🔴 وحید جلال زاده، نماینده مردم ارومیه: دلیل گزافه گویی و رویاپردازی های اردوغان، سیاست خارجی ضعیف، منفعل، جاماندگی دستگاه دیپلماسی از تحولات منطقه ای و نتیجه عصر بی دولتی است.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔴 احمد محرم زاده، نماینده اهر و هریس: قدرت و اراده ی ایرانی در سوریه و عراق ، طرح نو عثمانی اردوغان را به زباله دان تاریخ فرستاد. با همان قدرت و با همان صلابت ایرانی ، بر دهن هر یاوه گوی متوهم که چشم ناپاک به خاک ایران اسلامی داشته باشد، خواهیم کوبید.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔺دولت جیمی کارتر در سال ۱۹۷۹ به حکومت انقلابی جدید ایران هشدار داده بودند که صدام حسین قصد دارد به ایران حمله کند. واکنش وزیر خارجه ایران این بود: «جرئت نمی‌کنند!» جنگ ایران و عراق هشت سال بعد با یک میلیون کشته و مجروح به پایان رسید.
▫️از کتاب «جنگ گرگ و میش» نوشته دیوید کریست
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
▫️از کتاب «جنگ گرگ و میش» نوشته دیوید کریست
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
💢سلطان توهم، تیتر روزنامه جوان نزدیک به نهادهای خاص درباره شعرگفتن‌های اردوغان است.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
💢بازی پرسپولیس - ذوب آهن در هفته ششم رقابت های لیگ برتر به دلیل ابتلای بازیکنان ذوب آهن به کرونا لغو شد
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
#روزنامه #آرمان_ملی
🔹رئیس جمهور ترکیه از خواندن ترانه آراز دنبال چیست؟/ جلوی شعرگویی اردوغان بايستيد/ احضار سفیر ترکیه به وزارت امور خارجه/ اردوغان در رویای احیای امپراتوری نئوعثمانی است
🔹سیدمصطفی هاشمی‌طبا: برخی می‌خواهند صفحه بازی شطرنج را به هم بزنند/ برخی کاندیداهای ۱۴۰۰ یک مدرسه هم اداره نکرده‌اند/ برخی اقدامات ظاهر انقلابی دارند اما رشته مقاومت را پاره می‌کند
🔹قالیباف و حناچی سکوت کرده اند بقیه تهدید می کنند/ بازی دلواپسان ۱۴۰۰ در زمین بهشت
🔹گزارش آرمان ملی از تبعات دور همی ها در بلندترین شب سال: شب يلدا را كرونایی نكنيم
🔹اما و اگر های خريد واكسن كرونا/ وزیر بهداشت: تمام راه‌ها را برای انتقال ارز بسته‌اند
🔹گزارش آرمان ملی از تحرکات انتخاباتی حزب کارگزاران: كارگزاران با برنامه تازه می آيند
🔹به ۱۵ کشور همسایه انجام گرفت/ رشد ۵۰ درصدی صادرات ایران
🔹رئیس‌جمهور: امیدواریم حاکمان بعدی کاخ سفید اشتباهات را جبران کنند
🔹فائزه هاشمی: زنان، مشمول رجل سياسی نيستند؟ كوتاه نياييد
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
🔹رئیس جمهور ترکیه از خواندن ترانه آراز دنبال چیست؟/ جلوی شعرگویی اردوغان بايستيد/ احضار سفیر ترکیه به وزارت امور خارجه/ اردوغان در رویای احیای امپراتوری نئوعثمانی است
🔹سیدمصطفی هاشمی‌طبا: برخی می‌خواهند صفحه بازی شطرنج را به هم بزنند/ برخی کاندیداهای ۱۴۰۰ یک مدرسه هم اداره نکرده‌اند/ برخی اقدامات ظاهر انقلابی دارند اما رشته مقاومت را پاره می‌کند
🔹قالیباف و حناچی سکوت کرده اند بقیه تهدید می کنند/ بازی دلواپسان ۱۴۰۰ در زمین بهشت
🔹گزارش آرمان ملی از تبعات دور همی ها در بلندترین شب سال: شب يلدا را كرونایی نكنيم
🔹اما و اگر های خريد واكسن كرونا/ وزیر بهداشت: تمام راه‌ها را برای انتقال ارز بسته‌اند
🔹گزارش آرمان ملی از تحرکات انتخاباتی حزب کارگزاران: كارگزاران با برنامه تازه می آيند
🔹به ۱۵ کشور همسایه انجام گرفت/ رشد ۵۰ درصدی صادرات ایران
🔹رئیس‌جمهور: امیدواریم حاکمان بعدی کاخ سفید اشتباهات را جبران کنند
🔹فائزه هاشمی: زنان، مشمول رجل سياسی نيستند؟ كوتاه نياييد
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✅ بانک آینده و ایرانمال و علی انصاری
✍داود بهرامی
علی انصاری مالک #بانک_آینده چندین شرکت فرعی ثبت و اعضای مورد اعتمادش رو بصورت چرخشی در هییت مدیره اونها میذاره و حال اینکه نامی از خودش در میان نیست.یکی از شرکتهای اقماری ایشون بنام توسعه بین‌الملل ایران مال اقدام به ساخت مجتمع بزرگ #ایران_مال میکنه
🔹این شرکت میره از بانک آینده طی سال‌های ۹۳ تا ۹۷ در چند مرحله وام چند هزار میلیاردی برای ساخت این مجتمع میگیره.در واقع با سپرده مردم عادی اقدام به ساخت این امپراطوری بزرگ میکنه.شرکت بین‌الملل ایران مال با برنامه‌ریزی که از قبل داشتن اقساط بانک و بدهی چند هزار میلیاردی رو که به بانک آینده داشتن پرداخت نمیکنه.بانک میاد مجتمع رو صاحب میشه و در ازای مطالبه از شرکت بین‌الملل ایران مال این مجتمع رو برمیداره.حالا بانک میاد اعلام میکنه که میخوام این مجتمع رو بذارم مزایده و به فروش برسونم تا مطالبه‌ای رو که داشتم تسویه کنم.قشنگی داستان اینجاست که اسم انصاری هیچ جایی نیست و شرکتهایی که دوره‌ای هییت مدیره و یا خریدار سهام ایران مال بودن غالبا غیرفعال هستن و اکثر اونها در سال‌های اخیر ثبت شده‌اند.در واقع علی انصاری با ایجاد یک چرخه بزرگ فساد و با دست به دست کردن سهامداران ایران مال تونسته این مجتمع رو با سپرده مردم بسازه و الان هم که بانک آینده داره ایران مال رو به مزایده میذاره داره به اتمام پروژه چند ساله خودش میرسه و سود هنگفتی از این محل میکنه.
🔹حال اینکه این مجتمع رو باز یکی از شرکتهای وابسته خودش بخره میتونه با حساب‌سازی زیان انباشته ۱۸ هزارمیلیاردی بانک رو صاف کنه و با پرداخت اقساطی ثمن معامله باز هم مالک ایران مال خودش باشه.این کار #انصاری آدم رو یاد فیلم #آقازاده میندازه که طرف رفت بانک خرید و با سود سهام بانک قسمتی از ثمن معامله رو تسویه کرد و مابقی هم بصورت اقساط پرداخت کرد و عملا با هیچی صاحب بانک شد.نکته مهم اینه که امثال انصاری به کجا وصل هستن؟؟
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
✍داود بهرامی
علی انصاری مالک #بانک_آینده چندین شرکت فرعی ثبت و اعضای مورد اعتمادش رو بصورت چرخشی در هییت مدیره اونها میذاره و حال اینکه نامی از خودش در میان نیست.یکی از شرکتهای اقماری ایشون بنام توسعه بین‌الملل ایران مال اقدام به ساخت مجتمع بزرگ #ایران_مال میکنه
🔹این شرکت میره از بانک آینده طی سال‌های ۹۳ تا ۹۷ در چند مرحله وام چند هزار میلیاردی برای ساخت این مجتمع میگیره.در واقع با سپرده مردم عادی اقدام به ساخت این امپراطوری بزرگ میکنه.شرکت بین‌الملل ایران مال با برنامه‌ریزی که از قبل داشتن اقساط بانک و بدهی چند هزار میلیاردی رو که به بانک آینده داشتن پرداخت نمیکنه.بانک میاد مجتمع رو صاحب میشه و در ازای مطالبه از شرکت بین‌الملل ایران مال این مجتمع رو برمیداره.حالا بانک میاد اعلام میکنه که میخوام این مجتمع رو بذارم مزایده و به فروش برسونم تا مطالبه‌ای رو که داشتم تسویه کنم.قشنگی داستان اینجاست که اسم انصاری هیچ جایی نیست و شرکتهایی که دوره‌ای هییت مدیره و یا خریدار سهام ایران مال بودن غالبا غیرفعال هستن و اکثر اونها در سال‌های اخیر ثبت شده‌اند.در واقع علی انصاری با ایجاد یک چرخه بزرگ فساد و با دست به دست کردن سهامداران ایران مال تونسته این مجتمع رو با سپرده مردم بسازه و الان هم که بانک آینده داره ایران مال رو به مزایده میذاره داره به اتمام پروژه چند ساله خودش میرسه و سود هنگفتی از این محل میکنه.
