📢 اخبار و رويدادهاي مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآبادرا در اين نشاني هاجستجو كنيد:
🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
🔸سايت مجموعه:
www.sadmu.ir
🔸اينستاگرام :
http://www.instagram.com/saadabadpalace
🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️
🔸كانال تلگرام :
https:/telegram.me/
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
🔸سايت مجموعه:
www.sadmu.ir
🔸اينستاگرام :
http://www.instagram.com/saadabadpalace
🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️
🔸كانال تلگرام :
https:/telegram.me/
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
🍁اداره روابط عمومي و
اطلاع رساني مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
✅ پيام بهداشت عمومي
#Covid 1️⃣9️⃣
🦠🦠🦠🦠🦠🦠🦠🦠
👁👁بادقت ببينيم /باجديت عمل كنيم!!
#كرونا_ضعيف_كش_است❗️
🔴براي گذار نتيجه بخش از "موج مجدد "بيماري "ويروس كرونا" ،هر روز ضمن آگاهي رساني مفيد به ديگران ، حفظ سلامت فردي و اجتماعي را سرلوحه قرار داده و توصيه هاي پيشگيرانه بهداشتي را با دقت رعايت نمائيم
☘️با آرزوي صحت و سلامتي كامل براي همگان.
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم‼️
#کرونا_را_جدي_بگيريم
🔹
@saadabadpalace
#Covid 1️⃣9️⃣
🦠🦠🦠🦠🦠🦠🦠🦠
👁👁بادقت ببينيم /باجديت عمل كنيم!!
#كرونا_ضعيف_كش_است❗️
🔴براي گذار نتيجه بخش از "موج مجدد "بيماري "ويروس كرونا" ،هر روز ضمن آگاهي رساني مفيد به ديگران ، حفظ سلامت فردي و اجتماعي را سرلوحه قرار داده و توصيه هاي پيشگيرانه بهداشتي را با دقت رعايت نمائيم
☘️با آرزوي صحت و سلامتي كامل براي همگان.
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم‼️
#کرونا_را_جدي_بگيريم
🔹
اداره روابط عمومي و اطلاع رساني مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
@saadabadpalace
⚫️ استاد مصطفی سهرابی ،نگارگر معروف ایرانی و نزدیکترین شاگرد بنام استاد حسین بهزاد به دیار باقی شتافت.
▪️جامعه هنری ایران ، خصوصا موزه استاد بهزاد در این ماه دو هنرمند ارزشمند کشور ، دو شاگرد استاد حسین بهزاد مینیاتور و دو یاور موزه را از دست داد. ( 3 آبان استادعباس معیری و 21 آبان استاد مصطفی سهرابی )
▪️استاد مصطفی سهرابی یکی از یاران و شاگردان استاد حسین بهزاد بود که به دلیل نزدیک بودن به استاد در بین خانواده ، از او به عنوان یکی از اعضای خانواده بهزاد نام برده می شد و شاید به دلیل مهر و ارادت زیاد به استادش ، او نیز در بیست و یکمین روز از روزهای پاییز چشم از دنیا فرو بسته و به دیداردوست شتافت.
▪️مصطفی سهرابی فروردین سال 1315 ه.ش در تهران چشم به دنیا گشود. از سال پنجم متوسطه ضمن تحصیل در مدرسه، دو سال در هنرستان کمال الملک در رشته مینیاتور زیر نظر استادان وقت ، استاد محمدعلی زاویه ، استاد حسین بهزاد و هنر تذهیب را نزد استاد نصرت الله یوسفی آموخت.
ارتباط وی با استاد حسین بهزاد از آنجا بیشتر شد که برای پشت جلد سالنامه دبیرستان جهت مشاوره با استاد به منزل ایشان رفت و پس از این دیدار به مرور ارتباط با استاد به جایی رسید که اغلب، اوقات فراغت خود را در منزل ایشان می گذراند .
چون مصطفی سهرابی بعد از اخذ دیپلم در دانشکده بهداشت دانشگاه تهران در قسمت سمعی بصری مشغول به کار شد ، آموزشهای لازم در زمینه های مختلف عکاسی را دید و حتی دوره عکاسی روزنامه نگاری را نیز گذراند او عکسهای متعددی از استاد حسین بهزاد در حین کار ، چهره وی و یا حتی از آثار استاد بهزاد تهیه کرده است که اغلب در نشریات و مجلات آن زمان از آنها استفاده می شد .
