🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
707 subscribers
27.2K photos
16K videos
65 files
30.5K links
🌐Teлеграммдаги
Xaётий канал.


✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:

#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤

Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ






Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Download Telegram
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📝БЕБАҲО МУЛК (ҳаётий ҳикоя).

      Саришта хона. Ота ва ўғил чиройли қилиб ясатилган дастурхон атрофида чой ичиб ўтиришибди. Хонага аста йўталиб келин кириб келди. Сал аввал дамлаб келган чойни совиб қолмаганлигини текшириш учун кафти билан чойнакни ушлаб кўра бошлади .
- Чой энди маромига келди, ўтиринг ўзингиз ҳам ичиб олинг.
       Қайнотанинг гапидан келин секин стулга ўтирди. Гапиринг дегандек эрига имо қилди.  
           Аёлнинг эри бироз тараддудланиб қолди. Гапни нимадан бошлашни билмай каловланди. Каловланганча хам борда. Ахир отанинг салобати унча - мунча одамни довдиратиб қўяди. Қаттиққўл, бир сўзлилигини устига анчагина захар ҳам .Икки йил бўлди . Розия буви оламдан ўтганидан сўнг анча тундлашиб қолган. Ўзи бўладими, салкам 50 йиллик ёстиқдошидан ажралиш. Бу айтишгагина осон . Шундан бери бўш вақтлари уззукун хонасида қамалиб , китоб ўқиганлари ўқиган.
- Ота , эртага набирангиз Робия келади биласиз, - гапини бошлади ўғил.
       Ота бу янгилик эмас деган маънода ўтирган ўрнида бир қўзғалиб олди.
- Мана тўй ўтганига ҳам 2 хафта бўлди . Эртага таомилга кўра йўқлаб келишмоқчи эканлар. - довдираб давом этди ўғил, - кўпчилик бўлиб борамиз , тахминан ўттиз киши атрофида -деб айттириб юборишибди.
- Гапни чўзма, индаллосини айт, нима дардинг бор?- отани овози зардали эшитилди.
- Йўқ , хамма нарса етарли- бадтар чайналди ўғил.
- Отажон,-деди гапга қўшилмаса бўлмаслигини сезган келин - шу десангиз эртага набирангиз келганда, сизлар билан кўришганида , таомилга кўра бирор бир совға беришингиз керак -да , шунга манови зиракни сиз тақиб қўйсангиз.
       Келин халатининг чўнтагидан бежирим идишга жойланган тилла зиракни чиқариб столни устига қўйди. Ўртага жимлик чўкди. Отанинг авзойидан бу гаплар унга ёқмаганини билиш қийин эмасди...
        Келин секин чойни янгилаш баҳонасида чойнакни олиб хонадан сирғалиб чиқди. Бир оз ўтиб кирганида хонада ҳеч ким йўқ, қўйган зиракли қутича қандай қўйилган бўлса , шундоқлигича столни устида турарди.
       Келин аста хўрсинди ва қутичани қайта чўнтагига солиб яна ташқарига йўналди...
Эртаси куни ...
   Зиёфат авжида. Мехмонларнинг мамнунлиги улар жойлашган хонадан келаётган овоздан билиниб турарди.
Ниҳоят бир гуруҳ янги оила аъзолари етовида Робияни "юз кўрди" қилиш учун ҳовли сахнига олиб чиқишди.
Ўғил бошчилигидаги оила аъзолари отани чақиришга ботина олмай секин Робияни қарши ола бошлашди. Ўғил отасининг хонасига умид билан тикилар экан ,салом бериб яқинлашган қизига пешвоз чиқа бошлади.
... Робия отаси ва онаси , акаси ва синглиси билан кўришди . Нигоҳлари билан бобосини ахтара бошлади . Бу орада отаси ва акаси уни бўйнига тилла занжир , қулоғига тилла зирак ( кечаги) ва бармоғига тилла узук тақиш билан андармон бўлиб туришганида , отанинг "Болам" деган салобатли овози эшитилди. Робия ялт этиб отага юзланди. Бир оз тараддудланди ва "бобожон" деб отанинг ёнига аста бошини эгиб бора бошлади . Ота набирасини бошини қўллари билан аста кўтарди, пешонасидан ўпди ва секин салобатли овози билан гапира бошлади:
- Болам, борган жойингда туп қўйиб , палак ёзгин. Берган тарбиямиз билан доимо бизларни юзларимизни ёруғ қилгин. Болам мен ҳам сенга бир совға бермоқчи эдим.
Ҳамма таажуубда отага қаради. Ота ўзининг хонасига қараб ишора қилди .
- Олиб чиқ, Нодир.
Эшикда отанинг набираси Нодир кўринди. Қўлида каттагина қути. Унинг оғирлиги Нодирнинг қадам ташлашидан билиниб турарди. Нодир қутини олиб келди ва уларга яқин турган столни устига қўйди. Ота секин бориб қутини очди. Атрофдагилар бир қалқиб кетгандек бўлдилар. Қутида... Тартиб билан жойланган Қуръони Карим ва шайх Мухаммад Содиқ Мухаммад Юсуф ҳазратларининг " Ҳадис ва ҳаёт " китобларининг тўпламлари турарди.
- Болам , мен сенга ушбу китобларни чин дилдан илиндим. Ўйлайманки,- ота сўзини тугатолмади. Бағрига отилган набираси , унинг кўзларидан дувиллаб тўкилган ёшлар бунга моънелик қилди.

T.me/sinovlarihayot
​​Отаси..., Онаси..., Ака, синглиси билан кўришиб ҳам йиғламаганди Робия. Шунча тилла тақинчоқлар билан сийлашганида кўнгли бузилмаганди уни.
Бобоси ...
Бобоси йиғлатди уни..
Баъзан кўз ёшлар сендан сўрамай келар экан.
    ​Шунчаки  бунга сабаб  кўнгил ... Кўнгил эса ўзи истаган , ўзига муносиб деб билган нарса ва ҳодисалар олдида кўз ёш тўктиришдан уялмас экан...
      Анчадан бери бунақа кайфиятим кўтарилмаган эди. Ўзим гувоҳи бўлган ушбу ҳикояни қоғозга тушура туриб , охирига қуйидаги сўзларни ёзиб қўйгим келди:
- Эҳ , одамлар... Яхши одамлар. Бунчалар ҳам яхшисизлар...
Муаллиф:  Хазонрезги

https://t.me/Ibratlihikoyavaqissalaruz
📝АЛБАТТА  ҚАЙТАДИ......
(воқийлик   асосида   ёзилди)


