги бетига чопқиллаб ўтдим.
-- Ассалому алейкум.....тинчликми нега тўхтаб турибсизлар....бирор ёрдамим керакми?- сўз қотдим улар томонга.
-- Воалейкум ассалом ўғлим яхшимисиз..... билмасак ўзидан ўзи машинамиз ўчиб қолди. Набирам ҳечам айбини тополмаяпти. Аксига олгандай бирор бир машинани тўхтатиб тушунадиганлари бўлса сўрамоқчи бўляпмиз лекин ҳеч бири тўхтамаяпти.- деди ҳалиги онахон румолини кўзларига иссиқдан соя қилиб.
Ҳаво ҳали айтганимдай иссиқ эмасми... Онахонни овозида ҳансираш аломатлари сезилиб турарди. Набирасиям ёш экан ҳали. Менимча эндигина коллежни битириб ҳайдовчилик гувоҳномасини янги олган шекилли. Унга машинани капотини очишни сўрадим.
Тоғам ўзи техникани яхши тушунади. Деярли ҳар қандай маркадаги машинани таъмирлашни билади. Билмадим негадир шундай ҳунари бўлса ҳам ҳечам иши юришиб кетавермас....рўзғориям ночоргина эди. Тоғамни бунақа бўлишига бироз кўнгли бўшлиги сабаб эди. Ишлаган ишига деярли ҳақ сўрамасди. Кўпчилик тоғамни бу саҳийлигидан ўз чўнтаклари учун кўп фойдаланишарди. Мотоцикли борку дейсизми?.....У ҳам бобом раҳматлидан қолган эски маркали мотоцикл. Бир кун миниб келса, бир жойи бузулади. Яхшиям тоғамни ҳунари бор ўзи тушунади тузатаверади. Бошқа бирови бўлса аввали эски деб минмайди ёки бузулгач созлай олмайди.
Маторини у ёғ бу ёғини қарадим.... айбини топдим.
-- Қани маторни юрғазчи ука!- дедим ўспирин йигитга.
Шунча йиллик ўрганган ҳунарим панд бермади. Машинани матори ишлаб кетди. Деярли ҳамма жойини техник ҳолатини тўғирлаб, қўшимчасига матор ёғиниям алиштириш кераклигиниям тайинлаб айтдим.
-- Вой болам раҳмат сизга....деярли бир соатдан бери шу ерда тургандик. Ҳожатимизни чиқариб мушкулимизни енгил қилдингиз. Хизмат ҳаққингиз қанча бўлади? Айтсангиз ҳозир берамиз.- деди.
Уларни кўринишидан ўзига тўқ оилага ўхшарди. Онахонни айтишича қўшни вилоятга қизи тушган экан....уни ва набирачаларини кўргани меҳмонга боришаётган экан. Онахонни юзларидан нур ёғилиб туриши, истараси иссиқлиги худди раҳматли онамга ўхшаб кетарди.
-- Холажон....бир дуо қилиб қўйинг шуни ўзи етади. Агар жудаям пул бергингиз келаётган бўлса менга эмас, йўлингизда учраган биринчи ночорроқ инсонга мурувват кўрсатсангиз мен хурсанд бўдардим.- дедим.
Онахонни юзида хавотир йўқолиб, илиқлик билан мени узоқ дуо қилиб, мен айтгандек қилишини айтиб жўнаб кетишди. Мен ҳам ўзимни темир тулпоримни миниб ишимни ҳал қилиш учун йўлимга равона бўлдим........
Тоғамларни қишлоғи қўшни вилоятга, пойтахтга кетадиган катта йўлнинг ёқасида жойлашганди. Қишлоғини рўпарасида йўловчи машиналар тўхтаб овқатланиш учун ошхоналар мавжуд эди. Тоғам машинасини созлаб берган онахон набираси билан бирор нарса тановул қилиш учун....ҳам қўшни вилоятдаги қизи ва набиралари учун ўша машҳур донғи кетган бизни ЖИЗ таомимиздан олиб кетиш учун ҳам тўхташди. Машинадан тушиб ошхонага киришди. Егулик буюртма беришиб танавул қилиб ўтириб бир нарса ўша онахонни диққатини тортди. Тоғамни аёли янгам ўша ошхонада ишларди.
Онахонни диққатини тортган нима эди??? Оз моз ҳомиладорлиги билиниб турган ошхона хизматчиси тинмасдан шу аҳволидаям югуриб елиб столларни устини тозалар, ошхонага келган хўрандалардан буюртмаларни олиб, уларга хизмат кўрсатарди. Ҳали айтганимдек тоғамни оиласи ночорроқ яшашарди. Шу сабаблими доим янгам оддий кийиниб юрарди. Бўянишларку у ёқда турсинн....
Онахонни ҳаётий тажрибасига таянган ҳолда инсонни ички дунёсини сезиши етадику бунақа нарсаларга. Ўша ошхона хизматчиси яъни янгамни жилмайишидан сезди. Бу кулгу ортида хавотир, чарчоқ ва оғриқ аломатлари яширинганини бир қарашдаёқ сезди. Онахон ярим соат олдин худди шу аёл каби, хавотир, қўрқув ва ҳадик билан кимнидир ёрдамига муҳтож бўлиб йўл ёқасида турганди. Худди бояги ҳолати каби хизматчи аёл ҳам терлаб кетган....тинмасдан терини қўлидаги кир бўлиб кетган сочиқда артарди. Яна қанча столларни тозалаб артиш кераклигига хавотир билан боқарди. Аммо унинг юзидаги табассум ҳечам ўзгармасди.
Ҳаёт тажрибасига эга онахон хизматчи аёлни ҳомиладорлигини ҳам аллақачон сезиб бўлганди. Қандай кам нарсаси бор инсон, бошқаларга қандай қилиб кўп нарса бериши мумкина ? деган фикр ўтди ва ўша заҳоти машинасини таъмирлаб берган тоғамни эслади.
Овқатланиб бўлгач.....ҳалиги онахон ҳаражатини набираси аллақачон тўлаб қўйган бўлса ҳам....стол устига салфеткага юз долларни ўраб стол устида қолдирди ва секин ташқарига чиқишди. Хизматчи аёл улар ўтирган столни йиғиштириш учун келиб салфеткага ўралган пулга кўзи тушди. Тезгина салфеткаси билан олиб ташқарига югуриб чиқди. Онахонни машинаси бурилиб катта йўлга аллақачон чиқиб бўлганди. Хизматчи аёл қўлини силтаб қолди. Аммо машина тўхтамасдан йўлида давом этди. Онахон ортни кўрсатадиган кўзгудан аёлги қўл силтаб қолганини кўрди бўмаса. Лекин хотиржам берган пулига саховатига рози бўлиб кетарди.
Улгуролмаганидан афсусланиб турган ошхона хизматчиси ўша аёл қўлидаги салфеткани очди. Ундаги ёзувларни ўқидию кўзи жиққа ёшга тўлди.
Қизим... мени танимайсиз албатта. Мен сизни аҳволингизни тушуниб ўзим сизга озгина бўлса ҳам ёрдам беришга қарор қилдим. Чунки мени ҳам сал олдинроқ танимаган бир яхши инсон бизга ёрдам қўлини чўзди. Агар менга раҳмат айтмоқчи бўлсанг, эҳсон савоб ишларни сенда тўхтаб қолишига йўл қўйма....эзгулик саҳоват доим инсонларни яхшиликка етаклаган.
Ишларини тугатиб йўл йўлакай уйга кетгунча пул билан хат ташлаб кетган онахонни ўйлаб борарди. Ич ичидан дуо ҳам қиларди. Хаёлида Мени пулга ҳозир жудаям муҳтожлигимни қаердан сезди экан? деган савол ҳечам тинчлик бермасди. Ҳадемай фарзандимиз туғилса бизга бу пуллар жудаям асқотади.
Янгам уйига келганда тоғам аллақачон ишларини битказиб келиб, ёнбошлаб телевизор кўриб ётарди. Хурсанд бўлиб янгам эрига бугун бўлиб ўтган воқеани, машинасини ранги онахонни қувонч билан таърифлаб берарди..(давоми 13:53)
Онахонни диққатини тортган нима эди??? Оз моз ҳомиладорлиги билиниб турган ошхона хизматчиси тинмасдан шу аҳволидаям югуриб елиб столларни устини тозалар, ошхонага келган хўрандалардан буюртмаларни олиб, уларга хизмат кўрсатарди. Ҳали айтганимдек тоғамни оиласи ночорроқ яшашарди. Шу сабаблими доим янгам оддий кийиниб юрарди. Бўянишларку у ёқда турсинн....
