🔴 خبر بازداشت

طبق اطلاعاتی که به تازگی دریافت کردیم، #شقایق_تاجیک دانشجوی ورودی ۱۴۰۰ کارشناسی مهندسی شیلات دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران روز یکشنبه ۷ آبان در بهشت زهرا بازداشت و به زندان قرچک منتقل شده است.

او در جلسه برگزار شده در دادگاه شعبه ۷ انقلاب مورخ روز چهارشنبه ۱۷ آبان ۱۴۰۲ به اتهام "اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور" به ۱۰ روز حبس تعزیزی و ۲ سال حبس تعلیقی محکوم شده است.
هم اکنون علیرغم سپری شدن ۱۰ روز حبس تعزیزی، ایشان همچنان از زندان قرچک آزاد نشده است.


#بازداشت
#سرکوب_فراگیر
#دانشگاه_تهران

5⃣1⃣8⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 شقایق تاجیک از زندان آزاد شد

ساعاتی پیش #شقایق_تاجیک که روز ۷ آبان ۱۴۰۲ در بهشت زهرا بازداشت و به ۱۰ روزحبس تعزیری و ۲سال حبس تعلیقی محکوم شده بود از زندان آزاد شد.

#آزادی

5⃣1⃣8⃣9⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 اعتصاب دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس

بنا بر گزارشات رسیده از دانشگاه تربیت مدرس، در روز‌های گذشته فراخوان‌هایی جهت اعتصاب در تاریخ ۲۱ و ۲۲ آبان در اعتراض به فشار حراست و خفقان حاکم بر دانشگاه، منتشر شده‌ که با استقبال دانشجویان همراه شده است. بنا بر گزارش‌های واصله، در پاسخ به فراخوان، دانشجویان در این دو روز از رفتن به کلاس‌‌های درس، کتابخانه‌ی مرکزی و برخی آزمایشگاه‌ها خودداری کردند.

در همین حال مقامات دانشگاه تلاش بر عادی نشان دادن وضعیت دانشگاه در دو روز اخیر کردند؛ اما گزارشات متعددی از پیوستن دانشجویان به اعتصاب بدست رسیده است.

این اعتصاب در واکنش به فشارها و سیاست‌هایی است که حراست دانشگاه از مهرماه امسال بر فضای دانشگاه و خوابگاه‌های دخترانه اعمال کرده است.

#مطالبات_صنفی
#اعتصاب_دانشجویی
#دانشگاه_تربیت‌مدرس

5⃣1⃣9⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 بیانیۀ پایانی اعتصاب دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس

تکمیلی
دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس پس از ۲روز، اعتصاب خود را با صدور بیانیه‌ای پایان دادند.
متن بیانیه به شرح زیر است:

دانشگاه ما را اشغال کرده‌اند و در آن حکومت نظامی برپا کرده‌اند. اگر حرفی بزنیم و اعتراضی کنیم، جوابشان خشونت است و توهین و کمیته انضباطی. روزی نیست که از آزار و اذیت حراست دانشگاه و لباس شخصی‌ها در امان باشیم؛ هر روز به ما توهین می‌کنند، برخورد فیزیکی می‌کنند، تهدید و احضار می‌کنند و حریم خصوصی‌مان را نقض می‌کنند. دانشجویان اما سکوت نکردند،  جواب هر تذکر و توهین را با منطق و دلیل دادند و اعتراضشان را تک‌تک یا با نامه‌های گروهی نشان دادند، اما دریغ از یک گام امیدبخش از سوی دانشگاه. واکنش مدیریت دانشگاه و حراست افزایش روزافزون فشار و خفقان و آزار و اذیت بود. هدفشان این است که دانشجویان ترسیده و خموده و افسرده و جداافتاده باشند و صدایی از جایی بلند نشود. می‌خواهند با زور ما را ساکت کنند‌.

تاریخ جنبش دانشجویی تکرار یک حرف است: «دانشجو تن به سکوت نمی‌دهد.» دانشگاه محل زندگی ماست، ما در دانشگاه با هم زندگی می‌کنیم و لازمۀ زندگی در این فضا داشتن امنیت فیزیکی و روانی، آزادی‌های شخصی و امکانات رفاهی برای همۀ ماست. وقتی فضا را زیست‌ناپذیر می‌کنید روشن است که ما ساکت نمی‌مانیم و حقوقمان را مطالبه می‌کنیم. مدیریت دانشگاه و حراست کار را به جایی رسانده‌ که هر روز دوستانمان از بغض و اشکشان در برابر توهین و آزار حراست یا افسردگی و تمایل به خودکشی می‌گویند. نه! ما دانشجویان در برابر این ستم روزمره سکوت نمی‌کنیم.

