صبور باشیم!
این روزهای سخت هم گذشتنی هستند!

🆔 @Sayehsokhan

#بـــــــه_زودی

فرزندپروری مسالمت آمیز به معنای محترم شمردن نیازهای ژنتیک فرزندان است که می خواهد آزادی بیشتری داشته باشد و شما همزمان به او می آموزید که چگونه به صورت امن این آزادی را مدیریت کند.
افزایش تدریجی آزادی های مجاز و آموزش به فرزندتان برای ایمن ماندن در این محدوده مجاز، تعادل بین نیازهای شما و فرزندانتان را به بهترین وجه حفظ می کند. همچنان که نوزاد رشد می کند شما آزادی بیشتری برای او فراهم می کنید؛ از طرف دیگر اطمینان دارید که محصور است و در فضای امنی قرار دارد. همچنین مطمئن می شوید که بزرگسال ناظری هم، در صورت ضرورت، در آن نزدیکی حضور داشته باشد.




📚 #برشی_از_کتاب : #راهنمای_تئوری_انتخاب_برای_فرزندپروری
✍️ اثر: #نانسی_باک
👌 ترجمه: #سحر_محمدی
📖 صفحه: 65
📇 انتشارات: #سایه_سخن

🆔 @Sayehsokhan

🎵 سوگند

💠آواز:محمدرضا شجریان
💠تنظیم:فرهاد فخرالدینی
💠شعر:مسعود محمودی

🖤🖤🖤

🎶 کانال آواز استاد شجریان

🎶 @ostad_shajariyan
🆔 @Sayehsokhan

#بـــــــه_زودی


پله بعدی "پذیرش" نامیده می شود. دعای مشهور آرامش، پس از تجربه این گام حاصل می شود:" خدایا به من آرامشی بده تا بپذیرم آنچه را نمی توانم تغییر دهم؛ شهامتی بده تا آنچه را می توانم، تغییر دهم و خردی عطا کن تا تفاوت بین این دو را درک کنم."
تئوری انتخاب علاقمند است که این دعا را کمی اصلاح کند:" خدایا به من آرامشی ده تا بپذیرم افرادی را که نمی توانم تغییر دهم؛ شهامتی ده تا تغییر دهم شخصی را که می توانم تغییر دهم و بینشی عطا کن تا بدانم شخصی را که می توانم تغییر دهم ، فقط و فقط، خودم هستم." در هر دو نسخه این دعا فرد به جستجوی صلح و آرامشی است که از پذیرش آنچه تغییر دادنی نیست ناشی می شود.


📚 #برشی_از_کتاب : #راهنمای_تئوری_انتخاب_برای_روابط_صمیمانه
✍️ اثر: #کیم_الور
👌 ترجمه: #سحر_محمدی
📖 صفحه: 94 و 95
📇 انتشارات: #سایه_سخن

🆔 @Sayehsokhan

🆔 @Sayehsokhan 👇👇👇

قسمت دیگری از خوانش کتاب #به_سوی_دیگران که به همت همکار گرامی سرکار خانم #دکتر_زهره_زارع تهیه شده است.
با سپاس فراوان از خانم دکتر و تقدیم به همه مخاطبین خوب کانال!

🆔 @Sayehsokhan

سلام صبحتون روشن
امروزتون بخیرونیکی
حال دلتون خوب
وجودتون سلامت
روزتون پرازانرژی مثبت🎼🏡🌼🎋🌴

🆔 @Sayehsokhan

#صرفا_برای_اندیشیدن

هیچ رابطه ای قادر به از میان بردن تنهایی نیست.
من معتقدم اگر بتوانیم موقعیت های تنها و منفرد خویش را در هستی بشناسیم و سرسختانه با آنها روبرو شویم،
قادر خواهیم بود رابطه ای مبتنی بر عشق و دوستی با دیگران برقرار کنیم.
در صورتیکه اگر در برابر فشار تنهایی، وحشت بر ما غلبه کند،
نمیتوانیم دستمان را بسوی دیگران بگشائیم،
بلکه باید دست و پا بزنیم تا در دریای هستی غرق نشویم...


#اروین_د_یالوم
روان درمانی اگزیستانسیال

🆔 @Sayehsokhan

🆔 @Sayehsokhan

اگر گویم نشاید و اگر خاموش شوم هم نشاید!


