🌹🌹🌹🍀🍀خودسازی دارای آثار معنوی بسیاری است، که به بعضی از آن ها اشاره می کنیم:
۱- فرد ، به دنیا و آن چه در او هست، پشت پا زده و تنها به آخرت خود می اندیشد وهمیشه به قضا و قدر الهی خشنود و راضی است.🌹🍀
۲- کسی که خودسازی کرده، در تمام کارهانظم وبرنامه ریزی داشته و خدا را ناظر بر اعمال خود می بیند و از این رو سعی می کند مرتکب گناهی نشود . در نتیجه ،جامعه ای سالم نیز به وجود خواهد آمد.🌹🍀
۳- معاشرت نیکو، اخلاق پسندیده، رویی باز و گشاده، از ثمرات تهذیب نفس است. اسلام ازما می خواهد نسبت به دیگران خیرخواه بوده وسعادت آنان رادرسر داشته باشیم. خوش خلقی آثار ارزنده ای دارد ازقبیل:عزّت آفرینی ،طول عمر،زیادشدن روزی،تحکیم پیوند دوستی، رشد ایمان دردنیا و زدودن لغزشها وگناهان ،آسانی حساب وبرتری درجه در آخرت رادرپی دارد.برگرفته از کتاب تربیت نفس در قرآن🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀آنچه که موجب تضمین سعادت انسان در حیات ابدی است این است که انسان در حرکت خود از دنیا به آخرت با خود قلب سلیم یا روح سالم ببرد. اخلاق نیز نقش تعیین کننده ای درسلامت روح انسان دارد. مسئله اخلاق و تهذیب نفس به قدری مهم است که در قرآن کریم، تنها راه رسیدن به سعادت ورستگاری انسان معرفی می شود.(شمس ،9-10) ودر جای دیگر، مهمترین هدف بعثت برمی شمارد.(جمعه ،2)همان طور که پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم نیز، هدف بعثت خود را، تکمیل مکارم اخلاق معرفی فرمود: "انّی بعثت لا تمم مکارم الاخلاق." بنابراین، درباره نسبت دین و اخلاق با توجه به اینکه دین برای انسان آمده تا او را به مقام ویژه انسانیت وخلافت الهی برساند، باید بگوییم این امر، بدون تهذیب اخلاق ،هرگز صورت حقیقی خود را نمی یابد وبه عبارتی بهتر، اخلاق روح دین است. 🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀دین ،عامل و ضامن رسیدن انسان به هدفی است که، برای آن خلق شده است. بدون دین، زندگی انسان به کمالات محدود حیوانات و گیاهان منحصرمی شود. تنها دین است که، می تواند انسان را به زندگی و حیات شایسته آن برساند. قرآن کریم این حقیقت را با بیانی بسیار زیبا این گونه اعلام می کند:« يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاکُمْ لِمَا يُحْيِيکُمْ » (انفال ،24) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! دعوت خدا و پيامبر را اجابت كنيد، هنگامى كه شما را به سوى چيزى مى‏خواند كه شما را حيات مى‏بخشد! مفهوم آیه این می شود که در اجابت خدا و رسول سعادت انسان وجود دارد. بنابراین کار دین، رساندن انسان ها به مرحله بالاتری از حیات است که بدون آن رسیدن به چنین جایگاهی غیر ممکن است. لذا، کسانی که دیندار و اهل اجابت دین نیستند دارای حیات هستند، ولی حیات مرحله حیوانی. اما حیات انسانی فقط ویژه اهل دین است. بنابراین دین، عامل اساسی که انسان بااجابت آن به حیات طیبه دست پیدا خواهد کرد. به عبارت دیگر، حیات طیبه مجموعه ای از عقاید، اخلاق و اعمال مطابق دستور خداوند (اعمال صالح) است.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀اخلاق، به قدری مهم است که به تعبیر قرآن کریم اگر رعایت نشود به عقاید نیز لطمه وارد خواهد ساخت و عقاید را از بین می برد. خداوند می فرماید: « ثُمَّ كانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواى‏ أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَ كانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ » (روم،10) سرانجام کار آنان که به اعمال زشت پرداختند؛ این شد که آیات الهی را تکذیب کردند وآنها را به تمسخر گرفتند. انسان با