🌹🌹🌹🍀🍀درجه تقوا با درجات قرب الی الله و ارزشمندی انسان نسبت مستقیم دارد. یعنی ،هر چه آدمی باتقواتر باشد به درگاه الهی نزدیکتر و از ارزش بیشتری برخوردار است. 🌹🍀خداوند در همین مورد می فرماید: « إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ » (حجرات، 13) ؛ گرامی ترین شما نزد خدا ،باتقواترین شماست. و همچنین وجود تقوا، سبب ارزشمندی عمل صالح می گردد و اگر عمل کم و کوچک هم باشد، آن را بزرگ و چشمگیر می سازد. تقوا، مرکبی است راهوار که صاحب خویش را به سرمنزل سعادت می رساند وآثاری درپی دارد که عبارتند از:
1-تقوا به مؤمن، عزت و سربلندی می بخشد. « بَلى‏ مَنْ أَوْفى‏ بِعَهْدِهِ وَ اتَّقى‏ فَإِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقينَ» (آل عمران، 76)
2-در برابر وسوسه های شیطان، مصونیت ایجاد می کند. « إِنَّ الَّذينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ» (اعراف،201)🌹🍀
3-بصیرت و معیار تشخیص حق از باطل را ارزانی می دارد. « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً »(انفال، 29)
4-بخشش گناهان و پاداشی بزرگ را درپی دارد. « وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يُكَفِّرْ عَنْهُ سَيِّئاتِهِ وَ يُعْظِمْ لَهُ أَجْراً » (طلاق، 5)
5-پیروزی و رستگاری به بار می آورد. « فَاتَّقُوا اللَّهَ يا أُولِي الْأَلْبابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُون» (مائده، 100)
عواملی مانند، ایمان به خدا و کسب علم و آگاهی درباره معارف دینی و ایجاد حالت خوف و خشیت الهی در خود، سبب افزایش تقوا می شود.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀۱۱-مربّی
نظر به اهمیت ویژه آموزش در اسلام، معلم و مربّی نیز از منزلت ارزنده ای برخوردار است و او، پدر روحانی و پرورش دهنده قلب و روح شاگرد خود است و می توان او را، جانشین پیامبر (ص) دانست.🌹🌹 در تربیت دینی، تربیت ابتدا از خود مربی شروع می شود و ایمان بدون عمل را نپذیرفته و سخنی را که گوینده اش بدان عامل نباشد به شدت نکوهش می کند. خداوند در همین مورد می فرماید: « أَتَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ أَنْفُسَكُمْ وَ أَنْتُمْ تَتْلُونَ الْكِتابَ أَفَلا تَعْقِلُونَ» (بقره، 44) آیا مردم را به نیکی دعوت می کنید امّا، خودتان را فراموش می نمایید؟ 🌹🍀
زندگی سراسر مبارزه با مشکلات است و دراین راه ،پستی ها و بلندی ها، محرومیت ها و ناکامیها، شکستها و مصیبتها بسیار است. مربی لایق، کسی است که جسم و جان آدمی را به خوبی پرورش دهد و او را برای مبارزه و مقاومت در صحنه پرفشار زندگی آماده سازد. بر این اساس، کار مربی فراهم کردن زمینه ها و عوامل مختلف، جهت به فعلیت رساندن و پرورش استعدادهای ذاتی متربی است و باید هدفی را در نظر گرفته و متربی را به سوی آن سوق دهد. 🌹🍀پیش از هر اقدامی، ملاکهای خوبی و بدی، ارزش و ضدارزش، کمال و نقص را به او بیاموزد. سطح بینش و آگاهی او را به اندازه مطلوبی برساند تا متربی با داشتن مجموعه ای از آگاهی های لازم در مسیر تربیت صحیح حرکت کند، چرا که مربی، رکن اساسی در انتقال آگاهی ها و پرورش استعداد های انسانی در جهت نیل به کمالات معنوی می باشد.🌹🌹
