#سهمی_از_مهربانی

🌷به مناسبت #شب_یلدا، خیریهٔ فردای سبز قصد دارد، با کمک شما، به ۲۲۰ خانوادۀ نیازمند با پخش ارزاق کمک کند.

🔸 شما میتوانید کمک‌های خود را از طریق درگاه پرداخت یا شماره کارت زیر واریز نمایید.

🌷 کارت فردای سبز شریف:
💳 ۵۰۴۱-۷۲۷۰-۱۰۰۶-۳۴۰۰

🌷 درگاه پرداخت بانکی:
🌐 FardayeSabz.Sharif.ir/Charity

🌱@FardayeSabz_sut

«فراتر از دیوارهای دانشگاه»

❇️ دکتر #علی‌اکبر_ابوالحسنی، استاد دانشکده #فیزیک فیلم‌های جلسات سه درس خود را در آپارات برای استفاده عموم منتشر کرده است.

🔸 فیزیک ۱، کیهان‌شناسی مقدماتی و کیهان‌شناسی پیشرفته درس‌هایی هستند که فیلم جلسات آن را در اینجا می‌توانید ببینید.

🔸 امیدواریم این سنت خوب و نیک در راستای #عدالت_آموزشی بین همه استادان دانشگاه رواج پیدا کند؛ مخصوصا الان که با توجه به مجازی بودن کلاس‌های درس، امکان آن بیشتر فراهم شده است.

@sharifdaily

▪️انّا للّه و انّا الیه راجعون

#تسلیت

▪️متأسفانه باخبر شدیم #محمدسعید_جباری، مدیر خبرگزاری نسیم‌آنلاین دار فانی را وداع گفته‌ است.

▪️جباری ورودی ۸۶ مهندسی #عمران شریف بود که بعدا وارد فضای کار رسانه‌ای شد و در هیئت‌مدیره سفیرفیلم هم حضور داشت. شریفی‌ها بیشتر او را با مستند «شب‌نامه» می‌شناختند.

▪️روحش شاد و یادش گرامی

@sharifdaily

«پایان تلخ، بهتر از تلخی بی‌پایان»

❇️ دومین ترم کرونایی نفس‌های آخرش را دارد می‌کشد و این هفته موعد حذف تک‌درس (W) است. برای حذف تک‌درس از ساعت ۸ صبح یکشنبه تا ساعت ۱۵ روز سه‌شنبه می‌توانید به منوی «خدمات آموزشی» و زیرمنوی «درخواست حذف اضطراری» مراجعه و درس موردنظر خود را انتخاب کنید.

🔸 درخواست حذف برای استاد راهنما و معاون آموزشی (یا معاون تحصیلات تکمیلی) دانشکده ارسال شده و در صورت موافقت، درس حذف می‌شود. اگر هم تا پیش از موافقت استاد راهنما و پایان مهلت حذف اضطراری، از درخواست خود منصرف شدید، باید به استاد راهنمای خود اطلاع دهید که در سامانه با درخواست‌تان مخالفت کند. اگر استاد راهنما تا ساعت ۱۵ سه‌شنبه درمورد درخواست حذف نظری ندهند، درس موردنظر حذف (W) خواهد شد.

🔸 شرایط حذف برای دانشجوهای مختلف به شرح زیر است:

▫️دانشجوهایی می‌توانند اقدام به حذف اضطراری تک‌درس کنند که دروس باقیمانده آنها از حد نصاب لازم (۱۲ واحد در مقطع کارشناسی، ۸ واحد در مقطع کارشناسی ارشد و ۶ واحد در مقطع دکتری) کمتر نشود.

▫️دانشجوهای کارشناسی مجاز به حذف دو درس نظری هستند. درخواست دوم هم مثل درس اول در سامانه آموزش باید ثبت شود.

▫️دانشجوهای کارشناسی ورودی ۹۹ در صورت حذف فقط یک درس، از رعایت شرط کف واحد معاف هستند.

▫️دانشجوهایی که یک درس از دروس آنها به علت عدم رعایت مقررات، از سوی آموزش دانشگاه حذف ( *W) شده باشد، مجاز به حذف یک درس هستند.

▫️حذف دروس کارگاه، آزمایشگاه، گرافیک و تربیت‌بدنی (در مقطع کارشناسی) با موافقت دانشکده یا مرکز ارائه‌دهنده انجام می‌شود.

▫️دانشجوهای کارشناسی ارشد می‌توانند با رعایت کف واحد مجاز حداکثر دو درس نظری را حذف نمایند. کف واحد مجاز برای دانشجوهای ورودی ۹۸ و ماقبل ۸ واحد و برای دانشجوهای ورودی ۹۹ حداقل ۶ واحد است.

▫️دروس پایان‌نامه کارشناسی ارشد، سمینار، امتحان جامع، دستیار آموزشی و رساله دکتری (در مقاطع تحصیلات تکمیلی) قابل حذف نیست.

▫️دانشجوهای تحصیلات تکمیلی که پس از حذف تعداد واحد آنها به زیر حدنصاب می‌رسد نیز می‌توانند از طریق همین منوی درخواست حذف اضطراری، درخواست خود را ارسال و توضیحات خود را شرح داده و در صورت وجود مستندات، مدارک خود را پیوست کنند. روند بررسی درخواست برای این دسته از دانشجوها متفاوت است و ابتدا برای استاد راهنما و در صورت تأیید او، برای معاون تحصیلات تکمیلی دانشکده ارسال می‌شود. در صورت تأیید معاون، درخواست حذف به اداره خدمات آموزشی ارسال و در سامانه ثبت خواهد شد.

🔸 فلوچارت روزنامه برای حذف تک‌درس را از اینجا می‌توانید ببینید.

🔸 اطلاعیه آموزش درباره حذف تک‌درس نیز از اینجا در دسترس است.