Онахонни ҳаётий тажрибасига таянган ҳолда инсонни ички дунёсини сезиши етадику бунақа нарсаларга. Ўша ошхона хизматчиси яъни янгамни жилмайишидан сезди. Бу кулгу ортида хавотир, чарчоқ ва оғриқ аломатлари яширинганини бир қарашдаёқ сезди. Онахон ярим соат олдин худди шу аёл каби, хавотир, қўрқув ва ҳадик билан кимнидир ёрдамига муҳтож бўлиб йўл ёқасида турганди. Худди бояги ҳолати каби хизматчи аёл ҳам терлаб кетган....тинмасдан терини қўлидаги кир бўлиб кетган сочиқда артарди. Яна қанча столларни тозалаб артиш кераклигига хавотир билан боқарди. Аммо унинг юзидаги табассум ҳечам ўзгармасди.
Ҳаёт тажрибасига эга онахон хизматчи аёлни ҳомиладорлигини ҳам аллақачон сезиб бўлганди. Қандай кам нарсаси бор инсон, бошқаларга қандай қилиб кўп нарса бериши мумкина ? деган фикр ўтди ва ўша заҳоти машинасини таъмирлаб берган тоғамни эслади.
Овқатланиб бўлгач.....ҳалиги онахон ҳаражатини набираси аллақачон тўлаб қўйган бўлса ҳам....стол устига салфеткага юз долларни ўраб стол устида қолдирди ва секин ташқарига чиқишди. Хизматчи аёл улар ўтирган столни йиғиштириш учун келиб салфеткага ўралган пулга кўзи тушди. Тезгина салфеткаси билан олиб ташқарига югуриб чиқди. Онахонни машинаси бурилиб катта йўлга аллақачон чиқиб бўлганди. Хизматчи аёл қўлини силтаб қолди. Аммо машина тўхтамасдан йўлида давом этди. Онахон ортни кўрсатадиган кўзгудан аёлги қўл силтаб қолганини кўрди бўмаса. Лекин хотиржам берган пулига саховатига рози бўлиб кетарди.
Улгуролмаганидан афсусланиб турган ошхона хизматчиси ўша аёл қўлидаги салфеткани очди. Ундаги ёзувларни ўқидию кўзи жиққа ёшга тўлди.
Қизим... мени танимайсиз албатта. Мен сизни аҳволингизни тушуниб ўзим сизга озгина бўлса ҳам ёрдам беришга қарор қилдим. Чунки мени ҳам сал олдинроқ танимаган бир яхши инсон бизга ёрдам қўлини чўзди. Агар менга раҳмат айтмоқчи бўлсанг, эҳсон савоб ишларни сенда тўхтаб қолишига йўл қўйма....эзгулик саҳоват доим инсонларни яхшиликка етаклаган.
Ишларини тугатиб йўл йўлакай уйга кетгунча пул билан хат ташлаб кетган онахонни ўйлаб борарди. Ич ичидан дуо ҳам қиларди. Хаёлида Мени пулга ҳозир жудаям муҳтожлигимни қаердан сезди экан? деган савол ҳечам тинчлик бермасди. Ҳадемай фарзандимиз туғилса бизга бу пуллар жудаям асқотади.
Янгам уйига келганда тоғам аллақачон ишларини битказиб келиб, ёнбошлаб телевизор кўриб ётарди. Хурсанд бўлиб янгам эрига бугун бўлиб ўтган воқеани, машинасини ранги онахонни қувонч билан таърифлаб берарди..(давоми 13:53)
Тоғам эса бу ўша йўлда машинасини тузатиб берган онахон эканлигини дарров пайқаганди. Хаёлидан.....Бирибир бирида бўлмаса бирида яхшилик қайтар экан... тўхтамай қўлдан келганча яхшилик қилавериш керак экан деган фикрни ўтказди.
Азиз ўқувчим.....қиссадан ҳисса шуки, кимга нима қилсангиз албатта ўзингизга қайтади шуни унитманг.....Аллоҳ кўриб турибди.
Ўзингизни эҳтиёт қилинг азиз ўқувчимм.... ҳа айтмоқчи ҳикоям ёққан бўлса лайк ва коментларингизни кутиб қоламан
Крикдуши Шухрат
https://t.me/sinovlarihayot
Азиз ўқувчим.....қиссадан ҳисса шуки, кимга нима қилсангиз албатта ўзингизга қайтади шуни унитманг.....Аллоҳ кўриб турибди.
Ўзингизни эҳтиёт қилинг азиз ўқувчимм.... ҳа айтмоқчи ҳикоям ёққан бўлса лайк ва коментларингизни кутиб қоламан
Крикдуши Шухрат
https://t.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
📝Эри бошига кўтарган аёл
“Оқшом уйга келганимда аёлим кечки дастурхонни ҳозирларди. Қўлидан тутиб унга гапим борлигини айтдим. Жим овқатлана бошлади, кўзларида қўрқув бор эди. Бир онда кичрайгандим гўё, оғзимни очолмасдим лекин фикрларимни айтишим керак эди. Ажрашмоқчилигимни айтдим. Асабийлашмади, гапимга жавоб қайтармади, фақат сабабини сўради. Жавоб беролмадим, бунга асабийлашди. Қўлидаги санчқи пичоқларни отиб юборди. Менга бақирди ва одам эмаслигимни айтди.
Ўша кеча бирор оғиз гаплашмадик. Хотиним тун бўйи йиғлади. Турмушимизга нима бўлишидан хавотирланарди, лекин уни қониқтирадиган гап айтолмасдим. Мен Жанага ошиқ бўлдим, хотинимни севмасдим энди. Бу виждон азоби билан бир битим тайёрладим. Уй, машина ва ширкатнинг 30%ини унга берадиган бўлдим. Шартномага бироз қараб турди ва йиртиб ташлади.
10 йил бирга яшаган хотиним менга бегона бўлганди. Унинг сарфлаган умрига, куч-қувватига ачинардим, лекин орқага қайтолмасдим, Жанани қаттиқ севардим. Кейин бақириб-бақириб йиғлай бошлади, буни кутмагандим. Унинг кўз ёшлари мени юмшашимга сабаб бўлди. Бир муддат эсимдан чиқардим ажрашишни, бу фикр миямга ўрнашиб қолганди, энди бу туйғуни қаттиқроқ ҳис этардим ва тўғри қарор эди.
Кейинги оқшом уйга кеч келдим ва хотинимни столда ёзиб ўтирганини кўрдим. Роса уйқум келганди ва кечки овқатни емасдан ухлашга ётдим. Жана билан ўтказган шунча вақтим мени чарчатганди. Орада бир уйғондим ва уни ҳали ҳам ёзаётганини кўрдим. Аммо бу менга аҳамиятсиз эди, бошимни ўгириб ухлашда давом этдим.
Тонгда менга шартлари ёзилган мактубни берди. Мендан ҳеч нарса истамаганди, фақат ажрашишимизни эълон қилиш учун бир ой муҳлат сўради ва бу вақт давомида яхши оила каби муносабатда бўлишимизни истади. Бунинг сабаби бир ойдан кейин ўғлимизнинг имтиҳонлари бошланиши ва бу пайтда унга бу юкни юкламаслик эди. Буни қабул қилиш мумкин. Яна бир нарса бор эди, тўй кечамиз уни эшикдан қандай кўтариб кирганимни эслатиш эди ва бир ой давомида ҳар тонг уни ётоқдан эшикгача кўтариб боришимни истади. Эсини ебди деб ўйладим, лекин охирги кунларимизни яхши ўтиши учун қабул қилдим. Кейин бу шартларни Жанага айтдим. Баланд овозда кулиб буни ғирт ахмоқлик эканини ва бу ажрашиши учун эканини тушуниб қабул қилди.
Хотиним билан ажрашиш мавзусини очганимдан бери жисмонан яқин бўлмадик. Шу боис биринчи кун уни олиб эшик томон кўтарганимда ғалати ҳисни сездим. Ўғлимиз орқамизда турарди ва олқишлай бошлади. Дадам онамни қучоғида кўтарди, деди. Бу уни жуда севинтирганди, сўзлари қалбимни вайрон қиларди. Ётоқдан уй эшигигача 10 метр кўтардим. Хотиним кўзларини юмди ва қулоғимга «ўғлимизга ажрашишимизни айтманг», деб пичирлади. Мен ҳам бошимни эгиб, хўп, дедим ва ичимга бир маҳзунлик чўкди. Эшик олдида уни қолдирдим, хотиним автобус бекатига кетди ва уни ишга олиб борадиган автобусни кутди. Мен эса бир ўзим офисга кетдим.