از همان ابتدای تحصیل تا آخرش، من هیچوقت به یادداشت‌برداری در سرِ کلاس‌های درس عادت نداشتم؛ ضدِ عادتی که همکلاسانم را متعجب و برخی معلمان و استادانم را خشمگین می‌کرد!
در سال آخر دبیرستان، معلم زبان انگلیسی ما که از کرمان به سیرجان منتقل شده بود، اصلاً قادر به تحمل یادداشت برنداری(!) من نبود بخصوص اینکه به خلاف سایر درس‌هایم، این یک درسم کلاً تعریفی نداشت و همین نکته معلم دلسوز اما کم و بیش عصبی را فراتر ازحد لازم آزار می‌داد.
در هر صورت معلم زبان با جثۀ ریزه میزه‌اش در وسط کلاس قدم می‌زد و با ضرباهنگ کلامی که با سرعت یادداشت‌برداری دانش‌آموزان هماهنگ باشد، نکات گرامری زبان انگلیسی را دیکته می‌کرد.
او هر وقت از جلو من که در همان ردیف اول کلاس می‌نشستم رد می‌شد، از اینکه به خلاف سایر دانش‌آموزان، دست‌هایم را زیر چانه‌ام گذاشته و خونسرد و بی‌تفاوت حرکات او را رصد می‌کردم، خون خونش را می‌خورد اما به روی خودش نمی‌آورد!
به روی خود نیاوردنش اما خیلی طولانی نمی‌شد به طوری که ناگهان رشتۀ کلامش را می‌گسست و مانند عقابی به سمتم هجوم می‌آورد و بر سرم فریاد می‌زد: زیدآبادی! تو نمی‌نویسی؟ با خونسردی جواب می‌دادم؛ نه آقا! نمی‌نویسم! با این جواب، خشم او دو چندان می شد و با تمام قوا فریاد می‌زد: بنویس! بچه بنویس! در پاسخ می‌گفتم؛ باشه آقا می‌نویسم! سپس خودکاری و ورقِ کاغذی از همکلاسی‌ها می‌گرفتم و شروع به یادداشت‌برداری به سبک و سیاق خاص خودم می‌کردم!
نمی‌دانم چرا این هم دبیر محترم را راضی نمی‌کرد، چون بعد از لحظه‌ای او باز به سراغم می‌آمد و می‌پرسید: زیدآبادی! داری می‌نویسی؟ می‌گفتم؛ بله آقا دارم می‌نویسم! او اما این بار صدایش را پایین می‌آورد و با لحنی مأیوسانه می‌گفت: ننویس! ننویس! نمی‌خواد بنویسی! تو که نمی‌خونیشون چه فایده که بنویسی؟ نه ننویس! من هم می‌گفتم؛باشه آقا! نمی‌نویسم! و بلافاصله قلم و کاغذ را به صاحبانش برمی‌گرداندم! چند لحظه‌ای اما نمی‌گذشت که معلم باز به سویم هجوم می‌آورد و فریاد می‌زد: زیدآبادی! تو نمی‌نویسی؟ می‌گفتم، نه آقا نمی‌نویسم! آمرانه نعره می‌زد که: بنویس! بچه بنویس! و من باز قلم و کاغذی را که پس داده بودم از همکلاسی بازپس می‌گرفتم و شروع به نوشتن می‌کردم تا اینکه معلم دوباره به سمتم می‌آمد و.....
اگر بگویم که این دورِ بنویس ! ننویس! در طول یک ساعت درس با الفاظ دقیقاً مشابه، بیش از ده بار عیناً تکرار می‌شد، گزافه نگفته‌ام!
یاد آن معلم به خیر که نمی‌دانم چرا نه طاقت نوشتنم را داشت و نه طاقت ننوشتنم را! وقتی نمی‌نوشتم معترض بود که چرا نمی‌نویسی! وقتی هم می‌نوشتم، می‌گفت لازم نیست بنویسی!
در این روزگار اما نوشتن و ننوشتن برای خود ما هم مسئله شده است! نه نوشتن خشنودمان می‌کند که گویی بی‌اثر است و نه ننوشتن که طاقت آن هم نیست! حال و روزمان همچون عین‌القضاة همدانی شده است که می‌گفت:
"کاشکی یکبارگی، نادانی شدمی تا از خود خلاصی یافتمی!
چون در حرکت و سکون چیزی نویسم ، رنجور شوم از آن بغایت
و چون در معاملت راه خدا چیزی نویسم ، هم رنجور شوم
چون احوال عاشقان نویسم، نشاید
و چون احوال عاقلان نویسم هم نشاید
هر چه نویسم نشاید
و اگر هیچ ننویسم هم نشاید
اگر گویم نشاید
و اگر خاموش گردم هم نشاید
اگر این واگویم نشاید
و اگر وانگویم هم نشاید
و اگر خاموش شوم هم نشاید!"
#احمد_زیدآبادی
#کرمان
#سیرجان
#عین_القضاة
#ادبیات
@ahmadzeidabad
https://instagram.com/ahmadzeidabadiii
🆔 @Sayehsokhan

همراهان عزیز و گرامی!
لایو حافظ خوانی استاد گرانقدر سید مصطفی طباطبایی را از دست ندید!

