📢 شکست روحانی پیروزی اصولگرایان نیست
📝 روزنامه شرق 6 مرداد 1395
https://www.instagram.com/p/BIidKcqgGvu/
✅ حجم حملات علیه #دولت_یازدهم اگر بی‌سابقه نباشد، حداقل «کم‌سابقه» است. حتی در اوج دوران #دولت اصلاحات هم شدت حملات در این حد نبود، چه رسد به دولت‌های آقایان #هاشمی_رفسنجانی و #احمدی_نژاد.
✅ انگیزه و دلیل حملات به دولت #حسن_روحانی در عین متفاوت‌بودن، به نظر نمی‌رسد چندان اهمیتی داشته باشد. مهم فقط آن است که به دولت یازدهم حمله شود. درواقع از هر ابزار و بهانه‌ای برای حمله به دولت روحانی استفاده می‌شود. گویی برای حمله به دولت مسابقه‌ای میان اصولگرایان در گرفته است. از #فیشهای_حقوقی گرفته تا #برجام، تا رفتار سعودی‌ها، تا #برگزاری_کنسرت، تا اقدام در جهت کاهش #یارانه ثروتمندان و... و اگر هیچ موضوع و مستمسکی هم در میان نباشد، مخالفان کم‌کاری و بی‌توجهی دولت در زمینه عفاف و #حجاب و مسائل فرهنگی مانند کنسرت‌ها و موسیقی کلاسیک -که هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود- را علم می‌کنند.
✅ آنچه مخالفان دولت یازدهم نمی‌خواهند ببینند، آن است که با توجه به تریبون‌های عدیده‌ای که دارند، از #صداوسیما تا تریبون‌های متعدد در مراسم‌های مذهبی تا یک، دوجین سایت، روزنامه و خبرگزاری‌های رسمی چنانچه موفق شوند و نظر رأی‌دهندگان را نسبت به روحانی تغییر دهند- به گونه‌ای که دیگر حاضر نشوند به روحانی رأی دهند- قدر مسلم آن است آن ١٩ میلیون که به #روحانی رأی دادند، به طیف او هم رأی نخواهند داد. واقعیت آن است که بسیاری از آنها با تردید در انتخابات سال ٩٢ شرکت کردند و حاضر شدند به روحانی برای تغییر آن وضع رأی دهند. به بیان ساده‌تر آنها ناامید بودند و تردید داشتند آیا رفتن به پای صندوق‌های رأی واقعا می‌تواند منجر به تحولی در کشور شود؟ شکست روحانی باعث نخواهد شد آنها رأیشان را در سبد اصولگرایان بریزند. احتمال بیشتر آن است که بسیاری از آنها به‌ویژه دهه شصتی‌ها و هفتادی‌ها اعتقاد و امید به تغییر از طریق صندوق‌های رأی را از دست بدهند. آن ١٩ میلیون بعد از روحانی، لزوما به اصولگرایان رأی نخواهند داد بلکه مجددا دست‌به‌گریبان همان پرسش اواخر دوران #اصلاحات به بعد خواهند شد که آیا واقعا می‌توان از طریق شرکت در انتخابات امید به تحول داشت؟
🔴 متن کامل یادداشت #روزنامه_شرق
http://zibakalam.com/news/2268
📝 روزنامه شرق 6 مرداد 1395
https://www.instagram.com/p/BIidKcqgGvu/
✅ حجم حملات علیه #دولت_یازدهم اگر بی‌سابقه نباشد، حداقل «کم‌سابقه» است. حتی در اوج دوران #دولت اصلاحات هم شدت حملات در این حد نبود، چه رسد به دولت‌های آقایان #هاشمی_رفسنجانی و #احمدی_نژاد.
