واژگان رودباری:

پیشونی، پیشانی، تاک
@roudbarezeytoon
🌸

یک اصطلاح از گویش جیرنده رودبار:

خَرا وَرا وَرا بُراندَن

کنایه از: تجاهل کردن، خود را به کوچه علی چپ زدن

@roudbarezeytoon

صدای آسمانی شهربانو ماشل
نواهای بجارکار. توتگبن
ضبط: حدود چهل سال پیش
با سپاس از آقای اشکان بصیری

◀️چله شو. گيلˇقصه شماره ۱۸۹
🔸اول دی ماه ۹۵
✅ مهران توحیدی
🔴 لهجه: رستم آبادی
✂️ اردشیر لرد
📸 به گيله قصه بپيونديد👇👇
http://telegram.me/joinchat/Ba1bNTwUZ8OhkmPqTfjcEQ

چِلّا شَو
هرجا شی‌یام، جمعیت پُر بَ! کیچه میان، همه بَران واز بَ! بُشام باغ، هویام شُلوغ بَ! همه زِه یا آغوز یا انار چی یَن! رُخانا سِنگِ واز بُکودُم، چَن تا شالِ دار بیافتُم! کِلاچانِ قار قار، مِه آبرویا بِبَردِن! یِه تا بُرِ لُنبِه بی‌یافتُم! خَنِدَلَکان (تمشک) حسابی برسیبن. خوب نِگاه بُکودُم هیشکی دَنِبَ! دِه تَرکِستِن دَبام! هویا بینیشتُم! راستِش یِ کِمَی نِم بیزی‌یَبام! دِ نِتانِستام مِرا بُدارُم، ببخشِن ... آخی ... حسابی خالی آکودُم...! یه تا نَفَسِ راحت بِکَشی یُم!
دَس بِبَردُم شِلارا جوُر اَکَشُم، بیدی یُم شِلار تَرَ! جِرتَر، بیدی‌یُم کَمر به جِر تَرَ!
دو سه دَفَ چَمانا خوچی یُم، آکُدوم، چی وینی؟! باغ چیَه، بُرِ لُنبه کا دَرَ؟! خاکا مِه سَر، جا میان دَرُم! اُنُم کا؟! نَنه خانه! ایوَر اُورا که نِگا بُکودُم، بیدی یُم براران، خالوپسران، خاله پسران، همه ردیف، ننه (مادری) خانه خُتَن! تازه مرا ویر باما دیشَو چِلا شَو بَ! همه هیا دَبَم! اما لَج بیگیتِم هَیا بُخوسِم!! دوشَی، لُحاف، همه تَرِن! هرچی فکر بُکودُم دوشَیا کیِ اَمرا عوض آکونُم، مِرا دِل ناما! (تانِستام) خیلی یان کوجی‌تر بَن! لحاف، دوشَیا تا بُزام! تِک پا، تِکِ پا، چارُقانا کَشه بُن بُزام، تِلارِ گوشه جا بُشام خانه! تازه سیفیدی بیزی یَبَ! یِواشَی مه لِباسانا عوض آکودُم! جا بِگندُم! بُخُتَم! همش ترسی‌یام یه نِفر بِفَمِستَبَ! ولی نا، هیشکی جُز ننه خدا بیامرز نِفَهمست!! هیچ وقتُم مرا رو نِزا! هیشکی‌یام نُگوت! خدا بیامُرزَ.
م..ممنوع
@mehrantohidisepko
@mtohidipoems

برگرفته از: مقاله ی اصطلاحات پزشکی عامیانه ی رودبار
محمدعلی جعفری دوآبسری
@roudbarezeytoon
🍀

واژگان رودباری:

