ظهر  است غریبانه دلم
میل تــو دارد

بر تو ای دلبر شیرین سخن
از دور ســـــلام

#باران_اسماعیل_زاده

بر زمین افتاد شمشیرت ولی چون جنگ بود
بر تو می شد زخم ها زد، بر من اما ننگ بود

با خودم گفتم بگـیرم دسـت ، یا جان تو را؟
اختلاف حرف دل ، با عقل صد فرسنگ بود

گـرچـه دستت را گرفتم ، باز هـم قانـع نشد
تا نبخشیدم تـو را ، دل همچنـان دلتنگ بود

چون در آغوشت‌گرفتم خنجرت معلوم کرد
بـر زمین افتـادن شمشیـر ، خـود نیرنگ بود

مـن پشیمـان نیستـم ، امـا نمـی دانـم هنـوز
دل چرا در بـازی نیـرنـگ هـا ، یـکـرنـگ بود؟

در دلم آیینـه ای دارم ، کـه مـی گـویـد به آه
در جهان سنگـدل ها کاش می شد سنگ بود


@sheroghazal124

میـانِ غـربـت و ماتـم ، تـو آشنـای منـی
نفس به سینه گـرفته تو آن هوای منـی

بـه بحـرِ دردِ تـوأم در درونِ کِـشتیِ غـم
تــو بـادبـانِ مـنـی و ، تـو نـاخـدای منـی

دچـارِ آهِ شبـم ، در سـکـوتِ جـانـفــرسـا
بـه بستـرم تـو بیـا مـاهِ مـن، دوای منـی

ببین کـه نـامِ تـو ، ذکـرِ تمامِ روز و شبـم
زِ بعـدِ خـالـقِ ارض و سمـا ، خـدای منـی

ببین‌که بعدِتو حتۍهوای‌صحبت نیست
تـو در سـکـوتِ گـلـویم ، نـوایِ نـایِ منـی

به جاده هـای غـریبـی، و درد و ماتمِ من
تویی کـه همـره و همـراهِ من، برای منـی


@sheroghazal124

رفتم ڪہ بفهمي قفست هم عددي نيست
پرواز نڪردن، سببش نابلدي نيست

من ساحل دل مردہ ، تو درياي خروشان
درچشم تو اين فاصلہ ها چيز بدي نيست

هرشب بہ تو تابيدمو احساس نڪردي
افسوس ڪہ درياي دلت ،جزرومدي نيست

سيلي خور امواج،ولي ترس نبودت
مي گفت ڪہ طوفان صدايش ابدي نيست

هرچند ڪہ بيزارم از اين عشق و تصاحب
اين نفرت از آن سيلي آخر ڪہ زدي نيست

رفتم ڪہ بفهمي اگر اين ترس نباشد
دل ڪندن و دل سنگ شدن ڪار بدي نيست❤️


@sheroghazal124

من نشستم ڪہ بیایے و نگاهم بہ در است
همهٔ شهر از این بی‌خبرے باخبر است

گله‌مندان و مصیبت‌زدگان! آماده
شعرهایم همہ سوزندہ و نابودگر است

من شڪستم ولے اشڪال ندارد خوبم
شیشہ چون بشڪند از قبل خطرناڪ‌تر است...