درمجموع ،مربی به اندازه تکلیف از شاگردش بخواهد « وَ لانُكَلِّفُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها» )مومنون،62) و ما هيچ كس را جز به اندازه تواناييش تكليف نمى‏كنيم، شناخت واقعی از خود و خدای خود را به شاگرد داده و وی را به این درجه از آگاهی برساند که بداند، راه بندگی و قرب به پروردگار عالم از دنیا می گذرد و او را در راه رسیدن به این هدف که هدف غایی خلقت می باشد، یاری کند.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀عوامل تربیت نفس در قرآن🌹قسمت هفتم🌹۱۲- عنايت و فيض الهي
اگر انسان، صفات و حالاتي را كه نتيجه فراموشي و غفلت از خدا بوده و موجب بدبختي او مي گردد از خانه دل پاك كند، قابليت دريافت فيض و عنايت الهي را در خود ايجاد نموده است. در زندگي انسان، لحظاتي پيش مي آيد كه در معرض نسيم حيات بخش پروردگار قرار مي گيرد. در اين حالات ،انسان هوشيار مي كوشد تا خود را در مسير فيض وعنایت الهي قرار دهد و هر كس به اندازه لياقت و ظرفيت از آن برخوردار مي شود. هر قدر انسان در سايه تلاش و مجاهدتش، ظرفيت بيشتري در خود ايجاد كند به فيض و عنايت بيشتري دست پیدا می کند. عبوديت و بندگي خداوند (به معناي وسيع كلمه) از عوامل اصلي دريافت فيوضات الهي است و باعث رشد و كمال انسان مي شود.خداوند مي فرمايد: « يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسيلَةَ وَ جاهِدُوا في‏ سَبيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» اي مؤمنان، تقواي الهي پيشه كنيد و براي رهيابي به سوي او، وسيله بيابيد.(مائده، 35) اين آيه، تصريح مي كند كه مؤمنان بايد با واسطه قرار دادن اولياي الهي، فيض و رحمت و مغفرت او را به سوي خود جلب كنند و اين يك قانون كلي در نظام هستي است.🌹🍀
شهيد مطهري در اين زمينه درکتاب عدل الهی خود مي فرمايد:"امكان ندارد هيچ يك از جريانات رحمت پروردگار، بدون نظام انجام گيرد. به همين دليل، مغفرت پروردگار هم بايد از طريق نفوس كامل و ارواح بزرگ انبيا و اوليا به گناهكاران برسد و اين لازمه نظام داشتن جهان است." (شهیدمطهری،1375: 235)🌹🌹
به عنوان نمونه ،می توان به داستان برادران حضرت يوسف (ع) اشاره کرد ، وقتي از كرده خود پشيمان مي شوند از پدرشان مي خواهند براي آنها از خدا طلب آمرزش كند. « قالُوا يا أَبانَا اسْتَغْفِرْ لَنا ذُنُوبَنا إِنَّا كُنَّا خاطِئينَ » (يوسف، 97) و يا خداوند به پيامبر (ص) دستور مي دهد: «َ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَ اسْتَغْفِرْ لَهُم»(آل عمران، 159) پس آنها را ببخش و براى آنها آمرزش بطلب. 🌹🍀
افرادي كه مراتب قرب را واقعاً طي كرده و به عالي ترين درجات مي رسند، احاطه بر عالم انساني پيدا كرده و ارواح و ضماير ديگران را تحت اختیار مي گيرند و وقتي كسي به چنين مقامي رسيد، هم در زمان حيات و هم پس از مرگ مي تواند واسطه فيض الهي شود.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀۱۳-عبرت از گذشتگان
اندیشه و تفکر در فرجام گذشتگان و شکست خوردگان و عبرت گرفتن از آنان، سبب هوشیاری و پرهیز از شتابزدگی می شود. امیرمؤمنان علی (ع) در نامه ای خطاب به امام مجتبی (ع) می نویسد: "پسرم! درست است كه من به اندازه پيشينيان عمر نكرده‏ام امّا، در كردار آنها نظر افكندم و در اخبارشان انديشيدم و در آثارشان سير كردم تا آنجا كه گويا، يكى از آنان شده‏ام بلكه، با مطالعه تاريخ آنان، گويا از اوّل تا پايان عمرشان با آنان بوده‏ام. پس، قسمت‏هاى روشن و شيرين زندگى آنان را از دوران تيرگى شناختم، و زندگانى سودمند آنان را با دوران زيانبارش شناسايى كردم."(سید رضی ،1379: 523 )🌹🌹