او در سال 1348 ه.ش به تحصیل در رشته هنرهای تجسمی دانشگاه هنرهای زیبا روی آورد و مدرک کارشناسی هنرهای تجسمی خود را نیز دریافت نمود.
از آنجا که همیشه به هنر خوشنویسی هم علاقمند بود حدود یکسال تحت تعلیم مرحوم علی اکبر کاوه ، استاد نستعلیق انجمن خوشنویسان قرار گرفت و خط شکسته نستعلیق را خود از روی خطوط اساتیدی چون درویش عبدالمجید و استاد گلستانه و استاد کابلی تمرین و دنبال نمود.
در سال 1383ه.ش به مناسبت هزاره حکیم عمر خیام ،کتابی با حمایت سازمان جهانی یونسکو تهیه شد که این کتاب با چند اثر نگارگری و تذهیب های ایشان منتشر گردید . ضمنا به مناسبت هفتصد و هفتادودومین سال تدوین گلستان چند اثر از آثار نگارگری مصطفی سهرابی در کتاب گلستان سعدی به چاپ رسیده است.
وی برای اولین بار در مهر ماه سال 1395 خورشیدی نمایشگاهی از آثارش را در موزه هنرهای ملی به مدت دو ماه در معرض دید عموم قرار داد و در سال 1397 خورشیدی تعدادی از آثار نگارگری استاد مصطفی سهرابی در نمایشگاه آثارشاگردان استاد حسین بهزاد که به مناسبت یادبود پنجاهمین سال درگذشت این استاد گرانقدر در موزه استاد بهزاد برگزار گردیده بود، به معرض نمایش درآمد.
⚫️مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد ، بویژه موزه استاد بهزاد درگذشت این استاد گرانقدر را به جامعه هنری و دوستداران ایشان تسلیت عرض می نماید.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
@saadabadpalace
https://t.me/saadabadmultimedia/1075
▪️جامعه هنری ایران ، خصوصا موزه استاد بهزاد در این ماه دو هنرمند ارزشمند کشور ، دو شاگرد استاد حسین بهزاد مینیاتور و دو یاور موزه را از دست داد. ( 3 آبان استادعباس معیری و 21 آبان استاد مصطفی سهرابی )
▪️استاد مصطفی سهرابی یکی از یاران و شاگردان استاد حسین بهزاد بود که به دلیل نزدیک بودن به استاد در بین خانواده ، از او به عنوان یکی از اعضای خانواده بهزاد نام برده می شد و شاید به دلیل مهر و ارادت زیاد به استادش ، او نیز در بیست و یکمین روز از روزهای پاییز چشم از دنیا فرو بسته و به دیداردوست شتافت.
▪️مصطفی سهرابی فروردین سال 1315 ه.ش در تهران چشم به دنیا گشود. از سال پنجم متوسطه ضمن تحصیل در مدرسه، دو سال در هنرستان کمال الملک در رشته مینیاتور زیر نظر استادان وقت ، استاد محمدعلی زاویه ، استاد حسین بهزاد و هنر تذهیب را نزد استاد نصرت الله یوسفی آموخت.
ارتباط وی با استاد حسین بهزاد از آنجا بیشتر شد که برای پشت جلد سالنامه دبیرستان جهت مشاوره با استاد به منزل ایشان رفت و پس از این دیدار به مرور ارتباط با استاد به جایی رسید که اغلب، اوقات فراغت خود را در منزل ایشان می گذراند .
چون مصطفی سهرابی بعد از اخذ دیپلم در دانشکده بهداشت دانشگاه تهران در قسمت سمعی بصری مشغول به کار شد ، آموزشهای لازم در زمینه های مختلف عکاسی را دید و حتی دوره عکاسی روزنامه نگاری را نیز گذراند او عکسهای متعددی از استاد حسین بهزاد در حین کار ، چهره وی و یا حتی از آثار استاد بهزاد تهیه کرده است که اغلب در نشریات و مجلات آن زمان از آنها استفاده می شد .
او در سال 1348 ه.ش به تحصیل در رشته هنرهای تجسمی دانشگاه هنرهای زیبا روی آورد و مدرک کارشناسی هنرهای تجسمی خود را نیز دریافت نمود.