@sharifdaily

🍉خیریه یلدا ۹۹

🎊انجمن علمی دانشجویی کیمیا
با کمک شما همراهان در جهت گام برداشتن در مسیر خیر، هزینه جشن یلدا و کمک‌های استادان، دانشجویان و سایر افراد خیّر را جمع‌آوری می‌کند و به نیازمندان و مستحقان می‌رساند.

🌱شما عزیزان می‌توانید در حد توان به ما یاری برسانید تا با هم یلدایی بهتر برای عزیزان کم‌توان رقم بزنیم.

📌شماره کارت جهت واریز کمک‌های مالی:
به نام آقای میلاد سهرابی
🔺6037-6974-7313-0570🔻


🎦گزارش مراحل اجرای این برنامه، ثبت و متعاقباً در کانال رسمی گروه کیمیا منتشر خواهد شد.
🌐@Kimia_Group

«جوانان توییتری بهارستان»

❇️ بخش آخر برنامه با رضاخواه ادامه پیدا کرد. عضو کمیسیون برنامه و بودجه لایحه بودجه ۱۴۰۰ را تخیلی خطاب نموده و علت رد کلیات آن از طرف مجلس را نه لجبازی مجلس، بلکه ایرادات زیاد آن عنوان کرد. در ادامه بحث به اصلاح نظام مالیاتی به عنوان بخشی اساسی از اصلاح بودجه کشیده شد و رضاخواه اجرای طرح‌هایی نظیر مالیات بر خانه‌های خالی و تراکنش‌های بانکی ثروتمندان را ضمن اشاره به مقاومت‌های دولت و وجوب قرار داشتن ضمانت‌های اجرایی لازم در قانون، نیازمند زمان کافی برای راه‌اندازی و بهره‌برداری از سامانه‌های مخصوص برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌های لازم برای دریافت این مالیات‌ها دانست. او درباره حضور زیاد نمایندگان در توییتر و دادن وعده‌های پوچ و بدون پیگیری هم اظهار داشت که اتفاقا حضور نمایندگان در فضای مجازی و تعامل با مردم و پاسخ به سوالات و مطالبات آن‌ها از اثرات مثبت حضور نمایندگان در توییتر است.

🔸 مجلس یازدهم را از همان اول اگر قرار بود با یک صفت توصیف کنند، «انقلابی» انتخاب خوبی به شمار می‌رفت؛ هرچند پشت این صفت همیشه هم معنای خوبی نهفته نبود و طعن و کنایه روی آن سوار می‌شد. هرچه هست، از عمر مجلس یازدهم بیش از شش ماه گذشته و در این مدت سروصداهای بهارستانی‌های جدید هم کم نبوده؛ از شفافیت آرای نمایندگان تا لایحه بودجه ۱۴۰۰ و واکنش به ترور شهید فخری‌زاده و طرح اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌.

🔸 #انجمن_اسلامی_مستقل برای برنامه #۱۶_آذر ۹۹ خود سراغ سه نماینده جوان تهران در مجلس رفت و سوال‌های دانشجوها را در دانشگاه خالی از دانشجو جلوی آنها گذاشت تا تنها برنامه ۱۶ آذر شریف در سال بی‌دانشگاهی شکل بگیرد؛ #سید_احسان_خاندوزی، #مالک_شریعتی_نیاسر و #مجتبی_رضاخواه مهمانان عصر یک‌شنبه مستقلی‌های شریف بودند.

🔸 گزارش #امیرعباس_جعفری از این نشست را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«عیار دانشگاه»

❇️ شریف چه بخواهد و چه نخواهد، الآن پرچم‌دار آموزش عالی ایران به حساب می‌آید و هر مسیری که برود و هر هدف و مأموریتی که برای خودش تعریف کند، بعید نیست که چندسال بعدش سایر دانشگاه‌های ایران هم همان مسیر و همان هدف و مأموریت را برای آینده‌شان بهتر ببینند. دانشگاهی که قدیمی‌ترین دانشگاه ایران نیست و فقط پنج سال از صاحب‌قرانی‌اش گذشته ولی هم ورودی و هم خروجی‌اش شاخص بوده و اثرگذار در تحولات مختلف جامعه ایران، با این وجود انگ باند فرودگاه بودن و جدایی از جامعه و از دماغ فیل افتادن همیشه کنار نامش پرسه زده است.

🔸 «واحد دانشگاه» #بسیج_دانشجویی بررسی وضع‌وحال دانشگاه را سوژه فعالیتش قرار داده و در این مسیر نخستین گام را خیلی محکم برداشته؛ پنج‌شنبه، ۶ آذر، همایشی با عنوان «مأموریت شریف» و با حضور ۶ رئیس دانشگاه در ادوار مختلف برگزار شد تا حول مسئله هویت و مأموریت شریف گفت‌وگویی شکل بگیرد؛ موضوعی ناظر به گذشته، حال و از همه مهم‌تر، آینده دانشگاه:

▫️دکتر #مهدی_ضرغامی (رئیس دانشگاه از ۵۴ تا ۵۶)
▫️ دکتر #علی‌اکبر_صالحی (رئیس دانشگاه از ۶۱ تا ۶۴ و از ۶۸ تا ۷۲)
▫️ دکتر #محمد_اعتمادی (رئیس دانشگاه از ۷۲ تا ۷۴)
▫️ دکتر #سعید_سهراب‌پور (رئیس دانشگاه از ۷۶ تا ۸۹)
▫️ دکتر #رضا_روستاآزاد (رئیس دانشگاه از ۸۹ تا ۹۳)
▫️ دکتر #محمود_فتوحی (رئیس دانشگاه از ۹۳ تاکنون)

🔸 خلاصه‌ای از صحبت‌های روسای دانشگاه در این برنامه را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید. صوت برنامه هم در کانال بسیج دانشجویی در دسترس است.

