از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار امید عمر ما پودی کو

چندین سر و پای نازنینان جهان
می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

از تن چو برفت جان پاک من و تو
خشتی دو نهند بر مغاک من و تو

و آنگاه برای خشت گور دگران
در کالبدی کشند خاک من وتو

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

مِی‌ خور که فلک بهر هلاک من و تو
قصدی دارد به جان پاک من و تو

در سبزه نشین و مِی روشن میخور
کاین سبزه بسی دمد ز خاک من و تو

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

از هر چه بجز می است کوتاهی به
می هم ز کف بتان خرگاهی بِه

مستی و قلندری و گمراهی به
یک جرعه می ز ماه تا ماهی به

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

بنگر ز صبا دامن گل چاک شده
بلبل ز جمال گل طربناک شده

در سایه گل نشین که بسیار این گل
در خاک فرو ریزد و ما خاک شده

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

یک جرعه می کُهن ز ملکی نو به
وز هرچه نه می ،طریق بیرون شو به

در دست به از تخت فریدون صد بار
خشت سر خم ز ملک کیخسرو به

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

 
آن مایه ز دنیا که خوری یا پوشی
معذوری اگر در طلبش میکوشی

باقی همه رایگان نیرزد هشدار
تا عمر گرانبها بدان نفروشی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

از آمدن بهار و از رفتن دی
اوراق وجود ما همی گردد طی

می خور! مخور اندوه که فرمود حکیم
غمهای جهان چو زهر و تریاکش می

#خیام🌴

@sarayesheroghazal

از کوزه‌گری کوزه خریدم باری
آن کوزه سخن گفت ز هر اسراری

شاهی بودم که جام زرینم بود
اکنون شده‌ام کوزه هر خماری

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

 
ای آنکه نتیجهٔ چهار و هفتی
وز هفت و چهار دایم اندر تفَتی

می خور که هزار بار بیشت گفتم
باز آمدنت نیست چو رفتی رفتی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

ای دل تو به اسرار معما نرسی
در نکته زیرکان دانا نرسی

اینجا به مِی لَعل بهشتی میساز
کانجا که بهشت است رسی یا نرسی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

ای دوست حقیقت شنو از من سخنی
با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی

کان کس که جهان کرد فراغت دارد
از سُبلَت چون تویی و ریش چو منی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره دور را رسیدن بودی

کاش از پی صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امید بر دمیدن بودی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

 
بر سنگ زدم دوش سبوی کاشی
سرمست بدم که کردم این عیاشی

با من به زبان حال می‌گفت سبو
من چون تو بدم تو نیز چون من باشی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

بر شاخ امید اگر بَری یافتمی
هم رشته خویش را سری یافتمی

تا چند ز تنگنای زندان وجود
ای کاش سوی عدم دری یافتمی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

بر گیر پیاله و سبو ای دلجوی
فارغ بنشین بکشتزار و لب جوی

بس شخص عزیز را که چرخ بدخوی
صد بار پیاله کرد و صد بار سبوی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

 
پیری دیدم به خانهٔ خماری
گفتم نکنی ز رفتگان اخباری

گفتا می خور که همچو ما بسیاری
رفتند و خبر باز نیامد باری

#خیام🌴

@sarayesheroghazal

تا چند حدیث پنج و چهار ای ساقی
مشکل چه یکی چه صد هزار ای ساقی

خاکیم همه چنگ بساز ای ساقی
بادیم همه باده بیار ای ساقی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal

چندان که نگاه می‌کنم هر سویی
در باغ روان است ز کوثر جویی

صحرا چو بهشت است ز کوثر کم گوی
بنشین به بهشت با بهشتی رویی

#خیام 🌴

@sarayesheroghazal