Шифокор қиз қиссаси (15-қисм)
Мулланинг айтганини қил, қилганини қилма!
-Анойингиз йўқ, аввал хужжатларимни бутланг!-деди Бону оёқ тираб.-Мени органда яхшигина танишим бор, Биз Росияда бщлсак хам Узбекистан химоясидамиз. Энди экканингизни ўрасиз қариндош! Йигит думини қисган лайчадек қизни тарк этди. Бону эртасига Паспортни олганида ортида шунака кўп печатлар бор эдики, қўрқиб кетди. Энди нима бўлса бўлар, деган ўйда аризасини қайтариб олди. Аммо, барибир Абдулланинг бу қилмишлари жавобсиз қолмади. Ватанига қайтганида тегишли идораларда сўроқ-саволларга жавоб бериб, тегишли жазосини олди. Бону эса уйда ўтиргани сабаб ўкишига жарима тўлашга мажбур бўлди. Ишга чикмагани учун ўрнига одам олиниб ишсиз қолди. Халиги аёл (телефонини топиб берган аёл) эса бонуга ёрдам бергани сабаб кариндошларининг тухматига учраб, 2 ой ойлик маошидан махрум бўлди, хеч вақосиз кўчага хайдаб солинди . Бону уни квартирасига олиб келиб, жойлаштирди. Бир ойча халтура килиб яхши иш ва ётоқ топгач чикиб кетди.
Бону паспортини печатидан хавотир олиб устозига телефон килиб маслахат олди.
- Қизим сабр килинг Россия элчихонасида бир уртогим бор. Шу Хажга борганди эрта индин келадиган уйга чакириб мехмон киламан деб ният килгандим. Орада сизни муаммонгизни хам хал киламиз,- деди қизнинг кўнглини кўтариб.-Мана унинг Россия рақами +****
Бону орадан хафта ўтиб телефон килди:
-Ассалому алайкум! Мен Мухаммадамин устознинг шогирдиман. Домла мен хакимда айтган булсалар керак?
-Ха бу сизми? Менга паспортингизни расмга олиб юборинг, бир кўрайинчи?- деди устозининг Хожи ўртоғи. Бону расмни ватсапдан юборди. Бироздан сўнг ўзи телефон қилиб қолди:
-Синглим шахсингизни тасдиқлаш учун яна расмингиз керак эди, юборсангиз,- деди.
Кейин бу расмни устозига юборибди. У ўртоғидан, шу қиз шогирдингизми, турмушга нега чикмаган, унашганми деган семиз-семиз саволлрни ўртага ташлади. Бу холат устозга ёқмади, бонуга телефон қилди.
-Кизим рости дилим огриди! Ман муаммони хал килинг десам, сиз смслашиб , расм ташлаб юрибсиз. Яна бошқа муаммолар бўлмасин, кўзга якин қизсиз,-деди ранжиб.
Бону бу гаплардан бехабар эди. Хожи одам , намозхон деса ишонганди-да. Асаби бузилган қиз Хожи акага елефон қилди.
-Хожи ака, қўлингиздан келадими хал килиш ёки йук? Агар сизни қийнаб қўядиган бўлсам узр, унда ўзим уйга борай, ўз юртимда хал килай,- дедим. У бўлса очиқ жавобдан қочиб, гапни айлантира бошлади:
- Нега турмушга чикмагансиз шундай хусн билан? Хохласангиз шу ерда шароит яратиб бераман, ўз химоямга оламан,- деди.
Табиийки қизнинг бу гапдан жахли чикди.
- Хожи Ака хажга бордингиз, намозхонсиз а? Оилангиз, фарзандларингиз бор тўғрими? Шундай экан, уятмасми сизга? Қайси виждон билан менга бу гапларни айтяпсиз? Мен сиздан эр сўраяпманми? Авваллари муллани айтганини қил, қилганини қилма дейишса ишонмасаканман. Хайф сизга намозхонлик, хайф Хожилик! Рахмат сизга, ортиқ ёрдам керакмас, саломат бўлинг!
-Ие, синглим нотўғри тушунманг! Хўп, эртага йигитларни юбораман ўша йигитдан аламингизни олиб беради,- деди Хожи хижолат бўлиб.
-Хожи Ака, мен кўча боласидан эмас, юртим элчихонаси вакилидан конунан бир муаммони хал килинг деб илтимос қилгандим. Узр, энди телефон қилманг, Хожи деганига сизни инсофли деб телефон қилгандим.
Хожи тегишли жавобини олгач бонунинг домласига телефон килиб, қиз хакида роса бемазза гаплар айта бошлади.
T.me/sinovlarihayot
Азиз ўқувчим англаб тургандир, узумга сакраб етолмаган тулки “Пуф Сассиқ узум” деб кетганидек, ўртоғига шогирдини ёмонлашдан ўзини тиёлмаганди. Мухаммадамин домла эса, шогирдининг кимлигини жуда яхши биларди. Хожининг гапларига қуйидагича жавоб қилди:
-Дўстим, Бону нима деб думингизни эзди билмадим-у, аммо юзта муслима қиз бўлса бир Хамидабонудек бўлолмайди. Чунки уни тарбияси, одоби кўз олдимда турибди. Мен унга дунёвий билимларга бўлган талаблари қатори, диний билимларни хам етарлича ўқитганман. Сизнинг гапингизга асло ишонмайман. Мен танганинг икинчи томони , яни сизни мана бугун кўриб билдим. Сиздек номард инсоннинг дўстлигидан бир илмли шогирдимнинг ишончини афзал билдим.
Мулланинг айтганини қил, қилганини қилма!
-Анойингиз йўқ, аввал хужжатларимни бутланг!-деди Бону оёқ тираб.-Мени органда яхшигина танишим бор, Биз Росияда бщлсак хам Узбекистан химоясидамиз. Энди экканингизни ўрасиз қариндош! Йигит думини қисган лайчадек қизни тарк этди. Бону эртасига Паспортни олганида ортида шунака кўп печатлар бор эдики, қўрқиб кетди. Энди нима бўлса бўлар, деган ўйда аризасини қайтариб олди. Аммо, барибир Абдулланинг бу қилмишлари жавобсиз қолмади. Ватанига қайтганида тегишли идораларда сўроқ-саволларга жавоб бериб, тегишли жазосини олди. Бону эса уйда ўтиргани сабаб ўкишига жарима тўлашга мажбур бўлди. Ишга чикмагани учун ўрнига одам олиниб ишсиз қолди. Халиги аёл (телефонини топиб берган аёл) эса бонуга ёрдам бергани сабаб кариндошларининг тухматига учраб, 2 ой ойлик маошидан махрум бўлди, хеч вақосиз кўчага хайдаб солинди . Бону уни квартирасига олиб келиб, жойлаштирди. Бир ойча халтура килиб яхши иш ва ётоқ топгач чикиб кетди.
Бону паспортини печатидан хавотир олиб устозига телефон килиб маслахат олди.
- Қизим сабр килинг Россия элчихонасида бир уртогим бор. Шу Хажга борганди эрта индин келадиган уйга чакириб мехмон киламан деб ният килгандим. Орада сизни муаммонгизни хам хал киламиз,- деди қизнинг кўнглини кўтариб.-Мана унинг Россия рақами +****
Бону орадан хафта ўтиб телефон килди:
-Ассалому алайкум! Мен Мухаммадамин устознинг шогирдиман. Домла мен хакимда айтган булсалар керак?
-Ха бу сизми? Менга паспортингизни расмга олиб юборинг, бир кўрайинчи?- деди устозининг Хожи ўртоғи. Бону расмни ватсапдан юборди. Бироздан сўнг ўзи телефон қилиб қолди:
-Синглим шахсингизни тасдиқлаш учун яна расмингиз керак эди, юборсангиз,- деди.
Кейин бу расмни устозига юборибди. У ўртоғидан, шу қиз шогирдингизми, турмушга нега чикмаган, унашганми деган семиз-семиз саволлрни ўртага ташлади. Бу холат устозга ёқмади, бонуга телефон қилди.
-Кизим рости дилим огриди! Ман муаммони хал килинг десам, сиз смслашиб , расм ташлаб юрибсиз. Яна бошқа муаммолар бўлмасин, кўзга якин қизсиз,-деди ранжиб.
Бону бу гаплардан бехабар эди. Хожи одам , намозхон деса ишонганди-да. Асаби бузилган қиз Хожи акага елефон қилди.
-Хожи ака, қўлингиздан келадими хал килиш ёки йук? Агар сизни қийнаб қўядиган бўлсам узр, унда ўзим уйга борай, ўз юртимда хал килай,- дедим. У бўлса очиқ жавобдан қочиб, гапни айлантира бошлади:
- Нега турмушга чикмагансиз шундай хусн билан? Хохласангиз шу ерда шароит яратиб бераман, ўз химоямга оламан,- деди.
Табиийки қизнинг бу гапдан жахли чикди.
- Хожи Ака хажга бордингиз, намозхонсиз а? Оилангиз, фарзандларингиз бор тўғрими? Шундай экан, уятмасми сизга? Қайси виждон билан менга бу гапларни айтяпсиз? Мен сиздан эр сўраяпманми? Авваллари муллани айтганини қил, қилганини қилма дейишса ишонмасаканман. Хайф сизга намозхонлик, хайф Хожилик! Рахмат сизга, ортиқ ёрдам керакмас, саломат бўлинг!
-Ие, синглим нотўғри тушунманг! Хўп, эртага йигитларни юбораман ўша йигитдан аламингизни олиб беради,- деди Хожи хижолат бўлиб.