@sharifdaily

«یک قدم از بیرون، ده قدم از درون»

❇️ فتوحی با اشاره به اینکه مقاله‌نویسی با حل مسائل کشور تعارض ندارد گفت: «هر گاه صنعت به دانشگاه مراجعه کرده، دانشگاه توانسته آن مشکلات را حل کند و البته صنعتی به دنبال نوآوری می‌رود که در رقابت باشد». رئیس دانشگاه به پروژه صنعتی خودش اشاره کرد که منجر به چاپ مقاله در IEEE شد و مدعی شد که کار صنعتی به تولید علم می‌انجامد: «تعداد اعضای هیئت علمی ما که درگیر صنعت هستند زیر ۳۰ درصد است و این برای یک دانشگاه صنعتی درصد پایینی‌ست، در حالی که از نظر حجم قراردادها در رتبه نخست کشور قرار داریم. مسئله را باید صنعت تعریف کند و بعد از آن دانشگاه به دنبال حل آن برود. برای مثال صنعت برق و صنایع دفاعی به دانشگاه مراجعه کرده‌اند و توانسته‌اند مشکلات‌شان را برطرف کنند.» سهراب‌پور نیز به شروع ارتباط صنایع نظامی با دانشگاه در دوران جنگ و مشتری دائمی شدن‌شان اشاره کرد و گفت: «در مقابل صنایع نظامی، صنعت خودروسازی است که نیازهایش را از خارج تأمین می‌‌کند و سراغ دانشگاه‌‌ها نمی‌آید. راه آن یک صنعت خصوصی سوم با R&D قوی است اما اجازه وجود چنین رقیبی داده نمی‌شود.»

🔸 همچنان تأکید بر آموزش باکیفیت و در سطح جهانی؟ پژوهش‌های لبه علم که خروجی آن مقاله‌های درجه یک باشد؟ توسعه زیست‌بوم کارآفرینی و کسب‌وکارهای دانش‌بنیان؟ ارتباط با صنعت در شرایطی که تحریم راه نفسش را بسته؟ مسئولیت اجتماعی و مسائل کلان کشور؟ الآن و در همین روزهایی که داریم وارد قرن جدید می‌شویم باید چه کنیم؟

🔸 بخش ویژه همایش «مأموریت شریف»، پنل گفت‌وگوی آن با حضور روسای دانشگاه پیرامون همین پرسش بود. هدایت‌ و پیشبرد این پنل را هم دکتر #علی_ملکی، دکترای سیاست‌گذاری عمومی (گرایش علم و فناوری) از دانشگاه ادینبرو و رئیس پژوهشکده سیاست‌گذاری دانشگاه شریف بر عهده داشت.

🔸 گزارش #امین_بهجتی از این پنل گفت‌وگو را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«چه‌قدر خوبیم ما!»

#یادداشت
#سبحان_رحمانی

❇️ این‌طور که از صحبت‌ها به نظر می‌رسید، جبر زمانه و نیازها و امکانات و ساختارهای موجود، تعیین‌کننده‌تر از نظام اندیشه و نگرش فلسفی به دانشگاه بوده و در طی سالیان گذشته به این عقبه فکری دانشگاه به عنوان یک نهادِ علمِ نافع توجه کمتری شده است. اگر روزی حشرات موذی مسئله کشور شود، دانشگاه امروزی می‌رود با اقتباس از فرهنگ ایرانی-اسلامی از شیشه‌های رنگارنگ در و پنجره‌ها استفاده می‌کند یا برای مقابله با این حشرات، سم‌های مختلف و کشنده را ابداع می‌نماید؟ اصلا اگر روزی مسئله کشور این باشد، دانشگاه نسبت به آن واکنشی نشان خواهد داد؟ البته منظور دانشگاه است و نه یک فرد منتسب به دانشگاه!

@sharifdaily

«چه‌قدر خوبیم ما!»

#یادداشت
#سبحان_رحمانی

❇️ تقریبا هم‌زمان با تأسیس دانشگاه صنعتی شریف در ایران، دانشگاهی در هند با الگوگیری مشابهی از دانشگاه ام.آی.تی ایجاد می‌شود به نام آی.آی.تی! که چندین مرکز در شهرهای مختلف هندوستان دارد؛ مانند همان اتفاقی که پیش از انقلاب بین دانشگاه شریف و دانشگاه صنعتی اصفهان فعلی در حال رخ دادن بود. شعار اولیه آی.آی.تی این است: «وقف خدمت به ملت». در مراسم پنجاهمین سالگرد تأسیس این دانشگاه کنفرانسی با موضوع «نقش موسسات وابسته به آی.آی.تی در ملت‌سازی» برگزار می‌شود. اتفاق جالبی است؛ بعد از ۵۰ سال گفتند بیاییم ببینیم که چه‌قدر به شعارمان نزدیک شده‌ایم؟!

🔸 به نظر می‌رسد اینکه امروزه بیش از ۸۰ درصد دانشجوهای علوم کامپیوتر آی.آی.تی تحصیلات تکمیلی‌شان را در آمریکا می‌گذرانند و همان‌جا هم مشغول به کار می‌شوند و یا اینکه وقتی فهرست دانش‌آموختگان آی.آی.تی را مرور می‌کنید انگار دارید فهرست مهندسان و کارآفرینان نامی آمریکا را نگاه می‌اندازید، در برگزاری این همایش بی‌تأثیر نباشد. شاید دلیل برگزاری این همایش این بود که نیم‌قرن پیش کسی تصور نمی‌کرد که موسسه علم وفناوری برلا در هند موفقیت بیشتری در حل مسائل جامعه هند داشته باشد، اگرچه به بهای وجه جهانی کمتر. شعار اولیه آی.آی.تی این بود: «وقف خدمت به ملت» ولی پرسشی که اعضای دانشگاه در برابر این شعار مطرح کردند این بود: کدام ملت!؟