برخورداری از روح یا نفحه الهی، قدرت علمی نامحدود و نیز قدرت تربیت پذیری نامحدود دارد تا جایی که می تواند اسماء و صفات خداوند را در خود ایجاد و مستقر کند و مراتب کمال و تقرب به خدا را یکی پس از دیگری طی کند وآینه و مظهر کامل صفات خداوند شود. این همان مقام خلیفة اللهی است که، انسان برای وصول به آن خلق شده است. 🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀در قرآن کریم درتعداد زیادی از آیات، ایمان و عمل صالح ، قرین هم ذکر شده¬اند و از آن دو به عنوان دو بال برای رسیدن به سعادت در بهشت برین یاد شده است. ایمان مطلوب از دیدگاه اسلام، اجزاء و شرائط خاصی دارد. همانگونه که عمل صالح نیز، برای تأمین سعادت و رستگاری باید حائز ویژگی-هایی باشد. برای اینکه ایمان در درون انسان محقق شود و تقویت گردد، نیاز است انسان در دو زمینه تلاش و کوشش کند.🌹🍀
الف) کسب شناخت: برخی از آیات قرآن به کسب شناخت و معرفت در تحقق ایمان، دلالت دارند. « إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ » (فاطر،28) از ميان بندگان خدا، تنها دانشمندان از او مى‏ترسند. در این آیه، خشیت که از آثار ایمان است، برخاسته از علم و آگاهی به مقام خداوند معرفی شده است. لذا، کسب معرفت و آگاهی برای تحقق و تقویت ایمان، لازم است، زیرا ایمان بدون معرفت، متزلزل و ناپایدار خواهد بود.🌹🍀
ب) تقویت میل فطری به خداوند: ایمان به خدا، ریشه فطری دارد و در همه انسانها، قدرت وابستگی به قدرتی بی‌نهایت موجود است.خداوند می فر ماید: « فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنيفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتي‏ فَطَرَ النَّاسَ عَلَيْها، » (روم،30) پس روى خود را متوجّه آيين خالص پروردگار كن! اين فطرتى است كه خداوند، انسانها را بر آن آفريده است.
🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀. پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت (ص) در مورد رابطه گفتار یا دانش با عمل می فرماید: من عمل بما علم، رزقه الله علم ما لم یعلم؛ هر که به آنچه می داند عمل کند خداوند دانش آنچه را که نمی داند به او می آموزد. (مجلسی، 1404 ق، ج 78 : 189)برگرفته از کتاب تربت نفس در قرآن🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀هرکس قرآن بخواند نشان نبوت برسینه اودرج میشود بااین فرق که به او وحی نمی شود(کنز العمال ح۲۳۴۷ و میزان الحکمه ج۹ص ۳۴۶) @sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀به طور کلی می‌توان گفت که ایمان به خداوند، برای انسان ثمراتی را به دنبال دارد و مایه سعادت او در دنیا و آخرت می‌شود و این آثار و ثمرات فقط مختص خود فرد نمی‌شود، بلکه در اجتماع نیز اثرات مطلوبی را بر جای می‌گذارد که با استناد به آیات در ادامه به آن خواهیم پرداخت.🌹🍀
از جمله آثار فردی ایمان می¬توان به توکل به خدا: « إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ إِذا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آياتُهُ زادَتْهُمْ إيماناً وَ عَلى‏ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ » (انفال،2) مؤمنان، تنها كسانى هستند كه هر گاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان ميگردد و هنگامى كه آيات او بر آنها خوانده مى‏شود، ايمانشان فزونتر مى‏گردد و تنها بر پروردگارشان توكل دارند. عفت و پاکدامنی: « وَ الَّذينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ » (مؤمنون،5) و آنها كه دامان خود را (از آلوده‏شدن به بى‏عفتى) حفظ مى‏كنند. روی گردانی از امور لغو و بیهوده: « وَ الَّذِينَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ‌ » (مؤمنون،3)، محافظت بر ادای فرائض: « وَ الَّذِينَ هُمْ عَلَى صَلَوَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ‌ » (مؤمنون،9) وخضوع در نماز: « الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ‌ » (مؤمنون،2) اشاره کرد.