2-кун бу ўйин бизга осон кечди. Хотиним бошини кўксимга қўйди ва унинг ифорини туйдим. Бирдан хотинимга анчадан бери қарамаганимни тушундим ва уни турмуш қурган пайтимиздаги каби ёш эмаслигини сездим. Юзига майда чизиқлар тушган, сочларига оқ оралаганди. Ўтган йиллар шунчаки ўтмаганди, шунда ўзимдан шунча вақт ичида унга нималар қилганимни сўрадим.
4-кун уни кўтарганимда бир ишонч туйғусини ҳис этдим. Бу, менга ҳаётининг 10 йилини ҳадя қилган аёл эди.
5-кун бу ишонч туйғуси янада юксалганди. Буни Жанага айтмадим. Кунлар ўтгани сайин уни кўтариш ҳам осонлашарди, балки бу тренажорда шуғулланганим сабаблидир. Бир тонг уни нима кийишини ўйлаб, қараб ўтирдим. Жаҳл қилиб, ҳар кунги кийимлари бироз катта келганини айтди. Бирдан уни қанчалик озганини, вазнини йўқотганини сездим. Демак уни ҳар тонг осон кўтаришимнинг сабаби бу экан. Юзимга биров мушт туширгандай бўлди. Бунчалик азоб ва ҳасратни қалбида олиб юрарди. Сезмаган ҳолда бошини силадим. Шу пайт ўғлимиз келди ва «дада, ойимни кўтаришингиз керак», деди.
T.me/sinovlarihayot
“Оқшом уйга келганимда аёлим кечки дастурхонни ҳозирларди. Қўлидан тутиб унга гапим борлигини айтдим. Жим овқатлана бошлади, кўзларида қўрқув бор эди. Бир онда кичрайгандим гўё, оғзимни очолмасдим лекин фикрларимни айтишим керак эди. Ажрашмоқчилигимни айтдим. Асабийлашмади, гапимга жавоб қайтармади, фақат сабабини сўради. Жавоб беролмадим, бунга асабийлашди. Қўлидаги санчқи пичоқларни отиб юборди. Менга бақирди ва одам эмаслигимни айтди.
Ўша кеча бирор оғиз гаплашмадик. Хотиним тун бўйи йиғлади. Турмушимизга нима бўлишидан хавотирланарди, лекин уни қониқтирадиган гап айтолмасдим. Мен Жанага ошиқ бўлдим, хотинимни севмасдим энди. Бу виждон азоби билан бир битим тайёрладим. Уй, машина ва ширкатнинг 30%ини унга берадиган бўлдим. Шартномага бироз қараб турди ва йиртиб ташлади.
10 йил бирга яшаган хотиним менга бегона бўлганди. Унинг сарфлаган умрига, куч-қувватига ачинардим, лекин орқага қайтолмасдим, Жанани қаттиқ севардим. Кейин бақириб-бақириб йиғлай бошлади, буни кутмагандим. Унинг кўз ёшлари мени юмшашимга сабаб бўлди. Бир муддат эсимдан чиқардим ажрашишни, бу фикр миямга ўрнашиб қолганди, энди бу туйғуни қаттиқроқ ҳис этардим ва тўғри қарор эди.
Кейинги оқшом уйга кеч келдим ва хотинимни столда ёзиб ўтирганини кўрдим. Роса уйқум келганди ва кечки овқатни емасдан ухлашга ётдим. Жана билан ўтказган шунча вақтим мени чарчатганди. Орада бир уйғондим ва уни ҳали ҳам ёзаётганини кўрдим. Аммо бу менга аҳамиятсиз эди, бошимни ўгириб ухлашда давом этдим.
Тонгда менга шартлари ёзилган мактубни берди. Мендан ҳеч нарса истамаганди, фақат ажрашишимизни эълон қилиш учун бир ой муҳлат сўради ва бу вақт давомида яхши оила каби муносабатда бўлишимизни истади. Бунинг сабаби бир ойдан кейин ўғлимизнинг имтиҳонлари бошланиши ва бу пайтда унга бу юкни юкламаслик эди. Буни қабул қилиш мумкин. Яна бир нарса бор эди, тўй кечамиз уни эшикдан қандай кўтариб кирганимни эслатиш эди ва бир ой давомида ҳар тонг уни ётоқдан эшикгача кўтариб боришимни истади. Эсини ебди деб ўйладим, лекин охирги кунларимизни яхши ўтиши учун қабул қилдим. Кейин бу шартларни Жанага айтдим. Баланд овозда кулиб буни ғирт ахмоқлик эканини ва бу ажрашиши учун эканини тушуниб қабул қилди.
Хотиним билан ажрашиш мавзусини очганимдан бери жисмонан яқин бўлмадик. Шу боис биринчи кун уни олиб эшик томон кўтарганимда ғалати ҳисни сездим. Ўғлимиз орқамизда турарди ва олқишлай бошлади. Дадам онамни қучоғида кўтарди, деди. Бу уни жуда севинтирганди, сўзлари қалбимни вайрон қиларди. Ётоқдан уй эшигигача 10 метр кўтардим. Хотиним кўзларини юмди ва қулоғимга «ўғлимизга ажрашишимизни айтманг», деб пичирлади. Мен ҳам бошимни эгиб, хўп, дедим ва ичимга бир маҳзунлик чўкди. Эшик олдида уни қолдирдим, хотиним автобус бекатига кетди ва уни ишга олиб борадиган автобусни кутди. Мен эса бир ўзим офисга кетдим.
2-кун бу ўйин бизга осон кечди. Хотиним бошини кўксимга қўйди ва унинг ифорини туйдим. Бирдан хотинимга анчадан бери қарамаганимни тушундим ва уни турмуш қурган пайтимиздаги каби ёш эмаслигини сездим. Юзига майда чизиқлар тушган, сочларига оқ оралаганди. Ўтган йиллар шунчаки ўтмаганди, шунда ўзимдан шунча вақт ичида унга нималар қилганимни сўрадим.
4-кун уни кўтарганимда бир ишонч туйғусини ҳис этдим. Бу, менга ҳаётининг 10 йилини ҳадя қилган аёл эди.
5-кун бу ишонч туйғуси янада юксалганди. Буни Жанага айтмадим. Кунлар ўтгани сайин уни кўтариш ҳам осонлашарди, балки бу тренажорда шуғулланганим сабаблидир. Бир тонг уни нима кийишини ўйлаб, қараб ўтирдим. Жаҳл қилиб, ҳар кунги кийимлари бироз катта келганини айтди. Бирдан уни қанчалик озганини, вазнини йўқотганини сездим. Демак уни ҳар тонг осон кўтаришимнинг сабаби бу экан. Юзимга биров мушт туширгандай бўлди. Бунчалик азоб ва ҳасратни қалбида олиб юрарди. Сезмаган ҳолда бошини силадим. Шу пайт ўғлимиз келди ва «дада, ойимни кўтаришингиз керак», деди.
T.me/sinovlarihayot
Отаси онасини хонадан эшиккача кўтариши ҳаётимизнинг бир бўлагига айланганди. Хотиним ўғлимизни ёнига чақирди ва маҳкам қучоқлади. Мен бошимни ўгирдим, охирги лаҳзада қароримдан воз кечишни истамасдим. Уни қучоғимга олдим ва ётоқ эшигигача кўтариб бордим.
Қўлини чаккамга қўйганди мен уни маҳкам ушлаб олгандим. Худди турмуш қурган кунимиздаги каби. Энди хавотирлана бошлагандим, бунчалик озиб кетганига. Охирги кун уни кўтарганимда куч сарфламадим. Ўғлимиз мактабда эди ва хотинимга ҳаётимиздаги яқинлик камайганини айтдим. Офисга кетдим ва эшикни қулфламасдан машинадан тушдим, бунга вақт йўқ эди.
Ҳар лаҳза қароримни ўзгартиришидан қўрқардим ва зинадан юқори чиқдим, юқори чиққач Жана эшикни очди. Унга хотинимдан ажрашолмаслигимни айтдим. Ҳайратланиб қўлини пешонамга қўйди ва «сени иситманг борми?» деб сўради. «Афсусдаман Жана, лекин мен энди ажрашишни истамайман», дедим. Турмушимиз бефайзлиги севги етишмаслигидан эмас, бир-биримизнинг аҳамиятимизни унутганимиздан эди. Энди эсимга тушди, унга уйланган куним эшикдан кўтариб кирганимда, умримнинг охиригача унга садоқатли бўлишга қасам ичгандим.