Бисмиллаҳир  Роҳманнир  Роҳийм...
Ассалому  алейкум   дўстларим....
Соғ  саломатмисизлар....
Келинг   сизларга  яна  янгиси  аммо сўнггиси эмас......марҳамат

  Кунлардан  бир  куни  мотоциклда  бир  иш  билан   катта  кўча  бўйлаб    қўшни   туманга  жўнадим. - дея   сўзини  давом  эттирди   тоғам.  -- Йўлнинг   биз  томонга  келадиган  қисмининг    четида  бир  машина   тўхтаб  турарди.  Баҳор  ҳавоси  эмасми....қизғалдоқнинг  иссиғи  дейишадими,  ўша   қуёш  нурлари  кунни  янаям   қиздираётганди.  Мени   асли  онамни  туғилган  қишлоғи  худди  шу  атрофда  бўлиб,  мен  бу  жойларни  беш  бармоғимдек  ёддан  билардим
     Ўша   машинага   яқинлашиб  боравергач,   ёнида   бир   кекса   онахон  ва   ўспирин  йигитни  кўрдим.  Ўша  ўспирин  йигит   йўлдан  ўтиб  бораётган  машиналарга  қўл  кўтарар.... лекин   машиналар   тўхтамасди.  Мен  уларни  узоқдан  кузатиб  бориб  нима  бўлганлигини   билишим  учун  қарама  қарши  томоннинг  йўл  четига  тўхтадим. Мотоциклимни   пастдаги  суянғичига  суяб....улар  томонга   йўлнинг   нариги  бетига  чопқиллаб  ўтдим. 
          -- Ассалому алейкум.....тинчликми  нега  тўхтаб  турибсизлар....бирор ёрдамим керакми?-  сўз  қотдим  улар томонга.
          -- Воалейкум ассалом  ўғлим  яхшимисиз..... билмасак  ўзидан  ўзи  машинамиз   ўчиб   қолди.  Набирам   ҳечам    айбини  тополмаяпти.  Аксига  олгандай  бирор  бир  машинани  тўхтатиб   тушунадиганлари  бўлса   сўрамоқчи  бўляпмиз  лекин  ҳеч  бири  тўхтамаяпти.- деди  ҳалиги  онахон   румолини  кўзларига  иссиқдан   соя  қилиб. 
            Ҳаво  ҳали  айтганимдай  иссиқ  эмасми... Онахонни   овозида   ҳансираш   аломатлари  сезилиб  турарди.  Набирасиям   ёш  экан  ҳали.  Менимча   эндигина    коллежни битириб  ҳайдовчилик   гувоҳномасини  янги  олган  шекилли.  Унга  машинани   капотини   очишни  сўрадим. 
          Тоғам  ўзи техникани  яхши  тушунади.  Деярли  ҳар  қандай  маркадаги   машинани  таъмирлашни  билади.  Билмадим  негадир  шундай    ҳунари  бўлса  ҳам   ҳечам  иши  юришиб  кетавермас....рўзғориям   ночоргина  эди. Тоғамни  бунақа  бўлишига    бироз   кўнгли   бўшлиги  сабаб  эди.  Ишлаган  ишига  деярли ҳақ  сўрамасди.  Кўпчилик   тоғамни  бу   саҳийлигидан   ўз  чўнтаклари  учун   кўп  фойдаланишарди.  Мотоцикли  борку   дейсизми?.....У  ҳам  бобом  раҳматлидан  қолган   эски   маркали  мотоцикл.  Бир  кун  миниб  келса,   бир  жойи   бузулади.  Яхшиям   тоғамни  ҳунари  бор  ўзи  тушунади  тузатаверади. Бошқа  бирови  бўлса  аввали  эски  деб   минмайди  ёки  бузулгач   созлай  олмайди.
          Маторини   у  ёғ  бу  ёғини  қарадим.... айбини  топдим. 
         -- Қани  маторни  юрғазчи  ука!- дедим  ўспирин   йигитга.
       Шунча  йиллик  ўрганган  ҳунарим  панд  бермади.  Машинани  матори  ишлаб  кетди.  Деярли  ҳамма  жойини  техник  ҳолатини  тўғирлаб,   қўшимчасига   матор   ёғиниям  алиштириш  кераклигиниям  тайинлаб  айтдим. 
         -- Вой   болам  раҳмат  сизга....деярли  бир    соатдан  бери   шу  ерда  тургандик.  Ҳожатимизни  чиқариб  мушкулимизни  енгил қилдингиз. Хизмат  ҳаққингиз  қанча  бўлади?  Айтсангиз  ҳозир берамиз.- деди. 
        Уларни   кўринишидан   ўзига   тўқ  оилага   ўхшарди.   Онахонни   айтишича   қўшни  вилоятга    қизи  тушган  экан....уни   ва  набирачаларини  кўргани  меҳмонга  боришаётган  экан.  Онахонни  юзларидан  нур  ёғилиб  туриши,  истараси  иссиқлиги  худди  раҳматли   онамга  ўхшаб кетарди. 
T.me/sinovlarihayot
          -- Холажон....бир  дуо  қилиб  қўйинг  шуни  ўзи  етади.  Агар  жудаям   пул  бергингиз  келаётган  бўлса  менга  эмас,  йўлингизда  учраган  биринчи  ночорроқ  инсонга  мурувват кўрсатсангиз  мен  хурсанд  бўдардим.- дедим.
      Онахонни  юзида    хавотир  йўқолиб,   илиқлик  билан  мени  узоқ  дуо  қилиб,  мен  айтгандек  қилишини   айтиб  жўнаб  кетишди.  Мен  ҳам   ўзимни  темир  тулпоримни   миниб  ишимни  ҳал  қилиш  учун   йўлимга  равона  бўлдим.