🌹🍀 همچنین در بعد اجتماعی نیز ایمان برکات و ثمراتی را برای جامعه اسلامی به همراه دارد که از جمله‌ی آنها می توان این موارد را نام برد: اصلاح اجتماع از طریق ترویج توسعه امر به معروف و نهی از منکر « يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ » (توبه،71)؛ ایجاد رقابت سالم از طریق پیشی گرفتن در امور خیر « أُولٰئِکَ يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ هُمْ لَهَا سَابِقُونَ‌ » (مؤمنون،61) و تقویت پیوندهای اجتماعی از طریق تقویت روحیه پایبندی به تعهّدات و قراردادها « وَ الَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ رَاعُونَ‌«. (مؤمنون،8)🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀امّا رکن دیگر رسیدن به سعادت ،عمل صالح است که در حقیقت میوه درخت ایمان است و د و رکن اساسی دارد. یکی نیت پاک و دیگری کارمفید. بنابراین، عمل صالح منحصر در نماز و روزه، حج و زکات و... نیست، بلکه هر کار مفیدی که با نیت پاک انجام پذیرد. عمل صالح شمرده می‌شود، هر چند اندک و ناچیز باشد و آنچه در عمل صالح مهم است، قصد قربت و تقرّب به پروردگار است. خداوند درهمین مورد فر موده است: « مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى‏ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَياةً طَيِّبَةً »( نحل، 97) هر کس کار شایسته‌ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است؛ او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم. قرآن کریم می فرماید: « إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ »)فاطر، 10) سخن درست و پاک به سوی او بالا می رود و عمل نیک است که آن را بالا می برد. 🌹🌹نقش عمل صالح را این می داند که باعث صعود و ارتقاء درجه سخن نیکو می شود . شاید بتوان گفت که این دو مکمل هم بوده و اثر مستقیم در نیل به زندگی سعادتمندانه دارند. پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت (ص) در مورد رابطه گفتار یا دانش با عمل می فرماید: من عمل بما علم، رزقه الله علم ما لم یعلم؛ هر که به آنچه می داند عمل کند خداوند دانش آنچه را که نمی داند به او می آموزد. (مجلسی، 1404 ق، ج 78 : 189)🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀- قرب ولقاءالهی
مهمترین و اصلی ترین نتیجه ای که در دنیا و آخرت شخص مجاهد بدان دست می یابد، قرب به پروردگار است. مشاهده می کنیم که خداوند متعال در سوره واقعه، افراد را به سه دسته، مقربین ، اصحاب یمین و اصحاب شمال تقسیم می کند که گروه اول مقربین هستند و پیشی گیرندگان نامیده شده اند «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ‌* أُولٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ‌ ».( واقعه، 11- 10)🌹🍀
مفسرین در تفسیر این آیه آورده اند:" مقربین را، بلندمرتبه ترین طبقات اهل سعادت دانسته اند که طاعت آنها به بالاترین مراتب رحمت پروردگار، نزدیکتر از دیگران است.” (طبرسی، 1372، ج 9 : 325) ویا مفسر دیگری فرموده است: " این مقام از تکمیل عبودیت، هنگامی حاصل می شود که بنده، تابع محض باشد و اراده و عملش را تابع اراده مولایش کند و هیچ چیز نخواهد و عمل نکند، مگر بر وفق اراده مولایش. جایگاه این افراد بالاترین مراتب بهشت در «فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيکٍ مُقْتَدِرٍ»(قمر، 55) است." (طباطبایی، 1417 ق، ج 19 : 120).🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀قرب، امری است اکتسابی، که با توسل به ایمان ، عبادت و عمل صالح محقق می شود. سپس، چون عبودیت و میزان کمال افراد متفاوت است، قرب نیزدارای مراتب است و درجاتی دارد که در آیه «لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ »( انفال، 4) براى آنان درجاتى (مهم) نزد پروردگارشان است، به آن اشاره دارد .حال، این نزدیکی به خداچگونه است؟ درتفسیر این آیه آورده اند: "نزديك بودن خداى تعالى، قرب مكانى و زمانى و شرفى و رتبه‏اى نيست، بلكه قرب خداوند هيچ ماهيتى ندارد تا اينكه حدّ و تعريف داشته باشد و كيفيتى ندارد تا با رسم تعريف شود، بلكه قرب خداوند، نزديك بودن قيّومى است، مانند قرب آنچه كه قوام و استوارى اشيا به آن است، بلكه مانند قرب وحدت به مراتب اعداد است." (گنابادی، 1372، ج2 : 374)
منظوراز" درجات" در جمله« لَهُمْ دَرَجَاتٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ » مراتب قرب و منزلت و درجات كرامت معنوى است و مغفرت و بهشت از آثار مراتب قرب به خدا است. البته، درجاتى كه خداى تعالى در اين آيه، براى مؤمنين نامبرده اثبات مى‏كند، تمامى آن براى فرد فرد مؤمنين نيست، بلكه مجموع آن براى مجموع مؤمنين است، براى اينكه درجات مذكور از آثار و لوازم ايمان است و چون ايمان داراى مراتب مختلفى است، لذا درجات هم كه خداوند به ازاى آن مى‏دهد مختلف مى‏باشد. بعضى از مؤمنين كسانى هستند كه يكى از آن درجات را دارا مى‏شوند، بعضى ديگر دو درجه و بعضى چند درجه، برحسب اختلافى كه در مراتب ايمان ايشان است.🌹🌹🍀
نهایت قرب پروردگار، حضور در مجلس صدق است و قرار گرفتن در پناه و کفایت او: «إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ * فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيکٍ مُقْتَدِرٍ »( قمر، 55- 54) یقيناً پرهيزگاران در باغها و نهرهاى بهشتى جاى دارند، در جايگاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر! پس نتیجه می گیریم، هر چه مجاهده با نفس بیشتر باشد ، ثمره اش ،قرب و نزدیکی بیشتر به خداوند عالمیان است ولذ ت قرب به خداوندآنقدر زیاداست كه رياضت و مجاهدت و شب زنده‏دارى و تشنگى نيمروزرا بر سالكان، آسان کرده است. خداوند درباره راه نزدیکی به خداوند می فرماید: « ‏وَ مِنَ الْأَعْرابِ مَنْ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ يَتَّخِذُ ما يُنْفِقُ قُرُباتٍ عِنْدَ اللَّهِ وَ صَلَواتِ الرَّسُولِ أَلا إِنَّها قُرْبَةٌ لَهُم » (توبه،99) گروهى (ديگر) از عربهاى باديه ‏نشين، به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و آنچه را انفاق مى‏كنند، مايه تقرّب به خدا و دعاى پيامبر مى‏دانند. آگاه باشيد، اينها مايه تقرّب آنهاست! برگرفته از کتاب تربیت نفس در قرآن🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀برخی از ویژگیهای نفس کمال یافته
قرآن مجید با عنوان زیبای «عبادالرحمن»انسانهای کمال یافته را، با چنین ویژگیهایی معرفی می کند:
1- عبادت و بندگی
اولین ویژگی عابدان کمالجو، راز و نیازهای عاشقانه آنان در دل شب است. قرآن کریم می فرماید: « وَ الَّذينَ يَبيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِياماً» (فرقان، 64) و آنان که شب را در سجده یا در قیام برای پروردگارشان به صبح می آورند." چنین کسانی از سوی رسول خدا صلی الله علیه و آله با لقب « اشراف» توصیف شده اند. آنجا که فرمود:« اشراف امتی حمله القرآن و اصحاب اللیل» (مجلسی، 1404 ق، ج 87 : 138)اشراف امت من، حاملان قرآن و شب زنده داران هستند.
