فاکتور جدید در تعریف فقر: محرومیت از اینترنت و ابزارهای ارتباطی
نویسنده: شادی خوش‌کار
اینترنت همان‌قدر که برای بسیاری یک امکان ساده و روزمره به حساب می‌آید، از دسترس تعداد بیشتری از مردم دور است.
اکثریت مردمِ دور از اینترنت یا به فضای مجازی دسترسی ندارند، یا به سختی از آن استفاده می‌کنند. پایین بودن سرعت، کم بودن پهنای باند، گران بودن و دسترسی نداشتن به ابزارهای استفاده باعث شکاف‌های دیجیتال بین مردم شده تا جایی که مدیر اجرایی یونیسف در گزارش سال ۲۰۲۰ اعلام کرد این دیگر شکاف دیجیتال نیست، یک دره است، دره‌ای که از مشارکت بخش زیادی از مردم در اقتصاد مدرن جلوگیری میکند. این شکاف آن‌ها را از جهان ایزوله و از آموزش محروم میکند و به قیمت آیندهٔ نسل بعد تمام می‌شود.
کودکان خانوارهای فقیر، روستایی و کم‌درآمد به‌خاطر دسترسی نداشتن به اینترنت از همسالانشان عقب می‌افتند.
براساس آماری که یونیسف اعلام کرد، دو سوم کودکان ۳ تا ۱۷ سال و ۶۳ درصد افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله در خانه‌هایشان به اینترنت دسترسی نداشتند. اگرچه پاندمی کرونا توجه مسئولان را به رابطهٔ دسترسی به فضای دیجیتال و آموزش جلب کرد، حتی پیش از آن هم مشخص بود که رقابت در اقتصاد قرن بیست و یک نیاز به مهارتهای اساسی دیجیتال دارد. چیزی که اغلب کودکان و نوجوانان خانوارهای فقیر، روستایی و کم‌درآمد به آن دسترسی ندارند و به همین خاطر روز به روز بیشتر از همسالانشان عقب می‌افتند و شانس‌های اندکی برای رسیدن به بقیه دارند. این اتفاق در میان کشورها هم شکاف ایجاد میکند. طبق داده‌هایی که یونیسف از ۸۵ کشور جهان تهیه کرده، در کشورهای پردرآمد از هر ۱۰ دانش‌آموز ۹ نفر به اینترنت در خانه دسترسی دارند درحالی‌که در کشورهای کم‌درآمد این رقم یک نفر از هر ۲۰ دانش‌آموز است. این کشورها اغلب به دلایلی چون ضعف زیرساخت‌های اینترنت پرسرعت، عدم دسترسی افراد به ابزارهای استفاده و گران بودن و در مواردی دیدگاه‌های محدودکنندهٔ طبقهٔ حاکم، امکان‌های پیشرفت را از دست می‌دهند.
شکاف دیجیتال بین کشورها از زمان اجلاس جامعهٔ اطلاعاتی ژنو در سال ۲۰۰۵ پیش‌بینی شده بود و حسین ایمانی جاجرمی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه که آن زمان در این اجلاس حضور داشت این زنگ خطر را به یاد دارد: «گفته می‌شد کشورهای فقیر از امکانات مبتنی بر اینترنت مثل دولت الکترونیک، آموزش و بانک‌داری الکترونیک و کسب‌وکارهای الکترونیک محرومند. اینترنت می‌تواند مشاغل بسیاری ایجاد کند، هزینه‌ها را کاهش دهد، کمک کند به دنیا وصل شوید و از دستاوردهای دیگران بهره‌برداری کنید. این امکانات برای خیلی از کشورها فراهم نشده و باعث شکاف دیجیتال می‌شود.»
شکاف دیجیتال، آموزش و آینده‌ی اشتغال
نتایج تحقیقاتی در دانشگاه میشیگان نشان داده دسترسی محدود به اینترنت در مناطق روستایی در عقب افتادن تحصیلی دانش‌آموزان نقش دارد و این شکاف تحصیلی در کل زندگی آن‌ها ادامه پیدا میکند. کسب مهارتهای دیجیتال به طیف وسیعی از مهارت‌ها فراتر از تکنولوژی شامل توانایی زبانی و محاسبه منجر می‌شود و تلاش کشورها برای رساندن اینترنت پرسرعت به خانه‌ها چه مدارس باز باشند و چه نه، ضروری است. این تحقیقات می‌گویند کسانی که دبیرستان را بدون دسترسی به اینترنت پرسرعت سپری می‌کنند، فرصت‌های شغلی‌شان در آینده محدود به مشاغل کم‌درآمد خواهد شد.
اینترنت پرسرعت برای رشد اشتغال و اقتصاد ضروری است. به گفتهٔ ایمانی جاجرمی، کرونا مشخص کرد نداشتن دسترسی به اینترنت و محرومیت از ابزارهایی مثل تلفن‌های هوشمند یا تبلت، با وضعیت استان‌‌ها از نظر توسعه‌یافتگی ارتباط دارد و سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌های مسئول در مسايل زیرساختی باید وضعیت امکانات و پوشش مناطق مختلف کشور را رصد و ارزیابی اجتماعی کنند. براساس پژوهش‌ها شکاف دسترسی به پهنای باند در مناطق روستایی، می‌تواند منجر به تأثیرات اقتصادی بر کل جامعه روستایی شود.
در دنیای پرچالش و رقابتی امروز دسترسی به اینترنت پرسرعت می‌تواند از افتادن در تلهٔ محرومیت جلوگیری کند
آن‌ها که در خانه به پهنای باند بهتری دستری دارند، در مجموع مهارتهای دیجیتال بالاتری دارند که موقعیت فردی آن‌ها را در طول زندگی بهتر میکند، باعث می‌شود در تحصیلات دانشگاهی بهتر عمل کنند و وارد مشاغل پردرآمد شوند. این موضوع در دنیایی که ایمانی آن را پرچالش و به‌شدت رقابتی می‌داند اهمیت زیادی دارد و از افتادن در تلهٔ محرومیت جلوگیری میکند. زمانی که فرصت‌های اقتصادی با توجه به جمعیت دنیا و مخاطرات محیط زیستی روز به روز کمتر می‌شود، کسانی که با توجه به پیشرفت‌های فناوری توانمند هستند، می‌توانند از امکان ارتباطی استفاده و خودشان را عرضه کنند موفق‌تر خواهند بود: «به موازات این جهان واقعی جهان جدیدی یعنی جهان مجازی شکل گرفته که مثلا رمزارزها بخشی از این جهان هستند.
نویسنده: شادی خوش‌کار
اینترنت همان‌قدر که برای بسیاری یک امکان ساده و روزمره به حساب می‌آید، از دسترس تعداد بیشتری از مردم دور است.
اکثریت مردمِ دور از اینترنت یا به فضای مجازی دسترسی ندارند، یا به سختی از آن استفاده می‌کنند. پایین بودن سرعت، کم بودن پهنای باند، گران بودن و دسترسی نداشتن به ابزارهای استفاده باعث شکاف‌های دیجیتال بین مردم شده تا جایی که مدیر اجرایی یونیسف در گزارش سال ۲۰۲۰ اعلام کرد این دیگر شکاف دیجیتال نیست، یک دره است، دره‌ای که از مشارکت بخش زیادی از مردم در اقتصاد مدرن جلوگیری میکند. این شکاف آن‌ها را از جهان ایزوله و از آموزش محروم میکند و به قیمت آیندهٔ نسل بعد تمام می‌شود.