Жана вазиятни англагач, юзимга бир тарсаки тушириб, эшикни ёпиб йиғлай кетди. Дарҳол пастга югуриб, биринчи учраган гулчидан хотинимга бир даста гул олдим, ичига «сени ҳар тонг ҳаётимнинг охиригача кўтараман» деб ёзиб солиб қўйдим. Уйга қатганимда юзимни табассум қоплади, қўлимда гуллар билан ётоқхонага кирдим ва хотинимни ётоқда ўлик ҳолда топдим. Хотиним бир неча ойдан бери саратон билан курашаркан, мен Жанага бўлган қизиқишим боис буни сезмагандим. Кўп яшолмаслигини билгани учун ўғлимни менга қарши бўлиб қолишидан мени сақлашга уринганди. Ҳеч бўлмаса ўғлимнинг кўзида яхши турмуш ўртоқ сифатида қолишимни истаганди”.
Туркчадан Марям Осиё таржимаси.
https://t.me/sinovlarihayot
Қўлини чаккамга қўйганди мен уни маҳкам ушлаб олгандим. Худди турмуш қурган кунимиздаги каби. Энди хавотирлана бошлагандим, бунчалик озиб кетганига. Охирги кун уни кўтарганимда куч сарфламадим. Ўғлимиз мактабда эди ва хотинимга ҳаётимиздаги яқинлик камайганини айтдим. Офисга кетдим ва эшикни қулфламасдан машинадан тушдим, бунга вақт йўқ эди.
Ҳар лаҳза қароримни ўзгартиришидан қўрқардим ва зинадан юқори чиқдим, юқори чиққач Жана эшикни очди. Унга хотинимдан ажрашолмаслигимни айтдим. Ҳайратланиб қўлини пешонамга қўйди ва «сени иситманг борми?» деб сўради. «Афсусдаман Жана, лекин мен энди ажрашишни истамайман», дедим. Турмушимиз бефайзлиги севги етишмаслигидан эмас, бир-биримизнинг аҳамиятимизни унутганимиздан эди. Энди эсимга тушди, унга уйланган куним эшикдан кўтариб кирганимда, умримнинг охиригача унга садоқатли бўлишга қасам ичгандим.
Жана вазиятни англагач, юзимга бир тарсаки тушириб, эшикни ёпиб йиғлай кетди. Дарҳол пастга югуриб, биринчи учраган гулчидан хотинимга бир даста гул олдим, ичига «сени ҳар тонг ҳаётимнинг охиригача кўтараман» деб ёзиб солиб қўйдим. Уйга қатганимда юзимни табассум қоплади, қўлимда гуллар билан ётоқхонага кирдим ва хотинимни ётоқда ўлик ҳолда топдим. Хотиним бир неча ойдан бери саратон билан курашаркан, мен Жанага бўлган қизиқишим боис буни сезмагандим. Кўп яшолмаслигини билгани учун ўғлимни менга қарши бўлиб қолишидан мени сақлашга уринганди. Ҳеч бўлмаса ўғлимнинг кўзида яхши турмуш ўртоқ сифатида қолишимни истаганди”.
Туркчадан Марям Осиё таржимаси.
https://t.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Ассалому алайкум ва рохматуллохи ва барокатуҳ
Фариштали, қалби пок қадрдонларим.
2⃣9⃣➖ август пайшанба кунингиз хайрли бўлсин.
Яратганнинг Ўзи сизларга омад, қалбингизга хотиржамлик, халоли покдан даромад, орзу истакларингизни ижобат қилсин.Яқинларингиз мехрида бўлинг, оилавий барқарорлик, тўкин - сочинлик, файзу - барака тилаб қоламиз. Иймону - исломда қадамларингиз собит, ибодатларингиз бардавом
бўлсин.Ўзингизни эхтиёт қилинг. Аллохга омонатсиз Яхшиларим.
Хушкайфият кун давомида хамрох бўлсин.
Юбориб қўйинг..! 💐
Қадрлисиз жигарларим ❤️
T.me/sinovlarihayot
Фариштали, қалби пок қадрдонларим.
2⃣9⃣➖ август пайшанба кунингиз хайрли бўлсин.
Яратганнинг Ўзи сизларга омад, қалбингизга хотиржамлик, халоли покдан даромад, орзу истакларингизни ижобат қилсин.Яқинларингиз мехрида бўлинг, оилавий барқарорлик, тўкин - сочинлик, файзу - барака тилаб қоламиз. Иймону - исломда қадамларингиз собит, ибодатларингиз бардавом
бўлсин.Ўзингизни эхтиёт қилинг. Аллохга омонатсиз Яхшиларим.
Хушкайфият кун давомида хамрох бўлсин.
Юбориб қўйинг..! 💐
Қадрлисиз жигарларим ❤️
T.me/sinovlarihayot
🍃🍃Отажон-Онажон🍃🍃
Ғамим йўқ ҳамиша юраман кулиб,
Давлатим ёнимда турганин билиб.
Кувончнинг борида ғамларим қолиб,
Бу дунё тургунча туринг Отажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон,
Нимани ҳоҳласам муххаё бўлди.
Кўзларим қувончу, нурларга тўлди,
Биргина раҳматим айтишим қолди.
Бу дунё тургунча туринг Онажон,
Бахтиёр кунларим кўринг Отажон.
Ёнимда Тоғдайин суянчим бўлинг!
Ногоҳон йиқилсам таянчим бўлинг!
Хатога йўл қўйсам терговчим бўлинг!
Бу Дунё тургунча туринг Отажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон,
Аграда кўнглингиз ранжитган бўлсам, дилингиз яралаб оғритган бўлсам.
Дейманда мен сиздан розилик олсам,
Бу Дунё тургунча туринг Онажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Отажон,
Бош эгиб мен сизга тазимим қилай.
Аллохдан ҳамиша омонлик сўрай,
Бир умр қадрлаб, қадрингиз билай.
Бу Дунё тургунча туринг Отажон,
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон
Ғамим йўқ ҳамиша юраман кулиб,
Давлатим ёнимда турганин билиб.
Кувончнинг борида ғамларим қолиб,
Бу дунё тургунча туринг Отажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон,
Нимани ҳоҳласам муххаё бўлди.
Кўзларим қувончу, нурларга тўлди,
Биргина раҳматим айтишим қолди.
Бу дунё тургунча туринг Онажон,
Бахтиёр кунларим кўринг Отажон.
Ёнимда Тоғдайин суянчим бўлинг!
Ногоҳон йиқилсам таянчим бўлинг!
Хатога йўл қўйсам терговчим бўлинг!
Бу Дунё тургунча туринг Отажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон,
Аграда кўнглингиз ранжитган бўлсам, дилингиз яралаб оғритган бўлсам.
Дейманда мен сиздан розилик олсам,
Бу Дунё тургунча туринг Онажон.
Бахтиёр кунларим кўринг Отажон,
Бош эгиб мен сизга тазимим қилай.
Аллохдан ҳамиша омонлик сўрай,
Бир умр қадрлаб, қадрингиз билай.
Бу Дунё тургунча туринг Отажон,
Бахтиёр кунларим кўринг Онажон
📖 Фарзанд доги.
-Боламни шунака согиндимки...курмаганимга канча булдию!
- Хар куни телефонда гаплашиб видеочат килиб турибсизларку?
- Согинганда багринга босиш бошкада! Сиз кандай чидаяпсиз опа?
- Аллох сабр беряпти...
Аслида мен хам боламни кам согинмайман, хар куни багримга босгим, овозини эшитгим келади...аммо буни иложи йуклигини билганим учун согинчимни ичимга ютаман, сабрли, викорли нигохим билан мусофирдаги боласини согинганга тикиламан, тасалли бераман:
- Жони омонку, бир кун кайтадику, дуосини килиш керак, шукрини килиш керак...
Узокдаги боласини согинганларга хозирги кунда хар куни телефонда гаплашиш имкони бор. Бу дунёни тарк этган боласини согинганларга сабр килишдан бошка чора йук. Лекин уша сабр канчалик огир...айникса болангни исми билан кимнидир чакиришса, кучада ногох утиб кетаётган йигитнинг куриниши, юриши хатто овози ухшаб кетса...хар бир кадамда уни эсга соладиган холатлар булиб турса...энг ёмони, согинчдан уртаниб турганингда ва энди факат Киёматда куришишинг мукаррарлигини билиб эзилиб турганингда кимдир ёнингда узокдаги боласи билан тинмай сухбатлашиб, согинганини кайта-кайта таъкидлаётганда, канчалик чорасизлигингни янаям купрок хис килиш огир...
Аллох онадан аввал фарзандни олмасин экан. Айюбхоним мусофирда юрганда хам согинардим, лекин энди бутунлай йукотгандаги согинч бошкача, урнини хеч нарса тулдирмайдиган согинч, буни факат юрагини фарзанд доги кемираётганлар хис килади...
Юпанчни факат Аллох беради, сабрни хам...факат, сокин турсанг хам упканг тулиб, кузингдан куз ёшларга кушилиб тошиб чикадиган гамнинг залвори кундан кунга сени шам каби учириб бораверади...ташкаридан кулиб туриб ичингда секин аста улаётганингни хеч ким сезмайди...
