⚜ثقلین⚜

⚜ثقلین⚜ via @like

با ترس و وحشت از خواب پریدم، 😨صبحی که شبش نتایج اعلام شده بود. اصلا نمی تونستم باور کنم؛ یه شهر دیگه، رشته ای که فکرشو نمی کردم و تنهایی و دوری.😞
روزهایی که گذشت پر از افسردگی و ناراحتی بود.😕 بالاخره روز ثبت نام رسید و حرکت کردم به سمت آینده ای مبهم!🤔
تقریبا هنوز هو ا تاریک بود که رسیدیم بیرجند. کل شبو فکر می کردم و نگران بودم، دلشوره داشتم و عصبی بودم از شهری که تاحالا نرفته بودم ادمایی که تا به حال ندیده بودم و قرار بود چهار سال تنها سر کنم.😥
ساعت۶ بود که بعد از پرس و جو با پدرم وارد دانشگاه شدیم. هیچ کسی هنوز نبود و ما اولین نفر بودیم. کنار مزار شهدا فرش انداختیم و صبحونه و چایی خوردیم. هوا خنک بود و ارامش عجیبی بهم تزریق شد.😌 اون حس غریبگی پر کشید و انگار که خیلی وقته اونجا رو میشناسم.😀
بعد از پروسه ثبت نام هم داخل مسجد شدم. همون اول با حجم زیادی از انرژی و حس خوب مواجه شدم. توکل به خدا کردم و دلم اروم گرفت.😊
همه ی این چهارسالی که گذشت مسجد و مزارشهدا برام مثل یه دوست غمخوار بود. وقتی راهمو گم می کردم به خودم که میومدم پایین پای قبور شهدا نشسته بودم ، چشمامو بسته بودم و تو دلم کلی باهاشون حرف میزدم. وقت رفتن با یه دل قرص و محکم پا می شدم و بالبخند خداحافظی می کردم🙃. شبای جمعه بعد از مراسم هنوز پامو بیرون از مسجد نذاشته بودم دلم تنگ دعای کمیل می شد و تا پنج شنبه ی بعد یه حس انتظار و شور و اشتیاق منو همراهی میکردن.🥰
خوشحالم که بهترین روزای عمرم بهترین جا و با بهترین آدما گذشت☺️ اما گاهی غم خداحافظی خیلی عمیق تره و با فکر کردن به اون همه حس خوب و خاطره های قشنگ بغض سنگینی گلومو فشار میده و تا نبارم ولم نمیکنه!
بهرحال خداروشکر می کنم برای هر اتفاقی که برام پیش اومده چه خوب ،چه بد، وصال و یا حتی فراغ...!🙂

342 views18:14

❤️ 24

⚜ثقلین⚜ via @like

سلام.

من خاطره های زیادی از مزار شهدا دانشگاه دارم.
بخاطر اینکه هر وقت دل یکی از اعضای گروه مون که میگرفت.. کل گروه به سمت مزار شهدا مسیر رو تغییر میدادیم.
چندین دفعه پیش اومد که چون ما چند نفر اون قسمت رو اشغال کرده بودیم،افراد از دور به شهدا عرض ادب میکردن..و جلو نمیومدن😅.

یه خاطره نسبتا داغون هم دارم🙈

یه روز که دوستان حالشون گرفته بود ، رفتیم مزار شهدا و داخل اون فضای نسبتا بسته نشسته بودیم..و به ستون هاش تکیه داده بودیم..

من تازه شروع به جویدن آدامس کرده بودم..که دوستم ساندویچ اش رو بهم تعارف کرد..منم تو رودربایستی قرار گرفتم(شاید هم بخاطر اینکه پنیر با گردو فراوان بود😍😋) پذیرفتم

مثل..... داشتم دو لپی میخوردم..🤔🙄
یه لپ ام آدامس
یه لپ هم ساندویچ😬

سرمم تو گوشی بود..
که یهو بلند گفتم؛به جایی از زندگیم رسیدم که دارم با یه لپ آدامس میجوم با یه طرف دیگه ساندویچ😶😌

با اتمام جمله ام سرم و بالا آوردم که...🙈😑😫

خدا روز بد نصیب تون نکنه..