اوبه، فوبه، خوبه، برِت، بریجست، خوریجیست، بشانست
@roudbarezeytoon
🍀

کتاب ضرب المثل ها و اصطلاحاتی از گویش رحمت آباد رودبار

به قلم: خانم فاطمه محمودی
(زیر چاپ)
@roudbarezeytoon
🍀

شعر چیستان. علیزاده جوبُنی

@roudbarezeytoon
🍀

شعر مَثال (چیست آن)
گویش رودباری، گونه ی جوبُنی

علی علیزاده جوبُنی

کیِ گَل هسته بالام؟
مه گل مه گل
تو بوگو
ترِ خوردا چه گویون امه محل؟
چنَل چنَل
پِر شَوی، الله بداره پسرا
بیا پیش، ننه خوش آدم ته سرا

اُن چیه گِه کلا آتش اُکنون
خمیرا بِر بن آشون چوپونون؟
کولوایه کولوا
مرحوا
ننه قربون گلِ خال دترا
ای یه مشت مویج ته، پیش بُر ته پرا

اُن چیه بجارِ جا لِه چیَنه
گردِ گردَی وتنه
داغ پاتیلا اُنِ سر نینه؟
دزِبن به دزِبن
ننه قربونِ ته دون
بی زوال ببو ته جون

تو بوگو گِه چوپون باهارسرون
گِه برون گوسندونا جورِ پرون
اُشونِ پشما چیِ جا دچرون؟
مرحوا
چوپونون باهار گه گرم آشه هوا
مالِ پشما دچرون دواردِ جا

تو بوگو ونُم ننه
باجناقا امه ور چه گوتنه؟
خونه زومایه ننه؟
نا بالام
خونه زوما سفایه
باجناق امه زوون هم زومایه

تو مره بوگو ننه
اُن چیه خونا طناو دگندنه
چلَنا اُنِ میون باشوندنه؟
تو بوگو اُن چه به رو؟
الَلو به الَلو
مرحوا پِرشَوی مه خاجتی رو

گَل کیه شن؟
مه گَله
اگه ای شیطونِ کلکای بخله 
تو بوگو
چوپونون گه مالِ پشما آبینون
پشمونا چیِ مرا آویشگینون
ندونم گه پرجنه یا الکه.
ساب بکردی
نا بالام پشمِ شونای، شونمکه

دیَر است و تو مره بوگو ننه
گُوال سرا چیِ جا دوتنه؟
تُمونه به تُمونه
تمونه نیه روجون
تومونه جا دوشک و لاحاو دوجون
اُنا جالدوز گوتنه
گوالا جالدوز امرا دوتنه

روئکون کی تونه شیش بار بوگوئه
زه ئونا زه رو ره ی مرا روئه
زه ئونا زه رو ره ی مرا روئه

واژگان:
گَل: نوبت در بازی
خورده: نوزاد، کودک
چنل/چلن: نوزاد
پِر شوی: پیر شوی، عمرت دراز باد
کله: اجاق
بِر: خاکستری که آتش دارد
کولوا: نانی کلفت که از پختن خمیر زیر خاکستر اجاق می پزند
گُلِ خال: شاخه گل
مویج: مویز، کشمش
لِه: لیق، لوخ، گیاهی بلند که در برنجزارها فراوان است و از ساقه آن حصیر، کلاه و... می بافند
وَتنه: می بافتند
دزِبن: زیردیگی، حلقه ای که از گیاه له فراهم می کردند و ظروف داغ را روی آن می گذاشتند
دَچَرون: کوتاه می کنند
دوارد: دوارت، دوکارد، قیچی بزرگ ویژه چیدن پشم گوسفندان
خونه زوما: دامادی که در خانه پدرزن سکونت دارد
باشوندنه: تکان می دادند
اَللو: ننو
بخَله: بهلد، اجازه دهد
آبینون: می بُرند
آویشگینون: به هم می ریزند، پاک می کنند
پرجن و الک: دو نوع صافی برای غربال کردن
پشم شونه/ شونمک: ابزاری برای صاف کردن پشم چیده شده گوسفندان و باز کردن گره های آن
ساب بکردی: سهو کردی، اشتباه کردی
گُوال: کیسه
تُمونه: سوزن بزرگ
جالدوز: جوالدوز، سوزنی بزرگتر از تمونه
روئکون: فرزندان
زئونا زه رو ره ی مرا روئه:
زیتون ها را کارگرِ روبنده با چوب بلند می روبد
@roudbarezeytoon
🍀

