💡#پذیرش یعنی...
📚نام کتاب: #اکت_به_زبان_ساده (ویراست جدید)
✍نویسنده: #دکتر_راس_هریس
🧑🏫مترجم: #سحر_محمدی
📇ناشر: #سایه_سخن با همکاری #سایه_سکوت
📒قطع: رقعی
📓جلد: گالینگور
🗞نوبت چاپ: #چاپ_اول
🗃تعداد صفحات: ۷۷۶
💎قیمت: ۴۹۶ هزار تومان
🎁🎁سفارش کتاب🎁🎁
🆔 @sayehsokhan
📚نام کتاب: #اکت_به_زبان_ساده (ویراست جدید)
✍نویسنده: #دکتر_راس_هریس
🧑🏫مترجم: #سحر_محمدی
📇ناشر: #سایه_سخن با همکاری #سایه_سکوت
📒قطع: رقعی
📓جلد: گالینگور
🗞نوبت چاپ: #چاپ_اول
🗃تعداد صفحات: ۷۷۶
💎قیمت: ۴۹۶ هزار تومان
🎁🎁سفارش کتاب🎁🎁
🆔 @sayehsokhan
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
چون جان و دلم خون شد، در درد فراق تو!
بر بوی وصال تو، دل بر سر جان تا کی؟!
#استاد_شجریان
🆔 @Sayehsokhan
بر بوی وصال تو، دل بر سر جان تا کی؟!
#استاد_شجریان
🆔 @Sayehsokhan
به یاد احمدرضا احمدی
🍃🍃🍃
👈تنهایی پرهیاهوی یک شاعر
«من واقعاً خوشحالم که دانشگاه نرفتم؛ یعنی خوشحالم که توانستم کولیوار بیایم و زندگی را تجربه کنم.» این را احمدرضا دربارۀ خودش گفته. به قول آیدین آغداشلو او از آن دست آدمهای خودساختهای بود که مسیر متفاوتی را به انتخاب خود برای زیستن انتخاب کرد. به دانشگاه نرفت و میگفت «دانشگاه آدم را خفه میکند.» اما خودساخته بود و بر خلاف بسیاری همنسلانش به هیچچیز آلوده نشد. خودش گفته «فساد هم استعداد میخواهد! من این استعداد را نداشتم.» تمام خصلتهایش به گفته خودش از «خودشناسی»اش میآید. حتی کشیده نشدنش به فعالیتهای سیاسی: «اینکه من اصلاً به سمت کارهای سیاسی کشیده نشدم دلیلش این بود که وضعیت جسمانی خودم را میشناختم. من با سیلیِ دوم، کارم تمام بود؛ چرا باید میرفتم یک عده را بدبخت میکردم. من خودم را خیلی خوب میشناسم و میدانم توانم در چه حد و اندازهای است.»
احمدرضا از این نظر به دوستش سهراب سپهری شبیه بود و درست در مقابل دیگر دوستش فروغ فرخزاد قرار داشت. این سه تن، دوستان صمیمی بودند. احمدرضا خود را وامدار فروغ میداند و میگوید پاسپورت ادبی من را فروغ صادر کرد چون در کتاب از نیما به بعد، که گزیدهای از شعر ایران به انتخاب فروغ بود، نام و شعر احمدرضا هم آورده بود و این تأیید از جانب فروغ اتفاق مهمی در حیات ادبی احمدرضا احمدی بود.
تمامی دوستانش به صداقت او معترفاند. کسی که دور از ریاکاری زندگی کرده و رک و صریح بوده. کار سینما را ادامه نداد با این استدلال که «سینما به ریاکاری نیاز دارد که کار من نیست.» احمدرضا احمدی مستقیم و شفاف است و دشمنیاش را با کسانی که دوستشان ندارد پنهان نمیکند. اهل مجامله نیست. مستقیم میگوید. به تعبیر صفاریان این رکگویی احمدرضا احمدی از یک صداقت کودکانه میآید: «احمدرضا کنشهای بیرونی از جنس سیاستمدارانه ندارد، اینقدری از سیاست دور است که رفتارهایش از جنس بیسیاستی است.» هیچوقت اهل مراد و مریدبازی نبوده. در جوانی در یکی از نوشتههایش به بهآذین مینویسد نه دلم میخواهد مرید کسی باشم و نه مراد کسی. احمدرضا احمدی که خود گفته همیشه دلش میخواسته در کاری که انجام میدهد آدم درجهیکی باشد ــ «نمیخواهم متوسط باشم»ــ در محیطی که آن را «استعدادکش» خوانده، زندگی خودش را کرده.