دیدم در فاصله خیلی کم از ما چندتا پسر جوان با یه خانم میانسال برای عرض ادب و خوندن فاتحه اونجا حضور دارن..
😭😭

تا چند دقیقه سکوت همه جا رو فرا گرفت..
حتی جویدن یادم رفت🤪

وقتی اونجا خلوت شد با آرنج زدم تو پهلو دوستم و شروع کردم غرغر کردن که چرا بهم نرسوندین که اینجا تنها نیستیم😠

که دیدم در عالم دیگه ای ب سر میبرن و غافل از اخبار این جهانن😞😕

منم تو لاک خودم فرو رفتم و به رفتارم فکر کردم.🤔😐

ببخشید طولانی شد.
انشالله هرچه زودتر سایه کرونا از سر ملت مسلمان مون برداشته بشه..و بار دیگه بتونیم در مکان های عمومی و زیارتی دور هم جمع بشیم،بدون هیچ واهمه ای🤲🤲

💐دهه کرامت رو به تمامی بامزی های عزیز تبریک میگم💐

418 views18:15

❤️ 23

⚜ثقلین⚜ via @like

🌹🍃
🍃
« دلنوشته ای برای شهیدانی که گرچه نزد خداوند نام و نشانی عجیب دارند اما نزد بندگان خدا گمنام شناخته میشوند»

همه چیز از روز 🌞ثبت نام شروع شد مکانی که ابتدا توجهمو جلب کرد اما بخاطر استرس ثبت نام و کمبود وقت⏱ نتونستم ببینم اونجا دقیقا کجاست...
روزی که اومدم خوابگاه بچه ها از جایی حرف میزند که هر وقت از هرجایی درمونده میشدند رفتن به اونجا آرومشون 💆‍♀میکرد، برام جالب توجه بود ببینم این قدرت اسرار آمیز اون مکان واسه منم تاثیرگذاره🤔!
اولین باری که رفتم مزار شهدای گمنام حس عجیبی داشتم حس میکردم به طور عجیبی سبک شدم و یه خانواده دیگه پیدا کردم که میتونم باهاشون دردو دل کنم با اینکه تو بیرجند خانوادم نبودن اما اونا همیشه در دسترس بودن هر وقت دلم میگرفت میرفتم اونجا و ساعتها میشستم و باهاشون حرف میزدم خانواده جدیدم کسایی بودن که نام خودشون رو پشت خاکریز ها جا گذاشتند و آسمونی شدند 🌌تا من الان احساس امنیت کنم اونا گمنام شدند تا من هویت داشته باشم...
همونایی که باوجود اینکه من نمیشناختمشون اما انگار اونا خوب با دردای من اشنا بودن...😇☺️
🍃
🌹🍃

893 views18:15

❤️ 150

⚜ثقلین⚜ via @like

⚜مسجد ..هیئت ... مزار شهدا⚜
واژه هایی ک دلتنگیم را زنده کرد🥺
یادش بخیر
نماز جماعت ها ، شلوغی مسجد 🕌، مراسماتش را که دیگر نگووووو😍

📆سه شنبه ها، قرارمان ساعت ۸🕗 دعای توسل و پنج شنبه ها به وقت دعای کمیل😇 چه بی دغدغه کنار هم مینشستیم و کتاب دعا دست میگرفتیم ❤️..

یادش بخیر بی دغدغه با طعم متفاوت چایی های☕️ هیئت و با تک قاشق روی سینی حلوا ک دست به دست میشد خوش بودیم😋. ...

دلتنگ مزار شهدایم😔 . مزار شهدایی ک گویی داروی روحم شده💊 بود بعد هر وعده غذایی .دست کشیدن های بی دغدغه روی مقبریتان 🕊ونشستن های ساده و صمیمی در جوارتان 🕯یادش بخیر..
اما حالا چند ماهی هست ک دارویم تحریم شده است 😔
راستی حاجتم را که یادتان هست هنوز😉وساطتم را میکنید همچنان🤲 ؟؟

به قول شهید صدر زاده که درجوار پنج شهید گمنام فاز ۳ اندیشه گفت :

✨اگر حاجت نگیرم میگویم
شما کاری نمی‌کنید هرجا بروم می‌گویم دروغ است که شهـدا ❣عند ربهـم یرزقــون هـستند🤭، می‌گویم روزی نمی‌خورید و
هیچ مشکلی از کسی برطرف نمی‌کنید😡
خودتان باید کارهای من را جور کنید.✨

