چند روز پیش مدرسه‌ پسرم‌ جشن خودکار داشتند. جشنی در روزهای پایانی کلاس سوم به مناسبت اینکه‌ دیگر انقدر بزرگ شده‌اند که به‌جای مداد، با خودکار بنویسند.
نفری ۲۵ تومن از والدین گرفته‌ بودند برای خرید‌خودکار.
عکس‌های جشن را که نگاه کردم برایم جالب بود که چقدر تعداد دانش آموز‌ها کم است.
بعد مشخص شد که همه‌ بچه‌ها توی جشن نبوده‌اند. به بچه‌هایی که ۲۵ تومن پرداخت کرده بودند، خودکار و‌ آبمیوه داده بودند.
ولی بچه هایی که والدینشان پول نریخته‌اند را اصلا نبرده‌اند به‌ جشن. بعد از جشن فقط یک آبمیوه به آنها داده‌اند.

پسرم گفت چند تا از بچه‌هایی که به جشن‌ راهشان نداده‌ بودند، از ناراحتی گریه کردند.

داشتم به این فکر می‌کردم که احتمالا چقدر حس تحقیر و تبعیض و‌ نفرت در وجود این طفل معصوم‌ها شکل گرفته است به‌ خاطر نرفتن به جشن.
آن هم به خاطر ۲۵ تومن‌ ناقابل.

حسی که شاید تا آخر عمر فراموشش نکنند.
اینکه‌ والدین این‌ مبلغ را نداشته‌اند، یا داشته‌اند و نداده‌اند یا نخواسته‌اند بدهند موضوع بحثم نیست.
منظورم‌ مدیریت جشن است.

مسئول برگزاری این جشن‌ قطعا بودجه‌ای برای این کار داشته که به بچه‌هایی که به جشن نرفته‌ بودند آبمیوه داده . توقع ندارم دست بکند توی جیبش و برای مدرسه هزینه بکند.

ولی واقعا نمی شد طور بهتری مدیریت‌ کرد داستان را؟ نمی‌شد اصلا جشن نگرفت؟ یا خودکار ارزان‌تری برای همه بچه‌‌ها می‌خرید؟
نمی‌شد باعث ناراحتی و‌ دلشکستگی کسی نمی‌شد؟

مدیریت یک علم است.
تقوا و اخلاقیات و عدل خیلی خوب است‌ ولی مدیریت سواد می‌خواهد. دانش و شعور می‌خواهد که متاسفانه آقای مدیر مدرسه پسرم با اینکه ظاهرا انسان‌ مودب و‌ فرهیخته ای هم است، در واقع از این دانش و شعور بی بهره مانده.

فکر‌ کن یک آدم به ظاهر فرهیخته و تحصیلکرده از مدیریت یک مدرسه و‌ یک‌ مساله به این‌ سادگی برنمی‌آید.

حالا به جای یک مدرسه کوچک یک کشور بزرگ را تصور‌ کنید و به جای چند دانش آموز دبستانی، مثلا ۸۰ میلیون انسان را.

اگر مدیریت اقتصاد و معیشت این مردم‌ را بسپرید به یک آدم‌ کم سواد و بی‌تجربه، به نظر شما چه اتفاقی بزای مردم آن‌ کشور خواهد افتاد؟

🤟@sange3abur

‌

عشق؟ تو رفیق‌ترینِ منی،
عزیزِ منی، صبوری و آرام . عشق؟ تو مهربان‌ترینِ منی، دوست‌داشتنی‌ترینِ منی، ارزشمندی و قابل اعتماد.عشق را نمی‌دانم، ولی به نام تو که می‌رسم، سلول به سلول، لبریز اشتیاق می‌شوم. تو را که می‌بینم، به هیجان می‌آیم و کنارت که می‌نشینم، هزاران هزار پروانه‌ی عاشق، میان هزارتوی قلبم، پرواز می‌کنند.بی‌اختیار به تو فکر می‌کنم هر لحظه و دلم می‌خواهد تمام فیلم‌های خوبِ جهان را با تو ببینم، تمام موسیقی‌های خوبِ جهان را با تو بشنوم، تمام کتاب‌های خوبِ جهان را کنار تو بخوانم و تمام رازهای پنهان دلم را با تو بگویم.نامت را چه بگذارم؟ وطن؟ رفیق؟ عشق؟تو واقعا کیستی؟
تو کیستی و از اهالیِ کدامین
جهانی که اینهمه
دوستت دارم؟!
🤟@sange3abur

زمان چیز عجیبیست ؛ می دود...
جلو میرود...🍂

آدمهای دوست داشتنی زندگیت را عوض میکند !🍂

بعضی ها یا تغییر می کنند یا حقیقت درونشان مشخص می شود!🍂

زمان ؛ دیر یا زود به تو ثابت خواهد کرد که کدامشان ماندنی اند و کدامشان رفتنی!🍂

من دعا می کنم...
زمان بگذرد و دنیا پر شود از آدمهای واقعی...🍃

آدمهایی که نه زمان آنها را عوض می کند نه زمین!🍃

@sange3abur

"ﺩﻝ " ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺲ ﻣﺴﭙﺎﺭ ﺍﮔﺮﭼﻪ

" ﻋﺎﺷﻖ " ﺑﺎﺷﺪ ...