کودکان خانوارهای فقیر، روستایی و کم‌درآمد به‌خاطر دسترسی نداشتن به اینترنت از همسالانشان عقب می‌افتند.
براساس آماری که یونیسف اعلام کرد، دو سوم کودکان ۳ تا ۱۷ سال و ۶۳ درصد افراد ۱۵ تا ۲۴ ساله در خانه‌هایشان به اینترنت دسترسی نداشتند. اگرچه پاندمی کرونا توجه مسئولان را به رابطهٔ دسترسی به فضای دیجیتال و آموزش جلب کرد، حتی پیش از آن هم مشخص بود که رقابت در اقتصاد قرن بیست و یک نیاز به مهارتهای اساسی دیجیتال دارد. چیزی که اغلب کودکان و نوجوانان خانوارهای فقیر، روستایی و کم‌درآمد به آن دسترسی ندارند و به همین خاطر روز به روز بیشتر از همسالانشان عقب می‌افتند و شانس‌های اندکی برای رسیدن به بقیه دارند. این اتفاق در میان کشورها هم شکاف ایجاد میکند. طبق داده‌هایی که یونیسف از ۸۵ کشور جهان تهیه کرده، در کشورهای پردرآمد از هر ۱۰ دانش‌آموز ۹ نفر به اینترنت در خانه دسترسی دارند درحالی‌که در کشورهای کم‌درآمد این رقم یک نفر از هر ۲۰ دانش‌آموز است. این کشورها اغلب به دلایلی چون ضعف زیرساخت‌های اینترنت پرسرعت، عدم دسترسی افراد به ابزارهای استفاده و گران بودن و در مواردی دیدگاه‌های محدودکنندهٔ طبقهٔ حاکم، امکان‌های پیشرفت را از دست می‌دهند.
شکاف دیجیتال بین کشورها از زمان اجلاس جامعهٔ اطلاعاتی ژنو در سال ۲۰۰۵ پیش‌بینی شده بود و حسین ایمانی جاجرمی، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه که آن زمان در این اجلاس حضور داشت این زنگ خطر را به یاد دارد: «گفته می‌شد کشورهای فقیر از امکانات مبتنی بر اینترنت مثل دولت الکترونیک، آموزش و بانک‌داری الکترونیک و کسب‌وکارهای الکترونیک محرومند. اینترنت می‌تواند مشاغل بسیاری ایجاد کند، هزینه‌ها را کاهش دهد، کمک کند به دنیا وصل شوید و از دستاوردهای دیگران بهره‌برداری کنید. این امکانات برای خیلی از کشورها فراهم نشده و باعث شکاف دیجیتال می‌شود.»
شکاف دیجیتال، آموزش و آینده‌ی اشتغال
نتایج تحقیقاتی در دانشگاه میشیگان نشان داده دسترسی محدود به اینترنت در مناطق روستایی در عقب افتادن تحصیلی دانش‌آموزان نقش دارد و این شکاف تحصیلی در کل زندگی آن‌ها ادامه پیدا میکند. کسب مهارتهای دیجیتال به طیف وسیعی از مهارت‌ها فراتر از تکنولوژی شامل توانایی زبانی و محاسبه منجر می‌شود و تلاش کشورها برای رساندن اینترنت پرسرعت به خانه‌ها چه مدارس باز باشند و چه نه، ضروری است. این تحقیقات می‌گویند کسانی که دبیرستان را بدون دسترسی به اینترنت پرسرعت سپری می‌کنند، فرصت‌های شغلی‌شان در آینده محدود به مشاغل کم‌درآمد خواهد شد.
اینترنت پرسرعت برای رشد اشتغال و اقتصاد ضروری است. به گفتهٔ ایمانی جاجرمی، کرونا مشخص کرد نداشتن دسترسی به اینترنت و محرومیت از ابزارهایی مثل تلفن‌های هوشمند یا تبلت، با وضعیت استان‌‌ها از نظر توسعه‌یافتگی ارتباط دارد و سازمان‌ها و وزارت‌خانه‌های مسئول در مسايل زیرساختی باید وضعیت امکانات و پوشش مناطق مختلف کشور را رصد و ارزیابی اجتماعی کنند. براساس پژوهش‌ها شکاف دسترسی به پهنای باند در مناطق روستایی، می‌تواند منجر به تأثیرات اقتصادی بر کل جامعه روستایی شود.
در دنیای پرچالش و رقابتی امروز دسترسی به اینترنت پرسرعت می‌تواند از افتادن در تلهٔ محرومیت جلوگیری کند
آن‌ها که در خانه به پهنای باند بهتری دستری دارند، در مجموع مهارتهای دیجیتال بالاتری دارند که موقعیت فردی آن‌ها را در طول زندگی بهتر میکند، باعث می‌شود در تحصیلات دانشگاهی بهتر عمل کنند و وارد مشاغل پردرآمد شوند. این موضوع در دنیایی که ایمانی آن را پرچالش و به‌شدت رقابتی می‌داند اهمیت زیادی دارد و از افتادن در تلهٔ محرومیت جلوگیری میکند. زمانی که فرصت‌های اقتصادی با توجه به جمعیت دنیا و مخاطرات محیط زیستی روز به روز کمتر می‌شود، کسانی که با توجه به پیشرفت‌های فناوری توانمند هستند، می‌توانند از امکان ارتباطی استفاده و خودشان را عرضه کنند موفق‌تر خواهند بود: «به موازات این جهان واقعی جهان جدیدی یعنی جهان مجازی شکل گرفته که مثلا رمزارزها بخشی از این جهان هستند.
اگر شما امکان استفاده از ظرفیت‌های این جهان را نداشته باشید فرد بی‌سوادی محسوب می‌شوید که نمی‌تواند از امکانات استفاده کند، ارتباط بگیرد، درخواست بدهد یا خودش و دیگران را نمایندگی کند و درنتیجه در تله‌ی محرومیت می‌افتد. امروز یک بعد دیگر هم به ابعاد تلهٔ محرومیت که متخصصان فقر درباره‌اش صحبت کرده‌اند، اضافه شده و آن تلهٔ محرومیت از اینترنت و ابزارهای ارتباطی است.»
در جهان پیش رو بسیاری از کسب و کارها به حوزهٔ دیجیتال می‌رود و شرکت‌ها و ادارات و دانشگاه‌ها ساختاربندی مجدد پیدا می‌کنند و به گفتهٔ این جامعه‌شناس وقتی بخش عمده‌ای از جامعه امکان و سواد استفاده از آن را نداشته باشند هم خودشان محروم می‌شوند و هم باعث عقب‌ماندگی کشور در مسابقهٔ توسعه می‌شوند.
پیامدهای محدودیت‌های دسترسی به اینترنت
یونیسف گزارش می‌دهد که حتی زمانی که اینترنت در خانه وجود دارد، ممکن است بعضی از اعضای خانواده به‌خصوص کودکان نتوانند از آن استفاده کنند، آن‌ها یا به دلیل نداشتن ابزار مناسب یا در مورد دختران منع شدن و دسترسی کمتر یا ناآگاهی از چگونگی دسترسی به فرصت‌های آنلاین از فرصت‌ها محروم می‌شوند.
در کشورهای سنتی این ترس وجود دارد که دسترسی گسترده مردم به اینترنت منافع گروه حاکم را به خطر بیندازد.