✍️به قلم علی بزرگیان
📚در اندیشه پویا ۶۵
🆔 @sayehsokhan
🍃🍃🍃
👈تنهایی پرهیاهوی یک شاعر
«من واقعاً خوشحالم که دانشگاه نرفتم؛ یعنی خوشحالم که توانستم کولیوار بیایم و زندگی را تجربه کنم.» این را احمدرضا دربارۀ خودش گفته. به قول آیدین آغداشلو او از آن دست آدمهای خودساختهای بود که مسیر متفاوتی را به انتخاب خود برای زیستن انتخاب کرد. به دانشگاه نرفت و میگفت «دانشگاه آدم را خفه میکند.» اما خودساخته بود و بر خلاف بسیاری همنسلانش به هیچچیز آلوده نشد. خودش گفته «فساد هم استعداد میخواهد! من این استعداد را نداشتم.» تمام خصلتهایش به گفته خودش از «خودشناسی»اش میآید. حتی کشیده نشدنش به فعالیتهای سیاسی: «اینکه من اصلاً به سمت کارهای سیاسی کشیده نشدم دلیلش این بود که وضعیت جسمانی خودم را میشناختم. من با سیلیِ دوم، کارم تمام بود؛ چرا باید میرفتم یک عده را بدبخت میکردم. من خودم را خیلی خوب میشناسم و میدانم توانم در چه حد و اندازهای است.»
احمدرضا از این نظر به دوستش سهراب سپهری شبیه بود و درست در مقابل دیگر دوستش فروغ فرخزاد قرار داشت. این سه تن، دوستان صمیمی بودند. احمدرضا خود را وامدار فروغ میداند و میگوید پاسپورت ادبی من را فروغ صادر کرد چون در کتاب از نیما به بعد، که گزیدهای از شعر ایران به انتخاب فروغ بود، نام و شعر احمدرضا هم آورده بود و این تأیید از جانب فروغ اتفاق مهمی در حیات ادبی احمدرضا احمدی بود.
تمامی دوستانش به صداقت او معترفاند. کسی که دور از ریاکاری زندگی کرده و رک و صریح بوده. کار سینما را ادامه نداد با این استدلال که «سینما به ریاکاری نیاز دارد که کار من نیست.» احمدرضا احمدی مستقیم و شفاف است و دشمنیاش را با کسانی که دوستشان ندارد پنهان نمیکند. اهل مجامله نیست. مستقیم میگوید. به تعبیر صفاریان این رکگویی احمدرضا احمدی از یک صداقت کودکانه میآید: «احمدرضا کنشهای بیرونی از جنس سیاستمدارانه ندارد، اینقدری از سیاست دور است که رفتارهایش از جنس بیسیاستی است.» هیچوقت اهل مراد و مریدبازی نبوده. در جوانی در یکی از نوشتههایش به بهآذین مینویسد نه دلم میخواهد مرید کسی باشم و نه مراد کسی. احمدرضا احمدی که خود گفته همیشه دلش میخواسته در کاری که انجام میدهد آدم درجهیکی باشد ــ «نمیخواهم متوسط باشم»ــ در محیطی که آن را «استعدادکش» خوانده، زندگی خودش را کرده.
✍️به قلم علی بزرگیان
📚در اندیشه پویا ۶۵
🆔 @sayehsokhan
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🐜مورچه را به خانهاش برگردان
قرنهاست که حیوانات دیگری پیامبری ندارند، نه آیهای برایشان نازل میشود و نه سورهای به اسمشان از آسمان به زمین فرو فرستاده میشود و نه سلیمانی به درد دلشان گوش میدهد.