Тоғамларни   қишлоғи   қўшни  вилоятга,  пойтахтга   кетадиган   катта  йўлнинг  ёқасида  жойлашганди.  Қишлоғини   рўпарасида    йўловчи  машиналар   тўхтаб  овқатланиш  учун   ошхоналар  мавжуд   эди. Тоғам  машинасини   созлаб  берган  онахон   набираси  билан  бирор  нарса  тановул  қилиш   учун....ҳам   қўшни вилоятдаги  қизи  ва  набиралари  учун  ўша  машҳур    донғи  кетган  бизни   ЖИЗ  таомимиздан  олиб кетиш  учун  ҳам  тўхташди.  Машинадан  тушиб  ошхонага киришди. Егулик  буюртма  беришиб   танавул  қилиб  ўтириб  бир  нарса   ўша   онахонни   диққатини  тортди.   Тоғамни   аёли   янгам   ўша  ошхонада   ишларди. 
         Онахонни  диққатини  тортган  нима  эди??? Оз  моз  ҳомиладорлиги  билиниб  турган    ошхона  хизматчиси  тинмасдан   шу аҳволидаям  югуриб  елиб   столларни  устини  тозалар,   ошхонага  келган  хўрандалардан   буюртмаларни  олиб,  уларга  хизмат  кўрсатарди.  Ҳали  айтганимдек   тоғамни оиласи  ночорроқ  яшашарди.   Шу  сабаблими   доим  янгам оддий   кийиниб  юрарди.  Бўянишларку   у  ёқда   турсинн....
        Онахонни  ҳаётий   тажрибасига  таянган  ҳолда   инсонни   ички  дунёсини  сезиши   етадику  бунақа  нарсаларга. Ўша  ошхона  хизматчиси яъни  янгамни   жилмайишидан  сезди.  Бу  кулгу  ортида   хавотир,   чарчоқ  ва  оғриқ    аломатлари  яширинганини    бир  қарашдаёқ   сезди. Онахон  ярим   соат  олдин   худди  шу  аёл  каби,   хавотир,  қўрқув   ва  ҳадик  билан  кимнидир   ёрдамига  муҳтож  бўлиб   йўл  ёқасида   турганди.  Худди  бояги  ҳолати каби   хизматчи  аёл  ҳам  терлаб  кетган....тинмасдан  терини  қўлидаги   кир  бўлиб кетган    сочиқда  артарди.  Яна  қанча   столларни  тозалаб  артиш  кераклигига   хавотир  билан  боқарди.  Аммо   унинг  юзидаги  табассум   ҳечам ўзгармасди.
      Ҳаёт  тажрибасига  эга  онахон   хизматчи  аёлни  ҳомиладорлигини  ҳам   аллақачон  сезиб  бўлганди. Қандай   кам   нарсаси  бор  инсон,  бошқаларга   қандай   қилиб  кўп  нарса  бериши  мумкина  ? деган  фикр  ўтди  ва  ўша  заҳоти   машинасини  таъмирлаб  берган  тоғамни   эслади.
       Овқатланиб   бўлгач.....ҳалиги  онахон   ҳаражатини   набираси    аллақачон  тўлаб  қўйган  бўлса   ҳам....стол  устига   салфеткага   юз  долларни  ўраб  стол  устида   қолдирди  ва   секин    ташқарига  чиқишди.  Хизматчи    аёл  улар  ўтирган  столни   йиғиштириш  учун  келиб  салфеткага  ўралган  пулга  кўзи  тушди.  Тезгина  салфеткаси  билан  олиб  ташқарига  югуриб  чиқди.  Онахонни   машинаси  бурилиб  катта  йўлга  аллақачон  чиқиб  бўлганди.  Хизматчи  аёл  қўлини  силтаб  қолди.  Аммо  машина  тўхтамасдан  йўлида  давом  этди.  Онахон  ортни  кўрсатадиган   кўзгудан аёлги  қўл  силтаб  қолганини  кўрди  бўмаса.  Лекин   хотиржам  берган  пулига  саховатига  рози  бўлиб  кетарди.
        Улгуролмаганидан   афсусланиб  турган  ошхона  хизматчиси  ўша   аёл    қўлидаги  салфеткани  очди.  Ундаги  ёзувларни  ўқидию  кўзи  жиққа   ёшга  тўлди. 
Қизим... мени танимайсиз   албатта.   Мен  сизни  аҳволингизни  тушуниб   ўзим   сизга   озгина  бўлса   ҳам  ёрдам  беришга   қарор  қилдим. Чунки   мени  ҳам   сал  олдинроқ   танимаган  бир  яхши инсон    бизга   ёрдам    қўлини   чўзди.  Агар   менга  раҳмат   айтмоқчи   бўлсанг,   эҳсон  савоб   ишларни   сенда   тўхтаб  қолишига   йўл   қўйма....эзгулик  саҳоват   доим    инсонларни   яхшиликка  етаклаган.
        Ишларини   тугатиб   йўл  йўлакай  уйга  кетгунча    пул  билан  хат  ташлаб  кетган   онахонни  ўйлаб  борарди.  Ич  ичидан  дуо  ҳам  қиларди.  Хаёлида    Мени   пулга  ҳозир  жудаям  муҳтожлигимни  қаердан   сезди  экан? деган  савол  ҳечам   тинчлик  бермасди.  Ҳадемай  фарзандимиз  туғилса   бизга   бу  пуллар  жудаям  асқотади.
    Янгам    уйига  келганда   тоғам  аллақачон  ишларини  битказиб  келиб,   ёнбошлаб  телевизор  кўриб  ётарди.  Хурсанд  бўлиб   янгам   эрига  бугун  бўлиб  ўтган  воқеани,   машинасини  ранги  онахонни  қувонч   билан   таърифлаб    берарди.