همچنین سرعت و کیفیت اینترنت اهمیت دارد، عملکرد کودکانی که به اینترنت ضعیف دسترسی دارند با عملکرد آن‌ها که اصلا به آن دسترسی ندارند مشابه است. این موضوع در مورد کشورهایی که به دلیل دیدگاه‌های سنتی محدودیت‌هایی برای استفاده شهروندانشان از اینترنت باکیفیت و پرسرعت ایجاد می‌کنند باعث می‌شود کل جامعه عقب بمانند. درحالی‌که به گفتهٔ جاجرمی باید مراقب باشند فاصله از بقیهٔ کشورهای توسعه‌یافته دنیا بیشتر نشود. او می‌گوید نباید اینترنت را محدود کنیم: «در کشور ما مثل همه‌ی کشورهای سنتی این ترس وجود دارد که دسترسی گسترده‌ی مردم به اینترنت منافع گروه‌های حاکم را به خطر بیندازد درحالی‌که فضای مجازی برای همه منافع جدیدی ایجاد میکند. اگر نگرانی ما مسائل اخلاقی است هم می‌توان از بستر اینترنت برای ترویج اخلاق استفاده کرد. این یک میدان مسابقه است که نمی‌توانی تعطیلش کنی باید خودت را تغییر دهی و در این میدان مسابقه دهی.»
به گفته‌ی او بسیاری از کشورها در برنامهٔ توسعه‌شان روی اینترنت حساب باز کرده‌اند. در کشوری مثل ویتنام دولت در بسیاری از نقاط شهر به شهروندانش اینترنت رایگان می‌دهد و به‌خصوص جوان‌ها در آن نقاط جمع می‌شوند و کار می‌کنند. اما در ایران ترسی از پدیده‌های نو وجود دارد و تصمیم‌گیری‌ها به جای تحلیل‌های واقع‌بینانه براساس این ترس گرفته می‌شود. او با اشاره به محدودیت‌های اینترنت در کشور می‌گوید: «این ترس ما را از دیدن امکاناتی که یک فناوری نو عرضه میکند، محروم میکند. درحالی‌که اگر می‌خواهیم در دنیای مدرن جایی داشته باشیم باید یاد بگیریم چطور با وجود آسیب‌هایی که ممکن است این جهان داشته باشد خود را مدیریت کنیم و به بچه‌ها مهارت‌هایی بیاموزیم که دچار آسیب نشوند. این مسئولیت خود افراد، خانواده‌ها و تشکل‌های محلی است که با امکاناتی که دولت فراهم میکند این مخاطرات را مدیریت کنند.»
عموم کشورهای در حال توسعه جامعه را به استفاده از اینترنت ترغیب می‌کنند، چون عصر جدیدی در حیات بشر شروع شده: «اگر نتوانیم استفاده کنیم عقب می‌مانیم و ممکن است نتوانیم عقب‌افتادگی را جبران کنیم. سرعت رشد فناوری بی‌نظیر است و باید خیلی هوشیار بود تا کشور عقب نیفتد.»
در جهان پیش رو بسیاری از کسب و کارها به حوزهٔ دیجیتال می‌رود و شرکت‌ها و ادارات و دانشگاه‌ها ساختاربندی مجدد پیدا می‌کنند و به گفتهٔ این جامعه‌شناس وقتی بخش عمده‌ای از جامعه امکان و سواد استفاده از آن را نداشته باشند هم خودشان محروم می‌شوند و هم باعث عقب‌ماندگی کشور در مسابقهٔ توسعه می‌شوند.
پیامدهای محدودیت‌های دسترسی به اینترنت
یونیسف گزارش می‌دهد که حتی زمانی که اینترنت در خانه وجود دارد، ممکن است بعضی از اعضای خانواده به‌خصوص کودکان نتوانند از آن استفاده کنند، آن‌ها یا به دلیل نداشتن ابزار مناسب یا در مورد دختران منع شدن و دسترسی کمتر یا ناآگاهی از چگونگی دسترسی به فرصت‌های آنلاین از فرصت‌ها محروم می‌شوند.
در کشورهای سنتی این ترس وجود دارد که دسترسی گسترده مردم به اینترنت منافع گروه حاکم را به خطر بیندازد.
همچنین سرعت و کیفیت اینترنت اهمیت دارد، عملکرد کودکانی که به اینترنت ضعیف دسترسی دارند با عملکرد آن‌ها که اصلا به آن دسترسی ندارند مشابه است. این موضوع در مورد کشورهایی که به دلیل دیدگاه‌های سنتی محدودیت‌هایی برای استفاده شهروندانشان از اینترنت باکیفیت و پرسرعت ایجاد می‌کنند باعث می‌شود کل جامعه عقب بمانند. درحالی‌که به گفتهٔ جاجرمی باید مراقب باشند فاصله از بقیهٔ کشورهای توسعه‌یافته دنیا بیشتر نشود. او می‌گوید نباید اینترنت را محدود کنیم: «در کشور ما مثل همه‌ی کشورهای سنتی این ترس وجود دارد که دسترسی گسترده‌ی مردم به اینترنت منافع گروه‌های حاکم را به خطر بیندازد درحالی‌که فضای مجازی برای همه منافع جدیدی ایجاد میکند. اگر نگرانی ما مسائل اخلاقی است هم می‌توان از بستر اینترنت برای ترویج اخلاق استفاده کرد. این یک میدان مسابقه است که نمی‌توانی تعطیلش کنی باید خودت را تغییر دهی و در این میدان مسابقه دهی.»
به گفته‌ی او بسیاری از کشورها در برنامهٔ توسعه‌شان روی اینترنت حساب باز کرده‌اند. در کشوری مثل ویتنام دولت در بسیاری از نقاط شهر به شهروندانش اینترنت رایگان می‌دهد و به‌خصوص جوان‌ها در آن نقاط جمع می‌شوند و کار می‌کنند. اما در ایران ترسی از پدیده‌های نو وجود دارد و تصمیم‌گیری‌ها به جای تحلیل‌های واقع‌بینانه براساس این ترس گرفته می‌شود. او با اشاره به محدودیت‌های اینترنت در کشور می‌گوید: «این ترس ما را از دیدن امکاناتی که یک فناوری نو عرضه میکند، محروم میکند. درحالی‌که اگر می‌خواهیم در دنیای مدرن جایی داشته باشیم باید یاد بگیریم چطور با وجود آسیب‌هایی که ممکن است این جهان داشته باشد خود را مدیریت کنیم و به بچه‌ها مهارت‌هایی بیاموزیم که دچار آسیب نشوند. این مسئولیت خود افراد، خانواده‌ها و تشکل‌های محلی است که با امکاناتی که دولت فراهم میکند این مخاطرات را مدیریت کنند.»
عموم کشورهای در حال توسعه جامعه را به استفاده از اینترنت ترغیب می‌کنند، چون عصر جدیدی در حیات بشر شروع شده: «اگر نتوانیم استفاده کنیم عقب می‌مانیم و ممکن است نتوانیم عقب‌افتادگی را جبران کنیم. سرعت رشد فناوری بی‌نظیر است و باید خیلی هوشیار بود تا کشور عقب نیفتد.»