پستی و بی اعتباری دنیا و تغییر و زوال پذیری نعمتهای آن، یکی دیگر از اموری است که باعث عبرت آموزی انسان می شود و سبب می گردد به آخرت و ارزشهای معنوی و اخلاقی توجه بیشتری را نشان می دهد. قرآن با بیان داستانهای قوم عاد و ثمود و ... از ما می خواهد از سرگذشت آنها عبرت بگیریم و به راه آنها نرفته و به روش آنان عمل ننماییم تا به سرنوشت شوم آنها دچار نشویم و🌹🍀 درپنج جای قرآن باعبارت"سیروا" از ما انسانها می خوا هد در زمین بگردیم وعاقبت مکذبین ومجرمین ومشرکین راببینیم وعبرت بگیریم وخلقت اولیّه خود را فراموش نکنیم. 🌹🍀خداوند می فر ماید: « قُلْ سيرُوا فِي الْأَرْضِ ثُمَّ انْظُرُوا كَيْفَ كانَ عاقِبَةُ الْمُكَذِّبينَ» (انعام ،11؛ نمل ،69 ؛ عنکبوت،20؛ روم،42؛ سباء،18) بگو: روى زمين گردش كنيد. سپس بنگريد سرانجام تكذيب‏ كنندگان آيات الهى چه شد؟ 🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀عوامل تربیت نفس در قرآن🌹قسمت هشتم🌹۱۴- شكر
خداوند در قرآن مجيد، ضمن يادآوري برخي از نعمتها به انسان سفارش مي كند كه شكر آنها را به جا آورد تا هم وظيفه انساني خود را انجام داده باشد و هم از مواهب بي شمار الهي كه نتيجه سپاسگزاري است، برخوردار گردد. قدرداني از نعمتهاي الهي ، ثمره ايمان به خدا و اعتقاد به يگانگي او است.البته ،بايد يادآور شدکه انسان ،هرگز نمي تواند از عهد ه شكر نعمتهاي الهي برآيد و بايد با اظهار عجز به درگاه ربوبي در حد توان خويش به سپاس ایستد و از او قدرداني كند.🌹🌹
خداوند مي فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّباتِ ما رَزَقْناكُمْ وَ اشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ» (بقره، 172) اي كساني كه ايمان آورده ايد، از آن پاكيزه هايي كه روزي شما كرده ايم بخوريد. اگر خدا را مي پرستيد، سپاسش را به جاي آوريد. سپاس گزاري بايد با نعمت مناسبت داشته باشد و هر نعمتي را به فراخور خود، قدر بدانيم. براي مثال، شكر نعمت وحي و نبوت، پيروي از آنهاست ویاشکروجود پدر ومادر،احسان ونیکی به آنهاست🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀خداوند براي آنان كه قدرشناسند و شكرگزار، نعمتش را افزون مي كند وهمینطور كفران نعمت، باعث زوال آن مي گردد و عذاب خدا را در پيش رو دارد. « وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديدٌ » (ابراهيم، 7) هر عبادت و اطاعتي كه انسان، براي خدا انجام مي دهد، جزئي از شكر و سپاس نعمتهاي او محسوب مي شود. 🌹به عبارت بهتر، توفيق عبادت و اطاعت، خود نعمتي است كه شكري لازم دارد، هرچند كه خداوند هرگز، كار نيك بندگان را بدون پاداش نمي گذارد ومی فرماید: «فَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلا كُفْرانَ لِسَعْيِهِ وَ إِنَّا لَهُ كاتِبُونَ» (انبيا، 94) و هر كس چيزى از اعمال شايسته بجا آورد، در حالى كه ايمان داشته باشد، كوشش او ناسپاسى نخواهد شد و ما تمام اعمال او را (براى پاداش) مى‏نويسيم. ‏🌹🍀باید بدانیم که کفران نعمت ،باعث زوال آن می گردد وعذاب خدا را در پیش دارد ودر همین مورد می فرماید: « وَ إِذْ تَأَذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذابي‏ لَشَديدٌ»(ابراهیم،7) و (همچنين به خاطر بياوريد) هنگامى را كه پروردگارتان اعلام داشت: «اگر شكرگزارى كنيد، (نعمت خود را) بر شما خواهم افزود و اگر ناسپاسى كنيد، مجازاتم شديد است!»