🔹حال اینکه این مجتمع رو باز یکی از شرکتهای وابسته خودش بخره میتونه با حساب‌سازی زیان انباشته ۱۸ هزارمیلیاردی بانک رو صاف کنه و با پرداخت اقساطی ثمن معامله باز هم مالک ایران مال خودش باشه.این کار #انصاری آدم رو یاد فیلم #آقازاده میندازه که طرف رفت بانک خرید و با سود سهام بانک قسمتی از ثمن معامله رو تسویه کرد و مابقی هم بصورت اقساط پرداخت کرد و عملا با هیچی صاحب بانک شد.نکته مهم اینه که امثال انصاری به کجا وصل هستن؟؟
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
💢چشم طمع به خاک پاک ایران را تاب نخواهیم آورد
خاکی که خون جوانان غیور ایرانی پاسدار آن بوده ،مردمانش هشت سال جنگ تحمیلی را تاب آوردند و به بهای درد و رنجی ورای تصور آدمیزاد،از خاک میهن دفاع کردند را با گفتن جملات و اشعار سخیف نمیتوانند به ترس وادارند
حتی یک وجب از این خاک جدا نخواهد شد
آذربایجان زادگاه غیورمردانی چون ستارخان و باقرخان بوده، سرداران ترک زبان ایران که برای اعتلای این آب و خاک جانشان را از دست دادند
یاشاسین آذربایجان
یاشاسین ایران
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
خاکی که خون جوانان غیور ایرانی پاسدار آن بوده ،مردمانش هشت سال جنگ تحمیلی را تاب آوردند و به بهای درد و رنجی ورای تصور آدمیزاد،از خاک میهن دفاع کردند را با گفتن جملات و اشعار سخیف نمیتوانند به ترس وادارند
حتی یک وجب از این خاک جدا نخواهد شد
آذربایجان زادگاه غیورمردانی چون ستارخان و باقرخان بوده، سرداران ترک زبان ایران که برای اعتلای این آب و خاک جانشان را از دست دادند
یاشاسین آذربایجان
یاشاسین ایران
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
💢چشم طمع به خاک پاک ایران را تاب نخواهیم آورد
خاکی که خون جوانان غیور ایرانی پاسدار آن بوده ،مردمانش هشت سال جنگ تحمیلی را تاب آوردند و به بهای درد و رنجی ورای تصور آدمیزاد،از خاک میهن دفاع کردند را با گفتن جملات و اشعار سخیف نمیتوانند به ترس وادارند
حتی یک وجب از این خاک جدا نخواهد شد
آذربایجان زادگاه غیورمردانی چون ستارخان و باقرخان بوده، سرداران ترک زبان ایران که برای اعتلای این آب و خاک جانشان را از دست دادند
یاشاسین آذربایجان
یاشاسین ایران
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
خاکی که خون جوانان غیور ایرانی پاسدار آن بوده ،مردمانش هشت سال جنگ تحمیلی را تاب آوردند و به بهای درد و رنجی ورای تصور آدمیزاد،از خاک میهن دفاع کردند را با گفتن جملات و اشعار سخیف نمیتوانند به ترس وادارند
حتی یک وجب از این خاک جدا نخواهد شد
آذربایجان زادگاه غیورمردانی چون ستارخان و باقرخان بوده، سرداران ترک زبان ایران که برای اعتلای این آب و خاک جانشان را از دست دادند
یاشاسین آذربایجان
یاشاسین ایران
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
اردوغان و بازدارندگی سیاست خارجی ایران!
صابر گل عنبری
شعرخوانی اردوغان درباره ارس و حسرت از جدایی قهری دو کرانه آن جنجال آفریده است؛ اما باز طبق معمول واکنش‌ها معطوف به حملاتی احساساتی و بیشتر از سر عصبانیت است که البته به عنوان امری اولیه قابل درک است؛ اما در چنین مواقعی منطق حکم می‌کند دنبال علت العلل گشت؛ علتی که نه در ناآشنایی اردوغان با تاریخ و جغرافیا نهفته است و نه در درک و فهم وی از حساسیت‌های ایران؛ بلکه وی خوب می‌داند چه چیزی را با چه هدف و مقصودی و در چه زمانی می‌گوید.
علت اساسی چنین رفتارهای گاه و بی‌گاهی از سوی همسایگان این است که سیاست خارجی ایران فاقد فاکتور بازدارندگی موثر شده است؛ به گونه‌ای که حتی در اندازه جلوگیری از بیان سخنانی جنجالی پیرامون مسائل کلان مرتبط با امنیت ملی بازدارنده نیست؛ چه رسد به این که بخواهد مانع تشکیل ائتلاف میان همسایگانی در جنوب و شمال غربی با اسرائیل شود. همچنین نمونه‌های دیگری دال بر کاهش سطح بازدارندگی از جمله همین ترورهای یک سال اخیر وجود دارد.
اما این که چرا بازدارندگی خارجی در روابط با همسایگان به این سطح نازل رسیده است، خود حدیث مفصلی می‌طلبد؛ ولی اجمالا می‌توان آن را از یک طرف با شکل خاص سیاست‌ورزی ایران در سطح منطقه توام با نوعی تشتت و شعارزدگی و از طرف دیگر به اولویت نداشتن روابط با همسایگان و نگاه بالا به پایین به آنها در چند دهه مرتبط دانست.
در نتیجه به مرور زمان تنش و بحران سیمای غالب روابط ایران با همسایگان خود را شکل داد و در همین حال هم ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی و تمدنی تاریخی رفته رفته فاقد کارکردگرایی مطلوبی شدند. در مقابل هم، فرصتی تاریخی برای ورود متغیرات منطقه‌ای و غیر منطقه‌ای ناسازگار به متن روابط ایران و همسایگانش و جهت دادن به آن بر خلاف منافع ایران فراهم شد؛ به گونه‌ای که با بهره‌برداری از این تنش‌ها، به تعمیق آنها پرداخته و کار به جایی رسیده است که تنش با برخی همسایگان عملا به تابعی از بحران با متغیرات فرامنطقه‌ای تبدیل شده است.
اینجا بود که تا چشم باز شد اسرائیل هم در خلیج فارس هم در غرب به عنوان یک متغیر مهم و تاثیرگذار خود را بر روابط ایران در این دو منطقه حساس تحمیل کرد و فاکتور جغرافیا و همسایگی را که بالقوه یک عنصر مطلوب و سازنده در برقراری روابط حسنه میان دول است، به تهدیدی بالفعل تبدیل و از حیز انتفاع برای ایران خارج شد.
در حالی که خود خصومت جمهوری اسلامی با آمریکا و اسرائیل منطقا الزاماتی را در بحث روابط با همسایگان بر سیاست خارجی به همراه داشت که نادیده انگاشته شدند. بر مقتضای آنها ضرورت داشت این روابط از چند دهه پیش در اولویت قرار می‌گرفت و کاربست سیاست منطقه‌ای به گونه‌ای نباشد که برای کشور فرصت‌سوز و برای بازیگران متخاصم فرصت‌ساز باشد.