Forwarded from فناوری فوری📡
اینستاگرام به سرنوشت تلگرام دچار می‌شود؟
🔹️فیلتر اینستاگرام از روز چهارشنبه آغاز شد و خبرگزاری فارس نیز اعلام کرد که این کار با تصمیم شورای امنیت کشور انجام شده است. کاربران پس از فیلتر شدن تلگرام نگرانی‌های جدی‌ای نسبت به ادامه این روند برای دیگر شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی دارند.
🔹️بین فیلتر شدن شبکه اجتماعی اینستاگرام و پیام رسان تلگرام رفتاری مشابه مشاهده می‌شود. قبل از فیلتر کامل تلگرام بارها انتقاداتی نسبت به این پیام رسان از سوی مسئولان مربوطه مطرح شد. از مدت‌ها پیش اختلالات گسترده‌ای در اتصال به این شبکه اجتماعی مشاهده می‌شود. کاربران بسیاری از عدم دسترسی‌ها و ارتباط ناپایدار با آن گلایه‌هایی را مطرح می‌کردند.
🔹️تا زمانی که شفافیت پیرامون فیلتر اینستاگرام صورت نگیرد احتمال ادامه دار بودن آن مطرح است و لازم است هرچه سریعتر مسئولان نسبت به این موضوع پاسخگو باشند.
🖥 @IT_Fouri
🔹️فیلتر اینستاگرام از روز چهارشنبه آغاز شد و خبرگزاری فارس نیز اعلام کرد که این کار با تصمیم شورای امنیت کشور انجام شده است. کاربران پس از فیلتر شدن تلگرام نگرانی‌های جدی‌ای نسبت به ادامه این روند برای دیگر شبکه‌های اجتماعی و ارتباطی دارند.
🔹️بین فیلتر شدن شبکه اجتماعی اینستاگرام و پیام رسان تلگرام رفتاری مشابه مشاهده می‌شود. قبل از فیلتر کامل تلگرام بارها انتقاداتی نسبت به این پیام رسان از سوی مسئولان مربوطه مطرح شد. از مدت‌ها پیش اختلالات گسترده‌ای در اتصال به این شبکه اجتماعی مشاهده می‌شود. کاربران بسیاری از عدم دسترسی‌ها و ارتباط ناپایدار با آن گلایه‌هایی را مطرح می‌کردند.
🔹️تا زمانی که شفافیت پیرامون فیلتر اینستاگرام صورت نگیرد احتمال ادامه دار بودن آن مطرح است و لازم است هرچه سریعتر مسئولان نسبت به این موضوع پاسخگو باشند.
🖥 @IT_Fouri
💢هکرها 4 دسته هستند:
1⃣ هکرهایی که هک های بزرگ و پیچیده انجام میدن ولی صداشون در نمیاد و گردن هم نمیگیرن و نه تایید می کنن و نه تکذیب! همیشه ساکت هستن. (مثل هکرهای دولتی و ماجرای Stuxnet)
2⃣ هکرهایی که هک میکنن بعدش سر و صدا هم می کنن. مثل گروه هکری گنجشک درنده و...
3⃣ هکرهایی که اول سر و صدا میکنن بعد هک می کنن! مثل این گروه Anonymous
4⃣ هکرهایی که اصلا هک نمی کنن ولی سر و صدا میکنن! این افراد خیلی دوست دارن هکر باشن و جلب توجه کنن ولی سوادش رو ندارن. مثل... ؟ (شما بگید😉)
1⃣ هکرهایی که هک های بزرگ و پیچیده انجام میدن ولی صداشون در نمیاد و گردن هم نمیگیرن و نه تایید می کنن و نه تکذیب! همیشه ساکت هستن. (مثل هکرهای دولتی و ماجرای Stuxnet)
2⃣ هکرهایی که هک میکنن بعدش سر و صدا هم می کنن. مثل گروه هکری گنجشک درنده و...
3⃣ هکرهایی که اول سر و صدا میکنن بعد هک می کنن! مثل این گروه Anonymous
4⃣ هکرهایی که اصلا هک نمی کنن ولی سر و صدا میکنن! این افراد خیلی دوست دارن هکر باشن و جلب توجه کنن ولی سوادش رو ندارن. مثل... ؟ (شما بگید😉)
Forwarded from فناوری فوری📡
انجمن تجارت الکترونیک تهران: تصمیم‌های اشتباه در مدیریت اینترنت تیشه به ریشه اقتصاد دیجیتال زده
🔹انجمن تجارت الکترونیک در بیانیه‌ای به فیلترینگ و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اینترنت اعتراض کرد؛ تصمیماتی که به گفته انجمن تیشه به ریشه اقتصاد دیجیتال کشور زده و باعث اعتصاب بخشی از کارکنان شرکت‌ها شده.
🔹عصر دیروز برخی کارکنان اسنپ و دیجی‌کالا با انتشار بیانیه‌ای دست از کار کشیدند.
🔹انجمن تجارت الکترونیک تهران در بخش دیگری از بیانیه خود، شیوه تصمیم‌گیری در خصوص مدیریت اینترنت را باعث وارد آمدن ضربه‌ای برگشت‌ناپذیر بر پیکره اقتصاد دیجیتال و مختصر امید باقی مانده دانست و اعلام کرد مسئولیت این شرایط تماما به عهده نهادهای تصمیم‌ساز است. /دیجیاتو
🖥 @IT_Fouri
🔹انجمن تجارت الکترونیک در بیانیه‌ای به فیلترینگ و محدودیت‌های اعمال‌شده بر اینترنت اعتراض کرد؛ تصمیماتی که به گفته انجمن تیشه به ریشه اقتصاد دیجیتال کشور زده و باعث اعتصاب بخشی از کارکنان شرکت‌ها شده.
🔹عصر دیروز برخی کارکنان اسنپ و دیجی‌کالا با انتشار بیانیه‌ای دست از کار کشیدند.
🔹انجمن تجارت الکترونیک تهران در بخش دیگری از بیانیه خود، شیوه تصمیم‌گیری در خصوص مدیریت اینترنت را باعث وارد آمدن ضربه‌ای برگشت‌ناپذیر بر پیکره اقتصاد دیجیتال و مختصر امید باقی مانده دانست و اعلام کرد مسئولیت این شرایط تماما به عهده نهادهای تصمیم‌ساز است. /دیجیاتو
🖥 @IT_Fouri
تا کنون نزدیک به ۶ میلیون کاربر ایرانی واتساپ به تلگرام بازگشتند
🔹با توجه به فیلترینگ شدید واتساپ که حتی با فیلتر شکن نیز به درستی کار نمی‌کند، پیام رسان تلگرام با فیلتر شکن و پروکسی های خودکار نسخه های غیر رسمی به راحتی وصل می‌شوند
به همین منظور هجوم کاربران ایرانی که قبلا از تلگرام به واتساپ کوچ کرده بودند ،مجددا به تلگرام بازگشتند.
🔹با توجه به فیلترینگ شدید واتساپ که حتی با فیلتر شکن نیز به درستی کار نمی‌کند، پیام رسان تلگرام با فیلتر شکن و پروکسی های خودکار نسخه های غیر رسمی به راحتی وصل می‌شوند
به همین منظور هجوم کاربران ایرانی که قبلا از تلگرام به واتساپ کوچ کرده بودند ،مجددا به تلگرام بازگشتند.
