–Bu yerni unchalik ham muqaddas joy deb atamagan bo'lardim,-darrov gapni bo'ldi Stiven.
–Sen uchun shunday, azizim. Shunchaki biroz dangasaman, xolos. Tozalashni yoqtirmayman. Xullas mavzuga qaytsak, nega bu yer muqaddas ibodatxona deyilishini bilasizlarmi? Bizning olam qanday paydo bo'lganini-chi? Bilmasangiz aytib o'tay:
Dunyoda hamma narsaning o'z qarama-qarshi jufti bor. Osmon va yer, oy va quyosh, olov va suv, yorug'lik va zulmat, hayot va o'lim...
Qadim-qadim zamonlarda Zulmat va Yorug'lik bo'lgan ekan. Yorug'lik yangi hayot va insonlarni yaratibdi, Zulmat esa o'lim va bo'shliqni. Yorug'lik quyoshni yaratibdi, Zulmat esa oy va sovuqlikni. Yorug'lik ham Zulmat ham insonlar hayoti uchun birdek kerakli vazifani bajarishardi. Ammo insonlar faqat Yorug'likka ergashishibdi. Ular abadiy hayotni, issiqlik va shodlikni xohlashibdi. Zulmatning esa bundan jahli chiqibdi va Yorug'likka hasad bilan qarashni boshlabdi. Axir o'zingiz o'ylab ko'ring, agar o'lim tushunchasi bo'lmaganida, olamdagi tarozi pallasini teng tutib bo'larmidi? Hamma birday shodon va abadiy yashayverganda, hayotdan ma'no qolishi mumkinmi? Zulmat bu adolatsizlikka jim qarab turolmay, Yorug'lik va unga ergashganlarga qarshi urush e'lon qilibdi. Bu urush haligacha davom etib keladi. Merlin va Morgana, Artur va Mordred, Kamelot qiroli Uoter va Dematsiya qirolichasi Yekaterina misolida... Bu zanjir hech qachon uzilmaydi. Toki Zulmat va Yorug'lik kelishib olmagunicha. Siz ayni damda zulmat ibodatxonasidasiz. Yorug'lik ibodatxonasi Kamelotda joylashgan, u yerdagi rohiba menga o'xshagan ochiqko'ngil emas.
–Bu yerdaligimizdan maqsad nima?-so'radi Devid,–Agar qirolicha Yekaterinaga va'da bergan bo'lsangiz, nega bizni ortga qaytarib yubormayapsiz?
–Men kelajakni biroz bashorat qila olishim, afsun ko'rsatishim, arvohlar bilan suhbat qurishim va kutilmaganda baqirib qo'rqitib yuborishim mumkin, lekin sizlarni olamingizga qaytarib yuborish qo'limdan kelmaydi. Shunchaki yo'l ko'rsatib yuborishim mumkin.
–N-nimaga yo'l ko'rsatasiz...?-duduqlanib so'radi Linda.
–Qobiliyatingizni boshqarish hamda to'rtinchingizni topishga. Yoki xohlamaysizlarmi? Bemalol aytavering, istasangiz, shu yerda qachondir o'rgimchak chaqib, og'zingizdan ko'pigingiz chiqib o'lmaguncha yashashingiz mumkin. Ketinglar deb majburlamayapman.
–To'rtinchimiz...Uni topa olamizmi?
–Klaudni aytyapsizlarmi?-kulib qo'ydi Pandora,–Ismini qanday bilganimni so'ramang, bashorat qila olishimni aytib o'tdim. Orangizdan unga eng yaqin bo'lgan odam menimcha Stiven, to'g'rimi? Ko'zlaring aytib turibdi. Ularga qarab yana nimani o'qiganimni bilasanmi? Vaqti kelganida og'ir tanlov qilishingga to'g'ri keladi. Bu aynan do'sting Klaud bilan bog'liq. Uning qayerdaligiga kelsak...
–Kamelotdami?-taxmin qildi Stiven.
–Xuddi shunday. Boshqa tayinli narsa ayta olmayman. Ammo tez orada u bilan yuzma-yuz ko'rishasizlar.
–Ser Bruford nima bo'ldi?-aralashdi Devid,–Nega uni ham ibodatxonaga olib kelmadingiz?
–Nega endi olib kelishim kerak? Yekaterinaning xatida bu haqida hech narsa qayd etilmagan, demak majburiyatim doirasidan tashqarida. Uni allaqachon Yekaterinaning o'limida ayblab qamoqqa olishdi. Lekin sezyapman, qamoq ham, o'lim jazosi ham uni to'xtatib qololmaydi. U bilan yana ko'rishasizlar, ammo uchrashuvingiz havas qilarli darajada bo'ladi deb o'ylamayman. Axir sizlarga ham falsafiy tosh kerak-ku, shundaymi?
–Falsafiy tosh!-birdan yodga oldi Linda,–Yekaterina agar ajdar muhrlansa, toshni bizga topshirishi haqida aytgandi, ammo u o'ldi! Endi nima qilamiz? Toshni qayerdan topamiz?!
–Afsus, ko'rinishi juda yoqib qolgandi, lekin berishga majburman...-Pandora bo'yniga ilingan yarim oy shaklli tilla zanjirni yechib, Lindaga tutqazdi,–Qirolicha Yekaterinaning eng so'nggi sovg'asi. Adashmasam buni uning bo'ynida ham ko'rgansizlar, shundaymi? Yuzingizda paydo bo'lgan qiyofa menga yoqmayapti, nega menga bunday qarayapsizlar? Ha, uning jasadidan bezbetlarcha zanjirni yechib oldim, agar shunday qilmaganimda, falsafiy toshga bo'lgan ilk kalitni qayerdan topardinglar?
–Sen uchun shunday, azizim. Shunchaki biroz dangasaman, xolos. Tozalashni yoqtirmayman. Xullas mavzuga qaytsak, nega bu yer muqaddas ibodatxona deyilishini bilasizlarmi? Bizning olam qanday paydo bo'lganini-chi? Bilmasangiz aytib o'tay:
Dunyoda hamma narsaning o'z qarama-qarshi jufti bor. Osmon va yer, oy va quyosh, olov va suv, yorug'lik va zulmat, hayot va o'lim...
Qadim-qadim zamonlarda Zulmat va Yorug'lik bo'lgan ekan. Yorug'lik yangi hayot va insonlarni yaratibdi, Zulmat esa o'lim va bo'shliqni. Yorug'lik quyoshni yaratibdi, Zulmat esa oy va sovuqlikni. Yorug'lik ham Zulmat ham insonlar hayoti uchun birdek kerakli vazifani bajarishardi. Ammo insonlar faqat Yorug'likka ergashishibdi. Ular abadiy hayotni, issiqlik va shodlikni xohlashibdi. Zulmatning esa bundan jahli chiqibdi va Yorug'likka hasad bilan qarashni boshlabdi. Axir o'zingiz o'ylab ko'ring, agar o'lim tushunchasi bo'lmaganida, olamdagi tarozi pallasini teng tutib bo'larmidi? Hamma birday shodon va abadiy yashayverganda, hayotdan ma'no qolishi mumkinmi? Zulmat bu adolatsizlikka jim qarab turolmay, Yorug'lik va unga ergashganlarga qarshi urush e'lon qilibdi. Bu urush haligacha davom etib keladi. Merlin va Morgana, Artur va Mordred, Kamelot qiroli Uoter va Dematsiya qirolichasi Yekaterina misolida... Bu zanjir hech qachon uzilmaydi. Toki Zulmat va Yorug'lik kelishib olmagunicha. Siz ayni damda zulmat ibodatxonasidasiz. Yorug'lik ibodatxonasi Kamelotda joylashgan, u yerdagi rohiba menga o'xshagan ochiqko'ngil emas.
–Bu yerdaligimizdan maqsad nima?-so'radi Devid,–Agar qirolicha Yekaterinaga va'da bergan bo'lsangiz, nega bizni ortga qaytarib yubormayapsiz?
–Men kelajakni biroz bashorat qila olishim, afsun ko'rsatishim, arvohlar bilan suhbat qurishim va kutilmaganda baqirib qo'rqitib yuborishim mumkin, lekin sizlarni olamingizga qaytarib yuborish qo'limdan kelmaydi. Shunchaki yo'l ko'rsatib yuborishim mumkin.
–N-nimaga yo'l ko'rsatasiz...?-duduqlanib so'radi Linda.
–Qobiliyatingizni boshqarish hamda to'rtinchingizni topishga. Yoki xohlamaysizlarmi? Bemalol aytavering, istasangiz, shu yerda qachondir o'rgimchak chaqib, og'zingizdan ko'pigingiz chiqib o'lmaguncha yashashingiz mumkin. Ketinglar deb majburlamayapman.
–To'rtinchimiz...Uni topa olamizmi?
–Klaudni aytyapsizlarmi?-kulib qo'ydi Pandora,–Ismini qanday bilganimni so'ramang, bashorat qila olishimni aytib o'tdim. Orangizdan unga eng yaqin bo'lgan odam menimcha Stiven, to'g'rimi? Ko'zlaring aytib turibdi. Ularga qarab yana nimani o'qiganimni bilasanmi? Vaqti kelganida og'ir tanlov qilishingga to'g'ri keladi. Bu aynan do'sting Klaud bilan bog'liq. Uning qayerdaligiga kelsak...
–Kamelotdami?-taxmin qildi Stiven.
–Xuddi shunday. Boshqa tayinli narsa ayta olmayman. Ammo tez orada u bilan yuzma-yuz ko'rishasizlar.
–Ser Bruford nima bo'ldi?-aralashdi Devid,–Nega uni ham ibodatxonaga olib kelmadingiz?
–Nega endi olib kelishim kerak? Yekaterinaning xatida bu haqida hech narsa qayd etilmagan, demak majburiyatim doirasidan tashqarida. Uni allaqachon Yekaterinaning o'limida ayblab qamoqqa olishdi. Lekin sezyapman, qamoq ham, o'lim jazosi ham uni to'xtatib qololmaydi. U bilan yana ko'rishasizlar, ammo uchrashuvingiz havas qilarli darajada bo'ladi deb o'ylamayman. Axir sizlarga ham falsafiy tosh kerak-ku, shundaymi?
–Falsafiy tosh!-birdan yodga oldi Linda,–Yekaterina agar ajdar muhrlansa, toshni bizga topshirishi haqida aytgandi, ammo u o'ldi! Endi nima qilamiz? Toshni qayerdan topamiz?!
–Afsus, ko'rinishi juda yoqib qolgandi, lekin berishga majburman...-Pandora bo'yniga ilingan yarim oy shaklli tilla zanjirni yechib, Lindaga tutqazdi,–Qirolicha Yekaterinaning eng so'nggi sovg'asi. Adashmasam buni uning bo'ynida ham ko'rgansizlar, shundaymi? Yuzingizda paydo bo'lgan qiyofa menga yoqmayapti, nega menga bunday qarayapsizlar? Ha, uning jasadidan bezbetlarcha zanjirni yechib oldim, agar shunday qilmaganimda, falsafiy toshga bo'lgan ilk kalitni qayerdan topardinglar?
Xullas bashoratim aldamayotgan bo'lsa, zanjirni to'rtinchi do'stingizga topshirishingiz kerak. Aynan u ikkinchi kalitni topa oladi.
–Klaudgami? Axir uning qayerdaligini hatto bilmaymiz ham! Kamelotning aynan qayerida? Nima qilyapti? Kim bilan?
–Taqdirning o'zi sizlarni uchrashtiradi. Buyog'idan xavotirlanma, azizam. Lekin sizlarni osonlikcha qo'yib yuboradigan ahmoq yo'q. Hali mashq qilishingiz kerak. Sizlarga o'z qudratingizni qanday bo'ysundirishni o'rgataman.
–Bashoratlaringiz doim rost chiqqanmi?-so'radi Devid issiq choydan ho'plab.
–Bir marta adashganim esimda. Kamelotlik yorug'lik ibodatxonasi rohibasi tushlikka nima yeyishini bashorat qilishimni so'ragandi. Bashoratga ko'ra tuxum istemol qilishi kerak edi, ammo tovuq go'shti yedi. U ataylab bashoratni o'zgartirib yuborgan deyishingiz mumkin, lekin bu imkonsiz. Bashorat hech qachon o'zgarmasligi kerak. Unda nega u tuxum o'rniga tovuq yegan deb so'rashingiz tabiiy, buni o'zim ham bilmayman, vaqti kelsa, taqdir sizlarni u bilan ham uchrashtirsa, o'zidan so'rab olasiz. Aytgancha, rohibalar o'z taqdirini bashorat qila olishmaydi. Qaniydi o'z kelajagimni ko'ra olganimda... O, cho'ntagimda kalamush dumi bor ekan. Yeysizlarmi, juda mazali, o'zim tuzlaganman.
–Nahotki bu g'orda kalamushlardan boshqa yeydigan hech narsa bo'lmasa?!-baqirib yubordi Linda,–Agar shunday bo'lsa, bu yerda bir daqiqa ham qolmayman!
