روزنامه شریف | Sharifdaily
23.6K subscribers
7.85K photos
339 videos
379 files
7.15K links
آخرین متن و حواشی دانشگاه صنعتی شریف
از بزرگترین رسانه دانشگاهی کشور

تلفن: ۰۲۱۶۶۱۶۶۰۰۶
سایت: daily.sharif.ir
ارتباط با ما: @sharifdaily_admin
فضای مجازی: zil.ink/sharifdaily

آدرس: تهران، دانشگاه صنعتی شریف، خیابان پژوهش،
بین روابط عمومی و دانشکده برق
Download Telegram
⚡️بخوانید:
شماره ۸۷۳ روزنامه شریف منتشر شد.

سرهایی که درد می‌کند
فرصت مغتنم برای خوابگاه‌تکانی
بن‌بست و جاده یکی می‌شود اگر
اولین دانشگاه در برگزاری انتخابات شورای صنفی
اینک آخرالزمان در کوتای ۵۳

@sharifdaily
🌟 شماره ۸۷۳ روزنامه شریف منتشر شد.
در این شماره می‌خوانید:

◀️ امیدوار به حرفه‌ای و محلی‌ها (#سرمقاله/ #محمدجواد_شاکر)
◀️ سرهایی که درد می‌کند/ شورای صنفی در یک سال و چندی که گذشت #پرونده (#شکیبا_احمدی - #نسترن_سعادتی/ ص۴و۵)
◀️ فرصت مغتنم برای خوابگاه‌تکانی/ تعمیرات خوابگاه‌ها در روزهای آموزش مجازی (#گزارش/ ص۲)
◀️ #میز_نشریات (ص۲)
◀️ بن‌بست و جاده یکی می‌شود اگر/ صفر تا صد اپلای #گزارش (#پوریا_فلاحی/ ص۳)
◀️ اولین دانشگاه در برگزاری انتخابات شورای صنفی/ گفت‌وگو با دکتر فاطمی‌زاده، معاون دانشجویی دانشگاه (#پرونده/ ص۶)
◀️ اینک آخرالزمان در کودتای ۵۳/ تقی امیرانی از ساخت مستند «کودتای ۵۳» می‌گوید #گفت‌وگو (#سجاد_ربهنام/ ص۷)
◀️ امیرانی و مارچ، در جست‌وجوی نوار گم‌شده (#دورچین/ ص۷)
◀️ در پی بوی کباب رفتیم #به_دیار_حبیب (#محمدحسین_هوائی/ ص۸)
◀️ خاندان سلطنتی شریف #وصله‌پینه (#امیرمحمد_طهماسبی/ ص۸)

t.me/sharifdaily/7595

@sharifdaily
Sharif Daily 873 (25 Esfand 1399).pdf
4.4 MB
⚡️بخوانید:
شماره ۸۷۳ روزنامه شریف منتشر شد.

سرهایی که درد می‌کند
فرصت مغتنم برای خوابگاه‌تکانی
بن‌بست و جاده یکی می‌شود اگر
اولین دانشگاه در برگزاری انتخابات شورای صنفی
اینک آخرالزمان در کوتای ۵۳

@sharifdaily
روزنامه شریف | Sharifdaily
Sharif Daily 873 (25 Esfand 1399).pdf
«نه به این بی‌نمکی»ترین

واپسین آمایش‌ها و کوشش‌های پیشاپرده‌ای
جشن آغازید
پژواک سرود میهنی‌مان نیز تالار را به پا خیزاند
گروهی از رامشگران و خنیاگران آذربایجانی به سرسرا گرما بخشیدند
«حیدربابا»خوانان به اندرون چارچوب برنامه آمدند
جشن انجامید

❇️ باور کنید این جملات بخشی از روایت بر دار شدن حسنک وزیر و سعایت بوسهل زوزنی نیست، بلکه پیام‌هایی‌ست که در کانال #معاونت_فرهنگی_اجتماعی دانشگاه برای پوشش جشن نوروزی شریف به چشم می‌خورد؛ کلمات و جملاتی که هرچقدر هم فارسی اصیل باشد، از گفتار و نوشتار روزمره دانشجوها و مخاطبان کانال کیلومترها دور است.

🔸 در دوره قبلی معاونت داد خیلی‌ها درآمده بود که چرا برای ساده‌ترین مفاهیم هم دست به دامن زبان انگلیسی می‌شویم و «شریف تاک» و « شریف فرانتیرز» و «منتورشیپ» و «منتور» را باید بشنویم و بگوییم، در این دوره اما از آن طرف بوم افتاده‌ایم و یک نسخه امروزی از تاریخ بیهقی را در اندرون چارچوب نگاه نگران شریفی‌ها فرو برده‌ایم.