ﺣﮑﻢ ﺩﻟﺪﺍﺭﯼ،ﻓﻘﻂ ﻋﺸﻖ

ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺖ؛

ﺍﻭ ﺑﺠﺰ ﻋﺸﻖ،
🤟@sange3abur
ﺑﺎﯾﺪ ﻻﯾﻖ ﻋﻤﻖ " ﻧﮕﺎﻫﺖ " ﺑﺎﺷﺪ

آرزو میکنم تو زندگیت
به جایی برسی
که هر شب قبل خواب
از ته دل بگی:
خدایا شکرت

شبتون قشنگ🌜
‌‌‎💙🤟@sange3abur

سلام😊✋
صبحتون پر انرژی و نشاط ☕️🌹😊
سلامی ✋
به قشنگی بهشت 🥰
به زیبایی گلها 🌹
به ‌محکمی
پیوند قلبها ❤️
و سلامی
که یاد آور خوبیها است☺️
پنج شنبه تون
بخیـر و زیـبا 🌺
🤟@sange3abur

💕‌هر صبح یه آهنگ تقـدیم ڪن به ڪسی ڪه دوسـش داری💕

محسن ابراهیمی
میخنده با ناز😍

🤟@sange3abur
‌‎‌‌‌‎‌

صبح بهانه ایست
که قلمم را بردارم
وبنویسم✒️
سلام خدا☘
سلام آفتاب🌞
سلام انسانیت☘
سلام زندگی☘
سلام دوستان مهربان

صبح پنج شنبه تون به نیکی🌺🌺

🤟@sange3abur

صبح پنجشنبه تون بخیر 🌺🌺
‎

🤟@sange3abur
‌‌‌

نگاهت را به هوایِ مَلَسِ این روزها گِره بزن
"حیف این بهار نیست که دستهایمان خالی از هم باشد؟!"

صبح بخیر زندگی

@sange3abur

چون تورا
مینگرم دل به تپش می آید
🕊❤️🕊
‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
سرِ من سویِ
تنم بهرِ مکِش می آید
🕊❤️🕊
‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
این چه سِحریست
درونِ آن دو چشمانِ سیاه
🕊❤️🕊
‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
روحِ من با تو
بسی رو به تنِش می آید

@sange3abur

اشوان - قاصدک
#جدید


@sange3abur

مراقب گفتگوهای درونی خویش باشید...
وقتی افکار منفی در ذهنتان درحال عبور و مروراست
بدانید درحال بدرفتاری باخویش هستید .

با خودتان مهربان باشید...

@sange3abur

🤟@sange3abur
همه ی ادمایی که دور و ورمون هستن رو بذارین تو یه جدول. بهش میگیم جدول اعداد ادما.
بعضی از این ادما خیلی کوچیکند نمیتونن اونقدری که تو میخوای بزرگت کنند... برای همیشه باهاشون ناچیز میمونی.

بعضی هاشون درست مثل یه "ده" هستند
تو تنهاترین حالت ممکن هم ضربشون بشی چند برابرت میکنن بزرگت میکنن.

یه سری از ادمای تو جدول رادیکال دارند...اونم نه رادیکال ازاد... باید بری زیر یوغ خواستنشون... میتونی ازاد شی... میتونی بیرون بیای؛ اما کم میشی.

بعضی هاشون درست مثل یه عدد اعشاری میمونن...بین خودشونو بقیه یه ممیز گذاشتن... با اینا میشه جمع شد اما جواب همیشه تقریبیه... هیچ وقت باهاشون به ثبات نمیرسی.

یه جای جدول ادمایی هستن که "صفرن... یه"صفر "گنده...هرچقدر هم بزرگ باشی تا بی نهایت هم رفته باشی ضربدر صفر که بشی هیچی نیستی...صفرت میکنند...خاصیتشون همینه.

اما ته جدول ادمایی رو میبینی که عدد نیستن... یه علامتند... یه علامت منفی... اینا از همه ی اونای دیگه خطرناک ترند... اگه همراهت باشند هرچقدر هم بزرگ باشی کنارشون کم میشی... کم میمونی...!
🤟@sange3abur

🤟@sange3abuشناختن آدم ها سخت نیست!
من آدم ها را خوب می شناسم.
از روی راه رفتنشان
از گردِ روی کفششان
از شکم های بزرگ و غبغب آویزانشان.
از کور بودن و ندیدنشان...
از روی بوی عطر آنها,
یا جای قرمزی که روی گونه یا گردنشان جا مانده.
از چینِ پیشانی و لبهایشان.

من, آدم ها را از ظاهرشان می شناسم.
از حماقت هایشان,
خندیدن و وانمود کردنشان.
وقتی درِ تاکسی را می کوبند_و رنجِ درونی شان را اینطور بالا می آورند_ ...

آدمهای دورو, مثلا, شناختن نمی خواهند..از همان دور چشمک میزنند!
زبانشان می چرخد و یاوه می گویند;گِل می گویند ;چرندیاتِ محض می گویند...
چشمانشان دروغ می گوید..رنگ پوستشان لوشان میدهد....

آدم ها, بوها را نمی فهمند.
من اما;
بوی زرنگی و سیاست, بوی دروغ و دغل, بوی خیانت;حالم را بد می کند!

دماغم پر شده از بوهای بد....
راستی یک قهوه ی خوب سراغ نداری؟؟!

🤟@sange3abur