–Un, jo'xori, sabzavotlar-ku bor...Lekin ovqat pishirishni bilmayman. Qolaversa, men oddiy odam emasligimni tushunib bo'lgandirsiz? Men arvohman. Lekin oddiy arvoh emas, Zulmat va Yorug'lik tomonidan birgalikda yaratilgan uch ruhdan biri. Ikkinchisi Kamelotda, ismi Avalon, o'sha yorug'lik ibodatxonasidagi hamkasbim. Uchinchisining ismi esa Morgauza. Merlin va Morgana urushiga sababchi bo'lgan la'nati kalamushdan battar qari tullak. Uni ko'rmaganimga ancha bo'ldi. Mayli, ko'p gapirib yubordim, bugunchalik dam oling. Ertadan juda og'ir darslar boshlanadi...
#Elen
–Klaudgami? Axir uning qayerdaligini hatto bilmaymiz ham! Kamelotning aynan qayerida? Nima qilyapti? Kim bilan?
–Taqdirning o'zi sizlarni uchrashtiradi. Buyog'idan xavotirlanma, azizam. Lekin sizlarni osonlikcha qo'yib yuboradigan ahmoq yo'q. Hali mashq qilishingiz kerak. Sizlarga o'z qudratingizni qanday bo'ysundirishni o'rgataman.
–Bashoratlaringiz doim rost chiqqanmi?-so'radi Devid issiq choydan ho'plab.
–Bir marta adashganim esimda. Kamelotlik yorug'lik ibodatxonasi rohibasi tushlikka nima yeyishini bashorat qilishimni so'ragandi. Bashoratga ko'ra tuxum istemol qilishi kerak edi, ammo tovuq go'shti yedi. U ataylab bashoratni o'zgartirib yuborgan deyishingiz mumkin, lekin bu imkonsiz. Bashorat hech qachon o'zgarmasligi kerak. Unda nega u tuxum o'rniga tovuq yegan deb so'rashingiz tabiiy, buni o'zim ham bilmayman, vaqti kelsa, taqdir sizlarni u bilan ham uchrashtirsa, o'zidan so'rab olasiz. Aytgancha, rohibalar o'z taqdirini bashorat qila olishmaydi. Qaniydi o'z kelajagimni ko'ra olganimda... O, cho'ntagimda kalamush dumi bor ekan. Yeysizlarmi, juda mazali, o'zim tuzlaganman.
–Nahotki bu g'orda kalamushlardan boshqa yeydigan hech narsa bo'lmasa?!-baqirib yubordi Linda,–Agar shunday bo'lsa, bu yerda bir daqiqa ham qolmayman!
–Un, jo'xori, sabzavotlar-ku bor...Lekin ovqat pishirishni bilmayman. Qolaversa, men oddiy odam emasligimni tushunib bo'lgandirsiz? Men arvohman. Lekin oddiy arvoh emas, Zulmat va Yorug'lik tomonidan birgalikda yaratilgan uch ruhdan biri. Ikkinchisi Kamelotda, ismi Avalon, o'sha yorug'lik ibodatxonasidagi hamkasbim. Uchinchisining ismi esa Morgauza. Merlin va Morgana urushiga sababchi bo'lgan la'nati kalamushdan battar qari tullak. Uni ko'rmaganimga ancha bo'ldi. Mayli, ko'p gapirib yubordim, bugunchalik dam oling. Ertadan juda og'ir darslar boshlanadi...
#Elen
Avalon va Pandora haqida:
Pandora asosan omadsizlik va baxtsizlik ilohasi sifatida qarab kelingan. Ko'p manbalarda qonxo'r vampir, yana ba'zi manbalarda tasodifiy o'limlarga sababchi bo'luvchi yovuz ruh sifatida uchraydi. "Pandora qutisi" (Ящик Пандоры") degan atamaga hech duch kelganmisiz? Qo'pol qilib aytganda, bizda "jin chalibdimi" deb hazillashishsa, g'arb davlatlarida Pandora qutisini topib olibdimi deb kinoya qilishadi. Bu o'ta ketgan omadsizlik yoki aqldan ozish bilan bog'liq.
Avalon esa o'sha mashhur Avalon ko'li nomidan olingan. Avalon ko'lida suv parisi bo'lib, ko'l tubidagi Ekskalibur qilichini yovuz ruhlardan qo'riqlaydi. U haqidagi batafsil ma'lumotlarni keyingi qismlarda berib o'taman
Pandora asosan omadsizlik va baxtsizlik ilohasi sifatida qarab kelingan. Ko'p manbalarda qonxo'r vampir, yana ba'zi manbalarda tasodifiy o'limlarga sababchi bo'luvchi yovuz ruh sifatida uchraydi. "Pandora qutisi" (Ящик Пандоры") degan atamaga hech duch kelganmisiz? Qo'pol qilib aytganda, bizda "jin chalibdimi" deb hazillashishsa, g'arb davlatlarida Pandora qutisini topib olibdimi deb kinoya qilishadi. Bu o'ta ketgan omadsizlik yoki aqldan ozish bilan bog'liq.
Avalon esa o'sha mashhur Avalon ko'li nomidan olingan. Avalon ko'lida suv parisi bo'lib, ko'l tubidagi Ekskalibur qilichini yovuz ruhlardan qo'riqlaydi. U haqidagi batafsil ma'lumotlarni keyingi qismlarda berib o'taman
#Yetti_qiz_yetti_taqdir
Soat 17:00
Barnoxonim asabiylashganidan xonasini ag‘dar- to‘ntar qildi. Xonaga o‘rnatgan kameralarini ham tekshirdi. Ulardan so‘ng xonaga hech kim kirmagan.
- Mehmed!!! - baqirdi Barnoxonim
- ha? - deb Mehmedbey qo‘lida qaynoq kofeni ko‘tarib chiqdi
- daftar qani? - deb uni yoqasiga yopishdi.
- q-qanaqa daftar? - dedi hech narsaga tushinmay Mehmedbey
- o‘zingni go‘llikka solma Mehmed! Sen olgansan!! Topasan! Senga yarim soat vaqt yo daftarni topasan yoki seni o‘ldiraman - deb Barnoxonim Mehmedbeyning qo‘lidagi kofeni shartta tortib olib Mehmedbeyning yuziga sepib yubordi.
Mehmedbey og‘riqdan yerga o‘tirib qoldi. Barnoxonim esa shahdam qadamlar bilan xonadan chiqib ketdi.
* * * * * * * * * *
Bu vaqtda qizlar Marinaning xonasida to‘planib Marhaboning qo‘lidagi daftarga qarab o‘tirishardi.
- ishqilib.. arziguli narsa topgan bo‘laylik da - dedi Dinora daftarga bepisand boqib
- Dinoshginam bu oddiy daftar emas.. shaxsan Barnoxonimning kundaligi.. albatta arziguli narsasi bor - dedi Marhabo kundalikni mahkam ushlab
- ba‘zilar esa kundaligim kimnidir qo‘liga tushsa uyalib qolmay deb o‘zidan to‘qib narsalar yozishadi - dedi Sevara
- tezroq ochib o‘qisangchi hozir yigitlar uyg‘onib qolishadi - deb Marhaboni shoshiltirdi Malika.
- undan ko‘ra erim uyg‘onadi deb qo‘yaqol - deb unga tegishdi Marina
Qolganlar miriqib kuldi, Malika esa labini burib oldi.
- senlarga toza ermak bo‘ldim a?! - dedi arazlab
- arazlama Malika. Hozir o‘qishni boshlayman. - deb Marhabo o‘qishni boshladi..
,, Vaxshiy bo‘lib tug‘ilmaysan, vaxshiy bo‘lib yashashga majbur bo‘lasan.
Men Barnoxonim Ofatguli.. hm. O‘zligini unitgan qiz bu olamda 30 yil yashabman. Ammo men taslim bo‘lmayman. Bu hayot mendan tortib olgan narsalarini qaytarmagunimcha taslim bo‘lmayman.
Menda bolalik bo‘lmagan..
Bolalik..
Bolalikdan qolgan xotira...
Mendagi xotira ota onamning jonsiz jasadiyu bizni o‘g‘irlab ketgan yuzi chandiqli o‘g‘ri....
Bizni...
Ha men va singlimni...
Singlimni ismini eslolmayman. Yodimda qolgani uni bo‘ynida jajji yurakcha shaklidagi nori bor edi.
U hali go‘dak edi. Endigina 1 yoshga kirgandi. Men esa 10 yoshga.. 10 yoshimgacha ko‘chaga chiqmasdim. Ota onam bunga yo‘l qo‘ymagan. Biz boy edik. Qo‘sha qo‘sha mashina, pul.. va ziyofatlar..
Ammo men go‘yoki asiradek ko‘chaga chiqolmasdim. Menga kerakli narsalar bir og‘iz gapim bilan uyda paydo bo‘lardi.
Ammo...
Ammo o‘sha baxtsiz kun.. balki o‘sha baxtsiz kunga ham men sabab bo‘lgandir..
Boshimga tushgan ko‘rguliklardan so‘ng o‘z o‘zimga so‘z berdim..
Men hammasini qaytarib olaman.
Boylik, kuch-qudrat va hokimyat.. men bularning bariga erishdim.. faqat
Faqat mening jajji singlimdan boshqa hamma narsani qaytarib oldim... "
12.06.2021 yil
- ohho sanasiga qaraganda bu kundalik 1 haftacha avval tutilgan.. ammo nimaga?.. - dedi Malika o‘ylanib
- menimcha u o‘lim soatlari yaqinlashayotganini sezgan ko‘rinadi - dedi Dinoraning ko‘zlari nafratdan alangalanib..
- uning singlisi bo‘lgan ekan. Uni qidiryapti, bunga tushindim.. lekin bizdan nima istaydi? - dedi Marina
- davomini o‘qigin - dedi Sevara Marhaboga
Soat 17:00
Barnoxonim asabiylashganidan xonasini ag‘dar- to‘ntar qildi. Xonaga o‘rnatgan kameralarini ham tekshirdi. Ulardan so‘ng xonaga hech kim kirmagan.
- Mehmed!!! - baqirdi Barnoxonim
- ha? - deb Mehmedbey qo‘lida qaynoq kofeni ko‘tarib chiqdi
- daftar qani? - deb uni yoqasiga yopishdi.
- q-qanaqa daftar? - dedi hech narsaga tushinmay Mehmedbey
- o‘zingni go‘llikka solma Mehmed! Sen olgansan!! Topasan! Senga yarim soat vaqt yo daftarni topasan yoki seni o‘ldiraman - deb Barnoxonim Mehmedbeyning qo‘lidagi kofeni shartta tortib olib Mehmedbeyning yuziga sepib yubordi.
Mehmedbey og‘riqdan yerga o‘tirib qoldi. Barnoxonim esa shahdam qadamlar bilan xonadan chiqib ketdi.
* * * * * * * * * *
Bu vaqtda qizlar Marinaning xonasida to‘planib Marhaboning qo‘lidagi daftarga qarab o‘tirishardi.
- ishqilib.. arziguli narsa topgan bo‘laylik da - dedi Dinora daftarga bepisand boqib
- Dinoshginam bu oddiy daftar emas.. shaxsan Barnoxonimning kundaligi.. albatta arziguli narsasi bor - dedi Marhabo kundalikni mahkam ushlab
- ba‘zilar esa kundaligim kimnidir qo‘liga tushsa uyalib qolmay deb o‘zidan to‘qib narsalar yozishadi - dedi Sevara
- tezroq ochib o‘qisangchi hozir yigitlar uyg‘onib qolishadi - deb Marhaboni shoshiltirdi Malika.
- undan ko‘ra erim uyg‘onadi deb qo‘yaqol - deb unga tegishdi Marina
Qolganlar miriqib kuldi, Malika esa labini burib oldi.
- senlarga toza ermak bo‘ldim a?! - dedi arazlab
- arazlama Malika. Hozir o‘qishni boshlayman. - deb Marhabo o‘qishni boshladi..
,, Vaxshiy bo‘lib tug‘ilmaysan, vaxshiy bo‘lib yashashga majbur bo‘lasan.
Men Barnoxonim Ofatguli.. hm. O‘zligini unitgan qiz bu olamda 30 yil yashabman. Ammo men taslim bo‘lmayman. Bu hayot mendan tortib olgan narsalarini qaytarmagunimcha taslim bo‘lmayman.
Menda bolalik bo‘lmagan..
Bolalik..
Bolalikdan qolgan xotira...
Mendagi xotira ota onamning jonsiz jasadiyu bizni o‘g‘irlab ketgan yuzi chandiqli o‘g‘ri....
Bizni...
Ha men va singlimni...
Singlimni ismini eslolmayman. Yodimda qolgani uni bo‘ynida jajji yurakcha shaklidagi nori bor edi.
U hali go‘dak edi. Endigina 1 yoshga kirgandi. Men esa 10 yoshga.. 10 yoshimgacha ko‘chaga chiqmasdim. Ota onam bunga yo‘l qo‘ymagan. Biz boy edik. Qo‘sha qo‘sha mashina, pul.. va ziyofatlar..
Ammo men go‘yoki asiradek ko‘chaga chiqolmasdim. Menga kerakli narsalar bir og‘iz gapim bilan uyda paydo bo‘lardi.
Ammo...
Ammo o‘sha baxtsiz kun.. balki o‘sha baxtsiz kunga ham men sabab bo‘lgandir..
Boshimga tushgan ko‘rguliklardan so‘ng o‘z o‘zimga so‘z berdim..
Men hammasini qaytarib olaman.