«Сабр кил...уни кийнама» дейишга шошадилар хар гал боламни хотирласам.
«Сабр килиш шунчалик булар...» дейман ичимда...
Аммо согинч сендан сураб утирмас экан, сабрингни синаётгандек, худди учакишаётгандек хотиринга йукотганларинг билан уткан дамларни келтириб куявераркан...
Мен боламни улган дейолмайман...у факат мен улсамгина «улади»...Чунки то тирик эканман, бир лахза хам унута олмаслигими, у менинг дуоларимда, кузларим корачигида, калбимнинг курида яшашини биламан...
80 га якинлашиб колган холам борлар. 30 йил аввал бир дона кизлари 24 ёшида сувга окиб вафот этканлар. Опамдан икки фарзанд колган...Эрлари кайта уйланди, фарзандлари улгайиб бола-чакалик булиб кетди...Кизчалари 2 ёш эди, онасини тузукрок эслолмаса хам керак...Аммо холам...хозир хам опам хакида гап кетса холамни кузидан думалаб тушадиган куз ёш томчиларига неча бор гувох булганман...30 йил а?...4 та угиллари бор, хаммаси узидан купайиб атрофлари тула одам...аммо опамни урнини хеч ким боса олмади шу чоккача...
Мен хам канча яшайман билмайман, аммо холам каби фарзанд догини умрим охиригача кутариб, унга хеч кимни ухшатолмай яшасам керак...
—————
Тасалли керак эмас...Шунчаки, фарзандини йукотган она олдида узокдаги болангизни согинганингизни айтманг, узининг чорасизлигидан баттар эзилмасин деб ёздим...
Малохат Анвар.
🕌 @Ibratlihikoyavaqissalaruz.
-Боламни шунака согиндимки...курмаганимга канча булдию!
- Хар куни телефонда гаплашиб видеочат килиб турибсизларку?
- Согинганда багринга босиш бошкада! Сиз кандай чидаяпсиз опа?
- Аллох сабр беряпти...
Аслида мен хам боламни кам согинмайман, хар куни багримга босгим, овозини эшитгим келади...аммо буни иложи йуклигини билганим учун согинчимни ичимга ютаман, сабрли, викорли нигохим билан мусофирдаги боласини согинганга тикиламан, тасалли бераман:
- Жони омонку, бир кун кайтадику, дуосини килиш керак, шукрини килиш керак...
Узокдаги боласини согинганларга хозирги кунда хар куни телефонда гаплашиш имкони бор. Бу дунёни тарк этган боласини согинганларга сабр килишдан бошка чора йук. Лекин уша сабр канчалик огир...айникса болангни исми билан кимнидир чакиришса, кучада ногох утиб кетаётган йигитнинг куриниши, юриши хатто овози ухшаб кетса...хар бир кадамда уни эсга соладиган холатлар булиб турса...энг ёмони, согинчдан уртаниб турганингда ва энди факат Киёматда куришишинг мукаррарлигини билиб эзилиб турганингда кимдир ёнингда узокдаги боласи билан тинмай сухбатлашиб, согинганини кайта-кайта таъкидлаётганда, канчалик чорасизлигингни янаям купрок хис килиш огир...
Аллох онадан аввал фарзандни олмасин экан. Айюбхоним мусофирда юрганда хам согинардим, лекин энди бутунлай йукотгандаги согинч бошкача, урнини хеч нарса тулдирмайдиган согинч, буни факат юрагини фарзанд доги кемираётганлар хис килади...
Юпанчни факат Аллох беради, сабрни хам...факат, сокин турсанг хам упканг тулиб, кузингдан куз ёшларга кушилиб тошиб чикадиган гамнинг залвори кундан кунга сени шам каби учириб бораверади...ташкаридан кулиб туриб ичингда секин аста улаётганингни хеч ким сезмайди...
«Сабр кил...уни кийнама» дейишга шошадилар хар гал боламни хотирласам.
«Сабр килиш шунчалик булар...» дейман ичимда...
Аммо согинч сендан сураб утирмас экан, сабрингни синаётгандек, худди учакишаётгандек хотиринга йукотганларинг билан уткан дамларни келтириб куявераркан...
Мен боламни улган дейолмайман...у факат мен улсамгина «улади»...Чунки то тирик эканман, бир лахза хам унута олмаслигими, у менинг дуоларимда, кузларим корачигида, калбимнинг курида яшашини биламан...
80 га якинлашиб колган холам борлар. 30 йил аввал бир дона кизлари 24 ёшида сувга окиб вафот этканлар. Опамдан икки фарзанд колган...Эрлари кайта уйланди, фарзандлари улгайиб бола-чакалик булиб кетди...Кизчалари 2 ёш эди, онасини тузукрок эслолмаса хам керак...Аммо холам...хозир хам опам хакида гап кетса холамни кузидан думалаб тушадиган куз ёш томчиларига неча бор гувох булганман...30 йил а?...4 та угиллари бор, хаммаси узидан купайиб атрофлари тула одам...аммо опамни урнини хеч ким боса олмади шу чоккача...
Мен хам канча яшайман билмайман, аммо холам каби фарзанд догини умрим охиригача кутариб, унга хеч кимни ухшатолмай яшасам керак...
—————
Тасалли керак эмас...Шунчаки, фарзандини йукотган она олдида узокдаги болангизни согинганингизни айтманг, узининг чорасизлигидан баттар эзилмасин деб ёздим...
Малохат Анвар.
🕌 @Ibratlihikoyavaqissalaruz.
Муроса
Чол-кампир кексайиб қолди.
Беш қизлан кейин кўрганлари ёлғиз ўғил рўзғорни баҳоли қудрат эплаб ўтирибди. Кексаларнинг нафақа пули ўзидан ортмайди. Қуда-анда, борди-келди дегандек. Бир кун чол кампирига ёзғириб қолди.
— Каримқулнинг ўғли отасига ойига бир миллион нафақа ажратар экан...
Кампирга чоли ўксингандек кўринди, нима дейишини билмай
—Ўғли ёғлироқ жойда ишласа керак-да, Худойим бизнинг Умиджонимизга ҳам берсин, деб қўйди.
Кейинги ой Умиджон ҳам отасига нафақа ажратди. Тўғри, бир миллион эмас-ку, беш юз минг сўм.
Чол узоқ дуо қилди. Кейин пулни кампирига берди.
—Ма, бу сенга, мани пенсиям ўзимга етади, сенинг юришинг кўп!
Кампир ҳеч иккиланмай кеча ўғлига ўз нафақасидан "Отангга бер, хурсанд бўлиб қолади, ойлигимдан ажратдим деб айтгин",- деб қайта-қайта тайинлаб берган пулини қайтариб олди.
Чол жума куни ўртоқлари билан чойхонада ўтирар экан, оғзини тўлдириб мақтанди
—Умидга қўй десам ҳам қўлимга пул тутқазиб ўтирибди, мен пулни нима қиламан, кампиримни хурсанд қилиб қўйдим...
Кампирнинг нафақасидаги беш юз минг сўм пул ҳар ой шу тариқа қўлига айланиб қайтиб келадиган бўлди.
Феруза Салходжаева
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
Чол-кампир кексайиб қолди.
Беш қизлан кейин кўрганлари ёлғиз ўғил рўзғорни баҳоли қудрат эплаб ўтирибди. Кексаларнинг нафақа пули ўзидан ортмайди. Қуда-анда, борди-келди дегандек. Бир кун чол кампирига ёзғириб қолди.
— Каримқулнинг ўғли отасига ойига бир миллион нафақа ажратар экан...
Кампирга чоли ўксингандек кўринди, нима дейишини билмай
—Ўғли ёғлироқ жойда ишласа керак-да, Худойим бизнинг Умиджонимизга ҳам берсин, деб қўйди.
Кейинги ой Умиджон ҳам отасига нафақа ажратди. Тўғри, бир миллион эмас-ку, беш юз минг сўм.
Чол узоқ дуо қилди. Кейин пулни кампирига берди.
—Ма, бу сенга, мани пенсиям ўзимга етади, сенинг юришинг кўп!
Кампир ҳеч иккиланмай кеча ўғлига ўз нафақасидан "Отангга бер, хурсанд бўлиб қолади, ойлигимдан ажратдим деб айтгин",- деб қайта-қайта тайинлаб берган пулини қайтариб олди.
Чол жума куни ўртоқлари билан чойхонада ўтирар экан, оғзини тўлдириб мақтанди
—Умидга қўй десам ҳам қўлимга пул тутқазиб ўтирибди, мен пулни нима қиламан, кампиримни хурсанд қилиб қўйдим...