اما شاید رسالتی روی خاک افتاده باشد که تو باید پیدایش کنی و آن را برداری.
به زمین نگاه کن به زیر پای بیشفقت آدمیان، شاید مورچهای راهش را گم کرده باشد، شاید رسالت تو آن باشد که مورچهای را به خانهاش برگردانی...
✍️#عرفان_نظرآهاری
@erfannazarahari
🐜#مورچه_را_به_خانه_اش_برگردان
https://nooronaar.ir/moorche
🆔 @sayehsokhan
قرنهاست که حیوانات دیگری پیامبری ندارند، نه آیهای برایشان نازل میشود و نه سورهای به اسمشان از آسمان به زمین فرو فرستاده میشود و نه سلیمانی به درد دلشان گوش میدهد.
اما شاید رسالتی روی خاک افتاده باشد که تو باید پیدایش کنی و آن را برداری.
به زمین نگاه کن به زیر پای بیشفقت آدمیان، شاید مورچهای راهش را گم کرده باشد، شاید رسالت تو آن باشد که مورچهای را به خانهاش برگردانی...
✍️#عرفان_نظرآهاری
@erfannazarahari
🐜#مورچه_را_به_خانه_اش_برگردان
https://nooronaar.ir/moorche
🆔 @sayehsokhan
لایو "هنر رابطه" ساسان حبیبوند و خانم عاطفه
ساسان حبیبوند
🌀 «هنر رابطه»
لایو مشترک اینستاگرامی
ساسان حبیبوند: روانشناس و معلم فلسفه زندگی
عاطفه یزدی: مشاور خانواده
آبان ۱۴۰۲
🔹 موضوعات:
- چرا «هنر رابطه»؟
- چقدر «سواد رابطه» داریم؟
- اصل مهم «سبک دلبستگی» در روانشناسی
- الفبای بهداشت روان
- انتقاد بدون تنش، چگونه؟
- چرا در کار هم دخالت میکنیم؟
- «نه» گفتن و مرزگذاری
📌 با آموختن «هنر رابطه»، فرزندمان را از افسردگی، سواستفاده شدن و مشکلات متعدد اجتماعی و ارتباطی نجات بدهیم،
www.sasanhabibvand.com
@sasanhabibvand
🆔 @sayehsokhan
لایو مشترک اینستاگرامی
ساسان حبیبوند: روانشناس و معلم فلسفه زندگی
عاطفه یزدی: مشاور خانواده
آبان ۱۴۰۲
🔹 موضوعات:
- چرا «هنر رابطه»؟
- چقدر «سواد رابطه» داریم؟
- اصل مهم «سبک دلبستگی» در روانشناسی
- الفبای بهداشت روان
- انتقاد بدون تنش، چگونه؟
- چرا در کار هم دخالت میکنیم؟
- «نه» گفتن و مرزگذاری
📌 با آموختن «هنر رابطه»، فرزندمان را از افسردگی، سواستفاده شدن و مشکلات متعدد اجتماعی و ارتباطی نجات بدهیم،
www.sasanhabibvand.com
@sasanhabibvand
🆔 @sayehsokhan
دوره آنلاین «پذیرشِ خود»
📌تقریبا همه ما خودمان را بیوقفه قضاوت میکنیم: آیا به اندازه کافی خوب هستم؟ در روابطم؟ در کارم؟ آیا جذابم؟ چرا شادتر، محبوبتر، یا موفقتر نیستم؟ آیا زیادی با خودم درگیرم؟
🌀 ما در رنج مقایسه دائم خودمان با دیگران یا استانداردهای سفت و سخت گیر افتادهایم.