مه زن ته زن ندارَه قسمت اول
داستانی به گویش رودباری، گونه کلورزی (رستم آباد جنوبی)
به قلم و خوانش: آقای هادی توحیدی

گلسیم ماشل اسیاوا دکوشت ،پاچالِ آردا پرجین جا دبیت دکود کیسه دله ،کیسه سرا سفت سفته رِ دَوَست ،پرجین یارما دکود زنبیل دله ، پا با خو رختانا بتکانی بوگوت : امرو زی جِوٓشتُم , بوشوم خانه تا پیرِ مَردٓی نامیه ناهارا حاضر آکونم ،آسیاوِ برا واز آکود ,کُره باد لوله ببا باما درین ،آسیاوا آرد و خاک اوگوت ،بوگوت : هَن دِ چه مکافاتیه ،ترا دل آهای باهار تاوستان, آدوم هته برا واز نَهه ،کار موقع بیرینا وینه ، روخانِ صدایا اشنونه ،آدُمِ دل واز آبو ،پاییز زمستان چیه ،آدُم مجبورَه سرما و ورف و وارش و هَه تورِ باد دَست همه سولاخ سنبا دَوسته ، یه تا تاریکِ تِنگ تِسک جای دله کار‌ بوکونه ،خدا جان ،هه پاییز زمستانا چه رِ خلق بوکودی ،مَگِه باهار تاوستان چه بدی داشته،اَگه‌همه جا دار درخت و سوزی ببیبَه آسِمان زِمینا آچِکِسته ؟ خدا جان آما ایا سرد و سوج جا بمیرِم ته کیسا پول دَشو ؟کُره باد اَمرا بِبَرَه راضی بِهی ؟خو چادر دبستا خو کمر دَوَست ،خو ساروقا‌ خو کَشه بُن جِزا ، آسیاو برا دوَست.را دَکت بشا روخانِ لَو ،خُل آبا خو دس پَرا بوشورَه تور باد زوره بوکود‌،خاک و گِل و سَرد آوا اونه سر اوکود ،خو دستا اوِ دله نزیه‌ اَکشی . آو هته زنگِ لوله مانسته بهَ،باد خواسته اُنِه شلار شویا بکَنَه ،خُل آبا خو شلار پاورا جِم آکود خو شلار قوزه دِلِه جزا ،را‌ دَکت ، تا خانه کیجه دله هته ناخوش کَرکانِ مانسته ای پَلی او پَلی اوپلکیسته خوردِه دَر دیفارا ،هر جانکنشی بَه آرسی خانه ،بدی دروازه چاکِ چاک وازَه ،خو پَلی بوگوت ،یعنی چی، دروازه چره وازَه،کِی بامیه ،خوردان بشین دیکان تا شَو دَمَگَنه نیَن ،یعنی سیف اله بامیه . (سیف اله اونه‌ شییر بَه) ،اَگه اُن بامیه چِره خو پشتِ سَر اُنا دَنِوَسته، یقین تور باد دروازا واز آکوده،بوشا حیاطِ دِلَه بدی کیجان یه گوشه مول به مول آدیَن ,چوقورته بزیَن ،چن تا کَرک و کبابی تلارِ بُن قوشق آزیَن ،بوگوت : کُلشکِن کا بِشیه ,خوب نگاه بوکود بدی کُلشکِن حیاطِ گوشَه بومورده ،بوگوت اَی وای پاییز کَرکِ دَردَی بامیه ،دِ نگوزاره چار تا کَرک و کیجَه آدُم رِ عمل بیای ،صب بدیم کلشکِن سَرِ کَله سیا دَگیتَبَه ،بوشا بونکَه یه دَرگَه اُشکور اُگوت بیرد حیاط