🐍 Python & Raspberry 🐍
8.21K subscribers
1.92K photos
125 videos
623 files
1.23K links
Python- Raspberry Pi-AI-IOT
ادمین : فرهاد ناصری زاده
@farhad_naserizadeh
@farhad3412

گروه پایتون
@Python_QA
تبادل
@mmtahmasbi
کانال مرتبط
@new_mathematical
@micropython_iot
@c_micro
اینستاگرام
http://Instagram.com/python_raspberry
Download Telegram
یکی از کاربرد های bitwise operator ها:

سلام. اگرچه توی زبان های سطح پایین تر استفاده از bitwise operator ها خیلی مرسومه، توی پایتون کمتر نیاز میشه تا برای حل مشکلمون بریم سراغشون و عموما از جایگزین های high-level تری استفاده میکنیم. ولی دونستن اینکه چیکار میکنن بعضی جاها میتونه مفید باشه.

فرض کنید میخوایم با یک regex ساده یه عبارتی رو match کنیم:
import re
print(re.search("ABC.", "abc\n"))
مچ نمیشن! حالا کافیه به عنوان flag بهش عدد ۱۸ رو بدیم:
print(re.search("ABC.", "abc\n", flags=18))
مچ شد! درواقع با دادن عدد ۱۸ بهش گفتیم که case-insensitive باش و new line character ها رو هم با نقطه بگیر. ولی چطور از عدد ۱۸ این رو فهمید؟

موضوع اینجاست که ما یک سری فلگ از پیش تعریف شده داریم که توان های عدد ۲ هستن. اگه یه نگاه بشون بندازیم:

TEMPLATE = 1 -> 00000001
IGNORECASE = 2 -> 00000010
LOCALE = 4 -> 00000100
MULTILINE = 8 -> 00001000
DOTALL = 16 -> 00010000
ما درواقع IGNORECASE رو OR کردیم با DOTALL که شد:
00010010
یا همون ۱۸.

حالا اگر کسی به ما عدد ۱۸ رو بده چطور میتونیم بفهمیم چه flag هایی ست شده؟ با AND:
TEMPLATE = 1
IGNORECASE = 2
LOCALE = 4
MULTILINE = 8
DOTALL = 16

flag = 18
if flag & TEMPLATE:
print("Has TEMPLATE flag")
if flag & IGNORECASE:
print("Has IGNORECASE flag")
if flag & DOTALL:
print("Has DOTALL flag")

به جای پاس دادن عدد ۱۸ میشه خیلی راحت از "|" استفاده کرد و چیزی رو حفظ نکرد:
print(re.search("ABC.", "abc\n", flags=IGNORECASE | DOTALL))
این خودش ۱۸ رو میفرسته.

نکته ی خوبش این بود که تنها با یک عدد این اطلاعات رو منتقل کردیم.

مثال دومی که از این استفاده کرده ماژول selectors هست که وقتی یه socket ای آماده میشه و میخواد بگه آماده ی read هست یا write ، بهمون یه mask میده که از روی این mask باید بفهمیم. یعنی یه همچین چیزی داریم:

EVENT_READ = (1 << 0)
EVENT_WRITE = (1 << 1)

اگه ۳ بود یعنی هم READ هم WRITE. اگه ۲ بود یعنی فقط WRITE، اگه 1 بود یعنی فقط READ.
با همون if بالا متوجه میشیم و کاری که قرار هست انجام بدیم رو با توجه به این عدد انجام میدیم.

🖊 @AmirSoroushh
شرکت آناکوندا وبسایت
https://pyscript.com/
رو لانچ کرد 😁🎉

یک SaaS رایگان برای استفاده از pyscript تا بتونید اپلیکیشن‌های پایتونی رو توی مرورگر براحتی اجرا کنید 😁

#m4hdi
Forwarded from Ai and python
کاملترین مرجع آموزشی پایتون و ابزارهای هوش مصنوعی و علوم مرتبط


Deep Learning, Tensorflow , Keras & ...