چطور میتوانیم: خودمان را بپذیریم؟ با داستانهای ذهنمان آشنا شویم؟ یاد بگیریم با درد شکست، طردشدگی و شرم به شکلی سازنده برخورد کنیم؟ و باوجود تردیدها، در مسیر قلبمان قدم برداریم؟
اطلاعات دوره: (در پلتفرم گوگلمیت)
⭕️ شش جلسه دوساعته گروهی(هفتگی)
⭕️ سه جلسه کوچینگ یکساعته فردی
⭕️ یک جلسه پیگیری (Follow up)
همراه با:
▫️انجام تمرینهای عملی در جلسات
▫️فایل صوتی مراقبههای ذهنآگاهی
▫️پشتیبانی هفتگی و پاسخ به سوالات
تسهیلگر: الهه اکبری
▪️کوچ حرفهای از آکادمی ایمپکت آمریکا
▪️ ارشد روانشناسی- مترجم کتب منبع دوره
▪️دانشآموخته دورههای بینالمللی ذهنآگاهی
📣 آغاز جلسات: ۵ دی
سهشنبهها | ساعت ۱۹ الی ۲۱
💌 ثبتنام:
@hoshivarinfo
🤩 ثبتنام زودهنگام تخفیف دارد.
«ظرفیت محدود»
🆔 @sayehsokhan
📌تقریبا همه ما خودمان را بیوقفه قضاوت میکنیم: آیا به اندازه کافی خوب هستم؟ در روابطم؟ در کارم؟ آیا جذابم؟ چرا شادتر، محبوبتر، یا موفقتر نیستم؟ آیا زیادی با خودم درگیرم؟
🌀 ما در رنج مقایسه دائم خودمان با دیگران یا استانداردهای سفت و سخت گیر افتادهایم.
چطور میتوانیم: خودمان را بپذیریم؟ با داستانهای ذهنمان آشنا شویم؟ یاد بگیریم با درد شکست، طردشدگی و شرم به شکلی سازنده برخورد کنیم؟ و باوجود تردیدها، در مسیر قلبمان قدم برداریم؟
اطلاعات دوره: (در پلتفرم گوگلمیت)
⭕️ شش جلسه دوساعته گروهی(هفتگی)
⭕️ سه جلسه کوچینگ یکساعته فردی
⭕️ یک جلسه پیگیری (Follow up)
همراه با:
▫️انجام تمرینهای عملی در جلسات
▫️فایل صوتی مراقبههای ذهنآگاهی
▫️پشتیبانی هفتگی و پاسخ به سوالات
تسهیلگر: الهه اکبری
▪️کوچ حرفهای از آکادمی ایمپکت آمریکا
▪️ ارشد روانشناسی- مترجم کتب منبع دوره
▪️دانشآموخته دورههای بینالمللی ذهنآگاهی
📣 آغاز جلسات: ۵ دی
سهشنبهها | ساعت ۱۹ الی ۲۱
💌 ثبتنام:
@hoshivarinfo
🤩 ثبتنام زودهنگام تخفیف دارد.
«ظرفیت محدود»
🆔 @sayehsokhan
💡عمل متعهدانه...
📚نام کتاب: #اکت_به_زبان_ساده (ویراست جدید)
✍نویسنده: #دکتر_راس_هریس
🧑🏫مترجم: #سحر_محمدی
📇ناشر: #سایه_سخن با همکاری #سایه_سکوت
📒قطع: رقعی
📓جلد: گالینگور
🗞نوبت چاپ: #چاپ_اول
🗃تعداد صفحات: ۷۷۶
💎قیمت: ۴۹۶ هزار تومان
🎁🎁سفارش کتاب🎁🎁
🆔 @sayehsokhan
📚نام کتاب: #اکت_به_زبان_ساده (ویراست جدید)
✍نویسنده: #دکتر_راس_هریس
🧑🏫مترجم: #سحر_محمدی
📇ناشر: #سایه_سخن با همکاری #سایه_سکوت
📒قطع: رقعی
📓جلد: گالینگور
🗞نوبت چاپ: #چاپ_اول
🗃تعداد صفحات: ۷۷۶
💎قیمت: ۴۹۶ هزار تومان
🎁🎁سفارش کتاب🎁🎁
🆔 @sayehsokhan
👈 مصاحبهای به بهانه انتشار کتاب هیپی که از پائولو کوئیلو منتشر شده بود
🍃🍃🍃
🗞 پائولو کوئیلو:
زمانی انسانهایی پر از امید بودیم و احساس میکردیم توانایی تغییر دنیا را داریم.