🆔 @Sayehsokhan

#بـــــــه_زودی


پس از آنکه سام دعوت آلیسا را برای ورود به دایره حل اختلاف می پذیرد، توافق می کند که نیازهای رابطه را در اولویت بگذارد و این نکته در مورد آلیسا نیز صادق بود. بعد از بحث در خصوص تمام جوانب مسئله، سام به این نتیجه رسید که می تواند سه روز در هفته تا ساعت 3 در خانه بماند. همچنین آلیسا می تواند دو روز کاری را در منزل بماند و هر شب پس از خوابیدن فرزندان، چند ساعت کار کنند.
وقتی این راه حل را بررسی کردند به این نتیجه رسیدند که برای رابطه شان بهترین گزینه است؛


📚 #برشی_از_کتاب : #راهنمای_تئوری_انتخاب_برای_روابط_صمیمانه
✍️ اثر: #کیم_الور
👌 ترجمه: #سحر_محمدی
📖 صفحه: 78
📇 انتشارات: #سایه_سخن

🆔 @Sayehsokhan

.

✍️ جان پدر کجاستی؟

👈 محسن رنانی

این یادداشت را چند روز بعد از فاجعه حمله به دانشگاه کابل نوشتم، اما ترسیدم ادعایی که کرده ام صحت نداشته باشد. پس صبر کردم تا همه واکنش‌ها انجام شود تا ادعای خود را به آزمون سپرده باشم و اکنون زمان انتشار آن فرارسیده است.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یک بار دیگر ایدئولوژی کور، قلب علم و دانش را نشانه گرفت. این نه اولین‌بار است و نه آخرین‌بار که تعصب مذهبی و ایدئولوژی آفرینی از دین، فاجعه آفریده است. هنوز داغ جنایاتی که داعش به نام دین در سوریه و عراق رقم زده بود بر دلها مانده است که ناگاه می‌شنویم این گروه در حمله به دانشگاه کابل، دهها دانشجو، بلکه دهها سرمایه آینده کشورشان را به خاک‌وخون می‌کشد. این هشداری است به تمامی آنان که بی‌پروا می‌کوشند تا دین را به ابزاری ایدئولوژیک تبدیل کنند. ایدئولوژیک کردن باورهای دینی ماهیت رحمانی دین را به مقاصد شیطانی می‌آلاید و دین را از مسیر امن ایمانی به گذرگاه هواهای شیطانی می‌کشاند.

این قلم ضمن ابراز شرم و اندوهناکی از آفت بنیادگرایی که به جان جوامع اسلامی افتاده است و ضمن تسلیت به ملت دوست، همسایه و همزبان افعانستان، بویژه استادان دانشگاه کابل و خانواده‌های داغدیده آن عزیزان، به تاکید از هر کس که دستش به دامن عالمان جهان اسلام می‌رسد استدعا دارد این درخواست را به گوش آنان برساند که: «آآی علمای جهان اسلام، از اهل تسنن و تشیع، ما انتظار داریم تا شما این اقدام غیرانسانی و غیراسلامی و غیراخلاقی را محکوم کنید». حمله به دانشگاه کابل،‌ یک نماد است برای یک ایدئولوژي. شرم آور است که هنوز هیچ‌یک از مفتیان نامدار اهل سنت و مراجع تقلید اهل تشیع این حمله را که قربانیان آن از هر دو مذهب اسلام بوده‌اند محکوم نکرده و واکنش درخوری به این اقدام غیرانسانی نشان نداده است.

هشتکی که این روزها با عنوان «جان پدر کجاستی؟» به صورت گسترده در شبکه‌های مجازی می‌چرخد، گرچه اشاره به پیام پر از عشق و نگرانی پدر یکی از دانشجویان کشته شده در حمله به دانشگاه کابل دارد، اما به طور ضمنی آنان که باید موضع پدری برای جامعه اسلامی داشته باشند را نیز مورد خطاب قرار می‌دهد: کجا هستند پدران غمخوار ملت‌های مسلمان؟ چرا سخنی نمی‌گویند؟ چرا واکنشی نشان نمی‌دهند؟ اگر این جنایات در دین اسلام محکوم است چرا کلیدداران دین زبان در کام کشیده اند و گریبان چاک نمی‌کنند؟ و اگر مورد تایید است چرا رودربایستی را کنار نمی‌گذارند و تکلیف خلقی سرگردان را روشن نمی‌کنند؟