✅ انگیزه و دلیل حملات به دولت #حسن_روحانی در عین متفاوت‌بودن، به نظر نمی‌رسد چندان اهمیتی داشته باشد. مهم فقط آن است که به دولت یازدهم حمله شود. درواقع از هر ابزار و بهانه‌ای برای حمله به دولت روحانی استفاده می‌شود. گویی برای حمله به دولت مسابقه‌ای میان اصولگرایان در گرفته است. از #فیشهای_حقوقی گرفته تا #برجام، تا رفتار سعودی‌ها، تا #برگزاری_کنسرت، تا اقدام در جهت کاهش #یارانه ثروتمندان و... و اگر هیچ موضوع و مستمسکی هم در میان نباشد، مخالفان کم‌کاری و بی‌توجهی دولت در زمینه عفاف و #حجاب و مسائل فرهنگی مانند کنسرت‌ها و موسیقی کلاسیک -که هیچ‌وقت قدیمی نمی‌شود- را علم می‌کنند.
✅ آنچه مخالفان دولت یازدهم نمی‌خواهند ببینند، آن است که با توجه به تریبون‌های عدیده‌ای که دارند، از #صداوسیما تا تریبون‌های متعدد در مراسم‌های مذهبی تا یک، دوجین سایت، روزنامه و خبرگزاری‌های رسمی چنانچه موفق شوند و نظر رأی‌دهندگان را نسبت به روحانی تغییر دهند- به گونه‌ای که دیگر حاضر نشوند به روحانی رأی دهند- قدر مسلم آن است آن ١٩ میلیون که به #روحانی رأی دادند، به طیف او هم رأی نخواهند داد. واقعیت آن است که بسیاری از آنها با تردید در انتخابات سال ٩٢ شرکت کردند و حاضر شدند به روحانی برای تغییر آن وضع رأی دهند. به بیان ساده‌تر آنها ناامید بودند و تردید داشتند آیا رفتن به پای صندوق‌های رأی واقعا می‌تواند منجر به تحولی در کشور شود؟ شکست روحانی باعث نخواهد شد آنها رأیشان را در سبد اصولگرایان بریزند. احتمال بیشتر آن است که بسیاری از آنها به‌ویژه دهه شصتی‌ها و هفتادی‌ها اعتقاد و امید به تغییر از طریق صندوق‌های رأی را از دست بدهند. آن ١٩ میلیون بعد از روحانی، لزوما به اصولگرایان رأی نخواهند داد بلکه مجددا دست‌به‌گریبان همان پرسش اواخر دوران #اصلاحات به بعد خواهند شد که آیا واقعا می‌توان از طریق شرکت در انتخابات امید به تحول داشت؟
🔴 متن کامل یادداشت #روزنامه_شرق
http://zibakalam.com/news/2268
Instagram
ZibakalamSadegh
. حجم حملات علیه #دولت_یازدهم اگر بی‌سابقه نباشد، حداقل «کم‌سابقه» است. حتی در اوج دوران #دولت اصلاحات هم شدت حملات در این حد نبود، چه رسد به دولت‌های آقایان #هاشمی_رفسنجانی و #احمدی_نژاد. انگیزه و دلیل حملات به دولت #حسن_روحانی در عین متفاوت‌بودن، به نظر…
♦️پرسش و پاسخ زنده در اینستاگرام
۲۲دی۱۳۹۶ ساعت۲۱
🖍دهکده امید
بخش اول: تولد یک رؤیا
🔹رؤیای «دهکده امید» محصول یک مشاهده بود: «فقر». فقر هولناکی که روستاهای زلزله‌زده کرمانشاه و کردستان را در خود فروبرده. زلزله کرمانشاه باعث شده بود تا آن فقر در برابر چشمان کسانی که برای کمک به زلزله‌زده‌ها آمده بودند قرار گیرد. من هم مثل خیلی‌های دیگر رفته بودم برای تهیه پتو، چادر، شیرخشک و...اما آن‌قدرها طول نکشید که دوستان کوردم که سال‌هاست در منطقه سرگرم کمک‌رسانی به کودکان و زنان بی‌سرپرست و سایر نیازمندان می‌باشند، چشمانم را بر روی زلزله واقعی که فقر گسترده در غرب کشوراست گشودند. گیریم که همه خانه‌های تخریب‌شده را ساختیم؛ لوازم زندگی و احشامشان را که از بین رفته‌اند هم جایگزین کردیم و زمان را بازگرداندیم به قبل از یکشنبه‌شب ۲۱آبان وقتی زلزله کرمانشاه را لرزاند. با فقر، بیکاری، ناامیدی و سیل مهاجرت روستا به شهر چه می‌خواهیم بکنیم؟