از دیگر سو، در چنین وضعیتی، تکثر "دشمنان" و بحران‌ها و تنش‌ها در روابط خارجی و الزامات ناشی از آن نوعی مماشات پرهزینه را نیز بر سیاست خارجی تحمیل کرده که نمونه‌های آن در برخی حوزه‌ها مشهود است. برخی بازیگران از جمله ترکیه و روسیه با درک این وضعیت در راستای منافع خود در صرافت ماهیگیری از آب گل آلودند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
صابر گل عنبری
شعرخوانی اردوغان درباره ارس و حسرت از جدایی قهری دو کرانه آن جنجال آفریده است؛ اما باز طبق معمول واکنش‌ها معطوف به حملاتی احساساتی و بیشتر از سر عصبانیت است که البته به عنوان امری اولیه قابل درک است؛ اما در چنین مواقعی منطق حکم می‌کند دنبال علت العلل گشت؛ علتی که نه در ناآشنایی اردوغان با تاریخ و جغرافیا نهفته است و نه در درک و فهم وی از حساسیت‌های ایران؛ بلکه وی خوب می‌داند چه چیزی را با چه هدف و مقصودی و در چه زمانی می‌گوید.
علت اساسی چنین رفتارهای گاه و بی‌گاهی از سوی همسایگان این است که سیاست خارجی ایران فاقد فاکتور بازدارندگی موثر شده است؛ به گونه‌ای که حتی در اندازه جلوگیری از بیان سخنانی جنجالی پیرامون مسائل کلان مرتبط با امنیت ملی بازدارنده نیست؛ چه رسد به این که بخواهد مانع تشکیل ائتلاف میان همسایگانی در جنوب و شمال غربی با اسرائیل شود. همچنین نمونه‌های دیگری دال بر کاهش سطح بازدارندگی از جمله همین ترورهای یک سال اخیر وجود دارد.
اما این که چرا بازدارندگی خارجی در روابط با همسایگان به این سطح نازل رسیده است، خود حدیث مفصلی می‌طلبد؛ ولی اجمالا می‌توان آن را از یک طرف با شکل خاص سیاست‌ورزی ایران در سطح منطقه توام با نوعی تشتت و شعارزدگی و از طرف دیگر به اولویت نداشتن روابط با همسایگان و نگاه بالا به پایین به آنها در چند دهه مرتبط دانست.
در نتیجه به مرور زمان تنش و بحران سیمای غالب روابط ایران با همسایگان خود را شکل داد و در همین حال هم ظرفیت‌های ژئوپلیتیکی و تمدنی تاریخی رفته رفته فاقد کارکردگرایی مطلوبی شدند. در مقابل هم، فرصتی تاریخی برای ورود متغیرات منطقه‌ای و غیر منطقه‌ای ناسازگار به متن روابط ایران و همسایگانش و جهت دادن به آن بر خلاف منافع ایران فراهم شد؛ به گونه‌ای که با بهره‌برداری از این تنش‌ها، به تعمیق آنها پرداخته و کار به جایی رسیده است که تنش با برخی همسایگان عملا به تابعی از بحران با متغیرات فرامنطقه‌ای تبدیل شده است.
اینجا بود که تا چشم باز شد اسرائیل هم در خلیج فارس هم در غرب به عنوان یک متغیر مهم و تاثیرگذار خود را بر روابط ایران در این دو منطقه حساس تحمیل کرد و فاکتور جغرافیا و همسایگی را که بالقوه یک عنصر مطلوب و سازنده در برقراری روابط حسنه میان دول است، به تهدیدی بالفعل تبدیل و از حیز انتفاع برای ایران خارج شد.
در حالی که خود خصومت جمهوری اسلامی با آمریکا و اسرائیل منطقا الزاماتی را در بحث روابط با همسایگان بر سیاست خارجی به همراه داشت که نادیده انگاشته شدند. بر مقتضای آنها ضرورت داشت این روابط از چند دهه پیش در اولویت قرار می‌گرفت و کاربست سیاست منطقه‌ای به گونه‌ای نباشد که برای کشور فرصت‌سوز و برای بازیگران متخاصم فرصت‌ساز باشد.
از دیگر سو، در چنین وضعیتی، تکثر "دشمنان" و بحران‌ها و تنش‌ها در روابط خارجی و الزامات ناشی از آن نوعی مماشات پرهزینه را نیز بر سیاست خارجی تحمیل کرده که نمونه‌های آن در برخی حوزه‌ها مشهود است. برخی بازیگران از جمله ترکیه و روسیه با درک این وضعیت در راستای منافع خود در صرافت ماهیگیری از آب گل آلودند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
غلط زیادی اردوغان و الهام» چه درسی می‌توان گرفت؟
حمیدرضا جلایی‌پور
اردوغان در مراسم رژه جشن پیروزی جمهوری آذربایجان به مناسبت پیروزی بر قره‌باغ درباکو، در کنار الهام علی‌اوف در دهم آذرماه سخنرانی کرد.
از این مراسم چهار نشانه خطرخیز بروز کرد: اول اینکه، اردوغان در شعری به جدایی «به زور آذربایجان» اشاره کرد! دوم اینکه، شعر او درباره رود ارس، همان شعری است که «پان‌ها» [جدایی‌طلبان] در ایران هم می‌خوانند و او گویی دارد جدایی‌طلبی را ترویج می‌کند. سوم اینکه، در میان شعارهای حماسی این مراسم، در میان نام‌های مناطق آزادشده در جمهوری آذربایجان (یا مناطقی که باید آزاد شود) از «کوه سبلان» و از «ارگ تبریز» آذربایجان ایران هم نام بردند! چهارم اینکه، در این رژه چند «پهباد اسرائیلی» هم به نمایش گذاشته
از این تهاجم با «زبان اردوغان» و رژه علی‌اوف چه درسی می‌توان گرفت؟ درس این است که در حفاظت از دولت-ملت ایران، خطر «پان‌ها» یک خطر جدی است.
پان‌ترکیسم و توسعه طلبی‌های عثمانی‌ها علیه مصالح ملی ایران ریشه در تاریخ و خصوصا در قرن ۱۹ دارد و این توسعه‌طلبی در سه دهه اخیر در «نوعثمانی‌گری» اردوغان و نیات علی‌اوف در جمهوری آذربایجان دنبال می‌شود. (در ایران استاد حمید احمدی به‌روشنی بنیان‌های فکری و استراتژی‌های سیاسی پان‌ترکیسم را توضیح داده است.)
بطوری‌که هم‌اکنون همه می‌دانستیم و می‌دانیم پایگاه «پان‌های ضدایرانی» در ترکیه فعلی است. یا سه دهه هست در کتاب‌های درسی جمهوری آذربایجان «آرزوی بازپس‌گیری تبریز، ارومیه و اردبیل آموزش داده می‌شود.
یا در ترور دانشمندان هسته‌ای از سوی اسراییل از خاک جمهوری آذربایجان استفاده می‌شود. لذا این خطاست که گفته شود خطر پان‌ها خطر نیست و انشاءلله گربه است.
در سال‌های گذشته از سوی نیروهای جامعه مدنی خطر نفوذ «پان‌ها» به ارکان حاکمیت مثل دفاتر امام‌جمعه‌ها، شهرداری‌ها، ادارات، خصوصا در دستگاه‌های امنیتی در مناطق آذری‌نشین، کرارا اشاره شده است.
اما متاسفانه حساسیتی که حاکمیت جمهوری اسلامی به‌درستی نسبت به نفوذ اسراییل در کشورهای عرب همسایه دارد، نسبت به خطر «پان‌های» مورد حمایت اردوغان و علی‌اوف ندارد. و نفوذ پان‌ها همچنان ادامه دارد.
حتی «پان‌ها» خصوصا پس از روی‌کار آمدن ترامپ و اعلام جنگ اقتصادی و روانی او علیه ایران روحیه گرفتند و در بزنگاه‌های چهارسال گذشته بر کانون‌های فشار علیه ایران دمیدند.
اینک که آشکارا اردوغان و علی‌اوف نیات توسعه‌طلبانه خود را آشکار می‌کنند (همچنان که در این رژه در برابر دیدگان جهانیان آشکار کردند) مجددا، هم جامعه مدنی و هم حاکمیت ایران خطر «پان‌ها» را باید جدی تلقی کند.
البته، در این کارزار ملی در برابر پان‌ها از دو موضوع نباید غفلت کرد. اول اینکه نباید در دام شگرد تبلیغاتی اصلی «پان‌ها» افتاد. پان‌ها از اغتشاشات قومی تغذیه می‌کنند و دنبال تشدید جنگ روانی بین دو چیزی هستند که اصلن در ایران وجود ندارد-یعنی جنگ بین قوم ترک و قوم فارس.
همه می‌دانند که در ایران «قوم فارس» وجود ندارد؛ بلکه در ایران «فارسی‌زبانان» با فرهنگ‌های متنوع ولی همه ایرانی وجود دارد.