آن امام‌جمعه‌ای که چند هفته پیش با انتشار کلیپی از موهای پریشان دخترک دوچرخه سوار، دینش را برباد رفته می‌دید و خلقی را برای محکومیت آن به خیابان کشانید تکلیف ما را روشن کند که بالاخره بین اسید پاشی به صورت زنان اصفهانی به نام دفاع از حجاب و حمله به دانشجویان افغانستانی به نام مبارزه با علوم فاسده غربی تفاوتی هست یا نه؟ بگویند که بالاخره بین فرمان داعش برای ناامن کردن دانشگاههایی که علوم غربیان را ترویج می‌کنند و فرمان امام جمعه‌ای که فرمود باید جامعه را برای خوش‌حجابان ناامن کنید تفاوتی هست یا نه؟

البته همه ما پاسخ را می‌دانیم، آنچه نمی‌دانیم این است که چرا متولیان دین تا این حد از گفتن آن وحشت دارند؟

ترامپ یا بایدن؟ اصلا مساله، این نیست! مساله همین‌جاها زیر متکای ما و مدعیان جامعه ماست!!

محسن رنانی
۲۴ آبان ۱۳۹۹
@Renani_Mohsen
www.renani.net



https://bit.ly/38IlOeE
🆔 @ Sayehsokhan

🆔 @Sayehsokhan 👇👇👇

قسمت دیگری از خوانش کتاب #به_سوی_دیگران که به همت همکار گرامی سرکار خانم #دکتر_زهره_زارع تهیه شده است.
با سپاس فراوان از خانم دکتر و تقدیم به همه مخاطبین خوب کانال!

🆔 @Sayehsokhan

#بـــــــه_زودی

بهترین زمان برای آموزش رفتار مسئولانه و محترمانه به فرزندان وقتی است که آنها بد رفتاری می کنند، زیرا در آن زمان بیش از هر وقتی به یادگیری رفتارهای جدید علاقمندند؛ البته نه به این دلیل که برای یادگیری انگیزه دارند بلکه به این دلیل که به یک روش، نیازِ فوری دارند. آنها برای رسیدن به خواسته هایشان هر کاری می کنند که حتی ممکن است یادگیری رفتاری جدید باشد.
پس آن زمان را فرصتی برای آموزش در نظر بگیرید.



📚 #برشی_از_کتاب : #راهنمای_تئوری_انتخاب_برای_فرزندپروری
✍️ اثر: #نانسی_باک
👌 ترجمه: #سحر_محمدی
📖 صفحه: 48
📇 انتشارات: #سایه_سخن

🆔 @Sayehsokhan

💝صبحتون طلایی و روزتان،
🌳ختم به زیباترین خیرها،
💝امید آن داریم،
🌳دراین صبح دل‌انگیزپائیزی
💝حاجت دل پاکتان،
🌳با زیباترین و مهربانترین،
💝حکمتهای خدا یکی‌گردد،
🌳و روزی مملو از اتفاق‌های زیبا،
💝وخبرهای خوب برای شمادوستان
🌳و عزیزان آرزو میکنیم

💝صبح ‌یکشنبه تون بخیروشادی ونشاط

🆔 @Sayehsokhan

#صرفا_برای_اندیشیدن

دنیا بسیار بزرگ است؛
لازم نیست جای کسی را بگیرید،
جایگاه خود را پیدا کنید.

🆔 @Sayehsokhan

در فضای کار تیمی، کارکنان به قابلیت هایی برای انجام کار به شکل انفرادی و به همان اندازه به قابلیت هایی برای کار اثربخش در یک تیم نیاز دارند، زیرا هر دوی این ها برای عملکرد تیم اهمیت دارند.( وست و الن، 1997)
استیون و کمپیون (1994 و 1999) بر این عقیده اند که عملکرد تیمی اثربخش، به قابلیت های کار تیمی و تمرکز بر دانش اعضای تیم از چگونگی انجام کار در تیم ها بستگی دارد که فراتر از سطح نیاز آنها برای انجام کار انفرادی است.



📚 #برشی_از_کتاب : #کار_تیمی_اثربخش
📘#نام_اصلی: #Practical_lessons_from_organizational_research
✍️ اثر: #مایکل_وست
👌 ترجمه: #فهیمه_حبشی_زاده
📖 صفحه: 76
📇 انتشارات: #سایه_سخن

🆔 @Sayehsokhan