Boylik, kuch-qudrat va hokimyat.. men bularning bariga erishdim.. faqat
Faqat mening jajji singlimdan boshqa hamma narsani qaytarib oldim... "
12.06.2021 yil
- ohho sanasiga qaraganda bu kundalik 1 haftacha avval tutilgan.. ammo nimaga?.. - dedi Malika o‘ylanib
- menimcha u o‘lim soatlari yaqinlashayotganini sezgan ko‘rinadi - dedi Dinoraning ko‘zlari nafratdan alangalanib..
- uning singlisi bo‘lgan ekan. Uni qidiryapti, bunga tushindim.. lekin bizdan nima istaydi? - dedi Marina
- davomini o‘qigin - dedi Sevara Marhaboga
#Yetti_qiz_yetti_taqdir
- o‘g‘lim mazam bo‘lmayapti.. - dedi orqa o‘rindiqda o‘tirgan ayol
- hozir oyijon hozir. Kasalxonaga oz qoldi - dedi mashinani tezligini oshirib Mustafo.
Ular kasalxonaga yetib kelishdi.
Mustafoning oyisi Sohiba xolani kardiologiya bo‘limiga olib kirib ketishdi.
Mustafo uyoqdan buyoqqa asabiy yurardi.
Albattada! Marjona g‘oyib bo‘ldi. Boshqa qizlarni raqami yo‘q. Mardon Sherzod va Olim bilan ham bog‘lana olmayapti. Jafar bilan oralari yaxshi emas. Oyisini yana yurak huruji tutib qoldi.
Aslini olganda Mustafo oyisi tanlagan qizni ko‘rish uchun Toshkentga ketishayotgandi.
Qizgina Toshkentda o‘qirmish...
Yo‘l bo‘yi Sohiba xola qizni og‘zidan bol tomib maqtab ketardi.
Faqat ismini aytmadi.
Buni Mustafo ham so‘ramadi. Unga qizig‘i yo‘q edi. Hozir uchrashuvga boradi. Qizga sevgan qizi borligini aytadi va hammasi tamom. Baribir Marjonadan voz kechmaydi.
- u qizni shaxsi aniqlandi doktor - dedi doktor bilan hamshira Mustafoni oldidan o‘tishar ekan
- xo‘sh shaxsi aniqlangan bo‘lsa kim ekan? - dedi doktor
- Marjona Sadriddinova Samarqandlik ekan. Bu yerda Milliy universitetda 2-kurs talabasi. - dedi hamshira qo‘lidagi qog‘ozga qarab.
- kechirasiz!!! - deb Mustafo ularni to‘xtatdi.
- xizmat yigitcha?.. - doktor bir qoshini ko‘tarib
- Marjona Sadriddinova.. uni rasmi bormi? - dedi Mustafo.. uning yurak urishi tezlashib borayotgandi..
Hamshira unga qog‘ozni uzatdi..
Mustafoni yuragi endi to‘xtab qolay dedi..
Unga qarab beg‘ubor tabassum qilib turgan qiz.. 4 kun avval u telbalarcha sevib qolgan qiz edi.
- u qayerda? - deyarli baqirib yuboray dedi Mustafo...
- o‘zingiz kim bo‘lasiz bemorga - dedi doktor unga sinchkov boqarkan
- qaylig‘iman. Unashtirilganmiz - dedi Mustafo - uni ko‘rgani kelayotgandik..oyimni yurak huruji tutib qoldi.. - deb vaziyatni tushitirdi.
Doktor uni gaplariga ishondi shekkli uni Marjona yotgan xonaga olib kirdi.
- biz sizni so‘roq qilganimizni aybga buyurmang.. bu bemorni xavfsizligini ta‘minlashimiz kerak. Kecha uni joniga qasd bo‘lgan. Bir qiz kirgan deyishdi. - dedi doktor Marjonaga rahmi kelib qaradi..
- joniga qasd!!! U qachon uyg‘onadi? - dedi Mustafo Marjonadan ko‘z uzmay
- bilmaymiz. Bemorni o‘zi uyg‘onishni istamayapti. Bu yerda 10 daqiqa bo‘lishingiz mumkin . - deb doktor ularni yolg‘iz tashlab chiqib ketdi
Mustafo asta Marjonaning yoniga borib o‘tirdi..
- salom qaysar qiz.. nega qochib ketding? Mendan qochishni oqibati shunaqa yomon bo‘ladi. Ko‘rdingmi? Baribir mendan qocha olmaysan. Taqdirni o‘zi bizni qayta uchrashtirmoqda.. men bu yerga onamni olib keldim. Tanishtirib ham qo‘yaman. Lekin avval sen uyg‘onishing kerak. Men yoningdaman - deb Mustafo qizni qo‘lidan ohista tutdi..
Marjonaning oyoqlari bel qismi va yuzini yarim qismi gipslangan bo‘lib, bu uning husniga dahl qilmasdi..
- mendan so‘ramay qochib, meni havotirga solganing uchun jazoyingni olishing kerak - deb Mustafo qizning nim pushti lablaridan ohista o‘pdi.
Marjonani kipriklari pirpirab asta ko‘zlarini ochdi .
- uyqudagi malikam uyg‘onib, kamtarin qulini shod edi - deb Mustafo qo‘li bilan Marjonani peshonasini ohista siladi..
Marjona unga bir muddat tikilib turib so‘radi:
- siz kimsiz??
- o‘g‘lim mazam bo‘lmayapti.. - dedi orqa o‘rindiqda o‘tirgan ayol
- hozir oyijon hozir. Kasalxonaga oz qoldi - dedi mashinani tezligini oshirib Mustafo.
Ular kasalxonaga yetib kelishdi.
Mustafoning oyisi Sohiba xolani kardiologiya bo‘limiga olib kirib ketishdi.
Mustafo uyoqdan buyoqqa asabiy yurardi.
Albattada! Marjona g‘oyib bo‘ldi. Boshqa qizlarni raqami yo‘q. Mardon Sherzod va Olim bilan ham bog‘lana olmayapti. Jafar bilan oralari yaxshi emas. Oyisini yana yurak huruji tutib qoldi.
Aslini olganda Mustafo oyisi tanlagan qizni ko‘rish uchun Toshkentga ketishayotgandi.
Qizgina Toshkentda o‘qirmish...
Yo‘l bo‘yi Sohiba xola qizni og‘zidan bol tomib maqtab ketardi.
Faqat ismini aytmadi.
Buni Mustafo ham so‘ramadi. Unga qizig‘i yo‘q edi. Hozir uchrashuvga boradi. Qizga sevgan qizi borligini aytadi va hammasi tamom. Baribir Marjonadan voz kechmaydi.
- u qizni shaxsi aniqlandi doktor - dedi doktor bilan hamshira Mustafoni oldidan o‘tishar ekan
- xo‘sh shaxsi aniqlangan bo‘lsa kim ekan? - dedi doktor
- Marjona Sadriddinova Samarqandlik ekan. Bu yerda Milliy universitetda 2-kurs talabasi. - dedi hamshira qo‘lidagi qog‘ozga qarab.
- kechirasiz!!! - deb Mustafo ularni to‘xtatdi.
- xizmat yigitcha?.. - doktor bir qoshini ko‘tarib
- Marjona Sadriddinova.. uni rasmi bormi? - dedi Mustafo.. uning yurak urishi tezlashib borayotgandi..
Hamshira unga qog‘ozni uzatdi..
Mustafoni yuragi endi to‘xtab qolay dedi..
Unga qarab beg‘ubor tabassum qilib turgan qiz.. 4 kun avval u telbalarcha sevib qolgan qiz edi.
- u qayerda? - deyarli baqirib yuboray dedi Mustafo...
- o‘zingiz kim bo‘lasiz bemorga - dedi doktor unga sinchkov boqarkan
- qaylig‘iman. Unashtirilganmiz - dedi Mustafo - uni ko‘rgani kelayotgandik..oyimni yurak huruji tutib qoldi.. - deb vaziyatni tushitirdi.
Doktor uni gaplariga ishondi shekkli uni Marjona yotgan xonaga olib kirdi.
- biz sizni so‘roq qilganimizni aybga buyurmang.. bu bemorni xavfsizligini ta‘minlashimiz kerak. Kecha uni joniga qasd bo‘lgan. Bir qiz kirgan deyishdi. - dedi doktor Marjonaga rahmi kelib qaradi..
- joniga qasd!!! U qachon uyg‘onadi? - dedi Mustafo Marjonadan ko‘z uzmay
- bilmaymiz. Bemorni o‘zi uyg‘onishni istamayapti. Bu yerda 10 daqiqa bo‘lishingiz mumkin . - deb doktor ularni yolg‘iz tashlab chiqib ketdi
Mustafo asta Marjonaning yoniga borib o‘tirdi..
- salom qaysar qiz.. nega qochib ketding? Mendan qochishni oqibati shunaqa yomon bo‘ladi. Ko‘rdingmi? Baribir mendan qocha olmaysan. Taqdirni o‘zi bizni qayta uchrashtirmoqda.. men bu yerga onamni olib keldim. Tanishtirib ham qo‘yaman. Lekin avval sen uyg‘onishing kerak. Men yoningdaman - deb Mustafo qizni qo‘lidan ohista tutdi..
Marjonaning oyoqlari bel qismi va yuzini yarim qismi gipslangan bo‘lib, bu uning husniga dahl qilmasdi..
- mendan so‘ramay qochib, meni havotirga solganing uchun jazoyingni olishing kerak - deb Mustafo qizning nim pushti lablaridan ohista o‘pdi.
Marjonani kipriklari pirpirab asta ko‘zlarini ochdi .
- uyqudagi malikam uyg‘onib, kamtarin qulini shod edi - deb Mustafo qo‘li bilan Marjonani peshonasini ohista siladi..
Marjona unga bir muddat tikilib turib so‘radi:
- siz kimsiz??
Forwarded from Ⲟʀⲍυⲩⲓⲙⲋⲁⲛ🕊 (🌸༻ 𝐎𝐫𝐳𝐮 ༺🌸)
#Jannatim
12-qism
Shunday chiroyli kunlarimizni birida bir hodisa bo'ldiyu hammasini keskin izidan chiqardi desam xato bo'lmaydi!.........
Har doimgidek Yusuf bilan bomdod namozini ado etganimizdan so'ng nonushta tayyorlashni boshladim. Ammo ko'nglim negadir notinch! Qandaydir g'alati!...
-Begim...-dedim sekin, hali oyijonim bilan dadajon kelmagan edi.
-Ha Feruzam
-Negadir ko'nglim g'ash... Huddi nimadir bo'ladegandek...
-In Sha Allah hammasi yaxshilikka Feruzam!...-u oldimga kelib peshonamdan o'pib qo'ydi.
-Be....-gapim so'ngiga yetmay ko'z oldim qorong'ulashib ketdi. So'ngi bor Yusufning havotirli yuzini ko'rdimu hushimdan ketdim...............
-Feruzam!...Uyg'on! Feruza!-uzoqdan Yusufning ovozi eshitildi. Istar-istamas ko'zlarimni ochdim. Xonamizda yotoqda yotardim qo'limda esa osma ulangan ekan.
-Suu..v!
-Hozir...-u ohistalik bilan menga suv ichirdi.-...O'zingizni qanday his qilyapsiz?
-Hammasi yaxshi... Menga nima bo'ldi?
-Doktir kamqonlikdan dedi.... endi uy ishlarini qilmaysiz... eski hizmatchimizni chaqirdim! Hayhotdek uyga o'zingiz qarab qiynaldingiz... endi bunday bo'lmaydi!...
-Men qiynal....
-Hech qanday e'tirozlar qabul qilinmaydi!-uning jiddiy gapidan so'ng hech nima demadim....Shiftga qarab yotar ekanman. Ko'nglim aynishni boshladi. Tezda o'rnimdan turib yuvinish xonasiga bordim.
-Feruza?!.... Feruzaaaa?!.... Ahvolingiz yaxshimi?...Eshikni och!... Feruza?!-eshik orqasidan Yusufning ovozi eshitilardi. Ammo unga javob berishga na vaqtim, eshikni ochishga esa kuchim yo'q edi... Charchaganimdan devorga suyanib qoldim. Va shu yerni o'zida yana hushimdan ketdim..............................
-Iroda!... Iroda iltimos tur!...ko'zlaringni och jon qizim!...-uzoqdan kelgan ovozdan ko'zlarimni ochishga harakat qildim. Ammo ular ham ochilay demasdi. Huddi ming kilogrammlik yukdek og'ir edi.....-Iroda?... Doktir! Doktir!... Nimalar bo'lyapti?... Doktir! Kim bor?????!!!!!...-kim bo'ldi bu ayol. Qulog'imni yoray deydi baqirishi. Ammo nega aynan meni tepamga kelib baqiryapti?...
Ko'zlarimni kimningdir yordamida bazor ochdim. Ammo ochgan bo'lsamda ko'zimga tushgan yorug'likdan hech nimani ko'ra olmay u qo'lini olishi bilan yana yumdim. Ko'zlar yumilgan bo'lsada ammo miyyam har qachongidan yaxshi ishlar, har bir ovozni esa yaxshi farqlay olayotgandim.
-Tinchlaning hammasi joyida! Bemor o'ziga keldi. Ammo hozir uning kuchi yo'q! Shuning uchun ko'zlarini ham ocha olmayapti... Ammo har bir gapingizni eshitib tahlil qilayotganlariga ishonchim komil! Alloh shifosini bersin!...