فارسی‌زبانان شامل کثیری از جمعیت‌ها مثل بوشهری‌ها، بلوچ‌ها، سیستانی‌ها، کرمانی‌ها، اصفهانی‌ها، بروجردی‌ها، اراکی‌ها، خراسانی‌ها، تهرانی‌ها و کرجی‌ها، مازندرانی‌ها، گیلانی‌ها و آذری‌ها می‌شوند و یک قوم نیستند.
اما «پان‌ها» در آرزوی تلاشی ایران بر کارزار «ضدیت قوم ترک بر قوم فارس» می‌‌دمند. ازاین‌رو، همه ایراندوستان باید مواظب باشند تا در دام شوینیست‌های قومی و ملی نیفتند.
دوم اینکه، «پان‌ها» دنبال تحریک ایرانیان علیه «ترکها» در ترکیه و «اعراب» در کشورهای عربی هستند. در صورتیکه در عالم واقع یکی از آرزوهای آرمانی ایرانیان بعنوان یک دولت-ملت، داشتن روابط حسنه و سهل با مردم ترکیه و کشورهای عربی بوده و هست.
ما ایرانیان دوست داریم همانطوری که به راحتی به شیراز، تبریز، اصفهان و مشهد سفر می‌کنیم به همان راحتی هم به استانبول، بغداد، قاهره، مکه و مدینه سفر کنیم، مبادلات اقتصادی و فرهنگی داشته باشیم.
مطلقا ایرانیان با ترکهای ترکیه و اعراب در عراق و عربستان مساله ندارند و نخواهند داشت. درستی این ادعا را ایرانیان در سفرهایشان به ترکیه، به مکه و مدینه و مراسم کم‌نظیر اربعین در کربلای عراق نشان داده‌اند.
لذا ایراندوستان در مواجه با «پان‌ها» نباید تقویت‌کننده آرزوی «پان‌ها» باشند. پان‌ها از لجن‌زاری تغذیه می‌کنند که در آن ایرانیان با مردم ترکیه و مردم کشورهای عربی در تضاد باشند که به لطف خداوند نیستند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
حمیدرضا جلایی‌پور
اردوغان در مراسم رژه جشن پیروزی جمهوری آذربایجان به مناسبت پیروزی بر قره‌باغ درباکو، در کنار الهام علی‌اوف در دهم آذرماه سخنرانی کرد.
از این مراسم چهار نشانه خطرخیز بروز کرد: اول اینکه، اردوغان در شعری به جدایی «به زور آذربایجان» اشاره کرد! دوم اینکه، شعر او درباره رود ارس، همان شعری است که «پان‌ها» [جدایی‌طلبان] در ایران هم می‌خوانند و او گویی دارد جدایی‌طلبی را ترویج می‌کند. سوم اینکه، در میان شعارهای حماسی این مراسم، در میان نام‌های مناطق آزادشده در جمهوری آذربایجان (یا مناطقی که باید آزاد شود) از «کوه سبلان» و از «ارگ تبریز» آذربایجان ایران هم نام بردند! چهارم اینکه، در این رژه چند «پهباد اسرائیلی» هم به نمایش گذاشته
از این تهاجم با «زبان اردوغان» و رژه علی‌اوف چه درسی می‌توان گرفت؟ درس این است که در حفاظت از دولت-ملت ایران، خطر «پان‌ها» یک خطر جدی است.
پان‌ترکیسم و توسعه طلبی‌های عثمانی‌ها علیه مصالح ملی ایران ریشه در تاریخ و خصوصا در قرن ۱۹ دارد و این توسعه‌طلبی در سه دهه اخیر در «نوعثمانی‌گری» اردوغان و نیات علی‌اوف در جمهوری آذربایجان دنبال می‌شود. (در ایران استاد حمید احمدی به‌روشنی بنیان‌های فکری و استراتژی‌های سیاسی پان‌ترکیسم را توضیح داده است.)
بطوری‌که هم‌اکنون همه می‌دانستیم و می‌دانیم پایگاه «پان‌های ضدایرانی» در ترکیه فعلی است. یا سه دهه هست در کتاب‌های درسی جمهوری آذربایجان «آرزوی بازپس‌گیری تبریز، ارومیه و اردبیل آموزش داده می‌شود.
یا در ترور دانشمندان هسته‌ای از سوی اسراییل از خاک جمهوری آذربایجان استفاده می‌شود. لذا این خطاست که گفته شود خطر پان‌ها خطر نیست و انشاءلله گربه است.
در سال‌های گذشته از سوی نیروهای جامعه مدنی خطر نفوذ «پان‌ها» به ارکان حاکمیت مثل دفاتر امام‌جمعه‌ها، شهرداری‌ها، ادارات، خصوصا در دستگاه‌های امنیتی در مناطق آذری‌نشین، کرارا اشاره شده است.
اما متاسفانه حساسیتی که حاکمیت جمهوری اسلامی به‌درستی نسبت به نفوذ اسراییل در کشورهای عرب همسایه دارد، نسبت به خطر «پان‌های» مورد حمایت اردوغان و علی‌اوف ندارد. و نفوذ پان‌ها همچنان ادامه دارد.
حتی «پان‌ها» خصوصا پس از روی‌کار آمدن ترامپ و اعلام جنگ اقتصادی و روانی او علیه ایران روحیه گرفتند و در بزنگاه‌های چهارسال گذشته بر کانون‌های فشار علیه ایران دمیدند.
اینک که آشکارا اردوغان و علی‌اوف نیات توسعه‌طلبانه خود را آشکار می‌کنند (همچنان که در این رژه در برابر دیدگان جهانیان آشکار کردند) مجددا، هم جامعه مدنی و هم حاکمیت ایران خطر «پان‌ها» را باید جدی تلقی کند.
البته، در این کارزار ملی در برابر پان‌ها از دو موضوع نباید غفلت کرد. اول اینکه نباید در دام شگرد تبلیغاتی اصلی «پان‌ها» افتاد. پان‌ها از اغتشاشات قومی تغذیه می‌کنند و دنبال تشدید جنگ روانی بین دو چیزی هستند که اصلن در ایران وجود ندارد-یعنی جنگ بین قوم ترک و قوم فارس.
همه می‌دانند که در ایران «قوم فارس» وجود ندارد؛ بلکه در ایران «فارسی‌زبانان» با فرهنگ‌های متنوع ولی همه ایرانی وجود دارد.
فارسی‌زبانان شامل کثیری از جمعیت‌ها مثل بوشهری‌ها، بلوچ‌ها، سیستانی‌ها، کرمانی‌ها، اصفهانی‌ها، بروجردی‌ها، اراکی‌ها، خراسانی‌ها، تهرانی‌ها و کرجی‌ها، مازندرانی‌ها، گیلانی‌ها و آذری‌ها می‌شوند و یک قوم نیستند.
اما «پان‌ها» در آرزوی تلاشی ایران بر کارزار «ضدیت قوم ترک بر قوم فارس» می‌‌دمند. ازاین‌رو، همه ایراندوستان باید مواظب باشند تا در دام شوینیست‌های قومی و ملی نیفتند.
دوم اینکه، «پان‌ها» دنبال تحریک ایرانیان علیه «ترکها» در ترکیه و «اعراب» در کشورهای عربی هستند. در صورتیکه در عالم واقع یکی از آرزوهای آرمانی ایرانیان بعنوان یک دولت-ملت، داشتن روابط حسنه و سهل با مردم ترکیه و کشورهای عربی بوده و هست.
ما ایرانیان دوست داریم همانطوری که به راحتی به شیراز، تبریز، اصفهان و مشهد سفر می‌کنیم به همان راحتی هم به استانبول، بغداد، قاهره، مکه و مدینه سفر کنیم، مبادلات اقتصادی و فرهنگی داشته باشیم.
مطلقا ایرانیان با ترکهای ترکیه و اعراب در عراق و عربستان مساله ندارند و نخواهند داشت. درستی این ادعا را ایرانیان در سفرهایشان به ترکیه، به مکه و مدینه و مراسم کم‌نظیر اربعین در کربلای عراق نشان داده‌اند.
