#Ҳикоя

БИР СОЛИҲА ҲАҚИДА

Энди намозга кирган вақтим эди. Ислом қалбимда очилгач, ҳақиқий муслима қизга уйланиш истаги пайдо бўлди. Бир қизга совчи қўйдим. Вакиллар гувоҳлигида кўришдик. У:
– Қуръондан неча жуз биласиз? – деб сўраб қолди. Жуда уялдим. Унинг саволларига қизариб, ерга қараб жавоб берардим:
– Оз-моз биламан
– Нечта сура биласиз?
– 6-7 тача
– Мен ҳам 10-12 тача биламан. «Оят ал Курсий»ни биласизми?
– Ҳа
– Хижолат бўлманг. Мен ҳам Қуръонни билмайман. «Мулк» сурасини биласизми?
– Йўқ
– Мен яқинда ўргана бошладим. 7-8та оятини биламан...

Хуллас учрашувдан сўнг уйга келдик. Менимча қизга ёқмадим шекилли. Мендай иймонсизга қайси тақволи қиз ҳам тегарди деб ўйлаб турганимда қиз томонидан розилик жавоби келди. Тўйимиз муслималар орзусидек бўлди…
Кунларнинг бирида аёлим:
– Келинг, биргалашиб суралар ёдлайлик. Баҳонада ҳеч бўлмаса бир жуз ўрганардик – деди.
Орзуйимдаги қиз бўлгани боис, мен уни севардим. Йўқ дея олмадим. Кунига 7-8 оятдан бирга ёд ола бошладик. У:
– Менга Нисо сураси ёқади уни ҳам ёд олайлик – деди. Биргалашиб бу гўзал сурани ҳам ёдладик. Сўнг:
– Ясин Қуръоннинг қалби. Уни ҳам ёдлайлик илтимос – деди.
– Мулк қабр азобидан сақлайди…
Шу тарзда илтимос қилар, мен эса уни севганим боис кўнардим. Орадан 3 йил ўтиб қори ҳам бўлиб қолибман. Аёлим ҳам ёд олибди. Эркатой аёлим энди Имом Бухорийнинг «Саҳиҳул Бухорий» ҳадислар тўпламини ҳам ёд олишни ўтинди. Мамнуният билан рози бўлдим. Ҳар куни 1-2тадан ҳадис ёд ола бошладик.
Кунларнинг бирида шубҳа аралаш қайнотамникига бордим. У кишига:
– Қизингизни Исломда илми қандай эди? – дедим
– Қизим Қуръонни ёд билади. «Суҳиҳул Бухорий»ни ҳам ёдлаган. Мана қаранг, сертификат ва ютуқлари ҳам бор. Ўзи уйда ўрганган, ҳеч қаерни битирмаган деб қолди...

Уйга келиб аёлимдан нега шунча пайт мендан яширганини сўрадим. У эса:
– Учрашган кунимиз илмингиз камлигини билгач, ўзингизни паст ҳис қилишингизни истамадим. Мен сизга турмушга чиқишдан алсо қўрқмадим. Сизда Аллоҳга нисбатан қўрқув бор эди. Аллоҳ мен орқали сизга Каломини ўргатди, мен бундан бахтиёрман. Мана бир паста кучли илм соҳиби бўлдингиз. Энди оиламизда ўзингиз фатво чиқараябсиз. Мен эса аёлингизман. Сизни кучли тақвога йўналтириш – менинг вазифам…

@ravza_uz

САҲИЙЛИКНИ ҒИШТДАН ЎРГАНДИМ

- Сахийликни кимдан ўргандинг,- деб сўрадилар Хотам Тойидан.
- Гиштдан ўргандим,- дея жавоб қилди.
- Хеч замонда ғиштдан ҳам бир нарса ўрганиб бўларканми?
- Одамларнинг қатор туриб бир-бирига ғишт узатганларини кўрганмисиз? Бир гал мен шундай ҳашарда қатнашдим.
- Ажиб бир ҳолдан ўзим учун хулоса чиқардим: Қачонки қўлимдаги ғиштни узатсамгина менга гиштни узатишди. Узатмай қўлда тутиб турсам, гишт келиши ҳам тўхтади.
- Ҳаёл қилдим деди Хотам тойи:
- Демак, мол-дунё ҳам шундай.
- Инфоқ-эҳсон чиқариб турсанг, бирингга ўн келади, бахиллик қилсанг, боридан ҳам барака кетади.

@ravza_uz

МУБОРАК КАЛИМАЛАР

📿 Ибн Аббос розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: "Аллоҳ таоло Аршни яратганда Ҳомил (кўтарувчи) фаришталарга уни кўтаришни буюрди. Арш уларга оғир келди. Аллоҳ таоло: "Субҳаналлоҳ, деб айтинглар, деб буюрди. Фаришталар, субҳаналлоҳ, дейишди, шунда уларга енгил бўлди. Улар Аллоҳ Одам алайҳиссаломни яратгунча субҳаналлоҳ деб туришди.
📿Одам алайҳиссалом акса урганида Аллоҳ таоло уни алҳамдулиллаҳ дейишга илҳомлантирди. Аллоҳ таоло айтди: "Сенга Раббинг раҳм қилди ва сен мана шунинг учун яратилдинг". Малоикалар шунда: "Иккинчи калима ҳам улуғ экан. Бизлар ундан ғафлатда қолмаслигимиз керак", дейишиб уни олдингисига қўшишди.
📿 Бир неча вақт фаришталар, субҳаналлоҳи валҳамдуллиллаҳи, деб айтиб юришди, бу ҳол Нуҳ алайҳиссалом замонларигача давом этди. Биринчи бўлиб санам тутган қавм Нуҳ алайҳиссаломнинг қавмлари эди.
📿Аллоҳ таоло Нуҳ алайҳиссалом қавмларини, лаа илаҳа иллаллоҳ, деб айтишга буюрди. Шунда улардан рози бўлишини билдирди. Фаришталар ўшанда: "Учинчи калима ҳам улуғ ва шарафли экан. Биз бундан ғафлатда қолмаслигимиз керак", дейишиб, уни олдинги икки калимага қўшишди. Узоқ муддат субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи ва лаа илаҳа иллаллоҳ калимасини айтиб юришди. Бу ҳол Иброҳим алайҳиссалом пайғамбар бўлиб келгунларича давом этди. Аллоҳ таоло Иброҳим алайҳиссаломга қурбонлик қилишни буюрди. Кейин қўчқор берди.
📿Қўчқорни кўрганларида у зот хурсанд бўлиб, Аллоҳу акбар, дедилар. Фаришталар айтишди: "Бу калима ҳам улуғ ва шарафли экан", деб уни олдинги учтасига қўшишди ва субҳаналлоҳи валҳамдулиллаҳи лаа илаҳа иллаллоҳу валлоҳу акбар, деб айтиб юришди.
📿Вақтики Жаброил алайҳиссалом бу гапларни Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга айтган эди. У зот шодланиб: "Лаа ҳавла ва лаа қуввата илла биллаҳил алиййил азим”, дедилар. Шунда Жаброил алайҳиссалом: "Бу калимани олдингиларига қўшинг", деди.

"Танбеҳул ғофилин" китобидан.

@ravza_uz