اخبار با ما چه میکند!؟
🖊️مارک منسن
▫️می‌خواهم سؤالی از شما بپرسم: آخرین باری که بر اساس یک داستان خبری تصمیم جدی‌ای گرفتید کِی بود؟ یا: آخرین باری که اطلاع از یک داستان خبری مستقیماً روی زندگی‌تان تأثیر گذاشت کِی بود؟ منظورم از تأثیر این نیست که مثلاً «من رو خیلی خیلی ناراحت کرد». منظورم یک تأثیرِ عینی و عمیق است.
▫️گمانم نمی‌توانید به خاطر بیاورید. دلیلش این است که بخش عمده‌ای از اخبار به شما بی‌ارتباط است. تعقیب و گریز، دزدی بانک، مسمومیت یک شخصیت مشهور با مادۀ مخدر، نتایج مسابقات ورزشی... هیچ‌کدام از ما واقعاً برایمان پیش نیامده که یک داستان خبری را ببینیم و بلافاصله فکر کنیم: «گندش بزنند! من باید این اخلاق کوفتی‌ام رو درست کنم!».
🔸اخبار به شما نمی‌گوید چه شغلی را انتخاب کنید، یا مثلاً چطور با شوهر بی‌اعصابتان کنار بیایید، یا حتی اینکه بهترین نوع تلفن همراه چیست، یا مثلاً اینکه بهتر است صبح‌ها چه خوراکیی به بچه‌هایتان بدهید. اخبار به شما کمک نمی‌کند دوست بهتری باشید، و دلیل حملات عصبی‌تان را هم توضیح نمی‌دهد، حتی دربارۀ بهترین شکل برخورد با یک کودک سرکش هم به شما توصیه‌ای نمی‌کند.
🔹بنابراین، اگر اخبار فکت‌ها یا اطلاعات مفیدی که به‌طور مستقیم روی زندگی میلیون‌ها نفر تأثیر می‌گذارد را به اشتراک نمی‌گذارد، دقیقاً چه هدفی را دنبال میکند؟
▫️خب، جواب این سؤال ساده است. هدف از اخبار ترغیب‌کردنِ شما به استفادۀ بیشتر و بیشتر از آن است. آن‌ها این کار را به چند روش انجام می‌دهند:
▪️اطلاعاتی با بارِ عاطفیِ بالا ارائه می‌کنند که مهم به نظر می‌رسند، حتی اگر مهم نباشند (برای مثال: گافِ یک سیاستمدار).
🔸همه‌چیز را فاجعه‌بار نشان می‌دهند تا به شما بقبولانند که این رویدادی بی‌سابقه در تاریخ است و هیچ چیز دیگر مثل قبل نخواهد بود ... مگر اینکه اتفاق دیگری بیفتد.
🔹زمانی‌که شدت یک رویداد بیش‌ازحد بزرگ‌نمایی شود، گروه کوچکی متشکل از چند «کارشناس» را گرد هم می‌آورند تا به شما در پردازش اهمیت آن رویداد کمک کنند. جای تعجب نیست که اغلبِ این «کارشناسان» حرف اول و آخرشان این است: «باید صبر کنیم و ببینیم چی می‌شه». در گزارش‌های همدلی‌برانگیز، بر جزئیات بی‌اهمیت متمرکز می‌شوند، مثلاً اینکه قربانیانِ آدم‌ربایی چه پوشیده بودند، والدینِ فردِ تروریست چه کسانی بودند، دیروز جو بایدن چندتا ساندویچ تاکو خورده و این‌جور چیزها.
▫️هدف آن‌ها سرگرم‌کردن است، نه مطلع‌کردن.
▪️این استراتژی‌ها تأثیر نهایی‌شان این است که مصرف‌کننده احساس کند آگاه‌تر می‌شود، اما در واقع، در مورد رویدادهایی معمولاً نامربوط به دیدگاه‌هایی شدیداً یک‌جانبه می‌رسیم که بیش‌از حد بزرگ شده‌اند تا شما را از نظر عاطفی مشغول و ناراحت نگه دارند.
1⃣ تکرار فاجعه:
مطالعات نشان می‌دهد بسیاری از کسانی‌که رویدادهای فاجعه‌بار (حملات تروریستی، تیراندازی به مردم و بلایای طبیعی) را بارها و بارها در تلویزیون مشاهده می‌کنند، حتی اگر هیچ تجربۀ مستقیمی از فاجعه نداشته باشند، می‌توانند علائم شبه «پی‌تی‌اس‌دی» (نوعی اختلال روانی که پس از تجربۀ اتفاقی دردناک به وجود می‌آید) را بروز دهند.
2⃣ تعیین موضوع مورد بحث:
وقتی رسانه‌های خبری به یک موضوع علاقه‌مند می‌شوند و آن را به‌طور مکرر نشان می‌دهند، مردم کم‌کم باور می‌کنند که موضوع مهم است، چه واقعاً مهم باشد و چه نباشد. به‌طور مشابه، پوشش خبری منفی باعث می‌شود که افراد مشکلات را، با این باور که آن‌ها بسیار گسترده‌تر از آن چیزی هستند که واقعاً وجود دارند، بیش‌از حد بزرگ کنند. بدتر از این، به نظر می‌رسد که این مسئله فقط در مورد اخبار منفی صدق میکند. اخبار مثبت چنین سوگیری‌های مشابهی در تفکر ما ایجاد نمی‌کنند.
3⃣ نظریۀ ترویج:
مطالعات نشان می‌دهد افرادی که بیشتر اخبار تماشا می‌کنند تمایل دارند مقدار جرم و خشونتی را که در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد دست‌بالا بگیرند. آن‌ها به‌طور کلی به همشهریان خودشان هم اعتماد ندارند، و افکار پارانویایی -مثل اینکه همه آن بیرون در تعقیبشان هستند- آرامشان نمی‌گذارد.
4⃣ اطلاعات نادرست و پروپاگاندا:
معمولاً افرادی که برنامه‌های شبکه‌های متعصب و حامیِ یک حزب یا جناح خاص را تماشا می‌کنند، نسبت به کسی که هیچ خبری را دنبال نمی‌کند، اطلاعاتشان اشتباه و بدتر است. بخش بزرگی از صنعت خبر به‌طور آگاهانه در حال رساندن اخبار نادرست به مردم است.
5⃣ استرس و اضطراب:
خواندن یا شنیدن اخبار به سلامت روانی ما آسیب می‌رساند. اخبار نه‌تنها حس بدبینی‌تان نسبت به جهان را افزایش می‌دهد، بلکه شما را نسبت به زندگیِ خودتان هم بدبین میکند. از دیگر آثار مخرب آن می‌توان به افزایش حس استرس و علائم اضطراب اشاره کرد.
🖊️مارک منسن
▫️می‌خواهم سؤالی از شما بپرسم: آخرین باری که بر اساس یک داستان خبری تصمیم جدی‌ای گرفتید کِی بود؟ یا: آخرین باری که اطلاع از یک داستان خبری مستقیماً روی زندگی‌تان تأثیر گذاشت کِی بود؟ منظورم از تأثیر این نیست که مثلاً «من رو خیلی خیلی ناراحت کرد». منظورم یک تأثیرِ عینی و عمیق است.
▫️گمانم نمی‌توانید به خاطر بیاورید. دلیلش این است که بخش عمده‌ای از اخبار به شما بی‌ارتباط است. تعقیب و گریز، دزدی بانک، مسمومیت یک شخصیت مشهور با مادۀ مخدر، نتایج مسابقات ورزشی... هیچ‌کدام از ما واقعاً برایمان پیش نیامده که یک داستان خبری را ببینیم و بلافاصله فکر کنیم: «گندش بزنند! من باید این اخلاق کوفتی‌ام رو درست کنم!».