T.me/sinovlarihayot
​​Тоғам   эса  бу   ўша  йўлда  машинасини  тузатиб  берган  онахон  эканлигини   дарров   пайқаганди.  Хаёлидан.....Бирибир   бирида  бўлмаса  бирида   яхшилик  қайтар  экан... тўхтамай  қўлдан  келганча  яхшилик  қилавериш  керак  экан деган   фикрни  ўтказди.
       Азиз ўқувчим.....қиссадан  ҳисса  шуки,  кимга  нима  қилсангиз   албатта   ўзингизга  қайтади  шуни   унитманг.....Аллоҳ  кўриб  турибди. 
Ўзингизни  эҳтиёт   қилинг  азиз ўқувчимм.... ҳа айтмоқчи  ҳикоям  ёққан  бўлса   лайк  ва  коментларингизни   кутиб  қоламан
Крикдуши Шухрат

https://t.me/sinovlarihayot
ҚИЗИНГИЗ СИЗНИ ЖАННАТГА ЕТАКЛАЙДИ.


Ўтган якшанба куни эҳсонга бордим. Сал эртароқ борибман, бироз имомни келишини кутдик. Ва ниҳоят у киши келдилар, ичкарига дастурхон атрофига одамлар билан кирдим. Эҳсон бўлган жойда имом домла озгина бўлса ҳам маъруза қиладилар.
Маъруза мавзуси: "Қиёматда бўладиган хисоб китоб эди".
Ўша дахшатли кунда, мободо савобингиз етмай қолиб, ўз яқинларингиздан озгина савобидан сўраса хам бермас экан.
-Ўғлим савобингдан озгина бериб тур етмай қолди, ўтиб олай...
-Узр отажон бу кунда бера олмайман, ҳали мен хисобимни билмайман балким меники ҳам етмай қолар...
Шу зайл одам аҳли аёлига, онасига, отасига зорланиб сўраса ҳам, барча ўзини олиб қочадиган ҳолат бўлар экан.
Бу дўзах олови одамлар кўз олдида гавдаланган пайт, ҳамма фақат ўзи билан ўзи қўрқув ва ваҳимада турган пайт, қиз бола отасига юзланиб:
-Майли отажон мени савобимдан олинг, мен пешонамдан кўрдим дер экан. Шу алфоз ота ҳисоби тўғриланиб ўтиб кетгач.
АЛЛОҲ айтаркан:
-Ўзи бир ожиза бўла туриб, қисмати номаълум бўла туриб, отаси учун савобини берди, мен нега энди бунга раҳм қила олмас эканман, кечдим гуноҳидан, сўроқсиз уни ҳам жаннатга ўтказворинглар-дея фаришталарга хитоб қиларкан.
Бу сўзларни эшитарканман кўзимга ёш келиб, хаёлимга кичкинагина қизалоқимни меҳри келди, сафарга кетсам мени кўп эслайдиган, ишдан кеч қайтсам ухламай кутадиган, қизалоқимни меҳри мени меҳримданда баланд экан, ҳатто қиёмат куни хам сўнмас экан. Шу ўйлар билан домлага қарадим, шу жойида уни ҳам бошқа одамларни ҳам кўзи жиққа ёш эди.
Илоҳим қизалоқларимиз, омон бўлишсин. Энди тушундим қиз бола отага меҳрибон бўлади деган жумлани...

Қизалоқи борлар,қизчангизни пешонасидан ўпиб қўйинг...


https://t.me/sinovlarihayot
Бегимга Ишқий Мактуб 💌
(аёл тилидан...)

Хўжайиним уйқудан,
Турди авзойи чатоқ.
Сўрасам, индамади,
Туш кўрдими ёмонроқ?
Айтмоқчи эдим, афсус,
Рўзғоримиз камини,
Бундай пайтда чиқариб
Бўларканми дамимни?!
Жаҳли чиқади баттар,
Кечга овқат қилмасам.
Ё хат ёзиб қўлига,
Тутқазсамми, Билмасам?:
“Бу - камчилик рўйхати”
Десам, аниқ, ўламан.

“Сизга ишқий мактуб бор,
Жоним”, - деяқоламан.
Хатни шундай бошладим:
“Салом, қалбим Қуёши!
Қўли очиқ, март, доно,
Оиламизнинг боши,
Сиз - суянчим, сиз – тоғим,
Сиз - жонимнинг парчаси,
Бўшаб қолди, Шунқорим,
Рўзғоримиз халтаси.


“Ахли аёлингизга
Келтирган ҳалол луқма
Садақа бўлади,” деб,
Ёзилган бир ҳадисда.
Сизчи, барака топкур
Қанча жонни боқяпсиз,
Ҳалол пул топиб, сарфлаб,
Тоғ-тоғ савоб оляпсиз.
Бу савоблар олтинга,
Айланишиб, албатта,
Сизга бир қасир бўлиб,
Қад кўтарсин жаннатда.
Ахли аёл сиз учун,
Аллоҳ берган омонат,
Улар деб ҳар бир босган,
Қадамигиз – ибодат.
Мана рўйҳат: Гўшт, гуруч,
Ёғ, шакар, сабзи, пиёз,
Нўхат, пишлаоқ, картошка.
Ун ҳам оласиз бир оз.
Қўй гўшти нафис, енгил,
Суяги ҳам мазали.

Ёғсизгина жойидан,
Оласиз-да, асали.
Айтгандай, охирини,
Едик бугун асални,
Ўзингиз айтасиз-ку,
Асал, ҳайдар касални.
Шоколаднинг ўрнига
Қантак ўрик оласиз,
Ёнғоқ, майиз, наматак,
Ейиш керак боламиз.
Яна меҳмон-измонга,
Писта, мағиз, бодом йўқ.
Бозор қилишда сизга,
Етадиган одам йўқ.

Ёғсиз қатиқ ҳам олинг,
Юзларимга суришга,
Юз ҳам овқат емаса,
Кеб қолади қуришга.
Қалам қошни тўкади,
Ўсма ўстирар майин,
Қошимга ҳам сув керак,
Қайнонам айтгандайин.
Майли унутсангиз ҳам,
Ёзганларим ҳаммасин,
Ўсмам билан қатиғим,
Эсингиздан чиқмасин.
Пахта ўраб бир чўпга,
Тўнкариб пиёлани,
Ўтирибман олдимга,
Қўйволиб тошойнани.
Ахир, ўзингиз учун
Ясанаман, куламан,
Ўсмамни унутсангиз,
Аниқ йиғлаб бераман.
Унутмайсиз, албатта,
Сиз менинг йўғу-борим,
Харид учун олдиндан
Рахмат сизга, Шунқорим.
Сарфлаган ақчангизни,
Аллоҳ ўзи ҳаммасин,
Ҳар сўмини миллион, Йўқ!
Миллиард қилиб қайтарсин.
Сизни ўпиб қолгувчи,
Ва севгувчи умрбод,
Тантиққина ёрингиз,
Маликаи Турандот”.
Шомда қайтди хўжайин,
Ишонч билан ўзига,
Халта-халта нарсани,
Териб қўйди сўрига.
Қатиқ билан ўсмани,
Қўйиб шундоқ олдимга,
Болаларга билдирмай,
Шипшиди қулоғимга:
“Биринчи бор умримда,
Пул сарфлаб яйрадим..

Мана сизга сўз сеҳри😊..

https://t.me/sinovlarihayot
📝УН УЧ КУН. Хаётий хикоя..