دل من حسرت یڪ همدم ثابت دارد
هر ڪسے می‌رسد از راہ چرا رهگذر است؟

گاہ پنداشتم آن ماہ ڪہ بالاست تویی
گاہ پنداشتم این چهرهٔ روشن، قمر است

چیزے از عشق نشد قسمت من اِلّا غم
سودم از عشق همین بود ڪہ این هم ضرر است!❤️

#سجاد_نجاری
@sheroghazal124

تمام دل خوشی‌ام شور عاشقانه‌ی توست
دو چشم منتظرم تا همیشه خانه‌ی توست

تو صبر گفتی و، من خسته از شکیبایی
تمام زندگی‌ام، غرق در بهانه‌ی توست

بهانه‌ی همه‌ی شعرهای من، برگرد
بیا که خانه‌ی قلبم، پر از ترانه‌ی توست

دل گرفته‌ی من، همچو مرغ در قفسی
تمام هوش و حواسش، به آشیانه‌ی توست

به کنج خلوت خود، همچو ابر می‌بارم
سرم درون خیالم به روی، شانه‌‌ی توست

تو رفته‌ای و من اینجا، میان خاطره‌ها
به هرطرف که نظر می‌کنم، نشانه‌ی توست

دل شکسته‌ی من، از تو عشق می‌گیرد
کبوترم که امیدم، به آب و دانه‌ی توست


@sheroghazal124

ببین جانا مرا دیگر چنان شیدا نمی بینی
به عشقم شک نکن قلبِ مرا رسوا نمی بینی

چنین والهِ چنان مجنون دگر جایی نمی جویی
من این معصوم جان افزا غمم جانا نمی بینی

منم غالب به عشقت رسم بدعهدی نمی سازم
تویی مغلوب مهرم قلب چون خارا نمی بینی

چرا می بینمت سردرگمی حیران شدی آیا..
دلم دیگر نمی‌خواهی مرا اینجا نمی بینی 

خیال رفتنت هست و شدی هم بال کفترها
هوایِ کوچ هم داری ولی رویا نمی‌بینی

قلم در دست من خشکیده از فرطِ جنونت،،دل
چرا تو دوستش داری چرا او را نمی بینی

کنار خاطراتش خوش نشین ای بیدل ای شاعر
همین کافی است غم را دیگر این پروا نمی‌بینی


@sheroghazal124

گویا که جهان بعد تو زیباشدنی نیست
حتّی گرهِ اخم خدا واشدنی نیست

از حاصل‌ضرب من و تو، عشق به‌پا شد
از خاطره‌ام عشق تو منها شدنی نیست

من با تو -همیشه، همه‌جا- ما شدنی بود
من با تو شدن، این‌دفعه گویا، شدنی نیست

آغوش من و عشق تو و لحظه‌ی دیدار
رؤیای قشنگی‌ست و امّا شدنی نیست

از دوری هم، هردو چه بیمار و خرابیم
اندازه‌ی این عشق که معناشدنی نیست

پایان کلامم، من و تو، آخر این شعر
با وصله و اصرار و دعا... ما شدنی نیست...
‏
@sheroghazal124

🌹

لطف پنهانی او در حق من بسیار است
گر به ظاهر سخنش نیست، سخن بسیار است

فرصت دیدن گل آه که بسیار کمست
و آرزوی دل مرغان چمن بسیار است

دل من در هوس سرو و سمن رخساریست
ورنه برطرف چمن سرو و سمن بسیار است

یار ساقی شد و صد توبه به یک حیله شکست
حیله انگیزی آن عهد شکن بسیار است

وحشی از من مطلب صبر بسی در غم دوست
اندکی گر بودم صبر ز من بسیار است

#وحشی_بافقی

@sheroghazal124

دلـم گـرفتـه از ایـن ، روزهـای تکـراری
دلـم گـرفتـه‌ تـر از ایـن نمـی شود آری

تمام روز کپی می‌شـوم به روی خودم
و خـواب هـم کـه نـدارد، خیالِ بیداری

کنـارِ چشمـه‌ی ایـن روزهـای خشکـیده
چه سال‌ها که نشستم ولـی نشد جاری

همیشـه یـک نفـر از هیـچ جـا نمـی‌آیـد
و زخـم فـاصلـه هـا آه ! می شـود کاری

و بسکه عقربه‌ها دور خویش میچرخند
گرفته‌بغض ساعت ازین لحظه‌های‌پرگاری

قــطـارِ ِ یـک نـفـره ، بـاز مـی رسـد از راه
و بـاز روز ِ دگــر ، راه و ریـل ِ تکراری

منم همان‌که درآغوش خویش می‌میرد
و ضربه ضربه کاری‌ست، آه ضربه کاری

کاووس کمالی نژاد






@sheroghazal124

دل به دلْبر دادم و دلدار، دلْ را، دلْ ندید
دلْ به دلبر دلْ سپرد، دلْدار، پا از دلْ کشید