🍀 حضرت صادق عليه السلام درباره همین مورد، فرموده است: هر كس در برابر نعمت شاكر باشد، خداوند بر خود لازم مى‏داند تا نعمت او را زياد كند و هر كس كفران كند، نعمت را از دست مى‏دهد."( طبرسی ،بی تا: 28) بنابراين، بايد خدا را در مقابل نعمتهايش شكرگزار بود و از او اطاعت كرد و همواره مقام ربوبيت او را به ياد داشت.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀عوامل تربیت نفس در قرآن🌹قسمت نهم🌹۱۵- حکمت و معرفت
خلقت خداوند با همه پیچیدگیها و ظرافت هایی که دارد، مظهر ذات حق است و بر اساس حکمت، آفریده شده است و چون آینه ای می ماند که با نگاه به آن، جلوه ای از بزرگی خداوند را به ما نشان می دهد. عظمت و قدرت او، هر بیننده ای را خیره می سازد و باعث معرفت و شناخت بهتر او می گردد و ایمان را در جان انسان محکم تر می کند.
قرآن کریم، تزکیه و پاکسازی را مقدمه تعلیم کتاب و حکمت می داند و آن را از اهداف بزرگ انبیاء می شمارد. « هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» (جمعه، 2) او كسى است كه در ميان جمعيت درس نخوانده رسولى از خودشان برانگيخت كه آياتش را بر آنها مى‏خواند و آنها را تزكيه مى‏كند و به آنان كتاب (قرآن) و حكمت مى‏آموزد و این خود گواهی می دهد که با تزکیه و پاکسازی جان از آلودگیها ،می توان به حکمت و معرفت دست پیدا کرد.🌹🌹
دلبستگی به دنیا، قلب و جان آدمی را به خود مشغول ساخته و از تلاش و تکاپو برای رسیدن به حیات حقیقی و قرب و جوار حق باز می دارد. از این رو ست که، با کناره گیری از آن، قلب فراغت می یابد وبدنبالش، چشمه های حکمت و معرفت در آن می جوشد. به واقعیت جهان هستی پی می برد و با سلامت به جهان آخرت رهسپار می گردد. 🌹🍀هرچه انسان در این دنیا در افزایش علم و معرفت و اطاعت خداوند، تلاش بیشتری کند، به کمالات بیشتری دست می یابد. خداوند می فرماید: « وَ أَنْزَلَ اللَّهُ عَلَيْكَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ عَلَّمَكَ ما لَمْ تَكُنْ تَعْلَمُ وَ كانَ فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكَ عَظيماً» (نساء، 113) خداوند، كتاب و حكمت بر تو نازل كرد و آنچه را نمى‏دانستى به تو آموخت و فضل خدا بر تو (همواره) بزرگ بوده است و خداوند او را از سرچشمه زلال حکمت و معرفتش، سیراب خواهد کرد. « وَ قُلْ رَبِّ زِدْني‏ عِلْماً »(طه،14 ) و بگو: پروردگارا، علم مرا افزون كن و« إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ إِنَّ اللَّهَ عَزيزٌ غَفُورٌ » ( فاطر،28) از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى‏ترسند خداوند عزيز و غفور است! همه این آیات نشان می دهد که انسان همواره باید بدنبال کسب معرفت وحکمت در تمام طول عمر باشد وآن را د ررا ه شناخت بهتر خدا وند بکار ببندد.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀۱۶-هدايت تشريعي