-Хожи Ака, мен кўча боласидан эмас, юртим элчихонаси вакилидан конунан бир муаммони хал килинг деб илтимос қилгандим. Узр, энди телефон қилманг, Хожи деганига сизни инсофли деб телефон қилгандим.
Хожи тегишли жавобини олгач бонунинг домласига телефон килиб, қиз хакида роса бемазза гаплар айта бошлади.
T.me/sinovlarihayot
Азиз ўқувчим англаб тургандир, узумга сакраб етолмаган тулки “Пуф Сассиқ узум” деб кетганидек, ўртоғига шогирдини ёмонлашдан ўзини тиёлмаганди. Мухаммадамин домла эса, шогирдининг кимлигини жуда яхши биларди. Хожининг гапларига қуйидагича жавоб қилди:
-Дўстим, Бону нима деб думингизни эзди билмадим-у, аммо юзта муслима қиз бўлса бир Хамидабонудек бўлолмайди. Чунки уни тарбияси, одоби кўз олдимда турибди. Мен унга дунёвий билимларга бўлган талаблари қатори, диний билимларни хам етарлича ўқитганман. Сизнинг гапингизга асло ишонмайман. Мен танганинг икинчи томони , яни сизни мана бугун кўриб билдим. Сиздек номард инсоннинг дўстлигидан бир илмли шогирдимнинг ишончини афзал билдим.
Устоз Хожи ўртоғидан кўнгли совуб, ундан воз кечди. Кейин шогирдига қўнғироқ қилиб, бу муоммони юртда келганда хал киламиз, деди. Ўкишини тугатиб уйга келган бону синглисининг туйларини ўтказди. Бу орада органга бориб тергов берди, паспортини алмаштирди.
Ўғлини касалхонада олиб ётиб, тўртинчи марта операция қилдирди. Бу кунларда унга яқингинада танишиб қолган андижонлик Музаффар исмли йигит кўп далда бўлди. Музаффар Бонуни севиб қолган, қўлидан келганча қизга яхшилик қилишга интиларди. Тонгда касалхонага келиб, тун бўйи мижжа қоқмаган Бонуга ёрдам бўлсин деб Ёдгоржонни ўйнатар, кўтариб ховлига чиқиб кетарди. Бону эса пайтдан фойдаланиб бироз мизғиб оларди. Ёдгоржон Музаффарга анча эликиб қолган, ўз дадасидек унинг қучоғидан тушмай қолганди. Бу эса, бонуга таъсир этмай қолмасди албатта. Уларнинг илиқ муносабатини кўрган бону секин –аста Музаффарга кўнгил қўя бошлаганини билмай қолди. Тўғри, севги деганда кўз олдида Шухрат гавдаланарди, аммо ўша ондаёқ юрагини чексиз нафрат хам эгалларди.
Музаффар хам бонудек отасиз катта бўлган, онаси икки ўғлини ёлғиз боши билан ўқитиб, катта қилганди. Йигит ва қизнинг муносабатлари андижонлаги онасига маълум бўлгач, бир куни қизга телефон қилишди. Бу ғойибона танишувдан сўнг Музафффарнинг онаси тез-тез қизга телефон қиладиган бўлди.
-Ўғлимнинг Москвадаги ўқиши битса сени келин қиламан қизим. Ўғилчанг мени неварам бўлади!-дерди чин юракдан.
Куз келиб, Музаффар хам бону хам Россияга жўнаб кетишди. Музаффар Москвадаги техника институтига, бону эса Питерга келиб жойлашишди.
Шу кунларда Бонуга онаси телефон қилди.
-Қизим, дадангни жиянларини қарғаганмидинг? Одамлардан катта қарз бўлишибди. Машинани, катта ховлиларини сотишибди. Россиядан хам депорт бўлиб келишган экан.
–Онажон, мен хеч кимни қарғамадим, хавотир олманг. Худо борку, мана жазосиз қолдирмабди. Унутинг уларни, ўзингизни ташвишингиз камми?
18.06.2017 Дониёр
T.me/sinovlarihayot
Ўғлини касалхонада олиб ётиб, тўртинчи марта операция қилдирди. Бу кунларда унга яқингинада танишиб қолган андижонлик Музаффар исмли йигит кўп далда бўлди. Музаффар Бонуни севиб қолган, қўлидан келганча қизга яхшилик қилишга интиларди. Тонгда касалхонага келиб, тун бўйи мижжа қоқмаган Бонуга ёрдам бўлсин деб Ёдгоржонни ўйнатар, кўтариб ховлига чиқиб кетарди. Бону эса пайтдан фойдаланиб бироз мизғиб оларди. Ёдгоржон Музаффарга анча эликиб қолган, ўз дадасидек унинг қучоғидан тушмай қолганди. Бу эса, бонуга таъсир этмай қолмасди албатта. Уларнинг илиқ муносабатини кўрган бону секин –аста Музаффарга кўнгил қўя бошлаганини билмай қолди. Тўғри, севги деганда кўз олдида Шухрат гавдаланарди, аммо ўша ондаёқ юрагини чексиз нафрат хам эгалларди.
Музаффар хам бонудек отасиз катта бўлган, онаси икки ўғлини ёлғиз боши билан ўқитиб, катта қилганди. Йигит ва қизнинг муносабатлари андижонлаги онасига маълум бўлгач, бир куни қизга телефон қилишди. Бу ғойибона танишувдан сўнг Музафффарнинг онаси тез-тез қизга телефон қиладиган бўлди.
-Ўғлимнинг Москвадаги ўқиши битса сени келин қиламан қизим. Ўғилчанг мени неварам бўлади!-дерди чин юракдан.
Куз келиб, Музаффар хам бону хам Россияга жўнаб кетишди. Музаффар Москвадаги техника институтига, бону эса Питерга келиб жойлашишди.
Шу кунларда Бонуга онаси телефон қилди.
-Қизим, дадангни жиянларини қарғаганмидинг? Одамлардан катта қарз бўлишибди. Машинани, катта ховлиларини сотишибди. Россиядан хам депорт бўлиб келишган экан.
–Онажон, мен хеч кимни қарғамадим, хавотир олманг. Худо борку, мана жазосиз қолдирмабди. Унутинг уларни, ўзингизни ташвишингиз камми?
18.06.2017 Дониёр
T.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
.... Энг кўп ОРЗУ қилган нарсангни ярат! Ярата олмасанг сотиб ол! Сотиб хам ололмасанг ЎҒИРЛА!!! - қамалгунингча у СЕНИКИ бўлади!!!...
Ўшанда 10 ёшда эдим. Мактабимиз бозор яқинига жойлашганлиги учун уйга қайтиш ва мактабга келишга бозор оралаб ўтиб келардим. Бозор гавжум,бир-бирига қулоқ солмайдиган харидорлар ва сотувчиларнинг чинқириғи билан авж! Ўшандай кунларнинг бирида бозорнинг четроғида, мактабимизга яқин жойга бир ажойиб дўкон очилди. Янги дўконлиги учун ўқувчилару-ўқитувчилар,чолу-кампирлар билан тўлди. Табиийки биз болаларни хам эътиборимизни тортди. Икки-уч кун ўтгач,одамлар оқими камайиб,бу дўкон хам бошқа дўконлардек бўлиб қолди. Энди мен хам бу ерга киришим,томоша қилишим мумкин эди.
Шундай кунларни бирида мактабдан қайтиб,дўкон ичига кириб томоша қилаётган хам эдимки,кўзим бир ажойиб нарсага тушди. У шунчалик чиройли,юзи ялтираган,менинг ёшимга мос эдики,анча вақт кўзимни узмай қараб қолдим. Биринчи марта бу нарса ўзимники бўлишини астойдил ОРЗУ қилдим!!!
Уйга келдим хаёлимда шу! Овқатлансам хаёлимда шу! Ухласам тушимда хам ўша нарса! Аммо афсус у меники эмас!...
...Мактабга бордим. Синфхонага кирсам,хамма болалар синфдошим Алишерни ўраб олган. Алишерни дадаси махалламиздаги энг бой одамлиги,шунинг учун хам ягона ўғли бўлган синфдошимга "оғзидан чиққан" нарсани мухайё қилиши сабабли у хар куни бир янги нарса олиб келиб бизга мақтанарди. У билан унча келишмасдим. Мақтаниши,гердайиши ёқмасди. "Бугун нима янги нарса олиб келибди экан?" деб ўйлаб у томонга қарадим. Қарадимда юрагим ғалати бўлиб кетди. Мен ОРЗУ қилган нарса Алишерни қўлида турарди!
- Дадам кеча менга мана буни олиб келибдилар! Бир тийинга қиммат нарса! Шуни ўрнига " Лего " олиб келмапсиз деб роса жанжал қилдим!- деди Алишер гердайиб...
...Эҳ бир кам дунё! Сен болалигимда хам,хозир хам шунақасан! Ночорларга ОРЗУ бўлган нарсани,бойнинг қўлига ЎЙИНЧОҚ қиласан!...
...Орадан неча кун ўтди билмадим. ОРЗУЙИМ кун сайин кучайиб бораверди. Бир кеча туш кўрдим.Тушимда дадам менга шу нарсани совға қилибдилар! Уйимиздаги холатни яхши билганлигим учун "Барибир олиб бермайдилар" деб юргандим. Бугун чидолмадим "дардимни" онамга айтдим. Биз шунақа эдик, дадамни қараши,салобати босарди.Хеч нарсани улардан сўрай олмасдик,онамга айтардик!