@sharifdaily
«همکاری شریف در راه‌اندازی رشته هوش مصنوعی در علوم پزشکی»

❇️ دانشکده فناوری‌های نوین پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران قرار است با همکاری شریف رشته هوش مصنوعی در علوم پزشکی را در مقطع دکتری تخصصی راه‌اندازی کند و از سال تحصیلی آینده این رشته با ظرفیت ۳ دانشجو پذیرش خود را آغاز کند.

🔸 #هوش_مصنوعی در علوم #پزشکی ترکیبی از علوم و مهندسی کامپیوتر (گرایش هوش مصنوعی)، مهندسی برق، علوم اعصاب، فیزیولوژی و نوروآناتومی است که کاربردهای مرتبط با سلامت مانند ایجاد روش‌های تشخیصی پیشرفته مبتنی بر هوش مصنوعی، ارزیابی داده‌های مختلف با حجم زیاد در علوم پزشکی، ارزیابی و درمان بیماران از راه دور، ارائه آموزش‌های تخصصی به کادر درمانی با تکنیک‌های واقعیت مجازی را دنبال می‌کند.

🔸 رشته هوش مصنوعی در علوم پزشکی به‌طور خاص به مطالعه و توسعه کاربردهای هوش مصنوعی در علوم پزشکی همچون کمک به پیش‌بینی، پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری‌ها و استفاده‌های آن در حوزه‌هایی مانند داروسازی، روان‌پزشکی، توان‌بخشی، دستگاه‌های مانیتور هوشمند سلامتی، ساخت ربات‌ها و... می‌پردازد.

@sharifdaily
«۲۶ اسفند، به یاد ۶ دانشجوی ریاضی شریف»

#دو_واحد_تاریخ

❇️ امسال ۲۳سالگی آن حادثه تلخ بود؛ سقوط اتوبوس حامل دانشجوهای دانشکده ریاضی شریف در راه بازگشت از نخستین سمینار دانشجویی ریاضی در دانشگاه شهید چمران اهواز به دره زال، حوالی شهر پلدختر استان لرستان که طی آن شش دانشجوی این دانشکده جان باختند:

▪️علیرضا سایه‌بان، دانشجوی کارشناسی
▪️رضا صادقی، دانشجوی کارشناسی
▪️مجتبی لطفعلی‌زاده مهرآبادی، دانشجوی دکترا
▪️علی منفرد حیدری، دانشجوی کارشناسی
▪️فرید کابلی کفشگیری، دانشجوی کارشناسی ارشد
▪️آرمان بهرامیان، دانشجوی کارشناسی

🔸 #مریم_میرزاخانی و #ایمان_افتخاری از جمله بازماندگان آن حادثه تلخ بودند.

🔸 تصویر پایین بنای یادبودی‌ست که دانشگاه به یاد مریم میرزاخانی و شش دانشجوی جان‌باخته این حادثه در فضای جلوی دانشکده علوم ریاضی نصب کرده است. تصویر بالا هم بنای یادبود قبلی درگذشتگان این حادثه است؛ تصویر یک مکعب چهاربعدی در فضای سه‌بعدی که حال‌وروز خوبی ندارد.

@sharifdaily
روزنامه شریف | Sharifdaily
«۲۶ اسفند، به یاد ۶ دانشجوی ریاضی شریف» #دو_واحد_تاریخ ❇️ امسال ۲۳سالگی آن حادثه تلخ بود؛ سقوط اتوبوس حامل دانشجوهای دانشکده ریاضی شریف در راه بازگشت از نخستین سمینار دانشجویی ریاضی در دانشگاه شهید چمران اهواز به دره زال، حوالی شهر پلدختر استان لرستان که…
«۲۶ اسفند، به یاد ۶ دانشجوی ریاضی شریف»