دلْ به دنبال دلشْ، دلْ دلْ کنان، دلْخونِ دل
دلْ ز دلبر خواستم، دلبر، دلْ از این دلْ برید

دلْ شکست و، تیره روزی شد، نصیب دلْ، دلا
دلْ در آتش سوخت، دلبر، بی مهابا شد، پرید

حالْ، دلْ ماند و، غمِ دلْدار و، اینْ دلْداده، آهْ
داده دلْ، این دلْ، دلِ دلْدار، مُفتْ این دلْ خرید

دل شکست، دلبر بُریدْ و، دِلْ ز دلبر سوخت، دلْ
دلْ بماند و، یاد دلدار و، دل بی دلْ، شهید


فیض کاشانی
‌@sheroghazal124
‌

‌
در هفت آسمان چو نداری ستاره ای
ای دل کجا روی که بود راه چـاره ای

ای ابـر غـم ببار و دل از گـریه باز کن
ماییم و سرگذشت شب بی ستاره ای

#هوشنگ_ابتهاج

🤞👌🌹🍃

جــان شــیــریــن فــداے صــحــبــت یــار
شــرم دارم ڪــه نــیــڪ مــخــتــصــر اســتــ

#ســعــدیــ

🤞👌🌹🍃

گــر در مــیــان نــبــاشــد پــاے وصــال جــانــانــ
مــردن چــه فــرق دارد بــا زنــدگــانــے مــا

تــرڪ حــیــات گــفــتــیــم ڪــام از لــبــش گــرفــتــیــمــ
الــحــق ڪــه جــاے رشــڪ اســت بــر ڪــامــرانــے مــا

#فــروغــیــ_بــســطــامــیــ

🤞👌🌹🍃

تو تنها سببی هستی
که به خاطر آن
روزهای بیشتر
شب‌های بیشتر
و سهم بیشتری
از زندگی می‌خواهم.

👤 جبران خلیل جبران

🍷قاصدک کوی نگارم ﺩور است

💫چشمم از دید ن او معذور است

🍷برو صد بوسه بز ن از دل و جان

💫به رخش بعد سلا مم بر سان

🍷و بگو حر ف جد ا یی نز نی

🌸که تو آرامش منی یار منی

‌‌‎‌‌‌‎‌‎‌‌‌‎‌‌‌

من تو را، من دوستت دارم، بفهم!
پس مشو اربابِ آزارم، بفهم!

من تو ‌را تا عرشِ اعلا می‌بَرم
در وجودت عشق می‌کارم، بفهم!

ای کویری‌تر زِ صحراهایِ مصر
همچو باران بر تو می‌بارم، بفهم!

مرگِ من، عاشق‌تر از من دیده‌ای؟!
من دوصد مجنون به دل دارم، بفهم!

ای حضورت مایه‌یِ رقص وُ سرور
بی ‌تو دائم من عزادارم، بفهم!

بی تو اهوازم که خاکم بر سر است
بی‌ هوایت، زار و بیمارم، بفهم!

پا درونِ قلبِ من بگذار تا...
تا ببینی دوستت دارم، بفهم!


@sheroghazal124

حوا شدم که آدم دوران شوی؛ شدی؟
عاشق ترین نوادهء انسان شوی؛ شدی؟

عمری تو را میان غزل آفریده ام
تا این که نبض سرکش دیوان شوی؛ شدی؟

گیسو به دست باد سپردم که از حسد
یکبار هم شده ست پریشان شوی؛ شدی؟

دیوانه گی ست اینکه بخواهم در این میان
تنها برای من سر و سامان شوی؛ شدی؟!!

چندین شب است با تب تو گُر گرفته ام
ای مرد سخت...میشود آسان شوی؟ شدی!؟

من؛ در من از تو پر شده ام ..."من" نمانده است
می‌خواستی که در من ِ من، جان شوی... شدی

دارند واژه‌ها به تو ایمان می‌آورند
خوش باش خواستم که غزلخوان شوی!! شدی!!


@sheroghazal124