Кутган жавобимни олдим... Мактабга йиғлаб кетар эканман дадамни ёмон кўриб кетдим! Бир кунгина Алишерни дадаси дадам бўлиб қолишини астойдил хохладим!...
...Дўконга кириб ОРЗУйимга анча вақт қараб қолдим. Дўкончи чалғиганидан фойдаланиб сумкамни очдимда,уни тез олиб сумкамга солдим! Дўкондан ўқдек отилиб чиқиб кетдим. Сумкамни махкам қучоқлаб қўрқув ва йиғи аралаш қочиб борар эканман, "хозир тутиб олади! Ушласа ўлдиради" деган хаёл тинчлик бермайди.
Ана ушлади! Елкамга қўл тегиб, қаттиқ ушлади! Кўзларимга ёш аралаш:
- Илтимос урманг амаки!-деб кўзларимни чирт юмиб ортимга бурилдим. Кўзимни очиб қарасам дадам!
- Нега югуриб юрибсан кўчага?! Нега йиғлайсан?! Яна боллардан калтак едингми?! Эркак бўл ўғлим! Хеч қачон йиғлама,-дедилар. Уйга тезроқ боришимни айтиб,ишга кетдилар!...
...Уч кун халоватим бўлмади! Уч кун ухламадим! Уч кун дадамни эшикдан важохат билан кириб онамга қарата " Қани ўғри боланг! Олиб кел олдимга " деб бақиришини,кейин ўлгунимча дўппослашини кутдим! Уч кун уйдан хайдалишимни кутдим! Абгор бўлдим.
Фақат кечаси хамма ухлагач,чироқ ўчирилгач сумкамни очаманда ОРЗУйимни хидлайман холос. Янгилигидан ундан ажойиб хид таралади. T.me/sinovlarihayot
Охир чидолмадим. Хар кун ўлгандан бир кун ўлган яхши деганларидек бир кун кечки овқатга ўтирган вақтимиз йиғлаб юбордим. Бурчакка тик турганча йиғлаб хаммасини айтиб бердим. Қахр билан қараб турган дадам:
- Олиб кел менга уни!-дедилар. Сумкамни очдимда ОРЗУЙИМНИ чиқариб дадамга бердим. Бу - юзига қалпоқли бир бола қўрқинчли махлуқни елкасига миниб олган расми бор Худойберди Тўхтабоевнинг " Сариқ девни миниб " китоби эди!......
Ўшанда 10 ёшда эдим. Мактабимиз бозор яқинига жойлашганлиги учун уйга қайтиш ва мактабга келишга бозор оралаб ўтиб келардим. Бозор гавжум,бир-бирига қулоқ солмайдиган харидорлар ва сотувчиларнинг чинқириғи билан авж! Ўшандай кунларнинг бирида бозорнинг четроғида, мактабимизга яқин жойга бир ажойиб дўкон очилди. Янги дўконлиги учун ўқувчилару-ўқитувчилар,чолу-кампирлар билан тўлди. Табиийки биз болаларни хам эътиборимизни тортди. Икки-уч кун ўтгач,одамлар оқими камайиб,бу дўкон хам бошқа дўконлардек бўлиб қолди. Энди мен хам бу ерга киришим,томоша қилишим мумкин эди.
Шундай кунларни бирида мактабдан қайтиб,дўкон ичига кириб томоша қилаётган хам эдимки,кўзим бир ажойиб нарсага тушди. У шунчалик чиройли,юзи ялтираган,менинг ёшимга мос эдики,анча вақт кўзимни узмай қараб қолдим. Биринчи марта бу нарса ўзимники бўлишини астойдил ОРЗУ қилдим!!!
Уйга келдим хаёлимда шу! Овқатлансам хаёлимда шу! Ухласам тушимда хам ўша нарса! Аммо афсус у меники эмас!...
...Мактабга бордим. Синфхонага кирсам,хамма болалар синфдошим Алишерни ўраб олган. Алишерни дадаси махалламиздаги энг бой одамлиги,шунинг учун хам ягона ўғли бўлган синфдошимга "оғзидан чиққан" нарсани мухайё қилиши сабабли у хар куни бир янги нарса олиб келиб бизга мақтанарди. У билан унча келишмасдим. Мақтаниши,гердайиши ёқмасди. "Бугун нима янги нарса олиб келибди экан?" деб ўйлаб у томонга қарадим. Қарадимда юрагим ғалати бўлиб кетди. Мен ОРЗУ қилган нарса Алишерни қўлида турарди!
- Дадам кеча менга мана буни олиб келибдилар! Бир тийинга қиммат нарса! Шуни ўрнига " Лего " олиб келмапсиз деб роса жанжал қилдим!- деди Алишер гердайиб...
...Эҳ бир кам дунё! Сен болалигимда хам,хозир хам шунақасан! Ночорларга ОРЗУ бўлган нарсани,бойнинг қўлига ЎЙИНЧОҚ қиласан!...
...Орадан неча кун ўтди билмадим. ОРЗУЙИМ кун сайин кучайиб бораверди. Бир кеча туш кўрдим.Тушимда дадам менга шу нарсани совға қилибдилар! Уйимиздаги холатни яхши билганлигим учун "Барибир олиб бермайдилар" деб юргандим. Бугун чидолмадим "дардимни" онамга айтдим. Биз шунақа эдик, дадамни қараши,салобати босарди.Хеч нарсани улардан сўрай олмасдик,онамга айтардик!
Кутган жавобимни олдим... Мактабга йиғлаб кетар эканман дадамни ёмон кўриб кетдим! Бир кунгина Алишерни дадаси дадам бўлиб қолишини астойдил хохладим!...
...Дўконга кириб ОРЗУйимга анча вақт қараб қолдим. Дўкончи чалғиганидан фойдаланиб сумкамни очдимда,уни тез олиб сумкамга солдим! Дўкондан ўқдек отилиб чиқиб кетдим. Сумкамни махкам қучоқлаб қўрқув ва йиғи аралаш қочиб борар эканман, "хозир тутиб олади! Ушласа ўлдиради" деган хаёл тинчлик бермайди.
Ана ушлади! Елкамга қўл тегиб, қаттиқ ушлади! Кўзларимга ёш аралаш:
- Илтимос урманг амаки!-деб кўзларимни чирт юмиб ортимга бурилдим. Кўзимни очиб қарасам дадам!
- Нега югуриб юрибсан кўчага?! Нега йиғлайсан?! Яна боллардан калтак едингми?! Эркак бўл ўғлим! Хеч қачон йиғлама,-дедилар. Уйга тезроқ боришимни айтиб,ишга кетдилар!...
...Уч кун халоватим бўлмади! Уч кун ухламадим! Уч кун дадамни эшикдан важохат билан кириб онамга қарата " Қани ўғри боланг! Олиб кел олдимга " деб бақиришини,кейин ўлгунимча дўппослашини кутдим! Уч кун уйдан хайдалишимни кутдим! Абгор бўлдим.
Фақат кечаси хамма ухлагач,чироқ ўчирилгач сумкамни очаманда ОРЗУйимни хидлайман холос. Янгилигидан ундан ажойиб хид таралади. T.me/sinovlarihayot
Охир чидолмадим. Хар кун ўлгандан бир кун ўлган яхши деганларидек бир кун кечки овқатга ўтирган вақтимиз йиғлаб юбордим. Бурчакка тик турганча йиғлаб хаммасини айтиб бердим. Қахр билан қараб турган дадам:
- Олиб кел менга уни!-дедилар. Сумкамни очдимда ОРЗУЙИМНИ чиқариб дадамга бердим. Бу - юзига қалпоқли бир бола қўрқинчли махлуқни елкасига миниб олган расми бор Худойберди Тўхтабоевнинг " Сариқ девни миниб " китоби эди!......
Хозир қулоғим остига шапалоқ тушишини кутиб турган хам эдимки онам билан дадам бирдан кулиб юборишди! Маълум бўлишича онам мени "дардимни" дадамга айтгач олиб бермасликларини билиб йиғлаб кетганимдан кейин,орқамдан дадамни юборган эканлар. Дадам дўконга бориб энди кирмоқчи бўлганларида мен отилиб дўкондан чиқиб кетибман. Сотувчи ортимдан қувмоқчи бўлганида эса дадам китобни пулини берибдилар. Улар мендан бир нарсани - айбимни бўйнимга олишимни кутишган экан холос! Шундан кейин отам менга бир гапни айтдилар:
- Ўғлим,ўғирлик энг жирканчли одат! Агар бирор нарсани астойдил хохласанг уни ўзинг ярат! Ярата олмасанг ишлаб пул топиб сотиб ол! Аммо хеч қачон ўғирлама!!!
Менинг биринчи ва охирги ўғирлигим шу билан якунланди! Бугун ўғлимга китоб олиш учун китоб дўконига кирар эканман ўша таниш ҳид димоғимга урилди. Янги китоб ҳиди!
Абдулла Омон
https://t.me/sinovlarihayot
- Ўғлим,ўғирлик энг жирканчли одат! Агар бирор нарсани астойдил хохласанг уни ўзинг ярат! Ярата олмасанг ишлаб пул топиб сотиб ол! Аммо хеч қачон ўғирлама!!!
Менинг биринчи ва охирги ўғирлигим шу билан якунланди! Бугун ўғлимга китоб олиш учун китоб дўконига кирар эканман ўша таниш ҳид димоғимга урилди. Янги китоб ҳиди!
Абдулла Омон
https://t.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
📝САБР....
(жуда таъсирли ҳикоя)
Нодира не-не умидлар билан турмушга чиқди. У ҳам барча аёллар каби она бўлишни орзу қилар эди.