#دو_واحد_تاریخ

❇️ ساعت ۳ بامداد ۲۶ اسفند است که خلیل جلیلی با دکتر تابش، رئیس وقت دانشکده علوم ریاضی تماس می‌گیرد و حادثه را بازگو می‌کند و مدام تأکید می‌کند که بچه‌ها حال‌شان خوب است. فقط کمک کنید کارمان زودتر راه بیفتد. دکتر تابش بهت‌زده از شنیدن خبر مهندس بیاتی، معاون وقت اداری و مالی دانشگاه و دکتر سهراب‌پور، رئیس دانشگاه را از موضوع آگاه می‌کند و تصمیم می‌گیرد که با اولین پرواز خودش را به بیمارستان برساند. به علت نزدیکی ایام نوروز و شلوغی گیت پروازها، هیچ پروازی خالی نیست و دکتر تابش به دانشکده باز می‌گردد. با مشورت دکتر شهشهانی تصمیم گرفته می‌شود که موضوع با لیلا خاتمی، دختر سیدمحمد خاتمی، رئیس‌جمهور که خودش در مقطع کارشناسی دانشجوی دانشکده علوم ریاضی بوده و خیلی از دانشجویان آن زمان را می‌شناخته است، در میان گذاشته شود. لیلا خاتمی موضوع را به رئیس‌جمهور وقت ایران می‌گوید و با همکاری وی استاندار اهواز هم برای کمک‌رسانی دست به کار می‌شود.

🔸 شماره ۷۲۵ روزنامه که ۲۱ مرداد ۹۶ به چاپ رسید، ویژه‌نامه‌ای بود به مناسبت درگذشت #مریم_میرزاخانی. در این شماره #امین_محمدی روایتی از حادثه سقوط اتوبوس دانشجوهای دانشکده ریاضی شریف به دره زال را نوشته بود. این روایت را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily
روزنامه شریف | Sharifdaily
«۲۶ اسفند، به یاد ۶ دانشجوی ریاضی شریف» #دو_واحد_تاریخ ❇️ امسال ۲۳سالگی آن حادثه تلخ بود؛ سقوط اتوبوس حامل دانشجوهای دانشکده ریاضی شریف در راه بازگشت از نخستین سمینار دانشجویی ریاضی در دانشگاه شهید چمران اهواز به دره زال، حوالی شهر پلدختر استان لرستان که…
«درست آن لحظه که فکر می‌کردیم خوشبختیم»

#دو_واحد_تاریخ

❇️ اجساد را به دانشگاه می‌برند. پدرومادرها همگی جلوی در اصلی تجمع کرده‌اند و از پشت آمبولانس می‌آیند تا بچه‌ها را ببینند، اما آمبولانس از در بالا می‌رود و اجساد را در تالار سه، روی تابوت‌هایی پارچه‌ای که روی آنها عکس و گل زده‌اند، می‌گذراند و از آنجا هم برای برگزاری مراسم مداحی و عزاداری به مسجد می‌برند. اجساد را به خانواده‌ها تحویل می‌دهند و دو اتوبوس برای رفتن به بهشت زهرا آماده‌اند. به جز جسد رضا صادقی که قرار بود به مشهد منتقل شود، تمام اجساد را به بهشت زهرا می‌برند. باران تندی می‌آید. همه از سر تا پا خیس شده‌اند و زمین به شکل خطرناکی لغزنده است، به طوری که هر لحظه ممکن است هر کسی سر بخورد و داخل قبرها بیفتد. اجساد درگذشتگان را یکی یکی در قبرهایشان می‌گذارند و نخبگان همگی در خانه ابدی‌شان آرام می‌گیرند.

📷 تصاویری از تشییع پیکر جان‌باختگان حادثه سقوط اتوبوس دانشجوهای ریاضی شریف به دره زال

@sharifdaily
«امیدوار به حرفه‌ای‌ها و محلی‌ها»

#سرمقاله
#محمدجواد_شاکر

❇️ اول از همه درصد قابل توجهی از همین اخبار و تحلیل‌هایی که حساب‌های کاربری شخصی در فضای مجازی واسطه پخش‌شان می‌شوند، از دل روزنامه و مجله و خبرگزاری درمی‌آید، حالا ممکن است آن شخص خود عضوی از آن روزنامه و مجله و خبرگزاری باشد که به‌واسطه سیاست‌های آن رسانه اخبار و تحلیل‌ها را از این طریق می‌پراکند و یا صرفا علاقه‌مند و کنجکاوی‌ست که خوانده‌ها و دنبال‌کرده‌هایش را با دیگران به اشتراک می‌گذارد. از طرف دیگر دقت و کنجکاوی و مو را از ماست کشیدن و نیمه تاریک‌تر روایت را دیدن و پیگیری و پیگیری و پیگیری و خسته نشدن و فراموش نکردن از کسی که خبر و تحلیل تفریحش به شمار می‌رود و نه کارش، انتظار بی‌جایی‌ست. دلیل واضح دیگر هم سرک کشیدن رسانه حرفه‌ای به زیر پوست اجتماع و بیرون آوردن سوژه‌ها و داخل ویترین گذاشتن آنهاست تا بعدش علاقه‌مندها و کنجکاوها بروند و دست‌به‌دستش کنند تا نقل محافل شود؛ روایت گورخواب‌ها شاید واضح‌ترین مثال برای این مدعا باشد.