هدايت تشريعي به وسيله پيامبران و كتاب هاي آسماني صورت مي گيرد. خداوند آنان را به عنوان هادي و راهنما، براي انسانها قرار داده است تا تعاليم الهي را به انسانها برسانند و سبب تربيت و رشد يافتن آنها شده و در سايه آن تعاليم به كمال سعادت نائل شوند. خداوند در همين زمينه مي فرمايد: « وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا وَ أَوْحَيْنا إِلَيْهِمْ فِعْلَ الْخَيْراتِ وَ ...» (انبيا، 73) و آنان را، پيشوايان قرار داديم كه به فرمان ما مردم را هدايت مي كنند و انجام دادن كارهاي نيك را به آنها وحي كرديم. 🌹🌹
بايد بگوييم درکنار همه اينها، خداوند به انسان ،قدرت اراده واختيار داده است و اين خود انسان است كه، زمينه هدايت و رشد و تكامل روحي خود را فراهم مي آورد و با برداشتن گامهای نخستين، شايستگي خويش را براي دريافت هدايت الهي نشان داده و به اين ترتيب، رحمت و فضل بي نهايت الهي شامل حالش شده و او را به سر منزل مقصود رهنمون مي شود.🌹🍀
خداوند متعال برحسب عنايتش بر خود واجب كرده كه بشر را به سوي سعادت و كمال وجوديش هدايت كند و اين كاررااز طريق وحي به انبياء به مرحله عمل رسانده است ودرقالب آن ، مسائل اعتقادي و عملي و نيز ثواب و عقاب و ... بيان نموده است.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀مهمترین شیوه های تربیت نفس در قرآن🌹قسمت اول🌹روشهای تربیت نفس دراسلام، بسیار متنوع می باشد. بعضی از آنها ،توسط مربیان حاذق وخود ساخته باید انجام شود وبرخی دیگر ،توسط خود فردبا کوشش ومجاهدت بسیار، عملی است وسبب رشد وتعالی انسان در جهت رسیدن به کمال می گردد که دراین فصل به مهمترین آنها، پرداخته می شود. 🌹🍀 ۱-مراقبه و محاسبه:🍀
یکی از روشهای تربیت نفس در قرآن، مراقبه و محاسبه است که داراي مراحلي از قبیل : مشارطه، مراقبه، محاسبه، و معاتبه مي باشد.
الف - مشارطه:🌹🍀
"مشارطه، درلغت به معنی شرط بستن با دیگری بر سر کاری یا پیمان بستن در معا مله است."(بستانی ،1375: 78) امّا ، علمای اخلاق آن را یکی از مراحل تهذیب نفس دانسته اند. به این معنا که درابتدای هر روزبا خود شرط کند که درطول آن روز،رفتار وکرداری بر خلاف رضای خداوند متعال انجام ندهد. خداوند می فرما ید: «وَ الْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذا عاهَدُوا» (بقره ،177) كسانى كه به عهد خود- به هنگامى كه عهد بستند- وفا مى‏كنند. درذیل تفسیرهمین آیه،صاحب المیزان آورده اند"مرادازعهد دراین آیه، عهدهایی است که انسانها یا باهم می بندند، یاباخداوند متعال."(طباطبایی،1374،ج651:1)🌹🍀
انسان در طول روزباید مراقب اعمال خود باشد. این مرحله ،از حساس ترین مراتب سیر و سلوک به شمار می رود. قرآن مجید بر این نکته تأکید دارد که خداوند بر احوال و اعمال شما نظارت دارد:« إِنَّ اللَّهَ کَانَ عَلَيْکُمْ رَقِيباً » ( نساء، 1) زيرا خداوند، مراقب شماست. کسی که از آیه فوق درس گرفته باشد، همواره خدا را ناظر بر کارهای خود می داند و از گناه و غفلت د وری می ورزد.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀امام علی (ع) می فرماید: « هر کس که در درونش بازدارنده ای داشته باشد، از جانب خدا برایش حافظی گمارده می شود» (تمیمی آمدی، 1366، ج 5 : 404) اگر کسی خدا را بر خود شاهد و ناظر و خود را در محضر خدا بداند و به این مطلب ،اعتقاد پیدا کند. هرگز، دستش را به گناه و آلودگی نمی آلاید و بدنبالش هم نمی رود.