Бироқ Яратган унга фарзанд берарди-ю, яна туғилмасданоқ нобуд бўларди. Нодира табиатан оғир-босиқ, камгап, камсуқум бўлганлиги сабабли дардини ичига ютар, ҳаётга умид билан боқарди. У ўзининг фазилатлари билан раҳматли отасига тортган эди. Нодиранинг касби ўқитувчи бўлиб, шаҳардаги мактабларнинг бирида ишлар, жамоа орасида ўзига яраша обрўга эга эди. Нодира эри Жамшид билан жуда аҳил яшарди. Фақат фарзандсизлик туфайли уларнинг кўнгли ярим эди. У бир неча маротаба касалхонада ётиб даволанди, барибир фойдаси бўлмади. Охири Нодиранинг онаси Матлуба опа қизини мажбуран оиласидан ажратиб олиб кетди. Она қизини узоқ ушлаб ўтирмай, ўзига маъқул келган бир кишига унаштирди. Қудалар билан келишиб, ихчамгина тўй қилиб, Нодирани олиб бориб қўйишмоқчи бўлишди. Тақдирининг ўз хоҳишига қарши бундай ҳал бўлишидан ваҳимага тушган Нодира оиласига қайтиб эри билан турмушини давом эттиришга қарор қилди. Ахир, Жамшид ҳам хотинининг кетиб қолишини сира хоҳламаганди-да. Нодира онасига эрида кўнгли борлигини, оиласига қайтмоқчи эканлигини айтганида, она ғазабига йўлиқди.
- Мен не қилсам сени деб, сенинг бахтингни кўзлаб қилдим. Фарзандли бўлишингни хоҳлаб қилгандим бу ишни. Ҳаммадан ҳам уларни ишонтириб қўйдик. Бу ёғини ўйламадингми?
- Ўйладим, сиз айтган одамни мен танимайман-ку, онажон. Ахир, уни нима учун биринчи рўзғори билан ажралишганининг асл сабабини, яна унинг кўнглида нима борлигини билмайсиз-ку? Бунинг устига фарзандлари ҳам бор экан. Мен шуларни ўйлаб, фақат куёвингиз билан бахтли бўла олишимни тушундим. Иккинчи бор куйиб қолишни истамайман, онажон, тушунинг...
- Мен сенга ёмон одамни раво кўрмагандим. Майли, кетавер, ўзингга жабр қиласан. Менинг гапимни ҳали ҳеч ким икки қилган эмас. Аёл бўлганим билан бир сўзликман. Буни ўзинг жуда яхши биласан.
Нодира Матлуба опанинг қаҳр-ғазабли сўзларини тинглар экан, йиғиштирина бошлади, керакли нарсаларини сумкага жойлаб, кўчага отланди. Шунда баттар ғазабга минган она сўнгги сўзларини айтди.
- Шу қарорга келган экансиз, майли, кетавер! Фақат бу уйга қайтиб қадам босма.
Нодира кутилмаган зарбадан қалқиб тушди. Унинг қайсарлигидан аччиқланган Матлуба опанинг кўзига ҳеч нарса кўринмай, тилига эрк бериб юборди. Кейин жаҳл билан дарвозани ёпиб, ичкарига кириб кетди.
Нодиранинг бир кўнгли уйга қайтиб кириб бормоқчи ҳам бўлди-ю, аммо энди кеч бўлганди. У бир неча сония онаси ортидан қараб қолди. Сўнг бир тўхтамга келгач, дарвозадан узоқлашди.
Келинининг қайтиб келганини кўриб, воқеадан хабар топган қайнонаси:
- Ана уйингиз, кириб ўтираверинг. Бўлар иш бўлибди, кўп хафа бўлаверманг. Сизларга ҳам Худо умри-ю, ризқи билан фарзанд ато этар, - дея унинг кўнглини кўтарган бўлди.
Нодиранинг қайтиб келганини кўрган Жамшид ҳам ич-ичидан севинди. Улар яна тинч-тотув яшай бошладилар.
...Орадан икки йил ўтди. Бир куни Нодира бозорда юриб онасини учратиб қолди. Она меҳрига зор бўлиб, юрак-бағри эзилган қиз ҳаммасини унутиб, югуриб бориб ўзини онасининг бағрига отди. Кутилмаганда Матлуба опа бўйнига ташланган қизининг қўлларини силтаб, уни бағридан итариб ташлади. Сўнг ҳеч нарса бўлмагандек, бир ўқрайиб қараб қўйди-ю, лом-мим демай йўлида давом этди.
Нодира чидолмади. Аламини кўз ёшларидан олди. "Эй, Худо бу не кўргулик?" T.me/sinovlarihayot
Қани энди у ҳам фарзандли бўлса-ю, чақалоғини кўтариб, онасининг олдига борса?.. Балки онаси шунда уни кечирармиди?..
Кунлар шу зайл ўтаверди. Икки ўт орасида қолган Нодира охир-оқибат касалхонага тушиб қолди. Унинг орзу-умидлари чил-чил синган, ранглари докадай оппоқ... Бу сафар қайнонаси ўғлини бошқага уйламоқчи бўлди. Эри келганида шу ҳақда гаплашишди.
Нодира дунёга сиғмай кетди. Асабий ҳолда палата ичида у ёқдан-бу ёққа юрар экан, ногоҳ эшик очилиб, Шохида кириб келди. У опаси билан хол-аҳвол сўрашгач, нариги палатада даволаниб ётганини айтди. Нодира дарров онасини сўради.
(жуда таъсирли ҳикоя)
Нодира не-не умидлар билан турмушга чиқди. У ҳам барча аёллар каби она бўлишни орзу қилар эди.
Бироқ Яратган унга фарзанд берарди-ю, яна туғилмасданоқ нобуд бўларди. Нодира табиатан оғир-босиқ, камгап, камсуқум бўлганлиги сабабли дардини ичига ютар, ҳаётга умид билан боқарди. У ўзининг фазилатлари билан раҳматли отасига тортган эди. Нодиранинг касби ўқитувчи бўлиб, шаҳардаги мактабларнинг бирида ишлар, жамоа орасида ўзига яраша обрўга эга эди. Нодира эри Жамшид билан жуда аҳил яшарди. Фақат фарзандсизлик туфайли уларнинг кўнгли ярим эди. У бир неча маротаба касалхонада ётиб даволанди, барибир фойдаси бўлмади. Охири Нодиранинг онаси Матлуба опа қизини мажбуран оиласидан ажратиб олиб кетди. Она қизини узоқ ушлаб ўтирмай, ўзига маъқул келган бир кишига унаштирди. Қудалар билан келишиб, ихчамгина тўй қилиб, Нодирани олиб бориб қўйишмоқчи бўлишди. Тақдирининг ўз хоҳишига қарши бундай ҳал бўлишидан ваҳимага тушган Нодира оиласига қайтиб эри билан турмушини давом эттиришга қарор қилди. Ахир, Жамшид ҳам хотинининг кетиб қолишини сира хоҳламаганди-да. Нодира онасига эрида кўнгли борлигини, оиласига қайтмоқчи эканлигини айтганида, она ғазабига йўлиқди.
- Мен не қилсам сени деб, сенинг бахтингни кўзлаб қилдим. Фарзандли бўлишингни хоҳлаб қилгандим бу ишни. Ҳаммадан ҳам уларни ишонтириб қўйдик. Бу ёғини ўйламадингми?
- Ўйладим, сиз айтган одамни мен танимайман-ку, онажон. Ахир, уни нима учун биринчи рўзғори билан ажралишганининг асл сабабини, яна унинг кўнглида нима борлигини билмайсиз-ку? Бунинг устига фарзандлари ҳам бор экан. Мен шуларни ўйлаб, фақат куёвингиз билан бахтли бўла олишимни тушундим. Иккинчи бор куйиб қолишни истамайман, онажон, тушунинг...
- Мен сенга ёмон одамни раво кўрмагандим. Майли, кетавер, ўзингга жабр қиласан. Менинг гапимни ҳали ҳеч ким икки қилган эмас. Аёл бўлганим билан бир сўзликман. Буни ўзинг жуда яхши биласан.
Нодира Матлуба опанинг қаҳр-ғазабли сўзларини тинглар экан, йиғиштирина бошлади, керакли нарсаларини сумкага жойлаб, кўчага отланди. Шунда баттар ғазабга минган она сўнгги сўзларини айтди.
- Шу қарорга келган экансиз, майли, кетавер! Фақат бу уйга қайтиб қадам босма.
Нодира кутилмаган зарбадан қалқиб тушди. Унинг қайсарлигидан аччиқланган Матлуба опанинг кўзига ҳеч нарса кўринмай, тилига эрк бериб юборди. Кейин жаҳл билан дарвозани ёпиб, ичкарига кириб кетди.
Нодиранинг бир кўнгли уйга қайтиб кириб бормоқчи ҳам бўлди-ю, аммо энди кеч бўлганди. У бир неча сония онаси ортидан қараб қолди. Сўнг бир тўхтамга келгач, дарвозадан узоқлашди.
Келинининг қайтиб келганини кўриб, воқеадан хабар топган қайнонаси:
- Ана уйингиз, кириб ўтираверинг. Бўлар иш бўлибди, кўп хафа бўлаверманг. Сизларга ҳам Худо умри-ю, ризқи билан фарзанд ато этар, - дея унинг кўнглини кўтарган бўлди.
Нодиранинг қайтиб келганини кўрган Жамшид ҳам ич-ичидан севинди. Улар яна тинч-тотув яшай бошладилар.