Полвонлар сулоласидан булганимдан магрур эдим ва баъзан кибр отига минардим, оёгим остини курмасдим. Гох купчиликни кузимга хам илмасдим. Кимсан тириклигимда етти иклимга донги кетган Боймат полвон эдим-да. Узини мактаяпти, деб уйламанг.
Аслини олганда, полвонлар калондимог, купол ва манман халк булади. Ха, айтганча, етти пуштимгача боболарим полвон утган.
Отам ва бобомнинг кураги ерга тегмаган. Бойкул бобом ёши бир
жойга етган булса хам тенгдошларини йикитиб, даврада зотни олгани-олган. Отам Бойсари хам етмишни уриб куйди, бирок
халигача курашдан кайтмаган, бирор марта елкаси ерга тегмаган.
Мен хам чакки олишмадим. Ёшим хам йигирма иккида булса-да,
юзлаб донгдор полвонларни ер тишлатдим. Сизга айтсам, якинда
кураш буйича жахон чемпионати булади. Шунга тайёргарлик
куриб, уйга кеч кайтаётган эдим.
Шахардан кишлокка кайтар эканман, такси ярим йулда ёкилги
тугаганидан тухтаб колди. Мен эса бу ёгига яёв кетдим. Узокдан
йулимга фариштасийрат нуроний чолни учратдим. Кизиги, у ни
илгари бу ерларда сира курмаган эканман. Ё адашиб колдимикин?
Иук-йук, отахон асло адашиб колганга ухшамасди.
-Ассалому алайкум.
-Ваалайкум ассалом, Бойкул полвоннинг набирасимисан?
Унинг бу сузларидан, чол бобомнинг ошнасидир, деб
уйладим. Бирок бобомнинг журалари ичида бундай нуроний куёш юзли инсонни курмаган эканман. У билан бобом хакида
гурунглашдик.
-Ха, отахон, бобомни яхттти билар экансиз!
-Кел, сенга бир дуо берай,-деди чол кутилмаганда.
-Айтинг, отахон.
-Омадингни берсин, чемпион бул, бутун дунё сени танисин,-деб 
узок дуо килди. Лекин, негадир, Яратгандан менга узок умр
сурамади. Балки, сураганда, дуоси ижобат булиб, хозир яшаб 
юрган булармидим.
-Отахон, узок умр сурасангиз, дедим унга безбетларча.
-Афсус,-деди чукур хурсиниб, - Ун уч кунлик умринг колди,
бутам. Такдирнинг хукмига карши бора олмайман.
Устимдан бир челак сув агдарилгандек булди. Нега, бу
хазилми? Отахон менинг устимдан кулаяптими? Ота-боболарим
90дан кам умр курмаган. Менинг йигирма икки йиллик умрим
тугайдими? Нахотки, уйланмай, уеч нимага эришмай, ун гулимдан
бир гулим очилмай ёш улиб кетсам?! Нахотки, Яратган Эгам 
отабобомдан олдин менинг жонимни олса?!
-Отахон, уали уйланмадим, мен билан полвонлар насли
тугаса-я?
-Ун уч кунда уйланишга улгурасан. Зот-зурриёдинг узок давом этади, болам!
-Кандай килиб? Ун уч кунда уйланиш? Х,азиллашяпсизми?
Х,али унаштирилган кайлигим хам булмаса? Кимга уйланаман?
Кимга?
Отахон саволларимга жавоб бермай, бош силкиб куйди.
-Жахон чемпионатига тайёргарлик кураяпман. Чемпион
булмокчи эдим. Улгурмас эканман-да. Аттанг?!
-Х,амма ишларингга улгурасан. Орзуингдаги масжидни хам
курасан, ун кундан кейин шахарда чемпионат булади. Сен унда
жахон чемпиони буласан,-деди отахон мени хайратга солиб, гуёки
пешонамдаги битикларни укиётгандек.
Ахир кандай килиб, хали чемпионатнинг куни хам номаълум булса.
Отахон уни кандай билди? Ё у башоратчимикин? Битказилмаган
масжидни курмокчи эканлигимни унга ким айтди? Бу хакда хеч
ким билмасди-ку?
Узим билан узим булиб, бир пас чолни эсдан чикардим. Гуёки
хаёт шу онда тухтаб колгандек эди, куз унгимда. Нима киларимни, бундан буён кандай яшашимни билмай колдим. Ун уч кундан сунг хаётим тугаса-я?! Ё бу хазилмикин? Аммо, чол хазиллашганга ухшамасди! Узимни унглаб, теварак-атрофга карасам, отахон йук.
Атрофга аланглаб, уни излай бошладим. канийди, топила колса! канийди, углим юзга кирасан, гапларим хазил эди, деб айтса?!
Турли хил хаёллар билан уйга келганимни билмай колибман.
Энди нима килсам экан. Демак, ун уч кунда хаммасига улгуришим
керак. Холбуки, инсон умри абадий эмас, барибир улади, йигирма иккидами ёки юздами? Нима фарки бор?
 Эртами-кечми, хамма Яратган хузурига кайтади. Гап Худонинг олдига  ёруг юз билан боришда! Шуларни уйлаб, чеурам сагал ёриша  бошлади. Узингни кулга олгин, бушашма, ахир эркаксан, дедим узимга узим?!