لذا ایراندوستان در مواجه با «پان‌ها» نباید تقویت‌کننده آرزوی «پان‌ها» باشند. پان‌ها از لجن‌زاری تغذیه می‌کنند که در آن ایرانیان با مردم ترکیه و مردم کشورهای عربی در تضاد باشند که به لطف خداوند نیستند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
سندروم زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار
محمد فاضلی
چند سال پیش علاقه‌ام شده بود خواندن درباره چین و تحولات این کشور در چند دهه گذشته. یکی از نکاتی که برایم جالب بود، نوشته یک استراتژیست اروپایی بود. عبارت او این مضمون را داشت:
چینی‌ها دائم قدرتمند شدن خود را خیزش آرام می‌خوانند و مشکل دیپلمات‌ها و بالاخص همسایگان چین در دیدارها و مراودات دیپلماتیک این است که بدانند معنای خیزش آرام کشوری که می‌خواهد بزرگترین قدرت اقتصادی دنیا شود و سرمایه‌گذاری روی ارتش و نفوذش در سراسر جهان را افزایش می‌دهد چیست.
چینی‌ها با همه دست‌آوردهای چهل سال گذشته خود از «خیزش آرام» سخن می‌گویند تا بقیه را نترسانند. برخی در ایران به حساب کدام دست‌آورد خیزش گونه، از کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که جز ترساندن همسایگان، سوءاستفاده قدرت‌های بزرگ و اخلال در منافع ملی ایران و زندگی به سختی افتاده ایرانیان حاصلی ندارد؟
برخی «سندروم زبان بی‌قرار» دارند که در راستای «طمع بی‌مهار» ایشان است. این «زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار» برای ایران و ایرانیان گران تمام شده و می‌شود.
کاش به جای کوپن معیشت، به مسئولان و غیرمسئولان سخنگو، کوپن سخن گفتن می‌دادند تا بیشتر از کوپن خود حرف نزنند. اثرش روی بهبود معیشت ایرانیان بیشتر است.
از چینی‌ها واقع‌بینی، تواضع استراتژیک، حرف زدن به‌جا، حفظ منافع ملی و دوری از توهم را بیاموزیم.
از چینی‌ها نه، از علی (ع) بیاموزیم که فرمود:اذا تم العقل نقص الکلام. نهج البلاغه، حکمت ۳۴۹؛ هنگامی که عقل انسان کامل شد، سخنش کم می شود.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
محمد فاضلی
چند سال پیش علاقه‌ام شده بود خواندن درباره چین و تحولات این کشور در چند دهه گذشته. یکی از نکاتی که برایم جالب بود، نوشته یک استراتژیست اروپایی بود. عبارت او این مضمون را داشت:
چینی‌ها دائم قدرتمند شدن خود را خیزش آرام می‌خوانند و مشکل دیپلمات‌ها و بالاخص همسایگان چین در دیدارها و مراودات دیپلماتیک این است که بدانند معنای خیزش آرام کشوری که می‌خواهد بزرگترین قدرت اقتصادی دنیا شود و سرمایه‌گذاری روی ارتش و نفوذش در سراسر جهان را افزایش می‌دهد چیست.
چینی‌ها با همه دست‌آوردهای چهل سال گذشته خود از «خیزش آرام» سخن می‌گویند تا بقیه را نترسانند. برخی در ایران به حساب کدام دست‌آورد خیزش گونه، از کلمات و عباراتی استفاده می‌کنند که جز ترساندن همسایگان، سوءاستفاده قدرت‌های بزرگ و اخلال در منافع ملی ایران و زندگی به سختی افتاده ایرانیان حاصلی ندارد؟
برخی «سندروم زبان بی‌قرار» دارند که در راستای «طمع بی‌مهار» ایشان است. این «زبان بی‌قرارِ طمعِ بی‌مهار» برای ایران و ایرانیان گران تمام شده و می‌شود.
کاش به جای کوپن معیشت، به مسئولان و غیرمسئولان سخنگو، کوپن سخن گفتن می‌دادند تا بیشتر از کوپن خود حرف نزنند. اثرش روی بهبود معیشت ایرانیان بیشتر است.
از چینی‌ها واقع‌بینی، تواضع استراتژیک، حرف زدن به‌جا، حفظ منافع ملی و دوری از توهم را بیاموزیم.
از چینی‌ها نه، از علی (ع) بیاموزیم که فرمود:اذا تم العقل نقص الکلام. نهج البلاغه، حکمت ۳۴۹؛ هنگامی که عقل انسان کامل شد، سخنش کم می شود.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
هشداری به مناسبت ٢١ آذر
امیر هاشمی مقدم
«یکی از افسران ارتش پیشه‌وری که پس از فرار و زیستن در شوروی و بازگشت به ایران و خسران و پشیمانی، اکنون روزگار کهولت را به سر می‌برد، می‌گفت: «در زمان حکومت پیشه‌وری، سرهنگ ارتش او بودم. صاحبخانه‌ام در تبریز یک روز مرا دعوت کرد. وقتی وارد مجلس شدم، دیدم گروهی از استادان و فرهنگیان و افراد سرشناس جمعند. صاحبخانه که خلق و خوی مهربان مرا دوست می‌داشت گفت شما را دعوت کرده‌ایم که سوالی کنیم. آیا شما که ایرانی و افسر هستید و برای حفظ تمامیت این آب و خاک قسم خورده‌اید، موافقید که خطه آذربایجان از ایران جدا شود؟ و ناگاه صدایش گرفت و اشکش جاری شد. من که چنین مطلبی را باور نداشتم، گفتم ابدا. با شنیدن این جواب، آرامشی در میان آن گروه مستأصل و مجبور پدید آمد» (بهبهانی. 1387: 104).
روایت بالا، یکی از صدها روایتی است که از خلال گفتگوها، کتاب‌های خاطراتی که بعدها نوشته شد، گزارش‌های کارمندان کنسولگری‌های خارجی در آذربایجان، اسنادی که از آرشیو شوروی/روسیه بعدها منتشر گردید و...، نشان می‌دهد فرقه دموکرات در آذربایجان آن زمان جایگاه و پایگاه چندانی در میان مردم نداشته و دست‌نشانده شوروی بوده و دست آخر با جمله «سنه گتیرن سنه گیت دیر» (کسی که تو را آورد، [حالا] به تو می‌گوید برو) به پایان رسید؛ هرچند امروزه روایت‌های قوم‌گرایان در حال جعل این داده‌ها و یافته‌های تاریخی معاصر است.
اما...
اما در چند سال گذشته رویدادهایی به وقوع پیوسته که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. از جمله نفوذ جاعلان قومگرا در میان مردم و کپی کردن ادعاهای ترکیه و باکو درباره آذربایجان ایران، آن هم به‌واسطه رسانه‌ها و کتاب‌هایی که با بودجه یا دست کم زیر نظر وزارت ارشاد ایران منتشر می‌شود. شوربختانه بسیاری از افراد و از جمله مسئولین، خطر تهدیدات قومی (چه از سوی ترکیه و جمهوری آذربایجان، و چه از سو جریان نفوذی قومگرا) را دست کم گرفته‌اند. برای نشان دادن گوشه‌ای از برجستگی این خطر برای کشور، به چند نکته درباره رویداد رژه دیروز در باکو اشاره می‌شود.
در این رژه که به مناسبت پیروزی بر ارمنستان برگزار شد، در میانه شعارهای حماسی درباره بخش‌های مختلف خاک جمهوری آذربایجان که آزاد شده یا باید آزاد شود، نام کوه سبلان و همچنین ارگ تبریز نیز آمد. و البته این پدیده تازه‌ای نیست؛ باکو سال‌هاست نقشه مناطق آذری‌نشین ایران را به‌عنوان بخشی از خاک خودش روی جلد کتاب‌های تاریخ مدارس چاپ کرده و در متن همه این کتاب‌ها نیز به اشغالگر بودن ایران پرداخته و ذهن کودکان این کشور را با آرزوی بازپس‌گیری (!) تبریز و ارومیه و اردبیل و... نسبت به ایران منفی می‌کند.
اردوغان در ابن مراسم، شعری درباره رود ارس خواند که عموما توسط قوم‌گرایان آذری خوانده می‌شود، و تلویحا بر طبل تجزیه‌طلبی در ایران کوبید.