🔹بیش از نیم‌قرن پیش اوایل دهه ۴۰ و اوج سال‌های «اصلاحات ارضی» بود. درحالی‌که شاه، مقامات و دستگاه‌های تبلیغاتی حکومت شبانه‌روز از اصلاحات ارضی(تقسیم زمین ملاکین بزرگ میان روستاییان) باآب‌وتاب سخن می‌گفتند و آن را انقلابی در نظام روستایی کشور می‌گفتند و وعده می‌دادند که با صاحب زمین شدن کشاورزان فقر از روستاهای ایران ریشه‌کن می‌شد، مخالفین رژیم ازجمله مرحوم پدرم آن را طرح آمریکایی‌ها برای نابودی کشاورزی ایران می‌دانستند. دلیلشان هم آن بود که اصلاحات ارضی سبب شده بود تا سیل مهاجرت روستاییان از روستاها به شهرها به راه بیفتد. یکی از اتهامات رژیم شاه در دوران انقلاب(و برای برخی حتی امروز) آن بود که به دستور آمریکایی‌ها برنامه اصلاحات ارضی را اجرا می‌کند تا کشاورزی ایران نابود شود و ما مجبور شویم از خارج گندم وارد کنیم و درنتیجه وابستگی بیشتری به آمریکا پیدا کنیم.
🔹نمی‌دانم اگر پدرم زنده مانده بودند و می‌دیدند که بعد از انقلاب که دیگر پای آمریکایی‌ها در میان نبوده روند مهاجرت از زمان شاه هم بیشتر می‌شود چه فکر می‌کردند؟ شاید اگر پدرم آن‌قدر اسیر توهمات توطئه و نفرت از رژیم شاه نمی‌بودند، متوجه می‌شدند که عامل مهاجرت روستاییان نه طرح‌های استعماری آمریکا یا انگلستان بود، نه نقشه‌های صهیونیسم بین‌الملل. فقر، فقر و فقر، روستاییان را به امید زندگی بهتر به شهرها می‌کشاند با همه تبعات نامطلوب اقتصادی و اجتماعی این مهاجرت‌ها.
🔹ایده دهکده امید در حقیقت به دنبال یک رؤیاست: آیا ممکن است زندگی روستایی مترادف با فقر نباشد؟
https://www.instagram.com/p/Bd0VWbPhKOK/
۲۲دی۱۳۹۶ ساعت۲۱
🖍دهکده امید
بخش اول: تولد یک رؤیا
🔹رؤیای «دهکده امید» محصول یک مشاهده بود: «فقر». فقر هولناکی که روستاهای زلزله‌زده کرمانشاه و کردستان را در خود فروبرده. زلزله کرمانشاه باعث شده بود تا آن فقر در برابر چشمان کسانی که برای کمک به زلزله‌زده‌ها آمده بودند قرار گیرد. من هم مثل خیلی‌های دیگر رفته بودم برای تهیه پتو، چادر، شیرخشک و...اما آن‌قدرها طول نکشید که دوستان کوردم که سال‌هاست در منطقه سرگرم کمک‌رسانی به کودکان و زنان بی‌سرپرست و سایر نیازمندان می‌باشند، چشمانم را بر روی زلزله واقعی که فقر گسترده در غرب کشوراست گشودند. گیریم که همه خانه‌های تخریب‌شده را ساختیم؛ لوازم زندگی و احشامشان را که از بین رفته‌اند هم جایگزین کردیم و زمان را بازگرداندیم به قبل از یکشنبه‌شب ۲۱آبان وقتی زلزله کرمانشاه را لرزاند. با فقر، بیکاری، ناامیدی و سیل مهاجرت روستا به شهر چه می‌خواهیم بکنیم؟