@sharifdaily
روزنامه شریف | Sharifdaily
Sharif Daily 873 (25 Esfand 1399).pdf
«امیدوار به حرفه‌ای‌ها و محلی‌ها»

#سرمقاله
#محمدجواد_شاکر

❇️ در توییتر که بگردید، جدای از روزمره‌نویسی‌هایی که مثل هزاران دفترچه خاطرات ورقه‌ورقه‌شده و درهم‌رفته به چشم‌تان می‌خورد، توییت‌هایی را می‌بینید که خبر و تحلیل در اختیارتان می‌گذارد و شاید حتی گشتی نیم‌ساعته در توییتر به شرط شبکه ارتباطی مناسب، نیازتان به مرور روزنامه‌ها و مجلات و بالا و پایین کردن خبرگزاری‌ها را برای حسرت از قافله جا نماندن ظاهری از بین ببرد؛ جالب آنجاست که به‌طور شهودی می‌توان این‌طور برداشت کرد که پخش این اخبار و تحلیل‌ها بیشتر از حساب‌های کاربری شخصی شروع می‌شود و بیشترین بازخوردها هم مربوط به همین حساب‌های کاربری شخصی‌ست و حساب‌های رسمی رسانه‌ها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند. حالا دلیلش از بین رفتن اعتماد به رسانه‌های رسمی باشد یا تخت بودن فضای شبکه‌های اجتماعی و نبود ساختار بالا به پایین در آنها یا سرعت بیشتر و محافظه‌کاری کمتر (و البته دقت کمتر) شخصی‌ها نسبت به رسمی‌ها یا هر چیز دیگر، گویا اعتماد و توجه به اشخاص بیشتر از رسانه‌های رسمی‌ست. داشتن یک گوشی هوشمند و اتصال به اینترنت و کمی سربه‌زیر نبودن و حس سوژه‌یابی هم که برای یک خبرنگار شدن در توییتر کافی‌ست، پس واقعا چرا هنوز روزنامه چاپ می‌شود و نشریات چندصدصفحه‌ای روی دکه‌ها می‌آیند و خبرگزاری‌ها به‌روز می‌شوند؟

🔸 جواب باب میلش شاید صنعت خبر و تبلیغات دست‌به‌دست‌شده درون آن و البته دست‌ها و پاهای پشت‌پرده باشد ولی ماجرا ساده‌تر از این حرف‌هاست؛ اول از همه درصد قابل توجهی از همین اخبار و تحلیل‌هایی که حساب‌های کاربری شخصی در فضای مجازی واسطه پخش‌شان می‌شوند، از دل روزنامه و مجله و خبرگزاری درمی‌آید، حالا ممکن است آن شخص خود عضوی از آن روزنامه و مجله و خبرگزاری باشد که به‌واسطه سیاست‌های آن رسانه اخبار و تحلیل‌ها را از این طریق می‌پراکند و یا صرفا علاقه‌مند و کنجکاوی‌ست که خوانده‌ها و دنبال‌کرده‌هایش را با دیگران به اشتراک می‌گذارد. از طرف دیگر دقت و کنجکاوی و مو را از ماست کشیدن و نیمه تاریک‌تر روایت را دیدن و پیگیری و پیگیری و پیگیری و خسته نشدن و فراموش نکردن از کسی که خبر و تحلیل تفریحش به شمار می‌رود و نه کارش، انتظار بی‌جایی‌ست. دلیل واضح دیگر هم سرک کشیدن رسانه حرفه‌ای به زیر پوست اجتماع و بیرون آوردن سوژه‌ها و داخل ویترین گذاشتن آنهاست تا بعدش علاقه‌مندها و کنجکاوها بروند و دست‌به‌دستش کنند تا نقل محافل شود؛ روایت گورخواب‌ها شاید واضح‌ترین مثال برای این مدعا باشد.

