۶۳ سالِ پیش در چنین روزی، آخرین شعله‌هایِ لرزانِ قمرالملوکِ وزیری به خاموشی گرایید. وقتی قمر درگذشت، هیچ مسجدی او را نپذیرفت با این دلیل که مطرب بوده و پُر از گناه! او اولین زنی بود که بدونِ حجاب و نقاب رویِ صحنه رفت و آواز خواند. نخستین خواننده‌یِ زنی بود که ترانه‌هایِ سیاسی و اجتماعی را برایِ اجرا در کنسرت‌ها و ضبطِ صفحه برگزید، کنسرت‌هایِ خیریه می‌داد و سودِ بیشترِ برنامه‌هایش را خرجِ ۱۲ فرزندخوانده‌اَش و چند پرورشگاه می‌کرد. زنی نوع‌دوست و بخشنده كه در همه‌یِ عمرش از موسیقی اندوخته‌ای برایِ خود جمع نکرد و زياده‌روی‌اَش در بخشش باعث شد اواخرِ عمرش را به تنگ‌دستی بگذراند.

یادش گرامی و نامش مانا🥀

‏📸‏بخشی از نامه‌یِ قمرالملوکِ وزیری به هنرمندان که پس از درگذشتِ وی چاپ شد./ویژه‌نامه‌یِ موسیقیِ ملی، اسفندِ ۱۳۷۶