کتاب پائولو کوئیلو تحت عنوان «هیپی» که وارد بازار کتاب شد و نام نویسنده «کیمیاگر» را بار دیگر بر سر زبانها انداخت.
به همین بهانه مجله «تایم» گفت و گویی با وی انجام داده است که در زیر میآید.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از تایم ، پائو کوئیلو ، نویسنده برزیلی با کتاب «کیمیاگر» در دنیا شناخته میشود. نویسنده محبوب برزیلی ، که حالا ساکن سوئیس است، داستانی تحت عنوان «هیپی» نوشته است که در واقع زندگینامه خودش و هم نسلانش است که آرزوهای بزرگی داشتند و حکومتها را به چالش میکشیدند.
س : داستان «هیپی» در باره تجربیات شخصی خودتان در کشف آمریکای جنوبی و اروپا در دهه ۱۹۷۰ میلادی است. چرا الان این داستان را نوشتید؟
ج : احساس میکنم این روزها صدای همسایههایمان را نمیشنویم. با همه گفت و گویی مؤدبانه داریم، اما در نهایت هیچ چیز از آن مکالمه به یاد نداریم . به یاد دارم زمانی انسانهایی پر از امید بودیم و احساس میکردیم توانایی تغییر دنیا را داریم.
س : نسل شما چه چیزی از اجتماع را درست درک نکرد؟
ج : نسل من احساس میکرد وقتی هیپی باشی همیشه در همان حالت باقی خواهی ماند. البته من الان در سوئیس ساکن هستم و نمیتوانم مانند یک هیپی زندگی کنم . اما روحیات مربوط به آن را حفظ کردهام . همچنان ساده زندگی میکنم، غذای سالم میخورم، و به زنان احترام میگذارم . نسل من درک خوبی از ذهن انسان داشت و به سفر کردن علاقه داشت. اما در نهایت مجبور شد سر و سامان بگیرد و ارتباط برقرار کردن بین این دو حالت برایش سخت شد.
س : آیا ترامپ روی منفی سکه در زندگی ساده انسانها است؟
ج : من نظری در باره ترامپ ندارم. ترامپ مشکل آمریکاییهاست. از اینکه دیگران در باره کشور من صحبت کنند و برای حل مشکلاتش نظر دهند متنفرم. مردم باید یاد بگیرند بدون حضور آمریکا به زندگی خود ادامه دهند.
س : چه موضوعی در باره شخصیت اصلی داستان شما در «هیپی»، که نامش مثل شما «پائولو» است ، اهمیت دارد؟ در مورد شخصیت کارلا ، زنی که در کتاب با پائولو سفر میکند هم کمی توضیح دهید؟
ج : ما دو نفر بودیم که کنجکاوی زیادی در باره زندگی داشتیم. کارلا زنی است که در جوانی از من خواست با او به نِپال بروم. من هم رفتم. زیرا تجربه مهمترین موضوع زندگی بود و البته هنوز هم است. من و کارلا حاضر بودیم خودمان را به خطر بیندازیم . در این کتاب از تجربه حضور من در زندان و شکنجه شدن هم سخن گفته شده است زیرا دیکتاتوری نظامی نِپال ما را درک نمیکرد.
س : این دو عشق پیچیدهای را نسبت به هم دارند . آیا خود شما عاشق شدهاید؟
ج : من همیشه عاشق بودهام. اما عشق انواع مختلفی دارد. عشق به انسانی دیگر، عشق به یادگیری، و عشقی که فراتر از این دو است. من ۳۸ سال است که ازدواج کردهام و نمیتوانم زندگی را بدون همسرم تصور کنم. هر بار به او نگاه میکنم خدا را شکر می کنم که کسی را پیدا کردم که دَرکَم میکند.