-In Sha Allah aytganingiz kelsin...-ko'p vaqt o'tmay eshikning ochilib yopilgani eshitildi. Keyin esa qo'limda boshqa bir taftni his qildim....-Iroda bolam!... Ko'zlaringni och yolvoraman!... Munchoq ko'zlaringni ko'rmaganimga ham 5yil bo'ldi! Onangni qiynama bolam!.... Kurash maylimi?!... Meni tashlab ketma....!
Muallif: #feza
Davomi bor...
12-qism
Shunday chiroyli kunlarimizni birida bir hodisa bo'ldiyu hammasini keskin izidan chiqardi desam xato bo'lmaydi!.........
Har doimgidek Yusuf bilan bomdod namozini ado etganimizdan so'ng nonushta tayyorlashni boshladim. Ammo ko'nglim negadir notinch! Qandaydir g'alati!...
-Begim...-dedim sekin, hali oyijonim bilan dadajon kelmagan edi.
-Ha Feruzam
-Negadir ko'nglim g'ash... Huddi nimadir bo'ladegandek...
-In Sha Allah hammasi yaxshilikka Feruzam!...-u oldimga kelib peshonamdan o'pib qo'ydi.
-Be....-gapim so'ngiga yetmay ko'z oldim qorong'ulashib ketdi. So'ngi bor Yusufning havotirli yuzini ko'rdimu hushimdan ketdim...............
-Feruzam!...Uyg'on! Feruza!-uzoqdan Yusufning ovozi eshitildi. Istar-istamas ko'zlarimni ochdim. Xonamizda yotoqda yotardim qo'limda esa osma ulangan ekan.
-Suu..v!
-Hozir...-u ohistalik bilan menga suv ichirdi.-...O'zingizni qanday his qilyapsiz?
-Hammasi yaxshi... Menga nima bo'ldi?
-Doktir kamqonlikdan dedi.... endi uy ishlarini qilmaysiz... eski hizmatchimizni chaqirdim! Hayhotdek uyga o'zingiz qarab qiynaldingiz... endi bunday bo'lmaydi!...
-Men qiynal....
-Hech qanday e'tirozlar qabul qilinmaydi!-uning jiddiy gapidan so'ng hech nima demadim....Shiftga qarab yotar ekanman. Ko'nglim aynishni boshladi. Tezda o'rnimdan turib yuvinish xonasiga bordim.
-Feruza?!.... Feruzaaaa?!.... Ahvolingiz yaxshimi?...Eshikni och!... Feruza?!-eshik orqasidan Yusufning ovozi eshitilardi. Ammo unga javob berishga na vaqtim, eshikni ochishga esa kuchim yo'q edi... Charchaganimdan devorga suyanib qoldim. Va shu yerni o'zida yana hushimdan ketdim..............................
-Iroda!... Iroda iltimos tur!...ko'zlaringni och jon qizim!...-uzoqdan kelgan ovozdan ko'zlarimni ochishga harakat qildim. Ammo ular ham ochilay demasdi. Huddi ming kilogrammlik yukdek og'ir edi.....-Iroda?... Doktir! Doktir!... Nimalar bo'lyapti?... Doktir! Kim bor?????!!!!!...-kim bo'ldi bu ayol. Qulog'imni yoray deydi baqirishi. Ammo nega aynan meni tepamga kelib baqiryapti?...
Ko'zlarimni kimningdir yordamida bazor ochdim. Ammo ochgan bo'lsamda ko'zimga tushgan yorug'likdan hech nimani ko'ra olmay u qo'lini olishi bilan yana yumdim. Ko'zlar yumilgan bo'lsada ammo miyyam har qachongidan yaxshi ishlar, har bir ovozni esa yaxshi farqlay olayotgandim.
-Tinchlaning hammasi joyida! Bemor o'ziga keldi. Ammo hozir uning kuchi yo'q! Shuning uchun ko'zlarini ham ocha olmayapti... Ammo har bir gapingizni eshitib tahlil qilayotganlariga ishonchim komil! Alloh shifosini bersin!...
-In Sha Allah aytganingiz kelsin...-ko'p vaqt o'tmay eshikning ochilib yopilgani eshitildi. Keyin esa qo'limda boshqa bir taftni his qildim....-Iroda bolam!... Ko'zlaringni och yolvoraman!... Munchoq ko'zlaringni ko'rmaganimga ham 5yil bo'ldi! Onangni qiynama bolam!.... Kurash maylimi?!... Meni tashlab ketma....!
Muallif: #feza
Davomi bor...
Mòjizalar vaqti
Erta tong. Chiroyli moviy ko'zlari ortida qandaydir g'am yashirin bo'lgan bir go'zal malak tongni xush kayfiyatda qarshi oldi. Telefonining yoqimsiz jiringlashidan ko'ngli biroz g'ash tortdiyu ko'p kuttirmagan holda javob berdi. — ..... — Ho'p ho'jayin qayerga…
#Yaratgan_amri 2-fasl ( 21-qism )
Muallif tilidan...
Erta tong London ko'chalari shunaqangi hushmanzara bo'ladiki qarab to'ymaysan kishi. Tirband yo'llardagi ishlariga shoshib ketayotgan odamlar, o'quv dargohlariga kech qolmay deya yugurib yelib ketayotgan talabalar, qushlarning bir honushi, zamonaviy imoratlar-u ajoyib tabiat manzarasi insonning bahri dilini ochadi. Shularni o'ylab ishga ketayotgan bir qarashda har qanday qizni aqldan ozdirishga qodir yigit yuzida tabassum bo'lishiga qaramay nimadandir xavotirda bo'lsada hotirjamlikni yo'qotmagan holda ketib borar ekan kutilmaganda oldidan chiqib qolgan BMW rusumli mashina sabab yo'ldan tashqariga chiqib ketdi va tog'ri borib daraxtga urildi. Natijada yigit hushini yo'qotdi. Sal chekkaroqda to'htagan birozgina pachoqlangan BMW mashinasi eshiklari sekinlik bilan ochilib undan ko'rinishi huddi modellarnikidek, ko'zlari huddi to'lqinlari majvlanib qirg'oqqa tinimsiz urilayotgan dengiz kabi moviy rangda bo'lgan, chiroyda har qanday yigitning aqlini olishi mumkin bo'lgan bir qiz poshnasini taqillatgancha nozik qadamlar bilan mashinadan tushar ekan, old qismi biroz pachoqlangan mashinasini silab, erkalatgandek bo'ldi-yu, shoshilmasdan daraxtga urilgan mashina yoniga kelib, mashina ichida behush yotgan yigitga qandaydir o'zgacha mehr va achinish hissi ila qaradi. Keyin esa yigitni bir amallab mashinadan tushurib o'zining mashinasigacha ming bir qiyinchiliklar bilan olib bordi va mashinasini huddi hech narsa bo'lmagandek voqea joyidan uzoqlarga haydab ketdi.
~~~~
— Ho'jayin... Uzur sizga bir narsani aytmasam bo'lmaydi
— Ho'sh
— Haligi Amelia xonim...
— Ho'sh unga nima qilibdi? Chaynalmasdan gapir!
— Kecha kim bilandir qochib ketibdi. Ko'cha boshidagi kamera yozuvlarini tekshirgandim. Ma'lumotlarga ko'ra Amelia xonim..
— John bilan birga shundaymi?
— Ha shunday
— Tushunarli... Demak bular yaxshi gapga tushunmas ekan... Ha mayli nimayam derdik, yaxshi gapga tushunmas ekanmi, o'zlari tushunadigan tilda gaplashamizda...
— Biz nima qilaylik?
— Mehmonlarimizni mehmonxonaga olib boring. Keyin albatta ular bilan rasmga tushib, halaskor shahzodamizga jo'nating. Tushunarlimi?
— Tushunarli
— Ajoyib ketishing mumkin...
Yordamchi yigit chiqib ketgach Steve negadir g'amgin tortib qoldi. Aslida negadir deb ham bo'lmaydi, chunki uning ham hafa bo'lishga arzigulik sabablari bor... Masalan bundan bir necha yillar avval Sheila sevib qolgani, lekin Shelia Steveni emas Johnni tanlagani va issiz yo'qolgani... Aslida Sheilaning issiz yo'qolganini otasi va Stevedan bo'lak hech kim bilmaydi. Hamma uni o'ldi deb o'ylaydi... Aslida esa u Steve bilan to'yi bo'lishi kerak bo'lgan kuni kichkinagina varaqga
"Meni kechiring dada. Men bunday qila olmayman. Yuragim allaqachon o'z egasini topgan va bu inson Steve emas buni siz ham yaxshi bilasiz. Men ketyapman. Qaytmas bo'lib ketyapman. Agar meni zarracha bo'lsin yaxshi ko'rsangiz meni qidirmaysiz! Yaxshisi meni o'lgan deb hisoblang... Chunki men endi qaytmayman... Sevmagan insonimga turmushga chiqqanimdan ko'ra o'lganim afzal... Agar meni qidirib topgudek bo'lsangiz o'z jonimga qasd qilsam qilamanki aslo Stevega turmushga chiqmayman. Meni kechiring... Bebosh qizingiz Sheila..."
deb yozilgandi. Hozir ham shu ahvol. Steve Sheilani Ameliani yaxshi ko'rganchalik yaxshi ko'rmagandi, Sheilaga Ameliaga qaraganchalik qaramagandi... U Amelia chindan butun vujudi bilan sevib qolgandi... Lekin Amelia ham huddi Sheila kabi Johnni tanladi... Nega? Stevening Johndan qayeri kam? Axir u ham chiroyliku? U ham o'ziga qadrli bo'lgan insonlar uchun mehribonku... U ham huddi John kabi xatto undan ham ko'proq Ameliaga oshiqku... Lekin nega? Nega doim sevgi masalasida John Stevedan oldinda bo'lgan? Nega doim Steve ko'ngil bergan qiz Johnga oshiq bo'lgan? Bu bir tasodifmi? Hayptda shunchalik ham tasodif bo'lishi mumkinmi?
~~~
Muallif tilidan...
Erta tong London ko'chalari shunaqangi hushmanzara bo'ladiki qarab to'ymaysan kishi. Tirband yo'llardagi ishlariga shoshib ketayotgan odamlar, o'quv dargohlariga kech qolmay deya yugurib yelib ketayotgan talabalar, qushlarning bir honushi, zamonaviy imoratlar-u ajoyib tabiat manzarasi insonning bahri dilini ochadi. Shularni o'ylab ishga ketayotgan bir qarashda har qanday qizni aqldan ozdirishga qodir yigit yuzida tabassum bo'lishiga qaramay nimadandir xavotirda bo'lsada hotirjamlikni yo'qotmagan holda ketib borar ekan kutilmaganda oldidan chiqib qolgan BMW rusumli mashina sabab yo'ldan tashqariga chiqib ketdi va tog'ri borib daraxtga urildi. Natijada yigit hushini yo'qotdi. Sal chekkaroqda to'htagan birozgina pachoqlangan BMW mashinasi eshiklari sekinlik bilan ochilib undan ko'rinishi huddi modellarnikidek, ko'zlari huddi to'lqinlari majvlanib qirg'oqqa tinimsiz urilayotgan dengiz kabi moviy rangda bo'lgan, chiroyda har qanday yigitning aqlini olishi mumkin bo'lgan bir qiz poshnasini taqillatgancha nozik qadamlar bilan mashinadan tushar ekan, old qismi biroz pachoqlangan mashinasini silab, erkalatgandek bo'ldi-yu, shoshilmasdan daraxtga urilgan mashina yoniga kelib, mashina ichida behush yotgan yigitga qandaydir o'zgacha mehr va achinish hissi ila qaradi. Keyin esa yigitni bir amallab mashinadan tushurib o'zining mashinasigacha ming bir qiyinchiliklar bilan olib bordi va mashinasini huddi hech narsa bo'lmagandek voqea joyidan uzoqlarga haydab ketdi.
~~~~
— Ho'jayin... Uzur sizga bir narsani aytmasam bo'lmaydi
— Ho'sh
— Haligi Amelia xonim...
— Ho'sh unga nima qilibdi? Chaynalmasdan gapir!
— Kecha kim bilandir qochib ketibdi. Ko'cha boshidagi kamera yozuvlarini tekshirgandim. Ma'lumotlarga ko'ra Amelia xonim..
— John bilan birga shundaymi?
— Ha shunday
— Tushunarli... Demak bular yaxshi gapga tushunmas ekan... Ha mayli nimayam derdik, yaxshi gapga tushunmas ekanmi, o'zlari tushunadigan tilda gaplashamizda...
— Biz nima qilaylik?
— Mehmonlarimizni mehmonxonaga olib boring. Keyin albatta ular bilan rasmga tushib, halaskor shahzodamizga jo'nating. Tushunarlimi?
— Tushunarli
— Ajoyib ketishing mumkin...