...Орадан икки йил ўтди. Бир куни Нодира бозорда юриб онасини учратиб қолди. Она меҳрига зор бўлиб, юрак-бағри эзилган қиз ҳаммасини унутиб, югуриб бориб ўзини онасининг бағрига отди. Кутилмаганда Матлуба опа бўйнига ташланган қизининг қўлларини силтаб, уни бағридан итариб ташлади. Сўнг ҳеч нарса бўлмагандек, бир ўқрайиб қараб қўйди-ю, лом-мим демай йўлида давом этди.
Нодира чидолмади. Аламини кўз ёшларидан олди. "Эй, Худо бу не кўргулик?" T.me/sinovlarihayot
Қани энди у ҳам фарзандли бўлса-ю, чақалоғини кўтариб, онасининг олдига борса?.. Балки онаси шунда уни кечирармиди?..
Кунлар шу зайл ўтаверди. Икки ўт орасида қолган Нодира охир-оқибат касалхонага тушиб қолди. Унинг орзу-умидлари чил-чил синган, ранглари докадай оппоқ... Бу сафар қайнонаси ўғлини бошқага уйламоқчи бўлди. Эри келганида шу ҳақда гаплашишди.
Нодира дунёга сиғмай кетди. Асабий ҳолда палата ичида у ёқдан-бу ёққа юрар экан, ногоҳ эшик очилиб, Шохида кириб келди. У опаси билан хол-аҳвол сўрашгач, нариги палатада даволаниб ётганини айтди. Нодира дарров онасини сўради.
- Ҳа, келиб турибди, лекин сиз шу ерда эканлигингизни билгач, дарров келиб-кетиб қоляпти, - деди.
Нодира хомуш бўлиб қолди. Опа-сингил бироз гаплашиб ўтиришгач, Шоҳида хайр
лашиб чиқиб кетди. Нодира яна ўз ўй-хаёллари билан ёлғиз қолди.
Унга эртага жавоб беришади. Кейин қаёққа бораркин? Онаси ҳаргиз уйга киритмайди. Бу ёқда эса эри уйланяпти. Эссиз, онасининг айтганини қилавермаган экан. Онасини норизо қилиб бўлса ҳам оиласини сақлаб қолмоқчи эди-я, эри нима қилди?! Фарзанд кўришмаётган бўлса, айб фақат ундами?
...Эртаси куни Жамшид келиб, ҳозирча ижарага уй гаплашганини, вақтинча ўша уйда яшаб туриш мумкинлигини айтиб, уйга олиб кетди. Қайнонаси келинни совуқ кутиб олган бўлса-да, эри уни ора йўлда ташлаб кетмаганидан бироз кўнгли хотиржам тортди.
Орадан ҳеч қанча вақт ўтмади. Нодира ҳовлида супур-сидир ишларини қилаётганди, бирдан боши гир айланиб кетди. Кўнгли беҳузур бўлиб, қайнонасини чақирди.
- Онажон, кўзларим тиниб кетяпти, менга ёрдам беринг!..
Қайнонаси югуриб келди-ю, унинг қўлидан супургини олиб, бир четга улоқтираркан:
- Қизим, бу яхшиликдан дарак бўлса керак?.. - деди қувониб.
Нодира букилмас иродаси билан оиласини сақлаб қолди, Яратган уларни фар-занддан қисмаган экан...
https://t.me/sinovlarihayot
Нодира хомуш бўлиб қолди. Опа-сингил бироз гаплашиб ўтиришгач, Шоҳида хайр
лашиб чиқиб кетди. Нодира яна ўз ўй-хаёллари билан ёлғиз қолди.
Унга эртага жавоб беришади. Кейин қаёққа бораркин? Онаси ҳаргиз уйга киритмайди. Бу ёқда эса эри уйланяпти. Эссиз, онасининг айтганини қилавермаган экан. Онасини норизо қилиб бўлса ҳам оиласини сақлаб қолмоқчи эди-я, эри нима қилди?! Фарзанд кўришмаётган бўлса, айб фақат ундами?
...Эртаси куни Жамшид келиб, ҳозирча ижарага уй гаплашганини, вақтинча ўша уйда яшаб туриш мумкинлигини айтиб, уйга олиб кетди. Қайнонаси келинни совуқ кутиб олган бўлса-да, эри уни ора йўлда ташлаб кетмаганидан бироз кўнгли хотиржам тортди.
Орадан ҳеч қанча вақт ўтмади. Нодира ҳовлида супур-сидир ишларини қилаётганди, бирдан боши гир айланиб кетди. Кўнгли беҳузур бўлиб, қайнонасини чақирди.
- Онажон, кўзларим тиниб кетяпти, менга ёрдам беринг!..
Қайнонаси югуриб келди-ю, унинг қўлидан супургини олиб, бир четга улоқтираркан:
- Қизим, бу яхшиликдан дарак бўлса керак?.. - деди қувониб.
Нодира букилмас иродаси билан оиласини сақлаб қолди, Яратган уларни фар-занддан қисмаган экан...
https://t.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Ризолик
Баҳорнинг сўнгги кунлари эди. Ўрнини ёзга бергиси келмаган кўкламнинг майин шамоли эсар, сочлари тақимини ўпган,шаҳло кўз қизнинг қаршисида турган кўркам йигитнинг сочлари шамолда тўзғир, Зулайҳо эса унинг сўзларига асир эди.
--Зулайҳо, ўқиш ҳам битди,энди сизни ҳеч кимга бериб қўёлмайман, шу ёзда уйингизга совчи жўнатаман.
--Отам рози бўлармиканлар, Жалол ака, сиз воҳадан, мен водийдан...
--Рози қиласизда энди,--табассум қилди йигит, кўзларида ўт ёниб.
Йигит ваъдасида турди. Ёзда Зулайҳонинг уйига навбатдаги совчилар келди. Отаси тушунди. Нимага қизи шундай обрўли хонадонларни рад этиб, осмонга сапчиганини. Ғазаби келди. Қайсарлиги тутди.
Қишлоқда қандай бош кўтариб юради. Обрўли одам бўлса. Туман тайёрлов идорасининг бошлиғи. У билан кимлар қуда бўлишни орзу қилган эди-я.
Совчиларни қайтариб юборди, яна келишди. Бу сафар қизи қайсарлик қилиб туриб олди. Унинг томирларида ҳам шу ўжар кишининг қони оқарди.
Тўй яқинлашди.
--Қизим, барибир сендан хафаман!
Отасининг айтган гапи шу бўлди. Зулайҳо падари сиртдан кулиб юрсада, дўст-душман олдида "қизини шаҳарда йигити бор экан" деган миш-мишларни кўтара олмаётганини биларди, шундай бўлсада қизининг сепини, куёвининг сарполарини аъло даражада қилиб берди.
Зулайҳо узатилиб кетди. Бир-икки йил ўтиб ёш оила Тошкентга кўчиб келди.
Энди ҳақиқий қийинчиликлар бошланди. Етишмовчиликлардан қийналиб, квартирама-квартира юрган кунлари отаси меҳмонга келди. Қизи дастурхонга ўзи олиб келган тўртта нондан бошқа ҳеч нарса қўя олмади. Чой дамлай деса қуруқ чойи ҳам йўқ эди.
Ота хаёлга чўмиб кетди. Бир хафтадан кейин қайтиб келди. Ёш оилага икки хонали уй олиб берди, бир ойга етадиган егулик ташлаб кетди.
Аста-секин Жалолнинг ишлари юра бошлади. Зулайҳонинг таклифи билан биллур ишлаб чиқарадиган завод чиқиндиларидан тақинчоқ ишлаб чиқара бошлади. Ўзбекистонда ҳеч ким менсимаган бу матоҳга Америкадан харидор чиқди.
Ишлари кундан-кун ривожланиб қуруқ ерга икки қаватлик уй кўтарди, чиройли уйнинг йўлагида қўша-қўша машиналар пайдо бўлди...
Бирин - кетин фарзандлар дунёга келди. Жалол кутганиданда меҳрибон, ғамхўр жуфт бўлди. Биргаликда янги лойиҳалар яратдилар. Қўлида ўқитувчилик дипломи бўла туриб Зулайҳо бир кун ҳам мактабда ишламади. Отасининг қонидан ўтган тадбиркорлик билан бир йигитга муносиб қанот бўла олди.
Кексайган отаси ҳам онда-сонда Тошкентга келар, барча фарзандлари қатори қизининг ҳам тўкин хаётидан розидек кўринарди. Мана тўрт йил бўлди, оламдан ўтди.
Ҳар йили бир марта дунёнинг энг гўзал жойларида дам оладиган жуфтлик бу йил ҳам гўзал Анталияга йўл олди.
Ҳар йили фарзандлари билан бирга дам олар эдилар. Уч йилдирки иккита келинлик, битта куёвлик бўлиб, фарзандлари ҳам ўзидан тиниб қолди. Қолган иккита ўғли ҳали ёш, уларни акаларининг қўлига топшириб,
бу йил ёлғиз саёҳат қилишни истадилар.
Соҳил бўйида турмуш ўртоғининг елкасига бош қўйиб ўтирган аёл секин сўз қотди
--Жалол ака, қаранг, умр ўтиб кетди-я, набира суйдик, куёв кўрдик, келинларнинг қўлидан чой ичдик, алҳамдулиллоҳ. Отамга қарши чиқиб бўлсада сизни танлагандим, адашмадим.
Жалол индамайди, табассум билан кафтидаги аёлининг қўлларини маҳкам ушлайди, меҳр билан елкаларини силайди.