🔹بیش از نیم‌قرن پیش اوایل دهه ۴۰ و اوج سال‌های «اصلاحات ارضی» بود. درحالی‌که شاه، مقامات و دستگاه‌های تبلیغاتی حکومت شبانه‌روز از اصلاحات ارضی(تقسیم زمین ملاکین بزرگ میان روستاییان) باآب‌وتاب سخن می‌گفتند و آن را انقلابی در نظام روستایی کشور می‌گفتند و وعده می‌دادند که با صاحب زمین شدن کشاورزان فقر از روستاهای ایران ریشه‌کن می‌شد، مخالفین رژیم ازجمله مرحوم پدرم آن را طرح آمریکایی‌ها برای نابودی کشاورزی ایران می‌دانستند. دلیلشان هم آن بود که اصلاحات ارضی سبب شده بود تا سیل مهاجرت روستاییان از روستاها به شهرها به راه بیفتد. یکی از اتهامات رژیم شاه در دوران انقلاب(و برای برخی حتی امروز) آن بود که به دستور آمریکایی‌ها برنامه اصلاحات ارضی را اجرا می‌کند تا کشاورزی ایران نابود شود و ما مجبور شویم از خارج گندم وارد کنیم و درنتیجه وابستگی بیشتری به آمریکا پیدا کنیم.
🔹نمی‌دانم اگر پدرم زنده مانده بودند و می‌دیدند که بعد از انقلاب که دیگر پای آمریکایی‌ها در میان نبوده روند مهاجرت از زمان شاه هم بیشتر می‌شود چه فکر می‌کردند؟ شاید اگر پدرم آن‌قدر اسیر توهمات توطئه و نفرت از رژیم شاه نمی‌بودند، متوجه می‌شدند که عامل مهاجرت روستاییان نه طرح‌های استعماری آمریکا یا انگلستان بود، نه نقشه‌های صهیونیسم بین‌الملل. فقر، فقر و فقر، روستاییان را به امید زندگی بهتر به شهرها می‌کشاند با همه تبعات نامطلوب اقتصادی و اجتماعی این مهاجرت‌ها.
🔹ایده دهکده امید در حقیقت به دنبال یک رؤیاست: آیا ممکن است زندگی روستایی مترادف با فقر نباشد؟
https://www.instagram.com/p/Bd0VWbPhKOK/
Instagram
صادق زیباکلام
. دهکده امید بخش اول: تولد یک رؤیا رؤیای «دهکده امید» محصول یک مشاهده بود: «فقر». فقر هولناکی که روستاهای زلزله‌زده کرمانشاه و کردستان را در خود فروبرده. #زلزله_کرمانشاه باعث شده بود تا آن فقر در برابر چشمان کسانی که برای کمک به زلزله‌زده‌ها آمده بودند قرار…
✍️هادی خانیکی، «ساکت‌ترین و ناشناس‌ترین اصلاح‌طلب» | ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱
🔺️هادی خانیکی و اصلاحات
🔹️نسل‌های بعد از انقلاب، نمی‌دانند که او، یکی از نزدیک‌ترین شخصیت‌ها به آقای خاتمی بود. برخی از سخن‌رانی‌ها و بیانیه‌های رئیس‌جمهور را ایشان می‌نوشت. از این بابت، سخنی به‌اغراق نرفته اگر او را «دستِ راست» خاتمی بدانیم. در عین حال، بسیاری از باورهای‌شان مشابهِ یک‌دیگر بود. هر دو گریزان از انقلابی‌گری و شعارهای پرطمطراق؛ نداشتنِ آرزوی مرگ برای دیگران و برخوردِ تند با مخالفین؛ پرهیز از توهین، تحقیر، تهدید و تمسخرِ دیگران و برعکس، احترام به مخالف. بجای دُرُشتی و خشونت، لحنِ هر دو سرشار از متانت و احترام به‌دیگران بود. دنیا متحیّر شده بود؛ چون بعد از دو دهه، که از ایران، یک‌سره شعارِ مرگ و نیستیِ دیگران به‌گوش می‌رسید، حالا رئیس‌جمهوری ظاهر شده بود که در نخستین سخن‌رانی‌اش در دانشگاه، وقتی شماری از دانشجویان، شعارِ همیشگیِ «مرگ بر آمریکا» را سَر می‌دهند، او می‌گوید: «دوست دارم در گردِهم‌آیی‌های‌مان، مرگ و نیستیِ هیچ‌کس را نخواهیم». خانیکی بجای صدورِ انقلاب، غرب‌ستیزی، نابودی اسرائیل و مرگ بر آمریکا، خواهانِ «گفت‌وگوی تمدن‌ها» شده بود.