س : در طول ۳۰ سال گذشته و از زمان انتشار کتاب «کیمیاگر» چه تغییراتی در زندگی شما رخ داد؟
ج : «کیمیاگر» همه زندگی من را تغییر داد. روند کندی را از ۴۰ سالگی آغاز کردم. اما ناگهان ثروتمند شدم. البته خیلی زود خودم را با شرایط جدید وفق دادم. انسان باید یاد بگیرد همراه روح خود را به دیگران نشان دهد. کاری که من همچنان انجام میدهم. امیدوارم تا روزی که زنده هستم دست از نوشتن برندارم.
س : آیا این امکان وجود دارد که روزی اقتباسی سینمایی از یکی از کتابهایتان را ببینیم؟
ج : نه. کتابهای من قابلیت تیدیل به نسخه سینمایی را ندارند. خیلی احمق یا شاید مغرور بودم که هنگام انتشار «کیمیاگر» اجازه ساخت نسخه سینماییاش را به هالیوود دادم. کتابها با تبدیل شدن به نسخه سینمایی پیشرفت نمیکنند. کتاب در خواننده خلاقیت ایجاد میکند. اما فیلم همه چیز را حاضر و آماده در اختیار بیننده قرار میدهد و جلوی خلاقیت فردی را میگیرد.
🆔 @Sayehsokhan
🍃🍃🍃
🗞 پائولو کوئیلو:
زمانی انسانهایی پر از امید بودیم و احساس میکردیم توانایی تغییر دنیا را داریم.
کتاب پائولو کوئیلو تحت عنوان «هیپی» که وارد بازار کتاب شد و نام نویسنده «کیمیاگر» را بار دیگر بر سر زبانها انداخت.
به همین بهانه مجله «تایم» گفت و گویی با وی انجام داده است که در زیر میآید.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از تایم ، پائو کوئیلو ، نویسنده برزیلی با کتاب «کیمیاگر» در دنیا شناخته میشود. نویسنده محبوب برزیلی ، که حالا ساکن سوئیس است، داستانی تحت عنوان «هیپی» نوشته است که در واقع زندگینامه خودش و هم نسلانش است که آرزوهای بزرگی داشتند و حکومتها را به چالش میکشیدند.
س : داستان «هیپی» در باره تجربیات شخصی خودتان در کشف آمریکای جنوبی و اروپا در دهه ۱۹۷۰ میلادی است. چرا الان این داستان را نوشتید؟
ج : احساس میکنم این روزها صدای همسایههایمان را نمیشنویم. با همه گفت و گویی مؤدبانه داریم، اما در نهایت هیچ چیز از آن مکالمه به یاد نداریم . به یاد دارم زمانی انسانهایی پر از امید بودیم و احساس میکردیم توانایی تغییر دنیا را داریم.
س : نسل شما چه چیزی از اجتماع را درست درک نکرد؟
ج : نسل من احساس میکرد وقتی هیپی باشی همیشه در همان حالت باقی خواهی ماند. البته من الان در سوئیس ساکن هستم و نمیتوانم مانند یک هیپی زندگی کنم . اما روحیات مربوط به آن را حفظ کردهام . همچنان ساده زندگی میکنم، غذای سالم میخورم، و به زنان احترام میگذارم . نسل من درک خوبی از ذهن انسان داشت و به سفر کردن علاقه داشت. اما در نهایت مجبور شد سر و سامان بگیرد و ارتباط برقرار کردن بین این دو حالت برایش سخت شد.
س : آیا ترامپ روی منفی سکه در زندگی ساده انسانها است؟
ج : من نظری در باره ترامپ ندارم. ترامپ مشکل آمریکاییهاست. از اینکه دیگران در باره کشور من صحبت کنند و برای حل مشکلاتش نظر دهند متنفرم. مردم باید یاد بگیرند بدون حضور آمریکا به زندگی خود ادامه دهند.