🔸 در جلسه‌ای که گذشت، روایت و نظرات چند نفر از مهم‎ترین روسای دانشگاه را در مورد دانشگاه صنعتی شریف شنیدیم ولی دوست دارم روی برهه‌ای از تاریخ دانشگاه بیشتر تمرکز کنیم که در این جلسه مطرح نشد؛ جایی که دکتر سید حسین نصر، پیش از انقلاب اسلامی رئیس دانشگاه بود. خود دکتر این‌گونه توضیح می‌دهد که «چیزی که من به عنوان رئیس دانشگاه می خواستم انجام دهم، ساختن یک تکنولوژی بومی در ایران بود و نه صرفا کپی‌برداری از تکنولوژیِ غربی».

🔸 شاید در نگاه اول جمله خاصی به نظر نرسد ولی فرض کنید که محمدرضا پهلوی دارد به شما دستور می‌دهد که باید در این دانشگاه، تکنولوژی و نیروی کار صنعتی را فراهم کنی و در جواب بگویی چند دقیقه صبر کن! کدام صنعت؟ با کدام تکنولوژی؟ غربی یا ایرانی؟ این جمله در واقع پلی‌ست از نگاه ما به دانشگاه به عنوان یک مجموعه‌ای از ساختمان‌ها همراه با تعدادی دانشجو، استاد و کارمند که بودجه‌ای به آن وارد می‌شود و خروجی‌های پراکنده‌ای هم دارد و نگاه ما به دانشگاه به عنوان یک نهاد علم، یک نهاد اجتماعی اثرگذار که به‌دنبال علمِ نافع است، یک مبدأ تحول.

🔸 بعد از این توصیف دکتر نصر از هدف خودش و به عبارت دیگر رسالت دانشگاه، دیدن آن علامت سوال بزرگی که هندی‌ها جلوی دانشگاه‌شان (که از خیلی جهات شبیه ماست) بعد از ۵۰ سال گذاشتند و همچنین دیدن سردرگم بودن بسیاری از دانشجوها و فارغ‌التحصیلان دانشگاه شریف و عدم جایابی مناسب آنها در جامعه و بسیاری سوالات جدی و بنیادینی که درمورد آموزش عالی در ایران و دانشگاه صنعتی شریف وجود دارد، تصورم این بود که می‌آیم در جلسه‌ای با حضور موثرترین مدیران دانشگاه در ادوار گذشته و در مورد برخی مسائل ریشه‌ای دانشگاه صحبت می‌شود ولی بخش خوبی از جلسه به «چه‌قدر خوبیم ما!»گفتن‌ها گذشت. بازار تعریف‌ها از شرایط فعلی داغِ‎ داغ بود. البته بعضی جاها صحبت‌ها چالشی می‌شد ولی آنها هم خیلی زود خاتمه می‌یافت.

🔸 این‌طور که از صحبت‌ها به نظر می‌رسید، جبر زمانه و نیازها و امکانات و ساختارهای موجود، تعیین‌کننده‌تر از نظام اندیشه و نگرش فلسفی به دانشگاه بوده و در طی سالیان گذشته به این عقبه فکری دانشگاه به عنوان یک نهادِ علمِ نافع توجه کمتری شده است. اگر روزی حشرات موذی مسئله کشور شود، دانشگاه امروزی می‌رود با اقتباس از فرهنگ ایرانی-اسلامی از شیشه‌های رنگارنگ در و پنجره‌ها استفاده می‌کند یا برای مقابله با این حشرات، سم‌های مختلف و کشنده را ابداع می‌نماید؟ اصلا اگر روزی مسئله کشور این باشد، دانشگاه نسبت به آن واکنشی نشان خواهد داد؟ البته منظور دانشگاه است و نه یک فرد منتسب به دانشگاه! سوالات بسیار زیادی در این‌گونه مسائل وجود دارد.

🔸 امیدوارم که فرصت‌های دیگری هم به‌وجود بیاید که درمورد این مسائل صحبت کنیم؛ مسائلی از جنس اینکه این دانشگاه فعلی قرار بوده چه کار انجام بدهد و الآن چه‌کار می‌کند؟ آیا هدف‌گذاری‎ و ساختار سال ۱۳۵۰ برای سال ۱۴۰۰ هم مناسب است؟ نسبت این دانشگاه با جامعه ایران چیست؟ تهران، نبودن شریف را احساس خواهد کرد؟ ایران چه‌طور؟

t.me/sharifdaily/7217

@sharifdaily

«مدیریت مداری»

#آن‌سوی_آجرهای_قرمز
#محمدتقی_ضرغام_افشار

❇️ مدیریت در دوران گذار، مدیریت خطیری‌ست. می‌توان همان قواعد تمامیت‌خواهانه در گذشته را اعمال نمود اما باید دانست به سرعت، مقبولیت و مشروعیتت را در افکارعمومی از دست می‌دهی، آن هم در شرایطی که انبوهی از رسانه‌های رقیب در کمینت نشسته‌‌اند.

@sharifdaily

«مدیریت مداری»

#آن‌سوی_آجرهای_قرمز
#محمدتقی_ضرغام_افشار

❇️ اظهارات مدیر شبکه سه درباره علت اخراج فردوسی‌پور بحث‌های زیادی را برانگیخته؛ اینکه او از مدار خارج شده بود و حرکت‌هایش می‌توانست الهام‌بخش دیگران باشد. برخلاف تحلیل‌های رایج عمدتا سیاسی، نگاهی جامعه‌شناختی به این رخداد می‌اندازیم.