🔸 البته رسانه‌های رسمی و حرفه‌ای هم هرکدام دایره مخاطب و حوزه فعالیت مشخص خود را دارند؛ هرچند غول‌هایی رسانه‌ای پیدا می‌شوند که به همه‌چیز و همه‌جا سرک می‌کشند و همه را برای خودشان می‌خواهند، اما برای یک شهروند عادی احتمالا اخبار و گزارش‌های مربوط به کوچه و محله و شهرش در بیشتر مواقع از سفر وزیر خارجه ایالات متحده به شرق آسیا و نقش آن در رابطه ایران با غرب و بازگشت به برجام، حداقل در کوتاه‌مدت و میان‌مدت مهم‌تر باشد. رسانه‌های محلی، یعنی همان‌هایی که حوزه فعالیت‌شان جغرافیا یا موضوع مشخص دارد، درست است که مخاطب‌شان محدود است ولی برای زندگی روزمره آن مخاطب بیشتر اوقات اهمیت بیشتری دارد و در زندگی‌اش تأثیر بیشتر، چون هرچقدر هم مثل رسانه‌های عمومی حرفه‌ای نباشد، از چیزهایی می‌گوید که جایی بین مشغله‌های آن رسانه‌های بزرگ ندارد و راهی به تریبون بزرگ و پرسروصدای آنها پیدا نمی‌کند که اگر هم پیدا کند، درصد زیادی از مخاطبان آنها محلی به آن نمی‌گذارند.

🔸 خلاصه که در روزگار هر شهروند یک خبرنگار و هر علاقه‌مند و کنجکاو یک تحلیل‌گر، قدر رسانه‌های رسمی و حرفه‌ای را بدانیم و در هیاهوی پرسروصداها، قدر رسانه‌های محلی؛ چه محلی در جغرافیا و چه در سوژه‌ها.

t.me/sharifdaily/7611

@sharifdaily
روزنامه شریف | Sharifdaily
Sharif Daily 873 (25 Esfand 1399).pdf
«دو تازه‌وارد، روی میز»

#میز_نشریات

🔸 طلوع برای زنان

▫️به مناسبت روز جهانی زن، سراغ نشریه «طلوع» واحد زنان و خانواده انجمن اسلامی دانشجویان مستقل رفتیم که شماره دهم آن در دی‌ماه به چاپ رسید. این شماره از طلوع، روی جلد خود تیتری ندارد ولی با این وجود برای مقالات این شماره، روتیتر ذکر شده است. البته روتیترها فقط در بخش فهرست آمده و در خود مقالات اثری از آنها نیست. این شماره از طلوع، پیرامون کودک همسری مقاله‌ای دارد که تلاش می‌کند با استناد به آمارهای رسمی نشان دهد این موضوع آن‌قدر در کشور گسترده نیست و همچنین در صورت بالا رفتن سن قانونی ازدواج هم ازدواج‌های شرعی غیرقانونی صورت می‌گیرد و هم راه برای آنان که می‌خواهند برخلاف دوستی‌های بی‌سرانجام، متعهدانه کنار هم زندگی کنند بسته خواهد شد. مقاله‌هایی درباره آزار جنسی زنان (در خارج از کشور) و منع خشونت علیه زنان در اسلام از دیگر بخش‌های قابل توجه این شماره است. اختصاص سه صفحه از نشریه به بازنشر دو پوستر از بخش «ریحانه» سایت رهبری و یادداشتی از حامد عسکری در روزنامه جام‌جم کمی به تن ۱۲ صفحه‌ای این شماره زار می‌زند. طلوع در کنار هر متن، زمان لازم برای مطالعه را آورده تا خواننده را بیشتر به مطالعه آن ترغیب کند.

🔸 تازه‌وارد نانویی نشریات

▫️«نانوپلاس»، نشریه انجمن علمی دانشجویی علوم و فناوری نانو است که به ترویج محتوای مربوط به زمینه تخصصی خود می‌پردازد و اخبار داخلی و خارجی در این حوزه را مرور می‌کند. در اولین شماره نانوپلاس که روی جلدش نه اثری از تیتر اصلی و فرعی‌ست و نه اثری از شماره و تاریخ چاپ نشریه، بعد از فهرست دوصفحه‌ای نشریه و معرفی اعضای انجمن علمی دانشجویی علوم و فناوری نانو دانشگاه و نگاهی به اخبار حوزه نانو در سطح ایران و جهان، چند مقاله علمی و آموزشی به چشم می‌خورد. پرونده ویژه نانوپلاس هم به نانوذرات درمانی با پتانسیل بالا برای کووید-۱۹ اختصاص دارد. وضعیت صفحه‌آرایی نانوپلاس خوب نیست؛ به عنوان مثال در عنوان مطالب، اسم ستون‌ها بزرگ‌تر از تیتر نوشته‌هاست. همچنین با وجود علمی بودن نشریه، جای خالی نویسنده و منابع متن حس می‌شود. خالی بودن برخی بخش‌های نشریه هم کمی خواننده را اذیت می‌کند.