Yordamchi yigit chiqib ketgach Steve negadir g'amgin tortib qoldi. Aslida negadir deb ham bo'lmaydi, chunki uning ham hafa bo'lishga arzigulik sabablari bor... Masalan bundan bir necha yillar avval Sheila sevib qolgani, lekin Shelia Steveni emas Johnni tanlagani va issiz yo'qolgani... Aslida Sheilaning issiz yo'qolganini otasi va Stevedan bo'lak hech kim bilmaydi. Hamma uni o'ldi deb o'ylaydi... Aslida esa u Steve bilan to'yi bo'lishi kerak bo'lgan kuni kichkinagina varaqga
"Meni kechiring dada. Men bunday qila olmayman. Yuragim allaqachon o'z egasini topgan va bu inson Steve emas buni siz ham yaxshi bilasiz. Men ketyapman. Qaytmas bo'lib ketyapman. Agar meni zarracha bo'lsin yaxshi ko'rsangiz meni qidirmaysiz! Yaxshisi meni o'lgan deb hisoblang... Chunki men endi qaytmayman... Sevmagan insonimga turmushga chiqqanimdan ko'ra o'lganim afzal... Agar meni qidirib topgudek bo'lsangiz o'z jonimga qasd qilsam qilamanki aslo Stevega turmushga chiqmayman. Meni kechiring... Bebosh qizingiz Sheila..."
deb yozilgandi. Hozir ham shu ahvol. Steve Sheilani Ameliani yaxshi ko'rganchalik yaxshi ko'rmagandi, Sheilaga Ameliaga qaraganchalik qaramagandi... U Amelia chindan butun vujudi bilan sevib qolgandi... Lekin Amelia ham huddi Sheila kabi Johnni tanladi... Nega? Stevening Johndan qayeri kam? Axir u ham chiroyliku? U ham o'ziga qadrli bo'lgan insonlar uchun mehribonku... U ham huddi John kabi xatto undan ham ko'proq Ameliaga oshiqku... Lekin nega? Nega doim sevgi masalasida John Stevedan oldinda bo'lgan? Nega doim Steve ko'ngil bergan qiz Johnga oshiq bo'lgan? Bu bir tasodifmi? Hayptda shunchalik ham tasodif bo'lishi mumkinmi?
~~~
John va Amelia baxtdan sarmast holda shahar chekkasidagi kichkinagina odamlar bilan gavjum bo'lgan, shinam va ajib bir mehmonxonaga joylashar ekan Johnning telefoniga noma'lum raqamdan xabar keldi. John Ameliani tashvishga qo'ymaslik uchun o'zlari uchun olgan xonalardan biriga chiqarib yuborar ekan qandaydir ko'rinmas qo'rquv ila xabarni ochdi. Qo'rquvlari o'rinli chiqib, xabarda oyisi va yagona marvaridi ya'ni singlisining og'izlari bog'langan holda qandaydir omborda o'tirgani tasvirlangandi. John bularni ko'rib rangi bo'zdek oqarib ketdi, hali bu rasmdagilarni idrok etishga ulgurmasidan ikkinchi xabar ham keldi. Unda
"Qochoqlar, qo'lga tusharlar John. Senga yaxshilikcha aytgandim tushunmagan ko'rinasan... Mayli xohish o'zingdan, mana endi sen bilgan tilda gaplashamiz... Agar oying va singling kerak bo'lsa bugun seni *** shu joyda kutaman. Haya yana bir gap singling katta, bo'lib chiroylilashib ketibdimi? Mijozlari ko'p bo'lsa kerak aa?..."
deb yozilgandi. Bu xabarni o'qishi bilan Johnning jahli eng baland cho'qqisiga chiqdi. Axir kim ham singlisi haqida bunday gaplarga jimgina qarab tura olardi?...
#Orzu_0515
"Qochoqlar, qo'lga tusharlar John. Senga yaxshilikcha aytgandim tushunmagan ko'rinasan... Mayli xohish o'zingdan, mana endi sen bilgan tilda gaplashamiz... Agar oying va singling kerak bo'lsa bugun seni *** shu joyda kutaman. Haya yana bir gap singling katta, bo'lib chiroylilashib ketibdimi? Mijozlari ko'p bo'lsa kerak aa?..."
deb yozilgandi. Bu xabarni o'qishi bilan Johnning jahli eng baland cho'qqisiga chiqdi. Axir kim ham singlisi haqida bunday gaplarga jimgina qarab tura olardi?...
#Orzu_0515
Assalomu alaykum
Hayrli kech azizlar
Sizlarda Shayx Muxammad Sodiq Muxammad Yusuf xazratlarining pdf farmatdagi asarlari bormi?
Bo'lsa iltimos tashlab bera olasizlarmi🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺
Hayrli kech azizlar
Sizlarda Shayx Muxammad Sodiq Muxammad Yusuf xazratlarining pdf farmatdagi asarlari bormi?
Bo'lsa iltimos tashlab bera olasizlarmi🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺
#Yaratgan_amri
#Anons
Keyingi qismda...
Fiona aslida kim?
U kimga ishlaydi?
Maqsadi nima?
Amelia nega Jemsdan emas Johndan yordam kutdi?
Jems nega singlisidan xabar olmayapti?
Kabi savollaringiz o'z yechimini topadi. Bizni @Orzular_saltanatii kanalida kuzatib boring....
Degan ekan😹😹❤️❤️
#Anons
Keyingi qismda...
Fiona aslida kim?
U kimga ishlaydi?
Maqsadi nima?
Amelia nega Jemsdan emas Johndan yordam kutdi?
Jems nega singlisidan xabar olmayapti?
Kabi savollaringiz o'z yechimini topadi. Bizni @Orzular_saltanatii kanalida kuzatib boring....
Degan ekan😹😹❤️❤️
Mòjizalar vaqti
John va Amelia baxtdan sarmast holda shahar chekkasidagi kichkinagina odamlar bilan gavjum bo'lgan, shinam va ajib bir mehmonxonaga joylashar ekan Johnning telefoniga noma'lum raqamdan xabar keldi. John Ameliani tashvishga qo'ymaslik uchun o'zlari uchun olgan…
#Yaratgan_amri 2-fasl ( 22-qism )
Muallif tilidan...
Qiz yigitni shahar chekkasidagi omborga olib borib hushiga kelmasdan avval stulga yaxshilab bog'lab qo'ydi va telefonini olib kimgadir qo'ng'iroq qila boshladi. Ko'p kuttirmagan holda telefonning narigi tomonidan ovozi qandaydir horg'in bo'lgan kishining yoqimsiz ovozi eshitildi
— Eshtaman Fiona umid qilamanki topshiriqni uddalagansan
— Uddaladim janob Robert Brown
— Fiona men bilan tog'ri gaplash!
— Ho'p bo'ladi
Shu bilan qisqa suhbatga yakun yasaldi. Fiona sekin stulga bog'liq holda behush o'tirgan yigitning yuzi bo'ylab qo'llarini sekin harakatlantirdi. Natijada yigit begona qo'llar taftidan cho'chib boshidagi og'riq sabab ming bir qiyinchilik ila ko'zlarini ochdi va o'zining stulga bog'lab qo'yilganini ko'rib, qarshisidagi qizga hayrat ila qaradi
— Amelia? Nega meni bog'lab qo'yding? Menga nima bo'ldi? Shoshmachi esladim, boya yo'limni to'sgan BMW senmiding? - yigit shunday deya o'zini qiziqtirayotgan savollarni bera ketdi
— Birinchidan janob Jems Jonson men Amelia emasman! Ikkinchidan seni bog'lab qo'yish buyurilgan shu sabab ham bag'langansan. Uchinchidan senga baloyam urmadi nari borsa boshing chayqalgandir qo'rqma o'lmaysan. To'rtinchidan ha BMWdagi men edim va nihoyat beshinchidan buncha sersavolsan a? Bittalab bersang bo'lmaydimi? - Fiona iloji boricha o'zining hislarini berkitishga urungan holda hissiz javob berishga harakat qildi.
— Hazillashyapsanmi? - dedi hech narsaga tushunmagan Jems
— Hazillashyotganga o'xshaymanmi? - Fiona ham sir bermagan holda chiroyli qoshlarini chimirib Jemsga jiddiy nigohlarini qadadi
— Yo'..o'q. Lekin bunday bo'lishi mumkin emas. Men seni tanimanku. Sen bilan "Forever memories" qahvaxonasida ko'rishganmiz. Sen... Sen shu paytda menga Ameliaman deganding? Yana men seni taniymanku? O'z singlimni bilamanku?
— To'g'ri sen bilan o'sha "Forever memories" qahvaxonasida ko'rishganmiz. Men dab durustdan yoningga borganman va o'zimni Amelia deb tanishtirganman. Nahot senga shuncha yildan buyon qidirgan singling o'zi kutilmaganda yoningga kelishi g'alati tuyilmagan bo'lsa?
— Bas qil. Hazilning ham chegarasi bo'ladi!
— Essiz Jems... Sen singlimni bilaman u bu deyapsanku, lekin unga nimalar bo'lganidan, nimalarni boshdan kechirganidan mutloq bexabarsan. Agar xabardor bo'lganingda bunaqa demasding! - dedi Fiona rostakamiga Jemsga achinib
— Modomiki rost gapiryotgan ekansan, unga nima bo'ldi? - dedi Jems eshitganlarini qabul qilishga urinarkan
— Kimga? Ameliagami?
— Ha Ameliaga... Mening mitti farishtamga ‐ Jems shunday deya Amelianing bolalik onlarini eslab mayin tabassum qildi
— Nimamga? Mitti farishtamga? Xaxaxaxaxa.... Kulgudan o'lib qolaman hozir, mitti farishta emish
— Nimalar deyapsan o'zingdan o'zing? Nega kulyapsan? - Jems Fionaning hatti harakatlaridan hayron savol berdi
— O'sha sen mitti farishtam deyotgan singling adashmasam 7 yoshida o'z chehrasidan ayrilgan.
— NIMA? NIMALAR DEYAPSAN? - Jems hozirgina eshitgan gapidan butkul karaxt axvolga tushib baqirib yubordi
— Sekin. Suyukli singlingni dadajonining laychalari kelib qolmasin yana
— Kim? Robertmi? Sen unga ishlaysanmi?
— Va nihoyat tushunding.
— Lekin unga bunday tomoshadan nima foyda? - Jems hayratini yashirmagan holda savol berishda davom etdi
— Nima balo aql degan narsa tarqatilganda yetmay qolganmi senga? Amelia aynan Robert Brown uchun mafia olamiga kirgani va Evanni mohirona yo'q qilgani, shu yo'lda o'zining beg'ubor chehrasidan ayrilgani haqida butun mafia olami biladiku. Hatto bu tillardan tillarga doston ham bo'lishga ulgurgan.
— NIMA? AMELIA MAFIA BO'LGAN? NIMALAR DEYAPSAN SEN? - Jems mafialardan nafratlangani uchun ham g'azabini yashirib o'tirmadi. U uchun yagona farishtadek singlisining qotilga aylanishi umuman kutilmagan, daxshatli holat edi
— Yo'q mafiaga emas mafiyozaga aylangan. Yana eng yuqori darajali mafiyozalar qatoriga kiradi u. - Fiona shunday deya Ameliaga havas qilib ko'zlari chaqnab ketdi.
Muallif tilidan...
Qiz yigitni shahar chekkasidagi omborga olib borib hushiga kelmasdan avval stulga yaxshilab bog'lab qo'ydi va telefonini olib kimgadir qo'ng'iroq qila boshladi. Ko'p kuttirmagan holda telefonning narigi tomonidan ovozi qandaydir horg'in bo'lgan kishining yoqimsiz ovozi eshitildi
— Eshtaman Fiona umid qilamanki topshiriqni uddalagansan
— Uddaladim janob Robert Brown
— Fiona men bilan tog'ri gaplash!
— Ho'p bo'ladi
Shu bilan qisqa suhbatga yakun yasaldi. Fiona sekin stulga bog'liq holda behush o'tirgan yigitning yuzi bo'ylab qo'llarini sekin harakatlantirdi. Natijada yigit begona qo'llar taftidan cho'chib boshidagi og'riq sabab ming bir qiyinchilik ila ko'zlarini ochdi va o'zining stulga bog'lab qo'yilganini ko'rib, qarshisidagi qizga hayrat ila qaradi
— Amelia? Nega meni bog'lab qo'yding? Menga nima bo'ldi? Shoshmachi esladim, boya yo'limni to'sgan BMW senmiding? - yigit shunday deya o'zini qiziqtirayotgan savollarni bera ketdi
— Birinchidan janob Jems Jonson men Amelia emasman! Ikkinchidan seni bog'lab qo'yish buyurilgan shu sabab ham bag'langansan. Uchinchidan senga baloyam urmadi nari borsa boshing chayqalgandir qo'rqma o'lmaysan. To'rtinchidan ha BMWdagi men edim va nihoyat beshinchidan buncha sersavolsan a? Bittalab bersang bo'lmaydimi? - Fiona iloji boricha o'zining hislarini berkitishga urungan holda hissiz javob berishga harakat qildi.
— Hazillashyapsanmi? - dedi hech narsaga tushunmagan Jems
— Hazillashyotganga o'xshaymanmi? - Fiona ham sir bermagan holda chiroyli qoshlarini chimirib Jemsga jiddiy nigohlarini qadadi
— Yo'..o'q. Lekin bunday bo'lishi mumkin emas. Men seni tanimanku. Sen bilan "Forever memories" qahvaxonasida ko'rishganmiz. Sen... Sen shu paytda menga Ameliaman deganding? Yana men seni taniymanku? O'z singlimni bilamanku?