س : چه موضوعی در باره شخصیت اصلی داستان شما در «هیپی»، که نامش مثل شما «پائولو» است ، اهمیت دارد؟ در مورد شخصیت کارلا ، زنی که در کتاب با پائولو سفر میکند هم کمی توضیح دهید؟
ج : ما دو نفر بودیم که کنجکاوی زیادی در باره زندگی داشتیم. کارلا زنی است که در جوانی از من خواست با او به نِپال بروم. من هم رفتم. زیرا تجربه مهمترین موضوع زندگی بود و البته هنوز هم است. من و کارلا حاضر بودیم خودمان را به خطر بیندازیم . در این کتاب از تجربه حضور من در زندان و شکنجه شدن هم سخن گفته شده است زیرا دیکتاتوری نظامی نِپال ما را درک نمیکرد.
س : این دو عشق پیچیدهای را نسبت به هم دارند . آیا خود شما عاشق شدهاید؟
ج : من همیشه عاشق بودهام. اما عشق انواع مختلفی دارد. عشق به انسانی دیگر، عشق به یادگیری، و عشقی که فراتر از این دو است. من ۳۸ سال است که ازدواج کردهام و نمیتوانم زندگی را بدون همسرم تصور کنم. هر بار به او نگاه میکنم خدا را شکر می کنم که کسی را پیدا کردم که دَرکَم میکند.
س : در طول ۳۰ سال گذشته و از زمان انتشار کتاب «کیمیاگر» چه تغییراتی در زندگی شما رخ داد؟
ج : «کیمیاگر» همه زندگی من را تغییر داد. روند کندی را از ۴۰ سالگی آغاز کردم. اما ناگهان ثروتمند شدم. البته خیلی زود خودم را با شرایط جدید وفق دادم. انسان باید یاد بگیرد همراه روح خود را به دیگران نشان دهد. کاری که من همچنان انجام میدهم. امیدوارم تا روزی که زنده هستم دست از نوشتن برندارم.
س : آیا این امکان وجود دارد که روزی اقتباسی سینمایی از یکی از کتابهایتان را ببینیم؟
ج : نه. کتابهای من قابلیت تیدیل به نسخه سینمایی را ندارند. خیلی احمق یا شاید مغرور بودم که هنگام انتشار «کیمیاگر» اجازه ساخت نسخه سینماییاش را به هالیوود دادم. کتابها با تبدیل شدن به نسخه سینمایی پیشرفت نمیکنند. کتاب در خواننده خلاقیت ایجاد میکند. اما فیلم همه چیز را حاضر و آماده در اختیار بیننده قرار میدهد و جلوی خلاقیت فردی را میگیرد.
🆔 @Sayehsokhan
🔹️ #گفتوگو_کنیم
🔹 موضوع: خشونت علیه زنان
🔹 نام مستعار:
من خانمی ۳۷ ساله و دارای دو فرزند هستم. همسرم انسان خوبی است اما متأسفانه بدلیل مشکلات اضطرابی (که این را بعد ها متوجه شدم) همیشه من را مورد خشونت کلامی قرار میدادند و بعد از ناراحتی من عذرخواهی میکردند؛ اما با گذشت زمان دیگر عذرخواهی هم کم شد و رفته رفته من هم زود عصبی میشدم و مقابله به مثل میکردم و با فریاد به رفتارهای او اعتراض میکردم. تا اینکه سعی کردم ابتدا خودم را آرام کنم و علت پرخاشگری اورا پیدا کنم و علت تداوم رفتارهای خشونتورزانهی او را در این دیدم که ایشان هزینهی زیادی بابت رفتارهایش نمیپردازد و اصلا هم حاضر به کمک گرفتن از تراپیست و پزشک نبودند. بنابراین تصمیم گرفتم بعد از ۱۰ سال زندگی مشترک و تحمل این وضعیت (که همیشه میگفتم بخاطر فرزندانم است) اقدامات جدیتری انجام دهم. بعد از گفتگو در این مورد با صراحت از جدایی صحبت کردم و گفتم این دفعه بخاطر فرزندانم میخواهم جدا شوم چون هم من و هم انها حق دارند در آرامش زندگی کنند و در این راستا خانوادهام هم از این تصمیم اعلام حمایت کردند و به این ترتیب با فشار بیشتر مجبور شدند هم از تراپیست کمک بگیرند و هم خشم خود را کنترل کنند. البته که هنوز هم رفتارش ادامه دارد اما خیلی شدت آن کم شده است. متأسفانه بسیاری از رفتارهای خشونتآمیز در فرهنگ ما اصلا خشونت به حساب نمیآیند و ما خانمها آنها را به عنوان الگوهای تکراری رفتار همسر یا پدر یا برادر میپذیریم. با این وجود که من هنور هم خودم را قربانی رفتارهای خشونتآمیز میدانم، قانون و عرف جامعه چنین نظری ندارند. عمیقا معتقدم وضع قوانین در این زمینه و همچنین آموزش رسمی و بالا رفتن آگاهیهای عمومی در این موضوع میتواند منجر به بهبود این وضعیت شود.