🔸 جوامع در سیر تاریخی‌شان، در برهه‌هایی وارد «دوره گذار» می‌شوند، به این معنا که مناسبات و قواعد گذشته، به تدریج مشروعیت و مقبولیت‌شان را از دست می‌دهند؛ در حالی که مناسبات و نظم جدید نیز هنوز استقرار پیدا نکرده‌اند: «کهنه، زوال یافته در حالی که نو هنوز متولد نشده». در چنین موقعیت‌هایی (مثل امروز جامعه ما) سازمان‌های رسمی اصرار دارند تا به هرقیمتی، مناسبات سنتی را حفظ کنند. در نقطه مقابل، جامعه تمنای آن را دارد که به سمت نظمی جدید با قواعدی متفاوت حرکت کند. اینجاست که «شکاف بین حاکمیت و مردم» یا «شکاف بین سازمان و جامعه» رخ می‌دهد.

🔸 سازمان صداوسیما دقیقا چنین شرایطی دارد؛ سازمانی که با چنگ و دندان می‌خواهد قواعد گذشته‌اش‌ مبنی بر ارائه یک خوانش بسته از سبک زندگی، نوع سیاست‌ورزی، نوع دین‌ورزی و... را به جامعه تحمیل کند و حضور هر فرد شاخصی را که حتی احتمال زاویه گرفتن از رویکردش را داشته باشد، یک تهدید تلقی می‌کند. چنین رویکردی طبیعتا به دلیل حضور در دوره گذار، از سوی جامعه پس زده می‌شود. در چنین فضایی فردوسی‌پور که صدای قسمت قابل توجهی از مردم شمرده می‌شود و طبعا نمی‌تواند با قواعد خشک و مستقر همکاری کند، به عنوان یک زائده تلقی می‌شود؛ زائده‌ای که از مدار مدیریت تنگ‌نظرانه فروغی خارج شده، در حالی که هم‌زمان به شدت با قواعد پذیرفته‌شده در جامعه همراه و هماهنگ است و حکم به اخراجش، شکاف‌ها را عمیق‌تر می‌کند.

🔸 مدیریت در دوران گذار، مدیریت خطیری‌ست. می‌توان همان قواعد تمامیت‌خواهانه در گذشته را اعمال نمود اما باید دانست به سرعت، مقبولیت و مشروعیتت را در افکار عمومی از دست می‌دهی، آن هم در شرایطی که انبوهی از رسانه‌های رقیب در کمینت نشسته‌‌اند. در عین حال می‌‌توان با رویکردی بلندنظرانه و با شروع یک بازی جدید، شرایط را آماده گذاری آرام و موفق به نظمی جدید نمود و حاکمیت و جامعه‌ای را که تا پیش از این نیروهایشان صرف فرسایش یکدیگر می‌شد، به هماهنگی و هم‌افزایی با هم هدایت نمود.

t.me/sharifdaily/7219

@sharifdaily

«گنگسترهای پیر اما بی‌رحم»

#سام_ستارزاده

❇️ اولسان هیوندای تا به حال هفت‌بار با نماینده‌های غرب آسیا رودررو شده و هر هفت جدال خود را برده، آن هم با دریافت تنها یک گل از بنیادکار. آنها به خط حمله قدرتمندشان برای رسیدن به برد هشتم و البته جام دوم تاریخ‌شان اتكا می‌ورزند ولی سدی که برابر آنهاست، مقاومتش را در برابر جونيورها و یانسن‌های زیادی به رخ کشیده. پرسپولیس یحیی اگر باهوش و بابرنامه عمل کند، می‌تواند از نقطه ضعف رقیب کره‌ای که میانگین سنی بالای ۳۰ سال ترکیب آغازگرش است، نهایت استفاده را ببرد و در زمان خستگی رقیب، ضربه کاری را به آخرین حائل میان آنها و نشان قهرمانی قاره کهن وارد کند.

@sharifdaily

«گنگسترهای پیر اما بی‌رحم»

❇️ ذره‌بین روی اولسان هیوندای، ببر وحشی کره‌ای: یادداشت #سام_ستارزاده در شماره امروز روزنامه #ایران_ورزشی درباره حریف کره‌ای پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا

🔸 برای مردم بندر اولسان، کلمه «هیوندای» تنها در فرهنگ لغت نیست که معنای «مدرنیته» و «تمدن‌گرایی» می‌دهد. همان‌طور که کارخانه صنایع سنگین هیوندای با تبدیل اولسان به قطب کشتی‌رانی و پتروشیمی کره جنوبی، این بندر را قلب تپنده صنعت کره قرار داده، تیم نخست فوتبال این بندر که تحت تملک همین کارخانه قرار دارد نیز در عرض کمتر از چهار دهه در قامت یک تیم مهارناپذير در حمله خود را به فوتبال آسیا نشان داد.

🔸 دو فصل به‌یادماندنی اولسان هیوندای در لیگ قهرمانان، کارشناسان ورزشی را مجاب ساخت تا به آنان لقب «گنگسترهای آسیا» را بدهند؛ اولی در سال ۲۰۰۶، جایی که در ۶ بازی ۱۴ مرتبه موفق به گلزنی شدند و در نهایت هم‌کشوری آنان، جئونبوک موتورز، ترمزشان را در یک قدمی فینال کشید، دیگری هم در سال ۲۰۱۲ که با ۲۴ گل به فینال رسیدند و در شهر خود سه گل دیگر نیز برای الاهلی عربستان کنار گذاشتند تا فاتح باارزش‌ترین عنوان تاریخ‌شان گردند.