— To'g'ri sen bilan o'sha "Forever memories" qahvaxonasida ko'rishganmiz. Men dab durustdan yoningga borganman va o'zimni Amelia deb tanishtirganman. Nahot senga shuncha yildan buyon qidirgan singling o'zi kutilmaganda yoningga kelishi g'alati tuyilmagan bo'lsa?
— Bas qil. Hazilning ham chegarasi bo'ladi!
— Essiz Jems... Sen singlimni bilaman u bu deyapsanku, lekin unga nimalar bo'lganidan, nimalarni boshdan kechirganidan mutloq bexabarsan. Agar xabardor bo'lganingda bunaqa demasding! - dedi Fiona rostakamiga Jemsga achinib
— Modomiki rost gapiryotgan ekansan, unga nima bo'ldi? - dedi Jems eshitganlarini qabul qilishga urinarkan
— Kimga? Ameliagami?
— Ha Ameliaga... Mening mitti farishtamga ‐ Jems shunday deya Amelianing bolalik onlarini eslab mayin tabassum qildi
— Nimamga? Mitti farishtamga? Xaxaxaxaxa.... Kulgudan o'lib qolaman hozir, mitti farishta emish
— Nimalar deyapsan o'zingdan o'zing? Nega kulyapsan? - Jems Fionaning hatti harakatlaridan hayron savol berdi
— O'sha sen mitti farishtam deyotgan singling adashmasam 7 yoshida o'z chehrasidan ayrilgan.
— NIMA? NIMALAR DEYAPSAN? - Jems hozirgina eshitgan gapidan butkul karaxt axvolga tushib baqirib yubordi
— Sekin. Suyukli singlingni dadajonining laychalari kelib qolmasin yana
— Kim? Robertmi? Sen unga ishlaysanmi?
— Va nihoyat tushunding.
— Lekin unga bunday tomoshadan nima foyda? - Jems hayratini yashirmagan holda savol berishda davom etdi
— Nima balo aql degan narsa tarqatilganda yetmay qolganmi senga? Amelia aynan Robert Brown uchun mafia olamiga kirgani va Evanni mohirona yo'q qilgani, shu yo'lda o'zining beg'ubor chehrasidan ayrilgani haqida butun mafia olami biladiku. Hatto bu tillardan tillarga doston ham bo'lishga ulgurgan.
— NIMA? AMELIA MAFIA BO'LGAN? NIMALAR DEYAPSAN SEN? - Jems mafialardan nafratlangani uchun ham g'azabini yashirib o'tirmadi. U uchun yagona farishtadek singlisining qotilga aylanishi umuman kutilmagan, daxshatli holat edi
— Yo'q mafiaga emas mafiyozaga aylangan. Yana eng yuqori darajali mafiyozalar qatoriga kiradi u. - Fiona shunday deya Ameliaga havas qilib ko'zlari chaqnab ketdi.
Chunki Fiona uchun o'z mansabiga ega mafiyoza bo'lish, u haqida qayg'uruvchi Jemsdek akasi bo'lishi, ikkita kelishgan yigit u uchun kurashishi havas qilishga arzugulik hayot edi. Chunki Fiona ham yetimxonada katta bo'lib, ulg'aygach kutilmaganda Robertning soxta yaxshi muomalasiga uchib bu olamga kirib qolgandi.
— Eng yuqori darajali?
— Har bir gapimni takrorlayverma asabimni buzib. Haya yana bir gap yaqinda singlingni to'yi. Aslida Robert shuning uchun ham ya'ni Amelia va seni uchrashtirmaslik uchun ham soxta Amelia tomoshasini o'ylab topgandi. Chunki u sen qaytsang Amelia bu olamni o'ylab o'tirmay tark etishini biladi. Lekin nima qilsin, Amelia bo'lmasa o'zi ham bir kunga bormay yo'q bo'lib ketadi. Bechora Amelia seni hatto eslolmaydi. Uning bolalik ya'ni sen bilan o'tgan xotiralari kuchli dozala dorilar yordamida yo'q qilingan
— ....
— Nega jimib qolding? Haqiqatni hazm qilish qiyin bo'lyaptimi? Ha mayli hafa bo'lma. Robert qarib qolgan bo'lsa ham o'z joni uchun har narsaga qodir.
— To'y qachon? Kim bilan? - Jems uning gaplariga e'tibor bermay o'zi uchun qiziq bo'lgan savolni berdi
— To'y Steve bilan lekin singling Stevega turmushga chiqishni xohlamay John bilan qochib ketdi.
— Ular ham mafia shundaymi?
— Albatta. Steve eng yuqori darajalilar sirasiga kiradi Johnni bilmadim.
— Ameliani qanday topsam bo'ladi? - deya Jems sekin rejaga o'tdi
— Bilmayman. Uni ko'rmaganman. Robert taqiqlagan - dedi Fiona ensasini qotirib.
— Unda nega menga bularni aytyapsan? Nega? - Jems shunday deya allaqachon yechishga ulgurgan qo'llarini arqondan halos qilib Fionaning bo'ynidan bo'g'ib devorga tirab qo'ydi
— Shu..u..n..c..cha.k..i - dedi Fiona nafas yetishmayotganidan qiynalib
— Shunchaki? Bu ham bir nayrang bo'lsachi? Bu ham bir tomosha bo'lsachi? – Jems g'azab bilan uni bog'shda davom etdi
— T..o.m.o..s..sh.a e..m.a...s ‐ Ko'zlaridagi yoshni bazor tiyib turarkan javob berdi Fiona.
— Unda nega menga bularni aytding? Gapir, nega? - Jems Fionaning mavjlangan ko'z yoshlarini ko'rib biroz g'azabdan tushdi va uni qo'yib yuborib savol berdi.
— Chunki... Chunki Robertdan sen kabi nafratlanaman. – Fiona hislarini yashirishga urunib eng ishonarli yolg'ondan foydalandi. Tog'ri Fiona rostdan ham Robertni yomon ko'radi, lekin, bularni Jemsga aytganining asl sabab Jemsga bo'lgan sevgisi edi. Ha u rostdan ham ilk ko'rgan kuniyoq, Jems uni Amelia deb o'ylab bag'riga bosgan kuniyoq unga sirli oshiq bo'lgandi...
#Orzu_0515
— Eng yuqori darajali?
— Har bir gapimni takrorlayverma asabimni buzib. Haya yana bir gap yaqinda singlingni to'yi. Aslida Robert shuning uchun ham ya'ni Amelia va seni uchrashtirmaslik uchun ham soxta Amelia tomoshasini o'ylab topgandi. Chunki u sen qaytsang Amelia bu olamni o'ylab o'tirmay tark etishini biladi. Lekin nima qilsin, Amelia bo'lmasa o'zi ham bir kunga bormay yo'q bo'lib ketadi. Bechora Amelia seni hatto eslolmaydi. Uning bolalik ya'ni sen bilan o'tgan xotiralari kuchli dozala dorilar yordamida yo'q qilingan
— ....
— Nega jimib qolding? Haqiqatni hazm qilish qiyin bo'lyaptimi? Ha mayli hafa bo'lma. Robert qarib qolgan bo'lsa ham o'z joni uchun har narsaga qodir.
— To'y qachon? Kim bilan? - Jems uning gaplariga e'tibor bermay o'zi uchun qiziq bo'lgan savolni berdi
— To'y Steve bilan lekin singling Stevega turmushga chiqishni xohlamay John bilan qochib ketdi.
— Ular ham mafia shundaymi?
— Albatta. Steve eng yuqori darajalilar sirasiga kiradi Johnni bilmadim.
— Ameliani qanday topsam bo'ladi? - deya Jems sekin rejaga o'tdi
— Bilmayman. Uni ko'rmaganman. Robert taqiqlagan - dedi Fiona ensasini qotirib.
— Unda nega menga bularni aytyapsan? Nega? - Jems shunday deya allaqachon yechishga ulgurgan qo'llarini arqondan halos qilib Fionaning bo'ynidan bo'g'ib devorga tirab qo'ydi
— Shu..u..n..c..cha.k..i - dedi Fiona nafas yetishmayotganidan qiynalib
— Shunchaki? Bu ham bir nayrang bo'lsachi? Bu ham bir tomosha bo'lsachi? – Jems g'azab bilan uni bog'shda davom etdi
— T..o.m.o..s..sh.a e..m.a...s ‐ Ko'zlaridagi yoshni bazor tiyib turarkan javob berdi Fiona.
— Unda nega menga bularni aytding? Gapir, nega? - Jems Fionaning mavjlangan ko'z yoshlarini ko'rib biroz g'azabdan tushdi va uni qo'yib yuborib savol berdi.
— Chunki... Chunki Robertdan sen kabi nafratlanaman. – Fiona hislarini yashirishga urunib eng ishonarli yolg'ondan foydalandi. Tog'ri Fiona rostdan ham Robertni yomon ko'radi, lekin, bularni Jemsga aytganining asl sabab Jemsga bo'lgan sevgisi edi. Ha u rostdan ham ilk ko'rgan kuniyoq, Jems uni Amelia deb o'ylab bag'riga bosgan kuniyoq unga sirli oshiq bo'lgandi...
#Orzu_0515
Mòjizalar vaqti
Chunki Fiona uchun o'z mansabiga ega mafiyoza bo'lish, u haqida qayg'uruvchi Jemsdek akasi bo'lishi, ikkita kelishgan yigit u uchun kurashishi havas qilishga arzugulik hayot edi. Chunki Fiona ham yetimxonada katta bo'lib, ulg'aygach kutilmaganda Robertning…
Izohlarizni kutib qolaman❤️
Menimcha bu qism izohga arzidi🤧
Menimcha bu qism izohga arzidi🤧
#Imkonsizlik
#Akademiya2
2-qism
Aka-ukalar samalotda yonma-yon o'tirib ketardi. Ikkisining ham yuzi horg'in ayniqsa akasining...
"-Endi nima bo'ladi?...Enola!... Go'zal qiz kim biladi hozir ahvoling qanday?...Singlimdan bu ishni kutgandimu ammo seni.......Seni sevaman go'zal qiz! Buni aslo unutma!..."yigit hayolan mahbubasiga dildagini aytar ekan, qiz ham muhbubi haqida o'ylardi....
***
Hammani har vaqt qo'rqitib kelgan zulmat ham zeriktirar ekan!... Bunga yaqqol misol men!... Bu yerda nima qilishni bilmay Jasper bilan o'tgan lahzalarimni o'ylayman!... Ko'z oldimga esa huddi kino tasmasidek saroblar ko'rinadi... Birinchi uchrashuvimiz!... Kasalxonadagi o'tgan lahzalar... U menga yaqinlashganda yuragimning o'z ritmidan keskin chiqib ketishi... 1oydan oshgan jahannamdan so'ng ilk bor u bilan ko'chaga chiqqanim!... Uni akademiyaga kelishi... Birga vals tushganimiz!... Uning aqldan ozdiradigan ifori...... To'lin oyli sirli xona.... Uning dil isxori.... Va birinchi bo'samiz!... U bilan hamma-hammasi ajoyib bo'lgan aslida...uni doston qilsa arziydi.........
***
Har bir ona o'z dilbandini qanchalik yaxshi ko'radi?... G'alati savol a?... Albatta barcha onalar farzandini jonidan ortiq sevadi, suyadi... U uchun dunyoni yo'q qilishga ham qodir bo'ladi...
Hozir ham bir ona bolasiga qarab shuni his qilar ekan... Undan baxtli inson yo'qligiga guvohlik berishga shay edi...
-Melani
-Ha oyijon!-qizining kulib turgan yuzini ko'rib bir entikdi Liya.
-Men yo'qligimda... Kim senga qaradi?
-Buvim va xolam! Jasper tog'am ham albatta!... Lekin sizni o'rningizni bosisholmadi ona!...-ular yana bir-bor bir-birini bag'riga bosishdi-Oyi...
-Ha qizim?
-Endi Enolaga nima bo'ladi?
-U... shunchaki qurbon edi! U shunga loyiq!... Aslida Enola Layn shuning uchun tug'ilgan!
Onasiga gapirish uchun yana og'iz juftlagan edi. Bu shahdidan qaytdi. Nima vo'lsa ham onasi oldida! Eng muhimi shu...
1haftadan so'ng!...
-ENOLA!...ENOLA!!! QAYERDASAN!-eshikdan g'azab bilan baqirayotgan yigitni shovqunini eshitgan uy egalari tezlikda yig'ilishdi.
-Senga nima kerak Jon?!-Idalining jiddiy ovozi eshitildi.
-Idali qizimni menga ber! Bilaman u shu yerda! Meni alday olmaysan!
-Jon Layn darhol uyimizdan ket! Qizing bu yerda emas!
-Katirina meni aldashga urunma!...
-Men shu yerdaman dada!...-hammaning nigohi zinalardan tushayotgan qizga qaratildi.
-Enola...-u qizni oldida tezlikda paydo bo'lib quchdi.-Qizalog'im!... Yagonam!...
-Dadajon.... ketamizmi?-qizining savolini eshitib uni ko'tarib oldida zudlik bilan uydan chiqib ketdi.
Bu tomoshani chetda kuzatib turgan Idali va Katirina bir-biriga hayrat bilan qarardi.
-Oyi u Liyani olib ketdi...
-Ha... lekin Liya nega u bilan ketishga o'zi rozi bo'ldi... U o'ylamay ish qilmaydi!... Uning bir rejasi borligi tayin!.... Melaniga endi nima deymiz?