دله کیجانِ رِ فوکود داخاند سیف اله ،جوابی ناما‌، بوگوت : یعنی چی پیرِمَردی کا بشیه ،ایوانِ سرا نگاه بوکود اونه گالوشانا نِدی ،بوشا طویله طرف بدی طویله بَر وازه , بوگوت: شاید سیف اله طویله دِله دَرَه ,تا داخاند سیف اله, الاغ خو کلا طویله جا بیرین بیَرد شروع بوکود سِرِه کودن , بوگوت : ای زَق نبود , آدوم هر گز غاز و الاغ مدارَه ،تا خاهای دو کلمه حَرف بِزِنَه , غازان کونِن غار غار , الاغ کونه سرِسر ، خو سرا طویله بَر جا آدا درین شمه چم روز بد مَوینه ,بدی سیف اله ی پا آخوره سَر نیه اونه لَشَه آخور دِله دَرَه ،دو دَستی بوکوست خو پای سَر ,اژغره بکَشی سیف اللللله ،بِدَوست به هر جانکنشی بَه اونا آخوره جا اَکَشی بیرین ،سیف اله هیچ تکان نخورده ،بوگوت : ای وای بدبَخت ببام ،باما بیرین رو به همسایه خانه داخاند آی گلزار ماشلای هووووو آی گلزار ماشلای هوووو ،گلزار ماشل خانه جا بیرین باما بوگوت هوووو ،بوگوت آی گلزار ماشل بفریاد برس بدبخت ببام ،گلزار ماشل کفته ای بَه ،خیلی چاق بَه خوب نتانسته را بوشو ،تا لاکو شاکوی جا باما ماقلی زِمات بوگوزَشت ، گلسیم ماشل هزار جورفکر خیال بوکود ،یعنی خدای کارا دخالت بوکودوم خدا مِه جا انتقام اَگیت ،خو دستانا آسمان طِرَف بگیت بوگوت خدا جان ته سَگُم ،غلط بوکودُم ،مِرا ببخش ،مُن تنهایی چه خاکی مِه سَراکونوم ،غلط بوکودُم توبِه ... گلزار ماشل بالاخَرَه آرسی دو نفری سیف اله خالوی بال گَردِنا بمالستِن پُر زمات نگوزَشت سیف اله خالو خو چَمانا واز آکود بوگوت مو کا اشتیام ،گلسیم ماشل بوگوت چِته بوبا دَکَتی آخوره دِله ؟ سیف اله یه کِمَی خو چَمان بومالست ,بوگوت : خواستم الاغِ توربا کا دَکونُم مِه چَم سیا آبا دِ هیچی نِفَمِستوم چه بُبا ....
دکوشت...خاموش کرد دَبیت ..الک کرد پرجین ...الک جِوَشتن ...خلاص شدن از کار کُرِه باد و تورِ باد ...باد سرد موسمی پائیز و زمستان منطقه اچِکسته....می چسبید ....زنگ لوله ...قندیل یخ اوپلکیسته ...راه رفتن بدون تعادل و به در و دیوار بر خورد کردن شلار قوزه....قسمت کش یا بند شلوار یا تنبان چوقورته ...کز کردن ماکیان بر اثر سرما قوشق ازین ....کز کردن ماکیان بر اثر مریضی کُلشکن...مرغی که جوجه دارد کرک دَردَی ...بیماری فصلی مرغ و خروس اژغره ...جیغ لاکو شاکو ...تلوتلو خوردن ....ماقلی زمات ...زمان قابل قبول ....