از آنجا که همیشه به هنر خوشنویسی هم علاقمند بود حدود یکسال تحت تعلیم مرحوم علی اکبر کاوه ، استاد نستعلیق انجمن خوشنویسان قرار گرفت و خط شکسته نستعلیق را خود از روی خطوط اساتیدی چون درویش عبدالمجید و استاد گلستانه و استاد کابلی تمرین و دنبال نمود.
در سال 1383ه.ش به مناسبت هزاره حکیم عمر خیام ،کتابی با حمایت سازمان جهانی یونسکو تهیه شد که این کتاب با چند اثر نگارگری و تذهیب های ایشان منتشر گردید . ضمنا به مناسبت هفتصد و هفتادودومین سال تدوین گلستان چند اثر از آثار نگارگری مصطفی سهرابی در کتاب گلستان سعدی به چاپ رسیده است.
وی برای اولین بار در مهر ماه سال 1395 خورشیدی نمایشگاهی از آثارش را در موزه هنرهای ملی به مدت دو ماه در معرض دید عموم قرار داد و در سال 1397 خورشیدی تعدادی از آثار نگارگری استاد مصطفی سهرابی در نمایشگاه آثارشاگردان استاد حسین بهزاد که به مناسبت یادبود پنجاهمین سال درگذشت این استاد گرانقدر در موزه استاد بهزاد برگزار گردیده بود، به معرض نمایش درآمد.
⚫️مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد ، بویژه موزه استاد بهزاد درگذشت این استاد گرانقدر را به جامعه هنری و دوستداران ایشان تسلیت عرض می نماید.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
@saadabadpalace
https://t.me/saadabadmultimedia/1075
Telegram
Saadabad Multimedia
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔸آموزش مجازی خوشنویسی ( نستعلیق)
🔹️ جلسه پنجم
🔸️ استاد : بابک بزرگ پناه
🔹️موزه خط و کتابت میرعماد
آبان ماه سال ۱۳۹۹
🔺 مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد
@saadabadpalace
Sadmu.ir
🔹️ جلسه پنجم
🔸️ استاد : بابک بزرگ پناه
🔹️موزه خط و کتابت میرعماد
آبان ماه سال ۱۳۹۹
🔺 مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد
@saadabadpalace
Sadmu.ir
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥قسمت سوم
🔺🔺 نشست دکتر بهروز لطفیان
🔸🔹 تبیين نقش موزه ها در دوران کرونا و پسا کرونا
#سعدآباد
#كرونا
#من_ماسک_میزنم
@saadabadpalace
www.sadmu.ir
🔺🔺 نشست دکتر بهروز لطفیان
🔸🔹 تبیين نقش موزه ها در دوران کرونا و پسا کرونا
#سعدآباد
#كرونا
#من_ماسک_میزنم
@saadabadpalace
www.sadmu.ir
✍🏼موزه شناسي پساانتقادي
http://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/158111/موزه%E2%80%8Cشناسي-پساانتقادي
▫️ساراكريمان
🔸پژوهشگر موزه و هنر
🔹مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
@saadabadpalace
http://www.etemadnewspaper.ir/fa/main/detail/158111/موزه%E2%80%8Cشناسي-پساانتقادي
▫️ساراكريمان
🔸پژوهشگر موزه و هنر
🔹مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
@saadabadpalace
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎤مصاحبه دكتر كيا پارسا
مدير مجموعه سعدآباد
🔸احياي چهار قنات تاريخي سعدآباد
99/08/20- خبر 21 | شبكه جام جم
#سعدآباد
#لايروبي_قنات
#كيا_پارسا
@saadabadpalace
مدير مجموعه سعدآباد
🔸احياي چهار قنات تاريخي سعدآباد
99/08/20- خبر 21 | شبكه جام جم
#سعدآباد
#لايروبي_قنات
#كيا_پارسا
@saadabadpalace
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
📢 اخبار و رويدادهاي مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآبادرا در اين نشاني هاجستجو كنيد:
🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
🔸سايت مجموعه:
www.sadmu.ir
🔸اينستاگرام :
http://www.instagram.com/saadabadpalace
🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️
🔸كانال تلگرام :
https:/telegram.me/
وپائيز..........🍁🍂
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
🍁🍂🍁🍂🍁🍂🍁🍂
🔸سايت مجموعه:
www.sadmu.ir
🔸اينستاگرام :
http://www.instagram.com/saadabadpalace
🔸▫️🔸▫️🔸▫️🔸▫️
🔸كانال تلگرام :
https:/telegram.me/
وپائيز..........🍁🍂
#سعدآباد
#من_ماسک_میزنم
🍁اداره روابط عمومي و
اطلاع رساني مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
كل نفس ذائقه الموت
◾️خبر درگذشت نابهنگام همكار عزيزمان،مرحوم آقاي"علي منطقي"، موجب تأثر و تألم فراوان گرديد.