عبادت و بندگی در برابر پروردگار متعال، مایه پرهیزکاری و تقرب به ذات اقدس الهی است. (بقره، 21) چنان که گذشت، انسان با پرستش خدا، ارج و منزلت خویش را بالا می برد. وگرنه، روشن است که ذات مقدس خداوند، نیازی به عبادت ما ندارد.از این رو، خداوند در ابتدای آفرینش انسان از او پیمان می گیرد که در مسیر عبادت او (صراط مستقیم) گام بردارد و جز او را نپرستد که آن راه شیطان است
قرآن مجید، یکی از ویژگی های نفس کمال یافته را ،خشوع در نماز دانسته و فرموده است:« قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ‌ * الَّذِينَ هُمْ فِي صَلاَتِهِمْ خَاشِعُونَ‌ » (مؤمنون، 2-1) مؤمنان رستگار شدند ،آنها كه در نمازشان خشوع دارند. همینطور،شرط لازم برای صعود به مدارج بالای انسانیت و نیل به مراتب بالای معرفت خدا ، عبادت و بندگی خالصانه است. 🌹🌹🌹
خداوند متعال راه را به ما نشان داده و شرایط رسیدن به لقای خودرا چنین بیان کرده است: « فَمَنْ كانَ يَرْجُوا لِقاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صالِحاً وَ لا يُشْرِكْ بِعِبادَةِ رَبِّهِ أَحَداً » (کهف،110)هرکس آرزومند ملاقات خداست باید عمل صالح به جای آورد و در عبادت خدا ، مرتکب شرک نشود.این آیه، شرط رسیدن به لقای حضرت پروردگار را به جا آوردن عمل صالح و اخلاص در عمل بر شمرده است.🌹🍀 اخلاص، یعنی این که جز برای خدا عملی انجام ندهد و در بست خود را دراختیار خداوند قرار دهد و بندگی انسان در همین اخلاص تحقق می یابد. در این آیه، نقش عبادت و بندگی در رساندن انسان به مراحل بالای تکامل که اوج آن لقای خدا است ،بوضوح مشخص است. به تعبیر دقیق تر ،عبادت و بندگی و این که انسان، خود را در مقابل خدا، فاقداختیار و مالکیت ببیند، خود از بالاترین مراحل تکامل است.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀
۲- اخلاص
مقام اخلاص، یکی از عالیترین مراحل تکامل درسیر و سلوک است. اخلاص، دارای درجاتی است که پایین ترین مرتبه اش این است که انسان عباد تها یش را از شرک و ریا و خودنمایی خالص نماید و فقط برای خدا انجام دهد. ارزش عمل به نیت پاک و خلاصی از شرک و ریاست. امام صادق (ع) می فرماید: لایصیر العبد عبداً خالصاً لله عزّ و جلّ حتّی یصیروا المدح و الذّم عنده سواءً (مجلسی ، 1404 ق، ج 73 : 294) انسان، بنده خالص خدای بزرگ نمی شود تاوقتی که تعریف و تکذیب دیگران در نظرش یکسان باشد.🌹🌹
خداوند متعال به بندگانش امر کرده و می فرماید: « فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ » (غافر، 14) خدا را بخوانید در حالی که تنها برای او در دین اخلاص می ورزید ، اگرچه کافران را ناخوش آید. نفس کمال یافته در راه حق گام برداشته ، تسلیم فرمان اوست و در مشکل ترین لحظات زندگی فقط به خدا توجه دارد و رضای او را می طلبد و از همه چیزش می گذرد تا خشنودی معبودش را به دست آورد.🍀🌹
وقتی حضرت ابراهیم (ع) خواست فرزندش اسماعیل (ع) را به درگاه خدا قربانی کند حضرت اسماعیل(ع) فرمود: « يا أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُني‏ إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّابِرينَ»(صافات، 102) پدرم، هر چه دستور داری اجرا کن! به خواست خدا مرا از صابران خواهی یافت. در ادامه خداوند می فرماید: « فَلَمَّا أَسْلَما وَ تَلَّهُ لِلْجَبينِ * وَ نادَيْناهُ أَنْ يا إِبْراهيمُ * قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيا إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنينَ» (صافات، 105-103) هنگامی که هر دو تسلیم و آماده شدند و ابراهیم جبین او را بر خاک نهاد او را ندا دادیم که ابراهیم، آنچه در خواب بدان مأموریت یافتی انجام دادی. 🌹🌹