اعتصاب روزهای ۲۱ و ۲۲ آبان گام اول اعتراضات ادامه‌دار ما دانشجویان بود و اعتراضات ما تا زمانی که مدیریت دانشگاه و حراست تغییر رویه ندهد و فضای دانشگاه را مناسب زندگی دانشجویان نکند به شیوه‌های مختلف ادامه خواهد داشت. صدای اعتصاب ما پردۀ گوش‌های کر مدیریت دانشگاه و حراست را لرزاند و این تازه شروع اعتراضات ما بود. مدیریت دانشگاه باید بداند که ما دانشجویان دست در دست هم داده‌ایم و برای تحقق مطالباتمان چنان صدایمان را بلند خواهیم کرد که چاره‌ای جز پاسخگویی و تغییر رویه نداشته باشد.

محورهای اصلی مطالبات ما در این اعتصاب بدین شرح بوده است:

۱. فضای امنیتی و خفقان سطح دانشگاه:
نیروهای حراست از فضای دانشجویی دانشگاه خارج و به پست‌های نگهبانی خود محدود شوند. اسامی نیروهای حراستی روی لباسشان درج شود و همه ملزم به پوشیدن لباس فرم حراست شوند.
۲. پوشش:
آزار و اذیت دانشجویان به‌خاطر پوشش با تذکرهای زبانی، خشونت فیزیکی، تلفن و احضارهای غیرقانونی حراست و پرونده‌سازی در کمیته‌های انضباطی پایان یابد.
۳. پرونده‌سازی امنیتی:
پرونده‌سازی برای دانشجویان توسط حراست و دیگر نیروهای فشار از طریق احضار و ایجاد رعب و وحشت و نشر اطلاعات شخصی در فضای مجازی پایان یابد.
۴. ورود و خروج:
مقررات جدید اِعمال‌شده برای ورود و خروج دانشجویان به دانشگاه لغو شود، گیت‌های ورود و خروج و تفکیک جنسیتی آن برداشته شود. محدودیت‌های جدید در ساعت ورود و خروج خوابگاه لغو شود، ورود و خروج تاکسی‌های اینترنتی و خریدهای اینترنتی برای دانشجویان خوابگاهی تسهیل شود.

این تنها بخشی از مشکلات صنفی گسترده‌ای است که ما دانشجویان هر روزه با آن‌ها درگیریم و این اعتصابمان را معطوف به آن‌ها کردیم. بدیهی‌ است که ما دست از پیگیری کلیه‌ی مطالبات دانشجویی خود برنخواهیم داشت و اعتراضات ما ادامه خواهد یافت.

دانشجویان دانشگاه تربیت‌مدرس

#مطالبات_صنفی
#اعتصاب_دانشجویی
#دانشگاه_تربیت‌مدرس

5⃣1⃣9⃣0⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 استعفای اعضای شورای صنفی دانشگاه خواجه نصیر

پیرور عدم همکاری ریاست دانشگاه خواجه نصیر با شورای صنفی دانشجویان این دانشگاه، اعضای شورای صنفی در بیانیه‌ای علاوه بر توضیح دلایل، استعفای خود را از این سمت اعلام کردند
متن بیانیه به شرح زیر است:


🔶 شورای صنفی دانشجویان، بازیچه و دستاویزی در نگاه ریاست دانشگاه!

شامگاه یکشنبه ۲۸ آبان، ریاست دانشگاه در بازدید و دیدار با دانشجویان ساکن خوابگاه دخترانه طلاکوب واقع در پردیس رضایی‌نژاد، پس از شنیدن گلایه‌ها و مشکلات گفته‌اند: «من اصلاً شورای صنفی را به رسمیت نمی‌شناسم و هیچ‌گونه اعتباری برای این نهاد قائل نیستم.»

🔸 در این برهه از دوره ریاست دکتر شاهانی، برای تمامی اعضای شورای صنفی مبرهن و مسجل شد که در تمامی این زمان که انواع و اقسام پیگیری‌ها صورت گرفت، شورای صنفی دانشجویان در دید ریاست دانشگاه مترسکی‌ست که بودن آن در دید ایشان صرفاً جنبه عقب راندن دانشجویان و حقوقشان را دارد. حال‌آنکه شورای صنفی دانشجویان نهادی رسمی و قانونی‌ست و به رسمیت نشناختن آن نیز کاری غیرقانونی می‌باشد!