ادامه دارد
@roudbarezeytoon
🍀

مه زن ته زن نداره (بخش نخست)
داستانی به گویش رودباری، لهجه کلورزی
به قلم و خوانش: آقای هادی توحیدی
@roudbarezeytoon
🍀

مه زن ته زن نداره (بخش دوم)
داستانی به گویش رودباری، لهجه کلورزی
به قلم و خوانش آقای هادی توحیدی
@roudbarezeytoon
🍀

مِه زِن تِه زِن نِدارَه (بخش دوم)
آقای هادی توحیدی
...مشد گُلسیم و کَفتَه ای گُلزار سیف اله بال بُونا بگیتِن اُنا بِبَردِن دَرین خانه اُنِه جای سَر دراز آکُدِن ،کَفتَه ای گُلزار مشد گُلسیما بوگوت :سیف اله ی دِل بِشِیه اُنِرِه یه تا قَندِ‌آو چاکُن ،مشد گُلسیم قَندان و یه تا لیوان آوا بِیَرد کَفتَه ای گُلزار پیش‌ بونا بوگوت: خاهار تو زَحمَت بِکَش مُن بوشوم پُلا‌ اُنُم ،چایی دَم بُکُنُم ،مِه خَیرِسَر زی بامِیَبُم ناهار جاکُنُم . کِلِهِ آتِشا فی داخاند و آگِردِست سیف اله ی‌ طرف بوگوت: خا ، اِمرو چه بُکُدی ،باغ اوچین بُکُدی ؟اَمِرِه چی بِیٓردَی ؟خیار،وانجام ،کودی، هندِوانَه ، مَکَئی . ته‌ خورجینا کا بِنِیی؟ اونا نِوینُم ،کِتاما آچییی،اُنِه دار و چویا کا بِنَی ،سیف اله آه بِکَشی بوگوت : مِه داغا تازه آمَکُن کَفتَه ای گُلزار بوگوت: چِِره آه‌ بِکَشیی ،خدا بَد مَده .(سیف اله باغبان بَه ، خو باغِ دورا چَپَر‌ بُکُدَبَه ،هرسال بهار تاوستان خو باغِ دِلَه خَربوزَه هِندِوانَه ،وانجام ، خیار ومَکَئی ،کاشته ‌، ویشتَر روزان باغِ دله مانِسته ،مشد گُلسیم اُنِه رِ‌ آوِ غذا بَردِه ،آسیاوانیُم کُدِه،دِ نتانِسته باغِ کارا سیف اله اَمرا کُمَی بُکُنَه .سیف اله ی محصول وَختی رَسیه‌اونا فُروته ،پاییز هوا سَرد آبِه باغ اوچین کُدِه هر چی مانستِه ،خیار پیزَه،کودی لِرَه،دَچولکیستِه خَربوزِه هندوانه،وانخامَکی،کَلمِ کُتُول مَکَئیی که نتانسته بُفروشَه اوشانا دَکُدِه خُرجین ،اوگَندِه الاغِ سَر آردِه خانَه سیا پاییز زمستان، زِنک و مَردَی اونا خوشانِه نون خورِش کُدَن ....،امسال شکر خدا هوا خوب بَه اُنهِ محصول خوب بَِبِیَبَه، بقول معروف بُود بُکُدَبَه ،خوشخال بَه ،خو پَلی بُوگوت آدُم یِه سال باغبانی بوکُنَه بختَرَه هفت سال آسِیاوانی بُکُنَه ،چَن واره بیچاره زِنَکا بوگوتام ته عُمرا آسیاوِ دِلَه پیچ آمَکُن ، آسیاو تِه رِ‌چی دَرَه ، یَه‌ مُن نُه مُرغانه ، اُنِه رِه عِبرَت نِبو ، قبول نِکُُنَه ، خو دستا خو جیفِ سَر زِنَه گویَه بِوین ماشاله پُر آبِییه ، دیریزِ بدَرد بوخورِ محصولا بفروت ، خَسته بَه الاغ سوار آبا باما خانه ، صبی سحر خورجینا تاوادا الاغِ سَر را دَگَنه شهو باغِ طرف ،شمه چَم روزِ بَد مَوینَه،) سیف‌ اله دوواره آه بِکَشی بوگوت: باغا نزدیک آبام بِدِیُم باغ دِلَه سیا کُنَه ، همهِ کلورَزِ گاو و مُنده و ورزا باغِ دِله دَرَه،الاغِ جا جهر بامام بَِدَوِستُم باغِ طرف هی هی بُکُُدم داخاندم آی قَندَلی ،آی مسلم ، بدیُم هیشکَس جواب نِدَه ،سنگ دَکو بُکُدُم دِ هیچ چی نِفَمِستوم ...(اُ زَمان کَلورَزِ مَردم گاوِ مال زیاد داشتَن ،دو تا گالِش داشتَن ،مسلِم و قَندَلی ،هر روز صُب ای دو نِفر اَوَلِ محل ایشتَن مَردُمِ مالانا تحویل اَگیتَن بَردَن چرانیَن غروب آردَن تحویل آدَن ، اُ روز مسلم ناخوش بَه قندلی تنها مالانا بَرَه ،سیف‌اله باغ نزدیک , صفت اله ی کَلو خیلی زُنیار بَه واز کُنَه باغِ دِلَه ،اونِه دنبال یه تای دیگر ،تا قَندَلی سَرِ صاب بُهو همه مال شهو باغِ دِلَه ،قندَلیوم گویه هلا که مال بِشیه بُدا یه اشکِم سِر بوخورٓه ، سیف اله نِشتِیه ،حُکمآ باغ اُوچین بُکُدِه، سیف اله کَی کَی بِبِیه هوش آهای وینََه قندلی خورِه نَهر کول نیشتِه چُپوق کَشَه ، شُهو اون‌ِ طرف چویا کَشَه اونا بِزِنَه اونِه سینِه سَر دَرد گیرَه گَنَه زِمین ،قندلی اونه سَر آو اُکُنَه اُونِه کَتِ کولا مالَه اونا هوش آرَه )، سیف اله بوگوت: بِدِیوم مِه حال خوش نیَه الاغا سُوار آبام بامام خانه بوشام طویله دِله خواسَتم‌ الاغِ توربا کاه دَکُنُم دِ هیچی نِفَمِستوم ،اَلانوم شما بامَن،اَگِه دیر آکُدَبِن واستِه الان مِه جاجِگایِ فِکر بِبِن .مشد گُلسیم دو دَستی بُزا خو پای سَر بوگوت: خدا اُ روزا مَیَرَه ......
توضیح : یه مُن نُه مرغانه ...اُ موقع اسیاو مزدا کُلُوله گوتَن یعنی اگِه آسیاوان یه مُن ( هفت کیلو نیم ) گندم آرد کُدِه نُه مرغانه ( حدود چهارصد و پنجاه گرم ) مُزد اَگیته ...
کَلم کُتول مَکَئی ...مَکَئی (ذرت) ...کَلم (کِرم) منظور ذرتی که خوب دانه نزده ...توی خوشه اش تعداد کمی دانه دارد
دَچولکیسته ...مچاله و جمع شده ...اینجا منظور خربوزه و هندوانه پلاسیده ..
خیار پیزه ...خیار ریز و پیچده و نارس ....کودی لِره ...کَدوی عقب مانده سبز و نارس
@roudbarezeytoon
🍀