در همین رژه، چندین نمونه پهباد اسرائیلی نیز به نمایش در آمد. اینکه باکو نزدیک 30 سال است روابط گسترده‌ای با اسرائیل داشته؛ در جنگ اخیر قره‌باغ از سلاح‌های اسرائیلی به وفور استفاده کرده؛ اسرائیل در خاک این کشور و نزدیک مرزهای ایران پایگاه‌های اطلاعاتی و نظامی برپا ساخته؛ بسیاری از فعالیت‌های جاسوسی و تروریستی اسرائیل علیه دانشمندان هسته‌ای، موشکی، تاسیسات هسته‌ای و... ایران از خاک جمهوری آذربایجان انجام شده و...، هیچ واکنش درخوری از سوی مسئولین کشورمان در پی نداشته است. اما کافی است این بی‌خیالی را با واکنش بسیار تند و تهدیدآمیز ایران به برقراری ارتباط میان کشورهای عرب حاشیه خلیح فارس با اسرائیل در ماه گذشته مقایسه کنیم.
چه چیزی این معیارهای دوگانه در ایران را توجیه می‌کند؟ جز نفوذ جریان قومگرا در بسیاری از مناصب حساس کشور؟ (از امامان جمعه مناطق آذری گرفته تا نمایندگان مجلس و برخی از سفرا و دیگر مسئولین که موضع‌گیری‌های آشکار قومی و به سود باکو یا ترکیه دارند).
با تداوم این شرایط و بی‌خیالی مسئولین در این باره، خطر تجزیه ایران بسیار نزدیک‌تر است از آنچه می‌اندیشیم.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
امیر هاشمی مقدم
«یکی از افسران ارتش پیشه‌وری که پس از فرار و زیستن در شوروی و بازگشت به ایران و خسران و پشیمانی، اکنون روزگار کهولت را به سر می‌برد، می‌گفت: «در زمان حکومت پیشه‌وری، سرهنگ ارتش او بودم. صاحبخانه‌ام در تبریز یک روز مرا دعوت کرد. وقتی وارد مجلس شدم، دیدم گروهی از استادان و فرهنگیان و افراد سرشناس جمعند. صاحبخانه که خلق و خوی مهربان مرا دوست می‌داشت گفت شما را دعوت کرده‌ایم که سوالی کنیم. آیا شما که ایرانی و افسر هستید و برای حفظ تمامیت این آب و خاک قسم خورده‌اید، موافقید که خطه آذربایجان از ایران جدا شود؟ و ناگاه صدایش گرفت و اشکش جاری شد. من که چنین مطلبی را باور نداشتم، گفتم ابدا. با شنیدن این جواب، آرامشی در میان آن گروه مستأصل و مجبور پدید آمد» (بهبهانی. 1387: 104).
روایت بالا، یکی از صدها روایتی است که از خلال گفتگوها، کتاب‌های خاطراتی که بعدها نوشته شد، گزارش‌های کارمندان کنسولگری‌های خارجی در آذربایجان، اسنادی که از آرشیو شوروی/روسیه بعدها منتشر گردید و...، نشان می‌دهد فرقه دموکرات در آذربایجان آن زمان جایگاه و پایگاه چندانی در میان مردم نداشته و دست‌نشانده شوروی بوده و دست آخر با جمله «سنه گتیرن سنه گیت دیر» (کسی که تو را آورد، [حالا] به تو می‌گوید برو) به پایان رسید؛ هرچند امروزه روایت‌های قوم‌گرایان در حال جعل این داده‌ها و یافته‌های تاریخی معاصر است.
اما...
اما در چند سال گذشته رویدادهایی به وقوع پیوسته که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. از جمله نفوذ جاعلان قومگرا در میان مردم و کپی کردن ادعاهای ترکیه و باکو درباره آذربایجان ایران، آن هم به‌واسطه رسانه‌ها و کتاب‌هایی که با بودجه یا دست کم زیر نظر وزارت ارشاد ایران منتشر می‌شود. شوربختانه بسیاری از افراد و از جمله مسئولین، خطر تهدیدات قومی (چه از سوی ترکیه و جمهوری آذربایجان، و چه از سو جریان نفوذی قومگرا) را دست کم گرفته‌اند. برای نشان دادن گوشه‌ای از برجستگی این خطر برای کشور، به چند نکته درباره رویداد رژه دیروز در باکو اشاره می‌شود.
در این رژه که به مناسبت پیروزی بر ارمنستان برگزار شد، در میانه شعارهای حماسی درباره بخش‌های مختلف خاک جمهوری آذربایجان که آزاد شده یا باید آزاد شود، نام کوه سبلان و همچنین ارگ تبریز نیز آمد. و البته این پدیده تازه‌ای نیست؛ باکو سال‌هاست نقشه مناطق آذری‌نشین ایران را به‌عنوان بخشی از خاک خودش روی جلد کتاب‌های تاریخ مدارس چاپ کرده و در متن همه این کتاب‌ها نیز به اشغالگر بودن ایران پرداخته و ذهن کودکان این کشور را با آرزوی بازپس‌گیری (!) تبریز و ارومیه و اردبیل و... نسبت به ایران منفی می‌کند.
اردوغان در ابن مراسم، شعری درباره رود ارس خواند که عموما توسط قوم‌گرایان آذری خوانده می‌شود، و تلویحا بر طبل تجزیه‌طلبی در ایران کوبید.
در همین رژه، چندین نمونه پهباد اسرائیلی نیز به نمایش در آمد. اینکه باکو نزدیک 30 سال است روابط گسترده‌ای با اسرائیل داشته؛ در جنگ اخیر قره‌باغ از سلاح‌های اسرائیلی به وفور استفاده کرده؛ اسرائیل در خاک این کشور و نزدیک مرزهای ایران پایگاه‌های اطلاعاتی و نظامی برپا ساخته؛ بسیاری از فعالیت‌های جاسوسی و تروریستی اسرائیل علیه دانشمندان هسته‌ای، موشکی، تاسیسات هسته‌ای و... ایران از خاک جمهوری آذربایجان انجام شده و...، هیچ واکنش درخوری از سوی مسئولین کشورمان در پی نداشته است. اما کافی است این بی‌خیالی را با واکنش بسیار تند و تهدیدآمیز ایران به برقراری ارتباط میان کشورهای عرب حاشیه خلیح فارس با اسرائیل در ماه گذشته مقایسه کنیم.
چه چیزی این معیارهای دوگانه در ایران را توجیه می‌کند؟ جز نفوذ جریان قومگرا در بسیاری از مناصب حساس کشور؟ (از امامان جمعه مناطق آذری گرفته تا نمایندگان مجلس و برخی از سفرا و دیگر مسئولین که موضع‌گیری‌های آشکار قومی و به سود باکو یا ترکیه دارند).
با تداوم این شرایط و بی‌خیالی مسئولین در این باره، خطر تجزیه ایران بسیار نزدیک‌تر است از آنچه می‌اندیشیم.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
شمشیر اردوغان بر فرق سر ایران!
صلاح الدین خدیو
در بحبوحه جنگ قره باغ دوستی می گفت: اگر اردوغان با همین دست فرمان پیش برود، سال آینده با صراحت و مستقیم، نام تبریز را هم می آورد. این پیش بینی به طرز عجیبی دیروز در رژه پیروزی باکو و خیلی زودتر از موعد پیشگفته، درست از آب درآمد.اکنون مساله این است چرا ناسیونالیسم شیعی ایران در برابر ناسیونالیسم راست محافظه کار ترکیه، کم آورده است؟ چرا گفتار اردوغان برای خیلی ها در جهان اسلام فریبنده است ولی بیان سیاسی ایران از گیرایی لازم برخوردار نیست؟ پویایی حاصل از ترکیب اسلام سنی و پان ترکیسم در ایدئولوژی نظام حاکم بر ترکیه، نه تنها قدرت نرم آن را افزایش داده، بلکه به صورت قابل توجهی آن را در حوزه های ترکی و عربی خاورمیانه و قفقاز مبسوط الید کرده است.
آلیاژ ایدئولوژیک ساخت ترکیه در این زمینه با برندهای گوناگونی عرضه می شود. در خاورمیانه عربی با برچسپ اسلامی و در حوزه های ترک نشین ایران و قفقاز و آسیای میانه با بسته بندی ترکی و پان تورانیستی. به عبارت بهتر ترکیه در میان مردمان کشورهای عرب و پاکستانیها و مسلمانان شرق آسیا به صفت رهبر جهان اسلام شناخته می شود، در حالیکە از نیکوزیای شمالی در شرق اروپا تا بیشکک در مرکز آسیا، خود را قیم و برادر بزرگتر ترکها می داند. ترکیه در اینجا در پی تشکیل بازار مشترک، ارتش واحد ترکها و حتی ارائه نسخه ای ساده شده و قابل فهم از زبان ترکی برای غلبه بر تفرق زبانی میان قزاقها، ازبک ها، ترکمنها، قرقیزها، آذربایجانیها، تاتاها و ساکنان آناتولی است.