🔸 شورای صنفی تنها نهاد مستقل و قانونی به جهت پیگیری و احقاق حق دانشجویان است و اعتبار و رسمیت خود را از مناصب و اشخاصی که چند صباحی مهمان دانشگاه هستند نمی‌گیرد؛ اعتبار و رسمیت ما از همان قشر جامعه گرفته می‌شود که در صحبت‌های گل‌درشت مدیریتی‌ ریاست دانشگاه، همواره از کوشش برای رفاه آنها صحبت می‌شود اما در عمل نه تنها هیچ‌گونه همکاری لازم را برای برطرف کردن مشکلات ایشان نمی‌کنند بلکه با سیاستهای نابخردانه خود، سعی در بیشتر کردن مشکلات دارند و در جهت سنگ‌اندازی در مسیر رفع آن گام بر می‌دارند!
اعتبار ما از همان قشری‌ست که تا در توان دانشگاه بود، در جهت برهم زدن آرامش روانی‌شان دست به اقدامات ظالمانه و غیرقانونی زده شد.

🔸 در این دوره از ریاست دانشگاه، هر زمان که اعضای شورای صنفی خواستند حقی از حقوق خود و دانشجویان را بستانند، ما را پس زدند و حال با نهایت توهین و وقاحت، این پس‌زدن و بی‌ارزش بودن شورای صنفی دانشجویان در نگاه‌شان را به سطح کلام می‌آورند و اقرار می‌کنند، شورای صنفی را به رسمیت نمی‌شناسند؛ این اهانت ریاست دانشگاه نه فقط به شورای صنفی بلکه به تمامی دانشجویان این دانشگاه است و بد نیست ایشان این نکته را بدانند که این نهاد با رأی و نظر مستقیم همین افراد انتخاب شده‌اند؛ اما اینکه ایشان چگونه برای مدیریت این دانشگاه، انتخاب شده‌اند خود جای سوال است!

🔸 از زمان آغاز مدیریت‌ جدید با توجه به شرایط جامعه و شرایط دانشگاه می‌دانستیم که همکاری دوجانبه فقط و فقط در نگاه ایشان در حد شعاری باقی می‌ماند. هر روز با تکیه بر صندلی ریاست‌شان عرصه را بر دانشجویان تنگ‌تر کردند و حالا کار به اینجا رسیده است که در جمع دانشجویان این سخنان را به زبان می‌آورند؛ حال برخلاف اصول و قواعد رایج، این شما و این اعضای خانواده خواجه نصیر!

🔸گویا شرایط روابط دانشجویان و دانشگاه به لطف ریاست دانشگاه قرار نیست منطقی و مطالبه‌گرایانه پیش برود. ما اعضای شورای صنفی دانشجویان در این لحظه برائت خود را از تیم مدیریتی فعلی دانشگاه اعلام می‌کنیم و بر خلاف میل قلبی‌مان، برای آنکه بیش از این به ساحت دانشجو توهین نشود، انصراف خود را اعلام می‌داریم. زین پس پیگیری‌هایمان از طریق وزارت علوم پیش می‌رود، جایی که شاید دانشجو را به رسمیت بشناسند و برای این وضعیت بغرنج دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی چاره‌ای بيانديشند.

مباش غره به سامان این بنا که نریزد
جهان طلسم غبارست ازکجا که نریزد

🔶🔶🔶🔶🔶

شورای صنفی دانشجویان دانشگاه خواجه نصیرالدین طوسی

منبع:
@Senfi_KNTU


5⃣1⃣9⃣2⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 اعتصاب در دانشگاه شهید بهشتی

دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی در اعتراض به فضای امنیتی و حمله غیرقانونی کارمندان حراست به دانشجویان و کلاس درس در تاریخ ۳۰آبان ۱۴۰۲ با عدم حضور و تحریم کلاسها اقدام به تجمع کردند.