با دلي آكنده از حزن، اين ضايعه جانكاه را محضر خانواده محترم ايشان،بويژه همسر گراميشان،سركار خانم منزوي ،همچنين يكايك همكاران عزيزم در مجموعه سعدآباد،تسليت عرض نموده،واز خداوند رحمان براي آن مرحوم،غفران واسعه وعلو درجات و براي بازماندگان محترم،صبرو اجر مسئلت مي نمايم.
◾️دكتر كياپارسا
مدير مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
@saadabadpalace
◾️خبر درگذشت نابهنگام همكار عزيزمان،مرحوم آقاي"علي منطقي"، موجب تأثر و تألم فراوان گرديد.
با دلي آكنده از حزن، اين ضايعه جانكاه را محضر خانواده محترم ايشان،بويژه همسر گراميشان،سركار خانم منزوي ،همچنين يكايك همكاران عزيزم در مجموعه سعدآباد،تسليت عرض نموده،واز خداوند رحمان براي آن مرحوم،غفران واسعه وعلو درجات و براي بازماندگان محترم،صبرو اجر مسئلت مي نمايم.
◾️دكتر كياپارسا
مدير مجموعه فرهنگي تاريخي سعدآباد
@saadabadpalace
🔶نام شی: ساز مِبیرا/Mbira
- جنس: چوب- فلز
- محل نمایش : گالری سوم موزه برادران امیدوار
پژوهشگر: سیده کبری پارساسادات
عکس: جواد نجفعلی زاده
🔹معرفی شی
پیانوی شستی یا مِبیرا/Mbira معرف ساز (و موسیقی عرفانی) است که بیش از هزار سال توسط قبایل خاصی از کشور زیمبابوه بویژه قوم شونا/Shona که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت آن کشور را تشکیل می دهد نواخته می شود. حوزه گسترش استفاده از این ساز حتی تا کشور موزامبیک نیز گسترش یافته است. جایگاه مِبیرا در تمام جنبه های آئین های سنتی شونا (مذهبی و فرهنگی) بسیار قابل توجه است. از این وسیله موسیقیایی که جایگاه مقدسی درمیان بومیان دارد، معمولاً در کارهای تشریفاتی مانند عروسی، تشییع جنازه، ابراز احترام به افراد مهم قبیله، اهداف مذهبی (تسهیل ارتباط با ارواح اجدادی و مشاوره با آن) و حتی امروزه در رویدادهای دولتی استفاده می شود. این ساز صرفاً آفریقایی با اسامی محلی زیاد، ریشه هزار سال در فرهنگ های باستان این قاره دارد. در آفریقای شرقی و جنوبی، انواع مختلفی از مِبیرا/Mbira وجود دارد که اغلب با سایر سازها به ویژه کوبه ای همراه می گردد.
🔹نام پیانوی شستی/The thumb piano به این خاطر معادل اسم مِبیرا/Mbira در ترجمه آن به زبان های دیگر استفاده می شود، زیرا نواختن آن توسط انگشت شست و یک انگشت دیگر (اشاره) انجام می شود. تعداد کلیدهای فلزی نصب شده برروی بدنه اصلی مِبیرا/Mbira در مناطق مختلف فرق می کند (از سه عدد به بالا و بستگی به مهارت نوازنده آن دارد.)، که به یک تخته چوبی (چوب سخت/Hardwood به نام گُاریوا/Gwariva) متصل می باشند. در گذشته به طور سنتی، کلیدها از ذوب سنگ آهن ساخته می شد اما امروزه در ساختن آنها از مواد بازیافتی مانند فنرهای مبل، قوطی ها معمولی، دسته قاشق، پره دوچرخه و سایر اشیای نیز استفاده می شود. گاهی اوقات سازنده این وسیله چیزهای مانند مهره، درب بطری و ... را برای ایجاد صدای نزدیک به صدای وزوز به بخش های پایینی تخته متصل می نماید. معمولاً نوازنده، بر انتهای آزاد کلید یا تیغه با دست یا سر انگشت زخمه میزند و با این کار صدای موردنظر خود را ایجاد می نماید. کلیدهای فلزی را می توان هم با انگشت شست و هم با انگشت اشاره دست راست نواخت. درحالی که انگشت شست روی کلیدها پایین حرکت می کند، انگشت اشاره از زیر کلیدها به سمت بالا جمع می شود. از انگشت کوچک دست راست برای هرچه بهتر نگهداشتن این وسیله از طریق سوراخ کوچکی که در گوشه پایین سمت راست بدنه اصلی ساز تعبیه گردیده (در بدنه چوبی ساز این موزه وجود ندارد)، استفاده می شود. در زمان نواختن این ساز بیشتر انگشتان دست چپ در پشت بدنه ساز (سمت چپ) جای می گیرند. طول کلیدها بایکدیگر متفاوت است، معمولا کلیدهای بلندتر در مرکز قرار می گیرند. هرچه کلید کوتاهتر باشد، صدای آن بالاتر و بلعکس خواهد بود. معمولا برای تقویت بیشتر صدا، نوازنده مِبیرا را درون یک پوسته خشک کدو تنبل بزرگ قرار می دهد. تیغه های فلزی نصب شده بر روی ساز و بخش توخالی بدنه نقش بسیار موثری در ایجاد صدا بازی می کنند.