Жалолнинг қўнғироғи жиринглади. Олиб гаплашди. Дўсти экан. Алоқа яхши бўлмадими, ўчиб қолди.
--Аваз ҳозир телеграмдан битта нарса жўнатади деди аёлига,- OLX га жойлаб бер.
Зулайҳо ҳар доимгидек меҳрли боқиб телефонни олди. Телегамга кирди. Бунгача жуфти иккинчи телефонида ким биландир гаплаша бошлади. T.me/sinovlarihayot
Зулайҳо телеграмдан келган хабарлар орқали Авазни изларкан, кўзи "ўғлим" деб ёзилган хабарга тушди. Беихтиёр очди.
"Ўғлим, ўн етти ёшинг муборак. Ёнингда бўлмасам ҳам билиб қўй ойинг иккимиз сени жуда яхши кўрамиз". Сал тепароққа чиқди.
" Ада, қачон келасиз? " "Ада, футболимга пул тўлашим керак экан"..
Кўзи тиниб, юраги гупиллаб ура бошлади. Бу унинг ўғли эмасди. Унда нимага Жалол уни ўғлим деди?.......
Баҳорнинг сўнгги кунлари эди. Ўрнини ёзга бергиси келмаган кўкламнинг майин шамоли эсар, сочлари тақимини ўпган,шаҳло кўз қизнинг қаршисида турган кўркам йигитнинг сочлари шамолда тўзғир, Зулайҳо эса унинг сўзларига асир эди.
--Зулайҳо, ўқиш ҳам битди,энди сизни ҳеч кимга бериб қўёлмайман, шу ёзда уйингизга совчи жўнатаман.
--Отам рози бўлармиканлар, Жалол ака, сиз воҳадан, мен водийдан...
--Рози қиласизда энди,--табассум қилди йигит, кўзларида ўт ёниб.
Йигит ваъдасида турди. Ёзда Зулайҳонинг уйига навбатдаги совчилар келди. Отаси тушунди. Нимага қизи шундай обрўли хонадонларни рад этиб, осмонга сапчиганини. Ғазаби келди. Қайсарлиги тутди.
Қишлоқда қандай бош кўтариб юради. Обрўли одам бўлса. Туман тайёрлов идорасининг бошлиғи. У билан кимлар қуда бўлишни орзу қилган эди-я.
Совчиларни қайтариб юборди, яна келишди. Бу сафар қизи қайсарлик қилиб туриб олди. Унинг томирларида ҳам шу ўжар кишининг қони оқарди.
Тўй яқинлашди.
--Қизим, барибир сендан хафаман!
Отасининг айтган гапи шу бўлди. Зулайҳо падари сиртдан кулиб юрсада, дўст-душман олдида "қизини шаҳарда йигити бор экан" деган миш-мишларни кўтара олмаётганини биларди, шундай бўлсада қизининг сепини, куёвининг сарполарини аъло даражада қилиб берди.
Зулайҳо узатилиб кетди. Бир-икки йил ўтиб ёш оила Тошкентга кўчиб келди.
Энди ҳақиқий қийинчиликлар бошланди. Етишмовчиликлардан қийналиб, квартирама-квартира юрган кунлари отаси меҳмонга келди. Қизи дастурхонга ўзи олиб келган тўртта нондан бошқа ҳеч нарса қўя олмади. Чой дамлай деса қуруқ чойи ҳам йўқ эди.
Ота хаёлга чўмиб кетди. Бир хафтадан кейин қайтиб келди. Ёш оилага икки хонали уй олиб берди, бир ойга етадиган егулик ташлаб кетди.
Аста-секин Жалолнинг ишлари юра бошлади. Зулайҳонинг таклифи билан биллур ишлаб чиқарадиган завод чиқиндиларидан тақинчоқ ишлаб чиқара бошлади. Ўзбекистонда ҳеч ким менсимаган бу матоҳга Америкадан харидор чиқди.
Ишлари кундан-кун ривожланиб қуруқ ерга икки қаватлик уй кўтарди, чиройли уйнинг йўлагида қўша-қўша машиналар пайдо бўлди...
Бирин - кетин фарзандлар дунёга келди. Жалол кутганиданда меҳрибон, ғамхўр жуфт бўлди. Биргаликда янги лойиҳалар яратдилар. Қўлида ўқитувчилик дипломи бўла туриб Зулайҳо бир кун ҳам мактабда ишламади. Отасининг қонидан ўтган тадбиркорлик билан бир йигитга муносиб қанот бўла олди.
Кексайган отаси ҳам онда-сонда Тошкентга келар, барча фарзандлари қатори қизининг ҳам тўкин хаётидан розидек кўринарди. Мана тўрт йил бўлди, оламдан ўтди.
Ҳар йили бир марта дунёнинг энг гўзал жойларида дам оладиган жуфтлик бу йил ҳам гўзал Анталияга йўл олди.
Ҳар йили фарзандлари билан бирга дам олар эдилар. Уч йилдирки иккита келинлик, битта куёвлик бўлиб, фарзандлари ҳам ўзидан тиниб қолди. Қолган иккита ўғли ҳали ёш, уларни акаларининг қўлига топшириб,
бу йил ёлғиз саёҳат қилишни истадилар.
Соҳил бўйида турмуш ўртоғининг елкасига бош қўйиб ўтирган аёл секин сўз қотди
--Жалол ака, қаранг, умр ўтиб кетди-я, набира суйдик, куёв кўрдик, келинларнинг қўлидан чой ичдик, алҳамдулиллоҳ. Отамга қарши чиқиб бўлсада сизни танлагандим, адашмадим.
Жалол индамайди, табассум билан кафтидаги аёлининг қўлларини маҳкам ушлайди, меҳр билан елкаларини силайди.
Жалолнинг қўнғироғи жиринглади. Олиб гаплашди. Дўсти экан. Алоқа яхши бўлмадими, ўчиб қолди.
--Аваз ҳозир телеграмдан битта нарса жўнатади деди аёлига,- OLX га жойлаб бер.
Зулайҳо ҳар доимгидек меҳрли боқиб телефонни олди. Телегамга кирди. Бунгача жуфти иккинчи телефонида ким биландир гаплаша бошлади. T.me/sinovlarihayot
Зулайҳо телеграмдан келган хабарлар орқали Авазни изларкан, кўзи "ўғлим" деб ёзилган хабарга тушди. Беихтиёр очди.
"Ўғлим, ўн етти ёшинг муборак. Ёнингда бўлмасам ҳам билиб қўй ойинг иккимиз сени жуда яхши кўрамиз". Сал тепароққа чиқди.
" Ада, қачон келасиз? " "Ада, футболимга пул тўлашим керак экан"..
Кўзи тиниб, юраги гупиллаб ура бошлади. Бу унинг ўғли эмасди. Унда нимага Жалол уни ўғлим деди?.......
Батафсил ўқишга юраги бетламади. Югуриб эрининг олдига борди. Хуш - ҳандон гапла
шаётган жуфтининг иккинчи телефонини деярли юлқиб олди.
--Бу ким?
Қўлидаги телефонни эрининг кўзига яқинлаштирди.
--Ўзинг ким деб ўйлайсан?-саволга савол билан жавоб берди Жалол.
--Қанақасига?
Тушунарли. Зулайҳо тез-тез юриб эридан узоқлашди. Деярли югуриб кетаркан, ўпкаси оғзига тиқилиб "Нега?", "Нима учун?" деб йиғлаб борарди. "Бир умр елкама-елка турдим, бешта фарзанд туғдим, боригаям, йўғигаям кўндим, нимага, нима учун?" Саволларнинг адоғи йўқ эди.
"Энди борар йўлим қорли, қировли,
Дарахтлар туради мармар кўйлакда..."
Қачонлардир шунчаки ёдлаган шеърини такрорларди у.
Юриб-юриб, йиғлаб-йиғлаб меҳмонхонага кириб келди.
--Менга ҳаммасини айтиб беринг, ўзингиз - деди у ҳамон йиғларкан.
--У синфдошим эди. Турмушидан ажраб Тошкентга, ёнимга ёрдам сўраб келди. Никоҳимга олганимга йигирма йил бўлди. Иккита боламиз бор.
Осмон билан ер баравар айлана бошлади.
-Шунча йил! Шунча йил наҳот сезмадим.
Эри бошини эгиб ўтирарди.
Бўлди. Ҳаммаси тугади. Саёҳат тугагунга қадар бир оғиз ҳам гаплашмадилар. Ёлғон билан яшаган ҳаётидан хафа эди аёл.
У Жалолдан бошқасига турмушга чиққанида ҳам истаган эркакни бахтли қила оларди.
Самолётда хаёл суриб ўтираркан, олдидаги қачонлардир энг яқин бўлган одами ҳиёнаткор душманига айланганини аллақачон сезган, энди ҳеч нарса аввалгидек бўлмаслигини билиб ич-ичидан эзилиб борарди.
--Отам раҳматликни рози қилмай турмуш қурганимнинг жазоси бу! Энди унинг тўловини тўлайман, -- пичирлади лаблари...Ўлгунимча..
Феруза Салходжаева
https://t.me/sinovlarihayot
шаётган жуфтининг иккинчи телефонини деярли юлқиб олди.
--Бу ким?
Қўлидаги телефонни эрининг кўзига яқинлаштирди.
--Ўзинг ким деб ўйлайсан?-саволга савол билан жавоб берди Жалол.
--Қанақасига?