و چه زیبا حاجت اعزامیش را طولی نکشید گرفت ودر ادامه راه به جمع ملکوتیتان پیوست.🌸

و چه تمامی اینها نعمت های بزرگی بودند ک بی تفاوت از کنارشان رد میشدیم 😭
🔍🔔شاید این تلنگر لازم بود تا قدر داشته ها را بیشتر بدانیم و شکر گزار باشیم ..
و به امید سلامتی و حال دوباره ،خوب کره زمین🤲

741 views18:16

❤️ 86

⚜ثقلین⚜ via @like

قلب های تپنده:
سلام من بر شهدای گمنام دانشگاه که چند ماه است که غریب بودنشان 😢 بیشتر حس می شود 😱سلام من بر دوستان گل مسجدی ام که گه گاه که به مسجد می‌رفتم چشمم 👁 به این هدیه های 🎁 خداوند می افتاد و خوشحال ☺️ بودم از اینکه خدا به من این رفیق های پایه ای را داده است که پشتم به آنها گرم است که اگر من یادم میرفت که وقت حرف زدن با خداست 🤲 آنها به من یادآوری می کردنداین شرایط که پیش آمد باعث شد که حتی دوستان قشنگم را داخل مسجد هم نبینم 😔 و دلم تنگ شود برای آن شب هایی که دعا را زمزمه می‌کردم و از چهارده معصوم شفاعت در نزد خدا را طلب می کردم مگر می شود که آن شب ها یادم برود شب هایی که به بهانه شهادت یا ولادت 🎆 مسجد جای سوزن انداختن نبود کیک 🍭 و شیرینی 🎂 پخش می‌کردند و قرعه‌کشی می‌کردند 💸مسجد 🕌 دانشگاه ما هیچ وقت تنها نبود ظهرها نماز های‌ دسته جمعی و صف کشیده مثل پرنده به سمت خدا پرواز می کرد 🕊 و شبها میزبان دلهای تنگ شده از یاد خدا بود همین منوال ادامه داشت تا اینکه سر و کله این ویروس 🦠 پیدا شد طبق آیات نورانی قرآن 📖، خداوند حکیم انسان‌ها را با عوامل مختلفی آزمایش می‌کنند و پیدا شدن این ویروس 🦠 هم یکی از عوامل آزمایش خداست اپیدمی شدن آن باعث پاشیده شدن همنشینی هایمان 🤝 شد من که تازه ترم ۲ بودم و تازه داشتم به این دور همی های دوست داشتنی و رفیق بودن و خو گرفتن از آنها عادت می کردم که یک بار انگار سدی بین من و آن ها کشیده شد دیگر نشد کنار هم باشیم 😭 این ویروس رفتنی نبود این روزها را سپری کردیم با گذراندن چله ها 📋 و در راس همه از آن بالایی خواستیم که فرج امام زمانمان را برساند 🙏 که الحق در این شرایط دلشان بیشتر به درد می آیدو از خداوند خواستیم که گلهای مسجد یمان سالم باشند عشق ❤️ به هیئت دعا مسجد چیزی نیست که اگر حضور این باشد یعنی نیست بازهم شب های چهارشنبه آسمان 🌅 منتظر زمزمه های دعای توسل است و تشنه گوش دادن به مناجات شب جمعه است دلهایمان از نبودن در کنار دوستانمان بی قرار است 😕 ولی معجزه عشق دل ها را به هم پیوند می دهد با آنکه دعاها حضوری نبود ولی دلهای ما هم دیگر زنجیر ⛓ خورده بود انگار باز هم کنار هم بودیم و در فضای مجازی دعاها 📿 برگزار می‌شد ولی اگر بخواهیم از روی دیگر سکه نگاه کنی فهمیدیم که دوستانی داریم یا بهتر بگویم جواهر هایی 💎 داریم که نمی گذارند آسمان چشم انتظار بمانند نمی‌گذارند صمیمیت بین دلهای بی قرار از بین برود 👌 در این مدت با برگزار کردن مسابقات مختلف یاد عطر مهدویت یاد کتاب جاوید قرآن را زنده نگه داشتند که البته کم اجری نیست👏 در هر صورت در این دوران یاد گرفتیم که باید قدر هم نشینی ها و درکنار بودن ها را بیشتر بدانیم . با یک صلوات شهدایی دانشگاه را یاد کنیم.

431 views18:17