اخلاص برای هر عملی - چه بزرگ،چه کوچک- به مثابه مهر قبولی است تابه درگاه خداوند پذیرفته شود وگرنه ،عملش پشیزی نمی ارزد،حتی اگر تما م هستی اش رابدهد.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀برخی از ویژگیهای نفس کمال یافته قسمت دوم......🌹🌹
۳- توکل کردن
حقيقت امر در مساله توكل این است که انسان اراده امری می کند وسعی وتلاشش رابکار می گیرد تا آن امر، محقق شود. اگر در آن امر به خدا توكل كند در حقيقت به سببى متصل شده كه شكست‏ناپذيرو فوق هر سبب ديگراست و در نتيجه با تمسك به چنين سببى، اراده‏اش نيز قوى مى‏شود. ديگر، هيچ يك از اسباب ناسازگار بر اراده او غالب نمى‏آيد. خداوند می فرماید :« وَ تَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ وَ کَفَى بِاللَّهِ وَکِيلاً » (احزاب، 3) و بر خدا توكّل كن و همين بس كه خداوند حافظ و مدافع (انسان) باشد!
علامه طباطبایی درذیل تفسیر این آیه فرموده اند:"معناى آن اين است كه ولايت و اختيار امر ما با خداست و ما به او ايمان داريم و لازمه اين ايمان اين است كه بر او توكل كرده و امر خود را به او واگذار كنيم. بدون اينكه در دل، حسنه و موفقيت در جنگ را بر مصيبت و شكست خوردن ترجيح داده آن را اختيار كنيم. بنا بر اين، اگر خداوند حسنه را روزى ما كرد، منتى بر ما نهاده و اگر مصيبت را اختيار كرد، مشيت و اختيارش بدان تعلق گرفته و ملامت و سرزنشى بر ما نيست و خود ما هم هيچ ناراحت و اندوهگين نمى‏شويم."(طباطبا یی،1374،ج 411:9)🌹🌹
برای تحقق توکل واقعی، باید معرفت و شناخت و ایمان خود را به خداوند و علم و قدرت و رحمت او بیشتر نماییم و با اعمال نیک و شایسته، ریشه درخت ایمان را عمیق و استوار نماییم و با چنین معرفت و ایمانی، واگذاری کار به خدا و انتخاب او به وکالت در امور مختلف،کار چندان سختی نخواهد بود و مشکل اصلی ،همان مسأله عدم شناخت درست و عمیق و نبود ایمان سرشار و نقش آفرین است.🌹🍀
بندگان مؤمن خداوند، چنان افق فکرشان بلند است که از تکیه بر مخلوقات ضعیف ناتوان هر قدر هم به ظاهر عظمت داشته باشند، ابا دارند وفقط بر خداوند توکل دارند. « وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُه» (طلاق ،3) و هر كس بر خدا توكّل كند، كفايت امرش را مى‏كند. آنها آب را از سرچشمه می گیرند و هر چه می خواهند و می طلبند از اقیانوس بی کران عالم هستی ،یعنی از ذات پاک پروردگار می طلبند. البته ،مفهوم توکل این نیست که انسان دست از تلاش و کوشش بردارد و به گوشه انزوا بخزد و بگوید تکیه گاه من خداست، بلکه مفهوم آن این است که با ارده ای قوی و بدون خلل به پیش می رود و در انجام کارها دچار اضطراب و دو دلی نمی شود.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀
۴- قرب الهی
قرآن كريم مصداق كمال نهايي را، قرب به خدا مي‌داند كه همه كمالات جسمي و روحي، مقدمه رسيدن به آن و انسانيت انسان در گرو دستيابي به آن است و بالاترين و پايدارترين لذت از رسيدن به مقام قرب حاصل مي‌شود. «الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ »(رعد،29) آنها كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته انجام دادند، پاكيزه‏ ترين (زندگى) نصيبشان است و بهترين سرانجامها! نقطه اوج قرب به خدا ، مقامي است كه انسان به ذات اقدس الهي رهنمون مي‌شود و در جوار رحمت الهي استقرار مي‌يابد. انسان در اثر اعمال شایسته برخاسته از ایمان و همراه با تقوا ،ارتقای وجودی می یابد و حقیقت وجودی او رشد یافته و متعالی تر می شود .