🔸 در این دوره نیز، ببرهای اولسان در تمام دیدارهایشان جشن گلزنی گرفنند؛ مجموعا ۲۱ بار اما برخلاف هشت سال قبل، آنها با یک دفاع مستحکم خود را به فینال رساندند. تنها ۵ گل خورده، آن هم در شرایطی که سنگربان ملی‌پوش‌شان، جو هئون‌وو، به علت ابتلا به کرونا تنها یک بازی برایشان انجام داد. هدایت اولسان در اختیار کیم دو هون است؛ مهاجم اسبق چشم‌بادامی‌ها که سابقه گلزنی به تیم ملی کشورمان و سلسائو را هم دارد. بهره‌مندی از یک اسکواد عمیق و باکیفیت، امکان طرح‌ریزی چهارمین تیم برتر تورنمنت در اجرای بازی مالکانه و برترین تیم مسابقات از لحاظ تعداد شوت و گل را به این سرمربی ۵۰ ساله داده است.

🔸 دوسوم این گل‌ها را سه بازیکن زده‌اند؛ جونيور نگرائو، بیارن جانسون و بیت‌گارام یون. اولی که با اختلاف فاحش نسبت به رقبایش در کی‌لیگ به آقای گلی کره جنوبی رسیده و دومی که ژانویه امسال و از آلکمار آمده، به ندرت در کنار هم بازی می‌کنند، چرا که اولسان معمولا با یک مهاجم هدف بازی می‌کند. با این وجود، پای هر یک ۵ بار به گلزنی باز شده. دقیق‌تر بررسی کنیم، از هر ۴ شوت هرکدام یکی منجر به گل شده، یون کمی عقب‌تر بازی می‌کند؛ در پست هافبک دفاعی اما مهارت ایستگاهی‌زنی و شوت‌زنی وی در دور گروهی کمک شایانی به صعود آبی‌های اولسان کرد. به علاوه، خلاقیت این هافبک شماره ۱۰ در خلق موقعیت، او را با سه پاس گل، در جمع برترین‌های فصل آسيا قرار داده.

🔸 در دفاع، جذاب‌ترین مهره گنگسترها در فینال شنبه‌عصر، جونگ سئونگ هئون است؛ از این زاویه که این مدافع ملی‌پوش، درباری اختتامیه سال ۲۰۱۸ نیز با پیراهن کاشیما مقابل پرسپولیس قرار گرفت. با توجه به نامشخص بودن وضعیت جسمانی کیم کی‌هی، احتمالا جونگ زوج دیو بولتهویس در خط دفاعی اولسان باشد. مدافع چپ آنان نیز پارک جو هو است؛ بازیکنی که یک سال در ماینتس و دو سال در دورتموند زیر نظر توماس توخل کار کرده و پنج بازی هم با پیراهن زنبورها انجام داده. آنها یک لژیونر مطرح دیگر نیز در خط میانی دارند؛ لی چئونگ یونگ، وینگر سابق کریستال‌پالاس، بولتون و بوخوم.

🔸 کیم دو هون معمولا تیمش را با آرایش ۱-۳-۲-۴ به زمین می‌فرستد. بازیکنانش در پیدا کردن یکدیگر با چشم‌های بسته در کنفرانس شرق شهره هستند.

🔸 هافبک‌هایی نظیر بیت گارام و دو جائه وون نیز به استفاده از کوچک‌ترین فضاها برای شوت‌زنی از راه دور عادت ورزیدند. البته یحیی گل‌محمدی بیشتر نگران مهارت پنالتی‌گیری طرف کره‌ای، به ویژه جونيور است. در سوی مقابل، فاصله زیاد بين مدافعين اولسان با یکدیگر و البته با هافبک‌ها، نقطه ضعف قابل توجه این تیم به شمار می‌رود؛ امتیازی که به پرسپولیس داده شده تا روی ضدحمله‌ها برای افزایش بخت گلزنی به این اولسان حساب باز کند.

🔸 اولسان هیوندای تا به حال هفت‌بار با نماینده‌های غرب آسیا رودررو شده و هر هفت جدال خود را برده، آن هم با دریافت تنها یک گل از بنیادکار. آنها به خط حمله قدرتمندشان برای رسیدن به برد هشتم و البته جام دوم تاریخ‌شان اتكا می‌ورزند ولی سدی که برابر آنهاست، مقاومتش را در برابر جونيورها و یانسن‌های زیادی به رخ کشیده. پرسپولیس یحیی اگر باهوش و بابرنامه عمل کند، می‌تواند از نقطه ضعف رقیب کره‌ای که میانگین سنی بالای ۳۰ سال ترکیب آغازگرش است، نهایت استفاده را ببرد و در زمان خستگی رقیب، ضربه کاری را به آخرین حائل میان آنها و نشان قهرمانی قاره کهن وارد کند.

t.me/sharifdaily/7221

@sharifdaily

«دو سال پیش نشد، امسال اما...»

یکی از عجیب‌ترین شنبه‌های سال‌های اخیر، ۱۲ آبان بود؛ روزی که اکثر دانش‌آموزان، معلمان، دانشجویان، استادان و کارمندان به جای آنکه به درس و کلاس و کار فکر کنند، برای دیدن فوتبال مهیا شده بودند. ساعت ۹:۳۰ اولین روز کاری هفته، بازی رفت فینال جام قهرمانان باشگاه‌های آسیا میان پرسپولیس و کاشیما آنتلرز در ژاپن، همه‌جا را در این سوی دنیا درگیر خود کرده بود؛ حتی استادی که با لباس ورزشی سر کلاس ۹ تا ۱۰:۳۰ رفت، تا ۹:۳۰ درس داد و تا ۱۰:۳۰ همه سر کلاس فوتبال دیدند... از میان جمعیت یک نفر داشت با بوق تماشاگران را رهبری می‌کرد. منتظر دیدن یک طرفدار دوآتیشه با ریش و سبیل مفصل و هیکلی درشت بودیم که دیدیم در ردیف سه از در ورودی، دست چپ، دختری پرسپولیسی بوق را در دست دارد و تشویق‌های ایسلندی و ایرانی را هدایت می‌کند.

