Oyni o’nbeshi qorong’u o’nbeshi yorug’ degan gap rostdanam hayotimga mos kelarkan. Real ko’pincha yutib, xursand qiladi O’zbekiston esaa…

uffffff

Negadir hamma narsani judayam yomon qabul qilyapman. Avvaldan bor bo‘lgan, yangi bo’lmagan holatlar yoki muammolar ham to‘satdan kayfiyatimga yomon ta'sir qiladigan bo‘lib qolibdi.

O‘zi yomon kayfiyatda kam yozaman, lekin menimcha baribir yozish kerak. Xuddi kimgadir dardini aytgandek yengilroq bo‘lish uchun.

Yarim kechasiyam, kunduziyam, ertalabam kayfiyatim 180 gradusga o‘zgarib ketyapti. Kimgadir menga yordam kerakligiga ishora qilsam va yetarlicha (qancha yetadi, nima qilish kerak??) javob olmasam, yanayam begonalashib qolarkanman.

Balki, psixologga borib 1-2 ta sessiya olish kerakdir (tavsiya qiling). Odatda qayerda muammo borligini aniqlab, 1-2 kun siqilsam ham shuni hal qilar edim. Hozir salohiyatim yetmayapti.

Buni xuddi mobile game'ga o‘xshatsa bo‘larkan. Har bir keyingisi avvalgisidan qiyin bo‘lgan bosqichdan o‘tib kelasan, lekin bir nuqtada sendagi predmetlar/imkoniyatlar kuchsizlik qiladi. Balki qaysidir bosqichda 3 ta emas, 1 ta yulduzcha to‘plagandirsan.

O‘yin va Hayotni farqi o‘yinda nima kerakligi aniq ko‘rsatilgan bo‘ladi. Men esa Hayotdagi to‘planmay qolgan yulduzchani topishim kerak. 1 ni 3 qilish uchun qo‘limdan kelganini qilardim.

ғам чекма, сенда мен бор

“All I need is just a hug”

The hug:

Because love… can burn like a cigarette

Eslolmadim qachon oxirgi marta bunaqa ahvolga tushib qoganimni 💔

Hating period of my own life.

It is not okay

Should I be strong? Should I not post everything? Fuck it I don’t care

I need to go to the doctor. I’m creating a psychopath in my head

And she completed her achievement 🎉