T.me/sinovlarihayot
Уйга кириб устимни алмаштириб, опамнинг дугонаси Зарифаникига йул олдим. Нима учун дейсизми? Чунки, тусатдан миямга келган фикрдан унинг кулини сурагим келиб колди.
Вахоланки, ун уч кунда киз топиб, турли ирим-сиримлар,
одатларини килиб, туй томоша килишга улгурмайман, ахир.
Мендан саккиз ёш катта булса-да, у хали-хануз ун саккиз ёшга
киргандек гузал ва латофатли! Умрим бино булиб, бундай
сохибжамол аёлни сира курмаганман. Боз устига, у жуда одобли, хаёли, иболи ва иффатли эди. Айтишларича, шу ёшгача бирор эркакнинг кузига тик карамаган экан.
Зарифанинг 29 ёшида эри - кишлогимиз участка нозири казо
килиб, у бева колди. Эри билан ун бир йил яшади. У кишлокнинг
куркам ва вафодор аёлларидан. “Мени укасидек курса, таклифимга рози булармикан? Нега айнан Зарифага уйланмокчиман?” Нега,
нечун, нима учун деган кетма-кет жавобсиз саволлар бошимда
гужгон айлана бошлади. Бу саволларга афсуски, менда жавоб йук эди.
Тор куча буйлаб юриб, Зарифаникига борганимни билмай колипман.
-Биласизми, мен сизга уйланмокчиман. Менга турмушга
чикинг.
-Эй, эсингиз жойидами, Бойматжон? Укам, буласиз-а?! Мен бир бор турмушга чиккан, сиздан ёши анча катта, уч болали тул аёл булсам. Сизга кишлокнинг манаман деган сулув кизлари
тегади-ку?!
-Иук, мен айнан сизга уйланмокчиман. Рози булинг.
-Нега менга, кишлогимизда кизлар куп-ку? Ё устимдан
куляпсизми?
-Иук-йук. Факат калбим буюрганини килаяпман. Негадир,
ичимдагиларни сизга ифодалай бера олмаяпман.
Дарвоке, Зарифага ичимдагини барибир тукиб сололмадим.
Хдйнауой, “умрим тугашига ун уч кун колди, шу дакикаларни сиз
билан утказмокчиман, кулингизга жон бермокчиман”, деб айта
олмадим. Аммо узок сухбатдан сунг у таклифимга рози булди. 
Шу онда кишлок муллосини чакириб, никох укиттирдик. Бирок Зарифанинг кузларида хайрат котиб колгандек эди. 
Х,а, ёка ушлаб, “Кишлокнинг шунча сохибжамол кизи турганда, кураш  буйича жахон чемпиони, бой-бадавлат инсонларнинг фарзанди нега уч болали бевага уйланди, Зарифанинг бошкалардан ортик жойи борми, кишлогингда киз куриб колганмиди? ” деб ажабланаётгандирсиз. Лекин кандайдир сирли куч мени айнан Зарифага уйланишга даъват этди. Унга карши чикишга эса кучим етмади.
Эрта тонгдан Зарифанинг ёнидан шауарга - мусобакага тайёргарлик куриш учун йул олдим. Х,исобим буйича бу дунёда яшаш учун менда яна ун икки кун бор эди. Режалар туза бошладим.
Х,али-хануз чолнинг фикрларига ишонолмасдим? Нахотки, ун икки
кундан кейин юрагим бирдан тухтаб колса? Жон куши танамни
тарк этса? Нахотки, улим шарбатига тотиб куриш фурсати якин булса? Нахотки, нахотки, нахотки? Ана шу суз менинг онгу
шууримни эгаллаган эди? Х,еч нарса кунглимга сигмасди.
Бугун кун буйи спорт залида машклар бажардим. Лекин
барибир узимда эмас эдим.
Яна коронгу аралаш вактда кишлогимга йул олдим.
Отам бошлаган курилиши чала колган масжид томон юзландим. 
Мени кимдир кузатаётган эди. карасам, кишлогим имом-домласи.
 -Х,а, углим, масжидни тугатиб куймокчимисан. 
Кишлок имоми хам мени ую-кечинмаларимни укиётгандек эди. Нахотки, имомдомла сехргар булса? Менинг калбимни, кечинмаларимни, хаёлимни укий олса? 
-Шундай. Эртага усталарни олиб келмокчиман. Нима дейсиз,
неча кунда тугайди? 
 -Ун бир кунда курилиш битса керак. 
Имомнинг сузидан хайратим ошди. У бу сузлари билан умримнинг колган ун бир кунига шама килаяптими? Нахотки, унинг куз унгимда гойиб булган чол билан тили бир булса?
У билан хайр-хушлашиб, яна Зарифанинг уйига йул олдим.
Зарифанинг ёнида дугонаси - менинг Шохида опам утирар эди.
Аммо опам мени тушунгандек, ортикча саволга тутмайди, уйга
бормаётганим билан кизикмади. Аксинча, бизга бахт тилаб,
урнидан кузгалди.
Эрта тонгдан масжидга усталарни куйиб, узим яна шауарга йул олдим. Дуне гуёки, бошим атрофида айланаётгандек эди. 
Лекин бугун сидкидилдан машк килдим. Узимни гуёки ерда абадий колаётгандек, улмаётгандек тутдим. Мураббийимнинг бугунги

T.me/sinovlarihayot
машкларимдан кунгли тулди. Аммо соат сайин вактим кискариб бораётган эди.
Нафсилампирини айтганда, менинг дунёдаги сафарим кариб
бормокда. Тан олиш уам марднинг иши. Узимни алдаб нима килдим. Чунончи, яна ун кундан сунг руу кушим куш сингари осмону фалакка парвоз айлайди. Ота-онам, кариндош-уруг зору-зор йиглайди. Зарифанинг уам фигони кукка чикса керак. Ана шунда Зарифа унга нима учун уйланганлигим сирини англаб етади. 
Кайтишда масжидда тухтадим. Усталар тухтовсиз ишламокда.
 Имом-домла уам шу ерда экан..
 -Кел, углим, шауардан барча курилиш молларини олиб келиб
беришди. Насиб булса, масжидимиз туманимиздаги мууташам масканлардан бири булади. Барака топ, Худонинг уйини куриш, улкан савоб! 
Масжид курилишидан Зарифанинг ёнига йул олдим. 
Бу гал унинг олдида онаизорим бор эди. Мени куриши билан иккимиз
уакимизга дуо килди: 
 -Углим, ими-жимига уйланипсан. Аммо биз сендан хафа эмасмиз. Зарифа яхши аёл, бахтли бул. Пешонангга Зарифа ёзилган экан. Начора, такдирни узгартириш кулимизда эмас. Сенинг танловингни хурмат киламиз. 
Онамнинг куп гаплари ичида колди. У чузиб гапирмади.
Аммо, кузининг тагига олиб куйган кизи борлиги, хатто, акаси
билан куда булмокчи экани ва жиянига огиз солиб куйгани,
Зарифага уйланганимни эшитим жигари онам билан юзкурмас
булгани, бу никохга хамма каршилигини кузлари айтиб турарди.  Бинобарин, онам бечора такдирнинг кутилмаган тухфасига куниб, Зарифанинг кошига келганга ухшарди, чамамда. Унинг кузларида котиб колган ёшлар бор эди.
 -Нима булса хам бахтли бул, углим,-дея келинига сирга, узук ва тилла такинчокдар такди.
Онам кетиши билан мен яна масжид томон юрдим. Кулимдаги
соат чикиллагани сайин умримнинг санокли кунлари колганини хис килиб борардим.
Мана ун кун, туккиз кун, саккиз кун колди. Бора-бора кун
санамай куйдим. Нима булса булар, улимни хам муносиб карши
олиш керак, дердим узимга узим. Илгари улишдан куркардим. Улим сузини эшитсам, этим жунжикиб, сесканиб кетардим. Х,озир
эса улимдан эмас, Яратганнинг хузурига боришдан, гунохларим
куплигидан, намоз укимаганлигимдан, руза тутмаганлигимдан курка бошладим.
Бугун жахон чемпионати. Умрим гулининг сулишига икки кун
колди. Буни уйламайман, дейману, сира хаелимдан кетмайди.
Хаётимни агдар-тунтар килган чолни тушларимда курганим курган.
У хар сафар умрим тугашига шунча соат колганини эсимга солади.
Чемпионат бошланди. Ракибларимдан бирин-кетин кулим баландлик келди. Хуллас, чемпион булдим, жахон чемпиони! Эх, бу лахзаларни бир умр кутганман. Оламшумул галабадан бошим осмонда эди, аммо хаётининг санокли соатлари колган одамга галаба татирмиди?
Чемпионлик камирини олиб, уйга келдим. Уйда тую-томоша. Онам карнай-сурнай садолари остида Зарифани келин килиб уйимизга тушириб келмокда. туй-туйга уланди. Уйимизга одам сигмай кетди.
Одамлар уйдан узилмай, негадир мазам коча бошладим.
Рангларим окариб, кузларимга алланималар курина бошлади.
Кечаси босинкираб чикдим. Бир кечада арвох курган одамдек
сочларим окарди. Улимим дакикаларини кута бошладим.
Бир пасдан сунг тонг отгандек туюлди. Яна онаизорим бошим
атрофида парвона. Иситмамнинг киркдан ошгани хакида кимлар
билан гаплашгани, тез ёрдам ходимларини ёнимга келгани кулогим остига чалиниб турарди. Ахир икки кун бор эдику, нахотки бугун жоним узилса, деб уйладим. Лекин хеч нарса кила олмасдим. Кулимни кимирлатишга, урнимдан туришга мажолим йук эди.
Уззукун алахсираб вактим утди. 
Кечаси кузимга яна уша чол куринди ва у бир куним колганини эсимга сола бошлади.
-Углим тила тилагингни, нима истайсан, чемпион булдинг,
орзуингни эришдинг, масжид хам битди.-дея куздан узоклаша
бошлади у. 
-Тухтанг отахон, кетманг, мен тик оёкда жон берсам, дегандим. Нахотки, полвон зотининг бемордек тушакда михланиб, жони узилса?
Чол менга бир каради-да, куздан гойиб булди. У кетиши билан
кул ва оёкларимга жон кирди. Урнимдан туриб, сахардан масжид томон йул олдим. Оркамдан яна кандайдир шарпа мени таъкиб килаётгандек эди. Тесирилиб карасам, Зарифа менга соядек эргашиб келаяпти. Хотиним ахир, уйга кайтиб кет, деб хайдай олмадим.

