علی صدارت

ادامه👆از پست بالا👆
…داخلی مشکل حل شود، و امروز از طریق قدرت خارجی. همانطور که جنبش سبز، به علت مراجعه به قدرت داخلی به خاموشی کشیده شد، امروز هم مددجویی از قدرت خارجی، جنبش را از جوشش می اندازد، که انداخته است. بقای این رژیم در این این سال‌ها، فاجعه‌آمیز بوده است. به همان ترتیب، امروز مردم به درستی به اصلاح‌طلبی (روی کردن به قدرت داخلی) پشت، و به ملت روی کرده‌اند. امروز مردم به درستی به قدرت خارجی پشت، و به ملت روی کرده‌اند، منتها در این زمان، فتیله‌های آتش جنگ روانی قدرت‌ها علیه ما مردم، هنوز بسیار شعله‌ور است.

شش واقعیت انکارناپذیر:

اول: هیچ کدام، هیچ‌کدام از قدرت‌ها (قدرت‌های داخلی و خارجی، دولتی و غیر دولتی، غربی و شرقی) واقعا نمی‌خواهند که در کشور ما یک نظام مردمسالار و دموکراتیک حاکم باشد، چرا که در این صورت منافع ملی آن‌ها به خطر می‌افتد. در روابط قوا، و در مورد یک کشوری در مقام زیرسطله، دروغ و تزویر «منافع مشترک» چیزی به‌جز جبهه دیگری از جنگ روانی قدرت‌ها علیه مردم نیست!

دوم: رژیم ولایت مطلقه، برای قدرت‌ها، بهترین گزینه بوده است که آن‌ها بتوانند «منافع ملی» خود را از کشور ما تامین کنند. در اینجا فقط به یک مثال می‌پردازم: به سخنان صریح نتانیاهو و دلیل اصلی (...برای مقابله با ایران...) انتخاب شدن چند باره‌اش به مقام نخست‌وزیری (برای به قدرت رسیدن، و برای مصونیت سیاسی و فرار از محاکمه برای فسادهای خود و خانواده‌اش)، و نیز به وسعت سلطه و نفوذ امروزه دولت اسرائیل در منطقه، در مقایسه با سال ۱۳۵۷ بنگرید.

سوم: برای تاراج منابع طبیعی و مصادره نیروهای محرکه یک کشوری، قدرت‌های خارجی مانند قرون گذشته، دیگر مستقیما و علنا نمی‌توانند به آن کشور حمله و آن‌را تسخیر و اشغال کنند. روش جدید، گماشتن افراد محلی آن کشور است، که با پرتاب کردن ته‌سفرههایی به جلوی آن‌ها، مدیریت آن تاراج و مصادره برایشان انجام دهند. البته خیانت «حفظ منافع ملی» انیرانیان، بدون سرکوب مردم، غیرممکن است.

چهارم: قدرت‌های سلطه‌گر، در قرون اخیر، از رژیم‌های قاجار و پهلوی، تا رژیم موجود، به‌خصوص طی دهه‌های اخیر، تلاش کرده‌اند با روی کار آوردن افرادی وطن‌فروش و خائن به ملت،

پنجم: افراد وابسته‌ای که در راس تاراج کشور قرار می‌گیرند، احتیاج به نوکران دیگری، با و یا بدون جیره و مواجب، به عنوان گماشته‌های درجه دو، و سه، و چهار، و... دارند، که از جمله در مقام «روشن‌فکر» این تاراج را توجیه کنند، و در مردم «رضایت» خلق کنند، و آن‌ها که سرکوب و سایر کارهای کثیف نوکران درجه‌های بالاتر را در کشور انجام دهند.

ششم: قدرت‌ها، علی‌رغم بودجه‌های عظیم چندین میلیون دلاری، هنوز نتوانسته‌اند بهتر از رضا پهلوی یک بدیل وابسته ولی اندکی قابل قبول را برای ایران از جعبه شامورتی خود بیرون بکشند و به ایرانیان حقنه کنند.

دریافت هرگونه کمکی از قدرت‌های خارجی، و یا پشتیبانی افراد وابسته، و یا حتی عدم نفی و انفعال در رابطه با وابستگی و وابسته‌گان، باعث چه صدماتی به انقلاب می‌شود؟ از جمله باعث می‌شود:

باعث می‌شود ما خود را از تمرین شکوفا کردن استعداد و توانایی‌های خودمان برای ابتکار و خلاقیت محروم کنیم،

باعث می‌شود ما وابسته به کمک اجنبیان بگردیم،

باعث می‌شود وابسته‌گی ما به کمک اجنبیان، پیوسته بیشتر بگردد،

باعث می‌شود ما مجبور به باج‌دهی به قدرت‌ها بشویم،

باعث می‌شود که اجبار باج‌دهی ما به قدرت‌ها پیوسته بیشتر بگردد،

باعث می‌شود که روند رسیدن به زمان فروپاشی رژیم، کندتر، و طولانی‌تر، و خشونت‌بارتر بگردد(تبعات رسوائی‌های توئیت‌گیت، و وکالت‌گیت، و همبستگی‌گیت و کند شدن شتاب انقلاب به علت آن‌ها، انکارناپذیر است)،

باعث می‌شود که کسانی که با دریافت کمک از قدرت خارجی، به قدرت برسند، به ابزار باج‌دهی به قدرت‌ها مبدل گردند،

باعث می‌شود ما…

باعث می‌شود این یکی جنبش هم، به کندی و انفعال بیانجامد، و طول عمر رژیم، باز هم طولانی‌تر شود، و خطر سوریه‌ای و اوکراینی شدن ایران، بیشتر بگردد، و…

در اینجا هم باز می‌توان این سوال را مطرح نمود که اگر یک امریکایی برای رسیدن به قدرت، و یا حتی برای براندازی دولت امریکا بدون اینکه در نظر داشته باشد بعدا مقام و منصبی را تصدی کند، از یک قدرت خارجی یول و امکانات و رانت رسانه‌ای و… بگیرد، آیا شهروندان امریکایی، حتی اگر دولت آن‌ها مستبد بود و با آن مخالف بودند، نسبت به او به دیده حقارت و نفرت نگاه نمی‌کردند؟ خود ما او را چگونه قضاوت می‌کردیم، خادم، و یا خائن به وطن و هموطنان خود؟ بر ما چه رفته است که این قدر خود و هموطنان خود را خوار و ذلیل می‌انگاریم؟!

ادامه در پست پائین👇

161 viewsAli Sedarat, edited 00:07