بصیرت چندانی لازم نیست تا بدانیم: این همان نسخه بروز شده برنامه "اتحاد اسلام" است که در اواخر قرن نوزدهم به منظور توقف روند زوال امپراتوری در حال اضمحلال عثمانی، طرح ریزی شد و در خلال جنگ اول جهانی توسط جاسوسان آلمانی در دل سرزمین های اسلامی، تبلیغ و ترویج می گردید.دست بر قضا آنزمان هم به موازات رویدادهای جنگ و مسجل شدن از کف رفتن سرزمین های عربی خاورمیانه، صبغه ترکی اندیشه اتحاد اسلام، پررنگ تر شد و رژیم ناسیونالیست ترکهای جوان به صرافت جبران مافات در قفقاز و آسیای میانه افتاد که البته تحکیم سلطه رژیم بلشویکی در روسیه، جلوی آن را گرفت.
ایران آنزمان که مقهور سلطه روس و انگلیس بود، ضعیف تر از آن می نمود که وارد بازی بزرگان شود و به همان اندازه هم در برابر نفوذ فزاینده " اسب تروای فکری " عثمانی بدون سپر مانده بود.ایران کنونی اما آن اندازه قوی است که مقهور اجنبی نباشد، در حالیکه به نظر می رسد به نوعی دیگر قربانی و اینبار طعمه "خودزنی" خود شده است: در حالیکە به عنوان یک قدرت نوظهور ظرفیت های بالقوه و بکری دارد، بانگ فرقه گرایانه ناسیونالیسم مذهبی آن در جهان اسلام با نود درصد جمعیت سنی، طنین انداز شده و مزیت های تاکتیکی حمایت از برخی جنبشهای اسلامی سنی هم نمی تواند، از پس جا خالی دادنهای مکرر و راهبردی به ترکیه و رقبایی بر بیاید که بالقوه می شد در جایگاهی پایین تر از آن بایستند.
چه تاریخ ایران، ایران فرهنگی، تمدن ایران و میراث عظیم ادبی و فکری آن در کنار تنوعات غنی قومی و مذهبی و زبانی آن، گنجینه ای فربه است که در ظرف کوچک ناسیونالیسم شیعی قرار نمی گیرد. این چنین است که بجای آن که عمق استراتژیک ایران از مسیر " دلها " از دهلی نو تا ساحل شرقی مدیترانه گسترش یاید، امتداد نفوذ فرهنگی ترکیه تا عمق مرزهای ایران می آید. این راز سرمستی و باد به غبغب انداختن اردوغانی است که در مخیله خود به احیای پست مدرنیستی امپراطوری عثمانی می اندیشد.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
صلاح الدین خدیو
در بحبوحه جنگ قره باغ دوستی می گفت: اگر اردوغان با همین دست فرمان پیش برود، سال آینده با صراحت و مستقیم، نام تبریز را هم می آورد. این پیش بینی به طرز عجیبی دیروز در رژه پیروزی باکو و خیلی زودتر از موعد پیشگفته، درست از آب درآمد.اکنون مساله این است چرا ناسیونالیسم شیعی ایران در برابر ناسیونالیسم راست محافظه کار ترکیه، کم آورده است؟ چرا گفتار اردوغان برای خیلی ها در جهان اسلام فریبنده است ولی بیان سیاسی ایران از گیرایی لازم برخوردار نیست؟ پویایی حاصل از ترکیب اسلام سنی و پان ترکیسم در ایدئولوژی نظام حاکم بر ترکیه، نه تنها قدرت نرم آن را افزایش داده، بلکه به صورت قابل توجهی آن را در حوزه های ترکی و عربی خاورمیانه و قفقاز مبسوط الید کرده است.
آلیاژ ایدئولوژیک ساخت ترکیه در این زمینه با برندهای گوناگونی عرضه می شود. در خاورمیانه عربی با برچسپ اسلامی و در حوزه های ترک نشین ایران و قفقاز و آسیای میانه با بسته بندی ترکی و پان تورانیستی. به عبارت بهتر ترکیه در میان مردمان کشورهای عرب و پاکستانیها و مسلمانان شرق آسیا به صفت رهبر جهان اسلام شناخته می شود، در حالیکە از نیکوزیای شمالی در شرق اروپا تا بیشکک در مرکز آسیا، خود را قیم و برادر بزرگتر ترکها می داند. ترکیه در اینجا در پی تشکیل بازار مشترک، ارتش واحد ترکها و حتی ارائه نسخه ای ساده شده و قابل فهم از زبان ترکی برای غلبه بر تفرق زبانی میان قزاقها، ازبک ها، ترکمنها، قرقیزها، آذربایجانیها، تاتاها و ساکنان آناتولی است.
بصیرت چندانی لازم نیست تا بدانیم: این همان نسخه بروز شده برنامه "اتحاد اسلام" است که در اواخر قرن نوزدهم به منظور توقف روند زوال امپراتوری در حال اضمحلال عثمانی، طرح ریزی شد و در خلال جنگ اول جهانی توسط جاسوسان آلمانی در دل سرزمین های اسلامی، تبلیغ و ترویج می گردید.دست بر قضا آنزمان هم به موازات رویدادهای جنگ و مسجل شدن از کف رفتن سرزمین های عربی خاورمیانه، صبغه ترکی اندیشه اتحاد اسلام، پررنگ تر شد و رژیم ناسیونالیست ترکهای جوان به صرافت جبران مافات در قفقاز و آسیای میانه افتاد که البته تحکیم سلطه رژیم بلشویکی در روسیه، جلوی آن را گرفت.
ایران آنزمان که مقهور سلطه روس و انگلیس بود، ضعیف تر از آن می نمود که وارد بازی بزرگان شود و به همان اندازه هم در برابر نفوذ فزاینده " اسب تروای فکری " عثمانی بدون سپر مانده بود.ایران کنونی اما آن اندازه قوی است که مقهور اجنبی نباشد، در حالیکه به نظر می رسد به نوعی دیگر قربانی و اینبار طعمه "خودزنی" خود شده است: در حالیکە به عنوان یک قدرت نوظهور ظرفیت های بالقوه و بکری دارد، بانگ فرقه گرایانه ناسیونالیسم مذهبی آن در جهان اسلام با نود درصد جمعیت سنی، طنین انداز شده و مزیت های تاکتیکی حمایت از برخی جنبشهای اسلامی سنی هم نمی تواند، از پس جا خالی دادنهای مکرر و راهبردی به ترکیه و رقبایی بر بیاید که بالقوه می شد در جایگاهی پایین تر از آن بایستند.
چه تاریخ ایران، ایران فرهنگی، تمدن ایران و میراث عظیم ادبی و فکری آن در کنار تنوعات غنی قومی و مذهبی و زبانی آن، گنجینه ای فربه است که در ظرف کوچک ناسیونالیسم شیعی قرار نمی گیرد. این چنین است که بجای آن که عمق استراتژیک ایران از مسیر " دلها " از دهلی نو تا ساحل شرقی مدیترانه گسترش یاید، امتداد نفوذ فرهنگی ترکیه تا عمق مرزهای ایران می آید. این راز سرمستی و باد به غبغب انداختن اردوغانی است که در مخیله خود به احیای پست مدرنیستی امپراطوری عثمانی می اندیشد.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
چشمان طمع‌کارانه به مرز پرگهر
علی فرید‌یحیایی
ظاهراچشم طمع همسایگان به مرز پرگهر ایران در طول تاریخ تمامی ندارد. روسیه در پیوسته تاریخ، نظر سویی به تمامیت این کشور داشته است؛ زمانی به صورت حمله مستقیم ، عهدنامه های ترکمانچای وگلستان را بر کشور ما تحمیل کرده و مقارن با جنگ جهانی دوم نیز با ادعاهای ضد امپریالیستی و رهبری کارگران وزحمتکشان جهان در کناردولتهای امپریالیستی به خاک کشور ما تجاوز نموده است.پس از خاتمه جنگ نیز با دنبال نمودن سیاستهای فرقه ای، بخشهایی از خاک میهن را در آماج اهداف توسعه طلبانه خود قرار داد و اینک هم تلاش دارد با توجه به سوءِ تدبیرموجودحکومت، ازمنابع دریای خزر و امکانات اقتصادی کشور، بهره کشی بی‌نهایت کند.