T.me/sinovlarihayot
​​-Сиздан хавотир олиб, ортингиздан келавердим. Х,али
ётишингиз керак эди, азизим.
Х,а, чол айтгандек булди. Масжид хам куриб битказилди.
Бугундан мусулмонларни багрига олади. Мен усталарнинг хизмат
хакларини таркатиб чикдим, хукуз суйиб, элга ош бердим.
Отахонлар менинг хаккимга узундан-узун дуо кила бошладилар.
Бирок эътибор берсам, хартугул бирортасининг тилига менга умр
тилаш келмади. Ёки улар менинг бугун улишимни билишадими?
Иук-йук, отахонларнинг бундан хабари йук.
Масжид атрофида айланар эканман. Танамда яна кувватсизлик сезилди.
 Куз унгим хиралашиб кетди. Вужудимдан рух куши чикиб кетаётгандек ва ерга кулаётганимда, Зарифа мени тутиб колгандек булди. Хуллас, кисматимда ёзилганидек, Зарифанинг кучогида жон бердим. Рухим эркин кушдек арши аъло томон учган сари ундан тобора узоклашиб бордим. Аммо мен юксакликда парвоз килар эканман, ерга сира кайтгим келмасди...

Тамом.

Шерхон Кораев.

https://t.me/sinovlarihayot
📝САБРЛИ АЁЛ.

Азиза итоатли, ота-онасининг гапини икки қилмайдиган одобли, окила, акилли қиз эди. Мактабни битиргач, Азизани сўраб хар тарафдан совчилар кела бошлади. Қариндош-уруғ маслаҳатлашиб , Азизани узоқ қариндошларидан бирига узатишди. Олис вилоятга келин бўлган Азиза тақдиридан нолимади. Аксинча, қайнона-қайнотасининг хурматини жойига қўйиб, икки қўли кўксида хизматини бекаму кўст бажарарди. Турмуш ўртогини хурмат килар, ҳар бир гапини қонун билиб, итоат қиларди. Эрталаб ишга кузатар, кечқурун "Хуш келдингиз",- деб кулиб қарши оларди.
Қайнона-қайнота ҳам фарзандларини бахтини тилаб дуо қилишади.
Орадан йиллар ўтиб, Азиза тўрт нафар фарзанднинг уч ўғил, бир қизнинг онаси бўлди. Турмуш ўртоғи Рустамнинг мансаби ошиб, ўзи ишлайдиган ташкилотга рахбар қилиб тайинланди.
Энди унинг айтгани айтган, дегани деган. Бир қараганда бу оила жудаям бахтли, равон йўлдан кетаётганга ўхшарди. Аммо...
Пули, давлати кўпайиб, обрўси ошиб ўзига "салом берадиган"лар тобора ортиб боргани сари Рустам босар-тусарини билмай қолди. Уйига кеч келадиган одат чиқарди. Баъзан келмай қолган кунлари хам бўлди
Уйига келганда Азизанинг ҳар бир ҳаракатидан камчилик қидирарди. "Дадажон" деб оёғига ёпишадиган фарзандларини жеркиб, ўзидан ошкора итарарди.
Айниқса кичкина қизи Ширин Рустамни яхши кўрарди. Рустам уйига келмаган кунлари Азизага. дадажоним қачон келадилар,- деб хархаша қиларди.
—Дадангни ишлари кўп, эртага албатта келадилар қизим. Яхшиси кел сенга эртак айтиб берай ,- деб эртак айтиб берарди. Ўзи эса кечаси ёстиқни қужоқлаб йиғлаб ухлаб қоларди.
Ширин эртаси куни дадасини келишини интизорлик билан кутарди. Дадаси келганда:
—Урре дадам келдилар!,-деб дадасини қучогига ўзини отишга шошарди.
—Ээээ нарироқ тур,- деб болани итариб, хотинига ўшқирарди.
Кейинчалик маълум бўлишича, Рустамнинг кўнгли бошқа аёлга мойил бўлиб қолган экан.
Азизага буни очиқ ойдин ошкора қилди. Мен бошқа бир аёлни яхши кўриб қолдим. Дийдиё қилишингни фойдаси йўқ. Олдиндан айтай. Яхшиси йиғи-сиғи қилмай яхшиликча айрилайлик.
Сенга кўнглим йўқ . Уйга келмаётганимдан, сенга бўлган муносабатимдан ўзинг хам сезгансанди.
Азизани кўз ёшлари юзини ювди. Йиглаганча бир оғиз сўз айтмай хонасига кириб кетди.
Ота -онасининг ҳай-ҳайлашига, насиҳатларига қулоқ солишни истамаган Рустамнинг сўнгги гапидан худди қуёшли кунда момақалдироқ гумбурлагандек бўлди:
— Мен барибир, ўша аёлга уйланаман. Бу гап Азизанинг қулоғи остида акс садо берарди.
—Болаларчи, болалар нима бўлади? Шуларни ўйладингизми?
—Мен билан яшашни истамасанг, ана, катта кўча! Болаларингни ҳам олиб кет...
Азиза лом-мим демади, барига сабр қилишга аҳд қилди. У эрига Яратган инсоф беришига ишонарди.
Рустам айтганидан қолмади. Ўша қўл остида ишлайдиган аёл Наргизага уйланди, топганини унга таший бошлади.
Рустам биринчи оиласининг кам-кўстидан хабар олиш у ёқда турсир, болаларидан ҳол-аҳвол сўрашга ҳам ярамасди. Баъзида бир келиб, уйдаги қўлга илинадиган нарсаларни олиб чиқиб кетар, Азиза эса унга қарши ҳеч нима дея олмасди. Ширин эса дадаси келиб кетгандан кейин йиғлаб, Азизани юрак бағрини эзиб юборарди. Азиза яратгандан фақат ўзига сабр, Рустамга эса намозларида. инсоф сўрарди.
Ота-онаси хам ўғлининг ношудлигидан, гулдай оиласининг, фарзандларининг қадрига етмай, қаердаги бир аёлга илакишиб яшаётганидан афсус қилишарди.
Рустам уйига яна келди. Ширин:
—Дадажон кетманг "-деб Рустамни оёқларига ёпишди. Сизни яхши. кўрамиз дадажон. Сизни соғиндим, жудаям соғиндим ,- деб йигларди. Рустам беш яшар қизи Ширинни кўз ёши-ю, гапларига қайрилиб ҳам қарамади. Уйга кириб бир сумка. билан уйдан чиқди.
—Ўғлим, гулдай бола-чақангни уволи тутмасайди деб қўркаман,- деди онаси. Рустам хеч нарса демай кетди...
"Яхшими, ёмонми, шу одам болаларимнинг отаси. Кўз очиб кўрганим. Қилғиликларини юзига солсам, фарзандларининг олдида нима деган одам бўлади? Болаларимиз уни ёмон ота сифатида қабул қилишмасин.