درسوره واقعه، افراد را به سه دسته مقربین ،اصحاب یمین واصحاب شمال تقسیم شده اند که گروه اول مقربین هستند وپیشی گیرندگان نامیده شده اند« وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ‌ * أُولٰئِکَ الْمُقَرَّبُونَ‌ » (واقعه،11-10) و پيشگامان پيشگامند، آنها مقرّبانند!
درتفسیر این آیه،مقربین را بلند مرتبه ترین طبقات اهل سعادت دانسته اند که طاعت آن ها به بالاترین مراتب رحمت پروردگار ،نزدیکتر ازدیگران است."این مقام از تکمیل عبودیت،هنگامی حاصل می شود که بنده،تابع محض باشد واراده وعملش را تابع اراده مولایش کند وهیچ چیز نخواهد وعملی نکند مگر بر وفق اراده مولایش. جایگاه این افراد، بالاترین مراتب بهشت در "مقعد صدق عند ملیک مقتدر "است ." (طباطبایی،1374،ج120:19)🌹🌹🍀
قرب، امری اکتسابی که با توسل به ایمان ،عبادت وعمل صالح بدست می آید. سپس به میزان کمال وعبود یت افراد،متفاوت میشود .هرچه عبود یت بیشتر باشد ،کمال وقرب بیشتری حاصل می شود. انسان با پیمودن طریق طاعت پروردگار، واقعاً مراتب و درجات قرب پروردگار را طی می‏کند؛ یعنی از مرحله حیوانی تا مرحله فوق ملک را می‏پیماید. این صعود و تعالی یک امر تشریفاتی و قراردادی نیست؛ بلکه، بالا رفتن بر نردبان وجود است. تقرّب به خداوند، یعنی واقعاً مراتب و مراحل هستی را طی کردن و به کانون لا یتناهی هستی، نزدیک شدن. بنابراین، محال است که انسان در اثر طاعت و بندگی و پیمودن صراط عبودیّت به مقام فرشته نرسد و یا بالاتر از فرشته نرود و از کمالات هستی بهره‏مند نشود.🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀برخی از عوامل تربیت نفس در قرآن🌹🍀وقتی آیات قرآن رامورد بررسی قرار می د هیم به عواملی بر خورد می کنیم که به انسا ن کمک می کند تادرجهت تهذیب وتربیت نفس، درست قدم برداشته و مراتب کمال راراحتر طی نماید. بعضی از این عوامل، فردی ، خانوادگی،اجتماعی ومهمتر از همه برخی ناشی ازرحمت ولطف الهی است که در ادامه به آنها پرداخته می شود.