Тушунарли. Зулайҳо тез-тез юриб эридан узоқлашди. Деярли югуриб кетаркан, ўпкаси оғзига тиқилиб "Нега?", "Нима учун?" деб йиғлаб борарди. "Бир умр елкама-елка турдим, бешта фарзанд туғдим, боригаям, йўғигаям кўндим, нимага, нима учун?" Саволларнинг адоғи йўқ эди.
"Энди борар йўлим қорли, қировли,
Дарахтлар туради мармар кўйлакда..."
Қачонлардир шунчаки ёдлаган шеърини такрорларди у.
Юриб-юриб, йиғлаб-йиғлаб меҳмонхонага кириб келди.
--Менга ҳаммасини айтиб беринг, ўзингиз - деди у ҳамон йиғларкан.
--У синфдошим эди. Турмушидан ажраб Тошкентга, ёнимга ёрдам сўраб келди. Никоҳимга олганимга йигирма йил бўлди. Иккита боламиз бор.
Осмон билан ер баравар айлана бошлади.
-Шунча йил! Шунча йил наҳот сезмадим.
Эри бошини эгиб ўтирарди.
Бўлди. Ҳаммаси тугади. Саёҳат тугагунга қадар бир оғиз ҳам гаплашмадилар. Ёлғон билан яшаган ҳаётидан хафа эди аёл.
У Жалолдан бошқасига турмушга чиққанида ҳам истаган эркакни бахтли қила оларди.
Самолётда хаёл суриб ўтираркан, олдидаги қачонлардир энг яқин бўлган одами ҳиёнаткор душманига айланганини аллақачон сезган, энди ҳеч нарса аввалгидек бўлмаслигини билиб ич-ичидан эзилиб борарди.
--Отам раҳматликни рози қилмай турмуш қурганимнинг жазоси бу! Энди унинг тўловини тўлайман, -- пичирлади лаблари...Ўлгунимча..
Феруза Салходжаева
https://t.me/sinovlarihayot
Telegram
🦅🦅🦅🌹🌸ХАЁТ СИНОВЛАРИ...!🌹🌸🥳3.06.2020
🌐Teлеграммдаги
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
⏳Xaётий канал.⌛
✳️Бизнинг каналда сизларга:
Xaр куни🆕 Энг aжойиблари💯:
#Фотолар📸
#Xикоялар📚
#Mаслахатлар♻️
#Tабриклар🎁
#Қушиқлар 🎼
#Mонолог🎤
Бош AДМИНКА
#ГУЛИХОНИМ
Биз Сизларни яхши курамиз.
Канал Админлари ва Админкалари
Eng gullagan yoshlik chog'imda
Farhod va Shirin
Дунёда гўзал туйғулар бор...Бу туйғулар бизни янада юксакроқ, гўзалроқ, самимийроқ қилади.Бутун дунё кўзингизга янгидай... Кўнглингиз бутун оламдай...Бир бирингизга меҳрли эканингизни, суюкли эканингизни билдиришдан ажойиб нарса йўқ😉
Барчангизга шундай туйғулар ҳамроҳ бўлсин, азизлар!!!😘🤗🙋🏻♀️
https://t.me/sinovlarihayot
Барчангизга шундай туйғулар ҳамроҳ бўлсин, азизлар!!!😘🤗🙋🏻♀️
https://t.me/sinovlarihayot
Омонат жон
Узоқ масофага йўлга чиққан автобус ўриндиқлари деярли тўлган эди. Ҳаво мусаффо, кўклам ўз тароватини ёйган. Ҳар бир йўловчи ўз хаёли билан банд. Текис йўлдан яхшигина тезлик билан кетаётган автобуснинг бирдан тўхташи барча йўловчиларнинг диққатини тортди.
Йўлнинг қоқ ўртасида уловнинг юришдан тўхташининг сабабини тушунмаган одамлардан бири хитоб қилди
—Шофёр ака, нима бўлди, нега тўхтадик?
—Қўл кўтарган чол чиқиб олсин, ҳозир юрамиз,-деди ҳайдовчи бамайлихотир.
—Қанақа чол, ҳеч ким йўқ-ку! Йўловчилар энди автобус ойнасидан қарай бошладилар.
—Ҳозиргина битта чол қўл кўтарди-ку,,-деди ҳайдовчи.
Энди ҳамма ўрнидан туриб олган, автобус ойнасига боқиб, уларни йўлдан қолдирган чолни изларди.
—Эйй, ҳеч ким йўқ, юраверинг,-деди кимдир.
Жавоб бўлмади.
—Ҳайдай қолинг, энди, норози оҳангда гапирди яна бири.
Ҳайдовчи жавоб бермади.
Олдинги ўриндиқда ўтирган йигит шофёрнинг олдига бориб елкасига туртган эди, ҳайдовчи бир томонга оғиб кетди.
—Ҳайдовчимиз бандаликни бажо қилибди! —деди йигит ҳам қўрқув, ҳам ҳаяжон билан.
Ҳозиргина ғала-ғовур қилаётганлар жим-жит бўлиб қолган эдилар.
Ўртароқда ўтирган кексароқ киши сукунатни бузди.
—Ҳайдовчимизнинг ажали етган экан, Азройил чол қиёфасида кўринибди. Бизнинг эса ҳали насибамиз узилмаган экан...
Феруза Салходжаева
T.me/sinovlarihayot
Узоқ масофага йўлга чиққан автобус ўриндиқлари деярли тўлган эди. Ҳаво мусаффо, кўклам ўз тароватини ёйган. Ҳар бир йўловчи ўз хаёли билан банд. Текис йўлдан яхшигина тезлик билан кетаётган автобуснинг бирдан тўхташи барча йўловчиларнинг диққатини тортди.
Йўлнинг қоқ ўртасида уловнинг юришдан тўхташининг сабабини тушунмаган одамлардан бири хитоб қилди
—Шофёр ака, нима бўлди, нега тўхтадик?
—Қўл кўтарган чол чиқиб олсин, ҳозир юрамиз,-деди ҳайдовчи бамайлихотир.
—Қанақа чол, ҳеч ким йўқ-ку! Йўловчилар энди автобус ойнасидан қарай бошладилар.
—Ҳозиргина битта чол қўл кўтарди-ку,,-деди ҳайдовчи.
Энди ҳамма ўрнидан туриб олган, автобус ойнасига боқиб, уларни йўлдан қолдирган чолни изларди.
—Эйй, ҳеч ким йўқ, юраверинг,-деди кимдир.
Жавоб бўлмади.
—Ҳайдай қолинг, энди, норози оҳангда гапирди яна бири.
Ҳайдовчи жавоб бермади.
Олдинги ўриндиқда ўтирган йигит шофёрнинг олдига бориб елкасига туртган эди, ҳайдовчи бир томонга оғиб кетди.
—Ҳайдовчимиз бандаликни бажо қилибди! —деди йигит ҳам қўрқув, ҳам ҳаяжон билан.
Ҳозиргина ғала-ғовур қилаётганлар жим-жит бўлиб қолган эдилар.
Ўртароқда ўтирган кексароқ киши сукунатни бузди.
—Ҳайдовчимизнинг ажали етган экан, Азройил чол қиёфасида кўринибди. Бизнинг эса ҳали насибамиз узилмаган экан...
Феруза Салходжаева
T.me/sinovlarihayot
Ёш гўдак кўзига кўринган манзара...
Ўша вактда жуда кимматчилик булиб, пул топишни узи кийин эди. Кизим жуда кийналганча кундан кун куз олдимда суниб борарди. Бир йилдан купрок вакт касалланиб ётиб колганди. Узимиз чеккарокда яшаганимиз учун туман марказига касалхонага бориш учун хам анча йул булиб, йул пулига, дори дармонга ва яхши врачларга бергани пулимиз йук эди. Кизимни отаси бизларни аллакачон ташлаб кетганди. Хозир каерда, нима иш билан банд, биз у хакда маълумотга эга эмасмиз.
Бугун тонгда кизимни ахволи янаям огирлашди. Нафас олиши кийинлашгани сабаб, хириллаб нафас ола бошлади. Мен эса уни бу огриклардан куткариш максадида огрик колдирувчи дорилардан укол килиши учун тез ёрдамни чакирдим. Духтирлар эса улимни охирги боскичига келиб колганини айтиб, кийналмаслик учун наркотик килишмокчи булганида, бечора кизим буни хохламади. Тез ёрдам хеч нарса килмасдан сергак туришимни айтиб жунаб кетишди. Мен эса бир узим турт ёшли набирачам билан ва улаётган кизим колдик.
Кизим бироз уз хушини йукотиб яна узига келганди. Бироз вакт булса хам биз билан бирга булмокчи сабаб наркотик дорилардан укол килишларини хохламаганди. Улишини сезган холда секин овозда мени ёнига чакириб, хаммаси учун миннатдорчилик билдириб розилигимни олишга уринар, мен эса уни хали куп яшашини айтиб овутишга харакат килардим. Кизим улимдан хеч хам куркмасди, факат угилчасини онасиз колишидан куркарди. Кизим узини яшаб турган хаётини кадрига етишини такрор айтарди.
Эртаси куни мени чакириб, аранг кулиб ковжираб колган лабларини тишлаган холда тепасига караб:
-- Ойи , вакт булди, мени жонимни олиш учун улим фаришталари келди! - деди.