Кампирнинг нафақасидаги беш юз минг сўм пул ҳар ой шу тариқа қўлига айланиб қайтиб келадиган бўлди.
Феруза Салходжаева
https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
Telegram
📚 ИБРАТЛИ ҲИКОЯ ВА ҚИССАЛАР 📚
ASSALOMU ALAYKUM KANALIMIZGA XUSH KELIBSIZ KANALDA:
📚BADIIY ASARLAR
📖IBRATLI HIKOYALAR
DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇
📚BADIIY ASARLAR
📖IBRATLI HIKOYALAR
DETEKTIV JANRIDAGI ASARLARNI OʻQISHINGIZ MUMKIN Reklama uchun 👇
Дўстлар!
Бир куни ўғил уйланиш мақсадида тўй бошлабди, тўйга тайёргарлик кўрар экан ишлари кўпайиб кетибди. Ҳолдан тойган ўғил отасига илтимос қилибди:
— Отажон, илтимос, мана дўстларимнинг телефон рақамлари уларга телефон қилиб тўйга таклиф қилинг, — дебди.
— Яхши ўғлим, албатта, қўнғироқ қиламан, — жавоб берибди ота.
Тўй куни куёвнинг бор-йўғи икки дўсти келибди. Ўғилнинг жаҳли чиқиб:
— Ота сизга барча ўртоқларимга қўнғироқ қилишни сўраган эдим-ку, — дебди. Шунда ота:
— Ўғлим, мен сен айтгандай қилдим, лекин уларга сен катта бир муаммога ўралашиб қолганингни, айнан бугун шу соатда шу жойга ёрдамга етиб келишларини сўрадим. Кўриб турибмизки, барча ДЎСТЛАРИНГ шу ерда, қолганлари бегоналар. Биз ҳам уларга бегонамиз, — дея жавоб берибди
Инсон умри давомида бир ёки икки нафар ҳақиқий дўст топади. Агар шундай дўстларингиз бўлса, сиз бахтли инсонсиз. Ҳозироқ улардан хабар олинг ва ушбу ҳикояни улар билан ҳам ўртоқлашинг, токи улар ҳам сизнинг борлигингизни сезиб туришсин.
T.me/sinovlarihayot
Бир куни ўғил уйланиш мақсадида тўй бошлабди, тўйга тайёргарлик кўрар экан ишлари кўпайиб кетибди. Ҳолдан тойган ўғил отасига илтимос қилибди:
— Отажон, илтимос, мана дўстларимнинг телефон рақамлари уларга телефон қилиб тўйга таклиф қилинг, — дебди.
— Яхши ўғлим, албатта, қўнғироқ қиламан, — жавоб берибди ота.
Тўй куни куёвнинг бор-йўғи икки дўсти келибди. Ўғилнинг жаҳли чиқиб:
— Ота сизга барча ўртоқларимга қўнғироқ қилишни сўраган эдим-ку, — дебди. Шунда ота:
— Ўғлим, мен сен айтгандай қилдим, лекин уларга сен катта бир муаммога ўралашиб қолганингни, айнан бугун шу соатда шу жойга ёрдамга етиб келишларини сўрадим. Кўриб турибмизки, барча ДЎСТЛАРИНГ шу ерда, қолганлари бегоналар. Биз ҳам уларга бегонамиз, — дея жавоб берибди
Инсон умри давомида бир ёки икки нафар ҳақиқий дўст топади. Агар шундай дўстларингиз бўлса, сиз бахтли инсонсиз. Ҳозироқ улардан хабар олинг ва ушбу ҳикояни улар билан ҳам ўртоқлашинг, токи улар ҳам сизнинг борлигингизни сезиб туришсин.
T.me/sinovlarihayot
Дақиқа қадри
Ҳаво анча исиб кетди. Мўмина эрталаб ҳаво булутлигини кўриб сал қалинроқ кийинган экан, энди шу кийимини кўтариш ҳам оғирлик қилаётганди. Ҳафтанинг охири бўлгани учунми, дарс ўтаётганида руҳиятида ҳам, жисмонан ҳам қаттиқ чарчоқни ҳис қилди, ёки баҳор ҳавосининг таъсиримикан, ўз-ўзидан ҳаво етишмай юраги яна пала -партиш ура бошлади. Анча бўлганди эски дарди -юрак аритмияси қўзғамай қўйганди. У уйига етиб келгунча қора терга тушди.Болаларининг саломига ҳам бош ирғаб алик олди-ю, юзини муздек сувда ювиб, меҳмонхонадаги диванга ястаниб, сал тин олмоқчи бўлди. Бироз ётсам ўтиб кетар, деб ўйлаганди, лекин юраги худди сувда сузиб юргандек нотекис ва оғир урарди, бирдан ваҳима босиб ҳовлига чиқди. Шу пайт бахтига катта ўғли ўқишдан келиб қолди. Гап нимадалигини тушунди-ю, дарҳол отасига қўнғироқ қилди. Унга боласининг овози ҳам олисдан эшитилаётгандек туюлди. Ўғли шошилиб Яндекс иловасидан такси чақирди. Ишдан келиб ҳали кийимларини алмаштирмаган Мўмина ўғлининг етовида машинага ўтирди. Кордиология бўлимига кириб борганларида ишдан рухсат теккан чоғи, таниш йўлакда турмуш ўртоғи уларни кутиб олди ва ховлиқиб:
--Хайрият, докторинг кетиб қолмапти, бироз кутиб туринг дегандим, бирйўла ЭКГ қилдириб киринглар деди, қани қўлингни бер, юрақол, ҳозир ўтиб кетади, -деб, бир оғиз ҳам гапирмаётган аёлига қараб--сув ичасанми бор ўғлим, сув олиб кел, -дея чўнтак кавлаётганди, ўғли пулга қарамай югуриб кетди.
ЭКГ хонасининг ёнида доим навбат кутувчилар бўлар эди, негадир ҳеч ким йўқ. Ичкарида оқ халат кийган аёллар қизғин суҳбатга берилган. Бирдан кўтарилган гуррос кулгу анча давомли бўлди. Ҳаво етишмаётганидан Мўминага уларнинг овози момоқалдироқдай таъсир қилди. Чуқур -чуқур нафас олиб кўзларини юмди. Юраги нотекис ураётган шу паллада хаёлидан нималар кечгани ўзига аён...
Турмуш ўртоғи эшикни тақиллатиши билан кула -кула сумкаларига нималардир жойлаб, шиппакларини алмаштираётган аёллардан бири :
--Иш вақти тугади, соат иккидан ошди, -деди.
--Биламан, аммо аёлимнинг юрагини мазаси йўқ, илтимос, ёрдам қилинг... --дея гапини тугатмаган ҳам эди, афтидан, каттаси шекилли, қора қош аёл жеркиб:
--Бу ерда ҳамманинг юраги касал, бўлди вақтимизни олманг, шундоқ ҳам шанба куни бўлсаям соат 3 гача қолиб кетамиз, бизда ҳам тирикчилик бор, --деб хонани шарақ -шуруқ қулфлаб, йўл- йўлакай шеригига қараб жавраб кетарди --тавба, одамларгаям ҳайронсан, сал воҳлироқ келсин эди.
Хўжайини табиатан оғир -босиқ инсон, аммо бугунги вазиятда қони қайнаб кетди, шунда ҳам ўзини тезгина қўлга олиб, доктордан шу яқин атрофда хусусий шифохона бор йўқлигини сўради ва бор кучини тўплаб нафас олаётган аёлига яна битта волидол таблеткасини очиб бериб, ўғлига қараб:
--Машинани шу ерга олиб келаман, сен онангга ёрдамлаш, -деди-ю, отилиб чиқиб кетди.
Доктор берган манзил йўлнинг шундоқ нариги бетида экан. Клиника эшигининг тагигача машинада кириш мумкин, зиналари ҳам юраги хаста одам учун мўлжаллангандек қулай экан.
Ичкарида ҳар қадамда куллерда сув, Мўминани аҳволини пайқаб, иккита ҳамшира югуриб ёрдамга ошиқди. Рўйхатга олиб тўлов қилишга ҳам бир неча дақиқагина кетди. Бу ердаги муҳитми, ёки ёруғлик ва шинамликми, балки эътибор сабабми Мўмина ҳам сал ўзига келгандек бўлди.
Ҳаворанг ихчам халат кийган очиқчеҳра қиз Мўминани етаклаб, ЭКГ хонасига бошлади ва кушеткага ётишига ёрдамлаша туриб, орқа ўгириб халат ёқаларини тўғирлаётган шифокорга қараб :
--Дилором опа, чарчамай етиб келдингизми, деб, сўрашган бўлди.