اخبار هوش مصنوعی
مقالات و یافته های جدید یادگیری عمیق
آموزشهای مرتبط با تنسرفلو و کراس
بینایی ماشین
و ...👇👇👇

به کانال متصل زیر ملحق شوید

🔸 https://t.me/+ygjnNMaoWZc5Zjc0
4_5914841321519973389.mp4
5.5 MB
پَرِ طاووس بر اوراقِ مَصاحف ديدم
گفتم اين منزلت از قدرِ تو می‌بينم بيش

گفت: خاموش! که هر کس که جمالی دارد
هر کجا پای نهد دست ندارندَش پیش

هیچ‌ چیزی از تجربهٔ زیبایی فراتر نیست. بالاترین حدّ درکِ انسانی زیبایی‌ست. زیبایی‌ست که فاتح نهایی همهٔ مباحث جهان است.
محمدرضا شفیعی کدکنی

اولِ اردیبهشت‌ماه، روز بزرگداشت سعدی
درود.
تست نویسی یکی از مهم ترین ارکان توسعه نرم افزار هست. چهار تا اصطلاح معروف که موقع تست نویسی به کار میره:

1. False-Negative
کد شما مشکل "داره" + تست داره به غلط میگه که کد شما مشکلی نداره.

2. False-Positive
کد شما مشکلی "نداره" + تست داره به غلط میگه که کد شما مشکل داره.

3. True-Negative
کد مشکلی "نداره" + تست داره به درستی نشون میده که مشکلی نداره.

4. True-Positive
کد مشکل "داره" + تست به درستی نشون میده که مشکل داره .

خیلی از افراد تعاریف دیگری از این ها دارن که کاملا برعکس چیزیه که خوندین. ولی این تعاریف منبعش از کتاب xUnit Test Patterns از آقای Gerard Meszaros که آقای Martin Fowler هم تاییدش کردن.

راه درست فکر کردن بهش هم این هست که به جای "مشکل" یا "باگ" بیاید از "کرونا" استفاده کنید. وقتی تست کرونا میدید و کرونا دارید(باگ دارید) توی تست میزنه POSITIVE. ولی اگه کرونا داشتید و تو تست زد NEGATIVE یعنی یک NEGATIVE عه غلط هست یا همون false negative.

🖊 @AmirSoroushh
کانال خرید و فروش طلا 👇👇👇


@yaldagold
روز دختر را به دختران کانال تبریک عرض می کنیم. 🌹🌹
Liskov Substitution Principle:

خانوم Barbara Liskov در سال ۱۹۸۷ یه اصلی رو به نام LSP معرفی کردن که یکی از اصول طراحی کلاس ها در object oriented programming هست.

به طور خلاصه این اصل میگه اگر تایپ B از تایپ A ارث بری میکنه، هرجایی که ما نمونه ای از تایپ A داشته باشیم باید بتونیم به جاش نمونه ای از تایپ B رو قرار بدیم بدون اینکه برنامه به مشکل بخوره. در غیر این صورت این رابطه ارث بری صحیح نیست.

مثال: فرض کنید یه کلاس base داریم به اسم Bird که یک متد داره به اسم Fly:
class Bird:
def fly(self):
print("I can fly...")
و دو تا subclass داریم به اسم Duck (اردک) و Ostrich (شترمرغ) که از Bird ارث بری میکنن:
class Duck(Bird):
pass

class Ostrich(Bird):
pass
الان اردک میتونه پرواز کنه چون یه پرنده هست، ولی آیا شترمرغ میتونه پرواز کنه؟ نه نمیتونه. آیا پرنده نیست؟ چرا هست. پس این رابطه درست نیست و اصل LSP رو رعایت نمیکنه.

رابطه ی صحیح چطور میتونه باشه؟ اینکه تشخیص بدیم اصلا Fly متد درستی برای Bird نبوده و اون رو این شکلی بازنویسی کنیم:
class Bird:
pass

class FlyingBirds(Bird):
def fly(self):
print("I can fly...")

class Duck(FlyingBirds):
pass

class Ostrich(Bird):
pass

✒️ @Amirsoroushh
Raspberry Pi

@raspberry_python