Мени кафтларим музлаб кетди, танамдан совук тер чикиб кетди. Кизим эса огир ва чукур нафас олди. Шу махал кизимни юраги уришдан тухтаган эди. Мен эса кизимни куксига бошимни куйиб йигладим. Хатто уйга кириб келган набирамни кутариб келган кушнимизни хам пайкамабман. Бир пайт набирам бу манзарани кузатиб турган набирам жажжи бармокчаларини бигиз килиб, юкорига караб:
-- Бувижон, нега йиглаяпсиз, онам пастда эмас теппангиздаку!- деди чучук тили билан.
Мен эса кизимни нафас олмаётган жонсиз танасини набирам нигохидан чалгитишга харакат килардим. Аммо аклли набирам деярли тушуниб булганди нима булаётганига. Бир тепага карар бир онаси ётган краватга караб талпиниб йиглай бошлади. Кушнимиз хам куз ёшларини тийиб туролмасдан набирамни кутариб олиб чикиб кетди.
Кун кечрок булиб колганлиги сабаб, кизимни жонсиз танасини шу тун мехмон килиб эртасига чикаришни режалаштирдик. Мурдашов келиб махрам сувга олди кизимни танасини. Бечора кизим касалланиб ётиб колганидан жуда озгин булиб кетганини энди сездим. Унга караб йиглай йиглай ухлаб колибман. Кушни аёл хам биз билан бирга ётганди уша тунда. Тонгга якин кушни аёл шошилиб мени уйготди. Набирам йуклигини айтиб хавотирлана бошлади. Мен бу гапларни эшитиб куркиб кетдим. Чирокни ёкгач набирам кизимни кучогида ухлаб ётганини курдик.
Юрагим ёрулгудай булиб кетди, кушни аёл бу манзарадан куркиб кичкириб юборди. Мен секин бориб набирамни кизимни кучогидан кутариб олдим. Шу пайт набирам уйгониб кетди.
-- Бувижон, мени онам тонггача алла айтиб берди, шу учун онамни кучогида ухлаб колибман!- деди узининг чучук тилида.
Кизимга жаноза укилиб кабрга дафн килиб келишди. Эндигина йигирма етти ёшга тулган кизим бизни ташлаб кетди. Орадан ун йил вакт утибдики хали хам уша тундаги манзара куз олдимдан кетмайди. Набирам эса бу вокеани аллакачон унитиб юборган. Хозир у катта йигит булиб колган. Шу вакт оралигида набирамга гамгин ва куркинч хислари тугилиб колса онаси тушига кириб уни овутарди.
Жажжи болалар гунохсиз булганликлари сабаб кузларига фаришталар куриниши бу бор гаплигини билдим. Аллох хеч бир гудакни онасидан бевакт айирмасин.
КРИК ДУШИ ШУХРАТ.
T.me/sinovlarihayot
Ўша вактда жуда кимматчилик булиб, пул топишни узи кийин эди. Кизим жуда кийналганча кундан кун куз олдимда суниб борарди. Бир йилдан купрок вакт касалланиб ётиб колганди. Узимиз чеккарокда яшаганимиз учун туман марказига касалхонага бориш учун хам анча йул булиб, йул пулига, дори дармонга ва яхши врачларга бергани пулимиз йук эди. Кизимни отаси бизларни аллакачон ташлаб кетганди. Хозир каерда, нима иш билан банд, биз у хакда маълумотга эга эмасмиз.
Бугун тонгда кизимни ахволи янаям огирлашди. Нафас олиши кийинлашгани сабаб, хириллаб нафас ола бошлади. Мен эса уни бу огриклардан куткариш максадида огрик колдирувчи дорилардан укол килиши учун тез ёрдамни чакирдим. Духтирлар эса улимни охирги боскичига келиб колганини айтиб, кийналмаслик учун наркотик килишмокчи булганида, бечора кизим буни хохламади. Тез ёрдам хеч нарса килмасдан сергак туришимни айтиб жунаб кетишди. Мен эса бир узим турт ёшли набирачам билан ва улаётган кизим колдик.
Кизим бироз уз хушини йукотиб яна узига келганди. Бироз вакт булса хам биз билан бирга булмокчи сабаб наркотик дорилардан укол килишларини хохламаганди. Улишини сезган холда секин овозда мени ёнига чакириб, хаммаси учун миннатдорчилик билдириб розилигимни олишга уринар, мен эса уни хали куп яшашини айтиб овутишга харакат килардим. Кизим улимдан хеч хам куркмасди, факат угилчасини онасиз колишидан куркарди. Кизим узини яшаб турган хаётини кадрига етишини такрор айтарди.
Эртаси куни мени чакириб, аранг кулиб ковжираб колган лабларини тишлаган холда тепасига караб:
-- Ойи , вакт булди, мени жонимни олиш учун улим фаришталари келди! - деди.
Мени кафтларим музлаб кетди, танамдан совук тер чикиб кетди. Кизим эса огир ва чукур нафас олди. Шу махал кизимни юраги уришдан тухтаган эди. Мен эса кизимни куксига бошимни куйиб йигладим. Хатто уйга кириб келган набирамни кутариб келган кушнимизни хам пайкамабман. Бир пайт набирам бу манзарани кузатиб турган набирам жажжи бармокчаларини бигиз килиб, юкорига караб:
-- Бувижон, нега йиглаяпсиз, онам пастда эмас теппангиздаку!- деди чучук тили билан.
Мен эса кизимни нафас олмаётган жонсиз танасини набирам нигохидан чалгитишга харакат килардим. Аммо аклли набирам деярли тушуниб булганди нима булаётганига. Бир тепага карар бир онаси ётган краватга караб талпиниб йиглай бошлади. Кушнимиз хам куз ёшларини тийиб туролмасдан набирамни кутариб олиб чикиб кетди.
Кун кечрок булиб колганлиги сабаб, кизимни жонсиз танасини шу тун мехмон килиб эртасига чикаришни режалаштирдик. Мурдашов келиб махрам сувга олди кизимни танасини. Бечора кизим касалланиб ётиб колганидан жуда озгин булиб кетганини энди сездим. Унга караб йиглай йиглай ухлаб колибман. Кушни аёл хам биз билан бирга ётганди уша тунда. Тонгга якин кушни аёл шошилиб мени уйготди. Набирам йуклигини айтиб хавотирлана бошлади. Мен бу гапларни эшитиб куркиб кетдим. Чирокни ёкгач набирам кизимни кучогида ухлаб ётганини курдик.
Юрагим ёрулгудай булиб кетди, кушни аёл бу манзарадан куркиб кичкириб юборди. Мен секин бориб набирамни кизимни кучогидан кутариб олдим. Шу пайт набирам уйгониб кетди.
-- Бувижон, мени онам тонггача алла айтиб берди, шу учун онамни кучогида ухлаб колибман!- деди узининг чучук тилида.
Кизимга жаноза укилиб кабрга дафн килиб келишди. Эндигина йигирма етти ёшга тулган кизим бизни ташлаб кетди. Орадан ун йил вакт утибдики хали хам уша тундаги манзара куз олдимдан кетмайди. Набирам эса бу вокеани аллакачон унитиб юборган. Хозир у катта йигит булиб колган. Шу вакт оралигида набирамга гамгин ва куркинч хислари тугилиб колса онаси тушига кириб уни овутарди.
Жажжи болалар гунохсиз булганликлари сабаб кузларига фаришталар куриниши бу бор гаплигини билдим. Аллох хеч бир гудакни онасидан бевакт айирмасин.
КРИК ДУШИ ШУХРАТ.
T.me/sinovlarihayot
❤️❤️❤️🌹🌹🌹
Қалбингиз тубида яшайман ўзим.
Сиз менинг ягонам менинг ёлғизим.
Малол келмас сизга сўзлаган сўзим
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Кимдандур баландсиз, кимдандур пастроқ.
Кимдандур кўркамсиз, кимдандур орриқроқ.
Мухаббат бизларга солмайди фироқ.
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Ёмон дейишса хам феъл атворингиз
Биламан шу асли сизнинг борингиз
Эшитинг мажнуним сўзлар ёрингиз
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Қимматли машина, саройлар керакмас
Сизданда тенгсиз чиройлар керакмас
Хавасда юришсин мен деган бойлар
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН..❤️
Сиз қалби осмоним тенгсиз инсоним
Сиз яхши деб юрган асли ёмоним
Сиз билан қолмагай қалбда армоним
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Унутманг хаётда сиз деб яшайман
Ўзимданда кўпроқ сизни ўйлайман
Ўлсам хам исмингиз айтиб олай ман
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН..❤️🍃
Jozibador ayollar 👉
T.me/sinovlarihayot
Қалбингиз тубида яшайман ўзим.
Сиз менинг ягонам менинг ёлғизим.
Малол келмас сизга сўзлаган сўзим
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Кимдандур баландсиз, кимдандур пастроқ.
Кимдандур кўркамсиз, кимдандур орриқроқ.
Мухаббат бизларга солмайди фироқ.
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Ёмон дейишса хам феъл атворингиз
Биламан шу асли сизнинг борингиз
Эшитинг мажнуним сўзлар ёрингиз
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Қимматли машина, саройлар керакмас
Сизданда тенгсиз чиройлар керакмас
Хавасда юришсин мен деган бойлар
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН..❤️
Сиз қалби осмоним тенгсиз инсоним
Сиз яхши деб юрган асли ёмоним
Сиз билан қолмагай қалбда армоним
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН...❤️
Унутманг хаётда сиз деб яшайман
Ўзимданда кўпроқ сизни ўйлайман
Ўлсам хам исмингиз айтиб олай ман
СИЗНИ БОРИНГИЗЧА ЯХШИ КЎРАМАН..❤️🍃
Jozibador ayollar 👉
T.me/sinovlarihayot