#سرکوب_فراگیر
#اعتراضات_دانشجویی
#دانشگاه_شهید‌بهشتی

5⃣1⃣9⃣3⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 اعتصاب در دانشگاه شهید بهشتی

در پی حمله نیروهای حراست به داخل کلاس درس دانشکده روانشناسی، دانشجویان این دانشگاه با صدور بیانیه‌ای اقدام به تحریم کلاسها کردند


خبر کوتاه بود: در اقدامی غیرمنتظره امروز ۲۹ آبان ماه تعدادی از نیروهای حراست فیزیکی دانشگاه به کتابخانه و داخل کلاس‌های درس دانشکده روانشناسی حمله کرده و زمانی که استاد مشغول تدریس بوده کارت دانشجویان دخترانی که مقنعه از سرشان افتاده بود را ضبط کردند

ما دانشجویان دانشکده روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی، امروز شاهد یکی از زشت‌ترین روز های دوره تحصیل خود بودیم. امروز، 29ام  آبان ماه، دانشکده روانشناسی مورد هجوم نیرو های حراست و افراد بی نام و نشانی قرار گرفت که صورت های خود را پوشانده بودند و هیچ مدرک شناسایی دال بر استخدام از سوی نهاد حراست به همراه نداشتند.

ما دانشجویان دانشکده روانشناسی باور داریم که این اقدامات به تعطیلی فضای آموزشی و پژوهشی دانشکده منجر خواهد شد و همچنین بدیهی ترین حقوق، از جمله حق امنیت دانشجویان را به خطر اندخته و به کاهش درک و تعامل میان دین باوران و سایر اعضای جامعه دانشگاهی می انجامد.  این اقدامات تنها به سود متعصبین و سودجویانی است که در پوشش دین،  تنها به قدرت نمایی و ارضای اهداف دیگرآزارانه خود مشغولند.

همه‌ی دانشجویان مسئولند تا در برابر چنین زخمی با یکدیگر همدلی نشان دهند و متحد شوند. در این راستا، نویسندگان متن پیش رو، از تمامی دانشجویان دانشکده روانشناسی درخواست دارند تا برای نشان دادن همبستگی و وحدت مقابل این دست اقدامات و حفظ حرمت فضای آموزشی دانشکده، روز های سه شنبه و چهارشنبه این هفته، کلاس های درسی خود را تحریم کرده و دست به اعتصاب بزنند.


#سرکوب_فراگیر
#اعتراضات_دانشجویی
#دانشگاه_شهید‌بهشتی

5⃣1⃣9⃣3⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 بیانیه پایان اعتصاب دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی


به زنان مترقی، آزادی‌خواه و زحمت‌کش

تشکیلات زنان گیلان سال‌ها پیش در پیامی که به‌ مناسبت گردهمایی این تشکیلات منتشر کرد، کلیه‌ی بانوان را «مترقی، آزادی‌خواه و زحمتکش» خطاب کرده بود.
از همان نسل‌های دور که زنان گیلان با روحانیون واپس‌گرا که ضد تحصیل زنان و مشارکت آزادانه‌ی آنان بودند، مبارزه می‌کردند؛ ما یاد گرفتیم: «بیداری و سرافرازی ملت ایران بدون شرکت زنان در رستاخیز آزادی‌خواهانه‌ی کشور امکان‌پذیر نیست.»
نسل به نسل مبارزه با پرده‌ی ننگین خرافات که دستیابی زن ایرانی به حقوق سیاسی، اجتماعی و اقتصادی برابر با مردان را برای آن‌ها دشوار میکرد، ادامه یافت. امروز وقتی ما مشغول کسب علم در مکان‌هایی هستیم که سال‌های دور زنان از راه مبارزه توانستند به آنجا راه پیدا کنند، افراطی‌های اسلام‌گرا که هرچیزی اعم از زندگی را فدایِ فضیلت اسلامی می‌کنند، زن بودن را دستاویزی برای حمله به کلاس‌های درس‌مان قرار می‌دهند. گویی تنها وظیفه آنان نادیده گرفتن بدنِ واقعی است که از روح و روان جامعه بیرون آمده باشد.
وقتی به بهانه زن بودن در کلاس درس اشک‌مان جاری میشود، تلاش می‌کنیم تا به تقلید از شیوه‌ی مبارزان نسل‌های قبلی، همان چیزی را نشان دهیم که از متن جامعه بیرون آمده؛ بدنی که از حالت انقیاد خارج شده است. بله؛ ما عهد به بیدار کردن زنِ ایرانی بسته‌ایم.
زمانی که حکومتِ تمامیت‌خواه به دشمنی با زنانگی می‌پردازد، زنانِ آزادی‌خواه از عوامل تیره روز‌ی‌شان پرده برمی‌دارند و با زبانِ جدیدی که برای بدن‌های بی‌حجابشان خلق کرده‌اند؛ آن روز خفت‌بار را به یاد همه‌ی کسانی که جویای کسب علم هستند، می‌اندازند. همان روزی که اشک‌هایشان فقط به دلیل نادیده گرفتن تنانگی و چند تار مو جاری شد: «آن روز خفت‌بارترین روز دانشکده روانشناسی بهشتی بود. قیافه بهت‌زده اساتیدمان و صدای گریه‌ی دانشجویان دختر هیچ‌وقت از ذهنم پاک نخواهد شد.»
آن خاطره‌ی تلخ‌ که برای همیشه در ذهنمان نقش می‌بندد، برای همه تکرار می‌کنیم: «بدون اجازه استاد وارد کلاس شدند و کارتِ دانشجویی هرکسی که حجاب نداشت یا به‌جای مقنعه شال داشت را ضبط کردند.»
ما همان روزی را به یادِ همه خواهیم آورد که دانشجویی با دستانِ مبارز اما خسته از ترس تعلیق و تبعید با سکوتش فریاد زد: «جای حراست در کلاس درس نیست.»
همراهیِ هم‌دوره‌ای‌هایِ «شریف»‌مان با رنجِ همگانی زنان را با افتخار به یاد خواهیم آورد اما چیزی از تلخ بودن روایت‌ها درباره‌ی تنِ فرسوده شده‌ی دانشگاه کم نمی‌کند: «اتفاقی که در دانشگاه رخ داد، آژیری برای فرار از مرز بود.»
وقتی دشمنانِ زنان راهِ خودشان را به محل تحصیل‌مان باز کرده‌ و با ذهنِ فراموش‌کارشان از ما می‌پرسند: «مگر شما اصلا در تجمعاتتان مطالبه‌ای داشتید؟»
به آن‌ها یادآوری می‌کنیم که دانشجو یک وظیفه مدنی در قبال خود و جامعه‌ای که زنان بخش مهمی از آن هستند، دارند. به‌واسطه همین وظیفه و برای نشان دادنِ مطالبه‌مان دو روز کلاس‌های درس را تحریم کردیم تا شاید کسی بالاخره در خیابان یا دانشگاه بخواهد باور کند که ما و بدن‌هایمان همان واقعیت امروزِ ایران هستیم.
درنهایت اگرچه رنجِ همگانی به‌قوت خود باقی است و همچنان روح‌مان را می‌‌خراشد اما اگر باز هم از این دست رفتارهای خصمانه و طردگرایانه را نسبت به خود و دیگر رفقایمان در محیط دانشگاه ببینیم با وجود دلِ افسرده‌ و جسم خسته‌مان دوباره به جنب و جوش درخواهیم آمد و بار دیگر در برابر این حرکات متحجر دست به تحصن و اعتصاب می‌زنیم.
باری با بیت شعری از محمد جودی که در مجله‌ی «پیک سعادت نسوان» به چاپ رسیده، چنین خاطرنشان می‌کنیم و به اعتصاب‌مان پایان می‌دهیم:

روزی آخر شام شوم غم به پایان می‌رسد
نوبت آسایش و اقبال نسوان می‌رسد

#اعتصاب_دانشجویی
#دانشگاه_شهید‌بهشتی

5⃣1⃣9⃣4⃣
🆔 @senfi_uni_iran

🔴 ادامه پرونده سازی امنیتی برای دانشجویان

#آرمیتا_پاویر دانشجوی زیست سلولی مولکولی دانشگاه مدنی آذربایجان برای برگزاری جلسه دادگاه به اتهام تبلیغ علیه نظام در تاریخ ۱۲ آذر ۱۴۰۲ به دادگاه احضار شده است.

این دانشجو که هم اکنون در زندان تبریز بازداشت است از تاریخ ۱۵ آبان ۱۴۰۲ در اعتراض به وضعیت بد خود در زندان دست به اعتصاب غذا زده است و طبق گزارشهای رسیده حال جسمی ایشان مساعد نیست بطوری هفته گذشته مسئولین زندان مجبور به انتقال ایشان به بیمارستان شده‌اند.

بدینوسیله مجددا تاکید میکنیم که مسئولیت حفظ جان و سلامت آرمیتا پاویر و تمامی زندانیان برعهده سازمان زندانهای جمهوری اسلامی است و باید در ساحت افکار عمومی پاسخگوی آسیبهای تحمیل شده به ایشان باشند.

#سرکوب_دانشجویان
#دانشگاه_شهیدمدنی


5⃣1⃣9⃣8⃣
🆔 @senfi_uni_iran