🔸اخبار به شما نمی‌گوید چه شغلی را انتخاب کنید، یا مثلاً چطور با شوهر بی‌اعصابتان کنار بیایید، یا حتی اینکه بهترین نوع تلفن همراه چیست، یا مثلاً اینکه بهتر است صبح‌ها چه خوراکیی به بچه‌هایتان بدهید. اخبار به شما کمک نمی‌کند دوست بهتری باشید، و دلیل حملات عصبی‌تان را هم توضیح نمی‌دهد، حتی دربارۀ بهترین شکل برخورد با یک کودک سرکش هم به شما توصیه‌ای نمی‌کند.
🔹بنابراین، اگر اخبار فکت‌ها یا اطلاعات مفیدی که به‌طور مستقیم روی زندگی میلیون‌ها نفر تأثیر می‌گذارد را به اشتراک نمی‌گذارد، دقیقاً چه هدفی را دنبال میکند؟
▫️خب، جواب این سؤال ساده است. هدف از اخبار ترغیب‌کردنِ شما به استفادۀ بیشتر و بیشتر از آن است. آن‌ها این کار را به چند روش انجام می‌دهند:
▪️اطلاعاتی با بارِ عاطفیِ بالا ارائه می‌کنند که مهم به نظر می‌رسند، حتی اگر مهم نباشند (برای مثال: گافِ یک سیاستمدار).
🔸همه‌چیز را فاجعه‌بار نشان می‌دهند تا به شما بقبولانند که این رویدادی بی‌سابقه در تاریخ است و هیچ چیز دیگر مثل قبل نخواهد بود ... مگر اینکه اتفاق دیگری بیفتد.
🔹زمانی‌که شدت یک رویداد بیش‌ازحد بزرگ‌نمایی شود، گروه کوچکی متشکل از چند «کارشناس» را گرد هم می‌آورند تا به شما در پردازش اهمیت آن رویداد کمک کنند. جای تعجب نیست که اغلبِ این «کارشناسان» حرف اول و آخرشان این است: «باید صبر کنیم و ببینیم چی می‌شه». در گزارش‌های همدلی‌برانگیز، بر جزئیات بی‌اهمیت متمرکز می‌شوند، مثلاً اینکه قربانیانِ آدم‌ربایی چه پوشیده بودند، والدینِ فردِ تروریست چه کسانی بودند، دیروز جو بایدن چندتا ساندویچ تاکو خورده و این‌جور چیزها.
▫️هدف آن‌ها سرگرم‌کردن است، نه مطلع‌کردن.
▪️این استراتژی‌ها تأثیر نهایی‌شان این است که مصرف‌کننده احساس کند آگاه‌تر می‌شود، اما در واقع، در مورد رویدادهایی معمولاً نامربوط به دیدگاه‌هایی شدیداً یک‌جانبه می‌رسیم که بیش‌از حد بزرگ شده‌اند تا شما را از نظر عاطفی مشغول و ناراحت نگه دارند.
1⃣ تکرار فاجعه:
مطالعات نشان می‌دهد بسیاری از کسانی‌که رویدادهای فاجعه‌بار (حملات تروریستی، تیراندازی به مردم و بلایای طبیعی) را بارها و بارها در تلویزیون مشاهده می‌کنند، حتی اگر هیچ تجربۀ مستقیمی از فاجعه نداشته باشند، می‌توانند علائم شبه «پی‌تی‌اس‌دی» (نوعی اختلال روانی که پس از تجربۀ اتفاقی دردناک به وجود می‌آید) را بروز دهند.
2⃣ تعیین موضوع مورد بحث:
وقتی رسانه‌های خبری به یک موضوع علاقه‌مند می‌شوند و آن را به‌طور مکرر نشان می‌دهند، مردم کم‌کم باور می‌کنند که موضوع مهم است، چه واقعاً مهم باشد و چه نباشد. به‌طور مشابه، پوشش خبری منفی باعث می‌شود که افراد مشکلات را، با این باور که آن‌ها بسیار گسترده‌تر از آن چیزی هستند که واقعاً وجود دارند، بیش‌از حد بزرگ کنند. بدتر از این، به نظر می‌رسد که این مسئله فقط در مورد اخبار منفی صدق میکند. اخبار مثبت چنین سوگیری‌های مشابهی در تفکر ما ایجاد نمی‌کنند.
3⃣ نظریۀ ترویج:
مطالعات نشان می‌دهد افرادی که بیشتر اخبار تماشا می‌کنند تمایل دارند مقدار جرم و خشونتی را که در دنیای واقعی اتفاق می‌افتد دست‌بالا بگیرند. آن‌ها به‌طور کلی به همشهریان خودشان هم اعتماد ندارند، و افکار پارانویایی -مثل اینکه همه آن بیرون در تعقیبشان هستند- آرامشان نمی‌گذارد.
4⃣ اطلاعات نادرست و پروپاگاندا:
معمولاً افرادی که برنامه‌های شبکه‌های متعصب و حامیِ یک حزب یا جناح خاص را تماشا می‌کنند، نسبت به کسی که هیچ خبری را دنبال نمی‌کند، اطلاعاتشان اشتباه و بدتر است. بخش بزرگی از صنعت خبر به‌طور آگاهانه در حال رساندن اخبار نادرست به مردم است.
5⃣ استرس و اضطراب:
خواندن یا شنیدن اخبار به سلامت روانی ما آسیب می‌رساند. اخبار نه‌تنها حس بدبینی‌تان نسبت به جهان را افزایش می‌دهد، بلکه شما را نسبت به زندگیِ خودتان هم بدبین میکند. از دیگر آثار مخرب آن می‌توان به افزایش حس استرس و علائم اضطراب اشاره کرد.
🔻به‌طور خلاصه: ما علاوه بر اینکه اطلاعاتِ احساسات‌برانگیز و بی‌ربطِ زیادی داریم که هیچ فایده و کاربردی ندارند، پیش‌فرض‌های نادرستی هم دربارۀ جهان، دیگران و همین‌طور خودمان داریم. این مسئله استرس و اضطراب ایجاد میکند، باعث می‌شود کمتر به دیگران اعتماد کنیم، و درواقع می‌تواند آگاهیِ ما نسبت به دنیای اطرافمان را کاهش دهد. اوه، فکرش را بکن! این اتفاق در ۲۴ ساعت و هفت روزِ هفته، در همۀ زمینه‌های اجتماعی، صفحات اول سایت‌ها، در همۀ فرودگاه‌ها، هتل‌ها، تمامِ روز، هر روز، همیشه و همیشه در جریان است…
منبع:
ترجمان علوم انسانی،
مقاله: بنگاه‌های خبری معمولا احساسات ما را گروگان‌می‌گیرند.
خلاصه شده توسط گاهنامه مدیر
منبع:
ترجمان علوم انسانی،
مقاله: بنگاه‌های خبری معمولا احساسات ما را گروگان‌می‌گیرند.
خلاصه شده توسط گاهنامه مدیر
🔻زیان ۱۱ روز قطعی اینترنت، معادل کل درآمد نفت!
شهریور ماه بود که اینترنت در ایران قطع شد. نت بلاکس اعلام کرده که قطعی اینترنت در ایران ساعتی یک و نیم میلیون دلار معادل ۴۵ میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشور وارد میکند. یعنی حدودا روزی هزار میلیارد تومان و در مجموع این ۱۱ روز، رقمی معادل ۱۱ هزار میلیارد دلار.