❇️ دو سال پیش بازی رفت فینال لیگ قهرمانان آسیا را کنار هم و در آمفی‌تئاتر مرکزی دیدیم، هرچند برای قرمزها خوش‌یمن نبود و نشد آنچه باید می‌شد. امسال از هم دور هستیم و منتظریم ببینیم پرسپولیس کار ناتمامش را تمام می‌کند یا نه؟

🔸 روایت تماشای بازی دو سال پیش #پرسپولیس و کاشیما آنتلرز ژاپن در آمفی‌تئاتر مرکزی را در سایت روزنامه می‌توانید بخوانید.

@sharifdaily

«آسیا هنوز هم تخصص آبی‌هاست»

❇️ حالا قسمت نبود یا آل کثیر یا امیری یا پهلوان یا شجاع، یا چه وقت اسپک زدن شیری بود یا احمد را توی شش قدم زدند یا دسته ما از بچگی دم نداشت، پرسپولیس برای دومین بار دومی آسیا را به خانه آورد.

🔸 خداقوت به بازیکنان قرمزپوش و تبریک به هواداران‌شان بابت تیم دوست‌داشتنی‌ای که دارند و تبریک به استقلالی‌ها که به جای رقیب‌شان، هم‌رنگ‌شان قهرمان شد.

@sharifdaily

🔰 یلدا بهانه‌ایست برای جمع شدن و شاد کردن دل همدیگر؛ ولی امسال به ناچار از دیدار دوستان محرومیم. با این حال، قصد داریم باز هم جمع شویم و دلی شاد کنیم.
دلِ عزیزانی که در این دوران بیشتر از همه‌کس مصیبت‌زده‌اند؛ محرومان و کادر درمان.

🎁 راه‌های ما برای شاد کردن این عزیزان در شب یلدا:
🔸تامین بسته های غذایی برای افراد نیازمند
🔹تهیه پک شب یلدا برای کادر درمانی بیمارستان به مناسبت روز پرستار - ولادت حضرت زینب (س)

💳 علاقه‌مندان میتوانند برای ارسال کمک‌های خود به درگاه پرداخت زیر مراجعه و گزینه‌ی مورد نظر خود را انتخاب کنند:
🌐 Fardayesabz.sharif.ir/charity

#یلدای_محبت

@sharifdaily

«امروز چه کنیم؟»

❇️ #معاونت_پژوهش_و_فناوری دانشگاه به مناسبت هفته پژوهش و فناوری امروز از ساعت ۱۸ تا ۲۰ میزگردی را با موضوع «مأموریت دانشگاه‌ها در دنیای نوین» برگزار می‌کند.

🔸 دکتر #یحیی_تابش، استاد دانشکده علوم ریاضی شریف، دکتر #امین_صابری، استاد دانشکده مدیریت علم و مهندسی دانشگاه استنفورد، دکتر #فروهر_فرزانه، استاد دانشکده مهندسی برق شریف، دکتر #حمیدرضا_ربیعی، استاد دانشکده مهندسی کامپیوتر شریف و دکتر #عبدالرضا_سیمچی، استاد دانشکده مهندسی و علم مواد شریف مدعوین این میزگرد هستند.

🔸 برای شرکت در این برنامه از لینک زیر می‌توانید استفاده کنید.
vc.sharif.edu/ch/rtw

@sharifdaily

«یلدا در نیجریه»

❇️ نیجریه را بیشترمان با تیم فوتبالش می‌شناسیم؛ تیمی چغر و بدبدن با لباس‌هایی که همیشه نامزد زیباترین لباس‌های جام جهانی می‌شود و سال ۲۰۱۴ هم در اولین بازی‌مان در برزیل یک مساوی ازشان گرفتیم و رفتیم به سوی بازی حماسی با آرژانتین. نیجریه علاوه بر تیم فوتبال، بیشترین جمعیت را در قاره آفریقا دارد و در اوپک هم حرف‌های زیادی برای گفتن. البته خبرهای مربوط به شیعیان این کشور هم در رسانه‌های ایران بازتاب زیادی پیدا می‌کند.

🔸 #صدرا_علی‌بک دانشجوی ورودی ۹۷ مهندسی #مکانیک شریف به لطف مجازی شدن کلاس‌های درس چهل روزی می‌شود که در این کشور آفریقایی به سر می‌برد. به بهانه شب یلدایی که مجبوریم مثل باقی این ده ماه اخیر در خانه بمانیم، گفتیم گپ‌وگفتی با صدرا داشته باشیم و از تجربیاتش در این سفر بشنویم.

🔸 ساعت ۱۹ در صفحه اینستاگرام روزنامه این گفت‌وگو را به صورت زنده می‌توانید دنبال کنید.

instagram.com/sharifdaily

@sharifdaily

«که آخری بُوَد آخر شبانِ یلدا را»

#فاطمه_نوری

❇️ نمی‌دانم یلدای قبل که فال به دیوار دانشکده می‌چسباندیم و بادکنک‌های سبز و قرمزمان را باد می‌کردیم، فکرش را می‌کردیم یلدایی از راه برسد که دانشگاه خالی و سوت‌وکور یلدا را صبح کند؟ خالی از دانشجوهایی‌ که برای پیدا کردن بلندگو و میکروفون سالم، با سرعتی نزدیک به نور طول و عرض دانشگاه را طی می‌کنند و در راهروها داد می‌زنند! فکرش را می‌کردیم دانشگاه خالی از خوراکی‌های خوش‌مزه و البته پر از کثیف‌کاریِ یلدا باشد که بعضا تاریخ‌مصرف‌شان هم گذشته؟ فکرش را می‌کردیم دانشگاه خالی از صدای ساز و هم‌خوانی بچه‌ها باشد؟ فکرش را می‌کردیم کف سالن‌های دانشگاه به جای آن‌که پر از دانه‌های انارِ مخلوط‌شده با ژله باشند، از تمیزی برق بزنند؟ چه کسی دانشگاه بدون جشن یلدا را، بدون دور هم بودن را، بدون در آغوش گرفتن دوستان را، بدون دیدن و خندیدن و دل‌خوش بودن را تصور می‌کرد؟ چه کسی فکرش را می‌کرد که چرخِ گردون تا این حد با ما از در کج‌رفتاری تا کند؟

@sharifdaily

«که آخری بُوَد آخر شبانِ یلدا را»

#فاطمه_نوری

❇️ امان از هر آن‌چه که از دست داده‌ایم و امان از خاطراتی که از آن‌ها به جا مانده. امان از یلدا!

