در زندان ماندن #زینب_جلالیان غیر قانونی است
شیرین عبادی

زینب جلالیان تنها زنی است که به خاطر فعالیتهای سیاسی‌اش حکم حبس ابد دارد. او سالهاست در شرایط بسیار بدی در زندان به سر می‌برد و به بیماریهای مختلفی مبتلا شده که از امکان مرخصی درمان هم محروم بوده است. زینب جلالیان و سهیلا حجاب با نوشتن نامه‌ای به اجرایی نشدن اصل تفکیک جرایم در این زندان اعتراض کرده‌اند.

زندان قرچک ورامین تبعیدگاهی است برای زندانیان، چون با کمترین امکانات که حتی نیازهای اولیه زندانیان را هم تامین نمی‌کند اداره می‌شود. این شرایط برای همه محکومان آن زندان طاقت‌فرساست و برای زندانیان سیاسی که اصل تفکیک جرم برایشان رعایت نشده تنبیه مضاعف است.

در خصوص دوره محکومیت زینب جلالیان باید بگویم که اتهام او عضویت در یک گروه مخالف حکومت است که مبارزه مسلحانه می کنند. اتهامی که وکیلش و خودش آن را در دادگاه رد کرده‌اند. با این وصف قاضی او را به جرم محاربه با تخفیف! به حبس ابد محکوم کرده است.
اما مساله این است که این حکم سیزده سال قبل صادر شده و در طول این مدت قانون مجازات کیفری عوض شده و اگر قبلا عضویت در یک گروه مسلحانه مخالف حکومت، با مجازات اعدام یا ابد روبه‌رو بود در قانون جدید اگر اسلحه نداشته باشد و مرتکب ترور نشده باشد قانون محاربه در موردش صدق نمی‌کند. بنابراین زینب جلالیان بایستی سالها قبل از زندان آزاد می‌شد و نه تنها بودنش در زندان با انواع تبعبیض و بی‌عدالتی روبه‌رو بوده، که اصلا بودن او در زندان طبق قانون خود جمهوری اسلامی غیرقانونی است.
اما چرا زینب جلالیان هنوز در زندان است و چرا با او چنین رفتار غیرانسانی می‌شود؟
زیرا مشکل بزرگ او این است که هم کرد است، هم زن.
من وقتی در ایران بودم موکلان زیادی از بین اقلیت‌ها داشتم. شما بیشترین اعدام‌های سیاسی را در بین اقلیت‌ها می‌بینید.

تاثیر واکنشهای بیرونی

سازمانهای بین‌المللی و فعالان حقوق بشر فعالیتشان تا حدی کابرد دارد. مهمترین کابرد همین است که دنیا را از ظلمی که به مردم می‌رود مطلع کنند. اما این سازمانها قدرت اجرایی ندارند. تاثیرشان در حد صدور بیانیه است.
طبق اصل صلاحیت محلی هر کسی که مرتکب جرمی می‌شد، باید در دادگاه‌های محلی محاکمه می‌شد. اما چون در کشورهای دیکتاتوری مثل ایران افرادی که در سیستم قضایی مرتکب جرایمی می‌شوند مثل قضات و دادستان‌ها هرگز برای این رفتارشان مورد تعقیب قرار نمی‌گیرند، از حدود ۱۶ سال پیش در حقوق بین‌الملل اصل صلاحیت جهانی به جای آن مطرح شد که بشود افرادی را که بر اساس ارتکاب به اعمالی که وجدان بشریت را معذب می‌کند مثل شکنجه، ترور و ... تحت تعقیب قرار داد.
که نتیجه چنین اصلی را امروز در دو پرونده قضات و دادرسان ایرانی ناقض حقوق بشر در سوئد (حمید نوری) و رومانی (غلامرضا منصوری) می‌بینیم.
مهمترین کاربرد چنین واکنشهایی در مواجهه با ناقضان حقوق بشر، این است که اولا قضات در دادگاه‌ها می‌بینند که مسوولیت فردی آنها در برابر رعایت کردن اصول انسانی و عدالت زیر ذره‌بین است. و دوم اینکه جهان برای کسانی که ابزار جنایت دیکتاتوری هستند، کوچک می‌شود و آنها نمی‌توانند بعد از غارت کشور و دست داشتن در جنایات حکومتها راهی کشورهای پیشرفته و مرفه شوند.

https://t.me/shirinebadiofficial

در این مصاحبه دلایل غیرقانونی بودن ادامه زندان #زینب_جلالیان را شرح داده‌ام.

https://t.me/shirinebadiofficial/3324

🎥"۱۵ سال است که زینب را ندیده‌ام و از حق ملاقات با خانواده و وکیل محرومش کرده‌اند. پیر شده‌ام و می‌خواهم دخترم را ببینم. از تمام سازمان‌ها درخواست کمک دارم."

🔸این‌ها درخواست مادر #زینب_جلالیان زندانی سیاسی از سازمان‌ها و مدافعین حقوق بشر است. دختر او در بین تمام زندانیان سیاسی زن سنگین‌ترین حکم محکومیت را دارد. چندی پیش بود که #عفو_بین‌الملل اعلام کرد زینب جلالیان در خطر از دست دادن کامل بینایی خود به سر می‌برد. مشکل بینایی خانم جلالیان به گفته‌ی خانواده‌اش پس از شکنجه آغاز شده‌است.

🔸#حق_ملاقات یک مادر با دخترش را ۱۵ سال است که گرفته‌اند! دقیقاً کدام جنایتی را می‌توان پیدا کرد که جمهوری اسلامی مرتکبش نشده باشد؟


@ShirinEbadiofficial

یادی از چهار زندانی سیاسی زن در آستانه‌ی روز جهانی زن

🔸#زینب_جلالیان قدیمی‌ترین زندانی سیاسی زن ایران در آستانه‌ی از دست دادن بیناییش قرار دارد، #زهرا_صفایی با وجود سکته قلبی هنوز در زندان قرچک حبس می‌گذراند و بارها به مرگ تهدید شده است. #مرضیه_فارسی مبتلا به سرطان است و #زینب_همرنگ معلم بازنشسته، شرایط جسمی مساعدی ندارد.

🔸نام آن‌ها کمتر شنیده می‌شود، سهم کمتری در تریبون‌ رسانه‌ها دارند. ما باید صدای آن‌ها باشیم.

@ShirinEbadiofficial