-Boshim qotdi!... balki qaytarib olib kelarman?!
-Yo'q! Liya kuchli u o'zini himoya qila oladi!... Aytganimdek uning o'z rejasi bor... Hozircha uni tinch qo'yamiz! Laynlar ham tinchlansin yo'qsa yo'limizga katta devor bo'lishadi!....
Hayot... sinov va azoblardan iborat bo'lgan ma'lum bir vaqt umr ko'rishdir... huddi yer yuzi sahnadek...undagi odamlar esa ikki niqobli insonlar... Yo'q!... ikki niqobli deyish kamlik qiladi... ming-bir niqoblilar... ularning ba'zilari ichida o'tayotgan azoblarini ko'rsatmay niqob taqib o'zini dunyodagi eng baxtli inson qilib ko'rsatsa... ba'zilari o'zining chirkin, jirkanch yuzini niqob ila masuma, jabrdiyda qilib ko'rsatadi....
Liya ayni damda aynan shuni o'ylardi... Ha u ham umri davomida niqoblanib yashadi... Ichidagi to'fonni, alamni, nafratni hech kimga ko'rsatmay shu niqoblar ichida yashadi... Shu jirkanch hayotda ko'zini ochibdiki hamma insonlar, g'ayriturlar... kim bo'lishidan qat'iy nazar o'z foydasidan boshqa hech nimani o'ylamasliklarini bildi.... Boshqalarning bu shiorini deb u qanchalar qiynaldi?!... Qanchalar azob chekdi?!... Buni hech kim bilmaydi!... Na onasi, na opasi.... akalarini esa gapirmasa ham bo'ladi!.... U hammasini ichiga yutdi!... Nima bo'lsa ham tashqi tarafdan kulib, qalbidan esa qon yig'ladi!....
#Akademiya2
2-qism
Aka-ukalar samalotda yonma-yon o'tirib ketardi. Ikkisining ham yuzi horg'in ayniqsa akasining...
"-Endi nima bo'ladi?...Enola!... Go'zal qiz kim biladi hozir ahvoling qanday?...Singlimdan bu ishni kutgandimu ammo seni.......Seni sevaman go'zal qiz! Buni aslo unutma!..."yigit hayolan mahbubasiga dildagini aytar ekan, qiz ham muhbubi haqida o'ylardi....
***
Hammani har vaqt qo'rqitib kelgan zulmat ham zeriktirar ekan!... Bunga yaqqol misol men!... Bu yerda nima qilishni bilmay Jasper bilan o'tgan lahzalarimni o'ylayman!... Ko'z oldimga esa huddi kino tasmasidek saroblar ko'rinadi... Birinchi uchrashuvimiz!... Kasalxonadagi o'tgan lahzalar... U menga yaqinlashganda yuragimning o'z ritmidan keskin chiqib ketishi... 1oydan oshgan jahannamdan so'ng ilk bor u bilan ko'chaga chiqqanim!... Uni akademiyaga kelishi... Birga vals tushganimiz!... Uning aqldan ozdiradigan ifori...... To'lin oyli sirli xona.... Uning dil isxori.... Va birinchi bo'samiz!... U bilan hamma-hammasi ajoyib bo'lgan aslida...uni doston qilsa arziydi.........
***
Har bir ona o'z dilbandini qanchalik yaxshi ko'radi?... G'alati savol a?... Albatta barcha onalar farzandini jonidan ortiq sevadi, suyadi... U uchun dunyoni yo'q qilishga ham qodir bo'ladi...
Hozir ham bir ona bolasiga qarab shuni his qilar ekan... Undan baxtli inson yo'qligiga guvohlik berishga shay edi...
-Melani
-Ha oyijon!-qizining kulib turgan yuzini ko'rib bir entikdi Liya.
-Men yo'qligimda... Kim senga qaradi?
-Buvim va xolam! Jasper tog'am ham albatta!... Lekin sizni o'rningizni bosisholmadi ona!...-ular yana bir-bor bir-birini bag'riga bosishdi-Oyi...
-Ha qizim?
-Endi Enolaga nima bo'ladi?
-U... shunchaki qurbon edi! U shunga loyiq!... Aslida Enola Layn shuning uchun tug'ilgan!
Onasiga gapirish uchun yana og'iz juftlagan edi. Bu shahdidan qaytdi. Nima vo'lsa ham onasi oldida! Eng muhimi shu...
1haftadan so'ng!...
-ENOLA!...ENOLA!!! QAYERDASAN!-eshikdan g'azab bilan baqirayotgan yigitni shovqunini eshitgan uy egalari tezlikda yig'ilishdi.
-Senga nima kerak Jon?!-Idalining jiddiy ovozi eshitildi.
-Idali qizimni menga ber! Bilaman u shu yerda! Meni alday olmaysan!
-Jon Layn darhol uyimizdan ket! Qizing bu yerda emas!
-Katirina meni aldashga urunma!...
-Men shu yerdaman dada!...-hammaning nigohi zinalardan tushayotgan qizga qaratildi.
-Enola...-u qizni oldida tezlikda paydo bo'lib quchdi.-Qizalog'im!... Yagonam!...
-Dadajon.... ketamizmi?-qizining savolini eshitib uni ko'tarib oldida zudlik bilan uydan chiqib ketdi.
Bu tomoshani chetda kuzatib turgan Idali va Katirina bir-biriga hayrat bilan qarardi.
-Oyi u Liyani olib ketdi...
-Ha... lekin Liya nega u bilan ketishga o'zi rozi bo'ldi... U o'ylamay ish qilmaydi!... Uning bir rejasi borligi tayin!.... Melaniga endi nima deymiz?
-Boshim qotdi!... balki qaytarib olib kelarman?!
-Yo'q! Liya kuchli u o'zini himoya qila oladi!... Aytganimdek uning o'z rejasi bor... Hozircha uni tinch qo'yamiz! Laynlar ham tinchlansin yo'qsa yo'limizga katta devor bo'lishadi!....
Hayot... sinov va azoblardan iborat bo'lgan ma'lum bir vaqt umr ko'rishdir... huddi yer yuzi sahnadek...undagi odamlar esa ikki niqobli insonlar... Yo'q!... ikki niqobli deyish kamlik qiladi... ming-bir niqoblilar... ularning ba'zilari ichida o'tayotgan azoblarini ko'rsatmay niqob taqib o'zini dunyodagi eng baxtli inson qilib ko'rsatsa... ba'zilari o'zining chirkin, jirkanch yuzini niqob ila masuma, jabrdiyda qilib ko'rsatadi....
Liya ayni damda aynan shuni o'ylardi... Ha u ham umri davomida niqoblanib yashadi... Ichidagi to'fonni, alamni, nafratni hech kimga ko'rsatmay shu niqoblar ichida yashadi... Shu jirkanch hayotda ko'zini ochibdiki hamma insonlar, g'ayriturlar... kim bo'lishidan qat'iy nazar o'z foydasidan boshqa hech nimani o'ylamasliklarini bildi.... Boshqalarning bu shiorini deb u qanchalar qiynaldi?!... Qanchalar azob chekdi?!... Buni hech kim bilmaydi!... Na onasi, na opasi.... akalarini esa gapirmasa ham bo'ladi!.... U hammasini ichiga yutdi!... Nima bo'lsa ham tashqi tarafdan kulib, qalbidan esa qon yig'ladi!....
U hech qachon hozirgidek!... Hamma o'ylayotgandek vaxshiy bo'lgan emas!... hech kim!... hech kim vaxshiy! qonxo'r! barchaga nisbatan nafrat bilan tug'ilmaydi!...U ham!.... Balki qalbining tub-tubiga ko'mgan o'sha... mahbubi ham!..... yo'q! yo'q! "u"nda hech qachon biz yaxshi deb hisoblaydigan tuyg'ular bo'lmagan! Hatto "u" tug'ilganida ham!... Har bir chaqaloq oppoq bo'lib, begunoh bo'lib tug'ilsa! "u" tug'ilishi bilan gunohga botgan!... Har bir farzand "ona" yoki "dada" deb tili chiqsa "u"ning birinchi so'zi "qon" bo'lgan!... Ha Liya hammasini biladi!... Albatta unga uning o'zi... shaxsan hammasini aytib bergan!... Lekin shunda ham Liya uni sevishdan hech qachon to'xtamadi!... U hech qachon uning o'zgarmasligini bilsada yonidan hech jilmadi!... Balki uning eng katta xatoyi ham shudir!...
-Yagonam!...-Jonning ovozini eshitganidan so'ng Liya istar-istamas hayolot olamidan chiqdi. Ha u o'z hohishi ila Jon bilan ketdi!... Onasi aytganidek uning rejasi bor ammo juda sodda... oz bo'lsada unga mehr berishlarini tomosha qilish!... Mayli bu mehr aynan unga emas Enolaga atalgan bo'lsin! Uni his qilsa bo'ldi!... Kimdir unga mehr bilan qarasa bo'ldi!... Hatto qizi unga mehr bilan qaramaydi!.. U biladi!... Qizi uni hech qachon kechirmasligini! Tashlab ketgani uchun hali ham undan nafratlanishini!... Lekin buni hech kimga ko'rsatmay ichiga yutib niqob taqib yurganini ham biladi!... Enolaning har kimning ichidagi yuzini ko'rish qobilyati aynan Liya sabab paydo bo'lgan edi!... Enolaning barchadan ajralib turishi ham, kuchi ham aslida aslzoda vampir va jodugarning qizi bo'lganligi uchun emas! Aynan uning ichida Liya bo'lganligi uchun edi!...
-Enola ko'p hayol suradigan bo'lib qolding!...-Jonning yana ovozini eshitgan qiz ikkinchi bor hagol surib qolganini fahmlab sekin lab uchidan kulib qo'ydi.
-Men biroz charchadim... xonamga bora qolay...
-Yaxshi dam ol. Hayirli kech
-Hayirli hech
Qiz sekin qadamlar ila katta hashamdor, naqshlarida ko'pincha arslonlar tasvirlangan mexmonxonadan chiqib Enolaning xonasi tomon yo'l oldi...
Muallif: #feza
Davomi bor...
-Yagonam!...-Jonning ovozini eshitganidan so'ng Liya istar-istamas hayolot olamidan chiqdi. Ha u o'z hohishi ila Jon bilan ketdi!... Onasi aytganidek uning rejasi bor ammo juda sodda... oz bo'lsada unga mehr berishlarini tomosha qilish!... Mayli bu mehr aynan unga emas Enolaga atalgan bo'lsin! Uni his qilsa bo'ldi!... Kimdir unga mehr bilan qarasa bo'ldi!... Hatto qizi unga mehr bilan qaramaydi!.. U biladi!... Qizi uni hech qachon kechirmasligini! Tashlab ketgani uchun hali ham undan nafratlanishini!... Lekin buni hech kimga ko'rsatmay ichiga yutib niqob taqib yurganini ham biladi!... Enolaning har kimning ichidagi yuzini ko'rish qobilyati aynan Liya sabab paydo bo'lgan edi!... Enolaning barchadan ajralib turishi ham, kuchi ham aslida aslzoda vampir va jodugarning qizi bo'lganligi uchun emas! Aynan uning ichida Liya bo'lganligi uchun edi!...
-Enola ko'p hayol suradigan bo'lib qolding!...-Jonning yana ovozini eshitgan qiz ikkinchi bor hagol surib qolganini fahmlab sekin lab uchidan kulib qo'ydi.
-Men biroz charchadim... xonamga bora qolay...
-Yaxshi dam ol. Hayirli kech
-Hayirli hech
Qiz sekin qadamlar ila katta hashamdor, naqshlarida ko'pincha arslonlar tasvirlangan mexmonxonadan chiqib Enolaning xonasi tomon yo'l oldi...
Muallif: #feza
Davomi bor...
#Yetti_qiz_yetti_taqdir
Toshkentning bir chekkasida joylashgan dachasiga yetib kelgan Barnoxonim, mashinasidan tushib hashamatli uyiga kirdi.
- Uning ahvoli qanday? - dedi Barnoxonim eshik yonidagi soqchidan
- ovqat yeyishdan bosh tortdi. 2 marta qochishga harakat qildi - dedi soqchi
- bu qiz tobora menga yoqa boshlayapti - deb Barnoxonim jilmayib ichkariga kirib ketdi.
2- qavatning chap tarafidagi eshikni ohista taqillatib ichkariga kirdi.
- salom hayrli kun Yulduz.. kayfiyating namuncha yomon bo‘lmasa.. meni ko‘rganingdan xursand emasmisan? - dedi Barnoxonim quvnoq ovozda poshnasini taqillatib ichkariga kirdi.
- sendan ko‘ra jirkanch trollni ko‘rganimda ko‘proq xursand bo‘lardim - deb iztehzoli gapirdi Yulduz.
- eh Yulduz .. Yulduz.. haliyam askar yigitga aza tutib ótiribsanmi? O‘zinga bir qara.. sen kimsanuu u kim edi? Bunday husning va haraktering bilan birorta boyvachchani ilintirib mendan ham o‘tib ketasan.. - deb uni iyagidan ushlab o‘ziga qaratdi Barnoxonim
- iflos va jirkanch qo‘lingni mendan tortmasang ularni uzib olaman - dedi Yulduz unga nafrat ko‘zlari bilan qarab - nimaga? Nima uchun uni o‘ldirding? Men senga nima yomonlik qilgandim?!?!?! JAVOB BER!!!