--Раҳмат, келдик. Қани, опажон, аҳволингиз яхшими, нима бўлди сизга, ҳозир бир зумда кўриб қўяман--деб, аппаратларни улаётган хушмуомала шифокорга қараб, Мўмина анграйиб қолди.
Унинг қаршисида салгина олдин важоҳатидан чўчигани, ўша қора қош аёл киприкларини пирпиратиб жилмайиб турарди.
Маҳбуба Баҳодир қизи
Ҳаво анча исиб кетди. Мўмина эрталаб ҳаво булутлигини кўриб сал қалинроқ кийинган экан, энди шу кийимини кўтариш ҳам оғирлик қилаётганди. Ҳафтанинг охири бўлгани учунми, дарс ўтаётганида руҳиятида ҳам, жисмонан ҳам қаттиқ чарчоқни ҳис қилди, ёки баҳор ҳавосининг таъсиримикан, ўз-ўзидан ҳаво етишмай юраги яна пала -партиш ура бошлади. Анча бўлганди эски дарди -юрак аритмияси қўзғамай қўйганди. У уйига етиб келгунча қора терга тушди.Болаларининг саломига ҳам бош ирғаб алик олди-ю, юзини муздек сувда ювиб, меҳмонхонадаги диванга ястаниб, сал тин олмоқчи бўлди. Бироз ётсам ўтиб кетар, деб ўйлаганди, лекин юраги худди сувда сузиб юргандек нотекис ва оғир урарди, бирдан ваҳима босиб ҳовлига чиқди. Шу пайт бахтига катта ўғли ўқишдан келиб қолди. Гап нимадалигини тушунди-ю, дарҳол отасига қўнғироқ қилди. Унга боласининг овози ҳам олисдан эшитилаётгандек туюлди. Ўғли шошилиб Яндекс иловасидан такси чақирди. Ишдан келиб ҳали кийимларини алмаштирмаган Мўмина ўғлининг етовида машинага ўтирди. Кордиология бўлимига кириб борганларида ишдан рухсат теккан чоғи, таниш йўлакда турмуш ўртоғи уларни кутиб олди ва ховлиқиб:
--Хайрият, докторинг кетиб қолмапти, бироз кутиб туринг дегандим, бирйўла ЭКГ қилдириб киринглар деди, қани қўлингни бер, юрақол, ҳозир ўтиб кетади, -деб, бир оғиз ҳам гапирмаётган аёлига қараб--сув ичасанми бор ўғлим, сув олиб кел, -дея чўнтак кавлаётганди, ўғли пулга қарамай югуриб кетди.
ЭКГ хонасининг ёнида доим навбат кутувчилар бўлар эди, негадир ҳеч ким йўқ. Ичкарида оқ халат кийган аёллар қизғин суҳбатга берилган. Бирдан кўтарилган гуррос кулгу анча давомли бўлди. Ҳаво етишмаётганидан Мўминага уларнинг овози момоқалдироқдай таъсир қилди. Чуқур -чуқур нафас олиб кўзларини юмди. Юраги нотекис ураётган шу паллада хаёлидан нималар кечгани ўзига аён...
Турмуш ўртоғи эшикни тақиллатиши билан кула -кула сумкаларига нималардир жойлаб, шиппакларини алмаштираётган аёллардан бири :
--Иш вақти тугади, соат иккидан ошди, -деди.
--Биламан, аммо аёлимнинг юрагини мазаси йўқ, илтимос, ёрдам қилинг... --дея гапини тугатмаган ҳам эди, афтидан, каттаси шекилли, қора қош аёл жеркиб:
--Бу ерда ҳамманинг юраги касал, бўлди вақтимизни олманг, шундоқ ҳам шанба куни бўлсаям соат 3 гача қолиб кетамиз, бизда ҳам тирикчилик бор, --деб хонани шарақ -шуруқ қулфлаб, йўл- йўлакай шеригига қараб жавраб кетарди --тавба, одамларгаям ҳайронсан, сал воҳлироқ келсин эди.
Хўжайини табиатан оғир -босиқ инсон, аммо бугунги вазиятда қони қайнаб кетди, шунда ҳам ўзини тезгина қўлга олиб, доктордан шу яқин атрофда хусусий шифохона бор йўқлигини сўради ва бор кучини тўплаб нафас олаётган аёлига яна битта волидол таблеткасини очиб бериб, ўғлига қараб:
--Машинани шу ерга олиб келаман, сен онангга ёрдамлаш, -деди-ю, отилиб чиқиб кетди.
Доктор берган манзил йўлнинг шундоқ нариги бетида экан. Клиника эшигининг тагигача машинада кириш мумкин, зиналари ҳам юраги хаста одам учун мўлжаллангандек қулай экан.
Ичкарида ҳар қадамда куллерда сув, Мўминани аҳволини пайқаб, иккита ҳамшира югуриб ёрдамга ошиқди. Рўйхатга олиб тўлов қилишга ҳам бир неча дақиқагина кетди. Бу ердаги муҳитми, ёки ёруғлик ва шинамликми, балки эътибор сабабми Мўмина ҳам сал ўзига келгандек бўлди.
Ҳаворанг ихчам халат кийган очиқчеҳра қиз Мўминани етаклаб, ЭКГ хонасига бошлади ва кушеткага ётишига ёрдамлаша туриб, орқа ўгириб халат ёқаларини тўғирлаётган шифокорга қараб :
--Дилором опа, чарчамай етиб келдингизми, деб, сўрашган бўлди.
--Раҳмат, келдик. Қани, опажон, аҳволингиз яхшими, нима бўлди сизга, ҳозир бир зумда кўриб қўяман--деб, аппаратларни улаётган хушмуомала шифокорга қараб, Мўмина анграйиб қолди.
Унинг қаршисида салгина олдин важоҳатидан чўчигани, ўша қора қош аёл киприкларини пирпиратиб жилмайиб турарди.
Маҳбуба Баҳодир қизи
УЗАТИЛГАН ҚИЗ
Назира тез-тез соатига қараб қўяр, юраги ховлиқарди. Кичкинтойлар эса боғча опасининг юз-кўзларидаги шошқинликни тушунмас, маза қилиб ўйнашар эди. Ота-оналар ҳам болаларининг кўнглига қараб:
– Бўлди, энди чарчадиларинг, байрам тугади, уйга кета қолайлик, – демасди.
Боғча ҳовлисида шарлар учади, мусиқа жаранглайди, болакайлар қийқиришади…
"Ҳозир диплом ёқлаб чиқса… ҳамма дугоналарининг ота-оналари гулдасталар кўтариб кутиб туришган бўлса… Мадинам ўксиб қолармикан? Ахир, авваллари оддий имтиҳонларда ҳам гул кўтариб борардим… "Турмушга берди-ю, онам шундай шодиёна куним – диплом ёқлаганимда ҳам келмади”, деб кўнгли қабаради-да энди”…
Бу хаёл Назирага тинчлик бермаётган бўлса-да, ишини ташлаб кета олмасди. Эрталаб эри:
– Мадинага бора олармикансан? – деб сўраганида:
– Албатта, болалар билан бирпас даранг-дурунг қилсак бас-да, кейин бўшман, – деганди.
Бу гапидан сўнг эри ҳам бир дунё ишни режалаштиргандир.
…Хуллас, болаларни тарқатгунча Назиранинг бир хаёли қизида бўлди. Ишини якунлагач, минг истиҳола билан қизига қўнғироқ қилди. Назарида, Мадина университет хиёбонининг бир бурчагида йиғлаб ўтиргандек эди.
– Қизим…
– Ойижон… – Мадинанинг овозидаги жаранг Назиранинг гурсиллаб ураётган юрагига сал таскин берди. – Мени табрикланг, дипломимни "аъло”га ҳимоя қилдим. Устозимиз:
– Ота-онангга раҳмат, қизим, – деди. Адажонимга етказиб қўйинг.
– Ҳозир қаердасан? Бормоқчи эдим..
– Йўқ, йўқ, овора бўлманг, ойижон. Ойижоним, дадажоним, куёвингиз ҳаммаси шу ерда… Сиз чарчагансиз… Ўзингизга қаранг.
– Ҳа, шунақами? Қудаларимга салом де! Раҳмат айт уларга… Назира телефон тугмасини босди. "Улар боришибди…”, дея шивирлади, лекин кўзига "дув-дув” ёш келди.
Ишдан қайтар экан, ичидаги ҳиссиётларни ўзи тушунмасди. "Хурсанд бўлишим керак, ёлғиз қолмабди. Тўйдан атиги бир ой ўтди. Бир ойда қадр топибди”, дерди-ю, ичида бир ўксиниш кезинар, азиз бир нарсасидан айрилгандек бўшашиб, дармонсизланар эди. Уйига келиб, Мадинанинг хонасига кирди. Диванига ўтириб, суянчиқларини силади. Яқиндагина қизини эрталаб уйғотгани кирарди:
– Тур, қизим, ўқишга кеч қоласан, – дерди. Мадина юзига китобни ёпиб, сочлари тўзғиб ухлаб ётарди.
