واکنش احساسی یک فعال رسانه‌ای به اذان‌های متفاوت شبکه سه: این‌بار اذان از دلم گذشت

محمد شاهی، فعال رسانه‌ای:
🔹بچه که بودم، هر وقت اذان از تلویزیون پخش می‌شد، می‌فهمیدیم وقت نماز رسیده؛ صدای همیشگی، تصویر همیشگی: گنبدی طلایی، کبوتری در حال پرواز، پسری که وضو می‌گیرد، نوری که از پنجره مسجد می‌تابد. قشنگ بود، ولی شبیه قصه بود؛ انگار اذان مال مسجدهای بزرگ بود، نه خانه ما.
🔹بزرگ‌تر که شدم، تلویزیون هنوز همان اذان را پخش می‌کرد. زیبا، باشکوه، اما دور
🔹اما چند وقت پیش که داشتم شبکه‌ها رو عوض می‌کردم، صدای اذان رو دیدم که نه از بلندگوهای مسجد، که از عرشه‌ی ناو می‌آید. تصویر نمازگزاران که افسرها و نیروهای واقعی‌اند. نه نور مصنوعی استودیو، نه صدای پس‌زمینه؛ فقط صدای موج، نسیم دریا، و قامت‌هایی که با وضو بوی خدا گرفته‌اند.
🔹اولش جا خوردم. بعد لبخند زدم. بعد بغض کردم. حس کردم سال‌ها بود که اذان‌های تلویزیون فقط از گوشم رد می‌شد، اما حالا از دلم گذشته. این بار نه تکرار بود، نه آرشیو؛ زنده بود. واقعی بود. شبیه زندگی ما بود. شبکه سه اذان را از قاب قدیمی درآورده و گذاشته وسط میدان. وسط ناو، وسط دانشکده خلبانان ، وسط پایگاه، وسط زندگی مردم. انگار خواسته بگوید: ایمان، همین‌جاست. در جریان زندگی، نه پشت پرده‌ها
▪️ @Saberin_ir