🔸متخصصان موسیقی شناسان قومی یا اتنوموزیکولوژی/ Ethnomusicologyاین ساز را در خانواده سازهای تیغهای/lamellaphone or linguaphone (خانوادهای از خودصداها یا ایدیوفونها/Idiophones زخمهای که در آن ها با ارتعاش یک یا چند تیغه صدا تولید میشود.) قرار می دهند. در دهه 1950م. یک متخصصان موسیقی شناسان قومی انگلیسی به نام هیو تریسی/Hugh Tracey (1977- 1903م.) با الگوبرداری از مِبیرا/Mbira آفریقایی ساز کالیمبا/ Kalimba را در سطح بین المللی رواج داد. نگهداری از این ساز کوچک و خوش صدا اهمیت زیادی دارد. به دلیل این که بدنه این ساز از چوب ساخته شده و کاربرد آن به عنوان جعبه صدا و نگهدارنده زبانه های فلزی است، پس نباید ضربه شدید به آن وارد شود. همچنین ساز نباید در محیط گرم قرار داده شود زیرا باعث سست شدن چسب های بدنه، آسیب دیدن چوب و از هم گسستگی کلی این وسیله موسیقیایی می شود. از طرف دیگر تغییرات دمایی باعث انبساط و انقباض تیغه ها و درنتیجه تغییر کوک ساز شده، بنابراین برای جلوگیری از هرگونه آسیب احتمالی، بهتر است همواره ساز در دمای متعادلی نگهداری شود. رطوبت نیز باعث آسیب دیدن ساز می شود، پس بهتر است ساز را در فضای با رطوبت پایین نگهداری کنید.
@saadabadpalace
https://t.me/saadabadmultimedia/1076
- جنس: چوب- فلز
- محل نمایش : گالری سوم موزه برادران امیدوار
پژوهشگر: سیده کبری پارساسادات
عکس: جواد نجفعلی زاده
🔹معرفی شی
پیانوی شستی یا مِبیرا/Mbira معرف ساز (و موسیقی عرفانی) است که بیش از هزار سال توسط قبایل خاصی از کشور زیمبابوه بویژه قوم شونا/Shona که اکثریت قریب به اتفاق جمعیت آن کشور را تشکیل می دهد نواخته می شود. حوزه گسترش استفاده از این ساز حتی تا کشور موزامبیک نیز گسترش یافته است. جایگاه مِبیرا در تمام جنبه های آئین های سنتی شونا (مذهبی و فرهنگی) بسیار قابل توجه است. از این وسیله موسیقیایی که جایگاه مقدسی درمیان بومیان دارد، معمولاً در کارهای تشریفاتی مانند عروسی، تشییع جنازه، ابراز احترام به افراد مهم قبیله، اهداف مذهبی (تسهیل ارتباط با ارواح اجدادی و مشاوره با آن) و حتی امروزه در رویدادهای دولتی استفاده می شود. این ساز صرفاً آفریقایی با اسامی محلی زیاد، ریشه هزار سال در فرهنگ های باستان این قاره دارد. در آفریقای شرقی و جنوبی، انواع مختلفی از مِبیرا/Mbira وجود دارد که اغلب با سایر سازها به ویژه کوبه ای همراه می گردد.