🔹️در عرصۀ داخلی هم خانیکی به‌دنبالِ تغییر بود.«گفت‌وگو» بجای «برخورد»، «تعامل» بجای «تخاصم»، «حاکمیتِ قانون» بجای «حاکمیتِ اقتدار»، حضورِ «نمایندگانِ مردم در مجلس» بجای «نمایندگانِ نظام»، «آزادی بیان» بجای «محدودیتِ بیان»، «آزادی زندانیانِ سیاسی» بجای آزادیِ صدورِ احکامِ محکومیت، تحت عناوینِ «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهانِ عمومی»، «اقدام علیه امنیّت کشور»، و در یک‌کلام، جای‌گزینیِ «آنچه می‌بایستی باشد» بجای «آنچه بود». جای‌گزینیِ اهداف و آرمان‌های واقعیِ انقلاب بجای ادبیات و گفتمانِ چپ‌گرایانۀ ورشکستۀ مارکسیست‌زدۀ شرق. هنوز خانیکی و هم‌فکران‌اش واردِ پاستور نشده بودند که غُرّشِ سنگینِ توپخانۀ اقلیتِ تندروِ انقلابی بر سَرِشان باریدن گرفت و ظرف هشت‌سالِ بعدی، لحظه‌ای متوقف نماند. گویی اگر اصلاحات، اندکی پیشرفت می‌کرد و دستِ کم، شماری از نسل‌های جوان را امیدوار به آیندۀ کشور نگه می‌داشت، کفر و زندقه و الحاد بود.
🔹️می‌رسیم به ضعف‌های خانیکی و اصلاح‌طلبان. اصلی‌ترینِ آن، فقدانِ یک برنامۀ مُدَوّن و عملی، برای پیش‌بُردِ اصلاحات بود. گویی نفسِ امید و آرزو، به‌تنهایی اصلاحات را به‌پیش می‌بُرد و نیازی به «چه باید کرد؟» نبود. ضعفی که تا به‌امروز، همچنان سایه‌اش بر سَرِ اصلاح‌طلبان سنگینی می‌کند. به‌امیدِ بهبودیِ خانیکی؛ که بعد از حضرت حق، پزشکِ حاذق، «پیام آزاده» مراقب‌اش است.