از آن طرف سال ۵۹ حکومت فاشیستی وتجاوز گر صدام درعراق، با استفاده از گسیختگی و از ازهم پاشیدگی داخلیِ پس‌ازانقلاب، شعارهای خام وناپخته حکومت را دستمایه تهاجم به سرزمین تاریخی ایران قرار داد وکوشش کرد که مناطق زرخیز ونفتی کشور را آماج تجاوز نظامی خویش قرار دهد که خوشبختانه با همّت مردم شجاع وفرزندان دلیر وطن به این هدف شوم خود نرسید هرچند که امروز هم به واسطه سیاستهای نادرست منطقه ای حاکمیت، این اهداف شوم ازناحیه عربستان و امارات نشینهای حوزه خلیج فارس کماکان دنبال می شود.
اما صرفنظر از تجاوزات تاریخی روسیه وادعاهای دوره اخیر برخی ازکشورهای عربی نسبت به مرزهای پرگهر این سرزمین، با فروپاشی شوروی سابق ظاهرا مدعیان جدیدی به ردیف طماعان به خاک کشور افزوده شده است. تشکیل کشور ترک زبان آذربایجان و گسترش تحرکات قومی وزبانی در نقاط مختلف کشورمان ازجمله در مناطق ترک نشین در دو دهه گذشته ، ظاهراً توهمات دولت اردوغانی ترکیه را دامن زده است که بار دگر به رویاهای نوعثمانی ، درخصوص کشورمان مروری نماید ،گویی که ایران کنونی موقعیتی همانند شرایط ظهور وانقراض صفویه را دوباره تجربه می‌کند ودرنتیجه به فکرتوسعه قلمروی خویش درمناطق هم مرز با ایران افتاده است غافل از آنکه مردم ایران به ویژه آذربایجانیان هنوزخاطره تجاوز خونین وکشتار عثمانیان را ازحافظه خود محو نکرده اند.
اینکه اردوغان درجشن پیروزی آذربایجان بر ارمنستان و آزاد کردن سرزمینهای اشغالی آن، به فکر سبلان و ارگ و... افتاده است ما را جداً به تامل وامی‌دارد که درایران فعلی چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است که خاطرات نوعثمانی دگر باراحیا می شود.
در این راستا اولاً جا دارد که حکومت ایران ،به وضع نابسامان خود درمیان مردم ونیز الگوهای مدیریت وسیاستهای منطقه ای وداخلی خویش بیاندیشد که چگونه رفتارکرده ومی کند که همسایگانش در حاشیه خلیج فارس ومناطق شمالی وغربی را به طمع درخصوص بخشهایی از مناطق مرز پرگهر می اندازد.
از سوی دیگر ضروری است کلیّه فعالان منطقه‌ای که برای بازیابی هویت زبانی و فرهنگی وحقوق قومی خویش در نقاط مختلف کشور تلاش می‌کنند، توجه داشته‌باشند که به نحوی مطالبات خود راپژواک ندهندکه دشمنان وطمّاعان ایران زمین،شعارها وخواسته های آنان را دستاویز اهداف توسعه طلبانه ومرزی خویش قرار دهند.
بی‌تردید ما نباید حافظه تاریخی وبلند مدت خود را به فراموشی بسپاریم و از یاد ببریم که ممکن است جریانهایی با اهداف مردم خواهانه وشعارهای عدالت طلبانه و هویتی وفرهنگی ، تلاشهای موثّری را شروع و دنبال نمایند، غافل از اینکه مخالفان سرزمین و وحدت ملی ما در کمین بهره برداری از همان اهداف درست و به‌حقّ آنها هستند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat
علی فرید‌یحیایی
ظاهراچشم طمع همسایگان به مرز پرگهر ایران در طول تاریخ تمامی ندارد. روسیه در پیوسته تاریخ، نظر سویی به تمامیت این کشور داشته است؛ زمانی به صورت حمله مستقیم ، عهدنامه های ترکمانچای وگلستان را بر کشور ما تحمیل کرده و مقارن با جنگ جهانی دوم نیز با ادعاهای ضد امپریالیستی و رهبری کارگران وزحمتکشان جهان در کناردولتهای امپریالیستی به خاک کشور ما تجاوز نموده است.پس از خاتمه جنگ نیز با دنبال نمودن سیاستهای فرقه ای، بخشهایی از خاک میهن را در آماج اهداف توسعه طلبانه خود قرار داد و اینک هم تلاش دارد با توجه به سوءِ تدبیرموجودحکومت، ازمنابع دریای خزر و امکانات اقتصادی کشور، بهره کشی بی‌نهایت کند.
از آن طرف سال ۵۹ حکومت فاشیستی وتجاوز گر صدام درعراق، با استفاده از گسیختگی و از ازهم پاشیدگی داخلیِ پس‌ازانقلاب، شعارهای خام وناپخته حکومت را دستمایه تهاجم به سرزمین تاریخی ایران قرار داد وکوشش کرد که مناطق زرخیز ونفتی کشور را آماج تجاوز نظامی خویش قرار دهد که خوشبختانه با همّت مردم شجاع وفرزندان دلیر وطن به این هدف شوم خود نرسید هرچند که امروز هم به واسطه سیاستهای نادرست منطقه ای حاکمیت، این اهداف شوم ازناحیه عربستان و امارات نشینهای حوزه خلیج فارس کماکان دنبال می شود.
اما صرفنظر از تجاوزات تاریخی روسیه وادعاهای دوره اخیر برخی ازکشورهای عربی نسبت به مرزهای پرگهر این سرزمین، با فروپاشی شوروی سابق ظاهرا مدعیان جدیدی به ردیف طماعان به خاک کشور افزوده شده است. تشکیل کشور ترک زبان آذربایجان و گسترش تحرکات قومی وزبانی در نقاط مختلف کشورمان ازجمله در مناطق ترک نشین در دو دهه گذشته ، ظاهراً توهمات دولت اردوغانی ترکیه را دامن زده است که بار دگر به رویاهای نوعثمانی ، درخصوص کشورمان مروری نماید ،گویی که ایران کنونی موقعیتی همانند شرایط ظهور وانقراض صفویه را دوباره تجربه می‌کند ودرنتیجه به فکرتوسعه قلمروی خویش درمناطق هم مرز با ایران افتاده است غافل از آنکه مردم ایران به ویژه آذربایجانیان هنوزخاطره تجاوز خونین وکشتار عثمانیان را ازحافظه خود محو نکرده اند.
اینکه اردوغان درجشن پیروزی آذربایجان بر ارمنستان و آزاد کردن سرزمینهای اشغالی آن، به فکر سبلان و ارگ و... افتاده است ما را جداً به تامل وامی‌دارد که درایران فعلی چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است که خاطرات نوعثمانی دگر باراحیا می شود.
در این راستا اولاً جا دارد که حکومت ایران ،به وضع نابسامان خود درمیان مردم ونیز الگوهای مدیریت وسیاستهای منطقه ای وداخلی خویش بیاندیشد که چگونه رفتارکرده ومی کند که همسایگانش در حاشیه خلیج فارس ومناطق شمالی وغربی را به طمع درخصوص بخشهایی از مناطق مرز پرگهر می اندازد.
از سوی دیگر ضروری است کلیّه فعالان منطقه‌ای که برای بازیابی هویت زبانی و فرهنگی وحقوق قومی خویش در نقاط مختلف کشور تلاش می‌کنند، توجه داشته‌باشند که به نحوی مطالبات خود راپژواک ندهندکه دشمنان وطمّاعان ایران زمین،شعارها وخواسته های آنان را دستاویز اهداف توسعه طلبانه ومرزی خویش قرار دهند.
بی‌تردید ما نباید حافظه تاریخی وبلند مدت خود را به فراموشی بسپاریم و از یاد ببریم که ممکن است جریانهایی با اهداف مردم خواهانه وشعارهای عدالت طلبانه و هویتی وفرهنگی ، تلاشهای موثّری را شروع و دنبال نمایند، غافل از اینکه مخالفان سرزمین و وحدت ملی ما در کمین بهره برداری از همان اهداف درست و به‌حقّ آنها هستند.
#عضویت_در_کانال
👇👇👇
✅ @sedayeslahat