T.me/sinovlarihayot
​​Менинг ёнимни оламан, дея оталарини оғринтириб қўйишмасин..." Азиза шундай ўй билан дардини ичига ютар, уйдаги гапни кўчага олиб чиқмас, бировга ҳасрат қилмас, аксинча, эри ҳақида сўрайдиган қўшнилари, яқинларига: "Эрим тез-тез келиб, болаларидан хабар олиб турибди, кунда-кунора совға-саломлар юборади"- дея ёлғон гапирарди. Бу ширин ёлғонларга ўзи ҳам ишониб яшаётгандек эди...
Азиза фарзандларини эл қатори кийинтириш, едириб-ичириш учун гоҳ мактабда фаррошлик қилди, гоҳ бозорда сут-қатиқ сотди, кейин чеварлик билан шуғулланди. Ўғиллари ҳам катта бўлиб, қанотига кириб қолишди.
Рустам эса ишни эплолмагани учун раҳбарликдан оддий ишчи ходим даражасига тушди. Ходимлар ўртасида ҳам обрўси йўқ эди. Аввалги фаровон ҳаёт, тўкин-сочин турмушга ўрганибт қолган Наргиза иши юришмаётган эрига очиқ-ошкора ёмон муносабатда бўларди. На усти бошина қарар, на овқат чойига қарарди. Рустам овқатинг борми деса, мен сизни хизматкорингизми дерди. Ишқилиб хар куни жанжал.Жанжалсиз ўтган кун йўқ эди.
Бир куни чунонам жанжал қилишдики, ортиқ Рустамга Наргизанинг уйида ер йўқ эди.
Бир оқшом дарвозахонадаги шарпа Азизани сергак торттирди. Қўрқа-писа эшикка яқинлашаркан, остонада эркак киши турганини кўриб, кўксига туфлади.
Шерзодбек,- деб катта ўғлини чақираётганит эди, шарпа тилга кирди:
— Ази, Азиза . Менман, қўрқма...
Азиза шундагина остонада бир ахволда турган эркак мол-дунё кўзини кўр қилиб, ҳою ҳавасларга берилиб, ўзини ташлаб, фарзандларини чинкиратиб йиғлатиб кетган эри эканлигини билди. Билди-ю, юрагида огриқ пайдо бўлди. Рустам озиб-тўзиб, . соқоллари ўсиб кетган эди. Хаво совуқ бўлишига қарамай усти юпун эди. Азиза шу дамда эрининг соқолини олдирмасдан, дазмолланмаган кийим кийгизмасдан кўчага чиқармаган кунларини эслади. ... Рустам ...титраб-қақшаб, деди:
— Азиза , мен кечирим сўрагани келдим. Агар қўлингдан келса, мени...
Азиза эрининг оғзини кафти билан тўсди:
— Ундай деманг, дадаси. Ким. бўпмиз, кечирмайдиган… Уйга киринг. Ўзи эндигина болаларингиз сиз ҳақингизда гапириб, жуда соғиндик дейишаётганди. Айниқса Ширин жуда соғинди сизни дадаси. Шерзодбек, Асадбек… Чиқинглар, дадангиз келди...
Рустам Азизанинг бундай очиқ кўнгиллигини, мехрибончилигини кўриб кўзига ёш келди.
-Азиза сен бир фариштасан. Мен сени қадрингга етмаган номард эканман. Кўзларим кўр бўлган экан...
Авваламбор оила муқаддас даргох. Ўтгунчи хою- хавас деб , оиладан воз кечаётганлар оз эмас атрофимизда
"Қушнинг уяси хам бузилмасин"- дейди доно халкимиз. Шундай экан азизлар мустахкам оила қўрғонимиз бузилмасин...
УЙДАГИ ГУЛДАЙ АЁЛНИНГИЗНИ, ФАРЗАНДЛАРИНГИЗНИ ОНАСИНИ ҚАДРИГА ЕТИНГ ЭРКАКЛАР

https://t.me/sinovlarihayot