برای بزرگی این زیان کافی است که بدانیم درآمد نفتی ایران در سال گذشته حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان بود. این رقم به آن معناست که قطع اینترنت به اندازه یکسال درآمد نفتی به اقتصاد ایران ضرر زده است.
این وضعیت، علاوه بر زیان اقتصادی مستقیم، می‌تواند اشتغال بسیاری از افراد را هم تحت تاثیر قرار دهد. بر اساس برخی از گزارش‌ها یک میلیون شغل تنها در اینستاگرام ایجاد شده است.
دبیر اتحادیه کسب‌وکارهای فضای مجازی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز اما آمار عجیبی را اعلام کرده بود. او گفته بود معیشت ۱۰ میلیون نفر اکنون وابسته به فضای مجازی است. اما حالا قطع اینترنت اشتغال و معیشت این گروه را نشانه گرفته است و این گروه حتی نمی‌دانند اینترنت، دوباره وصل و فیلترینگ برطرف می‌شود یا نه.
تجارت نیوز
شهریور ماه بود که اینترنت در ایران قطع شد. نت بلاکس اعلام کرده که قطعی اینترنت در ایران ساعتی یک و نیم میلیون دلار معادل ۴۵ میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشور وارد میکند. یعنی حدودا روزی هزار میلیارد تومان و در مجموع این ۱۱ روز، رقمی معادل ۱۱ هزار میلیارد دلار.
برای بزرگی این زیان کافی است که بدانیم درآمد نفتی ایران در سال گذشته حدود ۱۰ هزار میلیارد تومان بود. این رقم به آن معناست که قطع اینترنت به اندازه یکسال درآمد نفتی به اقتصاد ایران ضرر زده است.
این وضعیت، علاوه بر زیان اقتصادی مستقیم، می‌تواند اشتغال بسیاری از افراد را هم تحت تاثیر قرار دهد. بر اساس برخی از گزارش‌ها یک میلیون شغل تنها در اینستاگرام ایجاد شده است.
دبیر اتحادیه کسب‌وکارهای فضای مجازی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز اما آمار عجیبی را اعلام کرده بود. او گفته بود معیشت ۱۰ میلیون نفر اکنون وابسته به فضای مجازی است. اما حالا قطع اینترنت اشتغال و معیشت این گروه را نشانه گرفته است و این گروه حتی نمی‌دانند اینترنت، دوباره وصل و فیلترینگ برطرف می‌شود یا نه.
تجارت نیوز
🔻انتقاد شدید از فیلترینگ اینستاگرام ، تیتر اصلی جلد روزنامه اصولگرا
روزنامه خراسان با انتقاد از مشکلات ایجاد شده در پی فیلترینگ اینستاگرام، تیتر اصلی امروز خود را «سرگیجه کسب و کارهای اینترنتی» برگزید و در گزارشی مفصل به این مسئله پرداخت.
نت بلاکس اعلام کرد که قطعی اینترنت در ایران ساعتی ۱.۵ میلیون دلار معادل ۴۵ میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشور وارد میکند که این یعنی روزانه هزار میلیارد تومان به کسب و کارهای اینترنتی و اقتصاد کشورمان خسارت وارد می شود.
بسیاری از محدودیت های اینترنتی از آخرین روز شهریور آغاز شد و با ارقامی که نت بلاکس اعلام کرده در ۱۷ روز گذشته ۱۷ هزار میلیارد به اقتصاد کشورمان زیان وارد شده که عدد بسیار بزرگی است.
گزارش سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران هم از تاثیر محدودیت‌ها و قطع اینترنت بر کسب‌وکارها نشان می‌دهد بیش از ۴۱ درصد شرکت‌ها ۲۵ تا ۵۰ درصد درآمد خود را در این مدت از دست داده‌اند و حدود ۴۷ درصد هم بیشتر از ۵۰ درصد کاهش فروش داشته‌اند!
دبیر اتحادیه کسب‌وکارهای فضای مجازی اما به تازگی آمار عجیبی را اعلام کرده و گفته است: معیشت ۱۰ میلیون نفر اکنون وابسته به فضای مجازی است.
روزنامه خراسان با انتقاد از مشکلات ایجاد شده در پی فیلترینگ اینستاگرام، تیتر اصلی امروز خود را «سرگیجه کسب و کارهای اینترنتی» برگزید و در گزارشی مفصل به این مسئله پرداخت.
نت بلاکس اعلام کرد که قطعی اینترنت در ایران ساعتی ۱.۵ میلیون دلار معادل ۴۵ میلیارد تومان زیان اقتصادی به کشور وارد میکند که این یعنی روزانه هزار میلیارد تومان به کسب و کارهای اینترنتی و اقتصاد کشورمان خسارت وارد می شود.
بسیاری از محدودیت های اینترنتی از آخرین روز شهریور آغاز شد و با ارقامی که نت بلاکس اعلام کرده در ۱۷ روز گذشته ۱۷ هزار میلیارد به اقتصاد کشورمان زیان وارد شده که عدد بسیار بزرگی است.
گزارش سازمان نظام صنفی رایانه‌ای تهران هم از تاثیر محدودیت‌ها و قطع اینترنت بر کسب‌وکارها نشان می‌دهد بیش از ۴۱ درصد شرکت‌ها ۲۵ تا ۵۰ درصد درآمد خود را در این مدت از دست داده‌اند و حدود ۴۷ درصد هم بیشتر از ۵۰ درصد کاهش فروش داشته‌اند!
دبیر اتحادیه کسب‌وکارهای فضای مجازی اما به تازگی آمار عجیبی را اعلام کرده و گفته است: معیشت ۱۰ میلیون نفر اکنون وابسته به فضای مجازی است.
کاش می‌فهمیدن... هنوز آمارها با اختلاف... به نفع پیام‌رسان‌های خارجی!
فقط میلیاردها دلار به جیب vpn فروش‌های رانتی رفت و میلیاردها دقیقه وقت و عمر و انرژی مردم یک کشور صرف تست انواع vpn و فیلترشکن تلف شد. #حق_الناس
فقط میلیاردها دلار به جیب vpn فروش‌های رانتی رفت و میلیاردها دقیقه وقت و عمر و انرژی مردم یک کشور صرف تست انواع vpn و فیلترشکن تلف شد. #حق_الناس
دوستی می‌گفت از کوتاهی قدر مسولین نظام ما... رفتار ج.ا مانند عقب افتاده‌ها شده!
جلوی هر فناوری جدیدی که مردم آزادتر و توانمندتر شوند اولش می‌ایستد، بگیر و بزن و ببَر... و مجازات...
اما...
برای استفاده از هر فناوری جدیدی... همیشه وقتی دست سر مردم برمی‌دارند که دیگر موضوع لوث شده و امکان جمع‌آوریش در حالت و وضعیت جدید سخت یا ناممکن شده باشه.
مثلا اوایل که دستگاه تلفکس آمده بود، ممنوع کردند و مجوز لازم داشت!... ولی کامپیوتر و ایمیل یاهو از راه رسید و بی‌خیالش شدند!
داشتن ویدیو کاست هم مدت‌ها ممنوع بود تا که CD با کیفیت بیشتر و قابلیت قرارگیری لای کتاب از راه رسید!