🔸 نمی‌دانم یلدای قبل که فال به دیوار دانشکده می‌چسباندیم و بادکنک‌های سبز و قرمزمان را باد می‌کردیم، فکرش را می‌کردیم یلدایی از راه برسد که دانشگاه خالی و سوت‌وکور یلدا را صبح کند؟ خالی از دانشجوهایی‌ که برای پیدا کردن بلندگو و میکروفون سالم، با سرعتی نزدیک به نور طول و عرض دانشگاه را طی می‌کنند و در راهروها داد می‌زنند! فکرش را می‌کردیم دانشگاه خالی از خوراکی‌های خوش‌مزه و البته پر از کثیف‌کاریِ یلدا باشد که بعضا تاریخ‌مصرف‌شان هم گذشته؟ فکرش را می‌کردیم دانشگاه خالی از صدای ساز و هم‌خوانی بچه‌ها باشد؟ فکرش را می‌کردیم کف سالن‌های دانشگاه به جای آن‌که پر از دانه‌های انارِ مخلوط‌شده با ژله باشند، از تمیزی برق بزنند؟ چه کسی دانشگاه بدون جشن یلدا را، بدون دور هم بودن را، بدون در آغوش گرفتن دوستان را، بدون دیدن و خندیدن و دل‌خوش بودن را تصور می‌کرد؟ چه کسی فکرش را می‌کرد که چرخِ گردون تا این حد با ما از در کج‌رفتاری تا کند؟

🔸 یلداست. یلدایِ تنهایی‌ست و سگِ سیاه افسردگی در کمین است. حتی شاید تاکنون بسیاری از ما را هم بغل کرده باشد. سخت می‌گذرد. برای بعضی از دوستانم سال‌هاست که همه شب‌ها یلداست. برای من هم که سه سالی می‌شود. از یلدای تو چه‌قدر می‌گذرد؟

🔸 سخت است اما بیا ما هم سخت باشیم. می‌دانم که دیگر نمی‌توانیم یک‌دیگر را در آغوش بکشیم، اما بیا سخت باشیم.
مگر نه این است که از پسِ بلندترین شبِ سال هم بالاخره خورشید طلوع خواهد کرد؟

🔸 یلدای تنهایی‌ست اما قوه تخیل‌مان را که از ما نگرفته‌اند! فضای مجازی را نیز. این بار خودت هندوانه‌ را تنها قاچ بزن و تنها بخور اما روزی را تصور کن که دوباره یک سینی‌ پر از پوست هندوانه در کنارت خواهی دید. به کسانی که همین حالا تصورشان کردی زنگ بزن و بابت صدای دل‌نشینی که می‌شنوی شکرگزار باش. شاید روزی سرنوشت همین صدا را هم از ما بدزدد. برایشان حافظ بخوان و از روزهای بهتری بگو که حافظ در دیوانش وعده داده و حافظ هم که قرار نیست صادق نباشد.

🔸 می‌دانم که تصور کردن صدها دانشجو در کنار هم خیلی وقت است که برای همه ما مشکل شده، اما تو لحظه‌ای را تصور کن که سالن از صدای جیغ بچه‌ها پر شده و جشن یلداست. لحظه‌ای را تصور کن که یکی از بچه‌ها شربت پخش می‌کند و در همان حال چند لیوان هم از دستش می‌فتد و روی لباس تو می‌ریزد و لباست کثیف می‌شود. این‌بار اما تو عصبانی نمی‌شوی‌. این‌بار تو و همه ما به خوبی قدرِ این کثیف شدن لباس‌مان را می‌دانیم.

🔸 جالب نیست؟ زندگی سخت بود و شب‌های بلند زیادی داشت، حتی همان زمانی که هنوز در دانشکده‌هایمان کنار هم جشن می‌گرفتیم. اما شب‌های بلندِ پر از تنهایی، برای خودش عالم دیگری دارد. حالا همه‌ی ما به درد مشترکی مبتلاییم که در عین دوری به هم نزدیک‌ترمان کرده. چه زیباییِ غم‌انگیزی!

🔸 راستی حالا که به هم نزدیک‌‌تر هستیم گفته بودم که چه‌قدر دوستت دارم؟ نمی‌شناسمت اما مگر یلدا برای همین نیست که دور هم جمع شویم و به هم بگوییم که چه‌قدر خاطر هم را می‌خواهیم؟ که به هم بگوییم چه‌قدر برای عبور از تاریکی‌ها به وجود هم نیاز داریم؟

🔸 پس غمگین نباش! امشب که تمام شد و یلدا داشت نفس‌های آخرش را می‌کشید، برو و پنجره اتاقت را باز کن و طلوع خورشید را نگاه کن. برو و به قولِ فروغ:
«نگاه کن که مومِ شب به راهِ ما چگونه قطره قطره آب می‌شود.»
نگاه کن و رفتن شب را به خاطرت بسپار.

دوست‌دارت، دوستت، یلدای ۱۳۹۹.

t.me/sharifdaily/7228

@sharifdaily