🔹نام پیانوی شستی/The thumb piano به این خاطر معادل اسم مِبیرا/Mbira در ترجمه آن به زبان های دیگر استفاده می شود، زیرا نواختن آن توسط انگشت شست و یک انگشت دیگر (اشاره) انجام می شود. تعداد کلیدهای فلزی نصب شده برروی بدنه اصلی مِبیرا/Mbira در مناطق مختلف فرق می کند (از سه عدد به بالا و بستگی به مهارت نوازنده آن دارد.)، که به یک تخته چوبی (چوب سخت/Hardwood به نام گُاریوا/Gwariva) متصل می باشند. در گذشته به طور سنتی، کلیدها از ذوب سنگ آهن ساخته می شد اما امروزه در ساختن آنها از مواد بازیافتی مانند فنرهای مبل، قوطی ها معمولی، دسته قاشق، پره دوچرخه و سایر اشیای نیز استفاده می شود. گاهی اوقات سازنده این وسیله چیزهای مانند مهره، درب بطری و ... را برای ایجاد صدای نزدیک به صدای وزوز به بخش های پایینی تخته متصل می نماید. معمولاً نوازنده، بر انتهای آزاد کلید یا تیغه با دست یا سر انگشت زخمه میزند و با این کار صدای موردنظر خود را ایجاد می نماید. کلیدهای فلزی را می توان هم با انگشت شست و هم با انگشت اشاره دست راست نواخت. درحالی که انگشت شست روی کلیدها پایین حرکت می کند، انگشت اشاره از زیر کلیدها به سمت بالا جمع می شود. از انگشت کوچک دست راست برای هرچه بهتر نگهداشتن این وسیله از طریق سوراخ کوچکی که در گوشه پایین سمت راست بدنه اصلی ساز تعبیه گردیده (در بدنه چوبی ساز این موزه وجود ندارد)، استفاده می شود. در زمان نواختن این ساز بیشتر انگشتان دست چپ در پشت بدنه ساز (سمت چپ) جای می گیرند. طول کلیدها بایکدیگر متفاوت است، معمولا کلیدهای بلندتر در مرکز قرار می گیرند. هرچه کلید کوتاهتر باشد، صدای آن بالاتر و بلعکس خواهد بود. معمولا برای تقویت بیشتر صدا، نوازنده مِبیرا را درون یک پوسته خشک کدو تنبل بزرگ قرار می دهد. تیغه های فلزی نصب شده بر روی ساز و بخش توخالی بدنه نقش بسیار موثری در ایجاد صدا بازی می کنند.
🔸متخصصان موسیقی شناسان قومی یا اتنوموزیکولوژی/ Ethnomusicologyاین ساز را در خانواده سازهای تیغهای/lamellaphone or linguaphone (خانوادهای از خودصداها یا ایدیوفونها/Idiophones زخمهای که در آن ها با ارتعاش یک یا چند تیغه صدا تولید میشود.) قرار می دهند. در دهه 1950م. یک متخصصان موسیقی شناسان قومی انگلیسی به نام هیو تریسی/Hugh Tracey (1977- 1903م.) با الگوبرداری از مِبیرا/Mbira آفریقایی ساز کالیمبا/ Kalimba را در سطح بین المللی رواج داد. نگهداری از این ساز کوچک و خوش صدا اهمیت زیادی دارد. به دلیل این که بدنه این ساز از چوب ساخته شده و کاربرد آن به عنوان جعبه صدا و نگهدارنده زبانه های فلزی است، پس نباید ضربه شدید به آن وارد شود. همچنین ساز نباید در محیط گرم قرار داده شود زیرا باعث سست شدن چسب های بدنه، آسیب دیدن چوب و از هم گسستگی کلی این وسیله موسیقیایی می شود. از طرف دیگر تغییرات دمایی باعث انبساط و انقباض تیغه ها و درنتیجه تغییر کوک ساز شده، بنابراین برای جلوگیری از هرگونه آسیب احتمالی، بهتر است همواره ساز در دمای متعادلی نگهداری شود. رطوبت نیز باعث آسیب دیدن ساز می شود، پس بهتر است ساز را در فضای با رطوبت پایین نگهداری کنید.
@saadabadpalace
https://t.me/saadabadmultimedia/1076
Telegram
Saadabad Multimedia