- aslini olganda muammo senda emas.. sizlarda edi.. mening bir harakterim bor. Boshqalarni ahil va baxtli holatini ko‘ra olmayman. Ayniqsa ular mendan yosh bo‘lishsa - dedi beparvo Barnoxonim
- sen.. sen jinnisan! Axmoq..psix - dedi Yulduz og‘ziga kelgan haqoratni gapirib.
- o‘zingni asra qushcham. Kechpaytga mehmon keladi - deb Barnoxonim havodan bo‘sa yo‘llab chiqib ketdi.
Toshkentning bir chekkasida joylashgan dachasiga yetib kelgan Barnoxonim, mashinasidan tushib hashamatli uyiga kirdi.
- Uning ahvoli qanday? - dedi Barnoxonim eshik yonidagi soqchidan
- ovqat yeyishdan bosh tortdi. 2 marta qochishga harakat qildi - dedi soqchi
- bu qiz tobora menga yoqa boshlayapti - deb Barnoxonim jilmayib ichkariga kirib ketdi.
2- qavatning chap tarafidagi eshikni ohista taqillatib ichkariga kirdi.
- salom hayrli kun Yulduz.. kayfiyating namuncha yomon bo‘lmasa.. meni ko‘rganingdan xursand emasmisan? - dedi Barnoxonim quvnoq ovozda poshnasini taqillatib ichkariga kirdi.
- sendan ko‘ra jirkanch trollni ko‘rganimda ko‘proq xursand bo‘lardim - deb iztehzoli gapirdi Yulduz.
- eh Yulduz .. Yulduz.. haliyam askar yigitga aza tutib ótiribsanmi? O‘zinga bir qara.. sen kimsanuu u kim edi? Bunday husning va haraktering bilan birorta boyvachchani ilintirib mendan ham o‘tib ketasan.. - deb uni iyagidan ushlab o‘ziga qaratdi Barnoxonim
- iflos va jirkanch qo‘lingni mendan tortmasang ularni uzib olaman - dedi Yulduz unga nafrat ko‘zlari bilan qarab - nimaga? Nima uchun uni o‘ldirding? Men senga nima yomonlik qilgandim?!?!?! JAVOB BER!!!
- aslini olganda muammo senda emas.. sizlarda edi.. mening bir harakterim bor. Boshqalarni ahil va baxtli holatini ko‘ra olmayman. Ayniqsa ular mendan yosh bo‘lishsa - dedi beparvo Barnoxonim
- sen.. sen jinnisan! Axmoq..psix - dedi Yulduz og‘ziga kelgan haqoratni gapirib.
- o‘zingni asra qushcham. Kechpaytga mehmon keladi - deb Barnoxonim havodan bo‘sa yo‘llab chiqib ketdi.
* * * *
- tezroq o‘qisangchi? - deb Marhaboni shoshiltirdi Marina
- ,, agar mendan bu dunyoda eng ko‘p nimani istaysan deb so‘rashsa.. men faqatgina Qasos deb javob beraman.
O‘sha mudxish kunda men dadamning ruhsatisiz uydan chiqdim.
Endigina ko‘chamizni muyulishiga yetganda yuzi chandiqli qo‘rqinchli odam meni bilagimdan mahkam changallab ushlab oldi..
Endi baqirmoqchi bo‘lganimda u dadamning do‘sti ekanligini va u bilan uchrashish uchun kelganini aytdi.
Tabiiyki, unga ishongandim. Ota onam meni odamlarning oq qorasini ajratishni o‘rgatishmagandi. Men faqat oq tarafni ko‘rib o‘rgangandim. Biz uyga yashirin yo‘l bilan kirdik. Uyning bu qismnida soqchilar bo‘lmasdi.
Uyga kirishimiz bilan yuzi chandiqli inson bo‘ynimga pichoq tirab baland ovozda ota onamni chaqirdi.
Atrofimizni soqchilar o‘rab olishdi. Dadam meni asirga olgan odamni tinchilantishga harakat qildi. Ammo u alamzada tinmay bir gapni qaytarardi..
- men sendan iltimos qilgandim!!! Sen esa xiyonat qilding!!! Men ham senga aziz bo‘lgan barcha narsangdan judo qilaman. - deb pichoqni tomog‘imga botirdi.
Tomog‘imda achishishni his qildim.
- odamlaringni yo‘qot yo‘qsa.. - deb yana tahdid qildi chandiqli kishi
Dadam barcha soqchilarga ketishni buyirdi. Ular ketgach chandiqli kishi mendan havotir olayotgan oyimni to‘pponcha bilan otib tashladi. So‘ngra otamni...
Bir muddat vaqt to‘xtab qolgandek bo‘ldi. Qulog‘im shang‘illardi.
O‘zimga kelganimda chandiqli kishi men va chaqaloq singlimni mashinada olib ketayotgandi.
Atrof qorong‘u yo‘lda ikkita mashina turardi.
Birinchi mashinadagi qora kiyim kiyganlar singlimni olib ketishmoqchi bo‘lishdi. Ammo uni ushlagan qo‘llarini yovvoyidek tishlab oldim. Shunda ikkinchi mashinadagi odam menga qattiq tarsaki tortdi. Tarsaki zarbidan boshim zirqillab ketdi. Birinchi mashinadagilar singlimni olib ketishdi.
Men esa hushimdan ketdim. ..
Hushimga kelgach, yotgan xonamga ko‘z yugirtirdim. Qaniydi ko‘rganlarim tush bo‘lsayu, o‘z xonamda uyg‘onganimda. Ammo bu tush emasdi.
Uyg‘onganimni ko‘rgan ayol g‘alati tilda gapirib, meni yuz qo‘limni yuvdi. Qarshilik qilishga holim yo‘q edi.
Keyin meni tashqariga olib chiqdi.
Shunda tushindimki, men hattoki vatanimda ham emasdim. Bu yerda hamma miltiq va qurol ko‘tarib qop-qora kiyinib olishgandi.
Hamma menga yovqarash qilar, haligi ayol bo‘lsa xuddi hindularni uyiga o‘xshash chodirga meni olib kirdi.
U yerda soqolli badbashara yoshi tahminan 40 yoki 50 larda bo‘lgan kishi meni boshdan oyoq sinchiklab qaradi.
- isming nima? - dedi u yonida turgan chilimni chekib
- Barno.. - dedim past ovozda..
- mendan qo‘rqyapsanmi? - dedi u soqolini silab
- ..... - indamadim
- MENDAN QO‘RQYAPSANMI DEDIM!!! - deb o‘shqirdi
- ha - deb yig‘lab yubordim..
- bundan keyin so‘rasam javob bergin. qo‘rqishing yaxshi.. ammo boshqa yig‘laganingni ko‘rmay - dedi yana chilim chekib
- iltimos sizdan meni qo‘yib yuboring.. iltimos qilaman - dedim yalinib
- seni sotib oldim. Ketkizgan pulimni ishlab topib bersang ketishing mumkin - dedi u beparvo
- men ishlashni bilmayman.. hech bo‘lmasa singlimni topib bering - dedim umidlanib
- yaxshi.. singlingni topib beraman. Faqat men nima buyirsam bajarasan.. kelishdikmi? - dedi u menga qarab
- albatta..amaki - dedim xursand bo‘lib
- meni xojam deb chaqirasan.. tushinarlimi? - dedi u qoshini chimirib
- xo‘p.. xojam..- dedim boshimni egib
Keyinchalik bilsam men Afg‘onistonning Yangi Qaleh degan shahrida ekanman..
Soqolli xoja bo‘lsa, bu yerdagi jamiyki odamlarni boshlig‘i ekan. Uning ismi Abu Lahab edi.. ‘‘ - deb o‘qib qizlarga hayron qaradi Marhabo.
- Abu Lahab.. axir u .. - dedi Dinora
- Payg‘ambarimiz Muhammad (S.A.V) ning amakisi va yovuz dushmani.. - dedi Malika
- endi shubhaga o‘rin yo‘q. Yovuz yovuzni tarbiyalagan.. - dedi Sevara..
- tezroq o‘qisangchi? - deb Marhaboni shoshiltirdi Marina
- ,, agar mendan bu dunyoda eng ko‘p nimani istaysan deb so‘rashsa.. men faqatgina Qasos deb javob beraman.
O‘sha mudxish kunda men dadamning ruhsatisiz uydan chiqdim.
Endigina ko‘chamizni muyulishiga yetganda yuzi chandiqli qo‘rqinchli odam meni bilagimdan mahkam changallab ushlab oldi..
Endi baqirmoqchi bo‘lganimda u dadamning do‘sti ekanligini va u bilan uchrashish uchun kelganini aytdi.
Tabiiyki, unga ishongandim. Ota onam meni odamlarning oq qorasini ajratishni o‘rgatishmagandi. Men faqat oq tarafni ko‘rib o‘rgangandim. Biz uyga yashirin yo‘l bilan kirdik. Uyning bu qismnida soqchilar bo‘lmasdi.
Uyga kirishimiz bilan yuzi chandiqli inson bo‘ynimga pichoq tirab baland ovozda ota onamni chaqirdi.
Atrofimizni soqchilar o‘rab olishdi. Dadam meni asirga olgan odamni tinchilantishga harakat qildi. Ammo u alamzada tinmay bir gapni qaytarardi..
- men sendan iltimos qilgandim!!! Sen esa xiyonat qilding!!! Men ham senga aziz bo‘lgan barcha narsangdan judo qilaman. - deb pichoqni tomog‘imga botirdi.
Tomog‘imda achishishni his qildim.
- odamlaringni yo‘qot yo‘qsa.. - deb yana tahdid qildi chandiqli kishi
Dadam barcha soqchilarga ketishni buyirdi. Ular ketgach chandiqli kishi mendan havotir olayotgan oyimni to‘pponcha bilan otib tashladi. So‘ngra otamni...
Bir muddat vaqt to‘xtab qolgandek bo‘ldi. Qulog‘im shang‘illardi.
O‘zimga kelganimda chandiqli kishi men va chaqaloq singlimni mashinada olib ketayotgandi.
Atrof qorong‘u yo‘lda ikkita mashina turardi.
Birinchi mashinadagi qora kiyim kiyganlar singlimni olib ketishmoqchi bo‘lishdi. Ammo uni ushlagan qo‘llarini yovvoyidek tishlab oldim. Shunda ikkinchi mashinadagi odam menga qattiq tarsaki tortdi. Tarsaki zarbidan boshim zirqillab ketdi. Birinchi mashinadagilar singlimni olib ketishdi.
Men esa hushimdan ketdim. ..
Hushimga kelgach, yotgan xonamga ko‘z yugirtirdim. Qaniydi ko‘rganlarim tush bo‘lsayu, o‘z xonamda uyg‘onganimda. Ammo bu tush emasdi.
Uyg‘onganimni ko‘rgan ayol g‘alati tilda gapirib, meni yuz qo‘limni yuvdi. Qarshilik qilishga holim yo‘q edi.
Keyin meni tashqariga olib chiqdi.
Shunda tushindimki, men hattoki vatanimda ham emasdim. Bu yerda hamma miltiq va qurol ko‘tarib qop-qora kiyinib olishgandi.
Hamma menga yovqarash qilar, haligi ayol bo‘lsa xuddi hindularni uyiga o‘xshash chodirga meni olib kirdi.
U yerda soqolli badbashara yoshi tahminan 40 yoki 50 larda bo‘lgan kishi meni boshdan oyoq sinchiklab qaradi.
- isming nima? - dedi u yonida turgan chilimni chekib
- Barno.. - dedim past ovozda..
- mendan qo‘rqyapsanmi? - dedi u soqolini silab
- ..... - indamadim
- MENDAN QO‘RQYAPSANMI DEDIM!!! - deb o‘shqirdi
- ha - deb yig‘lab yubordim..
- bundan keyin so‘rasam javob bergin. qo‘rqishing yaxshi.. ammo boshqa yig‘laganingni ko‘rmay - dedi yana chilim chekib
- iltimos sizdan meni qo‘yib yuboring.. iltimos qilaman - dedim yalinib
- seni sotib oldim. Ketkizgan pulimni ishlab topib bersang ketishing mumkin - dedi u beparvo
- men ishlashni bilmayman.. hech bo‘lmasa singlimni topib bering - dedim umidlanib
- yaxshi.. singlingni topib beraman. Faqat men nima buyirsam bajarasan.. kelishdikmi? - dedi u menga qarab
- albatta..amaki - dedim xursand bo‘lib
- meni xojam deb chaqirasan.. tushinarlimi? - dedi u qoshini chimirib
- xo‘p.. xojam..- dedim boshimni egib
Keyinchalik bilsam men Afg‘onistonning Yangi Qaleh degan shahrida ekanman..
Soqolli xoja bo‘lsa, bu yerdagi jamiyki odamlarni boshlig‘i ekan. Uning ismi Abu Lahab edi.. ‘‘ - deb o‘qib qizlarga hayron qaradi Marhabo.
- Abu Lahab.. axir u .. - dedi Dinora
- Payg‘ambarimiz Muhammad (S.A.V) ning amakisi va yovuz dushmani.. - dedi Malika
- endi shubhaga o‘rin yo‘q. Yovuz yovuzni tarbiyalagan.. - dedi Sevara..