1- دعا
از جمله عوامل مهم در تربیت نفس انسان، دعاست. که از خود قرآن کریم شروع شده و به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله تعلیم داده شده است و سپس، توسط ائمه اطهار علیهم السلام گسترش یافته است، زیرا، انسان آن هنگام که دعا می کند و دعا می خواند، دارای صفای روح و توجه خاص به مبدأ جهان هستی پیدا کرده و در سایه آن تربیت می شود🌹🌹
خداوند می فرماید: « وَ إِذَا سَأَلَکَ عِبَادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَ لْيُؤْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ‌ » (بقره،186) و چون بندگان من از تو، سراغ مرا مى‏گيرند ،بدانند كه من ،نزديكم و دعوت دعاكنندگان را اجابت مى‏كنم. البته، در صورتى كه مرا بخوانند. 🌹🍀پس، بايد كه آنان نيز دعوت مرا اجابت نموده و بايد به من ايمان آورند تا شايد رشد يابند! وعده اجابت دراین آیه داده شده با این شرط كه مرا(خداوند) بخوانند. گویی تا وقتی این اتفاق نیفتد ونیازوتوجه حاصل نشود،ارتباطی صورت نمی گیرد ورفع حاجت نمی شود. نویسنده تفسیرگرانبهای انوار درخشان ذیل همین آیه فرموده اند:"هر يك از بندگان متناسب با اقتضاء وجودى حاجت خود را از آفريدگار درخواست مى‏نمايد و چون فيض پروردگار عمومى بوده و هرگز در او بخل و مضايقه راه ندارد اينست كه بر حسب اقتضاء صفات كامله خود به درخواستهاى همه پاسخ مثبت ميدهد"(حسینی همدانی، 1404ق ،ج 2: 123)🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96

🌹🌹🌹🍀🍀
2- تفکر وتعقل
"تفكر" در لغت به معناي انديشيدن و تأمل و تدبر است. بحث «تفكر » از دو جهت مهم است. نخست اينكه تفكر، خود عبادتي بزرگ ،بلكه بهترين عبادت هاست. تا آنجا كه حضرت صادق عليه السلام فرمود:« تفكر ساعة أفضل من عبادة سنة انما يتذكر اولوالا لباب »( مجلسی، 1404 ق، ج 68 : 327)؛ ساعتي انديشه از سالي عبادت بهتر است.همانا تنها خردمندان درك مي كنند. یکی از موانع مهم تهذ یب نفس ، غفلت می باشد و تفکر ضد غفلت است.علی (ع) می فرماید: « فکر کردن ،مایه رشد است» (تمیمی آمدی، 1366، ج 1 : 31)
امام خمینی"ره" می فرماید: « اول شرط مجاهده با نفس و حرکت به جانب حق تعالی، تفکر است و تفکر در این مقام عبارت از آن است که انسان لااقل در هر شب و روزی مقداری فکر کند در این که آیا مولای او که او را در این دنیا آورده و تمام اسباب آسایش و راحتی را از برای او فراهم کرده ... آیا وظیفه ما با این مولای مالک الملوک چیست؟»(موسوی الخمینی (ره)، 1375 : 6)🌹🌹
درمرحله بعد می توان، توجه به کرامت انسانی دانست کسی که به مقام شامخ خود پی ببرد از رذائل دوری خواهد کرد. امام علی (ع) می فرماید: «هر کس نفس خود را گرامی بدارد، شهوتها برای او کوچک و بی ارزش خواهد بود. » (سید رضی، 1379: 737) تفکر، نتایج بسیار مفیدی در بر دارد که می تواند شامل موارد ذیل شود:
1- تفکر در آفرینش الهی و آثار قدرت پروردگار و ریزه کاری که در هر یک از آنها بکار برده است.
2- در بی اعتباری دنیا و فنا و زوال آن.🌹🍀
3- در احوال گذشتگان از نیکان که در این چند روز دنیا به چه مقاماتی دست یافتند.
4- در تصحیح عبادات و از بین بردن شرایط عدم قبول آنها.
5- در منافع اخلاق حمیده و در مضارّ اخلاق رذیله.
6- درباره مرگ و عوالم بعد از آن.🌹🌹
7- در تکمیل مراتب علم وکسب معرفت به حق.
8- درباره زندگی کسانی که الگوی ما هستند، مثل حضرت رسول(ص) و ائمه اطهار (ع).🌹🌹🌹🍀🍀@sadrasadat96