علی علیه السلام می فرماید: «خدا رحمت کند انسانی را که همیشه پروردگارش را در نظر داشته باشد. از گناه، کناره گیری و با خواهش دل، بجنگد و آرزوی دنیایی خود را تکذیب کند. آن انسانی که نفس سرکش خود را با تقوا و پرهیزکاری مهار کند و با لگام ترس از پروردگار بر دهانش دهنه زند و مهارش را به سوی طاعت و فرمانبرداری خدا کشاند و از نافرمانی و معصیت بازش دارد.» (کلینی، 1365، ج 8 : 172)🌹🍀
پس از مراقبت، باید با دقت از اعمال روزانه خود حسابرسی کرد.امیرالمؤمنین علی (ع) می فرمایند: « هر کس نفس خود را به حساب بکشد، بر عیوبش آگاه می گردد به گناهانش پی می برد؛ پس از گناهانش توبه می کند و عیوبش را اصلاح می نماید. » (تمیمی آمدی، 1366، ج 5 : 399)🌹🍀
از آيات دیگر قرآن نيز، استفاده مي شود كه ياران پيامبر صلي الله عليه و آله وسلم درباره مسائل مهم با خدا عهد و پيمان داشتند كه آن نيز نوعي مشارطه است، در آيه ي 23 سوره احزاب مي خوانيم: «مِنَ الْمُؤْمِنينَ رِجالٌ صَدَقُوا ما عاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْديلاً» در ميان مؤمنان مردانى هستند كه بر سر عهدى كه با خدا بستند صادقانه ايستاده‏اند بعضى، پيمان خود را به آخر بردند و در راه او شربت شهادت نوشيدند 🌹و بعضى ديگر، در انتظارند و هرگز تغيير و تبديلى در عهد و پيمان خود ندادند. » اين در حالي بود كه برخی، با خدا عهد مي بستند و شرط مي كردند و آن را مي شكستند. در همان سوره احزاب، در آيه ي 15، چنين مي خوانيم: « لاَ يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَ کَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولاً » كه پشت به دشمن نكنند و عهد الهى مورد سؤال قرار خواهد گرفت (و در برابر آن مسئولند)!🍀🌹
كوتاه سخن اين كه، «مشارطه» از گامهاي مهمي است كه براي تهذيب اخلاق برداشته مي شود و بدون آن، ابرهاي تيره و تار غفلت و غرور، سايه تاريك و شوم خود را بر دل و جان آدمي مي افكند و نجات او بسيار مشكل است.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀مهمترین شیوه های تربیت نفس در قرآن🌹قسمت دوم🌹۱-مراقبه ومحاسبه ب: مراقبه:
«مراقبه » از ماده «رقب » به معني «گردن »، گرفته شده است و از آنجا كه انسان به هنگام نظارت و مواظبت از چيزي گردن مي كشد و وسرش رابالا نگه می دارد.(راغب اصفهانی ،1412: 362) همین طور به معني نظارت و مواظبت و تحقيق و زير نظر گرفتن چيزي اطلاق شده است. اين واژه، در تعبيرات علماي اخلاق در مورد «مراقبت از خويشتن » به كار مي رود. يعني، انسان بعد از عهد و پيمان با خويش براي طاعت فرمان الهي و پرهيز از گناه، بايد مراقب پاكي خويش باشد، چرا كه، اگر غفلت كند، ممكن است تمام شرط و پيمانها به هم بريزد.🌹🌹
البته، پيش از آن كه انسان مراقب خويش باشد، فرشتگان الهي مراقب اعمال او هستند. قرآن مجيد مي فرمايد:«وَ إِنَّ عَلَيْکُمْ لَحَافِظِينَ‌ » (انفطار، 10) و بى‏شك نگاهبانانى بر شما گمارده شده است. در اينجا منظور از «حافظين »، همان حافظان و مراقبان اعمال است به قرينه آيات بعد كه مي فرمايد: «يعلمون ما تفعلون»(انفطار،12)؛ آنها مي دانند شما چه مي كنيد. 🌹🍀