🆔 @sayehsokhan
🔹 موضوع: خشونت علیه زنان
🔹 نام مستعار:
من خانمی ۳۷ ساله و دارای دو فرزند هستم. همسرم انسان خوبی است اما متأسفانه بدلیل مشکلات اضطرابی (که این را بعد ها متوجه شدم) همیشه من را مورد خشونت کلامی قرار میدادند و بعد از ناراحتی من عذرخواهی میکردند؛ اما با گذشت زمان دیگر عذرخواهی هم کم شد و رفته رفته من هم زود عصبی میشدم و مقابله به مثل میکردم و با فریاد به رفتارهای او اعتراض میکردم. تا اینکه سعی کردم ابتدا خودم را آرام کنم و علت پرخاشگری اورا پیدا کنم و علت تداوم رفتارهای خشونتورزانهی او را در این دیدم که ایشان هزینهی زیادی بابت رفتارهایش نمیپردازد و اصلا هم حاضر به کمک گرفتن از تراپیست و پزشک نبودند. بنابراین تصمیم گرفتم بعد از ۱۰ سال زندگی مشترک و تحمل این وضعیت (که همیشه میگفتم بخاطر فرزندانم است) اقدامات جدیتری انجام دهم. بعد از گفتگو در این مورد با صراحت از جدایی صحبت کردم و گفتم این دفعه بخاطر فرزندانم میخواهم جدا شوم چون هم من و هم انها حق دارند در آرامش زندگی کنند و در این راستا خانوادهام هم از این تصمیم اعلام حمایت کردند و به این ترتیب با فشار بیشتر مجبور شدند هم از تراپیست کمک بگیرند و هم خشم خود را کنترل کنند. البته که هنوز هم رفتارش ادامه دارد اما خیلی شدت آن کم شده است. متأسفانه بسیاری از رفتارهای خشونتآمیز در فرهنگ ما اصلا خشونت به حساب نمیآیند و ما خانمها آنها را به عنوان الگوهای تکراری رفتار همسر یا پدر یا برادر میپذیریم. با این وجود که من هنور هم خودم را قربانی رفتارهای خشونتآمیز میدانم، قانون و عرف جامعه چنین نظری ندارند. عمیقا معتقدم وضع قوانین در این زمینه و همچنین آموزش رسمی و بالا رفتن آگاهیهای عمومی در این موضوع میتواند منجر به بهبود این وضعیت شود.
🆔 @sayehsokhan
Audio
نظامی گنجوی
▪️نظامی گنجوی ۵۶
▪️#خسرو_و_شیرین
▫️#قسمت_سی_و_دوم
[مکن با من حسابِ خوبرویی!]
خوانش و شرح: محمدرضا طاهری
@nezamikhani
🆔 @sayehsokhan
▪️#خسرو_و_شیرین
▫️#قسمت_سی_و_دوم
[مکن با من حسابِ خوبرویی!]
خوانش و شرح: محمدرضا طاهری
@nezamikhani
🆔 @sayehsokhan