– Яна… беш дақиқа, ойи, атиги беш дақиқа, – деб кўзини очолмасди.
– Э, худойим, эрта-индин бировнинг эшигига борасан. Саҳар туриб, ҳовли супуришнинг, нонушта таёрлашинг керак. Бу ётишинг бўлса, икки ҳафтада олиб келиб ташлашади, – дея жиғибийрон бўлар, Мадина:
– Ҳозир ухлаб олаверай-чи, ўшанда бир гап бўлар, – дея эркаланарди. Энди шу эркатой қизи.. бегоналарга қиз бўлдими?
– Ҳа, ойи, бунча бўшашиб ўтирибсиз?
Қанча йиғлади, овунди, ўғли Умиджон ўқишдан қайтгач, унинг овозидан хаёл тўрлари узилди.
– Опанг…
– Ҳа, "аъло”га ёқлабди, табрикладим.
– Бирров бориб келсакмикин, ҳар ҳолда, ҳаётида катта воқеа рўй берди. Атаганимиз бор эди, – деди Назира.
– Э, нима қиласиз, ўз ҳолига қўйинг! Яқинда поччамнинг туғилган куни экан, борармиз, – деди Умиджон.
"Йўқ, Мадина кутади. Шундай кунида онасини кутмаслиги мумкинми?” Назира ўғлининг "ҳай-ҳай”лашига қарамай, ошхонага кириб пишир-куйдирни бошлаб юборди. Ҳафсала билан қилинаётган тайёргарлик ниҳоясига етгач:
– Умиджон, мени таксига кузатиб қўй! – деди.
– Ойи , аввал қўнғироқ қилинг!
– Нима, ўз қизимни йўқлашга ҳам рухсат сўрайманми? Сен бола роса дангаса бўлибсан, ўзим кетавераман бўлмаса!
Назира шундай деди-ю, яна… қўнғироқ қилди. Мусиқа, шовқин…
– Мадина, уйдамисизлар?
– Йўқ, ойи, куёвингиз билан ҳимоямни ювяпмиз. Ойижон, дадажонларим "Роса чарчадингиз, болам, аввал тўй, сўнг имтиҳонлар, ҳимоя, бир яйраб ўтиринглар”, дейишди… Мадина бақириб гапирар эди.
– Майли, болам… яхши ўтиринглар!
Назиранинг томоғига нимадир тиқилгандек бўлди. Ошхонанинг иссиғини энди сезгандек эди. Деразаларни очиб ташлади.
– Ҳа, ойи , юринг, кийиниб чиқдим, – деди Умиджон.
– Бормас эканмиз… – Зўрға ўзини босиб гапирди Назира. – Кафеда экан поччанг билан…..
Назира тез-тез соатига қараб қўяр, юраги ховлиқарди. Кичкинтойлар эса боғча опасининг юз-кўзларидаги шошқинликни тушунмас, маза қилиб ўйнашар эди. Ота-оналар ҳам болаларининг кўнглига қараб:
– Бўлди, энди чарчадиларинг, байрам тугади, уйга кета қолайлик, – демасди.
Боғча ҳовлисида шарлар учади, мусиқа жаранглайди, болакайлар қийқиришади…
"Ҳозир диплом ёқлаб чиқса… ҳамма дугоналарининг ота-оналари гулдасталар кўтариб кутиб туришган бўлса… Мадинам ўксиб қолармикан? Ахир, авваллари оддий имтиҳонларда ҳам гул кўтариб борардим… "Турмушга берди-ю, онам шундай шодиёна куним – диплом ёқлаганимда ҳам келмади”, деб кўнгли қабаради-да энди”…
Бу хаёл Назирага тинчлик бермаётган бўлса-да, ишини ташлаб кета олмасди. Эрталаб эри:
– Мадинага бора олармикансан? – деб сўраганида:
– Албатта, болалар билан бирпас даранг-дурунг қилсак бас-да, кейин бўшман, – деганди.
Бу гапидан сўнг эри ҳам бир дунё ишни режалаштиргандир.
…Хуллас, болаларни тарқатгунча Назиранинг бир хаёли қизида бўлди. Ишини якунлагач, минг истиҳола билан қизига қўнғироқ қилди. Назарида, Мадина университет хиёбонининг бир бурчагида йиғлаб ўтиргандек эди.
– Қизим…
– Ойижон… – Мадинанинг овозидаги жаранг Назиранинг гурсиллаб ураётган юрагига сал таскин берди. – Мени табрикланг, дипломимни "аъло”га ҳимоя қилдим. Устозимиз:
– Ота-онангга раҳмат, қизим, – деди. Адажонимга етказиб қўйинг.
– Ҳозир қаердасан? Бормоқчи эдим..
– Йўқ, йўқ, овора бўлманг, ойижон. Ойижоним, дадажоним, куёвингиз ҳаммаси шу ерда… Сиз чарчагансиз… Ўзингизга қаранг.
– Ҳа, шунақами? Қудаларимга салом де! Раҳмат айт уларга… Назира телефон тугмасини босди. "Улар боришибди…”, дея шивирлади, лекин кўзига "дув-дув” ёш келди.
Ишдан қайтар экан, ичидаги ҳиссиётларни ўзи тушунмасди. "Хурсанд бўлишим керак, ёлғиз қолмабди. Тўйдан атиги бир ой ўтди. Бир ойда қадр топибди”, дерди-ю, ичида бир ўксиниш кезинар, азиз бир нарсасидан айрилгандек бўшашиб, дармонсизланар эди. Уйига келиб, Мадинанинг хонасига кирди. Диванига ўтириб, суянчиқларини силади. Яқиндагина қизини эрталаб уйғотгани кирарди:
– Тур, қизим, ўқишга кеч қоласан, – дерди. Мадина юзига китобни ёпиб, сочлари тўзғиб ухлаб ётарди.
– Яна… беш дақиқа, ойи, атиги беш дақиқа, – деб кўзини очолмасди.
– Э, худойим, эрта-индин бировнинг эшигига борасан. Саҳар туриб, ҳовли супуришнинг, нонушта таёрлашинг керак. Бу ётишинг бўлса, икки ҳафтада олиб келиб ташлашади, – дея жиғибийрон бўлар, Мадина:
– Ҳозир ухлаб олаверай-чи, ўшанда бир гап бўлар, – дея эркаланарди. Энди шу эркатой қизи.. бегоналарга қиз бўлдими?
– Ҳа, ойи, бунча бўшашиб ўтирибсиз?
Қанча йиғлади, овунди, ўғли Умиджон ўқишдан қайтгач, унинг овозидан хаёл тўрлари узилди.
– Опанг…
– Ҳа, "аъло”га ёқлабди, табрикладим.
– Бирров бориб келсакмикин, ҳар ҳолда, ҳаётида катта воқеа рўй берди. Атаганимиз бор эди, – деди Назира.
– Э, нима қиласиз, ўз ҳолига қўйинг! Яқинда поччамнинг туғилган куни экан, борармиз, – деди Умиджон.
"Йўқ, Мадина кутади. Шундай кунида онасини кутмаслиги мумкинми?” Назира ўғлининг "ҳай-ҳай”лашига қарамай, ошхонага кириб пишир-куйдирни бошлаб юборди. Ҳафсала билан қилинаётган тайёргарлик ниҳоясига етгач:
– Умиджон, мени таксига кузатиб қўй! – деди.
– Ойи , аввал қўнғироқ қилинг!
– Нима, ўз қизимни йўқлашга ҳам рухсат сўрайманми? Сен бола роса дангаса бўлибсан, ўзим кетавераман бўлмаса!
Назира шундай деди-ю, яна… қўнғироқ қилди. Мусиқа, шовқин…
– Мадина, уйдамисизлар?
– Йўқ, ойи, куёвингиз билан ҳимоямни ювяпмиз. Ойижон, дадажонларим "Роса чарчадингиз, болам, аввал тўй, сўнг имтиҳонлар, ҳимоя, бир яйраб ўтиринглар”, дейишди… Мадина бақириб гапирар эди.
– Майли, болам… яхши ўтиринглар!
Назиранинг томоғига нимадир тиқилгандек бўлди. Ошхонанинг иссиғини энди сезгандек эди. Деразаларни очиб ташлади.
– Ҳа, ойи , юринг, кийиниб чиқдим, – деди Умиджон.
– Бормас эканмиз… – Зўрға ўзини босиб гапирди Назира. – Кафеда экан поччанг билан…..