🔸 اعدام نکنید، این بار در دگر

▫️دومین شماره نشریه حقوق بشری «دگر» در بهمن ۹۹ و با موضوع اصلی اعدام منتشر شده است. در این شماره، علاوه بر پرونده ویژه اعدام، اخبار حقوق بشری نیز در دو صفحه پایانی آن به چشم می‌خورد. گرچه تیتر جلد (زیر پای، خالی است) سخت‌خوان بود اما عکس جلد، فضای نشریه را مشخص می‌کند. از نکات جالب توجه این نشریه، بهره‌گیری از توان و قلم افراد حرفه‌ای‌تر در این موضوع است؛ مثلا دکتر ابراهیم آزادگان، استاد گروه فلسفه علم دانشگاه، در مقاله‌ای به کرامت انسان و آینده حقوق بشر در جهان اسلام پراخته و گفت‌وگوهایی مفصل با عماد باقی و سعید مدنی در این شماره برای پرداختن به مسئله اعدام و جرم به چشم می‌خورد. البته در صورتی که پرسش‌های مصاحبه حالت چالشی‌تری به خود بگیرد، می‌تواند کیفیت متن را ارتقا دهد. از مقاله‌های خوب این شماره می‌توان به «سلب حیات در ایران، از نگاه قانون» اشاره کرد که انواع حکم اعدام را بیان کرده و تفاوت قصاص با دیگر انواع اعدام را می‌توان از آن برداشت کرد اما در همین شماره، مقاله‌ای که به بحث عفو و قصاص در قرآن پرداخته، موضوع افساد فی‌الارض را در این زمینه گنجانده که یک ضعف جدی به شمار می‌رود. اینفوگرافی «اعدام به روایت آمار» و بازتاب نتایج نظرسنجی نشریه هم فرم خوبی دارند و توجه خواننده را به خود جلب می‌کنند.

🔸 شهشهانی دامبلدور در درایه

▫️همبند، انجمن علمی دانشکده ریاضی دوباره صاحب نشریه شده و «درایه» را در اسفند ۹۹ به عنوان ویژه‌نامه ورودی‌ها منتشر کرده؛ نشریه‌ای که حال و هوای یادداشت‌های تحریریه در بخش نمای نزدیک بیشتر از جنس خوش‌آمدگفتن و درددل و صحبت با ورودی‌هاست. صفحه‌بندی نشریه چشم‌نواز است و با چند شگفتانه، خواننده را سر ذوق می‌آورد؛ اولی، معرفی نشریه در کنار لوگوی روی جلد، دومی طرح جلد که ترکیبی از صورت آلبوس دامبلدور و سیاوش شهشهانی است و سومی تصاویر جالب و شاد نویسندگان. از جهت بصری درایه زیباست و شما را خسته نمی‌کند اما حجم یادداشت‌ها ممکن است خواننده را پس بزند. بهتر بود برای معرفی دانشکده به ورودی‌ها از قالب‌های دیگر هم در این شماره از درایه استفاده می‌شد؛ مخصوصا برای ورودی‌های ۹۹ که هنوز به‌طور رسمی و همگانی پایشان به دانشکده و دانشگاه باز نشده است.

@sharifdaily
«فرصت مغتنم برای خوابگاه‌تکانی»

❇️ خوابگاه‌های دانشگاه در حال حاضر حدود ۶۰۰ نفر ساکن دارند، آن هم دانشجوهای تحصیلات تکمیلی که طبق اطلاعیه مدیریت تحصیلات تکمیلی دانشگاه شرایط استفاده از خوابگاه را برای پیش‌برد کارهایشان داشتند. با توجه به تعداد و مساحت و تعداد تخت اتاق‌های هر خوابگاه، دانشجوها در این خوابگاه‌ها توزیع شده‌اند، به‌طوری که هر اتاق یک یا دو ساکن دارد. سلف دانشگاه هم غذا را در ظروف بسته‌بندی به دانشجوهای خوابگاهی ارائه می‌دهد. همه اینها یعنی خوابگاه‌های دانشگاه رفت‌وآمدشان خیلی کمتر از زمان‌های عادی‌‌ست و فرصتی دست داده برای انجام کارهایی که هیچ‌وقت شرایطش جور نمی‌شد.

@sharifdaily