اوایل همراه داشتن CD در دانشگاه‌ها هم ممنوع بود تا اینکه Cool disk یا همان فلش‌مموری‌ها از راه رسیدند با حجم بیشتر و انتقال دوطرفه سریعتر...
داشتن ماهواره هم ممنوعه و اوایل چتربازها با هلیکوپتر و نیروی انتظامی از در و دیوار بالا می‌رفتند تا بشکنند و جمعش کنند... تا هم آنقدر زیاد شد و اینترنت پرسرعت هم از راه رسید!
در مورد حجاب هم متاسفانه روشی که هیچ وقت نمی‌توانست پاسخ دهد را مدت‌ها ادامه دادند تا لوث شد و نتیجه عکس داد!
فیلترینگ شدید اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هم... به زودی با فناوری‌ها جدید مخابراتی نقش برآب می‌شود...
حالا با آنتن‌های استارلینک که اخیرا هم حدود ۲۰۰ تاش در ایران فعال شده!
و به زودی با چیپ‌های جدید در گوشی‌های همراه عادی که دسترسی مستقیم به اینترنت ماهواره‌ای را فراهم می‌کنند...
دسترسی پرسرعت و بدون محدودیت!
در اختیار همه ایرانی‌ها...
خارج از بستر مخابرات ایران...
بدون نیاز به وزیر قطع ارتباطات...
بدون دست‌یازی اطلاعات سپاه و دیگر علاقمندان کره شمالی کردن ایران!
کی می‌فهمند... شاید هیچوقت... مگر
یا اینکه کوتوله‌ها قد فهم‌شان بلندتر شود که تجربه نشان داده از محالات است!
یا از افراد دانا و غیر مجیزگو در دایره حاکمیت استفاده کنند که البته روال گزینش‌ها خلاف این است!
جلوی هر فناوری جدیدی که مردم آزادتر و توانمندتر شوند اولش می‌ایستد، بگیر و بزن و ببَر... و مجازات...
اما...
برای استفاده از هر فناوری جدیدی... همیشه وقتی دست سر مردم برمی‌دارند که دیگر موضوع لوث شده و امکان جمع‌آوریش در حالت و وضعیت جدید سخت یا ناممکن شده باشه.
مثلا اوایل که دستگاه تلفکس آمده بود، ممنوع کردند و مجوز لازم داشت!... ولی کامپیوتر و ایمیل یاهو از راه رسید و بی‌خیالش شدند!
داشتن ویدیو کاست هم مدت‌ها ممنوع بود تا که CD با کیفیت بیشتر و قابلیت قرارگیری لای کتاب از راه رسید!
اوایل همراه داشتن CD در دانشگاه‌ها هم ممنوع بود تا اینکه Cool disk یا همان فلش‌مموری‌ها از راه رسیدند با حجم بیشتر و انتقال دوطرفه سریعتر...
داشتن ماهواره هم ممنوعه و اوایل چتربازها با هلیکوپتر و نیروی انتظامی از در و دیوار بالا می‌رفتند تا بشکنند و جمعش کنند... تا هم آنقدر زیاد شد و اینترنت پرسرعت هم از راه رسید!
در مورد حجاب هم متاسفانه روشی که هیچ وقت نمی‌توانست پاسخ دهد را مدت‌ها ادامه دادند تا لوث شد و نتیجه عکس داد!
فیلترینگ شدید اینترنت و شبکه‌های اجتماعی هم... به زودی با فناوری‌ها جدید مخابراتی نقش برآب می‌شود...
حالا با آنتن‌های استارلینک که اخیرا هم حدود ۲۰۰ تاش در ایران فعال شده!
و به زودی با چیپ‌های جدید در گوشی‌های همراه عادی که دسترسی مستقیم به اینترنت ماهواره‌ای را فراهم می‌کنند...
دسترسی پرسرعت و بدون محدودیت!
در اختیار همه ایرانی‌ها...
خارج از بستر مخابرات ایران...
بدون نیاز به وزیر قطع ارتباطات...
بدون دست‌یازی اطلاعات سپاه و دیگر علاقمندان کره شمالی کردن ایران!
کی می‌فهمند... شاید هیچوقت... مگر
یا اینکه کوتوله‌ها قد فهم‌شان بلندتر شود که تجربه نشان داده از محالات است!
یا از افراد دانا و غیر مجیزگو در دایره حاکمیت استفاده کنند که البته روال گزینش‌ها خلاف این است!
ایران؛ دومین کشور دارای بیشترین محدودیت اینترنت در سال ۲۰۲۲
🔹 گزارش جدید سرف‌شارک درباره سانسور و محدودیت‌های اعمال‌شده برای اینترنت در جهان نشان می‌دهد ایران در سال ۲۰۲۲ مجموعا ۱۱ مورد محدودیت اینترنتی را تجربه کرده که شامل فیلترینگ دو شبکه اجتماعی، ۵ قطعی سراسری و ۴ قطعی منطقه‌ای اینترنت بوده است.
🔹 طبق این آمارها کشور ما بعد از منطقه «جامو و کشمیر» در رتبه دوم کشورهای دارای بیشترین محدودیت‌های اینترنتی قرار گرفته است.
🔹 گزارش سرف‌شارک نشان می‌دهد «اعتراضات» در کشورها و«آشفتگی‌های سیاسی» دو دلیل اصلی سانسور اینترنت در سال ۲۰۲۲ بوده و در ایران هم محدودیت‌ها به دلیل «اعتراضات» اعمال شده است.
🔹 بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۲ در مجموع، ۴۱ مورد محدودیت اینترنتی در ۳۲ کشور اتفاق افتاده و بیش از نیمی از جمعیت جهان، یعنی ۴.۲ میلیارد نفر، را تحت تاثیر قرار داده است.
منبع: زومیت
🔹 گزارش جدید سرف‌شارک درباره سانسور و محدودیت‌های اعمال‌شده برای اینترنت در جهان نشان می‌دهد ایران در سال ۲۰۲۲ مجموعا ۱۱ مورد محدودیت اینترنتی را تجربه کرده که شامل فیلترینگ دو شبکه اجتماعی، ۵ قطعی سراسری و ۴ قطعی منطقه‌ای اینترنت بوده است.
🔹 طبق این آمارها کشور ما بعد از منطقه «جامو و کشمیر» در رتبه دوم کشورهای دارای بیشترین محدودیت‌های اینترنتی قرار گرفته است.
🔹 گزارش سرف‌شارک نشان می‌دهد «اعتراضات» در کشورها و«آشفتگی‌های سیاسی» دو دلیل اصلی سانسور اینترنت در سال ۲۰۲۲ بوده و در ایران هم محدودیت‌ها به دلیل «اعتراضات» اعمال شده است.
🔹 بر اساس این گزارش، در سال ۲۰۲۲ در مجموع، ۴۱ مورد محدودیت اینترنتی در ۳۲ کشور اتفاق افتاده و بیش از نیمی از جمعیت جهان، یعنی ۴.۲ میلیارد نفر، را تحت تاثیر قرار داده است.
منبع: زومیت
#حاکمیت فضای مجازی با توسل به زور و اعمال #فیلترینگ جهت سوق اجباری به #پیام‌رسان_ملی #بی‌اعتمادی را به اعتماد بدل نمی‌کند!
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
تاریخ شفاهی، آداب مبارزه با بدحجابی و نحوه برخورد با انقلابیون خودسر!