ولي سالكان راه خدا و رهروان راه دوست كه پيوسته در طريق تقوا و تهذيب نفوس گام بر مي دارند، پيش از آن كه فرشتگان خداوند مراقب اعمال آنها باشند، خودشان مراقب اعمالشان هستند.🌹🍀
و به تعبير ديگر، اين مراقبت از درون مي جوشد، نه از برون. به همين دليل، تاثير آن بسيار زياد، و نقش آن فوق العاده مهم است. البته، توجه به مراقبت از برون سبب مي شود كه پايه هاي مراقبت از درون محكم گردد.حضرت علی علیه السلام درباره همین مورد فرموده اند:"هر کس قلبش را از غفلت ونفسش را ازشهوت وعقلش را ازجهل، مراقبت کند، پس به جمع بیدار شدگان وارد می شود. پس، کسی که عمل خویش رااز بدعت ومالش رااز حرام، مراقبت کند؛در زمره صالحان خواهد بود."(مجلسی،1404ق،ج67:68)🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀انسان در اين دنيا به كسي مي ماند كه داراي گوهرهاي گرانبهايي است و از يك بازار آشفته مي گذرد و مي خواهد با آن بهترين متاعها را براي خود تهيه كند. در حالي كه اطرافش را دزدان و شيادان گرفته اند.چنين كسي ،اگر لحظه اي از سرمايه نفيس خويش غافل گردد، آن را به غارت مي برند و او مي ماند و يك عالم اندوه و افسوس. شياطين جن و انس در اين جهان انسان را احاطه كرده اند و هوا و هوسهاي درون او را به سوي خود مي خوانند. اگر خويش را به خدا نسپارد و مراقب اعمال خويش نباشد، سرمايه ايمان و تقواي او به غارت مي رود و دست خالي از اين جهان به سراي ديگر منتقل خواهد شد.🌹🍀
به هر صورت ، آن گونه که دین معرفی می کند ، این دنیا محل خودسازی و ابتلاست. بــایـد خود را برای عالم دیگر بسازیم. اگر با این نگرش نگاه کنیم ، می بینم در مقابل سرمایه ای که از کف می دهیم، چیزی به دست می آوریم که برای زندگی ابدیمان بسیار سودمند است و بایـد خدا را شکر کنیم .🌹🍀 امّا، اگر نگرشی غیر از این داشته باشیم یا دچار غفلت شویم در مقابل صرف سرمــایه گرانمایه، بدبختی اخروی برای خویش مهیا ساخته ایم. پس، باید به فکر جبران آن بر آییم. میان این دو مطلب فرق بسیار است که کسی معامله ای بکند ، ولی از آن سودی نبرد ، اما در هر صورت ، سرمایه اش بر جای باقی بماند و آنــکــــه در معامله سود که نمی کند ، ضرر هم می کند و اصل سرمایه را از کف می دهد. گناه کردن یعنی ، از دست دادن سرمایه و خریدن زیان ؛ از کــف دادن عمر و سعادت اخروی و دچار عذاب ابدی گردیدن است.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀مهمرین شیوه های تربیت نفس🌹قسمت سوم🌹۱-مراقبه و محاسبه :الف -مشارطه ب- مراقبه 🌹ج- محاسبه
محاسبه در لغت به معنی شمارش اشیاءاست . گام بعدي كه علماي اخلاق براي رهروان اين راه ذكر كرده اند، محاسبه است. منظور اين است كه ،" انسان در هر شبانه روز یک وقتی را معین کند که به حساب نفس خویش برسد که چه اعمالی را انجام داده و طاعت ها و گناهانش را موازنه و سنجش نماید "( نراقی،ج 3 ،1370: 640 ) و به عبارتی مانند، تاجر موشكاف و دقيقي كه همه روزه يا هر هفته و هر ماه و هر سال به حسابرسي کار خود مي پردازد و سود و زيان خويش را از دفاتر تجاري بيرون مي كشد به يك محاسبه الهي و معنوي دست زند و همين كار را در مورد اعمال و اخلاق خويش انجام دهد.