✅️ امید، گفت‌وگو، زندگی | شبی با دکتر «هادی خانیکی»
🔺️اجرا: اپلیکیشنِ کلاب‌هاوس | کلابِ «خبر آنلاین»
🕘زمان: چهارشنبه | ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ساعت: ۲۱:۰۰
#پیام_آزاده #اصلاحات #هادی_خانیکی #صادق_زیباکلام
https://www.instagram.com/p/CdaDYtfMVCG/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
🔺️هادی خانیکی و اصلاحات
🔹️نسل‌های بعد از انقلاب، نمی‌دانند که او، یکی از نزدیک‌ترین شخصیت‌ها به آقای خاتمی بود. برخی از سخن‌رانی‌ها و بیانیه‌های رئیس‌جمهور را ایشان می‌نوشت. از این بابت، سخنی به‌اغراق نرفته اگر او را «دستِ راست» خاتمی بدانیم. در عین حال، بسیاری از باورهای‌شان مشابهِ یک‌دیگر بود. هر دو گریزان از انقلابی‌گری و شعارهای پرطمطراق؛ نداشتنِ آرزوی مرگ برای دیگران و برخوردِ تند با مخالفین؛ پرهیز از توهین، تحقیر، تهدید و تمسخرِ دیگران و برعکس، احترام به مخالف. بجای دُرُشتی و خشونت، لحنِ هر دو سرشار از متانت و احترام به‌دیگران بود. دنیا متحیّر شده بود؛ چون بعد از دو دهه، که از ایران، یک‌سره شعارِ مرگ و نیستیِ دیگران به‌گوش می‌رسید، حالا رئیس‌جمهوری ظاهر شده بود که در نخستین سخن‌رانی‌اش در دانشگاه، وقتی شماری از دانشجویان، شعارِ همیشگیِ «مرگ بر آمریکا» را سَر می‌دهند، او می‌گوید: «دوست دارم در گردِهم‌آیی‌های‌مان، مرگ و نیستیِ هیچ‌کس را نخواهیم». خانیکی بجای صدورِ انقلاب، غرب‌ستیزی، نابودی اسرائیل و مرگ بر آمریکا، خواهانِ «گفت‌وگوی تمدن‌ها» شده بود.
🔹️در عرصۀ داخلی هم خانیکی به‌دنبالِ تغییر بود.«گفت‌وگو» بجای «برخورد»، «تعامل» بجای «تخاصم»، «حاکمیتِ قانون» بجای «حاکمیتِ اقتدار»، حضورِ «نمایندگانِ مردم در مجلس» بجای «نمایندگانِ نظام»، «آزادی بیان» بجای «محدودیتِ بیان»، «آزادی زندانیانِ سیاسی» بجای آزادیِ صدورِ احکامِ محکومیت، تحت عناوینِ «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهانِ عمومی»، «اقدام علیه امنیّت کشور»، و در یک‌کلام، جای‌گزینیِ «آنچه می‌بایستی باشد» بجای «آنچه بود». جای‌گزینیِ اهداف و آرمان‌های واقعیِ انقلاب بجای ادبیات و گفتمانِ چپ‌گرایانۀ ورشکستۀ مارکسیست‌زدۀ شرق. هنوز خانیکی و هم‌فکران‌اش واردِ پاستور نشده بودند که غُرّشِ سنگینِ توپخانۀ اقلیتِ تندروِ انقلابی بر سَرِشان باریدن گرفت و ظرف هشت‌سالِ بعدی، لحظه‌ای متوقف نماند. گویی اگر اصلاحات، اندکی پیشرفت می‌کرد و دستِ کم، شماری از نسل‌های جوان را امیدوار به آیندۀ کشور نگه می‌داشت، کفر و زندقه و الحاد بود.
🔹️می‌رسیم به ضعف‌های خانیکی و اصلاح‌طلبان. اصلی‌ترینِ آن، فقدانِ یک برنامۀ مُدَوّن و عملی، برای پیش‌بُردِ اصلاحات بود. گویی نفسِ امید و آرزو، به‌تنهایی اصلاحات را به‌پیش می‌بُرد و نیازی به «چه باید کرد؟» نبود. ضعفی که تا به‌امروز، همچنان سایه‌اش بر سَرِ اصلاح‌طلبان سنگینی می‌کند. به‌امیدِ بهبودیِ خانیکی؛ که بعد از حضرت حق، پزشکِ حاذق، «پیام آزاده» مراقب‌اش است.
✅️ امید، گفت‌وگو، زندگی | شبی با دکتر «هادی خانیکی»
🔺️اجرا: اپلیکیشنِ کلاب‌هاوس | کلابِ «خبر آنلاین»
🕘زمان: چهارشنبه | ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ | ساعت: ۲۱:۰۰
#پیام_آزاده #اصلاحات #هادی_خانیکی #صادق_زیباکلام
https://www.instagram.com/p/CdaDYtfMVCG/?igshid=YmMyMTA2M2Y=