"عید"
شعری به گویش رودباری
آقای محمدحسین حسنی دوآبسری

هوا،
نفس اوگوت
زِه دار ِ شاخَه، نیش بِزَه
وَر ِ بِن جا، واش بیرین بومَه
شاال ٍگُل، دو روز دِیَر، بیری آهای ...
تِه سور ِ مورغونا، بِپَچ مارَی .
به گوش نومَه چِه بِه صدای توپ ؟
اِیالَکونِه دل بِشَه ...
**
ترجمه :
هوا، نفس تازه کرد
شاخه درخت زیتون، آماده جوانه زدن است
علف از زیر برف بیرون آمده است
گل شقایق، به زودی در خواهد آمد
تخم مرغهای رنگی ات را آماده کن، مادر
صدای توپ ِ تحویل سال ِ نو، چرا به گوش نمی رسد؟
دل ِ کوچک ِ کودکان، سر آمد...
***
(م_ح_نسیم)


@roudbarezeytoon
🍀

واژگان رودباری:

گاز ریه، گاز کینه، زیه، اسکیفه، سیفه، سیفاله

@roudbarezeytoon
🍀

‏داستانی به گویش رودباری، لهجه لویه
به قلم و خوانش: رمضان حیدری لویه

@roudbarezeytoon
🍀

داستانی به گویش رودباری، لهجه لویه
رمضان حیدری لویه

یه َتا پاگِردِ خوردای بام که مه پیرا دمبال اکوردمه اونام هر جا که عارسی و عازا به خو حاجتی گَرد و گومبول کوتا خو پر بن آگیته و برده و اونه دس برارون تا دیَنه گوتانِه خرسی خو کوله همره بومیه و دوواره همه کرکر کوردنه و مه پیرام نی، یه تا خنده کای کورده و مالوم به که اونه دلا نخورده.
جمارو به و مه پیر خو تازه شلارا و نو چوقا دکورد و نمدی کلا خو سر انای و گرچا پاتاوه بکورد و پوتینا دنای سُر گالش میون و بگوت : بورَی را دگن بشم ، منام که مه گَوِنه سَرا  تَرِ شونه بوکوردبوم و هر که دیه گوته ای کوتای کیه شنه؟ اونه کلّا بون بسکوئه گاو الشته ، و مون دلگیر نبامه ، هَنی مه دستا خلوَتوتا گلس زیامه و اوسیمه مه ویراتک میونا تا مبادا یه خالا باد برمونه.
آبلا خشکه می جی کورده و دیشَوه بوارسته شلاو اونه پاورا اونبه و مون گه سربه هوا بام مه رخت و لواسا یه گنده چل و گل بوکوردبوم .
تازه زوما مشت قلیام بوشوسه و بکورده بلته دم ایشتابه و اونه کفچا یه تا خنده جِر اومه و ده تا چرسته و مردما خوشامد پیشامد گوته.
تلار هُروُنه سَرا جبند آوزون به و اوشونه دلا ، کُلی بناهابن مونند خاش کلی، گرد کلی، حلوا کلی، گل باریک کلی و الی آخر........
هَه دَس پا میونه یه تا پاچ خرتنه کوتای بدو بدو بومه قلی گوش بن بگوت صفی اومین دره، اونه دلا شور اکت و جون سَراوَزون ببه، مردم میون چِپ چِپ و گومه گومه دکت و هر که یه چه بگوت.
صفی هته آرسی قلی بغازا دگیت و قلی نفس اونه دل دکت، همه دونسسن که صفی صفورا خای و حله حله اونه خون نخوسه، مردمون سراکتن و قلی داد برسین و شور و شری به پا ببه. تو بزن مون بزن شاه مردون بزن را دکت، تلار سَردَرا، زومه فک و فامیلون هر چه جبند میون کُلی نهابه اوگوتن و تاوادان تلار بن اونام مور مستقین کته ولیِ کلا و اونه کله ببه کلی تره .
مه پیرام منا راساکورد و بنای دولاو میون و درام دَوَسْت.
مه دل او درین بِترَکس و ولی از بیرین بزون و بتراش در اَمون بام.
پر زمانی نوگوذشتبه که اراذال و اُوباش چاقو تک جا صفورای برارونِ تک و پلیا اروتن و زنکونِ قیّه قیّه راسابه و دسمال سَر بشه تا آسمون.
صدا تا بازار سَر آرسیه و اَمنیون برسین و هَما دکوردن روسی زیل میون ببردن امنیه و دواره عدلیه و مه پیر بومه و منا از دولاو برورد.
چاقوکشونا دکوردن حوسِ میون و صفورام آپرسین تو قلیا خی یا صفیا؟اونام از ترس خو پیر بگوت قلیا ، هوجه اوشونا دس به دس آدان و بشان خوشونه زندگونیه سر و صفیام بشه هولوفتونی میون و بمونس ولی.
کخدا آپرسی تو چره ایجه ایشتی؟ بگوت هیچه، خو دترا شیر ادای علی و زنا ببرد قلی و چوا بخورد ولی.

واژگان:

هرونه: نرده های تالار
خشک میجی کردن: انتخاب راه خشک از میان راه های آب گرفته
زیل: نوعی خودروی نفربر روسی که قدیم در اختیار شهربانی ها بود
کوگا: محوطه خانه
دَرِجا: جایی که که رج می نشینند (تلار)
دخشاردن: خود را با فشار جا دادن و نشستن

@roudbarezeytoon
🍀