روشن است محاسبه چه در امر دين باشد يا دنيا، يكي از دو فايده مهم را دارد: اگر صورتحساب، سود كلاني را نشان دهد، دليل بر صحت عمل و درستي راه و لزوم تعقيب آن است و هر گاه زيان مهمي را نشان دهد، دليل بر وجود بحران و خطر و احتمالا،وجود افراد مغرض و دزد و خائن و يا خطا كار و ناآگاه در بین زیردستان اوست كه بايد هر چه زودتر براي اصلاح آن وضع كوشيد.

قرآن مجيد در آيات متعددي از حساب دقيق روز قيامت خبر داده است. از جمله، از زبان لقمان حكيم خطاب به فرزندش چنين نقل مي كند: «يا بُنَيَّ إِنَّها إِنْ تَكُ مِثْقالَ حَبَّةٍ مِنْ خَرْدَلٍ فَتَكُنْ في‏ صَخْرَةٍ أَوْ فِي السَّماواتِ أَوْ فِي الْأَرْضِ يَأْتِ بِهَا اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ لَطيفٌ خَبيرٌ» (لقمان، 16)، پسرم! اگر به اندازه سنگيني دانه خردلي (كار نيك يا بد) باشد و در دل سنگي يا در (گوشه اي) از آسمانها و زمين قرار گيرد، خداوند آن را (در قيامت براي حساب) مي آورد، خداوند دقيق و آگاه است🌹🍀. خداوند هم چنین مي فرمايد: «وَ إِنْ تُبْدُوا ما في‏ أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحاسِبْكُم»(بقره، 284) اگر آنچه را در دل داريد آشكار كنيد يا پنهان نماييد، خداوند شما را بر طبق آن محاسبه مي كند. اين مساله، بقدري مهم است كه يكي از نامهاي روز قيامت، «يوم الحساب » است. « إِنَّ الَّذينَ يَضِلُّونَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ بِما نَسُوا يَوْمَ الْحِسابِ »(سوره ص، 26) كسانى كه از راه خدا گمراه شوند، عذاب شديدى بخاطر فراموش كردن روز حساب دارند! 🌹🍀
اگر انسان توجه نداشته باشد که روزی به کارهایش رســیــد گــی مـی شــود و از او حــســــــاب می کشند ، احساس مسؤولیت نمی کند و به فکر نمی افتد که به کارهایش سرو سامانی بدهد، کاری را ترک کند یا به کاری همت گمارد. 🌹اما اگر بداند که مساله جدی است به جزئیات کارهایش هم رسیدگی می کند. در قرآن نیز به این حقیقت اشاره شده است که عذاب قیامت بـــه دلیل فراموشی روز حساب است. همان فراموشی که موجب می شود انسان مرتکب کارهایی شود که در نهایت ، عــذاب ابـــدی بــــه دنـبال داشته باشد. « لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ بِمَا نَسُوا يَوْمَ الْحِسَابِ» (ص ، ۲۶) هر چند ممکن است به آن اعتقاد نیز داشته باشند. اما اعتقاد آنها کم رنگ است، زنده نیست و در اعمالشان تاثیر نمی گذارد. این چنین است که محاسبه در تکامل انسان اثر می گذارد، و موجب می گردد هر روز زندگی او نسبت به گذشته بهتر شود.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96